سینماژورنال: آرش سجادی حسینی که این روزها به عنوان دستیار کارگردان در سریال “شهرزاد” حسن فتحی فعالیت می کند قصد دارد دومین فیلم بلند خود را بسازد.
به گزارش سینماژورنال این فیلم بلند “سپیدان” نام دارد که در مرحله بازنویسی فیلمنامه قرار دارد.

تهیه کنندگی کار را مهدی مددکار برعهده دارد و بناست بعد از ماه رمضان وارد پیش تولید شود.
سجادی حسینی که پیش از این یک فیلم بلند کمتر دیده شده به نام “موج سوم” را ساخته بود درباره فضای کلی “سپیدان” به سینماژورنال می گوید: فیلمنامه اولیه کار را علی گلبهاران نوشته بود و مدتیست مشغول بازنویسی آن هستم تا به نسخه ایده آل برسم. این کار زمینه ای اجتماعی-پلیسی دارد و اتفاقی بارها دیده شده را از منظری خاص مرور می کند.

بخشهایی از زندگی یک پلیس
این دستیار کارگردان و برنامه ریز سینما در تشریح منظر خاص فیلمنامه اش بیان می دارد: بخشهایی از زندگی یک پلیس زبده در فیلم روایت میشود و فیلمنامه تصویری ارائه می دهد از اتفاقی به نام بچه دزدی که برای این پلیس رخ می دهد یعنی فرزند خردسال پلیس دزدیده می شود و همین است که گره درام را شکل می دهد.

فیلمنامه برآمده از یک اتفاق واقعیست
آرش سجادی حسینی ادامه می دهد: اتفاقی که روایت برمبنای آن بنا شده مابه ازای بیرونی دارد یعنی برگرفته از حادثه ایست که چندی قبل رخ داده بود اما سعی دارم از این منظر به این اتفاق بپردازم که وقتی بچه یک پلیس دزدیده میشود اتفاقات پیرامون این پلیس خیلی فرق دارد با زمانی که مثلا بچه یک معلم دزدیده میشود.

تصاویری کمتر دیده شده از زندگی یک پلیس
این دستیار کارگردان و برنامه ریز با اشاره به اینکه قصد دارد فیلمش را ظرف دو ماه آینده کلید بزند به سینماژورنال می گوید: “سپیدان” یک درام پلیسی-اجتماعی خواهد بود و در فیلم تصاویری را از زندگی طبقه پلیس خواهید دید که در سینمایمان کمتر به آنها پرداخته شده است.

پلیسی که خودش دچار مشکل شده

وی ادامه می دهد: در سینما و تلویزیون مان عموما پلیسهایی را دیده ایم که سعی در حل معضلات آدمهای دیگر را دارند و به عنوان حامی کنار طبقات دیگر هستند اما در “سپیدان” خود پلیس در شرایطی قرار می گیرد که قبلتر دیگران به آن دچار شده اند. اینجاست که پلیس باید بهترین و عاقلانه ترین تصمیم را بگیرد.

تولید طوری پیش می رود که فیلم برای جشنواره آماده شود

سجادی حسینی با اشاره به اینکه پروانه ساخت اثرش را گرفته می گوید: بمحض آماده شدن فیلمنامه نهایی پیش تولید را آغاز کرده و تولید را طوری پیش می بریم که انشاا.. فیلم برای نمایش در جشنواره فیلم فجر آماده شود.

آرش سجادی حسینی

سینماژورنال: سینما حتی برای آنها که بلحاظ آکادمیک وارد این هنر شده اند و پله‌پله بالا آمده اند تا به اوج برسند هم هنر پیش بینی پذیری نیست.

به گزارش سینماژورنال حتی بزرگترین بازیگران سینما هم نمی توانند پیش بینی کنند که آینده چه خوابهایی برای آنها دیده است و مثلا در ده سال بعد چه سرنوشتی در انتظارشان خواهد بود.

این پیش بینی ناپذیری درباره سینمای کشوری مانند ایران که سالهاست مابین حرفه ای گری و آماتوریسم معلق است به اوج خود می رسد.

دیدن روزگار کنونی این پسر تعجبی هم ندارد

شاید برای همین باشد که وقتی بازیگر کودکی را می بینی که سالها قبل در چند فیلم سینمایی بازی کرده و خوب هم به نظر آمده ولی حالا شده است کارگر یک اداره دولتی، آن قدرها تعجب نمی کنی.

آنها که درام روستایی “پشت پرده مه” ساخته پرویز شیخ طادی را دیده اند حتما خاطرشان هست که در آن فیلم یک پسربچه ناشنوا حضور داشت که به عنوان بازیگر مقابل جهانگیر الماسی ایفای نقش می کرد.

آن پسرک که علیرضا شیخ الاسلامی نام داشت و در “پشت پرده مه” درباره عشق معلمش به مادرش دچار سوءتفاهم شده بود این روزها در اداره بهزیستی کارگری می کند.

متصدی توزیع روزنامه

شیخ الاسلامی که از کم شنوایی رنج می برد و برای تکلم نیز سعی می کند از حرکت دستهایش استفاده کند متصدی توزیع روزنامه در یکی از ادارات بهزیستی است و البته که بواسطه اینکه به همت مدیران بهزیستی چنین شغلی برایش فراهم شده شاکر است.

علیرضا شیخ الاسلامی یازده سال قبل در نمایی از “پشت پرده مه”

از شغلم راضی هستم

این پسرک که بعد از “پشت پرده مه” در سه فیلم دیگر و از جمله “سینه سرخ”، “دایناسور” و “موج سوم” بازی کرده بود در گفتگو با سینماژورنال با بیان اینکه از شغلش بدش نمی آید می گوید: اینکه متصدی توزیع روزنامه هستم شغل بدی نیست. به هر حال زمینه فرهنگی کار باعث میشود خودم هم از حال و هوای فرهنگی کشور باخبر باشم اما همچنان بازیگری را دوست دارم.

همه می گویند در کار بعدی مان به تو نقش می دهیم اما…

وی با گلایه از کارگردانانی که در برخوردهای اتفاقی با وی، وعده ایفای نقش در فیلمهایشان را به او میدهند ولی بعد از مدتی غیبشان می زند بیان می دارد: همه تا مرا می بینند از سر دلسوزی می گویند حتما برایت در کار بعدی مان یک نقش کنار می گذاریم اما همین که یک روز می گذرد حتی به تماسهای من هم جواب نمی دهند.

علیرضا ادامه می دهد: راحتتان کنم؛ فقط وعده می دهند که به من کمک می کنند اما بعد از مدتی اصلا خبری ازشان نمی شود.

علیرضا شیخ الاسلامی این روزها

سینما را دنبال می کنم

شیخ الاسلامی با اشاره به اینکه همچنان فیلمهای سینمای ایران را پی می گیرد به سینماژورنال می گوید: سینما را دوست دارم و همیشه تفریحم دیدن فیلم یا خواندن مطالب سینمایی است. انتظار ندارم که مرتب فیلم بازی کنم اما همین که بتوانم هرازگاهی در سینما یا تلویزیون ایفای نقش کنم از نظر روحی خیلی به من کمک می کند.

امیدوار به آینده

این پسرک خاطرنشان می سازد: بارها شده بازیهایی را دیده ام که پیش خودم فکر کرده ام اگر من بجای بازیگر بودم به مراتب بهتر ایفای نقش می کردم. این مساله باعث میشود همچنان روحیه ام به عنوان یک بازیگر را حفظ کنم و امیدوار باشم به آینده.

یکی پیدا میشود که آرزوی این پسر باهوش را برآورده کند؟

اینکه بازی سرنوشت، پیش‌روی پاپیولارترین چهره ها هم، اتفاقات دردناکی را قرار می دهد به کنار اما اینجا با جوانی روبروییم که هرچند معلولیت جسمی دارد اما بلحاظ ذهنی بشدت باهوش است و همین که می تواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد یعنی اینکه موفق است.

سقف آرزوهای این کودک سابق که حالا تقریبا جوانی برای خودش شده آن است که بتواند ولو سالی یک بار هم که شده در یک تلفیلم ایفای نقش کند.

سینماژورنال امیدوار است فقط یکی از انبوه کارگردانان تلفیلم سازی که هر هفته سوپرمارکتها را با آثارشان نونوار می کنند پیدا شود و آرزوی علیرضا را برای امسال محقق کند.

پشت پرده مه