سینماروزان: غلام کویتی پور حماسی خوانی که مخاطبان با صدای وی خاطره ها دارند در دهه اول محرم مهمان فریدون جیرانی در برنامه اینترنتی “35” بود.

به گزارش سینماروزان کویتی پور در این برنامه درباره مسائل مختلفی صحبت کرد و ضمن ابراز همدردی با هنرمندانی نظیر حبیب و بهروز وثوقی از سیاستهای هنری کشور انتقاد کرد.

بخشهای خواندنی گفته های کویتی پور را بخوانید:

چرا قدر فرهاد و فریدون فروغی را ندانستند؟
چرا قدر فرهاد و فریدون فروغی را ندانستند؟ سکوت های پینک فلوید و فضاسازی موسیقی های اسفندیار منفردزاده را همیشه به آهنگسازان و گروهم گفته ام استفاده کنید.

چرا بهروز وثوقی برای دیدار با پدرش باید بیاید مرز ترکیه؟
بعد از 37 سال باید فضا برای هنرمندان باز شود. چرا تا جوانی شهرت به هم می‌زند و در عرصه کاری خودش نامبروان می شود جلویش را می گیرند؟ در این 37 سال دافعه مان بیشتر از جاذبه بوده. بهروز وثوقی چه گناهی به هنر ما کرده که باید بیاید پشت مرز ترکیه بایستد تا پدر مریضش را ملاقات کند؟ کجای فرهنگ و معرفت ایرانی  – اسلامی ما چنین اجازه ای را به ما می دهد؟ نکنید این ظلم ها را.

ما با شاه مشکل داشتیم نه با مردم
این خیلی بد است که به یک ریش سفید هنری می گویند با شما مشکل داریم. ما با شاه مشکل داشتیم با مردم که مشکل نباید داشته باشیم. حق الناس این هنرمند کجا می رود؟ یا به حق الناس اعتقاد داریم یا همه اش شعاره!

کسی که تو جبهه پشت من می ایستاد شده مسئول جشنواره موسیقی دفاع مقدس
در کشور ما جشنواره موسیقی در زمینه دفاع مقدس برگزار می شود 6 سال بعد می فهمم چنین جشنواره ای وجود داشته! کسی که تو جبهه ده قدم پشت من دست به سینه می ایستاد شده مسئول این جشنواره. وقتی من را می بینند می گویند سلام . شما هم کاری اوردین ؟ شما خیلی برای جنگ زحمت کشیدید!

چرا کسی مثل حبیب را بی ارزش کردند؟
دست بردارید از این کارها. اگر حبیب را نمی خواستید چرا پیغام دادید بیا؟ چرا فاجعه ای مثل رفتاری که با حبیب شد باید رخ بدهد؟  مادر من با ترانه «مادر» ایشان اشک می ریخت. چرا اثر حبیب هنوز تاثیر دارد. شما کسی را بی ارزش کردید که سمبل ادب بود. از مردم کوچه و خیابان درباره شخصیت حبیب سوال کنید. رفتار این مرد سمبل ادب و ارزش انسانی بود. فرهنگ ایرانی ما دارد کجا می رود؟

خرمشهر چهارمین گمرک جهان بود گمرکش کو

خرمشهر همچنان شهر مظلومه. بازسازی این شهر نه در شأن مردم خرمشهره نه در شأن ایران. من خرمشهر دوران جنگ که خرابه بود را بیشتر از این خرمشهر دوست داشتم. خرمشهر چهارمین گمرک جهان بود گمرکش کو؟ ضعف مدیریت غوغا می کند و نمی می خواهد هم حل بشود.

تا شبی دو فیلم هالیوودی نبینم نمی خوابم

من تا شبی دو فیلم هالیوودی نبینم نمی خوابم. چیزی است که از بچگی عادت دارم و همواره فیلم می بینم.

چرا موسیقی صدا و سیما نباید بودجه داشته باشد؟
چرا موسیقی صدا و سیما نباید بودجه داشته باشد؟ مگر در آفریقا زندگی می کنیم؟ این همه جوان عاشقانه از دامن مادرهایشان رفتند جنگ و جان دادند که بودجه نداشته باشیم برای هنر این مملکت؟

درباره موسیقی شش و هشت جواب می دهم

مصاحبه با من شده گفتم در مورد دفاع مقدس  و محرم جواب نمی دهم. من در مورد موسیقی شش و هشت از نوع عروسیش جواب می دهم.

37 سال هست که حقوقم را نداده اند
37 سال هست که حقوقم را نداده اند. رفتیم سنوات بگیریم که رعایت قانون بشه پرونده هایمان گم و گور شده است. از سپاه طلبکار هستم. “غریبانه 2 ” را دادند بیرون که فقط دو تا از قطعاتش مال من بود و بقیه اش تقلید صداست.

ربنای شجریان با پوست و گوشت و استخوان مردم عجین شده
از من پرسیدند در مورد ربنای استاد شجریان بگویم؛ گفتم ملودی که با پوست و گوشت و استخوان مردم عجین شده است چه از تلویزیون پخش بشود یا نشود در یادها می ماند.

وارد هیچ جناح سیاسی نشدم
37 سال هست که از صدایم پول در نیاورده ام. افتخارم این است که پس انداز ندارم، جناح سیاسی هم ندارم. وقتی انقلاب شد آن پیر نکته ای گفت به این مضمون که تا وقتی پاسدار هستید وارد هیچ دسته و گروهی نشوید. خیلی تلاش کردند من را جذب کنند به جناحهای سیاسی ولی من نپذیرفتم. جناح ما مردم است. مگر مردم باید دسته بندی بشوند؟

سینماژورنال: غلامعلی کویتی پور حماسی خوان ایرانی که مخاطبان خاطرات فراوانی از صدای او دارند تازه ترین قطعه خود با نام “حریم” را منتشر کرد.

به گزارش سینماژورنال ترانه “حریم” را علیرضا آذر سروده است و بهنام صبوحی آهنگسازی و تنظیم آن را برعهده داشته است.

برای شنیدن “حریم” که به مدافعان حرم تقدیم شده است اینجا را کلیک کنید.

از مسئولان فرهنگی دلخوردم که حتی یک تلفن هم نزدند

غلام کویتی پور در مراسم رونمایی از این قطعه در “مهر” گفت: مملکت ما اسیر سرنوشتی شد که جنگ را به آن تحمیل کردند. توطئه هایی علیه آب و خاک ما انجام شد و بعد از این هم ادامه خواهد داشت. زادگاه من خرمشهر، درگیر جنگ تحمیلی بود. آن زمان اشعار حماسی ما با نمک نام فرزندان زهرا (س) نوشته می شد که تاثیر زیادی بر روحیه رزمندگان خرمشهر می گذاشت. همچنین بازتاب ۴۵ روز مقاومت از مرز شلمچه تا «سقوط» و «آزادی» خرمشهر که البته مردم آن اعتقادی به این دو واژه ندارند در ملودی‌های آن زمان دیده می‌شد که به اعتقاد من به همین دلیل به دل مردم نشست چون مالکیت آن برای خداست و من فقط اجرایش کردم. بعد از جنگ در کنار موسیقی، باور اصلیم این بود که بتوانم کاری برای این مردم انجام دهم.

این خواننده درباره اینکه چرا در این سال‌ها کم کار بوده است، اظهارکرد: از مسئولان فرهنگی دلخورم زیرا خیلی از آنها در حد یک تلفن هم تلاش نکردند در این سال‌ها کاری انجام دهند. من خودم را کسی نمی دانم، ولی محبت مردم بود که باعث شد بعد از ۱۲ سال کار جدیدی ارائه دهم. یک نقد اساسی هم به خواننده هایی دارم که از ملودی هایی استفاده می کنند که مناسب شان اشعار نیست و برای مردم خاطرات دیگری زنده می شود.

ملودیهایی که از ماهواره شنیده شده شأن فرزندان زهرا(س) را پایین می آورد

وی افزود: آن ملودی که مال خداست، به دل مردم می نشیند چون از جایی کپی نشده است. متاسفانه برخی از این خواننده ها حرمت ها را نگه نمی دارند. ملودی هایی که پیشتر از ماهواره پخش شده، شأن فرزندان زهرا (س) را پایین می آورد.

متاسفم که شهدای حرم را پولکی می‌دانند

کویتی پور با اشاره به اینکه امید دارد این نماهنگ شروعی دوباره برای کارهایش باشد، عنوان کرد:‌ برای آمدن روی صحنه دغدغه های زیادی دارم ولی متاسفانه کسی دل نمی سوزاند. فکر نمی کنم درست باشد برای رسیدن به این خواسته ها التماس کنم. امیدوارم این قطعه و نماهنگ شروعی باشد که بعد از این بتوانیم چند اثر هنری بر جای بگذاریم. شهدای مدافع حرم واقعاً مظلوم هستند و در این مقطع حساس واقعاً کاری با ارزش انجام می دهند. متاسفم که برخی این شهیدان را پولکی می دانند و این واقعاً ناراحت کننده است.

وی همچنین در سخنانی به شهدای مدافع حرم اشاره کرد و گفت: به زعم من این شهدا بسیار مظلوم هستند زیرا در زمان جنگ تحمیلی وقتی شهیدی به میهن آورده می‌شد همه مردم برای استقبال می‌رفتند و مراسم باشکوه برگزار می‌شد ولی این شهدا غریبانه تشییع می‌شوند و متاسفانه برخی شایعات و اطلاعات نادرست هم درباره آنها به وجود می‌آورند.

کویتی پور پس از پخش این ویدیو در پاسخ به این پرسش که برنامه‌های آینده شما به ویژه برای ماه محرم و صفر چیست، بیان کرد: برخی فکر می کنند ما خیلی راحت روی صحنه می رویم ولی اتفاقا نسبت به ما حساس تر هستند. برای ارائه کارهایم دوست دارم فضایی جدا از ماه محرم را تجربه کنم. به تازگی قطعاتی در گونه های اجتماعی، حماسی و عرفانی آماده کردم که دوست دارم مردم بشنوند و اگر تمایلی از طرفشان وجود داشت با دست پر روی صحنه بیایم.

این خواننده دفاع‌مقدسی درباره دریافتی خود از جدیدترین کاری که منتشر کرده است نیز توضیح داد: چندی پیش تهیه کننده برای کار دیگری سراغ من آمد و حرف این نماهنگ هم مطرح شد. آقای سراجی از من پرسید که چقدر دستمزد می گیرید، من هم گفتم بعد از دو دهه رفاقت این حرف‌ها خیلی جایی ندارد. من تا الان نان صدایم را نخورده ام و برای این کار هم ریالی دریافت نکرده ام چون معتقدم باید در عمل هم مثل شعارهایی که می دهیم باشیم. افتخار می کنم که ۳۰ سال است از جایی حقوق نگرفته ام، اجاره نشین هستم و از شهرم خرمشهر آواره هستم.

اذان ظهر کلید زدیم و اذان مغرب کار تمام شد

وی ادامه داد: حتی تمایلی به اینکه تصویرم در نماهنگ باشد، نداشتم ولی با صحبت هایی که مطرح شد با خودم گفتم کاری است که شروع کردم و باید تا آخرش پیش بروم. خیلی برایم جالب بود که ابتدای اجرای این نماهنگ با اذان ظهر شروع شد و برداشت اول با اذان مغرب به پایان رسید. فردای آن روز هم دقیقاً همین جریان تکرار شد و بدون اینکه ما خودمان بخواهیم، اولین تصویربرداری هم در قطعه شهدای گمنام ضبط شد که خداحافظی با این پروژه باز با اذان همراه بود. اینها اشاراتی است که ما در جبهه جنگ تجربه کرده بودیم و من واقعاً امیدوارم که شان و عظمت شهدا در کار ما حفظ شده باشد.

در ادامه سراجی در سخنانی بیان کرد: یکی از مظلومیت هایی که درباره شهدای مدافع حرم به آن معتقدم دقیقاً همین بحث مالی است که می گویند آنها قیمت های گزافی می گیرند تا برای خانواده هایشان سهم زیادی بگذارند اما واقعاً اینگونه نیست.

صادق آهنگران سیاسی شد و…

در ادامه غلامعلی کویتی‌پور خواننده نماهنگ «حریم» در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه برخی از هم دوره‌ای‌های او مانند صادق آهنگران تبدیل به یک چهره سیاسی شد ولی او یک چهره مردمی دارد، عنوان کرد: جنگ مقوله خودش را داشت. بعد از جنگ هر کسی به دنبال مشکلات زندگی خود رفت، مسیر زندگی من هم دست خودم نبود به طوری که از زادگاهم دور شدم و سرنوشت من اینطور رقم خورد. باید بگویم ۳۰ سال پیش و همزمان با دوران جنگ وقتی صدای من از رسانه ملی پخش شد برخی از رفقای نزدیکم با من شوخی می کردند و برخی از آنها به من تبریک می گفتند.

چرا کنسرتها لغو شد؟

وی افزود: من دیدم که به راستی اتفاقاتی در حال رخ دادن است به همین دلیل با خدای خودم پیمان بستم و گفتم معرفت این صدا را به من بده که با مردم باشم و از بالا به مردم نگاه نکنم.  این را هم باید بگویم که من خودم را مداح نمی دانم بلکه من حماسه‌خوان هستم.

خواننده نماهنگ «حریم» در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه پیش از این قرار بود کنسرت او برگزار شود ولی اجازه برپایی آن داده نشد، گفت: اینطور نیست که به من اجازه نداده باشند تا کنسرت برگزار کنم بلکه مدیران سالن هایی که قرار بود در آن مکان ها به اجرا بپردازیم، خلف وعده کردند. من می توانستم روی صحنه بروم و بخوانم، اما به هر حال نوازنده های من احتیاج به تمرین داشتند. در این رابطه مسئولان سالن میلاد و وزارت کشور به وعده های خود عمل نکردند این در حالی است که ما مجوزهای لازم را داشتیم. بنابراین اگر سالن ها همکاری کنند به‌زودی این اتفاق می افتد.

آن صدا برای زمان جنگ بود

کویتی‌پور درباره اینکه صدایش در نماهنگ «حریم» مانند قطعات خاطره‌انگیز او نیست، بیان کرد: آن صدا و زنگی که در آن وجود داشت مربوط به دوران جنگ و نفسی که شهدا برای آن داشتند، بود. الان ۳۰ سال از آن موضوع گذشته است. به یاد دارم ۲ سال بعد از جنگ در یک برنامه ای در قم بودیم که پسربچه‌ای نامه ای برایم آورد و گفت این برای شماست. وقتی نامه را خواندم دیدم که در آن نوشته است صدای شما شباهتی به دوران جنگ ندارد. در همان زمان به دوستانم گفتم این طبیعی است زیرا ۲ سال از جنگ گذشته است. پس اینکه صدای موجود در نماهنگ «حریم» شبیه دوران جنگ نباشد، طبیعی است زیرا ۲۵ سال از آن دوران گذشته است. من آن زمان ۲۰ سال داشتم، اما الان ۶۰ ساله هستم.