1

تهیه‌کننده «هور در آتش» و «اشک سرما» مطرح کرد⇐چرا از ماجرای «ب. ز» و «م. ه. ر» و «ح. ه» و «الف. د» درس نمی‌گیرند و همچنان برای سارقان بیت‌المال فرش قرمز پهن می‌کنند؟؟/تهیه‌کننده‌های حرفه‌ای منزوی و خانه‌نشین شده‌اند تا یک عده نوکیسه با بریز و بپاش وارد سینما شوند و کارت تهیه‌کنندگی بگیرند و بعد از مدتی هم در دادگاه‌های اقتصادی رؤیت شوند!؟/به جای آنکه سینماگران حرفه‌ای، زمام سینما را در دست داشته باشند داماد فلان سیاستمدار، تهیه‌کننده شده و برادرزاده بهمان مدیر، مشغول اداره بین‌الملل سینما و ارسال فیلم به اسکار است؟!/سرمایه‌گذارانی ظهور کرده‌اند که چندین فیلم اکران‌نشده دارند ولی باز به آنها پروانه ساخت می‌دهند که فیلم جدید بسازند!/روسای خدوم(!) سینما معتقدند پیگیری فساد‌های اقتصادی برعهده قوه قضائیه است ولی بررسی صلاحیت آن‌ها که پروانه تهیه‌کنندگی می‌گیرند بر عهده کیست؟ بررسی رزومه سرمایه‌گذاران مشکوک فعال در سینما بر عهده کیست؟؟

سینماروزان: ورود بی‌ضابطه صاحبان سرمایه‌های هنگفت به سینما و شبکه خانگی و متعاقب آن صدور کارت تهیه‌کنندگی برای برخی از افراد گمنام در این سال‌ها مدام تکرار شده ولی هنوز از سوی مدیران سینمایی راهکاری برای برخورد با آن اتخاذ نشده است.

امیرحسین شریفی تهیه‌کننده باتجربه سینما با بیان مطلب بالا و با اشاره به لزوم ضابطه‌مند کردن ورود سرمایه به این عرصه به «جوان» گفت: تولید مستقل محصولات هنری به شدت دشوار شده و متأسفانه ارگان‌های دولتی هم به جای تخصیص تسهیلات براساس ضابطه همچنان بر پایه روابط امور خود را پی می‌گیرند. حرفه‌ای‌ترین سینماگران هم باید رابطه داشته باشند تا کارشان پیش برود و حتی در تخصیص جوایز اغلب جشنواره‌ها هم همین است. در نتیجه این وضعیت انزوا و دلسردی بسیاری از تهیه‌کنندگان حرفه‌ای را شاهدیم.

تهیه‌کننده آثاری نظیر «هور در آتش» و «اشک سرما» ادامه داد: دولت باید امکانات تولید را براساس پیشینه سینماگران توزیع کند ولی این اتفاق نمی‌افتد و در مقابل یکسری نوکیسه را می‌بینیم که با بریز و بپاش وارد سینما می‌شوند و کارت تهیه‌کنندگی هم می‌گیرند ولی بعد از مدتی در دادگاه‌های اقتصادی رؤیت می‌شوند! این جماعت هزینه‌های تولید را هم با بریز و بپاش بالا برده‌اند و متأسفانه همچنان قوانین محکمی برای برخورد با آن‌ها وجود ندارد.

این تهیه‌کننده خاطرنشان ساخت: وظیفه دولت است که از تولیدات مؤثر فرهنگی- هنری حمایت کند و بودجه‌هایی را که مربوط به فرهنگ است در اختیار سینماگران باتجربه بگذارد و از آن‌ها کار خوب و ماندگار بخواهد ولی خیلی از تهیه‌کننده‌های حرفه‌ای خوب داریم که الان متأسفانه منزوی و خانه‌نشین هستند. چرا باید این طور باشد؟

شریفی که سابقه تولید برخی آثار ماندگار کارگردانانی شاخص نظیر «ضیافت» مسعود کیمیایی و «پری» داریوش مهرجویی را در کارنامه دارد، تأکید کرد: به جای آنکه سینماگران حرفه‌ای زمام سینما را در دست داشته باشند آقازاده و داماد فلان سیاستمدار تهیه‌کننده شده و برادرزاده بهمان مدیر مشغول اداره بین‌الملل سینما و ارسال فیلم به اسکار است؟! در همین اوضاع است که به ناگاه سرمایه‌گذارانی ظهور می‌کنند که چندین فیلم اکران‌نشده دارند و باز ارشاد به آنها پروانه ساخت می‌دهد که فیلم جدید بسازند!

امیرحسین شریفی تأکید کرد: مدام درباره رویکرد مخاطبان به رسانه‌های بیگانه هشدار می‌دهیم ولی یک بار از مدیران فرهنگی نمی‌پرسیم چرا کاری کرده‌اند که حرفه‌ای‌ها بیکار شوند و آقازادگان بی‌سواد و صاحبان پول‌های مشکوک وارد سینما شده و روزبه‌روز هم پروارتر شوند.

شریفی با نقد نگاه مدیرانی که از بررسی صلاحیت سرمایه‌گذاران مشکوک سر باز زده‌اند، اظهار داشت: رؤسای خدوم(!) سینما می‌گویند پیگیری فساد‌های اقتصادی برعهده قوه قضائیه است. بله کاملاً درست است ولی بررسی صلاحیت آن‌ها که پروانه تهیه‌کنندگی می‌گیرند بر عهده کیست؟ بررسی رزومه سرمایه‌گذاران مشکوک فعال در سینما بر عهده کیست؟ اینکه برخی سرمایه‌گذاران فعال در سینما در دادگاه‌های مفاسد اقتصادی محکوم شوند آبروی سینما را برده و مدیران سینما منفعلانه مشغول راه‌اندازی شورا و کمیته هستند!

تهیه‌کننده «سیب سرخ حوا» با تأکید بر لزوم به کارگیری متخصصان در تولید محصولات سینمایی گفت: چرا از ماجرای «ب. ز» و «م. ه. ر» و «ح. ه» و «الف. د» درس نمی‌گیرند و همچنان برای سارقان بیت‌المال فرش قرمز پهن می‌کنند که به سینما بیایند و قواعد را به هم زنند؟ وقتی پیشکسوتانی کارکشته در تولید داریم چرا نباید ازشان استفاده کرد؟ مدیران سینمایی باید با اتخاذ تصمیمات ضربتی روند تولید در سینما را کاملاً قاعده‌مند کنند و اجازه ندهند سینما و شبکه خانگی به محل جولان سرمایه‌های مشکوک بدل شود.




روایت بازیگر «لیلی با من است» از نقش‌فروشی در سینما

سینماروزان: مهدی فقیه بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون که با حضورش در آثاری همچون «لیلی با من است»، «هور در آتش» و «ملک سلیمان» در ذهن‌های مردم باقی مانده است این روزها نسبت به چند سال پیش کم‌کارتر شده است.

به گزارش سینماروزان فقیه در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود با «جام جم» به نکات تأسف‌باری در ارتباط با وضعیت امروز حرفه بازیگری اشاره کرده است.

در بخشی از این مصاحبه آمده است: فعلا مدتی است که مشغول انجام کاری نیستم،‌ از یک طرف تولیدات در سینما و تلویزیون به دلیل مشکلات مالی به شدت کاهش داشته است و از طرفی آنها که باتجربه هستند و درس‌خوانده متاسفانه مورد کم‌مهری و بی‌اعتنایی قرار می‌گیرند.

وی در ادامه گفت: شرایط کار کردن در سینما واقعا تاسف‌برانگیز شده است، جوانی پیش من آمد و می‌پرسید که چگونه می‌تواند وارد سینما شود و بازیگری کند، چند وقت بعد او را دیدم که در یکی دو فیلم بازی کرده بود، از او پرسیدم چطور شد که وارد فیلم شدی که با تعجب گفت تهیه‌کننده از من 45 میلیون تومان پول خواست و من دادم و نقشی را در فیلمش گرفتم. با این شرایط باید در دانشگاه هنر و دانشگاه تهران را بست؛ در این سینما آنچه اهمیت ندارد تحصیل و تجربه است!

وی در ادامه انتقاداتش گفت: راه و مسیری که من و امثال من در سینما پی گرفتیم و سبک و نوع کارمان مشخص است، اغلب در فیلم‌های دفاع مقدسی و قرآنی حضور داشتیم، هیچ وقت اهل لابی‌گری و زنگ زدن به این و آن و نقش گرفتن به هر قیمتی نبوده‌ام، در سینما نان مشکوک نخوردم.




عزیزا.. حمیدنژاد از افتخاری می‌گوید که نصیب شمقدری و ایوبی کرده/چرا خانه سینما درباره لابی‌گری در انتخابات سکوت کرده؟

سینماژورنال: عزیزا.. حمیدنژاد آخرین فیلمش “آناهیتا” را با بازی شهاب حسینی در دولت اول احمدی نژاد با حمایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ساخت و بعد از آن و به دلایل مختلف که شاید یکی از آنها شکست تجاری “آناهیتا” باشد تاکنون نتوانسته فیلمی بسازد.

به گزارش سینماژورنال این کارگردان که اخیرا و با حضور در تیم کارگردانی سریال “چرخ فلک” بازگشت به پشت دوربین را تجربه کرده در گفتگویی که به بهانه همین سریال با “شرق” انجام داده درباره بیکاری در سینما گفته است: فیلم‌ساز اگر بخواهد مؤلفه‌های خودش را حفظ کند تحت فشار قرار می‌گیرد و کمتر می‌تواند فیلم بسازد کمااینکه من در دوره آقایان شمقدری و ایوبی نتوانستم فیلم بسازم و همیشه می‌گویم بگذار این افتخاری برای آقایان شمقدری و ایوبی باشد که نه حمیدنژاد، بلکه کارگردان «اشک سرما» نتوانست در مدیریت این دوستان فیلم بسازد. 

آن قدر فضا آلوده است که…

وی ادامه داده است: آن‌قدر فضا آلوده است که تحلیل‌کردن درباره اینکه این مدیریت خوب است یا بد، بیهوده است. مسئله ریشه‌ای‌تر از این حرف‌هاست. در دهه‌های ٦٠ و ٧٠ مدیریت منسجمی نداشتیم اما انگیزه‌های انقلابی قوی بر همه حاکم بود و خودانگیخته کار می‌کردند و فیلم‌هایی که در آن زمان ساخته شده، پر از انگیزه و انرژی است؛ پلان‌به‌پلان فیلم‌ها پر از علاقه و شیفتگی به سینما است. چیزی که الان وجود ندارد. فیلم‌های‌ میلیاردی ساخته شده و می‌شود، اما هیچ‌کدام تأثیر‌گذار نبوده است.

کارگردان “هور در آتش” افزوده است: آدم‌های زیادی با بودجه‌های کلان فیلم ساختند و فیلم‌های‌ گران‌قیمتی ساخته شده، اما هیچ‌کدام نتوانستند دل مخاطب را بلرزانند و این جای تأسف دارد. خیلی امیدی به بهبودی این شرایط ندارم و اگر بتوانم مؤلفه‌های خودم را حفظ کنم و فیلم بسازم، این کار را انجام می‌دهم و اگر نه، فیلم نمی‌سازم.

ایرادات کلیدی اساسنامه خانه سینما

حمیدنژاد که مدتی از فعالان صنف خانه سینما بود اما در سالهای اخیر از این حیث کاملا منزوی شده در تشریح دلایل این انزوا به وجود ایرادات کلیدی در اساسنامه خانه چنین اشاره کرده است: فعالیت‌های صنفی باید وجود داشته باشد و صنف‌هایی که آن‌قدر مقتدر باشند که بتوانند از اعضایشان دفاع کنند، منتها خانه سینما یک مشکل اساسی دارد و آن اساسنامه‌اش است، درباره مجامع عمومی و رأی‌گیری و لابی‌کردن در انتخابات سکوت کرده و هیچ مورد و بند و تبصره‌ای دراین‌باره وجود ندارد که آیا صنف می‌تواند لابی کند یا نه؟