1

کیهان گزارش داد⇐اعتراف کاهانی به حقوق‌بگیری از فارابی و مرکز گسترش!!+فهرستی از تمام بهره‌مندی‌های ارگانی این فیلمساز

سینماروزان/نسترن حسینی: روزنامه اصولگرای کیهان در گزارشی مدعی شده که عبدالرضا کاهانی به حقوق‌بگیری خود از ارگانهای سینمایی دولتی اعتراف کرده.

روزنامه کیهان درعین حال فهرستی از بهره‌مندی‌های ارگانی این فیلمساز را منتشر کرده.

متن گزارش روزنامه کیهان را بخوانید:

عبدالرضا کاهانی در گفت‌و‌گویی با رادیو فردا (رسانه دولتی آمریکا) اعتراف کرد که در یک دوران، وی حقوق‌بگیر بنیاد فارابی بوده‌اما حقوق‌بگیر بنیاد فارابی لزوما سانسورچی نیست!

او گفت که از اواخر دهه ۷۰ در بنیاد فارابی کار می‌کرده و مدتی هم حقوق‌بگیر «مرکز دولتی گسترش سینمای مستند و تجربی» بوده است.

به جز این اعتراف که البته قبلا توسط «مجتبی جباری» (از سرمایه‌گذاران فیلم «وقت داریم حالا») نیز افشاء شده بود، آنچه کاهانی در مصاحبه با رادیوی دولت آمریکا بیان داشته تقریبا همان مطالبی است که دو سال پیش در گفت‌و‌گوی با رسانه آل‌سعود (ایران اینترنشنال) اظهار کرده بود.

از جمله این توّهم که انگار همه در ایران از وزارت ارشاد گرفته تا همکارانش توطئه کرده بودند که وی فیلم نسازد! و یا اینکه علیرغم بهره‌مندی‌های بسیار از منابع دولتی، همچنان مدعی است که در ایران فیلمسازی مستقل بوده و خودش منابع مالی فیلم هایش را تامین می‌کرده است!

کاهانی در همان ابتدای حضور در فارابی و با استفاده از نفوذ خود در شورای بررسی فیلمنامه‌های این بنیاد، فیلمنامه بسیار ضعیف(؟؟!!) «سفر به شرق» را نوشت ولی به علت عدم تجربه او، آن را به سید مهدی برقعی سپردند.

اما تقریبا برای همه فیلم‌هایی که ساخت، از بودجه دولتی استفاده کرد، به خصوص در دولت‌های نهم و دهم که اساسا فیلمسازی خود را از آن سالها شروع کرد و 8 فیلم از 12 فیلم عمرش را در همان دوران جلوی دوربین برد.

از جمله فیلم «آدم» در سال 1385 به عنوان نخستین فیلم بلندش که نیمی از سرمایه فیلم را از همان مرکز دولتی گسترش سینمای مستند و تجربی (که حقوق‌بگیرش بود)، تامین کرد و بقیه را از فارابی و موسسه رسانه‌های تصویری و غیره.

فیلم دوم و سومش یعنی «آنجا» و «بیست» را هم با سرمایه مرکز گسترش و فارابی ساخت که برای فیلم «بیست»، او را به روی فرش قرمز جوایز جشنواره فیلم فجر هم بردند و چند جایزه از جمله بهترین کارگردانی را نیز به او دادند.

کاهانی حتی از نیروی انتظامی هم برای ساخت فیلم «اسب حیوان نجیبی است» پول گرفت که بعد از اطلاع از ابتذال فیلم، نیروی انتظامی نیز از وی شکایت کرد!

بالاخره کاهانی پس از استفاده از بودجه‌های دولتی تصمیم گرفت با سرمایه‌گذاری خصوصی فیلم بسازد و از همین روی فیلم «وقت داریم حالا» را ساخت که به دلیل صحنه‌های مستهجن، پروانه نمایش دریافت نکرد و به همین علت هم سرمایه‌گذار فیلم از وی به خاطر اهمال در حفظ بودجه فیلم، شکایت کرد.




گلایه برادر کوچکتر کاهانی از سختی‌های برادری با کاهانی!؟

سینماروزان: بعد از ابوالفضل کاهانی پسرعموی عبدالرضا کاهانی که به‌عنوان نویسنده با کمدی بفروش “زیرنظر” به سینماها آمد به تازگی رسول کاهانی برادر عبدالرضا کاهانی هم با فیلم “منگی” به سینماها آمده است؛ فیلمی که البته در گروه هنروتجربه روی پرده است.

اینکه کاهانی خودش در ایران حضور ندارد و فک و فامیلش به دنبال باز کردن راه فعالیت در سینما هستند، جالب است. به گزارش سینماروزان رسول کاهانی درباره دردسرهای مقایسه شدن با برادرش به شرق گفت: برادرم عبدالرضا همیشه به من غیرمستقیم کمک کرده است ولی او تا همین دو، سه روز پیش نمی‌دانست من فیلم کار کردم. زمانی فهمید که خبر اکران فیلمم کار می‌شد. من متأسفانه یا خوشبختانه هر کاری کنم کاهانی‌ام و این خیلی سخت است!!

رسول کاهانی با اشاره به دردسرهای قیاس با برادرش ادامه داد: همه فکر می‌کنند خب برادرش عبدالرضا کاهانی است و راحت است؛ اما این موضوع به‌مراتب کار را برای من نسبت به کسی که خانواده سینمایی ندارد، دشوارتر می‌کند.‌

برادر کاهانی تاکید کرد: از طرفی گپ‌و‌گفت و معاشرت با رضا درباره فیلم و سینما و… غیرآگاهانه او را برایم به یک استاد غیرمستقیم تبدیل می‌کند که تاکنون از او خیلی یاد گرفته‌ام و همچنان هم یاد می‌گیرم.‌

 

رسول+کاهانی+عبدالرضا+کاهانی
رسول+کاهانی+عبدالرضا+کاهانی




عاقبت درگیری با سرمایه‌گذار فیلمی مملو از «حاملگی»؟⇐کاهانی، کارمندی برای فارابی را تأیید کرد(!!)ولی نگفت کارمند کدام بخش فارابی بوده؟؟

سینماروزان: درگیری عبدالرضا کاهانی کارگردان مقیم فرانسه با مجتبی جباری سرمایه گذار فیلمی به نام «وقت داریم حالا» که در فرانسه تولید شده و خط داستانیش مبتنی بر «حاملگی» پیش میرود(اینجا را بخوانید) در نهایت منجر شد به اینکه کاهانی، همکاری با فارابی را تأیید کند.

مجتبی جباری ناراحت از عدم اکران سراسری فیلمش و عدم بازگشت سرمایه به دلیل عدم صدور پروانه نمایش عمومی بود و همین باعث شد با ادبیاتی صریح کاهانی را «سانسورچی فارابی» بخواند و حالا کاهانی در خلال جوابیه بلندی که به جباری داده تلویحا کارمندی برای فارابی را تأیید کرده است.

کاهانی در پاسخ به پرسشی پیرامون صحت و سقم ادعای جباری مبنی بر سانسورچی بودنش در فارابی به «خبرآنلاین» بیان داشت: …همین‌که جباری گمان می‌کند کارمند فارابی، مسئول سانسور فیلم  است نشان می‌دهد در این حوزه بی اطلاع است…

البته که کاهانی برای برون‌رفت از انگ سانسورچی بودن، به دنبال توضیح درباره تفاوت بین «کارمندی» و «سانسورچی» بودن، شده ولی حواسش نبوده همین که می‌گوید «کارمند فارابی، مسئول سانسور فیلم نیست» یعنی تأیید تلویحی کارمندی فارابی!!

هرچند این سه جمله در خلال گفتگویی با صدها جمله بیان شده ولی تلویحا حکایت از آن دارد که کاهانی همکاری با فارابی و کارمندی این مهمترین ارگان سینمایی متصل به بیت المال را تأیید کرده است!! حالا بد نیست کاهانی به پاسخ این پرسش بپردازد که دقیقا در کدام قسمت فارابی مشغول کارمندی بوده است؟ در شوراهای تصویب فیلمنامه؟ بخش اداری؟ یا مشاوران در سایه؟؟




آقای کاهانی! سانسور فیلم بخاطر پخش صدای “باد معده” هم افتخار دارد؟؟؟/ای کاش فیلمی درباره فسادهای کلان اقتصادی میساختید و گرفتار ممیزی می شدید!!+خط داستانی فیلم فرانسوی(!) کاهانی که بسان مجلات زرد پر است از “حاملگی”!!  

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: عبدالرضا کاهانی که برخلاف پرکاری در دولت احمدی نژاد در دولت اعتدال در ایران کم کار و کم کارتر شد و در نهایت از اقامت در فرانسه سربرآورد اخیرا با بیانی که افتخارآمیز به نظر میرسد از فهرست ممیزیهای وارده به فیلم “وقت داریم حالا” پرده برداری کرده!!

هر که اعتراضات مدام کاهانی درباره ممیزی را ببیند گمان میکند آثار وی بخاطر اشارات سیاسی است که گرفتار سانسور شده ولی انتشار سیاهه سانسورهای “وقت داریم حالا” توسط شخص کاهانی حکایت دارد از آن که این سانسورها بیشتر ناظر به مباحث اخلاقی است تا سیاسی!!

مثلا یکی از موارد ممیزی این فیلم سانسور “باد معده” است که شرممان می آید معادل عامیانه اش را ذکر کنیم!!! یا یکی دیگر از موارد ممیزی به نمایش “بند سوتین” برمیگردد یا نمایش “بغل کردن و بوسیدن”!!

در شرایطی که مخاطبان از شوخیهای متکی بر باد معده گرفته تا نمایش همه جور نمای 18+ را فت و فراوان در فضای مجازی بی سانسور می بینند چه افتخاریست فیلم سازی با تکیه بر چنین نماهایی؟؟؟ ای کاش یکی مثل کاهانی فیلمی درباره پشت پرده پولشویان سینما میساخت و آن گاه فیلمش گرفتار ممیزی میشد تا انتشار سیاهه ممیزیهای چنین فیلمی به نقد مدیریتی سینما بینجامد نه آن که مدیریت سینما را در موضعی کاملا حق به جانب قرار دهد!!

حالا اگر کنجکاو شده اید بدانید “وقت داریم حالا” درباره چیست این چند خط را بخوانید: يك پسر ايراني در فرانسه عاشق دختری شده و ميخواهد با وی ازدواج کند ولی خیلی زود میفهمد دختر حامله است و هرچند میخواهد با ماجرا کنار آید ولی مدتی بعد ميفهمد دخترک از پدرش حامله است و…!!!

این است نگاه کارگردان معترض ایرانی که حتی در دل فرانسه نیز باز “حاملگی”است که میشود محور داستانش!!!

متن ممیزیهای “وقت داریم حالا”

 

 




آیا این ادعای “کیهان” ناظر به “خانم یایا”ی کاهانی است؟⇐تماشاگران از این فیلم سخیف(؟؟!) به ستوه آمدند!!!

سینماروزان: تازه ترین فیلم عبدالرضا کاهانی با نام “خانم یایا” به واسطه تلاش برای شبیه شدن به برخی آثار فلسفی سینمای ایران مناقشه برانگیز شده!

به گزارش سینماروزان تماشاگران عادت کرده به وراجی طنزپیشگان در “خانم یایا” رفتارهایی پرسکوت از شخصیتهای اصلی می بیند و همین اسباب انتقاد را فراهم کرده.

روزنامه اصولگرای “کیهان” در گزارشی که اشاراتی مستقیم به نارضایتی مخاطبان دارد آورد: ضعف مفرط تازه‌ترین فیلم سخیف به نمایش درآمده در سینماهای کشور، تماشاگران این فیلم را هم به ستوه آورده است به طوری که در صفحات مجازی عوامل این فیلم، اعتراض کردند.

این روزنامه ادامه داد: نمایش سرسام آور فیلم‌های سخیف در فصل جدید اکران به اوج رسیده است! به طوری که از میان آثار روی پرده، حداقل هفت فیلم را می‌توان در ردیف فیلم‌های مبتذل برشمرد که نه تنها ارزش هنری و سینمایی ندارند که به ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی و نهاد خانواده نیز حمله می‌کنند.

اما تازه‌ترین محصول سینمایی لیبرال‌ها حتی اعتراض تماشاگران این فیلم را نیز برانگیخت. این فیلم که به کارگردانی یک فیلمساز همیشه معترض ساخته شده، به حدی ضعیف و بی‌سر و ته است که باعث شد، تعداد قابل توجهی از مخاطبان این فیلم به صفحات شخصی عوامل آن در فضای مجازی مراجعه و انتقادات خود را مطرح کنند. دو فیلم قبلی همین کارگردان نیز به خاطر ضعف مفرط ساختاری و محتوایی، امکان نمایش نیافتند و این فیلمساز در مصاحبه هایی، مدعی توقیف و سانسور فیلم‌های خود شد!

“کیهان” با اشاراتی که یادآور  یادداشت احمد طالبی نژاد درباره کاهانی است افزود: یک منتقد شبه روشنفکر، در یادداشتی در روزنامه «شرق» با متهم کردن این فیلمساز به «تظاهر به اپوزیسیون بودن» و «دو دوزه بازی» نوشت که او از روی عمد کار‌هایی انجام می‌دهد که فیلم‌هایش با مشکل مواجه شوند.




روزنامه اصلاح‌طلب متذکر شد⇐ بهروز افخمی، عبدالرضا کاهانی و بهمن قبادی از نظر تظاهر به خیلی چیزها شبیه به هم هستند/ بهروز افخمی بلاتکلیف است‌ و مشخص نیست کدام طرفی است/قبادی با سیاستمداران بازی بازی میکند!/کاهانی مدام میخواهد نقش اپوزیسیون را بازی کند!/کاهانی از روی عمد کارهایی میکند که فیلمهایش با مشکل مواجه شود/کاهانی کماکان فیلم می‌سازد و همچنان غر می‌زند و هنوز نمی‌دانیم به چه چیزی معترض است!!

سینماروزان: عبدالرضا کاهانی هرچند در سالهای اخیر مدام به گلایه از محدودیتهای فیلمسازی در داخل پرداخته اما آن قدر خوش شانس است که حتی اگر با پروانه ویدیویی فیلمی مثل “خانم یایا” را بسازد باز هم با ممارست تولیدکنندگان جوانش میتواند اکران سینمایی داشته باشد.

احمد طالبی نژاد در روزنامه اصلاح طلب “شرق” اکران “خانم یایا” را مجالی کرده برای مرور برخی رفتارهای متناقض کاهانی.

متن یادداشت “شرق” را بخوانید:

صحبت‌کردن درباره عبدالرضا کاهانی چندوجهی است؛ از طرفی فیلم‌ساز جوان و خوش‌فکری است که فیلم‌های خوبی مثل «بیست»، «اسب حیوان نجیبی است» یا «بی‌خود و بی‌جهت» را در کارنامه‌اش دارد و ازسوی دیگر به‌نظرم جدا از فیلم‌هایش یک‌جور کیش شخصیت و خودبزرگ‌بینی در او هست. به یاد دارم سالی که «اسب حیوان نجیبی است» به نمایش درآمد، برای مجله «تجربه» با او مصاحبه کردم. چیزی که برایم مهم بود و در مصاحبه به آن اشاره کردم، این بود که «تو دائم غر می‌زنی که نمی‌گذارند فیلم بسازی، درعین‌حال سالی یک فیلم می‌سازی و فیلم‌هایت هم اکران می‌شود! چرا نقش اپوزیسیون را بازی می‌کنی؟» چون که از نظر من اپوزیسیون واقعی هرکسی باشد، عبدالرضا کاهانی و امثال او نیستند. درواقع من سه شخصیت در سینمای ایران سراغ دارم که از نظر تظاهر به خیلی چیزها شبیه به هم هستند؛ در رأس همه آنها بهروز افخمی است که بلاتکلیف است‌ و مشخص نیست کدام طرفی است. دومی بهمن قبادی است که با سیاست و سیاست‌مداران بازی‌بازی می‌کند و سومین نفر هم عبدالرضا کاهانی است. او خارج از کشور فیلم می‌سازد با معیارهایی که می‌داند در ایران مجوز اکران نخواهد گرفت و بعد به ایران برمی‌گردد و فیلم می‌سازد، فیلمش اجازه اکران پیدا می‌کند و در نهایت ژست مخالف‌خوانی می‌گیرد. از طرفی می‌بینیم انگار از روی عمد کارهایی انجام می‌دهد که فیلم‌هایش با مشکل مواجه شوند؛ مثلا در فیلم «استراحت مطلق» سکانسی در حمام دارد که بالاتنه عطاران لخت است و خانمش وارد حمام می‌شود. او بهتر از هر کسی می‌داند که ممیزها مو را از ماست می‌کشند و این صحنه حتما حذف خواهد شد، پس چرا این‌جور صحنه‌ها را می‌گیری؟ اگر قرار است با سانسور مقابله کنی، راهش این نیست؛ راه‌های دیگری وجود دارد. زنده‌یاد کیارستمی برای مبارزه با سانسور حجاب خانم‌ها در خانه، معمولا سکانس داخلی و فضای بسته نمی‌گرفت. سکانس‌ها را به داخل حیاط و کوچه می‌کشاند که به‌نوعی حجاب خانم‌ها توجیه داشته باشد. حالا آقای کاهانی عمدا صحنه‌هایی را می‌گیرد که می‌داند امکان نمایش ندارند که بعد متعرض شود فیلم من سانسور شده است. با وجود همه اینها، او کماکان فیلم می‌سازد و همچنان غر می‌زند و هنوز هم نمی‌دانم به چه چیزی معترض است؟ پس فیلم‌سازانی که به حکمی ممنوع‌الفعالیت شده‌اند و خانه‌نشین‌اند و کسی سراغشان را نمی‌گیرد و آنهایی که به هزارویک دلیل حذف شده‌اند، چه بگویند؟ این وجه شخصیت کاهانی را که اصطلاحا دودوزه‌بازی می‌نامند، مطلقا نمی‌پسندم؛ اما در اینکه او فیلم‌ساز توانمندی است، تردیدی ندارم. در «اسب حیوان نجیبی است» که داستان ساده، روان و البته غلط‌اندازی دارد، به‌تعبیری مخاطب تا دوسوم آخر فیلم فکر می‌کند شخصیتی که زورگیری می‌کند، مأمور نیروی انتظامی است و بعد در نهایت می‌بینیم او زندانی‌ای است که به مرخصی آمده و یکی از راه‌های تلکه‌کردن مردم این است که لباس مأمور انتظامی بپوشد که به‌نظر من بازی با ذهن مخاطب یا به‌نوعی کلک‌زدن به مخاطب است. یا در زمینه پرداخت دراماتیک موضوعات فیلمش گاف‌هایی دارد؛ در فیلم «بی‌خود و بی‌جهت» که لحظات درخشانی هم دارد و داستان زوج جوانی است که همان شب جشن عروسی‌شان اسباب و اثاثیه را به خانه‌شان آوردند که هنوز مستأجر قبلی تخلیه نکرده است، این ضرب‌الاجل (همان شب) کار را خراب می‌کند و به‌نوعی بی‌منطق است. اگر قرار بود جشن عروسی یک هفته، یا دست‌کم دو،‌سه شب دیرتر برگزار شود، موقعیت دراماتیک باور‌پذیر می‌شد. متأسفانه به‌دلیل این ضرب‌الاجل، آن موقعیت دراماتیک باور‌پذیر نیست و از این دست گاف‌ها در فیلم‌های او می‌بینیم. ولی در اینکه کارگردانی بلد است و به خلق موقعیت‌ها مسلط است، شکی نیست. در فیلم «بیست» که به اعتقاد من یکی از بهترین فیلم‌هایش محسوب می‌شود، موقعیت خوبی ایجاد کرده است. حرف درست و انسانی یا حتی سیاسی مطرح می‌کند. بنابراین ما با فیلم‌سازی طرفیم که هم ادای اپوزیسیون درمی‌آورد، هم فیلم‌های اجتماعی خوبی می‌سازد (جدا از عیب و ایردهایی که اشاره کردم) که همه اینها از نوعی هیجان‌زدگی ناشی می‌شود. به گمانم وقتی کاهانی تصمیم دارد فیلمی را شروع کند، فکر می‌کند چه کند تا این‌بار هم روی عده‌ای را کم کند، یا چه کند که به قول معروف برق بپراند. سکانس شروع فیلم «استراحت مطلق» واقعا به همین شکل بود (منظورم صحنه انفجار ماشین در خیابان است). نخستین‌بار که این سکانس را در سینما دیدم، از جا پریدم. او توانایی‌هایی دارد که این توانایی‌ها پشت نمایش‌های زورکی، سیاسی‌بازی و چیزهایی از این قبیل و در واقع موقعیت‌هایی که طبیعی نیستند، گم می‌شوند. درباره کیش شخصیت او گفتم به عنوان نمونه آنهایی که در شب مراسم آکادمی سینما سینما حضور داشتند دیدند او برای رضا عطاران پیام تصویری فرستاده بود؛ درحالی‌که روی کاناپه دراز کشیده و درباره عطاران حرف می‌زند، موقعیت او بد و توهین‌‌آمیز بود، حتی خواستم به این رفتار او اعتراض کنم که دوستان مانع شدند. در واقع با مجموعه‌ای روبه‌رو هستیم پر از تناقض که اسمش عبدالرضا کاهانی است.




تازه‌ترین خروجی شورای صنفی نمایش⇐آغاز اکران فیلم ارگانی «چراغهای ناتمام» و یک فیلم دیگر از همین هفته/ثبت قرارداد اکران فیلم ویدیویی «…خانم یایا»ی کاهانی بعد از تبدیل وضعیت توسط اداره نظارتی که کاهانی مدام نقدش میکرد!!!+ثبت قرارداد اکران «لازانیا» و «هشتگ»

سینماروزان: در تازه ترین جلسه شورای صنفی نمایش قرارداد اکران فیلم «…خانم یایا»ی عبدالرضا کاهانی که با مجوز خانگی ساخته شده بود اما برخلاف مشی انتقادی کارگردانش نسبت به نظارت، از معاون نظارت پروانه نمایش سینمایی گرفته(!) برای اکران در گروه ایران ثبت شد.

به جز این «مغزهای زنگ‌زده» هومن سیدی بعد از نمایش فیلم «پشت دیوار سکوت» در گروه آزادی ثبت شد و قراداد فیلم «لازانیا» به کارگردانی حسین قناعت نیز در گروه ماندانا بعد از فیلم «یک کیلو و بیست‌و یک گرم» رحیم طوفان ثبت شد.

همچنین قرارداد «هشتگ» رحیم بهبودی‌فر در گروه زندگی بعد از فیلم «آخرین بار سحر را کی دیدی» و قرارداد ««خانم یایا» عبدالرضا کاهانی در گروه ایران بعد از «جاده قدیم» ثبت شد.

 قرارداد «یک کیلو و بیست و یک گرم» در گروه ماندانا ثبت شده و این فیلم از چهارشنبه 14 شهریورماه جایگزین فیلم «همه چی عادیه» در سرگروه می‌شود ولی اکران فیلم «همه چی عادیه» در زیرگروه‌ها ادامه دارد. قرارداد فیلم ارگانی «چراغ‌های ناتمام» محصول موسسه آوینی نیز بعد از «دم سرخ‌ها» در گروه باغ کتاب ثبت شده و از چهارشنبه اکران می‌شود ولی اکران «دم‌سرخ‌ها» در سینماهای زیرگروه ادامه خواهد داشت.




متعاقب مخالفت با نمایش «ارادتمند…»کاهانی در کانادا طرح شد⇐ادعای رسانه اصلاح‌طلب درباره وجود «ارشاد برون‌مرزی»!+عکس و توضیحات جعفر پناهی در این باره

سینماروزان: عدم اکران «ارادتمند نازنین بهاره تینا»ی عبدالرضا کاهانی در یک محفل نمایش فیلم در کانادا سبب ساز طرح پرسشهای فراوانی درباره دامنه تصمیم گیری نظارت ارشاد و راه اندازی شورایی برای صدور مجوز اکرانهای خارجی شده است.

روزنامه اصلاح طلب «جامعه فردا» که در طراحی صفحات و لوگو شباهتهایی با روزنامه دوم خردادی و در عین حال توقیفی «جامعه» به سردبیری ماشاءالله شمس‌الواعظین دارد، با انتخاب تیتر «ارشاد برون مرزی» به این مسأله واکنش نشان داده و در گزارشی پیرامون ماجرای فیلم کاهانی مدعی شده فیلمهایی که در داخل مجوز اکران دریافت نکرده اند نمیتوانند در خارج از کشور اخراج شوند.

متن گزارش این رسانه را بخوانید:

چندی پیش جشنواره سینه ایران در کانادا برگزار شد، زمزمه‏‌هایی برای اکران «ارادتمند نازنین بهاره تینا» در کانادا به گوش می‏‌رسید، اما روابط عمومی جشنواره اعلام کرد که این فیلم در این جشنواره اکران نمی‏‌شود.

با این اتفاق به نظر می‏‌رسید که وزارت ارشاد، دارد فرامرزی عمل می‏‌کند، چرا که منابع آگاهی اعلام کردند که این فیلم قرار بود در کانادا اکران شود اما وزارت ارشاد جلوی آن را گرفته است. از قرار کارگردان تهدید شده است که اگر به «توصیه» عمل نکند و فیلمش را در کانادا اکران کند، فیلم دیگرش به نام «ما شما را دوست داریم خانم یایا» هرگز مجوز اکران نمی‏‌گیرد.

یک منبع آگاه در سازمان سینمایی  گفت: فیلمی که در ایران مجوز اکران دریافت نکرده نمی‏‌تواند در کشورهایی دیگر پخش شود، چرا که عقوبت‏‌هایی برای عوامل فیلم که در ایران کار می‏‌کنند به دنبال خواهد داشت.

جعفر پناهی، کارگردان، درباره این اعمال قدرت برون‌مرزی ارشاد گفت: واقعا زمان آن رسیده است که از این قوانین دست‌وپاگیر خلاصی پیدا کنیم. یا تکلیفمان را مشخص کنند و سینما را بالکل تعطیل کنند یا اینکه دنبال راهکار باشیم. وقتی قوانین تا این اندازه سختگیرانه است و تا شروع فیلمبرداری چندین مجوز باید صادر شود به این معنی است که فیلم «ارادتمند، نازنین، بهاره، تینا»ی آقای عبدالرضا کاهانی مجوز ساخت داشته است؛ حالا چه اتفاقی افتاده است که این فیلم حتی خارج از کشور اجازه اکران ندارد؟ اگر بخواهیم در قوانین اکران کشورهای دیگر دخالت کنیم پس تلویزیون هم اجازه ندارد فیلم کشورهای دیگر را پخش کند، زیرا نحوه ساخت آنها با قوانین کشور ما جور درنمی‌آید.

پناهی در پاسخ به اینکه آیا قانونی بین‌المللی درباره اکران فیلم‌ها وجود دارد گفت: برای اکران در کشورهای دیگر که نمی‌توان قوانین داخلی کشور خود را اعمال کرد. یا باید تابع قوانین بین‌المللی بود یا تابع قوانین داخلی‌مان. اگر اینگونه بود که سینمای ایران هیچوقت نمی‌توانست رشد کند و به همه جهان معرفی شود و هیچ کشوری فیلم‌های ما را اکران نمی‌کرد. این مشکل همیشه بوده و بچه‌های سینما تلاش کرده‌اند با راهکارهای دیگر فیلم‌هایشان را به جهان ارائه دهند. بعضی رفتارها با هم جور در نمی‌آید، اگر شما می‌توانید فیلم‌های خارجی را نشان دهید که در آنها مواردی هست که در کشور ما ممنوع‌اند، دیگر کشورها هم می‌توانند فیلمی را که با قوانین خودشان منطبق است اما در ایران قابل اکران نیست پخش کنند. پس مشکل چیست؟ این تضاد رفتار عجیب و غیر قابل درک است. اگر قرار است از قوانین بین‌المللی تبعیت نکنیم فیلم‌های خارجی را پخش نکنید.

خسرو دهقان، منتقد سینما، نیز در واکنش به این خبر و رویه جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: همیشه این حرف‌ها بوده و چیز جدید و عجیب‌وغریبی با وجود قوانین کشور نیست. بحث خوب و بدِ اتفاق نیست، بحث این است که این اعمال نظرها اتفاق جدیدی نیست و تعجب مرا دیگر برنمی‌انگیزد.

حالا که خوب نگاه‏‌ می‏‌کنیم، می‏‌بینیم که در واقع کاهانی برای اینکه بتواند فیلم بعدی‏‌اش را در ایران بسازد، عطای نمایش فیلم در خارج از کشور را به لقایش بخشیده است و برای اینکه اوضاع خودش و عوامل فیلمش در ایران سخت‏‌تر نشود به خواست وزارت ارشاد تن داده است، نکته‏‌ای که وزارت ارشاد آن را تایید نخواهد کرد، چرا که با این موضوع ثابت می‏‌شود که این وزارتخانه تنها به مرزهای این کشور بسنده نمی‏‌کند، هر فیلمی که اینجا توقیف شده باشد در همه دنیا هم اجازه نمایش ندارد. این موضوع بدعتی در سینمای ایران است و حالا این وزارتخانه پایش را از مرزها هم فراتر گذاشته است.

تیتر «ارشاد برون مرزی» در صفحه اول «جامعه فردا»
تیتر «ارشاد برون مرزی» در صفحه اول «جامعه فردا»



کاهانی باز هم در فرانسه فیلم خواهد ساخت؟؟؟

سینماروزان: عبدالرضا کاهانی کارگردانی که چهار سال پیش فیلم «وقت داریم حالا» را در فرانسه ساخت که تنها در چهل و پنجمین فیلم کارلووی واری به نمایش در آمد و اخیرا تلاشهایی صورت گرفته برای اکران آن، قصد دارد باز هم در فرانسه فیلم بسازد.

به گزارش سینماروزان و به نقل از “بانی فیلم” عبدالرضا کاهانی برای انتخاب بازیگران فیلم جدید خود در فضای مجازی فراخوان بازیگری منتشر کرده است؛ فیلمی که گویا در فرانسه ساخته خواهد شد.

عبدالرضا کاهانی با به پایان رساندن مراحل تولید فیلم ویدیویی «ما شما را دوست داریم خانم یایا» در تایلند قصد دارد ساخته جدیدش را در پاریس جلوی دوربین ببرد. در مطلبی که به تازگی در فضای مجازی از سوی سازندگان این پروژه منتشر شده، این طور آمده که به دو بازیگر خانم و آقا در حدود سنی ۲۵ تا ۳۵ سال نیاز دارند بازیگرانی که مسلط به زبان فرانسه باشند و گویا شرطی هم برای تجربه و سابقه هنری قبلی لحاظ نشده است.

جالب آنکه متن این درخواست هم به زبان فرانسه تنظیم شده و همین نکته نشان از آن دارد که سازندگان در پی بازیگران و چهره هایی هستند که در فرانسه زندگی می کنند. البته مشخص نیست که این فیلم محصول مشترک است یا توسط تهیه کنندگان فرانسوی تولید خواهد شد. به ویژه آنکه فیلم ویدیویی کاهانی در تایلند هم به اسم محصول مشترک معرفی شده بود، ولی ظاهراً الزامات این جنس از تولیدات را با خود ندارد.

اینکه آیا قرار دادن عنوان محصول مشترک صرفا راهی برای گریز از چارچوب گرفتن مجوز از ارشاد است یا قرار است شاهد تولید یک اثر سینمایی با مشخصه های تولید مشترک باشیم، پرسشی است که مرور زمان پاسخ آن را خواهد داد.

فیلم سینمایی قبلی کاهانی با عنوان «ارادتمند، نازنین،بهاره، تینا» با محوریت زندگی روسپیان نیز ماههاست به دلیل رعایت نکردن برخی ملاحظات عرفی و موازین اخلاقی در محاق است و شاید هیچگاه رنگ اکران عمومی را نبیند.




تازه‌ترین اظهارات سیدضیاءالدین دری عضو سابق شورای پروانه نمایش⇐«خانه پدری» بنا بود با درجه‌بندی سنی اکران شود اما ایوبی بخاطر دخترش فیلم را توقیف کرد!/شمقدری خیلی از کاهانی حمایت کرد اما کاهانی فکر میکرد با رفتن شمقدری اوضاع برای او خیلی بهتر خواهد شد ولی نشد/كاهاني بعدتر فكر مي‌كرد با رفتن ايوبي و ايل‌بيگي كارش راحت‌تر مي‌شود ولي نشد/کاهانی الان نمی‌تواند به حیدریان بپرد پس به من گیر می‌دهد

سینماروزان/جواد محرمی: «اين فيلم ظاهري خانوادگي دارد ولي مناسب خانواده نيست، اين را مخاطب سينما بايد پيش از رفتن به سينما يا خريد از سوپرماركت بداند وگرنه نوعي كلاهبرداري محسوب مي‌شود. من خودم موافق اكران خانه پدري با قيد رده سني بالاي 20 سال بودم و اين تقريباً در شوراي نمايش حتي از سوي اعضاي ارزشي، مورد اجماع بود و آقاي عياري هم جايي به من گفت كه من با نظر شما موافقم ولي آقاي ايوبي بعداً آمد و گفت: «من فيلم را ديدم و دخترم حالش بد شد و به نظرم قابل پخش نيست» و فیلم توقیف شد وگرنه همان سال 92 به اصطلاح قال قضيه با رده‌بندي سني كنده شده بود. وقتي موضوعي ملتهب سوژه فيلمي مي‌شود تهيه‌كننده و كارگردان بايد از قبل آماده باشند كه فيلم‌شان قيد رده‌بندي بخورد. با اين قيود مي‌شود بخشي از توقيف‌ها را سامان داد.»

 ضياء‌الدين دري عضو سابق شورای مجوز نمایش با مرور خاطره توقیف «خانه پدری» درباره كمپيني كه چندي پيش با عنوان «هنر توقيف شدني نيست» در فضاي مجازي ايجاد شد به «جوان» گفت: عده‌اي آمدند كمپيني راه انداختند و حتي بهروز وثوقي را نيز متقاعد كردند از امريكا به آن بپيوندد و البته كمپين‌شان شكست خورد چون حرف‌شان خيلي كلي بود، البته اينكه هيچ فيلمي توقيف نشود، آرزوي خوبي است و اگر محقق شود براي سينما اتفاق مباركي است اما اين ايده‌آل با قوانين غيرشفاف و اين وضعيت حاكم بر سينما محقق نمي‌شود.
وي به اين اشاره كرد كه رده‌بندي سني براي سينما در همه دنيا وجود دارد و توضيح داد: در امریکا فیلم را براي توده‌هاي مردم مي‌سازند و آنجا چون بسياري از مردم مذهبي هستند، موضوع اخلاق اهميت زيادي دارد. اولين جايي كه فيلم‌ها را كنترل مي‌كند خود جامعه است، مثلاً اگر فيلمي اكران شود كه مناسب 12 سال به پايين نيست و اطلاع‌رساني نشده باشد، جامعه عكس‌العمل نشان داده و پاي مجامع قانوني وسط كشيده مي‌شود كه اين فيلم درست رده‌بندي نشده. خود تهيه‌كنندگان به دليل اينكه بر كار مشرفند مجبورند به طور خودكار آثارشان را با رده‌بندي سني هماهنگ كنند، رسانه‌ها آنجا خيلي پيگير رده‌بندي سني هستند، البته برخي مصداق‌هاي اخلاق در آنجا با ايران به طور طبيعي متفاوت است اما به روح متعارف حاكم بر جامعه پايبندي وجود دارد.
به گفته اين فيلمساز و عضو سابق شوراي مجوز نمايش، مسائل اخلاقي تنها معيار براي رده‌بندي سني فيلم‌ها در غرب نيست بلكه معيارهاي ديگري هم وجود دارد، براي مثال ممكن است سريالي ظاهراً خانوادگي باشد و درون خانواده اتفاق بيفتد ولي ديالوگ‌ها و ارجاعاتي مثلاً سياسي يا فلسفي داشته باشد كه براي سنين پايين و حتي مخاطب عام مفهوم نباشد، اين موارد هم در رده‌بندي لحاظ مي‌شود كه مخاطب بداند نبايد با كودك يا نوجوان يا آدمي كه به اين فيلم‌ها علاقه ندارد به سينما برود. در واقع مخاطب‌شناسي و احترام به سليقه مخاطب با رده‌بندي سني اعمال مي‌شود. اين موضوع بايد در سينماي ما هم سامان پيدا كند، الان براي فروش روي پوستر برخي فيلم‌ها عكس‌هايي مي‌زنند كه با محتواي حقيقي اثر مغايرت دارد، در واقع مخاطب را ترغيب مي‌كنند فيلمي را ببيند كه سليقه او نيست. اينها در سينما به بي‌اعتمادي و آشفتگي منجر مي‌شود.

وي در بخش ديگري از سخنانش از كاهاني به عنوان فيلمسازي كه در دوره احمدي‌نژاد كارگردان شد ياد كرده و گفت: شمقدري خيلي از او حمايت مي‌كرد، او با رفتن شمقدري فكر مي‌كرد در دولت روحاني اوضاع براي امثال او خيلي بهتر خواهد شد و مي‌تواند جوهر اصلي خود را به لحاظ فكري در سينما بيرون بريزد، همين كار را هم كرد و حتي ايوبي شخصاً براي مجوز گرفتن فيلمنامه‌اش پادرمياني كرد ولي فيلمش نتوانست مجوز اكران بگيرد. كاهاني فكر مي‌كرد با رفتن ايوبي و ايل‌بيگي كارش راحت‌تر مي‌شود ولي نشد. الان هم چون نمي‌تواند به حيدريان بپرد به من انتقاد مي‌كند، حرف‌هايي كه درباره مخالفت من با فيلمش هم ‌زده شد و مي‌شود درست نيست چون من اصلاً فيلم آخر او را نديده‌ام كه بخواهم مخالفتي داشته باشم.




تازه‌ترین اظهارات عبدالرضا کاهانی که با حکم حکومتی رییس معزول، پروانه ساخت «ارادتمند…» را گرفت⇐ من فیلم‌ساز موردعلاقه مدیران نیستم!!!/چقدر درباره مادران پاك و پدران موجه فیلم بسازیم؟! بس نیست؟!/چقدر در مورد فرزندان‌مان به تماشاگر واقعی دروغ بگوییم؟/ از چه می‌ترسیم؟! از واقعیت موجود؟!/ در فیلم ندیده من «کاندوم» هم یافت کرده‌اند/می‌توانید پیش از انتخابات بگویید مشکل فیلم‌های توقیفی را حل خواهیم کرد و پس از آن حرفتان را تغییر دهید/چرا بارها یک فیلم توقیفی را می‌بینید و منحرف هم نمی‌شوید اما نگرانید مردم با یک بار تماشای آن فاسد شوند؟!/همه با هم به اندرزگو و قیطریه برویم و ببینیم فیلم من از واقعیت دور است یا شما چشمتان را روی واقعیت بسته‌اید؟/آمادگی دارم فیلمنامه مصوب «ارادتمند…» دوباره و با حضور و نظارت همه مميزان مقیم مرکز و البته به شرط اکران قطعی بسازم

سینماروزان: عبدالرضا کاهانی هرچند در دولت محمود احمدی نژاد بظاهر کارگردانی معترض به وضع موجود نشان میداد اما این شانس را داشت که در آن دولت فیلمهایش هم در جشنواره های فجر به نمایش درآید و هم اکرانهای خوبی داشته باشد. البته که مهمترین جایزه سینمایی وطنی که سیمرغ فجر باشد هم در دولت اول محمود به فیلم «بیست» او رسید.

بر این اساس حمایت او از حسن روحانی رییس دولتهای یازدهم و دوازدهم این پیش بینی را ایجاد میکرد که فیلمهایش بدون کمترین مشکل وارد جشنواره شده و اکران شود و او هم دست از اعتراضات دنباله دار بردارد اما جز یک فیلمش «استراحت مطلق» که در دولت یازدهم روی پرده رفت دو فیلم دیگرش «وقت داریم حالا» و «ارادتمند…» که اولی در فرانسه ساخته شده و دومی در ایران نه تنها راهی به جشنواره ها نیافته اند که حتی نتوانسته اند به اکران برسند.

در این بین «ارادتمند…» که گفته میشد علیرغم مخالفت شورای پروانه ساخت سینمایی با دستور مستقیم رییس معزول سینما مجوز تولید گرفته تا اینجا کاملا توقیف شده است.

عبدالرضا کاهانی به تازگی در نوشتاری سعی کرده به صریحترین شکل ممکن اعتراض خود را به این روند اعلام کند.

متن یادداشت کاهانی را بخوانید:

از من خواسته شده بود و تصمیم هم گرفته بودم برای اولین‌بار سکوت کنم. مقاومت خوبی هم داشتم اما انگار سرنوشت فیلم‌های من با شکایت و نگارش نامه‌های معترضانه گره خورده است. بسیاری از حرف‌ها را می‌توان نشنید اما برخی را حتما باید جواب داد. راه دور و عدم دسترسی به تیم جدید مدیریت سینما و مطلع‌کردن آنها از گذشته پیچیده و تلخ فیلم، برای دستیابی به یک تصمیم هوشمندانه هم مزید بر علت شد تا این یادداشت مفصل نگاشته شود.
حدود هشت سال پیش وقتی مدیران وقت وزارت ارشاد به فقر موجود در فیلم «هیچ» اعتراض کردند، با خود فکر می‌کردم شناخت آنها از جغرافیا محدود است و حتما پایین‌تر از انقلاب را به جا نمی‌آورند. بر این باور بودم یادشان رفته دولت متبوعشان با شعار فقرزدایی روی کار آمده است. سال پیش هم وقتی با اعتراض همه‌جانبه مدیران وقت وزارت ارشاد علیه فیلم «ارادتمند نازنین بهاره تینا» مواجه شدم، در اتفاقی مشابه، گمان کردم آنها هم شناختی از جغرافیا ندارند و البته این گروه خلاف چیزی که وانمود می‌کنند، بالاتر از انقلاب را نمی‌شناسند.

حالا فکر می‌کنم اگر مثل بعضی‌ها قدری موقعیت‌طلب و زمان‌شناس بودم، باید فیلم «هیچ» را سال گذشته و فیلم «ارادتمند نازنین بهاره تینا» را هشت سال پیش می‌ساختم و حتما ستایش هم می‌شدم. مشکل از آنجا ناشی می‌شود که من فیلم‌ساز موردعلاقه مدیران نیستم و نباید هم باشم و اتفاقا به جغرافیای کشورم اشراف دارم. می‌دانم آدم‌های فیلم «هیچ» درحال‌حاضر در چه وضعی به سر می‌برند و قطعا شخصیت‌های فیلم «ارادتمند نازنین بهاره تینا» چنان به سرعت در حال تغییرند که همین فیلم به‌زودی برایشان اثری مضحک خواهد شد. شخصیت‌های این فیلم آدم‌های اطراف ما هستند که اصرار به حذف و ندیدنشان داریم! چقدر درباره مادران پاك و پدران موجه فیلم بسازیم؟! بس نیست؟! چقدر در مورد فرزندان‌مان به تماشاگر واقعی دروغ بگوییم؟ این همه پنهان‌کاری به چه کار ما می‌آید؟ کنارگذاشتن واقعیت‌ها چه دردی از ما درمان می‌کند؟ اصلی‌ترین مشکل من هنگام ساخت فیلم «ارادتمند نازنین بهاره تینا» چشم‌پوشي خودخواسته از واقعيت بود که البته باز هم فایده‌ای نداشت. فیلم توقیف شد و حالا غبطه می‌خورم که ای ‌کاش لااقل تمام فیلم‌نامه‌ای که مجوز گرفته بود را می‌ساختم. وقتی سیاست از فرهنگ مستعمره بسازد، نتیجه‌اش همین می‌شود. برای همین هر هفته اخباری از توقیف و مميزي به گوشمان می‌رسد.
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات فیلم‌سازی فاصله اجتماع با فیلم‌های شبه‌واقعی است. فیلم‌ساز اجازه نمایش واقعیت را ندارد و هر لحظه فاصله‌اش با مردم بیشتر می‌شود. فیلم‌های واقع‌گرایانه و اجتماعی برای تماشاگر خنده‌دار شده است. از چه می‌ترسیم؟! از واقعیت موجود؟! مردم که بر واقعیت اشراف دارند و بسیار هم جلوتر از فیلم‌ها و مدیران هستند. ما حتی تحمل نمایش فیلمی مانند «وقت داریم حالا» را هم نداریم! فیلمی که اساسا به جامعه فرانسه می‌پردازد و من در مهاجرت به این کشور آن را ساختم. چرا این فیلم را نمایش نمی‌دهید؟ مشکل این فیلم دقیقا چیست؟ گمان می‌کنید مردم فیلم نمی‌بینند و ممکن است فیلمی مانند «وقت داریم حالا» که با رعایت موازین و قوانین پخش در ایران ساخته شده آنها را متعجب کند؟

نزدیک به چهار سال از ساخت این فیلم می‌گذرد و چند مدیر سینمایی عوض شده اما هنوز جواب روشنی به من داده نشده است. من این فیلم‌ها را چون عاشق سینما هستم که نمی‌سازم! شما لابد دوست دارید واقعیت‌ها را ببینید و به روی خودتان نیاورید. نتیجه‌اش هم بشود جامعه متظاهرانه با رفتارهای متظاهرانه. من اما سعی می‌کنم با مردم صادق باشم حتی اگر دوستم نداشته باشند. من وظیفه دارم مردم و حال فعلی آنها را درک کنم و نمی‌توانم به سیاست‌های عقب‌مانده و قوانین کهنه آفرین بگویم.

شما  می‌توانید و قدرتش را هم دارید که فیلم را به بایگانی بسپارید اما نمی‌توانید من را به دروغگویی متهم کنید. می‌توانید فیلم را از لیست تولیدات سالانه سینمای ایران حذف کنید اما نمی‌توانید منکر هستی فیلم شوید. می‌توانید نمایش‌های فستیوالی و خارجی فیلم را مانند چند فیلم دیگرم ممنوع اعلام کنید اما نمی‌توانید ثابت کنید فیلم فقط برای خارجی‌ها ساخته شده است. می‌توانید بگویید که کاهانی فیلم‌نامه‌ای به وزارت ارشاد ارائه نکرده اما نمی‌توانید فیلم‌نامه کامل و بارها خوانده‌شده من را در آرشیو وزارت ارشاد نبینید.

می‌توانید برای فرار از برخی‌ها خلاف واقع بگویید که فیلم با فیلم‌نامه متفاوت است اما نمی‌توانید این دو را با هم مقایسه نکنید. می‌توانید تقصیر را گردن دیگران بیندازید و اعلام کنید فیلم با حکم خاص ساخته شده اما چرا حکم را نشان نمی‌دهید؟ چون ايمان داريد اين واژه برازنده برخي كارگردان‌ها است؛ کارگردان‌هایی که روزبه‌روز به تعدادشان اضافه می‌شود و البته آنها هم مدلی جدید از بشر هستند. مدلی که هم مميزي می‌کند و هم ادعا دارد از مميزي متنفر است. هم فیلم دولتی می‌سازد و هم داعیه استقلال دارد. هم جایزه می‌خواهد و هم از جایزه بدش می‌آید. اینها نوعی از موجودات جدید محسوب می‌شوند که در همه دولت‌ها و مجامع هم حضور دارند.

کسانی هستند که با کینه‌ورزی فضا را تخریب می‌کنند.  کارگردان‌های مميز همان‌ها هستند که فیلم را ندیده قضاوت می‌کنند و براساس شنیده‌هاشان مصاحبه مفصل می‌کنند و درشت‌نمایی! مثلا می‌گویند «فیلم [ارادتمند] در مورد زنانی است که برای مردان له‌له می‌زنند» اینها همان‌ها هستند که حقوق و مزایای مميزان را دریافت می‌کنند اما حاضر نیستند وظیفه‌شان که تماشای فیلم است را به درستی انجام دهند. بنابراین تعجبی ندارد که در فیلم ندیده من «کاندوم» هم یافت کنند و حالا من یک سال است هر کجا می‌روم و به هر فردی می‌رسم  باید جواب پس بدهم که چرا فیلم غیراخلاقی ساخته‌ام!

جالب‌تر آنکه برخی به همین حرف‌های بی‌پایه و اساس استناد کرده و حتی خلاصه داستان فیلم دیده‌نشده را از لابه‌لای همین حرف‌هاي بي‌پايه استخراج می‌کنند. می‌توانید و قدرتش را دارید من را به سکوت دعوت کنید و خودتان درباره فیلم دیده‌نشده مدام گفت‌وگو و جوسازی کنید و از آن یک فیلم ترسناک بسازید. می‌توانید عوامل و سرمایه‌گذاران سینما را به خاطر همکاری با من سرزنش کنید. می‌توانید توصیه کنید بهتر است به فیلم بعدی فکر کنم. می‌توانید پیش از انتخابات بگویید مشکل فیلم‌های توقیفی را حل خواهیم کرد و پس از آن حرفتان را تغییر دهید. می‌توانید فیلم توقیفی را بارها و بارها ببینید و حتی آن را با تیتر «بازبینی وزارت ارشاد» که روی فیلم حک شده، به دوستان و نزدیکانتان برسانید و پز بدهید فیلم را دیده‌اید و با افتخار به آنها هم توصیه کنید، ببینند و کاری کنید که نسخه ناقص فیلم در مجامع دوستانه خودتان دست به دست بچرخد و از همه مهم‌تر با تماشای فیلم نگران منحرف‌شدن خودتان و نزدیکانتان نشوید. چرا بارها یک فیلم توقیفی را می‌بینید و منحرف هم نمی‌شوید اما نگرانید مردم با یک بار تماشای آن فاسد شوند؟!
شما می‌توانید کارهای زیادی انجام دهید و حرف‌های زیادی هم بزنید و این قدرت را دارید که اگر از فیلمم دفاع کنم، نام فیلم‌ساز جنجالی را به من نسبت دهید. رسانه‌های همسو با این تفکر هم که مدت‌هاست تکلیفشان معلوم است و پیداست چه خواهند نوشت! شما به‌وقتش می‌توانید چشمتان را روی وقایع ببندید و وانمود کنید همه چیز عالی است و مشکلی نیست و اصلا بیایید همه با هم برویم شمال و بگوییم به‌به چه هوای خوبی! اما آیا مميز تعهد می‌دهد با لاپوشانی مسائل حل شود؟! آیا موضوعاتی چون اختلاس، مسکن، اخلاق، دروغ و… که به راحتی به دام قیچی مميزي افتاد، بحران سال‌های بعد نشد؟  
از آنجا که مجریان مميزي دچار فقر تحلیل‌ا‌ند، توان خالی‌کردن یک اثر از محتوا را دارند. نگاه ایشان به اثر هنری چون یک مانیفست است. در صورتی که اثر هنری می‌تواند برشی از واقعیت موجود باشد. چقدر این‌ حرف‌ها را تکرار کنیم؟ اینکه فیلم‌ساز مسئله را طرح کند الزاما به دلیل قرابت با آن نیست و این همان مسئله‌ای است که مميز آن را درک نمی‌کند.
مدیران سابق مدعی‌ بودند فیلم «ارادتمند نازنین بهاره ‌تینا» با فیلم‌نامه مصوب تفاوت دارد. فرض می‌کنیم حرف آنها صحیح است. آمادگی دارم همان فیلم‌نامه مصوب در وزارت ارشاد را دوباره و با حضور و نظارت همه مميزان مقیم مرکز و البته به شرط اکران قطعی بسازم. یا همه با هم به اندرزگو و قیطریه برویم و ببینیم فیلم من از واقعیت دور است یا شما چشمتان را روی واقعیت بسته‌اید.




روایت طناز طباطبایی از «ارادتمند…»توقیفی کاهانی⇐یک فیلم مشنگ، پر از سکانس-پلان و دیالوگهای ناتمام+فیلم

سینماروزان: «ارادتمند نازنین بهاره تینا»عبدالرضا کاهانی از جمله فیلمهایی است که به دلیل تفاوت فیلم با فیلمنامه پروانه ساخت گرفته توقیف شده و حالا بناست در کمیته بازبینی فیلمهای مشکل دار تکلیفش مشخص شود.

به گزارش سینماروزان درباره خط داستانی «ارادتمند…» داده های شفافی ارائه نشده جز همان توضیحات یکی دو عضو سابق شورای پروانه نمایش ارشاد که این فیلم را درباره عطش تعدادی دختر برای مردان دانسته بودند!!!

طناز طباطبایی بازیگر زن سینما و تلویزیون از جمله بازیگران اصلی این فیلم که به غیر از آن دو فیلم بلاتکلیف «پریناز» و «گزارش یک جشن» را هم دارد درباره ساختار روایی «ارادتمند…» به فیلم گفت: این فیلم کمدی نیست. مشنگ است. حس فیلم طوری است که موقع تماشا انگار در یک استخر نشسته اید و تلوتلو می خورید. دوربین تمام مدت حالت سیال دارد. همه سکانسهای فیلم یک پلان است و حتی پلان/سکانسهای ده دوازده دقیقه ای داشتیم.

طباطبایی با اشاره به تمریناتش برای بازی در این فیلم بیان داشت: این جزو فیلمهای بسیار خوبم است که متأسفانه امکان نمایش ندارد. یکی از چیزهای بامزه ای که این فیلم دارد این است که در جمله ها فعل نداریم. از برخی آواها کمک می گیریم تا یک جمله را تمام کنیم. چون جمله فعل ندارد در نتیجه قطعیت ندارد. حالت سیالی هست که یا نیست یا در فیلم مستتر است. برای هر شخصیتی یک طراحی ویژه شده که چطور دیالوگش را بیان کند. فیلم بسیار عجیبی است.

این بازیگر درباره حس و حال حاکم بر «ارادتمند…» اظهار داشت: حس سیالی و ملنگی خیلی خوب از کار درآمده. بهترین فیلم کاهانی است. با توجه به مضمون فیلم که این دخترها بی هویت و علاف هستند خیلی خوب درآمده و کاهانی تبحر خاصی در نشان دادن این علافی دارد. هیچ انگی هم نمیتوان به شخصیتها زد آنها فقط پوچند و این پوچی مضمون فیلم است. حال و هوای سیالی که در تمام فیلم جاریست خیلی با مضمون هماهنگ است.

برای دیدن بخشی کوتاه از «ارادتمند..» اینجا را ببینید.




تأییدی بر تحلیل رسانه اصولگرا پیرامون حل مشکل صاحبان فیلمهای توقیفی حامی روحانی؟⇐رییس اداره نظارت از بازبینی مجدد فیلمهای توقیفی خبر داد

سینماروزان: تنها دقایقی بعد از آن که تحلیل روزنامه «جوان» را درباره حل مشکل صاحبان فیلمهای توقیفی حاضر در ستاد تبلیغاتی روحانی را منتشر کردیم(اینجا را بخوانید) گفتگویی از سوی حبیب ایل بیگی رییس اداره نظارت از سوی روابط عمومی سازمان سینمایی منتشر شده که در آن بر بازبینی دوباره فیلمهای توقیفی تأیید کرده است.

به گزارش سینماروزان جالب است ایل بیگی در حالی در گفتگوی اخیر خود حرف از حل مشکل فیلمها زده که در ماههای پیش از انتخابات کمتر پیش آمده بود که چنین اظهارات مثبت اندیشانه ای را از ایشان شاهد باشیم.

ایل بیگی با اشاره به اینکه در پی اظهار نظر چندی پیش محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی مبنی بر امکان بازبینی مجدد تعدادی از فیلم‌های بدون پروانه نمایش و مشکل‌دار، کمیته ویژه‌ای جهت این امر تشکیل شده اظهار داشت: رئیس محترم سازمان سینمایی چندی قبل در خصوص بازبینی مجدد تعدادی از فیلم‌های بدون پروانه نمایش و مشکل‌دار صحبت کردند که در پی این موضوع و دستور ایشان به معاونت نظارت و ارزشیابی مبنی بر تشکیل کمیته‌ای با حضور سینماگران و صاحب‌نظران فرهنگی؛ این کمیته تشکیل شده و فعالیت خود را آغاز کرده است.

وی افزود: این کمیته در حال بررسی فیلم‌‌های مختلف است تا بتوانیم به مرور فیلم‌هایی که مشکل داشتند را بازبینی و راهکاری پیدا کنیم، برای رفع مشکلشان و فکر می‌کنم در آینده‌ای نزدیک بتوانیم در خصوص فیلم‌هایی که توسط این کمیته بازبینی شده و گفت‌وگوهایی که حتما با خود دست‌اندرکاران فیلم‌ها خواهد شد، گزارش کاملی بدهیم و جزئیات را اعلام کنیم.

ایل‌بیگی در خاتمه اظهار داشت: از آنجائیکه این فیلم‌ها محصول فرهنگی-هنری هستند و محصول فرهنگی-هنری هم باید شرایط عرضه آن فراهم شود، تلاش این کمیته هم این است که راه‌حلی را برای رفع مشکلات فیلم‌ها پیدا کند.




مجری طرح «هفت»؛ تهیه‌کننده فیلمی ویدیویی که کاهانی در تایلند ساخته؟+عکس و تازه‌ترین داده‌ها درباره این فیلم

سینماروزان: عبدالرضا کاهانی که علیرغم انتقادات فراگیرش به محمود احمدی نژاد در هشت سال مدیریت وی شش فیلم و از جمله «بیست»، «اسب حیوان نجیبی است» و «بیخود و بی جهت» را ساخته بود و البته اغلب آنها را هم روی پرده فرستاده بود همه سهمش از دولت یازدهم اکران یک فیلم «استراحت مطلق»، توقیف «ارادتمند نازنین بهاره تینا» و بلاتکلیفی وضعیت اکران فیلمی با نام «وقت داریم حالا» بود.

به گزارش سینماروزان شاید همین اوضاع بود که باعث شد او برای ساخت فیلم تازه اش قید دریافت پروانه سینمایی را زده و با گرفتن پروانه ساخت ویدیویی آن را در تایلند کلید بزند. فیلمی مفرح به نام «ما شما را دوست داریم خانم یایا» که حمید فرخ نژاد و رضا عطاران و امین حیایی بازیگران اصلی آن هستند.

آن طور که «ایسنا» خبر داده فیلمبرداری «ما شما را دوست داریم خانم یایا» در کشور تایلند به پایان رسید. Nitaya chaisri هم بازیگر زن اصلی تایلندی فیلم است.

جالب است که در فهرست عوامل منتشره از «ما شما را دوست داریم خانم یایا» در «ایسنا» نام تهیه کنندگان آن نیامده است و به جایش این فیلم محصول مشترک یک کمپانی ایرانی به نام «هسته زردآلوی طلایی»(!!!) و «پاز استودیو»ی  تایلند قلمداد شده است!!!

اینکه «هسته زردآلوی طلایی» چه کمپانی است و چه زمانی تأسیس شده مشخص نیست اما شنیده ها حکایت از آن دارند حمید پنداشته مجری طرح فصل اول «هفت» و برنامه «35» و البته ناشر روزنامه «سینما» با همراهی احسان ظلی‌پور از خبرنگاران فعال حوزه سینما تهیه کنندگی فیلم را برعهده داشته اند. این دو پیشتر در گروه تولید فیلم «خفگی» فریدون جیرانی هم حضور داشتند.

عوامل این فیلم عبارتند از:

نوییسنده و کارگردان: عبدالرضا کاهانی
مجری طرح: سمیه محمودی درویشانی
مدیر پروژه: تهاناتپون سینپونکوئد
مدیر فیلمبرداری: معین مطلبی
تدوین: شیما منفرد
صدابردار: ناصر انتظاری
مدیر تولید: پاریسا آنودیت
طراح چهره پردازی: ساریسا سارنسیرکون
طراح صحنه: پیمن لامسارمان
طراح لباس: سوچاوادیسینقاکلاگپول
انتخاب لوکیشن: پیسیت رومنگسیرریوات
دستیار و برنامه‌ریز: تهانادت پرادیت
عکاس: ناتاساک ورانوراپانیچ
دستیار اول فیلمبردار: احمد کاووسی
گروه فیلمبرداری: سعید کشی پور، محمد بختیاری، حسام سلیمی
دستیار صدا: علی نعمتی
مترجم: علی شاه حسینی

ما شما را دوست داریم خانم یایا
ما شما را دوست داریم خانم یایا



واکنش «کیهان» به فیلمسازی کاهانی در تایلند+عکس

سینماروزان: عبدالرضا کاهانی بعد از توقیف آخرین ساخته وطنی اش «ارادتمند نازنین بهاره تینا» ترجیح داده به تایلند برود و فیلمی که از آن با عنوان محصول مشترک یاد میشود را در تایلند کلید بزند؛ حمید فرخ نژاد و رضا عطاران هم بازیگران ایرانی این فیلم هستند که گویا درباره برخی از ایرانیانی است که برای تفریح به تایلند می روند.

روزنامه اصولگرای «کیهان» در واکنش به اخبار مربوط به تولید این فیلم در صدور پروانه ساخت برای این فیلم تشکیک کرده است.

کیهان نوشته است: یکی از فیلمسازان، هم اکنون در تایلند، کاری را جلوی دوربین برده است که داشتن و نداشتن پروانه ساخت آن روشن نیست! این فیلم که با شرکت دو بازیگر ایرانی به عنوان محصول مشترک ایران و تایلند معرفی می‌شود،در حالی تبلیغ می‌شود که نام آن هم مشخص نیست! از آنجا که فیلم قبلی این فیلمساز، توقیف شده است،جا دارد وزارت ارشاد با دقت بیشتری فیلمی که محصول مشترک معرفی می‌شود را هدف نظر قرار دهد!

عبدالرضا کاهانی-حمید فرخ نژاد-رضا عطاران-تایلند
عبدالرضا کاهانی، حمید فرخ نژاد و رضا عطاران در تایلند



کاهانی بالاخره مجوز ارشاد را گرفت+عکس

سینماروزان: عبدالرضا کاهانی که آخرین فیلمش «ارادتمند نازنین بهاره تینا» علیرغم تولید در دولت فعلی نتوانسته مجوز نمایش ارشاد را بگیرد و توقیف شده است بناست 8 و 9 بهمن ورکشاپی را در اهواز برگزار کند.

به گزارش سینماروزان بر بالای آگهی این ورکشاپ که در روزهای گذشته در فضای مجازی منتشر شده لوگوی وزارت ارشاد آمده و در پایین آن هم تأکید شده که به حاضران در این ورکشاپ گواهی معتبر از ارشاد تعلق خواهد گرفت.

جالب است که کل زمان این ورکشاپ 12 ساعت است و در پایان همین 12 ساعت یک گواهی معتبر وزارت ارشاد به حاضران در آن تعلق خواهد گرفت.

اینکه فیلمسازی که آخرین ساخته اش بعد از ماهها و عوض شدن یک وزیر نتوانسته مجوز ارشاد بگیرد توانسته برای ورکشاپش مجوز بگیرد جالب به نظر می رسد. البته شاید هم مجوز ورکشاپ را موسسه ای به نام «ساحل سینما» گرفته باشد که نامش بالای آگهی ورکشاپ آمده!

آگهی ورکشاپ کاهانی
آگهی ورکشاپ کاهانی



مهران احمدی با افشای پشت پرده درگیری با کاهانی بیان کرد⇐ایده‌های اصلی “هیچ” و “اسب…” برای من است/”بیخود و بیجهت” زندگی من است اما نقشی که برای من بود، به عطاران رسید/دیگر حاضر نیستم با کاهانی همکاری کنم

سینماروزان: مهران احمدی جزو رفقای سابق عبدالرضا کاهانی بود که در آثار اولیه او مانند “آدم” و “بیست” و فیلمهایی که این کارگردان را به اوج رساندند یعنی “هیچ” و “اسب حیوان نجیبی است” حضور موثر در پشت صحنه تولید و تیم بازیگران داشت.

به گزارش سینماروزان در “بیخود و بی جهت” از فهرست بازیگران حذف شد و پس از آن نیز کلا از کاهانی جدا شد.

احمدی در گفتگویی که با فریدون جیرانی در “35” داشته پشت پرده اختلافات با کاهانی و چرایی جدایی از او را شرح داده است.

احمدی اظهار داشت: در دوران دبیرستان و سالن اصلی تئاتر نیشابور کارهایی را ساختم که آقای کاهانی هم در آن بازی می‌کرد. قبل از آن هم در کانون نیشابور با حامد بهداد هم کلاس بودیم.

این بازیگر ادامه داد: من پس از بازی در چند سریال، بازیگری را کنار گذاشتم و به سراغ دستیاری رفتم و کاهانی برای فیلم اول خود «آدم» به من پیشنهاد داد تا نقش اول را بازی کنم و این اولین کار سینمایی من بود که هیچ وقت هم اکران نشد.

او درخصوص ادامه همکاری‌اش با کاهانی گفت: کارهای بسیاری را باهم انجام داده‌ایم، از جمله «هیچ»، «اسب حیوان نجیبی است»، «بیست»، «آنجا» که در «بی‌خود و بی‌جهت» خواستم به سراغ تولید بروم و دیگر بازی کردن برای کاهانی را کنار گذاشتم.

احمدی درباره این قطع همکاری ادامه داد: این سخنان را اولین بار است که به زبان می‌آورم، بعضی‌ها می‌گفتند احمدی را کاهانی مطرح کرد در صورتی که من سال‌ها پیش در تئاتر با کاهانی کار را شروع کردم. ایده های اصلی فیلم «هیچ» و «اسب حیوان نجیبی است» را من به کاهانی دادم و «بی‌خود و بی‌جهت» زندگی من است! من اعتقاد داشتم که سینما یک کار گروهی است و هرکس باید آورده‌های خودش را بیاورد تا کار جلو برود و به همین دلیل هم برایم مهم نبود که نام من وجود داشته باشد.

او همچین گفت: از یک جایی متوجه شدم که او فکر می‌کند همه کارها را او انجام می‌دهد و من تصمیم گرفتم جدا شوم. در «بی‌خود و بی‌جهت» رضا عطاران خود من هستم. وقتی که فیلمنامه را نوشت، نقشی را که باید من بازی کنم به من نداد و من به جای بازی مدیر تولید کار شدم و بعد از آن هم که کاهانی به فرانسه رفت و من هم تصمیم گرفتم دیگر کنار بکشم. همچنان به عنوان یک رفیق او را دوست دارم ولی دیگر حاضر نیستم که در سینما با او همکاری داشته باشم.




واکنش ایوبی به این تهدید چیست؟⇐تهیه‌کننده فیلم توقیفی کاهانی: اگر وزیر جدید هم پاسخ منفی بدهد، اقدام دیگری انجام خواهیم داد!

سینماروزان: در ساختاری که فیلمهای مجوزدار مانند “سه بیگانه”، “عصبانی نیستم”، “خانه دختر”، “رستاخیز” و “خانه پدری” در آستانه یا ساعات ابتدایی اکران به ناگاه توقیف می شوند اینکه انتظار داشته باشیم فیلمی مانند “ارادتمند نازنین بهاره تینا” بدون داشتن پروانه نمایش بتواند سر از اکران درآورد عجیب است.

به گزارش سینماروزان با این حال روزگار، روزگار غلبه فضای مجازی است و با پا گرفتن سامانه های ویدیوی درخواستی فیلمسازان به راحتی می توانند قید اکران رسمی فیلمشان را بزنند و با واگذاری اثر برای پخش در فضای مجازی کاری کنند که به ناگاه به جای نهایتا چند صد هزار نفر این میلیونها نفر باشند که فیلمشان را ببینند.

تازه ترین واکنش اجتماعی عبدالرضا کاهانی به مشکل پیش آمده بر سر صدور مجوز نمایش “ارادتمند…” بسیاری را به این گمان انداخته که او قصد دارد فیلمش را در فضای مجازی به اشتراک بگذارد.

کاهانی در کنار سکانسی از فیلمش ، از پایان دوران سانسور فیلمش نوشته و یکی از عوامل فیلمش افزوده است: «…اگر شد در سینما و اگر نه در اینترنت».

واکنش سعید خانی تهیه کننده “ارادتمند…” به این اتفاق هم جالب است. خانی در گفتگو با “شرق” در عین حال که از امیدواری نسبت به صدور پروانه نمایش فیلم در وزارت رضا صالحی امیری سخن گفته است و درباره موضوع فیلم و شخص کاهانی نکاتی را متذکر شده در پایان گفتگوی خود به صراحت از این گفته که اگر از وزیر جدید هم پاسخ منفی بشنود آن گاه تصمیم دیگری خواهد گرفت!!

سعید خانی گفت: «بارها این نکته را تکرار کرده‌ایم که این فیلم، طبق فیلم‌نامه‌ای که به وزارت ارشاد برای صدور مجوز ساخت داده شد، ساخته شده و ماه‌هاست پیگیر صدور پروانه نمایش این فیلم هستیم. درحال‌حاضر و با تغییر مدیران و وزیر ارشادی که به‌تازگی امور را به دست گرفته است، ما هنوز هم منتظر پاسخ از وزارت ارشاد برای تعیین‌تکلیف این فیلم هستیم».

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش در پاسخ به این پرسش که با وجود مخالفت‌های وزارت ارشاد با نمایش این فیلم، آیا فیلم را در فضای مجازی توزیع خواهند کرد یا خیر؟ گفت: «فعلا چنین قصدی نداریم و همه ما منتظر پاسخ نامه‌ای هستیم که به وزیر ارشاد نوشتیم و خواستار اکران فیلم شده‌ایم. خواسته ما این است که بدانیم با تمام اصلاحاتی که در فیلم انجام دادیم مشکل فیلم کجاست؟ حاضریم گفت‌وگو کنیم و مشکلاتی که از نظر آنها حل‌نشدنی است را با گفت‌وگو حل کنیم و متأسفانه تابه‌حال هیچ گفت‌وگویی انجام نشده است».

او ادامه داد: «تابه‌حال درخواست‌هایی برای حضور در چند فستیوال جهانی داشتیم، اما خواسته ما ابتدا نمایش فیلم در ایران است و می‌خواهیم با وزارت ارشاد همسو باشیم. مدت‌هاست که وزارت ارشاد از ما خواسته تا درباره این فیلم سکوت کنیم و سکوت ما تنها به حرمت وزارت ارشاد بود، اما ما سکوت کردیم و عده‌ای دیگر به حواشی دامن زدند و مسیر این فیلم را روزبه‌روز سخت‌تر کردند. اظهارنظرهای عجیب‌وغریب درباره این فیلم باعث شد تا همه‌چیز برای رسیدن به اکران سخت شود، اما دوستان بدانند ما هم بلدیم حرف بزنیم و تنها طبق خواسته وزارت ارشاد و مصالح فیلم سکوت کرده‌ایم».

خانی در پاسخ به این پرسش که ظاهرا مشکل فیلم به تصدی‌گری وزیری خاص مربوط نمی‌شود و این فیلم ازجمله مواردی است که مدت‌زمان طولانی‌تری توقیف خواهد ماند، گفت: «در صحبت‌های وزیر جدید چند نکته وجود داشت از جمله اینکه در این دوره فیلم‌ساز یا موسیقی زیرزمینی نخواهیم داشت. فیلم ما هم با پروانه ساخت وزارت ارشاد ساخته شده است، اگر تخطی‌ای صورت گرفته، ما جوابگو خواهیم بود، اما اگر غیر از این باشد، وزارت ارشاد باید به وظیفه‌اش که اکران فیلم است عمل کند. دعواهایی که پیرامون این فیلم به وجود آمده، خیلی به خود فیلم مرتبط نیست و دعواهای شخصی است. امیدوارم وزیر محترم به‌زودی ترتیب‌اثری به سرنوشت فیلم‌های توقیفی بدهد. برای ساخت یک فیلم زمان و هزینه زیادی صرف می‌شود و با توقیف یک فیلم حاصل زحمات گروهی بی‌نتیجه می‌ماند».

این تهیه‌کننده سینما درباره پخش قسمتی از فیلم در فضای مجازی افزود: «متأسفم که در این مدت برخی از دوستان فیلم را ندیده، درباره آن اظهارنظر کردند که در خود این اظهارنظرها هم صحبت‌های ضدونقیضی وجود داشت؛ آنهایی که به‌ظاهر دوست و همکار هستند، اما خواسته قلبی آنها این است که فیلم توقیف بماند. پخش بخشی از فیلم تنها به این دلیل بود که بگویم فیلم چیز غیرطبیعی‌ای نیست که فکر می‌کنید و بخشی از بازی مهران غفوریان را که بازی درخشانی در این فیلم دارد نشان دادیم».

او درباره این موضوع که معمولا همیشه نام عبدالرضا کاهانی حساسیت‌برانگیز است و توجهات بسیاری را به ساخته‌هایش جلب می‌کند، گفت: «برخی ناراحت هستند که چرا کاهانی هر سال یک فیلم می‌سازد؟ سرمایه فیلم‌هایش چطور تأمین می‌شود؟ درصورتی‌که فیلم‌هایش با مشارکت همه عوامل ساخته می‌شود و فیلم‌ساز مستقلی است. گناه او تنها این است که روی واقعیت‌های جامعه دست می‌گذارد و برخلاف عده‌ای، ظاهر و باطنش یکی است و به‌اصطلاح عادت به پاچه‌خواری ندارد و من به‌عنوان تهیه‌کننده تابه‌حال چند تجربه موفق همکاری با او داشته‌ام و خوشحالم که معدود افرادی در سینما مثل او فکر می‌کنند و فیلم می‌سازند».

خانی در پایان گفت: «ما همچنان منتظر پاسخ نامه‌ای که به وزیر جدید نوشته‌ایم می‌مانیم و اگر باز هم جواب منفی بشنویم، اقدام دیگری انجام خواهیم داد، اما فیلم یقینا به نمایش درخواهد آمد».




پرسش رسانه اصولگرا⇐آیا صالحی‌امیری دستور رفع توقیف را صادر خواهد کرد؟

سینماروزان: حذف علی جنتی از وزارت ارشاد و روی کار آمدن رضا صالحی امیری با پرسش برخی سینماگران درباره وضعیت فیلمهای توقیفی شان در دوره جدید همراه بوده است.
به گزارش سینماروزان “خانه دختر”، “ارادتمند نازنین بهاره تینا”، “عصبانی نیستم”، “خانه پدری”، “رستاخیز” و “آشغالهای دوست داشتنی” از جمله آثار توقیفی هستند که صاحبان شان گمان دارند شاید برخورد وزارت صالحی امیری با آنها مهربانانه تر باشد.
روزنامه اصولگرای “جوان” نیز با ارائه گزارشی به طرح پرسشی مهم در این باره پرداخته است.
متن کامل گزارش این رسانه را بخوانید:
در انتظار موضع وزير ارشاد در قبال فيلم‌هاي توقيفي
تغيير وزير ارشاد، گمانه‌زني‌هايي را درباره ايجاد تغيير در رأس سازمان سينمايي و جابه‌جايي در مديريت مياني سازمان سينمايي در پي داشته است.

با وجود اينكه شايعات هنوز به پايان نرسيده، اما صالحي‌اميري در مصاحبه‌هايش بر تغييرات محدود تأكيد كرده است و با اين سخنان احتمال دگرگوني ناگهاني در وزارت ارشاد را رد كرده است. در اين شرايط كه تركيب سازمان سينمايي هنوز دست‌نخورده باقي مانده است، برخي فيلمسازاني كه فيلم‌هاي توقيفي دارند از تغيير وزير به عنوان فرصتي براي رفع توقيف فيلم‌هاي‌شان نام برده‌اند.

سعيد خاني، تهيه‌كننده «ارادتمند نازنين بهاره تينا» در گفت‌وگو با “ایلنا” ابراز اميدواري كرده است كه آمدن صالحي‌اميري باعث حل مشكل اين فيلم شود. «ارادتمند نازنين بهاره تينا» از جمله آثار توقيفي دولت يازدهم است كه در شوراي پروانه نمايش با اتفاق نظر كامل از سوي اعضا رد شد و هيچ مخالفتي براي توقيف اين فيلم صورت نگرفت. حتي گفته شد اين فيلم مي‌تواند در صورت اكران به كليت سينماي ايران آسيب بزند. حتي بعد از تغيير اعضاي شوراي پروانه نمايش نيز اعضاي جديد نظر قبلي شورا را تأييد كردند تا فيلم عبدالرضا كاهاني در توقيف باقي بماند.

با وجود اينكه با روي كار آمدن دولت يازدهم برخي از فيلم‌هايي كه در دولت‌هاي قبلي توقيف شده بودند رفع‌توقيف شدند، اما همين دولت نيز چند عنوان فيلم را توقيف كرده و هنوز تكليف چند فيلم توقيفي مشخص نشده است.

هرساله با نزديك شدن به ايام جشنواره فجر بحث فيلم‌هاي توقيفي و آثاري كه امكان دارد بعد از جشنواره توقيف شوند بالا مي‌گيرد. اكنون كه صالحي‌اميري خود را براي برگزاري تنها جشنواره فيلم فجر در دوره وزارتش بر ارشاد دولت يازدهم آماده مي‌كند بايد موضع خود را نسبت به فيلم‌هاي توقيفي روشن كند.

وزراي ارشاد در هنگام قبول تصدي پست وزارت معمولاً نگاه مهربانانه‌اي به فيلم‌هاي توقيفي دارند و تجربه نشان داده كه هر وزير در ابتداي حضورش در ساختمان وزارت ارشاد در ميدان بهارستان دستور رفع توقيف چند عنوان فيلم را داده‌ است.

آيا صالحي اميري نيز مي‌خواهد مانند وزراي سلف دستور رفع توقيف فيلم‌ها را بدهد يا همانطور كه تاكنون تغييري در وزارت ايجاد نكرده است، فعلاً قصد دارد همه چيز را در يك سكون و آرامش نگه دارد!؟




اعتراف کارگردان فیلم “من” به دروغین بودن مضمون فیلمش و اینکه بانی اصلی ساخت فیلم کاهانی بود

سینماژورنال: اولین ساخته سهیل بیرقی کارگردان جوان سینما با نام “من” با بازی لیلا حاتمی در حالی روی پرده رفته که بعد از دو هفته اکران میلیاردی شده است.

به گزارش سینماژورنال اغلب مخاطبان “من” به طرح سوال در این باره پرداخته اند که چطور می شود شخصیت اصلی فیلم “آذر” هر خلافی را به گونه ای کاملا قانونی انجام می دهد.

سهیل بیرقی با اعتراف به اینکه فیلمش واقع گرایانه نیست، در این باره به “همشهری جوان” گفت: در “من” به دنبال واقع نگاری کاراکتری بودم که اتفاقا بخشهایی از آن چندان هم واقعی نبود؛ چیزی از جنس یک دروغ سینمایی.

وی ادامه داد: معلوم است که یک زن، یک روزه نمی تواند پاسپورت 13 افغان را بگیرد. معلوم است که یک روزه نمی تواند سند زمینی که صاحبش فوت کرده آزاد کند ولی نشان دادن مجموعه ای دروغهای سینمایی آن هم به شکل واقع نگاری برایم جذابیت داشت.

این کارگردان که سالها دستیاری کرده است افزود: دقیقا دنبال جنسی از سینما بودم که قهرمان کارهایی می کرد که می دانستیم دروغ است اما از آن لذت می بردیم. این مدل سینما را خیلی دوست داشتم و فکر می کنم به این فیلم هم خیلی می آمد؛ فیلم اساسا ذاتش دروغ پردازی و رویاپردازی سینمایی است.

کاهانی مثل کوه پشت من ایستاد

بیرقی درباره حمایتهای عبدالرضا کاهانی از ساخت فیلم بیان داشت: از گرفتن پروانه ساخت تا مجاب کردن سرمایه گذار، مشکلاتی وجود داشت که خوشبختانه در این مسیر کاهانی مثل کوه پشت من ایستاد و بانی اصلی ساخت فیلم بود.

وی ادامه داد: کاهانی اولین کسی بود که این باور را در من به وجود آورد که می توانم فیلم بسازم و این بزرگترین کاری بود که کسی می توانست بکند.

سهیل بیرقی در کنار لیلا حاتمی
سهیل بیرقی در کنار لیلا حاتمی