سینماروزان: با پایان فروردین و ورود به اردیبهشت ماه، کم کم فیلم‌های اکران نوروز جای خود را به آثار تازه اکران می‌دهند و درنهایت تا ۱۷ اردیبهشت، تمام سرگروههای اکران نوروز به فیلم‌های تازه‌نفس می‌رسد.

به گزارش سینماروزان دو فیلم پرحاشیه‌ی “بی سروصدا” و “پیرپسر” ازجمله آثاری هستند که اکران آنها تقریبا قطعی شده و اولی از اردیبهشت و دومی در خردادماه روی پرده خواهد رفت.

به جز اینها، چندین فیلم دیگر از کمدی تا انیمیشن و فانتزی نیز در اردیبهشت و خرداد اکران می‌شوند.

انیمیشن “رویاشهر”  به نویسندگی و کارگردانی محسن عنایتی و تهیه‌کنندگی مصطفی حسن‌آبادی از ۳ اردیبهشت با پخش بهمن سبز روی پرده می‌رود درباره نوجوانی که قصد سفر به شهر رویاها را درسرمی‌پروراند. مدیریت دوبلاژ «رویاشهر» برعهده امیرهوشنگ زند بوده است و میرطاهر مظلومی، زنده‌یاد منوچهر والی‌زاده، منوچهر زنده‌دل، نگین کیانفر، اردشیر منظم، لیلا کوهسار، آرزو آفری و ارسلان جولایی از صداپیشگان آن هستند.

“بازی را بکش” فیلمی درباره پشت پرده شرط بندی های فوتبالی با بازی محسن کیایی، هدی زین‌العابدین، محمد بحرانی و پوریا رحیمی‌سام است که یک ماجرای واقعی را در فوتبال به تصویر می‌کشد، از ۳ اردیبهشت‌ماه با پخش شایسته‌فیلم اکران می‌شود.

«بی‌ سر و صدا» مجید مصطفوی از ۱۷ اردیبهشت‌ با پخش شایسته‌فیلم روی پرده خواهد رفت. «بی سر و صدا» با بازی پیمان معادی، مهران غفوریان، هانیه توسلی، فرشته حسینی و مسعود کرامتی ساخته شده درباره مردی میانسال که در ظاهر بی‌سروصداست ولی در مسیری قرار می‌گیرد که ناگهان طغیان می‌کند…

کمدی فانتزی “صددام” به کارگردانی پدرام پورامیری و تهیه‌کنندگی مجتبی رشوند با بازی متفاوت رضا عطاران در نقش یکی از ده‌ها بدل صدام حسین(!) از ۱۰ اردیبهشت(یا ۱۷ اردیبهشت) توسط عامریان‌فیلم روی پرده می‌رود و بعد از پایان اکران آن نیز از اواسط خرداد، فیلم “پیرپسر”اکتای براهنی توسط عامریان‌فیلم روی پرده خواهد رفت.

فیلم  “زیبا صدایم کن” رسول صدرعاملی به تهیه کنندگی سید مازیار هاشمی، از ۱۷ اردیبهشت توسط فیلمیران به چرخه اکران اضافه می‌شود. امین حیایی، ستاره پسیانی، مهران غفوریان و ژولیت رضاعی در فیلم بازی کرده‌اند با داستانی پیرامون ارتباط خراب یک پدر و دختر.

کمدی “سلام علیکم حاج آقا” ساخته حسین تبریزی و به تهیه‌کنندگی محمدرضا محمدی که در مایه های “مارمولک” است از ۱۷ اردیبهشت با پخش راه عرفان روی پرده می‌رود. از بازیگران آن می‌توان به حمید گودرزی، لیلا اوتادی، علی صادقی، رز رضوی، زهرا جهرمی، سوسن پرور، ارژنگ امیرفضلی، مهران رجبی، علی کریمی، امین چنارانی، علی بنایی، اشکان قاسمی، شیوا خسرومهر، زهره حمیدی، بهشاد مختاری، سعیده عرب و محمد رضا شریفی‌نیا و پوریا پورسرخ، همراه با هنرمند خردسال هلیا آهنگری اشاره کرد.

سینماروزان: با مشخص شدن پخش کننده و سینمای سرگروه فیلم «بی سر و صدا» حوالی اردیبهشت ۱۴۰۴ به سینماها می آید.

فیلم سینمایی «بی سر و صدا» به تهیه کنندگی و کارگردانی مجیدرضا مصطفوی با پخش شایسته فیلم به سینماها می آید.

این فیلم با بازی پیمان معادی، مهران غفوریان، هانیه توسلی، فرشته حسيني، مهدي حسيني نيا ، شيرين ضابطيان و محمد شاكری براساس فیلمنامه‌ مشترک مجیدرضا مصطفوی و مهیار حمیدیان ساخته شده است.

«بی سر و صدا» روایت مردی است پوست‌کلفت اما آرام که همه تلاش خود را می‌کند تا تکانی به وضعیت اقتصادی اش بدهد ولی شرایط جامعه و آدم‌های اطرافش، او را در تنگنا قرار میدهند…

شایسته‌فیلم که کمدی پرفروش اکران نوروزی #دایناسور را روی پرده دارد سابقه پخش آثار غیرکمدی موفق در جلب مخاطب نظیر #بی‌بدن و #ملاقات_خصوصی را نیز در کارنامه دارد.

سینماروزان/ احمد محمداسماعیلی: “بی سر و صدا” در زمره آثار موسوم به سینمای اجتماعی است که مقوله خانواده برایش به عنوان پایه اصلی مطرح است. خانواده ای از طبقه فرودست که اعضا یا یکی از اعضای آن برای بقا مبارزه می کنند، الگویی که با ساخت فیلمهایی از جنس “مغزهای کوچک زنگ زده” و “ابد و یک روز” و لولیدن در حاشیه‌ها اپیدمی شد.

قهرما “بی سر و صدا” مرد میانسالی است که در شمایل یک آدم شکست خورده‌ی به معنای واقعی کلمه قابل تعریف است، دست به هر کاری زده با شکست و ناکامی برخورد کرده و این برایش نکته دردآوری است و در سکانسی همسرش-هانیه توسلی که خیلی شبیه شمایلش در “چرا گریه نمیکنی؟” است- نیز اشاره به این قضیه دارد. مردی که باید به عنوان ستون خانواده قابل احترام باشد اما زنش او را با دیده تحقیر و یک آدم ناموفق می‌راند و با خونسردی تمام این قضیه را به رویش می‌آورد و پسر نوجوانش که در مرز بلوغ قرار دارد اصلا حرف او را قبول ندارد و راه خودش را میرود.

فیلم از نظر ساختاری می‌خواهد چند داستان را در امتداد هم و در خدمت خط روایی اصلی‌اش که شناخت مرد مرکزی است، پیش ببرد. خوشبختانه برخلاف برخی آثار شبه‌آوانگارد، فیلم ژست هنری ندارد، داستانش را می‌گوید و برای آن که کم نیاورد مدام تغییر فضا می‌دهد؛ از داستان پدر به پسر و از پسر به مادر و از مادر به سیرک و از سیرک به دامداری و درنهایت رجوع به پدر‌.

تم اصلی تلاش این پدر برای زندگی بهتر است و در کنارش قضیه علاقه فرزندش به دختر جوانی است که در سیرک کار می کند و از دل این داستان یک مثلث عشقی با حضور پسر نوجوان ، دختر مورد علاقه و یکی از پرسنل سیرک که دختر را دوست دارد شکل میگیرد؛ مثلثی که قابلیت پرداخت بیشتر و خلق یک تراژدی را داشت اما کارگردان ترجیح می‌دهد این قضیه در سایه بماند و زوم و تمرکزش بر روی شخصیت پدر باقی می‌ماند. پدر اینجا برخلاف آثار برادران لیلایی این سالها نه تنها آدم بدذاتی نیست بلکه اتفاقا مردی است خوش قلب که به همه اعتماد دارد ولی درنهایت گرفتار منتهی‌الیهِ اعتماد بیجا می‌شود و در دالانی می افتد که درآمدن از آن ممکن نیست.

“بی سروصدا” بیش از آن که بخواهد اعتماد را به عنوان عاملی برای سوءاستفاده در جوامع مدرن، مطرح کند دارد می‌گوید همچنان و با وجود همه کج‌فهمی‌ها هستند آدم‌هایی که با اعتماد به طرف مقابل زندگی می‌کنند و حتی اگر بارها از اعتمادشان سوءاستفاده گردد باز آن قدر جان‌سخت هستند که از نو شروع کنند.

آن نگاه برفی پایانی کار به کعبه آمال- رستوران بین راهی نیمه‌کاره- یعنی همچنان می‌شود می‌شود از نو شروع کرد؟ و به‌جای گوشت الاغ، گوسفند و گوساله ذبح کرد و کباب زد؟ کشت ذرت، بیزنس قلیان و دامداری الاغ‌ها که به خنس خورد می‌شود سر در آخور الاغ‌ها نکرد، همرنگ جماعت نشد، بر اصول ایستاد و جلو رفت؟