سینماروزان/محمد شاکری: تعداد ۳۱ مجموعه سینمایی به نمایش فیلم‌های چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای مردم اختصاص پیدا کرد و سه سینمای رزرو هم معرفی گردید.

سینما استقلال، پردیس سینمایی ایران‌مال، پردیس سینمایی تماشا، سینما شکوفه، پردیس سینمایی زندگی، پردیس سینمایی رزمال، سینما جوان، پردیس سینمایی راگا، پردیس سینمایی شهرک، پردیس سینمایی صبامال، سینما فرهنگ، پردیس سینمایی کوثر، پردیس سینمایی کیان، پردیس سینمایی کوروش، سینما اطلس‌مال، پردیس سینمایی گالریا، سینما تیراژه۲، پردیس سینمایی مگامال، پردیس سینمایی لوتوس‌مال، موزه سینما، پردیس سینمایی مهر شاهد، پردیس سینمایی نارسیس، پردیس سینمایی هدیش، پردیس سینمایی هروی‌سنتر، پردیس سینمایی شمیران، سینما پرندمال، سینما فجر اسلامشهر، سینما نسیم‌شهر، سینما هنر پیشوا، فرهنگسرای ارسباران و پردیس سینمایی پرده‌طلایی در این دوره جشنواره میزبان مردم خواهند بود.

همچنین سه پردیس سینمایی نیایش‌مال، زیمامال و مرداس به عنوان سینماهای ذخیره در نظر گرفته شده تا در صورت اخذ مجوز نهائی کمیته انتخاب نمایش، بتوانند به سینماهای مردمی جشنواره بین‌المللی فیلم فجر اضافه شوند.

در میان سینماهای مردمی فجر۴۲ نام پردیس سینمایی آزادی نیست؛ سینمایی که در سالهای قبلتر به‌خاطر موقعیت جغرافیایی از سینماهای پرمخاطب بوده ولی در سال‌های اخیر به دلیل راه اندازی پردیس های مدرن‌تر، کارش در جلب مخاطب دشوارتر شده و البته یک دلیل این امر عدم استفاده بهینه از فضاهای خالی میان طبقات و همچنین ظرفیت پایین پارکینگ سینماست که در موعد جشنواره، مخاطب را مجبور می‌کرد خودرویش را در خیابان‌های مجاور پارک کند.

آیا پردیس آزادی هم در کنار سینماهای آفریقا و فلسطین و صحرا و سمرقند به سینمای صنوف بدل خواهد شد؟

سینماروزان/مصطفی وثوق: عده‌ای براساس یک سری تحلیل بیهوده می‌گفتند دوره سالن سینما تمام شده و با گسترش VODها چیزی به اسم سالن سینما موضوعیت ندارد. با اکران «آواتار» و «تاپ‌گان» در امریکا و همین طور«فسیل» در کشور خودمان، بطلان این نظریه آشکار شد که سالن سینما از دور خارج نشده است. 

سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی با بیان مطلب فوق به روزنامه ایران گفت: از نگاه من، اکران آنلاین همان تولید چرخ مربع است. در حالت طبیعی بشر به این تحلیل رسیده که جای اکران فیلم _ بجز فیلمی که منحصراً برای نمایش در VOD تولید می‌شود_ سالن سینماست. نمی‌شود فیلم را هم در سالن سینما نشان داد و هم در اکران آنلاین. اما این طور به نظر می‌رسد که ما به هر قیمتی می‌خواهیم چند باره از جیب مخاطب درآمد داشته باشیم و او را به چشم ماشین تولید اسکناس می‌بینیم.

او با تأکید بر اینکه جای اکران فیلم در سالن سینماست، ادامه می‌دهد: یکی از مشکلات همیشگی سینمای ایران قاچاق فیلم‌هاست. چرا فیلم در حال اکران را به ثمن بخس وارد اکران آنلاین می‌کنیم؟ در شرایطی که با یک گوشی موبایل نسخه باکیفیت هر فیلمی ضبط و قاچاق می‌شود، اکران آنلاین فیلم چه توجیهی دارد؟ اساساً ترکیب اکران آنلاین را مهمل می‌دانم.

وی ادامه داد: فیلم‌ها بعد از اکران سینما باید در VOD‌ها «عرضه» شوند نه «اکران». حق رایت‌شان را بفروشند و در کنار آن در درآمد آگهی‌ها شریک شوند.

او در واکنش به نظریه صاحبان برخی آثار مبنی بر اینکه حق رایت جبران‌کننده هزینه تولید فیلم و بازگشت سرمایه نیست، پاسخ می‌دهد: اساساً ساختن فیلمی که نمی‌تواند مخاطب جذب کند، اشتباه است. بله من هم نگرانی صاحبان آثار بابت بازگشت سرمایه بخصوص با رشد روزافزون هزینه تولید را درک می‌کنم، اما آیا در زمان اکران تمام روند حرفه‌ای برای دیده شدن بهتر فیلم طی می‌شود؟ آیا تبلیغ می‌کنند؟ نه. آواتار و تاپ گان میلیون ها دلار صرف تبلیغات میکنند. چرا فیلم «فسیل» که آقای عیاری هم به تازگی از آن تمجید کرده‌اند، اینقدر پرفروش شده است. تا جایی که خبر دارم حدود 15 میلیارد تومان برای تبلیغ فیلم هزینه شده و فیلم هم به موفقیت رسیده است و پیش‌بینی می‌شود بیش از 150 میلیارد تومان فروش داشته باشد. #فسیل ممنوع‌تبلیغ در تلویزیون است ولی باز هم میفروشد چون تبلیغات خود را یک بعدی نکرده. بماند که تلویزیون را فاقد کارکردی می‌دانم که بتواند در فروش سینما تأثیر داشته باشد. دوره‌ای شاید تلویزیون در این زمینه موضوعیت داشت ولی امروز ندارد. صرف بیلبورد زدن هم برای یک فیلم تضمینی برای موفقیت نیست. تبلیغات یک مفهوم علمی چندوجهی است. هر کدام از این فضاها چه مجازی و چه فیزیکی، ظرفیت و نگاه خاص خود را می‌طلبند؛ با این شیوه که شما فیلمی را بدون تبلیغات موثر به اکران عمومی برسانید و بعد بگویید فروش نرفته و بهتر است بدهیم اکران آنلاین، 2 بار قواعد سینما را نقض کرده‌اید.

نوروزی تاکید کرد: همه مشکلات سینمای ایران اول در #تولید است و بعد در گیشه. از تمام ایرادات سینمای ایران در تولید چشم‌پوشی می‌شود و صرفاً وقتی فیلمی پرفروش می‌شود شاخک‌های حسادت بقیه تحریک می‌شود و تولید تئوری می‌کنند…

سینماروزان/هانیه شجاعی: سینماگرانی که با پول نهادهای دولتی اقدام به ساخت فیلم می‌کنند و سود خود را در همان مرحله تولید به‌دست می‌آورند، هیچ اهمیتی برایشان ندارد که فیلمشان، مخاطب داشته باشد یا نه؛  این درحالی است که سود فیلم باید در اکران به‌دست بیاید.

سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی با بیان مطلب فوق به روزنامه صبح نو گفت: طبعا با چنین اتفاقی، اکران موضوعیت خود را از دست می‌دهد و در واقع اکران به یک امر صوری تبدیل می‌شود و اثر سوء خود را بر روی مخاطب می‌گذارد و در حقیقت با حذف سود در اکران، عوامل فیلم هم تلاشی برای تبلیغ و دیده‌شدن اثر خود انجام نمی‌دهند، چون فروش فیلم در گیشه برای‌شان موضوعیتی ندارد و مهم نیست.

نوروزی درباره این شکل از اکران می‌گوید: دیگر بود و نبود مخاطب فرقی ندارد و اگر اثری، مخاطب هم نداشته باشد باز هم سازندگان اثر می‌توانند از آن اثر متنعم و منتفع شوند!! و این یک خطر بسیار جدی است و ما وارد چرخه‌ای شدیم که فیلم‌ها با هدف ارتباط با مخاطب و تأثیر بر او و فروش در گیشه ساخته نمی‌شوند بلکه با این هدف ساخته می‌شوند تا پولی برای تولید از جایی بگیرند و سود خود را همان‌جا بردارند.

وی درباره آفات فیلمسازی ارگانی تاکید کرد: در ساختار تولید ارگانی فروش فیلم در گیشه برای صاحبان فیلم مهم نیست. در معادله چنین سینمایی مقوله‌ای به نام «مخاطب» محل اعتنا نیست و اساسا پول این سینما را مخاطب نمی‌دهد! یعنی یا دولت می‌دهد، یا نهادهای دیگر و…

نوروزی افزود: با این اوصاف از ۸۰ فیلم تولیدی تنها ۱۵ درصد به فروش خوب می‌رسند؛ یعنی چیزی نزدیک به ۸۰ درصد تولیدات سینمای ایران مخاطب ندارند و فیلم‌ها خرج خود را در نمی‌آورند، در واقع در این گونه از شیوه‌ اکران فیلم‌سازان هم در محتوا و هم درخلق اثر جذب مخاطب را در نظر نمی‌گیرند.

سینماروزان/پرستو فرهادی:  اخیراً نمایندگانی از انجمن سینماداران به همراه نمایندگانی از تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان سینما جلسه ای داشتند تا درباره میزان سود حاصل از درآمد پخش مسابقات فوتبال جام جهانی در سینماها تصمیم گیری کنند اما نتوانستند در این باره به توافق برسند و به همین دلیل کل قضیه یعنی پخش مسابقات نیمه نهایی و فینال فوتبال در سینماها منتفی شده است.

سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی به اعلام خبر فوق به خبرگزاری ایسنا افزود: به نظرم این ماجرا طنز جالبی است که تا یکی دو سال آینده در حد یک فیلم سینمایی یا حتی یک آیتم طنز باید به آن پرداخته شود چون در شرایطی که سینما به خاک سیاه نشسته و به صورت مطلق به سمت نابودی می رود، این چند صنف سینمای ایران آن‌قدر قدرت تحلیل و مدیریت شرایط را ندارند که در یک زمین سوخته بر سر غنائم با هم نزاع می‌کنند.

وی با ابراز تاسف از عدم همراهی صنوف در یک مسأله ساده گفت: این توسعه‌نیافتگی و این نگاه عجیب و غریب صنف و تقلیل جایگاه صنف به یک بنگاه دلالی را کجا می‌توان پیدا کرد؟ این در حالی است که باید در این شرایط نگاه ملی و عام داشت تا ۲۰۰ هزار نفری که در ارتباط با سینماداری در چند وقت اخیر دچار مشکل معیشتی شده‌اند بیش از این آسیب نبینند اما همه این‌ها کنار گذاشته شده و فقط چند نفر که  از نگاه من از مقوله اقتصاد هنر درکی ندارند ،این گونه سینما را به نابودی می‌کشانند.

این سینمادار ادامه داد: به نظر من در فضای فعلی که وظایف حکمرانی صرفاً به صدور مجوز و جلوگیری از پخش فیلم‌ها تقلیل یافته باید گفت که متاسفانه در کنار این مصیبت، مصیبتی بزرگتری را هم تحمل می‌کنیم و آن هم همین است که این صنف‌های سینمایی به شکل قبیله و طایفه‌ای تصمیم گیری می‌کنند که با این روند باید فاتحه سینما را خواند.

نوروزی گفت:‌ کارنامه وزارت ارشاد در ۴۰ سال گذشته مشخص است و گریزی از آن نیست، به هر حال کامیابی‌ها و ناکامی‌هایش معلوم است اما چه کسی قرار است عملکرد کسانی را که ۳۰ سال است به نام صنف اینگونه محفلی در سینما تصمیم‌گیری می‌کنند بررسی کند؟ عده‌ای هستند که هم تهیه‌کننده‌اند، هم پخش‌کننده و هم سینمادار اما مفهوم صنف را به بنگاه دلالی تقلیل داده‌اند. چطور ممکن است صنفی که تفرق و گسست را درباره آن‌ها می‌توان دید به طوری‌که حتی همگی دور یک میز نمی‌توانند بنشینند برای هر موضوعی در سینما تصمیم گیری می‌کنند؟ با این وضعیت چه فرجامی را برای صنعت سینمای کشور می‌توان متصور شد؟ آیا قرار است صرفاً همه چیز را برگردن حاکمیت انداخت آن هم در شرایطی که اکران همین فیلم پرفروش «بخارست» با حمایت حاکمیت رخ داده است؟

سینماروزان: اکران مردمی فیلم «بدون قرار قبلی» شب گذشته ۶ تیرماه با حضور سام درخشانی، گلاره عباسی، امیرمهدی ژوله، محمود بابایی و بهروز شعیبی در پردیس سینمایی آزادی برگزار شد.

در ابتدای برنامه بهروز شعیبی ضمن ابراز خوشحالی از استقبال و حضور گسترده مردم در سالن سینما، از سجاد نوروزی مدیر سینما آزادی به عنوان سینمای سرگروه فیلم «بدون قرار قبلی» قدردانی کرد.

این کارگردان در ادامه بیان کرد: ما از همان ابتدای اکران مهمترین مشکل‌مان را که بالا بودن بها بلیت سینماهاست، عنوان کردیم با این حال از تمام سینماداران و کسانی که در عرصه سینما زحمت می کشند، قدردانی می‌کنم چرا که این عزیزان در این دو سالی که سینماها درگیر پیک کرونا و تعطیلی بود بسیار سختی کشیده و سالن‌های سینما را حفظ کرده‌اند.

کارگردان «بدون قرار قبلی» تاکید کرد: سینما رفتن حق معمول همه مردم است و باید این تفریح را در زندگی‌هایمان داشته باشیم و نباید این حق را از مردم گرفت. خوشبختانه از هفته گذشته در راستای رفاه حال مردم و مخاطبان سینما، حوزه هنری و موسسه تصویر شهر روزهایی از هفته در سینماهای زیرمجموعه شان، بلیت را به صورت نیم بها و با درصد کم ارائه می‌دهند که در قدم اول بسیار امیدوار کننده است تا بتوانیم سینما و این تفریح را که بخشی از زندگی‌مان است، حفظ کنیم.

گلاره عباسی به عنوان مهمان برنامه خطاب به مردمی که در سالن سینما حضور داشتند، گفت: بسیار خوشحالم که توانسته‌ایم بار دیگر در سالن سینما دور هم جمع شویم و در کنار هم فیلم آقای شعیبی را ببینیم. امیدوارم که امسال سال اتفاقات خوب برای سالن‌های سینما باشد و همگی بتوانیم پرشور فیلم‌ها را تماشا کنیم.

سام درخشانی در ادامه اظهار کرد: فیلم «بدون قرار قبلی» فیلم شریفی است و از همه شما عزیزان تقاضا دارم که بعد از تماشای این فیلم، در فضای مجازی راجع به آن بحث کنید و تماشای آن را به دوستان و آشنایان خود توصیه کنید.

امیرمهدی ژوله نیز در پایان در سخنانی کوتاه گفت: از حضورم در کنار دوستانم و شما مخاطبان «بدون قرار قبلی» خیلی خوشحالم. خدا به داد ما و سینماها و مخاطبانش برسد چون این وضع، وضع مناسبی برای سینما نیست.

فیلم سینمایی «بدون قرار قبلی» به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه کنندگی محمود بابایی، محصول بنیاد سینمایی فارابی با مشارکت موسسه تصویر شهر است که توسط پخش این موسسه اکران شده است.

سینماروزان/میلاد جلیل‌زاده: ترکش‌های اظهارات یکی دو نماینده مجلس علیه برخی آثار سینمایی ادامه دارد.

سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی در گفتگویی با روزنامه فرهیختگان انتقادات تندی را طرح کرده علیه جریانی که قصد دارد با دوقطبی سازی در کشور، کاسبی کند.

متن گفتگوی سجاد نوروزی با روزنامه فرهیختگان را بخوانید:

*در بیانیه اتحادیه تهیه‌کنندگان که واکنشی نسبت به اظهارات نماینده مجلس بود، آمده که «ما از این آقای نماینده مجلس توقع همدلی و رسیدگی به مسائل اقتصادی و معیشتی نداریم، تنها متاسفیم که به‌عنوان نماینده مجلس به‌جای حمایت و تشویق فیلمسازان، سینماگران و کارآفرینان به‌دنبال تهدید و تخریب پیکره نجیب سینمای ایران هستند» ابتدا از اینجا شروع کنیم که آنچه باعث می‌شود از کمیسیون فرهنگی مجلس توقع رسیدگی به مشکلات معیشتی سینماگران نرود، چیست؟

ظاهرا کمیسیون فرهنگی مجلس طی این دوسال تعطیل بوده است؟؟؟ در این مدت که خاک مرگ بر سینمای ایران پاشیده شده بود و قریب به 30 هزار نفر از پرسنل و خانواده‌های کارکنان سالن‌های سینما در مضیقه وحشتناک بودند و خیلی‌ها تغییر شغل دادند، حتی یک‌صدا از کمیسیون فرهنگی مجلس، چه از رئیس و چه اعضا نشنیدیم. چرا؟؟ خود من در یک برنامه رادیویی مستقیما رئیس کمیسیون را مورد خطاب قرار دادم و گفتم هیچ‌طرحی برای مواجهه ما با شرایط فعلی ندارید و این زیرساخت‌های فرهنگی بر اثر کرونا تخریب می‌شود. وعده دادند جلسه‌ای برگزار می‌کنیم و با هم صحبت خواهیم کرد که این جلسه هیچ‌گاه برگزار نشد. تعجب می‌کنم یک جریان و تفکری در کشور وجود دارد که از ابتدای انقلاب تا الان، فقط برای نظام و مردم هزینه درست کرده و بدون هیچ‌خروجی مشخصی در هر حوزه‌ای بوده است. در حوزه فرهنگ هم که ایشان گشاده‌دستانه داد سخن سر داده و تمام نظام‌های حاکم بر کشور و نظام‌های حاکمیتی را که منجر به صدور پروانه نمایش می‌شوند، زیرسوال برده است، جالب است که از ایشان سوال شود نتیجه حضور دوساله شما در کمیسیون فرهنگی برای فرهنگ و هنر کشور چه بوده است؟ غیر از هزینه برای انقلاب و نظام چه کرده‌اید؟ غیر از اینکه اینجا را دوقطبی کاذب کنید و مردم و نخبگان را رودرروی هم قرار دهید، چه کرده‌اید؟

*به‌طور مشخص درخصوص وظیفه کمیسیون فرهنگی در قبال معیشت این قشر بفرمایید که اقدامی انجام شده است؟

خیر، هیچ‌کاری برای معیشت اهالی سینما انجام نداده‌اند. از رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس تاکنون یک اظهارنظر فرهنگی شنیده‌اید؟ این از عجایب روزگار است.

*اینکه قرار بود جلسه‌ای برگزار کنند، یعنی متوجه بودند چنین معضلی وجود دارد؟

بله، روی آنتن رادیو بیان شد و آن برنامه سینمامعیار در آرشیو صداوسیما موجود است. من به‌شدت تاختم و اعتراض کردم و شخص آقاتهرانی را به‌عنوان یک شهروند مورد خطاب قرار دادم. سوال من این است که ایشان تنها وظیفه دارند بر صندلی جلوس کنند یا باید کنش فرهنگی هم داشته باشند؟ نقش ایشان در فضای فرهنگی کشور کجاست؟ در مجالس قبلی هم که این سمت را داشتند درباره کتاب، رمان، ادبیات، صنعت نشر و … اظهارنظری داشته‌اند؟ نقش ایشان به‌عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس چیست؟

*اعضای کمیسیون فرهنگی چقدر با اهالی فرهنگ و هنر در ارتباط هستند. آیا شده که شما با یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی بتوانید رابطه بهتری داشته باشید و از این طریق مسائل را پی بگیرید؟

خیر، در کمیسیون فرهنگی آمده‌اند و هرازگاهی اظهارنظر شاذی می‌کنند و برای مملکت و مردم هزینه درست می‌کنند. هیچ‌رابطه‌ای با هیچ‌کدام ندارم. من در این کشور مولف، سینمادار، مستندساز، مدیر فرهنگی در مدیریت شهری و … بودم و در هیچ‌دوره‌ای به یاد ندارم با این اعضا ارتباطی داشته بوده باشم.

*فکر می‌کنید کمیسیون فرهنگی از نظر ساختاری کمیسیون ضعیفی است؟

کمیسیون ضعیفی نیست ولی مجلس هم شأنی برای این کمیسیون قائل نیست. من از رئیس مجلس هم به‌عنوان شهروند گله دارم. رئیس مجلس هم بر شأنیت کمیسیون فرهنگی تاکید نمی‌کند.

*اینطور که می‌فرمایید، ظاهرا کمیسیون فرهنگی در ساختار فرهنگی کشور نقش چندانی بازی نمی‌کند.

بله، نقش را افراد تعیین می‌کنند. وقتی رئیس کمیسیون و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس قوی باشند و مجدانه نظارت‌های خود را دنبال کنند و درپی اقدامات نمایشی نباشند، اتفاق دیگری می‌افتد. این را در کمیسیون‌های دیگر شاهد هستیم، به‌طور مثال آقای ذوالنور در کمیسیون امنیت ملی دارای نقش فعالی بود و این نقش دیده می‌شد.  به‌هرحال اظهارات آقای نوباوه هم به‌نوعی فعالیت یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی به‌حساب می‌آید…ایشان باید اجازه دهد جوهر حکمی که وزیر ارشاد برای ایشان زده خشک شود و دو فیلم ببیند و بعد اظهارنظر کند. آقای نوباوه کجا فیلم دیده که اینچنین اظهارنظر کرده است؟

*البته این به‌معنای دفاع از کیفیت فیلم‌های امروز سینمای ایران نیست…

بله، من در مصاحبه‌های مختلف به آسیب‌شناسی این موضوع پرداخته‌ام. نظام تولید در ایران مشکلات اساسی دارد که بخشی به حاکمیت مرتبط است و بخشی به صنوف سینما مرتبط است.

*این مساله را تقریبا همه قبول دارند. حالا با توجه به این وضع، چیزهایی از قبیل اظهارات آقای نوباوه و به‌طور کلی‌تر رفتارهای رادیکال به افزایش سطح کیفیت کمکی می‌کند؟

خیر، این افراد جنگ حیدری- نعمتی راه می‌اندازند و در این میان، اصلی‌ترین قربانی، کیفیت آثار و استاندارد آنهاست. این وضع باعث می‌شود بحث‌های کارشناسی کنار برود. دعوای دوقطبی و دعوای انگیزشی راه می‌افتد و همین راهی به مبتذل بودن آثار باز می‌کند. در یک مناظره با آقای نوباوه حاضر هستم هر زمانی درباره این مساله صحبت کنیم که این اظهارات به بالا بردن سطح کیفیت آثار فرهنگی در ایران کمک می‌کند یا خیر. نتیجه‌ این اظهارات این است که همه یک‌قدم به‌سمت کمدی‌های سطحی و بی‌مایه می‌روند.

*تماشاگر را به این نوع آثار حریص می‌کند.

بله، درحال‌حاضر حتی فیلمسازهای حزب‌اللهی و انقلابی با مساله ممیزی مشکل دارند. مساله ممیزی در کشور به‌نوعی است که باید با عقل جمعی حل شود، منتها با این اظهارات، همه به این سمت سوق پیدا می‌کنند که کار بی‌دردسر بسازند تا به کسی برنخورد؛ کاری ارزان در جلوه اجتماعی یا کمدی سخیف درمی‌آید.

*ریسک کار را به این شکل بالا می‌برند.

بله، برنامه این است که ریسک کار را بالا ببرند. آقایان یک‌بار برای همیشه براساس اقداماتی که شده یک تعریفی از سینما، تئاتر و هنر ارائه دهند تا بدانیم تعریف اینها از هنر چیست و چه کارکردی برای هنر قائل هستند. نه اینکه روخوانی صحبت‌های رهبری و امام را داشته باشند. ما خودمان بهتر از این آقایان بلد هستیم به متن اصلی رجوع کنیم و لازم نیست اینها مفسر صحبت‌های رهبری و امام باشند و ما خودمان این صحبت‌ها را بهتر می‌دانیم. اینها فهم فردی خود از مقوله فرهنگ و هنر را بیان کنند. دیگر نمی‌توان بعد از 40 سال از انقلاب، هزینه یک‌سری کج‌فهمی‌ها را پرداخت.

*مرجع شکایات اهالی سینما کجاست؛ وزارت ارشاد، مجلس، قوه قضاییه یا نهادهای دیگر؟

غیر از رهبری در این مملکت هیچ‌کسی شأنیتی برای فرهنگ قائل نیست.

*در مسائل خرد باید به‌جایی رجوع کنید.

هیچ‌جایی فعلا وجود ندارد. جلساتی که رهبری طی این سال‌ها با اهالی فرهنگ و هنر تشکیل دادند یک‌هزارمش را نهادهای دیگر تشکیل ندادند.

*اگر مساله‌ای ایجاد شود برای شکایت به کجا می‌روید؟

هیچ‌جا و هیچ‌مساله‌ای وجود ندارد. ارشاد در گیرودار چینش نیروهای جدید است و آنقدر وظایف بروکراتیک بر سر آنها آوار شده که نمی‌تواند به وظایف محتوایی خود برسد برای بقیه نیز مهم نیست.

*یعنی عملا هیچ‌مرجعی برای بازتاب مسائل ندارید؟

هیچ‌جایی وجود ندارد، مگر اینکه مسائل را در عریضه‌ای به رهبری انتقال دهیم. هیچ‌کسی در این کشور دلسوز فرهنگ و هنر نیست غیر از رهبری! این را به‌صراحت بیان می‌کنم که حتی در روسای قوا هم این دلسوزی وجود ندارد و در همه ادوار چنین بوده است. هیچ‌کسی برای فرهنگ شأنیتی در این کشور قائل نیست.

*تجربه‌ای از «اخراجی‌های 3» و «جدایی نادر از سیمین» داشتیم که تصور می‌شد اگر مقابل هم قرار بگیرند و دوقطبی ایجاد شود، به رونق فضای سینما کمک می‌کند…

کار ابلهانه‌ای بود.

*بله، می‌شود نتیجه گرفت که در درازمدت رونقی به کیفیت داده نشد…

فقدان تنوع ژانر در این سینما موجب آسیب است و از این فقدان رنج می‌بریم. کسی همچون آقای فرهادی با همه نقدهایی که من دارم، یک مدل فیلمسازی و ده‌نمکی هم یک مدل فیلمسازی دارد. این تنوع ژانر است و در مفاهیم کلان این تنوع موضوعیت پیدا می‌کند. مشکل اصلی این است که تنوع ژانر نداریم.

*این دوقطبی‌سازی‌ها چه نتیجه‌ای داشته است؟

بنده به‌عنوان کسی که دیدگاه سیاسی دارم می‌گویم آقایان با این دوقطبی‌سازی مملکت را تحویل لیبرال‌ها داده‌اند و فکر می‌کنم این بار تصمیم دارند تحویل آمریکا دهند؟؟؟

*طیفی هست که ماهیت وجودی خود را در این می‌بیند.

هم در جریان لیبرال -که ابا دارم اسم اصلاحات روی آن بگذارم- و هم در جریان این‌سو افرادی هستند که حیات آنها در نزاع و دوقطبی است. اگر نزاع نباشد محلی از اعراب در کشور ندارند و باید از کشور بروند. اگر قرار است موجودیت داشته باشند، هم در جریان اصولگرا و هم در جریان اصلاح‌طلب موجودیت خود را به نزاع وابسته کرده‌اند.

*طبق گفته شما، یک فرد کناره‌گیر از مساله سیاسی نیستید و همزمان علیه دوقطبی صحبت می‌کنید. وقتی می‌گوییم دوقطبی نباشد، منظور چیست؟

ضمن تاکید بر مواضع اخلاقی، اصولی و انقلابی که اصول این انقلاب رحمت بود، چرا تلاش داریم چیز جدیدی ایجاد کنیم؟ انقلاب ما دنباله‌روی انبیا و مکاتب اهل‌بیت(ع) بوده است. در کجای مکتب اهل‌بیت(ع) نزاع و دوقطبی سازی اجتماعی وجود داشت؟ فرمان حضرت امیر(ع) به مالک اشتر این است که رعیت متشکل از طبقات مختلف است و با هر طبقه باید با زبان خود آن صحبت کرد. در کجا مکتب و سیره اهل‌بیت دوقطبی‌سازی بود؟ کجای مکتب امام و رهبری این دوقطبی سازی وجود دارد؟ من می‌گویم اینها با اسلام و دین نسبتی ندارند.

*این دوقطبی چطور ساختار ما را به انحراف کشانده است؟

عین این تندروی‌ها در جریان‌های لیبرال هم هست. اتفاقات سال 88 و قبل‌تر در دهه 60 و تمام نزاع‌های اجتماعی که از صدر مشروطه در کشور ما به راه افتاده و به‌طور مشخص در دوران جدید از سال 76 فصل جدیدی را باز کرد، چه بود؟ یک‌سوی قضیه رویه روشنفکری و لیبرالی بود و سوی دیگر کارهای این‌چنین که حالا می‌بینیم. اینها دو روی یک سکه هستند. افراط در این مملکت دو روی یک سکه است که شاهد هستیم چه بلایی بر سر این کشور آورده است. از سال 76 تا الان جریانی تلاش دارد کشور را با  دو لبه تیغ متجددان و متحجران ذبح کند. تا چه زمانی قرار است مملکت بین این دو قشر و دعوای بین این دو باشد؟ اگر یکی از این دو قشر نباشند دیگری حیاتی ندارد. این دو حیات یکدیگر را تضمین می‌کنند و کشور را به گروگان گرفته‌اند.

سینماروزان/امیر اشرفی: سجاد نوروزی مدیر سینما آزادی معتقد است در دوران پساکرونا نمی‌توان سالنهای سینما را با فیلم‌هایی گشود که تهیه‌کنندگان آنها، سودشان را در تولید برده‌اند.

به گزارش سینماروزان سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی در گفتگو با خبرگزاری پانا بیان کرد: درگذشته اقدام خوبی صورت گرفت و سینما از گروه شغلی سه به گروه شغلی دو آمد. این اتفاق بسیار خوبی بود که انجام شد اما مشکل اینجاست که در کشور ما متأسفانه همه‌ چیز مخصوصاً در حوزه فرهنگ با یک نگاه روبنایی و فرم گرایانه دیده می‌شود. تحلیل‌های ما هم در همان حد فرم می‌ماند.

نوروزی افزود: سینما یک صنعت-هنر است. یعنی هم ماهیت هنری دارد و هم ماهیت اقتصادی دارد. ماهیت اقتصادی‌اش نشات گرفته از ماهیت هنری اوست و نمی‌توان ماهیت هنری سینما را حذف کنیم و انتظار داشته باشیم ماهیت اقتصادی به کار خودش ادامه دهد. اتفاقی که در پاندمی کرونا رخ‌داده، این است که ماهیت هنری سینماها تحت تأثیر اقتصاد قرارگرفته است . در این شرایط بالاخره نهادهای صنفی و حاکمیتی باید نقش خودشان را در این وضعیت مشخص کنند. اینکه ما یک روز اعلام کنیم سینما باز است و یک روز اعلام کنیم بسته است و مجدد اعلام کنیم باز شد، معنی ندارد. در این شرایط خاص واقعاً باز و بسته بودن سینما که موضوعیت ندارد. بلکه این محتواست که در سینما به این فضا و مکان جان می‌دهد. اکنون ما چه محتوایی در سینما داریم که ارائه کنیم؟

مدیر سینما آزادی با اشاره به اینکه در این شرایط کرونا سینماگران به سمت شبکه‌ نمایش خانگی کوچ کرده‌اند، افزود: تولیدات سینمایی ایران آن‌ هم در شرایط کرونا از عجایب کشور ماست. اگر همه جای دنیا را نگاه کنید به‌موازات بسته بودن سینماها و سالن‌ها، قاعدتاً تولید هم کمرنگ می‌شود اما چرا در کشور ما هم تولید ادامه دارد و هم برگزاری جشنواره!! چون سود در تولید است و نه اکران.

مدیر سینما آزادی با اشاره به تفاوت جنس مخاطب سینما و کافه‌ها گفت: اگر واقعاً قرار است سیاست‌گذاری که برای سالن‌های سینما و تئاتر انجام شود همان سیاست‌گذاری‌هایی باشد که برای کافه و رستوران انجام می‌شود، واقعاً دیگر حرف زدن ما محلی از اعراب ندارد. ما با مشتری مواجه نیستیم که بگوییم امروز دکان ما باز و فردا بسته است. ما با مخاطب هنر مواجه هستیم. این مخاطب می‌خواهد  هزینه‌ای بدهد و اوقات فراغتی را در تئاتر یا سینما بگذارند. نیامده بستنی بخرد یا در کافه قهوه‌ای بخورد که بگوییم امروز باز هستیم بیایید قهوه و چایتان را بخورید و بروید.

مدیر پردیس سینمایی آزادی با اشاره به نقش حاکمیتی وزارت ارشاد گفت: یک سیاست واحد و نقش حاکمیتی برجسته باید ایفا شود تا تکلیف سینماها مشخص شود. اینکه صرفاً نقش مدیران هنری ارشاد این باشد که نقش روابط عمومی ستاد کرونا را ایفا کند و بگوید شما امروز باز هستید و فردا بسته‌اید، معنی ندارد چون این‌ها را هم اعلام نکنند ما خودمان از ستاد ملی کرونا می‌شنویم. آنچه اهمیت دارند نقش حاکمیتی ارشاد به‌عنوان متولی هنر سینماست که باید به نقش مهمش عمل کند.

وی درباره ادعای برخی تهیه‌کنندگان برای گرفتن خسارت از وزارت ارشاد عنوان کرد: ارشاد وعده‌ای داده بود که هنوز هم برای فروردین و اردیبهشت محقق نشده است و آن مبنی بر این بود که یک گارانتی حداقلی برای فیلم‌های اکران شده در نظر گرفته شده است.

نوروزی با اشاره به اینکه تعداد محدودی تهیه‌کننده برای فیلم اکران شده‌شان در نوروز اقدام به تبلیغ کردند، درباره چرایی این موضوع گفت: در بین تهیه‌کنندگانی که اکران نوروزی داشتند، کدامیک حاضر شدند راجع به اکران نشدن فیلمشان صحبت کنند؟ به‌جز حسین فرح‌بخش کسی صحبتی نکرد. دلیل این امر هم واضح است . فارغ از محتوای فیلم، فرحبخش دست در جیبش کرده و فیلم ساخته است. وی از معدود تهیه‌کنندگان واقعی سینمای ایران است و تنها کسی بود که آشکارا از تعطیلی ناگهانی سینماها در نوروز انتقاد کرد‌‌. چرا دوستان دیگر صحبت نکردند و نگفتند فیلمشان در حال اکران است. صدا و سیما اکنون سینما را تحریم کرده، چرا آقایان تهیه‌کننده خودشان را تحریم می‌کنند و از حق خود دفاع نمی‌کنند؟ 

مدیر سینما آزادی با ابراز نارضایتی از اکران‌ها، عنوان کرد: کدامیک از تهیه‌کنندگان حرکتی برای اکران فیلمشان انجام داده‌اند؟ چون آقایان سودشان را در تولید برده‌اند و حالا می‌آیند در حالت پاندمی کرونا یک فیلمی می‌اندازند گوشه سالن‌ها و برایشان فرقی نمی‌کند چه اتفاقی رخ دهد.

سجاد نوروزی با اشاره به اینکه متضرر اصلی تعطیلی سینماها، سالن داران سینما بوده‌اند، عنوان کرد: به‌جز تعداد معدود تهیه‌کننده، کسی را به معنای واقعی تهیه‌کننده نداریم . همه از ارگان‌ها پول می‌گیرند یا بالاخره سرمایه‌گذاری را پیدا می‌کنند. کسی دست در جیبش نمی‌کند چون اکران برایش مهم نیست، آن‌هم در این شرایط پاندمی.

وی افزود: الان ما معضل دوجانبه‌ای راداریم، یکی اینکه مشکل ساختاری داریم و آقایان سودشان فقط در تولید است و نه اکران؛ دوم اینکه ارشاد و نهادهای صنفی نقش اساسی خودشان را ایفا نمی‌کنند. شما خانه سینما و انجمن سینماداران را در کجای این معادلات اخیر می‌بینید؟ اینکه دیگر ایراد حکومت نیست. شرایط خاصی است که در سینمای ما وجود دارد.

مدیر سینما آزادی درباره شرایط بعد از کرونا و احتمال بازگشت مخاطب به سینما گفت: مردم با این وضعیت این سینما بازنمی‌گردند. ما این مخاطب را نابود کردیم. واقعاً بازگرداندن مخاطب سخت است.

وی افزود: سینمای ایران بعد از کرونا اگر قرار باشد به حالت عادی خودش برگردد حداقل باید سالی 20 فیلم «بیگ پُروداکشن» کمدی یا غیر کمدی مخاطب‌پسند داشته باشد و دیگر با فیلم «لوباجِت» و فیلم‌های آپارتمانی نمی‌توان مردم را به سینما بازگرداند. در بین این صدها فیلم‌های اکران نشده تعداد 7 یا 8 فیلم وجود دارد که توانایی جلب مخاطب دارند و مردم مشتاق تماشایشان بعد از اکران هستند.

سجاد نوروزی با اشاره به اینکه روند تولید در سینمای ایران باید تغییر کند، عنوان کرد: دیگر بعد از این دوران نمی‌توان مطابق روش‌های نخ نمای قبلی کار کرد. مخاطبی که الان در شبکه خانگی فیلم و سریال‌های داخلی و خارجی با آن سطح کیفیت می‌بیند نمی‌آید وقت بگذارد و بیاید سینما تا فیلم آپارتمانی تماشا کند و حاصل تخیلات فردی را ببیند که سودش را در تولید برده است.

مدیر سینما آزادی با اشاره به اینکه ریزش مخاطب سینما مربوط به شرایط کرونا نیست، افزود: ریزش مخاطب سینما قبل از کرونا شروع شده بود و کرونا آن را تشدید کرد. شما اگر آمار مخاطبین سال 98 را ببینید نسبت به سال قبلش اُفت دارد و روند نزولی مخاطب سینما از قبل از کرونا آغاز شده بود. نتیجه منطقی این شرایط این است که ما بعد از کرونا قطعاً در انتخاب فیلم‌ها سخت‌گیرتر هستیم و دیگر نمی‌توانیم هر فیلمی را نمایش دهیم!

سینماروزان: در دو ماه بعد از بازگشایی سینماها نه تنها اوضاع گیشه‌ها روبراه نشده بلکه انفعال مدیریتی بر سر معرفی سینماها به‌عنوان فضاهایی پاک و بهداشتی برای گذران اوقات فراغت موجب گشته نه تنها فیلمهای روی پرده ضرر دهند بلکه سینماداران هم بدترین روزهای یک دهه اخیر را تجربه کنند و به نظر می‌رسد اگر مدیران سینمایی برنامه‌ای به‌روز برای برون‌رفت از این وضع نداشته باشند به‌زودی شاهد تعطیلی کامل سینماهای مستعمل مرکزشهر و به‌دنبالش تغییر فعالیت فرهنگی پردیسها خواهیم بود.

سجاد نوروزی مدیر پردیس آزادی با اشاره به تعدیل نیمی از پرسنل پردیس آزادی درنتیجه رکود گیشه‌ها به همشهری گفت: پس از 5‌ماه مقاومت، مجبور شدیم نزدیک نیمی از کارکنان خود را تعدیل کنیم؛ یعنی 50نفر. پس از این هم ذخیره مالی‌مان تا چند‌ماه بیشتر جواب نخواهد داد.

نوروزی در تشریح دلایل رکود سینماهای ایران حتی بعد از بازگشایی ادامه داد: سینماهای آمریکا و اروپا قصد دارند با tenet کریستوفر نولان کار خود را آغاز کنند. فیلمی که ممکن است جزو یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌های دهه اخیر قرار بگیرد. با این فرمول است که سینماهای دنیا گشوده می‌شوند. مقایسه کنید؛ ما در ایران با چه فیلم‌هایی کار خود را آغاز کرده‌ایم؟

نوروزی ادامه داد: بخشی از بی‌رونقی سینماها در زمان بازگشایی تیرماه، از ترس کرونا بود. بخش دیگر آن نبود فیلم روی پرده است. دو کمدی روی پرده است که یکی از آنها روی پلتفرم‌های مختلف قرار دارد و یکی دیگر هم به ایثار تهیه‌کننده روی پرده رفته است. در روزهای اول بازگشایی، آمار امیدوارکننده به‌نظر می‌رسید. اما با افزایش تلفات کرونا در کشور این آمار کاهش یافت و در نهایت فیلمی هم برای تماشا روی پرده نبود. 60درصد ترس عمومی و 40درصد نبود فیلم خوب به این وضعیت دامن زده است.

مدیر پردیس آزادی افزود: تا دو یا سه‌ماه دیگر چیزی به‌نام سینما در این کشور وجود نخواهد داشت. چون دخل سینمای ایران خالی خواهد شد و پولی برای تولید ندارد. به همین‌خاطر بخش عمده تولید آثار سینمایی ایران به کشورهای همجوار منتقل شده و با سرمایه‌های بیگانه ساخته می‌شود. اتفاقی که در دهه‌های 60 و 70برای موسیقی‌مان اتفاق افتاد و از لس‌آنجلس موسیقی وارد کشورمان شد. پس از این فیلم‌های فارسی‌زبان ایرانی به کشور وارد می‌شود؛ خطری که متأسفانه متوجه آن نیستند. مدیران، سینما را هنری شیک و غیر ضروری می‌دانند و تصور می‌کنند که اگر یک‌سال هم تعطیل باشد خللی به آن وارد نخواهد شد. درحالی‌که چنین نیست. با ادامه‌دار شدن این وضعیت 90درصد سینماهای کشور تعطیل می‌شود. 10درصد باقی‌مانده نیز به شکل ورشکسته به فعالیت نمادین خود ادامه می‌دهد. درصورتی که اراده‌ای برای بهبود اوضاع باشد، حداقل چند سال طول خواهد کشید تا همه‌‌چیز به روال عادی خود بازگردد.

سجاد نوروزی با گلایه از عدم حمایت صداوسیما از سینمای ایران گفت: مصوبه شورای‌عالی امنیت ملی است که برای جلوگیری از نفوذ بیشتر ماهواره‌ها، صدا و سیما گوشه‌چشمی به سینمای ایران داشته باشد اما صدا و سیما در حال پردازش اشتباه راهبردی بزرگی است. این سازمان تصور می‌کند که اگر سینماها و وی‌او‌دی‌ها از رونق بیفتد، خودش رونق تازه‌ای پیدا خواهد کرد درحالی‌که سخت در اشتباه است. صدا و سیما در حال تبلیغ این موقعیت است که سینماها تعطیل هستند. شرایط کرونا مستمسک قرار داده شده تا مخاطبانی را به‌خود اضافه کند، درحالی‌که چنین اتفاقی برای صدا و سیما نخواهد افتاد، زیرا توان اجرای هیچ‌یک از سندهای راهبردی نظام را ندارد. به‌عبارتی سینما هم‌اکنون با زنجیره‌ای از بی‌توجهی و زنجیره‌ای از عاملان لطمه‌زننده چون صدا و سیما مواجه است. هر دو این زنجیره‌ها مثل دو لبه قیچی در حال نابودی سینما هستند و گمان می‌کنند از این طریق شرایط‌شان بهبود خواهد یافت. درحالی‌که نتیجه جز تولید با سرمایه بیگانه در کشورهای همجوار، جذب هنرمندان به خارج از کشور و… نخواهد بود و درنهایت صداوسیما را هم متضرر خواهد کرد. اگر دولت نتواند ماهیت شکل گرفته برای سینمای ایران را زنده نگه‌داشته و حفظ کند، بعدها باید میلیارد‌ها تومان هزینه به‌وجود آمدن و شکل‌گیری دوباره آن کند.

سینماروزان: با افزایش مجدد شیوع کرونا در کشور، سینماهای مشهد و کرج و کاشان تعطیل شده و شائبه‌هایی مختلف درباره تعطیلی مجدد سینماها در تهران و سایر نقاط کشور هم مطرح می‌شود.

سجاد نوروزی مدیر پردیس آزادی با تاکید بر آن که سینماها هیچ تاثیری در افزایش شیوع کرونا نداشته‌اند، تعطیلی مجدد سینما را مترادف بازگشایی بعد از ماه صفر(ابتدای آبان) و درنهایت نابودی مطلق سینمای ایران می‌داند.

مدیر پردیس آزادی به تسنیم گفت: اگر سینماها مجددا بسته شوند ما تا آخر ماه صفر(ابتدای آبان) سینماها را بازگشایی نخواهیم کرد چرا که اساساً ادامه کار با محدودیت دیگر موضوعیتی ندارد.

نوروزی ادامه داد: اگر در این دو سه ماه فرضی تعطیلی سینما فکر عاجلی برای صنعت سینما نشود به نظرم یک نابودی مطلق برای سینمای ایران اتفاق خواهد افتاد و قطعاً حداقل سه سال زمان خواهد برد تا این صنعت دوباره راه‌اندازی شود و جان بگیرد.

نوروزی با اشاره به جایگاه و نسبت سینما با مسأله کرونا و خیزش دوباره آن بیان کرد: بخشی از خیزش دوباره کرونا برمی‌گردد به رفتارهای پرخطر مردم در این یک ماه گذشته که همزمان بود با از سرگیری برخی از مشاغل و فعالیت‌ها. در آن دوره سینماها بسته بودند و در افزایش این خطر هیچ نقشی نداشتند.

نوروزی ادامه داد: نکته دیگر اینکه نه تنها سینماها در افزایش بیماری نقشی نداشتند که حتی به جرأت می‌گویم که هیچ صنفی از میان صنوف این کشور و مشاغل آن به اندازه سینما در رعایت پروتکل‌های بهداشتی موفق عمل نمی‌کردند. تمام مفاد بهداشتی و پزشکی پروتکل‌های توسط سینماداران رعایت شده است. در هر صورت ما تابع دستورات ستاد ملی مبارزه با کروناییم و اگر این ستاد دستور به تعطیلی سینماها بدهد ما نیز سینمای خود را می‌بندیم. اما باید به این نکته هم اشاره کنم که ستاد ملی به دو مورد قبلی که گفته شد توجه کند یعنی اولاً در نظر داشته باشد که سینماها در افزایش این خطر نقشی نداشتد و دیگر اینکه سینماها در رعایت پروتکل‌های بهداشتی نمره قبولی می‌گیرند.

نوروزی تاکید کرد: اکران آنلاین کمک خاصی به سینمای ایران نکرده و نخواهد کرد چون با شبکه قدرتمند قاچاق، اکران آنلاین به سودآوری نمی‌رسد. اگر مجموعه دولت سینما برایش مهم است بداند که اکران آنلاین تنها بخش بسیار کوچکی از صنعت سینما است و کارکنان سینمای ایران مانند چند سلبریتی پول‌ساز نیستند که درآمد بالایی داشته باشند. از مجموعه ۱۰ هزار نفری سینماگران کشور که با اعضای خانواده خود نزدیک به ۵۰ هزار نفر از این کشور را شامل می‌شوند، در این مدت چگونه معیشت خود را سامان دهند؟ تکلیف کارگران خدماتی سینما و دیگر کارکنان بخش تولید سینمای کشور در این مدت چه خواهد شد؟

سینماروزان: استقبال مخاطبان از اولین اکران مردمی کمدی «سه بیگانه» که درست در روز ابتدایی اکرانش 18 اسفندماه در پردیس سینمایی آزادی برگزار میشود سبب ساز آن شد که بلیتهای سانس اول اکران مردمی هم برای سالن اصلی آزادی و هم برای بالکن کاملا پیش‌خرید شود و در این سانس ظرفیتی برای پذیرایی از مخاطبان باقی نماند.

 امتداد اکران مردمی تا سانس 22 و ادامه حضور بازیگران «سه بیگانه» در این سانس در کنار مخاطبان سبب شده که بخش عمده ظرفیت نمایشی سانس 22 هم پر شود و فقط حجمی معدود از این سانس برای پذیرایی از مخاطبان باقی باشد.

مخاطبانی که علاقه دارند در اکران مردمی سانس 22 «سه بیگانه» حاضر باشند می توانند از طریق اینجا نسبت به رزرو بلیت و دیدار و گپ و گفت با بازیگران و عوامل فیلم اقدام کنند.

در اولین اکرانهای مردمی «سه بیگانه» در پردیس سینمایی آزادی علاوه بر ایجاد فضایی صمیمانه برای دیدار مخاطبان و بازیگرانی نظیر امین حیایی، سحر قریشی، لیلا اوتادی، مجید صالحی و محمدرضا شریفی نیا و همچنین عوامل تولید فیلم، رونمایی از «هفت سین» نوروزی ویژه تنها فیلم دیده نشده اکران نوروزی که با «سین» هم آغاز میشود انجام خواهد پذیرفت.

امین حیایی، محمدرضا شریفی‌نیا و مجید صالحی بازیگران اصلی «سه بیگانه» هستند که قرارگیری آنها در شمایل سه جاسوس آن هم جاسوس صهیونیست در ایران و رویارویی با آدمها و تناقضات مختلف، موقعیت‌های کمیکی را رقم زده است.

سحر قریشی، لیلا اوتادی، برزو ارجمند، حسین محب‌اهری، شیوا خسرومهر، علی کاظمی و حمید لولایی دیگر بازیگران «سه بیگانه» هستند و در این بین اغلب آنها پرسوناژهایی متفاوت را ایفا کرده‌اند به‌خصوص سحر قریشی و حمید لولایی.

کمدی «سه بیگانه» که رگه‌های انتقادی خاص خود را هم دارد تنها فیلم اکران نوروزی است که پیشتر در جشنواره فجر به نمایش درنیامده و همین کنجکاوی مخاطبان برای تماشای آن را بیشتر کرده است.

مسعود ردایی و حبیب اسماعیلی تهیه کنندگان «سه بیگانه» بوده اند و پخش اثر را موسسه رسانه فیلمسازان انجام میدهد.