1

آرزوهای کارگردان «دختری با کفشهای کتانی» برای سینمای۹۶ و مدیرانش⇐امیدوارم «شرایط حساس کنونی» را پشت سر بگذاریم/امید که شخصیت‌های فیلم‌ها و قهرمانان سینمایمان دیگر توسری‌خور، منفعل و ابله نباشند

سینماروزان: رسول صدرعاملی کارگردان آثاری نظیر «دختری با کفشهای کتانی»، «من ترانه 15 سال دارم» و «زندگی با چشمان بسته» در عیدانه ای که برای «شرق» نوشته دو آرزوی مهم برای سال96 کرده است؛ یکی به اتمام رسیدن موقعیتی زمانی موسوم به «شرایط حساس کنونی» که به ترجیع بند سخنان مدیران منفعل وطنی بدل شده و دیگری اینکه سینمای 96 بجای شخصیتهای منفعل و توسری خور به سمت استفاده از قهرمانان برود.

متن یادداشت صدرعاملی را بخوانید:

امیدوارم بالاخره سالی برسد که دیگر آرزو‌به‌دل نباشیم. آرزو دارم سال ١٣٩٦ همین سال باشد؛ یعنی به قول «علی معلم» در این سال عقلا و زعمایمان کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند. به عبارت دقیق‌تر با رفتار و عملکردشان نشان دهند که تغییر کرده‌اند، ‌نه با کلامشان. اصلا مسئولیت‌پذیری خود را با عملکرد خود به مردم به اثبات برسانند وگرنه دیگر از کلمات و حرف‌ها هیچ کاری ساخته نیست.
امیدوارم جامعه به سمتی برود که «شرایط حساس کنونی» را پشت‌سر بگذارد.
امنیت، احساس آرامش و شادی بیشتری میان مردم به وجود آید. امید است روزهای سیاه را پشت‌سر بگذاریم و روی سفید روزگار را هم ببینیم. آرزویم برای سینمای ایران این است که همین رونقی راکه پیدا کرده است ‌تداوم دهد. شخصیت‌های فیلم‌ها و قهرمانان، دیگر توسری‌خور، منفعل و ابله نباشند، بلکه آن‌قدر قوی و رشک‌برانگیز باشند تا دلمان بخواهد جای آنها باشیم، نه‌اینکه برایشان دل بسوزانیم! خلاصه اینکه سینمایمان پرقدرت باشد و کمتر سعی کنیم که جهان شکل ما شود، بلکه بتوانیم در عین اعتقاد و احترام به تنوع فرهنگ‌ها، با جهان تعامل سازنده داشته باشیم.




۱۴ سال بعد از “من ترانه ۱۵ سال دارم”⇐رسول صدرعاملی باز هم به سراغ دغدغه‌های نوجوانان می‌رود

سینماژورنال: رسول صدرعاملی بعد از “زندگی با چشمان بسته” حدودا شش سالی می شود که فیلم تازه ای را نساخته است.

به گزارش سینماژورنال این نویسنده و کارگردان سینمای ایران در گفتگو با “فیلم‌نت”در خصوص دلیل دوریش از سینما و فعالیت های این روزهایش گفت: هیچی، دور خودم می چرخم، فیلم می بینم، کتاب می خوانم و کمی هم ورزش می کنم.

وی در توجیه این دوری از سینما افزود: فیلم سازی سخت است، به دلیل اینکه اگر قرار باشد پا به پای جامعه و همپای مسائل، مشکلات، معضلات و سرخوشی های مردم فیلم بسازی و آنها را با خود همراه کنی این کار سختی است و وقتی آدم سنش بالا می رود و تجربه های بیشتری کسب می کند محافظه کارتر می شود و امیدوارم این محافظه کاری تمام شود و به زودی کار جدیدم را شروع کنم.

تا اسفند یک کار کودک و نوجوان را شروع می کنم
کارگردان فیلم «دختری با کفش های کتانی» خاطرنشان ساخت: کسی بطور خاص مانع من نبوده؛ البته شرایط عمومی سینما بی تاثیر نیست؛ ولی این شوق فیلم سازی دوباره در من هست و امیدوارم تا اسفند کار جدید را شروع کنم و در حال حاضر مشغول نوشتن فیلمنامه هستم.

صدرعاملی در پاسخ به این سوال که کار جدید شما در چه ژانری است؟ گفت: در حوزه کودک و نوجوان است.

وی درخصوص رفتنش به سمت فیلمسازی برای کودک و نوجوان گفت: امیدوارم بودم که چون خودم این واحد را پاس کرده‌ام حداقل به سمت سینمای نوجوان برنگردم ولی به نظرم به شدت کار در این حوزه لازم است.

مهمترین حوزه به لحاظ دراماتیک، تاثیرگذاری، جذابیت و آموزش در سینما
کارگردان فیلم «من ترانه 15 سال دارم» ادامه داد: به نظر من فیلم سازی برای کودک و نوجوان مهمترین حوزه به لحاظ دراماتیک، تاثیرگذاری، جذابیت و آموزش در سینما است.

صدر عاملی گفت: در فیلم جدیدم موضوع جذابیت و سرگرمی و کمی هم آموزشی برای کودک و نوجوان مطرح است.