سینماروزان/حامد مظفری: از ساعات پایانی دوشنبه 29 آبان ماه دعوتنامه حضور در نشستی که بنا بوده محمدعلی نجفی شهردار تهران سه‌شنبه عصر با اصحاب فرهنگ و رسانه داشته باشد برای برخی افراد خاص از صنف سینما ارسال شده است.

به گزارش سینماروزان از آنجا که در دعوتنامه عبارت کلی «نشست شهردای با اصحاب فرهنگ و رسانه» آمده است و نه نشست با طبقه‌ای خاص(!) از صنف، این پرسش در میان سینماگران شکل گرفته که چرا دعوتنامه برای همگان ارسال نشده است؟

برخی نزدیکان به حلقه بالادستی خانه سینما دلیل این امر را اختلال در سیستم پیامکی خانه سینما دانسته‌اند بی آن که بگویند این چه جور اختلالی است که فقط در موعد دیدارهای ویژه ایجاد می‌شود و مثلا در ارسال انبوه پیامک‌های ترحیم برای بدنه صنف کمترین اثری از آن به چشم نمی‌خورد؟

برخی نیز وجود منادای «فرهیخته ارجمند» در ابتدای این دعوتنامه را نشانگر برگزاری نشست صرفا برای فرهیختگان صنف سینما دانسته‌اند و نه بدنه سینما! اگر این فرض درست باشد این پرسش شکل می‌گیرد که آیا در خانه سینما و حتی برای حضور در نشستی سراسری با شهردار هم طبقه بندی وجود دارد و صرفا خودیها می‌توانند در این نشست شرکت کنند؟

و آیا بناست در جریان شکل گیری آرام و بی دردسر این نشست که صرفا خودیها-ببخشید فرهیختگان- در آن حضور دارند شوافی صورت گیرد برای حضور مدیرعامل خانه سینما در مدیریتهای فرهنگی-هنری شهرداری و به تبع آن 12شغلگی ایشان رقم بخورد؟

بدیهی است که حضور سینماگرانی از طیفهای مختلف نزد شهردار باعث خواهد شد برخی از مشکلات مبتلابه صنف آشکار شود و در این شرایط اینکه حلقه بالادستی خانه سینما بتوانند به پروپاگاندای خویش و چندشغلگان بپردازند وجود نداشته باشد!

آیا اینکه در ارسال دعوتنامه نشستی سراسری با شهردار فقط برخی لایق دریافت دعوتنامه تشخیص داده شده‌اند ناشی از همین امر است؟

امیدواریم هیأت مدیره خانه سینما از همایون اسعدیان رییس آن گرفته تا بازیگری همچون فاطمه معتمدآریا که اعتبارش را صرف عضویت در هیأت مدیره کرده و البته علی قائم‌مقامی سخنگوی آن، پاسخی روشن برای این پرسشها داشته باشند.

سینماروزان: تازه ترین جلسه شورای پروانه ساخت همراه شد با صدور پروانه ساخت دو فیلمنامه.

به گزارش سینماروزان فیلمنامه «لاتاری» محمدحسین مهدویان در حالی صادر شد که پرسشهایی جدی وجود داشته درباره آغاز پیش تولید فیلم از مدتی قبل در دوبی آغاز شده آن هم قبل از صدور پروانه ساخت؟؟! پروانه «لاتاری» به نام تهیه‌کننده فیلم 3ارگانی «ماجرای نیمروز» صادر شده است که از حوزه هنری تا فارابی و تصویرشهر وابسته به شهرداری از تولید آن حمایت کرده بودند.

به جز این شورای پروانه ساخت، مجوز تولید «جشن دلتنگی»پوریا آذربایجانی را هم صادر کرد. تهیه کنندگی «جشن دلتنگی» را علی قائم مقامی برعهده دارد که چند ماه قبل روی آنتن زنده شبکه خبر به صراحت به انتقاد از آفت تهیه کنندگانی پرداخته بود که یک ارگان برای کسب بودجه را کافی نمیدانند و از 2 یا 3 ارگان حمایت میگیرند تا یک پروژه معمولی را به تولید برسانند!(اینجا را بخوانید)

فهرست کامل پروانه های صادر شده به شرح زیر است:

–«جشن دلتنگی» به تهیه‌کنندگی علی قائم مقامی،کارگردانی و نویسندگی پوریا آذربایجانی در ژانر اجتماعی

–«لاتاری» به تهیه‌کنندگی سید محمود رضوی ، کارگردانی محمد حسین مهدویان و نویسندگی مشترک محمد حسین مهدویان/ ابراهیم امینی در ژانر اجتماعی.

سینماروزان: کیومرث پوراحمد هرچند بعد از ساخت فیلم ارگانی و کم فروش «50 قدم آخر» یک فیلم دیگر به نام «کفشهایم کو» را هم ساخت اما فاصله بعید این آثار آخر با نقاط اوجی همچون «شب یلدا» و «اتوبوس شب» موجب شده برخی او را در انتهای مسیر فیلمسازیش تصور کنند.

به گزارش سینماروزان با این حال پوراحمد همچنان می‌نویسد و امیدوار است طرحهای دلخواهش را به فیلم بدل کند اما مشکل نبود سرمایه عاملی است بر امتداد بیکاری.

پوراحمد در گفتگویی تفصیلی با معین احمدیان در «فرهیختگان» هم درباره این بیکاری حرف زده است و هم درباره دردسرهایی که بر سر «50 قدم آخر» کشید.

متن کامل گفتگوی پوراحمد را بخوانید:

«اتوبوس شب» از جمله آثار ماندگار سینمای دفاع مقدس است و به گفته خودتان، تجربه خوب ساخت این اثر، باعث شد که سراغ فیلم «50 قدم آخر»  بروید. ولی چه فرآیندی طی شد که شما در سال‌های اخیر بارها بگویید، دیگر فیلم دفاع مقدس نخواهم ساخت؟

برخوردهای کاملا سلیقه‌ای مقاماتی که هیچ ربطی به سینما ندارند ولی خودشان را محق می‌دانند در‌باره هر فیلمی اظهار‌نظر کنند. در واقع جز ارشاد که همیشه مبصر سینما بوده است حالا هر فیلمی، در هر ولایتی مبصر خاص خودش را هم دارد.  این دخالت‌های بی‌رویه  وقتی به فیلم‌های دفاع مقدس می‌رسد چند برابر می‌شود. دیگر تحملش را ندارم که یک فیلم بسازم و بی‌شمار مبصر داشته باشد. همین.

 «اتوبوس شب» در اکران عمومی بدون حذف یک فریم نمایش داده شد. اما در اولین نمایش تلویزیونی از شبکه اول ، فیلم را قیمه قیمه کردند. اندکی بعد برای حضور در برنامه «یک فیلم، یک تجربه» در شبکه چهار از من دعوت شد. گفتم فیلمم را قیمه قیمه کرده‌اید حالا توقع دارید بیایم در مراسم ختمش شرکت کنم‌، گفتند شما فیلم را از شبکه چهار ببین بعد تصمیم بگیر. وقتی «اتوبوس شب» از شبکه چهار پخش شد دیدم حتی یک فریم آن دست نخورده. هنوز هم نمی توانم حیرت نکنم از وضعیت اسف‌بار تلویزیون‌، یک بام و چند هوا !؟ اگر فیلم مشکلی ندارد چرا در شبکه یک قیمه قیمه شد؟ اگر مشکل دارد چرا از شبکه چهار کامل و درست پخش شد‌!؟ شما می‌توانی جوابم را بدهی؟ اتوبوس شب بارها از شبکه ‌های مختلف پخش شد و هربار صحنه‌هایی از فیلم حذف می‌شد و دفعه بعد صحنه‌های دیگری ! هر شبکه به سلیقه خودش سانسور می‌کند.خب معلوم است که  نه حساب کتابی در کار است نه قانون و مقرراتی دارد! به نظر شما با این شرایط بازهم باید فیلم دفاع مقدس بسازم؟ نخیر ، پشت دستم را داغ کرده‌ام.

یکی دو سال پیش حبیب احمدزاده، ایده‌ای ‌عالی داشت برای یک فیلم خانوادگی ولی زن قهرمان قصه، همسر یک آزاده بود. فکر کردم همین همسر آزاده بودن باعث می‌شود باز هم فیلم بی شمار مبصر پیدا کند. از  خیرش گذشتم.

چقدر با این نظر موافقید که تصمیمی که  حالا گرفتید در مورد اینکه دیگر فیلم دفاع مقدس نسازید، بخاطر همان حواشی و خاطره تلخ اکران «50 قدم آخر» در جشنواره سی و دوم فیلم فجر است.

اصلش همان بود‌، نه «اتوبوس شب». چون «اتوبوس شب» در اکران سینما و خارج از کشور هیچ مشکلی نداشت خیلی هم بازخوردهای خوبی داشت. این پشت دست داغ کردن سر «50 قدم آخر» پیش آمد.

 وقتی مونتاژ اولیه «50 قدم آخر» تمام شد یک نسخه 135 دقیقه‌ای داشتم که 35 دقیقه‌اش اضافه بود به‌ اضافه اینکه موسیقی متن هم نداشت، اصلاح رنگ و نور هم نشده بود، صداگذاری هم نشده بود، افکت‌های کامپیوتری فیلم هم اجرا نشده بود…همه اینها یعنی فیلمی که 60،50 درصد تاثیراتش را ندارد. قرار شد همین نسخه ناقص را به سرمایه گذار  50 درصد نشان بدهم. یک آقای بزرگوار با چندتن از معاونانش آمد و نسخه ناقص فیلم را دید و گفت این پاک‌ترین‌، زلال‌ترین، انسانی‌ترین (و چندتا ترین دیگر) فیلم دفاع مقدسی است که تا به حال دیده‌ام. حدود20  نفر از همکاران و دوستان مطبوعاتی را هم دعوت کردم، آمدند همان نسخه را دیدند و همه به‌به ،چه چه کردند. کات! روز اولین نمایش فیلم در برج میلاد. یک خبرگزاری بود که همیشه پیامک‌هایش برایم می‌آمد. تازه می‌خواستیم برویم توی سالن‌. یعنی هنوز فیلم شروع نشده بود که یک پیامک از این خبرگزاری رسید که نوشته بود‌: «فیلم 50 قدم آخر با برخورد سرد و تمسخرآمیز تماشاگران رو‌به‌رو شد.»

خب وقتی درباره فیلمی که هنوز دیده نشده یک پیامک از پیش آماده شده با این مضمون می‌آید معنی‌اش چیست؟ معنی‌اش این است گروهی از پیش تصمیم گرفته‌اند فیلم را بزنند و جالب اینکه در نمایش برج میلاد برخورد تمسخر‌آمیز هم بود. انگار گروهی را توی سالن چیده بودند که یک جاهایی هو کنند و یک جاهایی که اصلا خنده‌دار نیست بخندند و یک جاهایی سوت بلبلی بزنند و جالب‌تر از همه اینها به شهادت گروهی از دوستان مطبوعاتی که در طبقه پایین سالن نمایش،کار می‌کردند همان بزرگوار‌ «ترین ترین»‌، معاونش را گوشه‌ای خفت کرده بود او را شماتت می‌کند که چرا حالی‌اش نبوده این فیلم معلوم‌الحال (!) را به جشنواره راه ندهد!؟ خب در چنین فضای مسمومی هیچ‌کس نمی‌تواند خودداری کند و بی‌تفاوت بماند، یا لااقل من نتوانستم.  این بود که جلسه پرسش و پاسخ هم با عصبیت و سوء‌تفاهم زیاد برگزار شد و عده‌ای دلخور شدند. بعد هم آنها که از قیافه من خوش‌شان نمی‌آید به جای خود‌، دوستان نزدیک هم برهوت‌! سکوت محض‌! هیچ‌کس جز حامد عنقا و احمد طالبی‌نژاد کلامی بر فیلم ننوشتند. کلامی! در حالی که دست‌کم دوستان مطبوعاتی من خیلی خوب می‌دانند هیچ‌کس به اندازه من ظرفیت انتقاد‌پذیری ندارد. بعد هم که می‌گویم اخوی تو نه به عنوان دوست‌، نه به عنوان کسی که به گردنت حق دارم چون می‌گویی فلان فیلم من‌، فیلم بالینی توست، نه‌، به عنوان منتقد موظف بودی بنویسی فیلمی که ساخته‌ای مزخرف است و ایرادهایش را بگویی‌، یک‌، دو، سه چهار، تا 100، 200، 300 ؛ هر ایرادی که فیلم دارد باید بنویسی.

بعد هم که قرار شد فیلم اکران شود. در تمام این سال‌ها، معمولا قبل از اکران‌،  اداره نظارت ایرادهایی به فیلم می‌گیرد‌، ما هم می‌رویم چانه می‌زنیم و حذفی‌ها را به حداقل می‌رسانیم و بعد هم خودمان فیلم خودمان را مطابق سلیقه آقایان سانسور می‌کنیم. هیچ وقت  فیلم را دست ارشاد نمی‌دهیم. خودشان هم این جور راضی‌ترند، چون آنها در فیلم دست نبرده اند، تو خودت فیلم خودت را قیچی زده ای! می‌بینید چقدر دردناک و غم انگیز و نفرت انگیز است.اما سر «50 قدم آخر» فشارها آنقدر زیاد بود که واقعا توان تحملش را نداشتم‌، گفتم اختیار کامل دارید‌، هر کاری که می‌خواهید بکنید. بزرگواران هم 18 دقیقه فیلم را حذف کردند. یک سگ توی فیلم هست که نقش مهمی دارد، نقش سگ را کاملا مخدوش کردند. الان حضور سگ توی فیلم مسخره است. چون بالاخره هرچه باشد سگ نجس است دیگر. بعد هم پایان فیلم را به کل عوض کردند و تغییراتی دادند که واویلا ! نسخه‌ای که از دی وی دی فیلم الان توی بازار است تا دقیقه 80 آن (با اغماض) فیلم من است، از آن به بعدش فیلم من نیست. من ابدا ادعا ندارم که شاهکاری بدون نقص ساخته‌ام، لابد کار من هم اشکالاتی دارد‌، اما نکته اینجاست که واقعا نمی‌دانم «50 قدم آخر» فیلم خوبی است یا فیلم مزخرفی‌؟

زمانی که فیلم را می‌ساختیم می‌گفتم «50 قدم آخر» سخت‌ترین و بهترین فیلم من است‌. الان فقط می‌توانم بگویم که سخت‌ترین فیلمم است، اینکه بهترین یا بدترین فیلمم است، را نمی‌دانم؛ چون هیچ کس ننشست بنویسد و فیلم را به درستی تحلیل کند. آن سکوت دوستان مطبوعاتی خیلی غم‌انگیز بود واقعا. وقتی همه قطعات پازل «زدن» فیلم را کنار هم می‌گذارم به این نتیجه می‌رسم که به احتمال خیلی زیاد «50 قدم آخر» قربانی دعوای دو  سردار شده که می‌خواستند روی یکدیگر را کم کنند.

توی سینمای ایران سانسور امری است رایج و قطعی و انگار که حق ارشاد است که سانسور کند و انگار نه انگار که نکبت سانسور چه بلاهایی سر فیلم و فیلمساز می‌آورد ، اما در مورد فیلم دفاع مقدس این سانسور مضاعف در مضاعف است. همه این مشکلات و فشارها و خون دل خوردن‌ها را کنار هم بگذار اگر تو باشی باز هم فیلم دفاع مقدس می‌سازی !؟

شما فیلمی ماندگار به نام «به خاطر هانیه» دارید که دارای عناصر عاشورایی است. این اثر در بین اثار سینمایی شما چه جایگاهی دارد؟

اوایل انقلاب، سریال مستندی می‌ساختم به اسم «خلیج فارس‌، جغرافیای فقر و غنا». هنگام فیلمبرداری یکی از آن مستندها در بوشهر، همزمان با تاسوعا و  عاشورا  شد که از مراسم عاشورا هم فیلم گرفتم و در آن مستند استفاده کردم. عاشورای بوشهر به قدری باشکوه و جذاب و به نوعی تاثیرگذار بود که از همان موقع فکر کردم باید روزی فیلمی داستانی بسازم که مراسم عاشورای بوشهر نقطه مرکزی درام باشد تا اینکه بالاخره سال‌ها بعد ایده‌ای به ذهنم رسید که با اصغر عبداللهی رفتیم بوشهر و فیلمنامه را نوشتیم و حوزه هنری هم سرمایه فیلم را داد. یادم هست که اوایل بهار برای فیلمبرداری حاضر بودیم اما من گفتم باید چله تابستان برویم بوشهر. مدیر تولید فیلم گفت می‌دانی تابستان بوشهر چه جهنمی است؟ گفتم قبلا تابستان در بندرعباس و جزیره قشم زندگی کرده‌ام خوب می‌دانم تابستان بوشهر چه خبر است. چون موضوع فیلم تشنگی و گرما است باید گرما در تک تک فریم‌های فیلم موج بزند. این بود که وسط تابستان رفتیم بوشهر و فیلم را توی گرمای طاقت فرسای تابستان بوشهر ساختیم‌. من بعضی فیلم‌هایم را اصلا دوست ندارم و بعضی‌ها را خیلی دوست دارم. «به خاطر هانیه» را خیلی دوست دارم. یکی از افتخاراتم این است که احمد شاملو فیلم را از وسط در تلویزیـــون دیــده بود. مسلم منصوری به من خبر داد که شاملو فیلم را نصفه در تلویزیون دیده و دوست دارد آن را کامل ببیند. می‌دانیم شاملو به فولکلور خیلی اهمیت می‌داد. کار سترگش در کتاب «کوچه» نشانگر این اهمیت دادن است. یک کپی وی اچ اس (که آن موقع رایج بود) از «به خاطر هانیه» تهیه کردم و برای شاعر فرستادم. یادداشتی هم روی جلد فیلم نوشتم؛ یادداشتی سرشار از ابراز عشق و ارادت به شاملوی بزرگ.

این سال‌ها کم کار شده اید. علتش چیست؟

هیچ وقت به اندازه الان پرکار نبوده‌ام. انبوهی فیلمنامه کامل و خلاصه فیلمنامه نوشته‌ام و دائم این در و آن در می‌زنم که کار کنم ولی کو سرمایه‌؟

در مراسمی رئیس سازمان سینمایی را دیدم‌، گفتم آقا  ما در دهه 60 و 70 پادشاهی می‌کردیم‌. کافی بود اراده کنیم فیلم بسازیم فورا همه چیز مهیا می‌شد. فرقی هم نمی‌کرد که فیلم «خواهران غریب» پرفروش باشد یا «به خاطر هانیه» که فقط یک هفته در سینما آزادی اکران شد و بعد حوزه هنری فیلم را هدیه کرد به تلویزیون.

اما حالا کار به جایی رسیده که هر پنج،۶ سال امکان ساختن یک فیلم دست می‌دهد. مگر ما چقدر دیگر زندگی می‌کنیم؟  رئیس سازمان سینمایی گفت ما کمک می‌کنیم‌، ما حمایت می‌کنیم و چه و چه و چه‌ها. عین همین مکالمه را چهار سال قبلش با رئیس قبلی سازمان سینمایی داشتم‌، باز هم توی مراسمی بود. رئیس سازمان سینمایی گفت چه می‌کنی‌؟ گفتم پروانه ساخت گرفته‌ام که فیلم بسازم‌. گفت عالی! حتما باید فیلم بسازی. توی چهار سال گذشته تو مغضوب سازمان سینمایی بودی و اگر توی این دولت هم (آقای روحانی تازه رئیس جمهور شده بود) اگر فیلم نسازی خیلی بد است. در‌واقع علی قائم مقامی (تهیه‌کننده) فیلم دست من را کشید و من را هل داد و ما شیرجه زدیم توی استخری که یک وجب آب داشت، وقتی نیاز داشتیم که سازمان سینمایی و فارابی کمک کند برهوت. همان 200 میلیونی که به همه وام می‌دادند به من هم دادند آن هم قطره چکانی‌!  با هزار مکافات و تنگدستی و در‌واقع به همت علی قائم مقامی «کفش‌هایم کو؟» را ساختیم.

چهل و چند سال سابقه و تجربه در گوشه انزوا خاک می‌خورد، کپک می‌زند و می‌پلاسد. من نمی‌دانم این نکته برای  مدیران سینمای کشور هیچ اهمیتی دارد یا نه؟ نمی‌دانم وزیر ارشاد می‌داند که من و نسل ما در چه شرایطی هستیم یا نه؟

سینماروزان: برخلاف محمدمهدی حیدریان که به خواسته خودش یا حرکت خودسرانه متصدی روابط عمومی اش نشست گپ و گفت با اهالی رسانه را به صورت کاملا مخفیانه و با حذف رسانه های مستقل و منتقد فراهم کرده بود(اینجا را بخوانید) نشست هیأت مدیره خانه سینما به صورت آشکار و با حضور همه اهالی رسانه برگزار شد.

به گزارش سینماروزان در این نشست که همایون اسعدیان رییس هیأت مدیره خانه سینما، علی قائم مقامی سخنگوی هیأت مدیره و فاطمه معتمدآریا از اعضای هیأت مدیره حضور داشتند اسعدیان هم اعترافاتی را درباره وابستگی بیش از حد خانه سینما به دولت اعلام کرد و هم ادعاهای خاصی را مطرح کرد درباره تلاش اش برای حل مشکل فیلمهای توقیفی حوزه در دولت دوم محمود احمدی نژاد در حالی که در آن زمان هیچ گاه هیچ واکنش صریحی از سوی وی در رسانه ها شنیده نشد. او البته توجیهاتی را هم ارائه داد درباره 11شغله بودن منوچهر شاهسواری.

همایون اسعدیان  در نشست خبری اعضای هیات مدیره خانه سینما در پاسخ به خبرنگاری درباره توقیف فیلم ها و واکنش خانه سینما اظهار کرد: دوستان در هیات مدیره قبلی و هم در هیات مدیره فعلی تلاش می کنند تا مشکلات فیلمسازان از قاچاق فیلم تا توقیف آنها حل شود و ما با شکایت و نامه نگاری این مسایل را پیگیری می کنیم.

وی ادامه داد: اینگونه نیست که بگوییم به ما ارتباطی ندارد. ما حتی به مشکلاتی که برای مستندسازان هم پیش آمد پرداختیم، اما اینکه در نهایت چقدر این تلاش های ما به ثمر می رسد مساله ثانویه است.

اسعدیان در واکنش به ماجرای تعدد مسئولیتهای منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما که به 11 مسئولیت رسیده است(!!!) بیان داشت: شاهسواری به عنوان مدیرعامل خانه سینما برنامه های درستی دارد. باور ما این است که هر فعالیت سینمایی که صورت می‌گیرد با خانه سینما مرتبط است و ما تلاش می‌کنیم در این فعالیت‌ها حضور داشته باشیم. در واقع به دنبال این هستیم در جاهایی که خانه سینما کرسی ثابت ندارد هم یک کرسی ثابت به دست آوریم. در این راستا مدیرعامل خانه سینما به عنوان مدیرعامل خانه، در موزه سینما و صندوق اعتباری هنر حضور دارد نه به عنوان منوچهر شاهسواری. بنابراین از این حرکت دفاع می‌کنیم و امیدواریم این کرسی‌ها را برای مدیرعامل خانه سینما یا اصناف بتوانیم ایجاد کنیم.

رییس هیات مدیره خانه سینما در پاسخ به پرسشی درباره بیمه تکمیلی اعضای صنوف خانه سینما نیز اظهار کرد: سرویسی که بیمه کننده به ما می دهد نسبت به سال گذشته تا سقف ۱۰۰ میلیون افزایش پیدا کرده است اما درمورد ویزیت های پزشکی من حضور ذهن ندارم. به هر ترتیب دوستان در تلاش هستند امکانات بیشتری در بیمه تکمیلی برای اعضای خانه سینما فراهم کنند.

فاطمه معتمدآریا از اعضای هیات مدیره خانه سینما در تکمیل سخنان وی عنوان کرد: هر بیمه ای برای خود تعرفه مشخصی دارد و فکر می کنم بیمه رازی اگر تعرفه هایش در بخش هایی بالاست در حوزه های دیگری پایین است.

اسعدیان در ادامه بخش پرسش و پاسخ نشست درباره بودجه و استقلال خانه سینما اظهار کرد: خانه سینما از ابتدا که تاسیس شد به وزارت ارشاد وصل بود و دولت ها هم براساس حسن ظن یا سوءظن بودجه ما را بالا یا پایین می برند. متاسفانه همیشه تلاش این بوده که بیشترین بودجه از دولت دریافت شود ولی ما اکنون در نظر داریم خود را از دولت بی نیاز کنیم و به تدریج مستقل شویم.

رییس هیات مدیره خانه سینما بیان کرد:‌ در حال حاضر سهمی که بابت از کارافتادگان و یا خانواده های بازماندگان اعضای خانه سینما می دهیم در حد بضاعت ماست اما سعی می کنیم رگ حیاتی خود را به بودجه های دولت محدود نکنیم و تامین اقتصادی باشیم تا بتوانیم کمک خوبی به خانواده همکاران از دست رفته و یا از کار افتاده داشته باشیم.

وی اضافه کرد : ماجرای طرح بیمه بیکاری پروسه های سنگینی دارد و واقعیت این است که صنوف هنوز به شکل مستقل و براساس تعریف درست آنها فعالیت ندارند که باید این اتفاق بیفتد.

معتمدآریا گفت: چیزی که هیات مدیره فعلی بر آن اصرار دارد، این است که ما آغازکننده چیز جدیدی نباشیم بلکه ادامه دهنده مواردی باشیم که هیات مدیره قبلی شروع کرده است. درباره بودجه ۴ میلیاردی بیمه هم باید بگویم که مقداری از آن را وزارت ارشاد به ما داد و ما حتی یک میلیارد کم آوردیم و خانه سینما از طریق اسپانسرهای مختلف شروع به تأمین این بودجه کرد. البته تمام هزینه بیمه از طریق دولت تأمین نمی شود.

این عضو هیات مدیره خانه سینما تاکید کرد:‌ اتفاق دیگر این است که درباره بیمارانی که در بیمارستان بستری هستند، خانه سینما اولین مجموعه ای است که وارد عمل می شود اما خبر و عکسی از آن منتشر نمی شود زیرا به نظر ما چنین کاری درست نیست.

فاطمه معتمدآریا یکی از اعضای هیات مدیره خانه سینما نیز در این نشست عنوان کرد: چیزی که هیأت مدیره فعلی بر آن اصرار دارد، این است که ما آغاز کننده چیز جدیدی نباشیم بلکه ادامه دهنده مواردی باشیم که هیات مدیره قبلی شروع کرده است. درباره آن بودجه ۴ میلیاردی هم باید بگویم که مقداری از آن را وزارت ارشاد به ما داد و ما حتی یک میلیارد کم آوردیم و خانه سینما از طریق اسپانسرهای مختلف شروع به تأمین این بودجه کرد. بر این اساس می‌توانم بگویم تمام بیمه از طریق دولت تأمین نمی شود. اتفاق دیگر این است که درباره بیمارانی که در بیمارستان بستری هستند، خانه سینما اولین مجموعه‌ای است که وارد عمل می شود اما خبر و عکسی از آن منتشر نمی شود زیرا به نظر ما چنین کاری درست نیست.

وی ادامه داد: اختلافاتی که درباره تأمین بودجه یا بیمه شونده‌های تکمیلی وجود دارد درباره این است که هیات مدیره می ­خواهد این بیمه صرف کسانی شود که عضو اصلی خانه سینما هستند و حقوق بگیر و بیمه شده جای دیگر نیستند. در واقع این محدودیت برای کسانی است که عضو خانه سینما هستند اما بیمه شده و حقوق بگیر جای دیگر هستند.

قائم مقامی در همین رابطه افزود: افرادی تحت پوشش بیمه تکمیلی خانه سینما هستند که بیمه پایه آنها بیمه خانه سینما باشد. زیرا صنوف باید واقعی شوند. نباید هزینه های خانه سینما را صرف مسائلی کنیم که ربطی به آن ندارد.

اسعدیان سپس درباره بحثی که درباره گروه سینمایی «هنر و تجربه» به وجود آمده است، اظهار کرد: بهتر است در رابطه با گروه «هنر و تجربه» در این جا صحبت نکنیم زیرا نامه ای را که خطاب به امیر حسین علم الهدی نوشته بودم به عنوان یکی از اعضای شورای صنفی اکران نوشته بودم.

معتمدآریا درباره همین مساله عنوان کرد: هر اتفاق سینمایی در مورد سینما در داخل کشور و یا خارج از کشور بیفتد، خانه سینما نسبت به آن بی­‌تفاوت نیست. در مورد «هنر و تجربه» در خانه سینما دید منفی وجود ندارد بلکه موضع خانه سینما نسبت به آن مثبت است، اما در این میان یک سری مسایل حقوقی وجود دارد که ربطی به خانه سینما ندارد.

اسعدیان در ادامه با اشاره به رابطه خوب خانه سینما با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ما در یکی از مقاطع خوبی قرارداریم که خانه سینما ارتباط بسیار خوبی با وزارت ارشاد دارد به این صورت که نگاه مسئولان وزارت ارشاد به آن مثبت است و وظایف زیادی را به دوش خانه سینما می‌گذارند. من در این ۲۰ سالی که فعالیت صنفی داشته  ام تاکنون ندیده ام که این میزان از همراهی از سوی وزارت ارشاد با خانه سینما صورت گیرد. حتی گاهی فکر می کنم که آیا آمادگی پذیرش این حجم از مسئولیت ها را داریم یا خیر؟

وی درباره جشن خانه سینما بیان کرد: ما دیگر چیزی تحت عنوان دبیرجشن نداریم، بلکه رییس جشن داریم که از سوی آن آکادمی که درباره آن صحبت کردم، انتخاب می شود.

رییس هیات مدیره خانه سینما سپس درباره شکل گیری صندوقی برای حمایت از هنرمندان گفت: ما به حمایت از دولت احتیاج داریم. البته تا وقتی پایه گذار آن صندوق، اعضای خانه سینما نباشند و منتظر بودجه از سوی دولت باشیم این صندوق عمر کوتاهی خواهد داشت.

وی اظهار کرد: ممکن است یک صنف معتقد باشد تمام مسیر خانه سینما اشتباه است. نظر آن صنف محترم است اما نمی تواند برای صنف دیگر تصمیم بگیرد. اگر یک گروهی فکر می کنند که خانه سینما به کجراه می رود و باید آن را به راه راست هدایت کنند درست نیست و باید اجازه دهند که ما وارد بازی خلاف صنف نشویم.

فاطمه معتمد آریا در تکمیل سخنان همایون اسعدیان گفت: تمام اتفاقات در حوزه مشکلاتی که بیان شد چیزهایی است که به ما ارث رسیده است. در واقع ما به انتهای مشکلات صنف مستندسازان رسیده ایم و در این دوره اتفاق جدیدی رخ نداده است. فکر می کنم حدود ۲ سال است که درباره این مسایل جلسه گذاشته شده که جلسات پی در پی بوده است و همانطور که گفتم ما به انتهای این مباحث رسیدیم و بنابراین هیات مدیره جدید معجزه ای نمی تواند داشته باشد جز اینکه به قانون صنوف احترام بگذارد و ادامه مسایل را پیگیری کند.

همایون اسعدیان در بخش دیگری از این نشست درباره قاچاق فیلم‌های سینمایی و اتفاقی که بر سر فیلم «گشت 2» و دلخوری سعید سهیلی رخ داد، گفت:‌ هیأت مدیره قبلی هم این باور را داشت و ما نیز همین طور هستیم که هر کاری انجام می‌دهیم را در بوق و کرنا نمی‌کنیم. خانه سینما پس از اتفاقی که برای فیلم «گشت 2» رخ داد بلافاصله موضوع را با پلیس در میان گذاشت و آن‌ها اعلام کردند هر شکایتی که از طرف خانه سینما به پلیس تهران اعلام شود، کمتر از 72 ساعت اقدام و به سرانجام می‌رسانند.

او افزود: ما رفتار آقای سهیلی را درک می‌کنیم ولی شاید او اطلاع نداشت که ما چگونه موضوع را پیگیری می‌کنیم اما با این حال همچنان مُصر هستیم که هیأت مدیره ابتدا کار خود را انجام دهد بعد اعلام کند. در این باره برای فیلم «عصبانی نیستم» هم خانه سینما رسما به سردار ساجدی‌نیا درباره تکثیر غیرقانونی نامه نوشت اما شکایتی دریافت نکردیم.

وی افزود: قبل از دوره شمقدری و تعطیلی خانه سینما، این خانه فعالیت های خود را داشت اما حرکت شمقدری به یک باره خانه سینما را به صفحه اول مطبوعات آورد و ما آنقدر بزرگ شدیم که حتی نامزدهای ریاست جمهوری باز کردن خانه سینما را به عنوان وعده های خود مطرح می کردند در حالی که جای خانه سینما اصلاً روی جلد نیست بلکه داخل مطبوعات است. ممکن است عده ای دوست داشته باشند ما را در انتخابات سیاسی کرده و از فعالیت های صنفی دور کنند و خود من هم در دوره ای که ضرورتش وجود داشت، حرف هایم را به عنوان روی جلد عنوان می کردم اما ما نباید تبدیل به افرادی شویم که فقط بخواهیم بجنگیم بلکه باید به اصل صلح معتقد باشیم.

رییس هیات مدیره خانه سینما تصریح کرد: اجازه ندهیم ما را در هر مقطعی با یک بیانیه یا سخنرانی وارد جریانات سیاسی کنند. سیاست مداران نباید ما را وارد زمین خود کنند چرا که عرصه فرهنگ جای این مسایل سیاسی نیست. با این حال ما حتماً فعالیت های خود را بیان می کنیم اما ممکن است با کمی تأمل و تأخیر بیان شود.

معتمد آریا نیز خاطرنشان کرد: نکته ای که خانه سینما و هیات مدیره های قبلی بر آن اصرار داشتند و ما هم آن تفکر را ادامه می دهیم این است که بیشتر اعضای خانه سینما فعال شوند. ما انتظار داریم همه انجمن ها فعال شوند و خودشان مسائل را به ما بیان کنند بنابراین هدف اصلی ما فعال کردن انجمن های خانه سینماست.

در ادامه این نشست پرسشی درباره سخنان علی قائم‌مقامی در یک برنامه تلویزیون و انتقاد تند وی از یک تهیه کننده 3ارگانی مطرح شد که آیا این سخنان در جایگاه سخنگوی خانه سینما بوده است یا خیر؟ و اسعدیان اظهار کرد: آقای قائم مقامی تأکید می کند که نظراتش شخصی بوده و به عنوان سخنگوی خانه سینما مطرح نشده است.

قائم‌مقامی نیز با تأکید مجدد بر اهمیت سخنانش در برنامه تلویزیونی درباره آفتی به نام تهیه کنندگان ارگانی یادآور شد: من تهیه کننده و مدیرتولید هستم و در آن برنامه صحبت هایی در مورد تهیه کنندگان 3ارگانی داشتم که نظرات شخصی خودم بود و همچنان به آنها معتقدم.

در ادامه معتمدآریا نیز عنوان کرد: ما فعالیت های شخصی خود را محدود کرده این تا ضربه ای به خانه سینما نخورد.

در بخش دیگری از این نشست، اسعدیان درباره پرسشی نسبت به فعالیت های جشن خانه سینما افزود: آکادمی جشن به صورت مستقل عمل می کند و تا آنجا که ما در جریان هستیم فعالیت ها به خوبی پیش می رود.

وی همچنین با اشاره به پرسش دیگری درباره بسیاری از مسایلی که در خانه سینما نسبت به آنها اقدامی صورت نگرفته است، اظهار کرد: کارهای نکرده ما خیلی بیشتر از کارهای انجام شده است برای همین است که می خواهیم صنوف را وارد کار کنیم. پیش از این نیز بار بسیاری از کارها روی دوش کامران ملکی بود که می بایست پاسخگوی همه باشد و از این رو می خواهیم کمیته ارتباطات و اطلاع رسانی را راه اندازی کنیم تا کارها به صورت یک نفره نباشد.

اسعدیان ادامه داد: با این حال مسئله این است که ما همیشه وقتی وارد مشکلی می شویم سراغ صنف می رویم. منظور من اینجا سعید سهیلی نیست اما اکثر ما فعالیت و کمکی به صنف نمی کنیم و بعد هنگام مشکل انتظار کمک داریم. صنف اینگونه شکل نمی گیرد. نباید بگوییم اول صنف به ما کمک کند و بعد ما به آن کمک کنیم.

وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره حوزه هنری و مساله تحریم فیلم ها توسط حوزه و فعالیت هایی که در این راستا شکل می گیرد، گفت: فعالیت های ما در این حوزه لزوماً به معنای نتیجه دادن نیست. زمانی که خانه سینما تعطیل بود و ۶ فیلم دچار مشکل شدند ما با حوزه هنری جلسه داشتیم و حتی متهم به همکاری با حوزه شدیم و گفته شد فیلم «بوسیدن روی ماه» را حوزه ساخته است. با این حال یکی از اقدامات این بود که هر فیلمی را که حوزه هنری بگوید در سینماهایش نشان نمی دهند ما دو هفته اکران بیشتر به آن اختصاص می دهیم که البته این در صورتی است که فیلم فروش بالایی داشته باشد.

اسعدیان تصریح کرد: این محدودیت از نظر ما هم عقلانی نیست و فقط وزارت ارشاد است که می تواند محدودیت ایجاد کند و هیچ ارگان و نهاد دیگری نمی تواند مجوزهای اکران را زیر سوال ببرد وگرنه به این ترتیب سنگ روی سنگ بند نمی شود و هر کسی می تواند مجوزها را زیر سوال ببرد بنابراین مقرر شد در شورای صنفی، اکران فیلمی که فروش بالایی داشته باشد و حوزه هنری برایش محدودیت ایجاد کرده است دو هفته بیشتر باشد.

علی قائم مقامی سخنگوی خانه سینما نیز در رابطه با قاچاق فیلم «عصبانی نیستم» توضیح داد: به پلیس تهران بزرگ و فتا به صورت رسمی نامه زدیم تا جلوی تکثیر غیرقانونی این فیلم گرفته شود و موضوع را پیگیری کنند.

قائم مقامی ادامه داد: خود من با رضا درمیشیان تماس گرفته‌ام و گفتم خانه سینما اقدامات اولیه را انجام داده است و خود ایشان به عنوان شاکی و مالک اصلی فیلم باید پیگیری‌های بعدی را انجام دهد.

اسعدیان درباره نظر خانه سینما درباره کابینه گفت: ۴ سال پیش در محفلی نظرمان درباره بهترین گزینه برای سمت وزیری وزارت ارشاد را اعلام کردیم که ریشه آن فرد زده شد بر همین اساس در حال حاضر حتی اگر گزینه اصلحی در ذهنمان وجود داشته باشد بیان نمی کنیم اما نظرمان را درباره این مقطع اعلام کردیم.

وی اضافه کرد: همانطور که گفتم در حال حاضر در یکی از بهترین مقاطع زمانی به لحاظ ارتباط خانه سینما با وزارت ارشاد قرار داریم با این وجود رابطه مستقیم ما با محمد مهدی حیدریان و سازمان سینمایی است اما به هرحال جلساتی هم با وزیر ارشاد داشته ایم و شرایط خوبی بر این رابطه حاکم است.

این سینماگر در پایان بخش پرسش و پاسخ نشست گفت: ما علاقه مندیم که خانه سینما در هر فعالیت سینمایی حضور داشته باشد و یک طرف قضیه ما باشیم و ما این موضوع را یک ضرورت می دانیم. خوشحال می شویم درباره جشنواره های سینمایی هم همین موضوع وجود دارد و نظرمان را به دوستان اطلاع می دهیم و این تعامل وجود دارد.

سینماروزان: هرچند سالهاست تولیدات ارگانی در سینمای ایران جریان دارد اما ظهور فیلم چندارگانی در سینمای ایران به همین سال گذشته و تهیه کننده ای تازه از راه رسیده بازمیگردد که به بهانه سوژه انقلابی فیلم خود از 3 تا 4ارگان مختلف بودجه گرفت.

به گزارش سینماروزان ظهور چنین تهیه کنندگان بی ریشه ای مدتهاست محل نقد رسانه ها و سینماگران مستقل است و به تازگی یک تهیه کننده سینما هم در برنامه زنده “شهر فرنگ” شبکه خبر به این تهیه کنندگان چندارگانی تاخت.

علی قائم مقامی تهیه کننده و عضو هیات مدیره خانه سینما گفت: آفت سینمای ایران تهیه کنندگان ارگانی اند. اینها از نهادهای عمومی و دولتی پول میگیرند فیلم بسازند و چون بواسطه لابی سرمایه می گیرند و نه بخاطر رزومه قوی، هدفشان صرفا سودآوری در تولید است.

قائم مقامی با اشاراتی که به تهیه کننده 3ارگانی فعال در ستاد انتخاباتی یک کاندیدای مستعفی بازمیگشت، بیان داشت: پیشتر تهیه کننده ارگانی داشتیم که از یک ارگان پول میگرفت و طوری هم میگرفت که در تولید به سوددهی برسد اما در حال حاضر تهیه کنندگانی داریم که از دو ارگان و اخیرا هم یکی هست که از 3ارگان پول میگیرد برای تولید فیلم و حساب کنید چه سودی در تولید به آنها میرسد.

این تهیه کننده ادامه داد: اینها فقط و فقط بخاطر لابیهایشان است که پول گرفته اند و به این ترتیب به آفتی برای سینمای ایران تبدیل شده اند چون نه فقط بودجه عمومی تلف میشود که رشد حبابی اینها باعث میشود تهیه کنندگان قدیمی نتوانند کار کنند.

مرتضی شایسته تهیه کننده قدیمی سینمای ایران که دیگر مهمان “شهر فرنگ” بود نیز با تایید سخنان قائم مقامی گفت: تهیه‌کنندگان غیرحرفه ای پول زیاد از ارگان میگیرند تا سود در تولید نصیبشان شود اما تهیه کننده حرفه‌ای حتی اگر حمایت نصیبش شود همچنان نگاهش تولید محصولی است که در گیشه مورد توجه قرار گیرد.

وی تاکید کرد: تهیه کننده حرفه ای به دنبال گرفتن پول هنگفت از ارگان نیست بلکه برآورد بودجه درست ارائه میدهد برای کیفیت تولید اما تهیه کننده غیرحرفه ای هدفش ارائه رقم بزرگ به ارگانها است برای سود شخصی.

سینماروزان: در انتخابات امسال شورای شهر تعدادی از سینماگران کاندیدا شده بودند اما هیچ کدام از آنها نتوانستند وارد شورای شهر شوند. در این بین اسفناک تعداد آرای کارگردانی بود که به دبیری شورایعالی تهیه کندگان رسیده اما در انتخابات شورای شهر فقط 46 رأی آورد.

به گزارش سینماروزان بیشتری آرا در میان سینماگران از آن علی قائم مقامی مدیر تولید باسابقه و تهیه کننده سینما بود. قائم مقامی که در آخرین مجمع عمومی خانه سینما نیز به واسطه نظراتش در پرهیز از آلوده کردن صنف به افعال سیاسی و کمک به بهبود اوضاع معیشتی توانست یکی از منتخبان حضور در هیأت مدیره خانه سینما باشد، در انتخابات شورای شهر تهران هم برای اصلاح امور فرهنگی-هنری شهر کاندیدا شده بود.

قائم مقامی در این انتخابات 3971 رأی آورد و رتبه نخست سینماگران را به خود اختصاص داد.

رضا ایرانمنش بازیگر سینما و تلویزیون که بیش از هر چیز دیگر به خاطر «سجاده آتش» و البته سریال «در شهر» شناخته میشود رتبه دوم سینماگران در انتخابات بود. ایرانمنش که جانباز جنگ تحمیلی هم هست 3038 رأی آورد.

سعید الهی اخوی کوچکتر محمود گبرلو مجری سابق «هفت» که سابقه فعالیت در رسانه های سینمایی دارد نیز با 332 رأی در جایگاه سوم قرار گرفت.

مهدی درمنش مدیرتولید و اخوی محمد درمنش کارگردان سینما که تمام سابقه سینمایی اش هم مدیریت تولید سه فیلم برادر بوده، نفر چهارم سینمایی ها بود با 176 رأی.

مهرداد فرید کارگردانی که در ماههای اخیر تا دبیری شورایعالی تهیه کنندگان پیش رفته و سال گذشته نیز با مشارکت مستقیم فارابی فیلمی به نام «دعوتنامه» را به جشنواره آورد که توجهی برنینگیخت نفر آخر آرای سینماگران بود. فرید که در این سالها همواره خود را اصلاح طلب معرفی کرده فقط 46 رأی آورد و براساس رتبه بندی کاندیداها از انتهای لیست نفر 22 ام بود!!!

بد نیست بدانید شورایعالی تهیه کنندگانی که فرید دبیر آن است مرکب از چهار صنف به نامهای جامعه صنفی تهیه کنندگان، انجمن تهیه کنندگان مستقل ایران، کانون تهیه کنندگان فیلم ایران و مجمع فيلمسازان تهيه‌كننده-كارگردان است. در این شرایط اینکه دبیر چنین شورایی فقط 46 رأی آورده این پرسش را پیش می آورد که آیا حتی اعضای صنوف تهیه کنندگی هم از وی حمایت نکرده اند؟

برای دیدن فهرست کامل نتایج آرای شورای شهر تهران اینجا را ببنید.

سینماروزان: انتشار نسخه ای قاچاق از کمدی «گشت2» دو ماه بعد از اکران و در حالی که فیلم نزدیک به 20 میلیارد فروخته با انتقاد فراوان سعید سهیلی موجب شد و این کارگردان که انتظار داشت در مسیر مبارزه با قاچاقچیان خانه سینما حامی او باشد با گلایه از انفعال خانه سینما، کارتهای صنفی اش را آتش زد.

به گزارش سینماروزان سهیلی با طعنه به مدیرعامل خانه سینما که بعد از عذرخواهی وزیر ارشاد بخاطر توهین به هنرمندان برای او پیام تقدیر فرستاده اند از این گلایه کرده که چرا حلقه بالادستی صنف سینما به فکر بدنه اش نیست.

در امتداد این گلایه سهیلی هم کارت کانون کارگردانان را سوزاند و هم کارت خانه سینما را.

آتش زدن کارت کانون در شرایطیست که چندی قبل همایون اسعدیان رییس این کانون آن را قدرتمندترین صنف خانه سینما دانسته و در مقابل علی قائم مقامی هم ادعای وی را از بیخ و بن تکذیب کرد.(اینجا را بخوانید)

برای دیدن فیلم آتش زدن کارتهای کانون و خانه سینما توسط سعید سهیلی اینجا را ببینید.

سینماروزان: در میان معدود سینماگرانی که صلاحیتشان برای حضور در انتخابات شورای شهر تأیید شد علی قائم‌مقامی مدیر تولید سینما تنها شخصی بوده که در عین آن که توانست حمایت طیف متنوعی از سینماگران و از جمله احمدرضا درویش، مجید میرفخرایی، حبیب اسماعیلی، مرتضی شایسته، محمود سماک‌باشی، عبدالله اسکندری، علیرضا زرین‌دست، سیروس الوند، فرهاد قائمیان، بابک حمیدیان و فردین خلعتبری را پشت خود داشته باشد اخیرا با حمایت خانواده برخی از شهدای سرشناس ایرانی و از جمله فرزند شهید مهدی زین‌الدین، ابوذر شیرودی فرزند علی‌اکبر شیرودی، سلیمه رودکی فرزند شهید عبدالله رودکی، علی کشوری فرزند خلبان شهید احمد کشوری، محسن اندرزگو فرزند شهید علی  اندرزگو، ناصر نامجو فرزند امیر شهید موسی نامجو و مریم کاظم‌زاده همسر شهید اصغر وصالی مواجه شده است.

به گزارش سینماروزان این اقبال عمومی به علی قائم مقامی فارغ از نتیجه انتخابات می تواند حائز این پیام هم برای صنف سینما باشد که اگر در آوردگاههای انتخاباتی به جای تبدیل شدن به بلندگوی سیاسیون بر کاندیداتوری چهره های اصیل صنف خود و تلاش برای ورود آنها به مجلس یا شورای شهر تمرکز کنند شاید نتیجه مثبت تری عایدشان شود.

علی قائم‌مقامی با توپ پر به انتخابات شورای شهر وارد شده و البته صراحتا عدم کارکرد درست نهادهای فرهنگی شهری را دلیل ورود خود به این عرصه دانسته است.

این مدیر تولید و تهیه کننده در خصوص اهمیت حضور هنرمندان در شورای شهر به «بانی فیلم» گفت: در ترکیب ۲۱ نفره اعضای شورای شهر تهران باید ترکیبی از همه متخصصین باشد. یکی از بهترین متخصصان امور شهری نیز اهالی فرهنگ و هنر هستند که در عرصه سینما، تئاتر، موسیقی و… فعالیت می کنند و به نظرم حضورشان الزامی است. اینکه شهری را بتوان بدون حضور اهالی فرهنگ و هنر مدیریت و اداره کرد اشتباه است. هر چند هنرمندانی در دوره های گذشته حضور داشته اند، اما حضورشان در تصمیم گیری های فرهنگی و نظارت بر مراکز فرهنگی هنری شهر تهران چندان موثر نبوده است.

این عضو هیات مدیره خانه سینما افزود: به عنوان مثال موسسات فرهنگی و هنری وابسته به شهرداری تهران که وظیفه آن تولید و پخش آثار سینمایی و حمایت از این آثار بوده متاسفانه چند سالی است که فقط از افراد خاصی حمایت می کنند و به غیر از این عده خاص هر سینماگر دیگری بخواهد در این موسسات فعالیت یا مشارکتی انجام دهد محال یا خیلی سخت است. باید نظارت هایی در این خصوص از سوی اعضای فرهنگی شورای شهر صورت می گرفته که چرا این حمایت ها بیشتر برای عده ای خاص است؟! این موضوع یکی از مشکلاتی است که در سال های گذشته وجود داشت.

این تهیه کننده مهمترین انگیزه حضور هنرمندان در شورای شهر را ارتقای سطح فرهنگی هنری شهر تهران و نظارت فرهنگی دانست و افزود: ثبت نام برای حضور در شورای شهر شروع یک رقابت است و هر فرد متخصصی می تواند در آن شرکت کند و برنامه های خود را با مردم در میان بگذارد. تصمیم با مردم است که به آن فرد اعتماد می کنند یا خیر. در مدتی که افراد وارد شورای شهر می شوند باید به قول ها و وعده هایی که میدهند عمل کنند و این درست نیست که تنها به عنوان تایید کننده یک مصوبه یا به قولی ماشین امضاء در شورا حضور داشته باشد.

این سینماگر در خصوص مغفول ماندن بحث فرهنگ و هنر در شورای شهر تهران عنوان کرد: به نظرم مشکل در سطح کلان است و متاسفانه به امور فرهنگی و هنری توجه کافی نمی شود چرا که اعضای شورای شهر تصور می کنند دغدغه های مهمتری دارند که وقتی برای پرداختن به مسائل فرهنگی باقی نمی ماند. با این حال باید حضور هنرمندان در شورای شهر را به فال نیک بگیریم. مگر می شود مدیریت کلان شهری چون تهران بدون حضور اهالی فرهنگ و هنر و مدیران فرهنگی باشد؟!

سینماروزان: از همان زمان برگزاری انتخابات هیأت مدیره خانه سینما و اینکه همایون اسعدیان که از جمله گزینه‌های نزدیک به مدیرعامل خانه سینما بود با رأی حداقلی و به عنوان نفر ششم وارد هیأت مدیره شد و بعدتر با تأخیر و با ذکر عبارت «تعاملی بسیار مطلوب» به عنوان رییس هیأت مدیره انتخاب شد(اینجا و اینجا را بخوانید) می‌شد حدس زد که برخلاف ادوار گذشته که حلقه ای معدود برای کلیت صنف تصمیم می‌گیرند در هیأت مدیره جدید این تضارب نسبی آراست که وجود خواهد داشت.

به گزارش سینماروزان یکی از تازه ترین نمونه تضارب آرا در هیأت مدیره خانه سینما در تقابل لفظی شکل گرفته که میان همایون اسعدیان و یکی از اعضای هیأت مدیره یعنی علی قائم مقامی رخ داده است.

اسعدیان در گفتگویی تفصیلی که با «خبرآنلاین» داشته بر اهمیت کانون کارگردانان به عنوان قدرتمندترین صنف سینما تأکید کرده و از این گفته که هیأت مدیره خانه سینما در انتخابات از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهد کرد اما قائم مقامی که سخنگوی هیأت مدیره هم هست در گفتگو با «فارس» نظرات اسعدیان را کاملا نقض کرده است.

همایون اسعدیان گفته است: کانون کارگردانان همواره قدرتمندترین صنف خانه سینما بوده و خواهد بود، چه زمانی که آقای رئیسیان بودند، چه دوره‌ای که خانم بنی اعتماد بودند، چه دوره‌ای که من رئیس کانون بودم و چه زمان کمال تبریزی. باور ما با احترام به تمام صنوف خانه سینما این است که کانون کارگردانان به دلیل جایگاه کارگردان همیشه قدرت داشته است. شورای عالی تهیه‌کنندگان به لحاظ اقتصادی صنف قدرتمند خانه سینماست و کانون کارگردانان به دلیل نگاه فرهنگی که اساسا به سینما دارد همیشه از این زاویه در بالاترین جایگاه قرار داشته است.

اسعدیان درباره انتخابات گفته است: به عنوان هیئت مدیره و مدیرعامل خانه سینما و نهاد صنفی خانه سینما به هیچ عنوان از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهیم کرد.

علی قائم‌مقامی اما در واکنش به اسعدیان اعلام کرده است: نظرات مطرح شده توسط اسعدیان در ارتباط با صنوف خانه سینما و انتخابات که در یکی از خبرگزاری‌ها دیروز منتشر شده نظر رسمی هیات مدیره خانه سینما نیست و نظر شخصی ایشان است.  نظر رسمی خانه سینما از طریق سخنگو یا سایت رسمی خانه سینما اعلام می‌شود.

چه کسی درست می گوید؟؟؟

اما میان قائم مقامی و اسعدیان کدامیک درست می گوید؟

آیا واقعا آن طور که اسعدیان ادعا کرده کانون کارگردانان قدرتمندترین صنف خانه سینماست؟ اگر این طور بوده چرا در مجمع اخیر خانه سینما نماینده کانون کارگردانان که همایون اسعدیان باشد در میان 7 نفر راه یافته به هیأت مدیره به لحاظ آمار رأی در ردیف ششم یعنی یکی مانده به آخر قرار داشت؟؟؟

از آن سو اینکه اسعدیان گفته خانه سینما از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهد کرد چقدر در راستاست با تلاشهای برخی از سینماگران نزدیک ایشان نظیر مازیار میری مجری طرح فیلم کم فروش «یک روز بخصوص» در حمایت از حسن روحانی و حتی جمع آوری امضاهای تلگرامی برای حمایت از این کاندیدا؟

سینماروزان: علی قائم‌مقامی مدیر تولید باسابقه سینمای ایران که سابقه تهیه کنندگی هم دارد یکی از چند سینماگری بود که برای حضور در انتخابات شورای شهر کاندیدا شده بود و حالا و منطبق با نتایج تأیید صلاحیتها گویا او مهمترین سینماگری است که صلاحیتش برای حضور در شورای شهر تأیید شده است.

به گزارش سینماروزان قائم‌مقامی که مدیریت تولید آثاری همچون «نسل سوخته»، «آژانس شیشه ای»، «شب یلدا»، «چ»، «به رنگ ارغوان» و «رستاخیز» را در کارنامه دارد در انتخابات اخیر خانه سینما یکی از کاندیداهایی بود که توانست وارد هیأت مدیره شود و البته به عنوان سخنگوی هیأت مدیره انتخاب شود.

قائم‌مقامی که به همراه کیومرث پوراحمد کارگردان سینما و تلویزیون برای ثبت نام در انتخابات به فرمانداری رفته بود در زمره سینماگرانی قرار دارد که سعی کرده مشی مستقل خود را در سینما حفظ کند و حتی هدف حضورش در هیأت مدیره خانه سینما را هم نه آلودگی به سیاسی‌بازی که کمک به بهبود اوضاع صنف قلمداد کرده اما رفت و آمدهای او به مجمع تشخیص مصلحت نظام باعث شده برخی این گمانه را طرح کنند که او در انتخابات شورای شهر به سمت اصلاح طلبان متمایل خواهد شد.

قائم‌مقامی هنوز درباره اینکه آیا به صورت مستقل کاندیدای انتخابات خواهد شد یا در لیست احزاب سیاسی قرار خواهد گرفت چیزی نگفته است و در سوی مقابل هنوز مشخص نیست موضع هیأت مدیره خانه سینما و در مرتبه ای مهمتر بدنه خانه سینما نسبت به این کاندیداتوری چه خواهد بود؟

سینماروزان: کیومرث پوراحمد خالق آثاری ماندگار نظیر «شب یلدا» و قصه های مجید» سومین روز بهار را در فرمانداری تهران گذراند آن هم در شرایطی که فرمانداری تهران شاهد تعداد بالای علاقمندانی بود که برای ثبت‌نام در پنجمین دوره انتخابات شورای شهر تهران حاضر شده بودند.

به گزارش سینماروزان حضور پوراحمد که ساعاتی قبلتر از حضور در فرمانداری، در مجموعه «دکوپاژ» شبکه افق ظاهر شده بود و به تفصیل درباره کارنامه هنری خویش سخن گفته بود بسیاری را به این گمان انداخت که بعد از رضا ایرانمنش او دومین سینماگر ایرانی است که بناست در انتخابات شورای شهر امسال شرکت کند.

با این حال پوراحمد نه برای ثبت نام در انتخابات بلکه برای همراهی با علی قائم‌مقامی مدیرتولید باسابقه که تهیه‌کنندگی فیلم آخر پوراحمد «کفشهایم کو؟» را برعهده داشت به فرمانداری آمده بود. قائم مقامی که پیشتر در انتخابات مجلس هم ثبت نام کرده بود برای اعلام کاندیداتوری شورای شهر و ثبت نام به فرمانداری آمده بود و پوراحمد که به رفیق سالهای اخیر او بدل شده نیز در این حضور کنارش بود.

قابل تأمل درباره علی قائم مقامی که مدیریت تولید آثاری مختلف از «آژانس شیشه ای»، «متولد ماه مهر» و «نسل سوخته» تا «به رنگ ارغوان»، «چ» و «رستاخیز» را برعهده داشته آن است که در انتخابات اخیر هیأت مدیره خانه سینما هم توانست به هیأت مدیره راه پیدا کند و به عنوان سخنگوی هیأت مدیره جدید فعالیت کند.

با ثبت نام علی قائم‌مقامی و پیشتر رضا ایرانمنش باید منتظر ماند و دید آیا صنف سینمای ایران که مدام از بی توجهی ارگانهای شهری به سینماگران می‌نالد یک بار برای همیشه هم که شده کنار کاندیداهای صنفی خود قرار خواهند گرفت و از آنها برای حضور در شورای شهر حمایت خواهد کرد یا به مانند سالیان اخیر ترجیح می دهد دنباله‌روی سیاسیونی باشد که همواره هنرمندان را به چشم پیاده نظام انتخاباتی نگریسته‌اند؟

علی قائم مقامی و کیومرث پوراحمد در فرمانداری تهران

علی قائم مقامی و کیومرث پوراحمد در فرمانداری تهران

سینماروزان: همان طور که 5 روز قبل پیش بینی کرده بودیم همایون اسعدیان هرچند با آرایی شکننده وارد هیأت مدیره خانه سینما شد و همین آرای شکننده بود که اولین جلسه برای انتخابات داخلی هیأت مدیره را بدون نتیجه به پایان رسانده بود(اینجا را بخوانید) اما در نهایت تلاشهای او و بخصوص قرابت ایشان با منوچهر شاهسواری مدیرعامل فعلی خانه سینما کارگر افتاد و در دومین جلسه انتخابات داخلی توانست به ریاست هیأت مدیره خانه سینما برسد.

به گزارش سینماروزان همایون اسعدیان همزمان با حضورش در ریاست شورای صنفی نمایش، قرارداد اکران نوروزی فیلم اخیرش «یک روز بخصوص» را هم ثبت کرد. اسعدیان که سابقه ساخت آثاری همچون «ده رقمی» را در کارنامه اش دارد، در ابتدای دهه نود و در برهه زمانی توقیف فیلمها توسط حوزه هنری از جمله سینماگرانی بود که بجای همراهی با صنف، با حمایت حوزه هنری فیلم ساخت و همین عقبه بود که باعث شد در انتخابات اخیر هیأت مدیره بین هفت نفر، ششم شود اما در نهایت در انتخابات داخلی هیأت مدیره باز هم او رییس شد.

اینکه نفر ششم یک هیأت مدیره 7نفره یعنی همایون اسعدیان به ریاست هیأت مدیره برسد البته که می تواند این ظن را به ذهن خطور دارد که در خانه سینما در همچنان بر پاشنه سابق می گردد و بنا نیست شرایط در جهت ورود افکار و اندیشه های مستقلتر در ریاست هیأت مدیره پیش برود.

در انتخابات امروز هیأت مدیره خانه سینما که سایت رسمی این نهاد خروجی آن را محصول «تشریک مساعی بین اعضا و تعامل بسیار مطلوب و صمیمانه» دانسته است افراد زیر سمت گرفتند و البته منوچهر شاهسواری همچنان مدیرعامل باقی ماند.

–همایون اسعدیان(رییس)

–مرتضی رزاق کریمی(نائب رییس)

–علی قائم مقامی(سخنگو)

–روانبخش صادقی(دبیر)

متن خبر خانه سینما درباره انتخابات داخلی هیأت مدیره/بر عبارات «تشریک مساعی» و «تعامل بسیار مطلوب و صمیمانه» دقت کنید

سینماروزان: حدودا دو ماه قبل بود که احمدرضا درویش کارگردان درام تاریخی-مذهبی “رستاخیز” به همراه علی قائم مقامی مدیر تولید این فیلم دیداری را با علی اکبر هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام داشت؛ دیداری که هاشمی در آن اکران “رستاخیز” را بلامانع دانست و به مقامات دولتی توصیه کرد هر چه زودتر شرایط اکران آن فراهم شود.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان هفتم آذرماه رضا صالحی امیری وزیر جدید ارشاد به همراه معاونان خود دیداری با هاشمی رفسنجانی داشت. از جمله معاونان حاضر در این دیدار حجت ا.. ایوبی بود که در تصاویر منتشره با خشوع فراوان به مصافحه با هاشمی رفسنجانی پرداخته است.

در گزارشهای رسمی منتشر شده از این دیدار و البته گزارش درج شده در رسانه رسمی مجمع تشخیص مصلحت نظام این طور آمده که ایوبی در دیدار با هاشمی توضیحات ویژه ای درباره تلاشهای سازمان تحت امرش برای اکران “رستاخیز” ارائه داده است.

اینکه رییس سازمان سینمایی به طور ویژه درباره یک فیلم نزد رییس مجمع تشخیص گزارش می دهد این پرسش را پیش رو می‌گذارد که آیا هاشمی رفسنجانی شخصا پیگیر وضعیت “رستاخیز” بوده و احتمالا خودش درباره این فیلم و چرایی توقیف آن از ایوبی در حضور وزیر جدید توضیح خواسته است یا ایوبی که از دیدار درویش با هاشمی باخبر بوده خواسته با ارائه گزارش نظر هاشمی را جلب کند؟

پرسش مهمتر اما این است که آیا با پیگیری احتمالی هاشمی و تلاشهایی که ایوبی از آن دم زده بالاخره “رستاخیز” رنگ پرده را خواهد دید یا آن که با صدور حکم دیوان عدالت اداری به نفع دست اندرکاران “رستاخیز” و غیرقانونی قلمداد شدن توقیف این فیلم علیرغم صدور مجوز نمایش، آنها از کانالی به جز ارشاد به احقاق حق دست خواهند زد؟

مصافحه توأم با خضوع ایوبی با هاشمی(هفتم آذرماه 95)

دیدار علی قائم مقامی و احمدرضا درویش با علی اکبر هاشمی رفسنجانی(هفدهم مهرماه 95)

سینماروزان: مراسم شب اربعین عصر دیروز با حضور علی اکبر هاشمی رفسنجانی در مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شد.

به گزارش سینماروزان علاوه بر برخی چهره های سیاسی اصلاح طلب نظیر غلامحسین کرباسچی و محمدرضا تابش یک سینماگر هم در این مراسم حضور داشت.

این سینماگر علی قائم‌مقامی مدیر تولید باسابقه آثاری نظیر “آژانس شیشه ای”، “به رنگ ارغوان”، “شب یلدا”، “چ” و “رستاخیز” بود.

در تصاویر منتشر شده از مراسم اربعین مجمع تشخیص مصلحت، قائم مقامی که نوروز امسال “کفشهایم کو” را نیز به عنوان تهیه‌کننده روی پرده داشت به هنگام اقامت نماز مغرب و عشاء به امامت رفسنجانی، در ردیف اول پشت سر وی دیده می شود.

قائم مقامی پیشتر و به هنگام حضور دست اندرکاران تولید “رستاخیز” نزد هاشمی و همچنین رونمایی از کتاب خاطرات هاشمی نیز در زمره مهمانان ویژه مراسم بود.

مشخص نیست این حضور مداوم در مراسم رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام آغازی است برای همکاری های سینمایی با این نهاد یا صرفا در جهت ادای دین این سینماگر است به سیاستمدار محبوبش؟!

اقامت نماز مغرب اربعین به امامت هاشمی رفسنجانی(قائم مقامی در سمت راست تصویر)

سینماروزان: روز گذشته مراسم معارفه رضا صالحی امیری وزیر جدید ارشاد در حالی در تالار وحدت برگزار شد که نگاهی به چینش مهمانان حاضر در مراسم حائر نکات تأمل برانگیزی بود.

به گزارش سینماروزان در ردیف اول مهمانان مراسم حسین انتظامی، علی مرادخانی و عباس صالحی که به ترتیب معاون مطبوعاتی، معاون هنری و معاون فرهنگی هستند قرار داشتند اما حجت ا.. ایوبی رییس سازمان سینمایی یا همان معاونت سینمایی سابق در ردیف دوم مهمانان حضور داشت!

ایوبی هم‌رده زیردستان!

حضور ایوبی که طبق ادعای خودش که در حاشیه مراسم دیروز گفت: «ما هستیم و با آقای صالحی امیری همکاری کامل داریم.» قاعدتا باید در ردیف اول و کنار دیگر معاونان ارشاد می نشست، در ردیف دوم و کنار اشخاصی نظیر علیرضا تابش و مصطفی ابطحی که از مدیران زیردستش در سازمان سینمایی هستند حسابی شائبه برانگیز شد.

جلوتر از بقیه

در ردیف سوم مهمانان حاضر در مراسم هنرمندانی نظیر داریوش ارجمند، محمود عزیزی، خشایار اعتمادی، داریوش اسدزاده، عباس شیرخدا، محمد شیری، جلیل فرجاد، رضا ناجی، بهروز بقایی و علی قائم‌مقامی حضور داشتند. حضور قائم‌مقامی تهیه‌کننده و مدیر تولید سینما که در ماههای اخیر در دیدارهایی با آیت‌ا.. علی اکبر هاشمی رفسنجانی دیده شده هم قابل تأمل بود به خصوص که سینماگرانی نظیر منوچهر شاهسواری، غلامرضا موسوی، منوچهر محمدی، علی معلم، مهتاب کرامتی و سیروس الوند در ردیفهای بعدی حضور داشتند.

این نماینده، انتخاب سینماگران بود؟

از دیگر موارد قابل تأمل معارفه وزیر انتخاب فرشته طائرپور به عنوان نماینده سینماگران برای سخنرانی در مراسم بود آن هم در حالی که این تهیه‌کننده در هفته‌های اخیر و به واسطه صدور کارت تهیه کنندگی برای تهیه کننده بازداشتی “شهرزاد” در صنف متبوعش کانون تهیه کنندگان فیلم ایران(اینجا و اینجا را بخوانید) به شدت با حاشیه روبرو شده بود و از آن طرف تهیه کنندگانی شناخته شده‌تر و البته سخنورتر نظیر علی معلم، منوچهر محمدی و غلامرضا موسوی هم در مراسم حاضر بودند.

سینماروزان: در ششمین روز از ماه محرم فیلم عاشورایی “رستاخیز” برای علی اکبر هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام به نمایش درآمد.

به گزارش سینماروزان فارغ از نقطه نظر هاشمی رفسنجانی درباره “رستاخیز” که اکران آن را بلامانع دانست و به مقامات دولتی توصیه کرد هر چه زودتر شرایط اکران آن فراهم شود، برخورد صمیمانه رییس مجمع تشخیص مصلحت با احمدرضا درویش کارگردان و علی قائم مقامی مدیر تولید جالب به نظر می رسید.

در این میان درویش با ذکر خاطره ای از دیداری که سالها پیش همراه با سیف ا.. داد با هاشمی داشت نگاه او نسبت به اهالی هنر را ستود و قائم مقامی با لبخندهای خود نظاره گر درویش بود.

چهره بشاش قائم مقامی در این دیدار کمی متفاوت بود با چهره جدی 5 ماه پیش وی که به همراه جمعی از سینماگران در زمان رونمایی از کتاب “زندگی و زمانه آیت ا.. هاشمی رفسنجانی” با رییس مجمع دیدار داشت.(اینجا را بخوانید)

قائم مقامی مدیر تولید آثاری همچون “چ”، “به رنگ ارغوان”، “شب یلدا” و “متولد ماه مهر” تقریبا در تمام مدت همراهی با درویش پیش هاشمی لبخند بر لب بود و همین باعث شد که تصاویر حضور اخیرش در کنار هاشمی برخلاف تصاویر 5 ماه قبل خرسندکننده تر به نظر برسد!!!

دیدار اخیر علی قائم مقامی و احمدرضا درویش با علی اکبر هاشمی رفسنجانی

دیدار اخیر علی قائم مقامی و احمدرضا درویش با علی اکبر هاشمی رفسنجانی

علی قائم مقامی و محمدمهدی عسکرپور در رونمایی از کتاب روایت زندگی و زمانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی(5 ماه قبل)

سینماروزان: آخرین فیلم سینمایی اکران شده کیومرث پوراحمد با نام “کفشهایم کو” به شبکه خانگی عرضه شد.

به گزارش سینماروزان عاشقانه “کفشهایم کو” که توسط علی قائم مقامی تهیه شده است از حضور رضا کیانیان به عنوان بازیگر اصلی سود می برد.

“کفشهایم کو” داستان عشق یک پدر و دختر را در شرایطی بیان می کند که سالهاست از هم جدا افتاده اند.

علاوه بر کیانیان، مجید مظفری، رویا نونهالی، بهاره کیان افشار و مینا وحید هم در فیلم ایفای نقش کرده اند.

کفشهایم کو؟

سینماژورنال: کیومرث پوراحمد که در کارنامه اش ساخت یک سریال پلیسی با نام “سرنخ” را دارد قصد دارد در سینما هم ژانر پلیسی-جنایی را تجربه کند.

به گزارش سینماژورنال پوراحمد نوروز امسال “کفشهایم کو” را به تهیه کنندگی علی قائم مقامی روی پرده داشت و حالا چنان که “مهر” خبر داده  پروانه ساخت یک فیلمنامه جنایی را اخذ کرده است.

خبر داده این فیلمنامه “پرونده باز است” نام دارد و داستانی جنایی دارد.

“پرونده باز است” بیستمین فیلم کیومرث پوراحمد است و نویسندگی فیلمنامه توسط کیومرث پوراحمد و فرید مصطفوی انجام شده است. تهیه کنندگی این فیلم را هم علی قائم مقامی برعهده دارد که سابقه سالها مدیریت تولید در سینمای ایران را داشته است.

“پرونده باز است” بعد از سریال “سرنخ” که حدودا دو دهه قبل تولید شد دومین تجربه جدی پوراحمد در ژانر جنایی به شمار می رود.

سینماژورنال: چند روز قبل بخشی از گفته های علی قائم مقامی تهیه کننده “کفشهایم کو” که در آن ادعا کرده بود فیلمش محصول بخش خصوصی است در سینماژورنال منتشر شد.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال همزمان با انتشار آن گزارش به این خرده گرفتیم که چطور میشود فیلمی با حمایت فارابی تولید شده باشد و تهیه کننده اش ادعای خصوصی بودن داشته باشد.

این مساله با واکنش علی قائم مقامی مواجه شده که در گفتگو با سینماژورنال درباره چند و چون حضور فارابی در این پروژه توضیحاتی داده و گفته است حمایت فارابی در حد یک وام بوده است.

فقط یک وام گرفتیم

قائم مقامی می گوید: ما برای تامین 30 درصد از بودجه فيلم از فارابی مصوبه وام داشتيم؛ آن هم وامی که باید ظرف 18 ماه تا ریال آخر بازگردانده شود.

وی ادامه می دهد: تقریبا تمامی فیلمهای تولیدشده در سینمای ایران مشمول این وام می شوند که فقط یک سوم  هزینه تولید را پوشش می دهد. برای دریافت همین وام هم باید بارها و بارها پشت در دفتر آقایان منتظر بمانید تا بار دهند و دو کلام با شما دیالوگ کنند.

این تهیه کننده که سابقه سالها فعالیت به عنوان مدیر تولید را در سینمای ایران داشته می افزاید: تازه همان وام هم هنوز به طور کامل تسویه نشده در شرایطی که فیلم ما در روزهای انتهایی اکران قرار دارد.

آثاری دیگر مشمول حمایتهای خاص بودند

قائم مقامی با اشاره به حمایتهای تمام و کمال فارابی از برخی پروژه های خاص خاطرنشان می سازد: فارابي در همه این سالها در تولید بعضي از فيلم ها شراکت داشته و بخش عمده بودجه را به عنوان سرمایه گذار تامین کرده؛ نمونه هایی از این آثار را در جشنواره سی و چهارم دیدیم و البته بازخورد  توام با رخوت مخاطبان نسبت به آنها را!! با این حال در مورد “کفشهایم کو” فارابی فقط و فقط 30 درصد بودجه تولید را وام داد و 70 درصد بودجه تولید را خودمان تامین کردیم و حتی برای دریافت تجهیزات تولید هم هیچ حمایتی صورت نگرفت.

مدیر تولید آثاری نظیر “چ” و “رستاخیز” ادامه می دهد: سوابق طولانی خودم در حیطه مدیریت تولید که هیچ اما اگر سوابق پوراحمد را هم اعمال می کردند سهم این فیلم چیزی بیشتر از یک وام حداقلی بود که قسط آخر آن هم هنوز پرداخت نشده است.

مشمول هیچ رانتی نبودیم

قائم مقامی در پایان گفته های خود به سینماژورنال بیان می دارد:”کفشهایم کو” مشمول هیچ رانت یا حمايت خاصی نبود و با توجه به اینکه ظرف چند ماه آینده باید همان وام را هم برگردانم پس تمامی هزینه تولید را خودمان تامین کرده ایم.

سینماژورنال: علی قائم مقامی مدیرتولید باسابقه سینمای ایران که سال گذشته اولین تجربه تهیه کنندگی خود را با کیومرث پوراحمد در “کفشهایم کو؟” انجام داد اخیرا با حضور در “هفت” توضیحاتی را داد درباره وضعیت اکران این فیلم و البته چگونگی تولید آن.

به گزارش سینماژورنال علی قائم مقامی با انتقاد از قانون جدید شورای صنفی نمایش در محدود کردن مدت زمان اکران فیلم‌ها و وضعیت سالن‌ها تعلق گرفته به این فیلم، گفت: آئین نامه محدودیت اکران 10 هفته‌ای درباره فیلم‌هایی مثل فیلم من که کاملا محصول بخش خصوصی است، نباید لحاظ شود. ما به 2 سینما با تعداد هفته‌ بیشتر مثلا 15 هفته راضی‌ایم.

این تهیه کننده در اظهارنظری تعجب برانگیز مهم ترین علت عدم فروش آخرین ساخته کیومرث پوراحمد را اضافه شدن یک فیلم به اکران نوروزی نسبت به سال‌های گذشته دانست و افزود: امسال یک فیلم بیشتر در ایام نوروزی اکران شد. لذا به فیلم «کفشهایم کو؟» سینمای کمی تعلق گرفت. وقتی اعتراض می‌کنیم به ما مجوز اکران داده‌اید، اما سالن ما کم است می‌گویند، نمی توانیم سینماداران را اجبار کنیم یک فیلم را اکران کنند؟!اوضاع اکران ما به لحاظ کمیت سانس فرق زیادی با هنروتجربه نداشت.

وی با اشاره به وضعیت سانسهای فیلمش ادامه داد: در تعطیلات نوروز سینمایی در میدان انقلاب فیلم ما را فقط در سانس 10 صبح نشان می داد. من از شما می‌پرسم در تعطیلات نوروز چه کسی پیدا می‌شود ساعت 10 صبح فیلم ببیند؟ اگر بن هور هم به نمایش در می‌آمد، نمی‌توانست فروش خوبی داشته باشد.

قائم مقامی که شنیده هایی درباره حمایت بنیاد سینمایی فارابی در تولید فیلم “کفشهایم کو؟”یش وجود دارد درباره روند جذب سرمایه برای این فیلم گفت: این فیلم محصول کامل بخش خصوصی است. سرمایه آن هم توسط من و کیومرث پوراحمد جور شد. پوراحمد بعد از بیشتر از سه دهه فیلمنامه نویسی و کارگردانی پس انداز خود را صرف تولید این فیلم کرد. این تهیه کننده ادامه داد: این را هم بگویم که هیچ نهاد خاصی برای تولید این فیلم به ما پول نداد.

به گزارش سینماژورنال اینکه تهیه کننده ای با حمایت فارابی فیلم تولید کند و از آن طرف محصول خود را اثری متعلق به بخش خصوصی بداند هم از آن عجایبی است که احتمالا فقط در سینمای ایران می توان سراغ گرفت.

علی قائم مقامی(راست) در کنار علیرضا زرین دست و کیومرث پوراحمد