سینماروزان: به‌زودی دومین ماه تعطیلی سینماها و پروژه‌های سینمایی به‌دلیل شیوع کرونا را پشت سر گذاشته و وارد ماه سوم خواهیم شد و در این مدت مدیران سینمایی که به‌نام مدیریت سینما حقوق و اضافه کار و عیدی و پاداش و حق ماموریت و… می‌گیرند هنوز نتوانسته‌اند تمهیداتی موثر و فراگیر برای جبران ضرر و زیان کرونایی بدنه سینما ایجاد کنند.

در سازمان سینمایی کارگروهی برای بررسی آسیبهای کرونا ایجاد شده که اتفاقا رییس صندوق اعتباری هنر هم در آن حضور دارد ولی دریغ از اعطای یک معافیت بیمه‌ای فراگیر به بدنه سینمایی که این روزها بیش از هر زمان دیگر گرفتار مشکلات اقتصادی است.

چندی قبل بود که دستاورد این کارگروه در اعطای وام هنگفت ۱۰میلیونی(!) به صاحبان سالنهای تعطیل درنتیجه کرونا را ارج نهادیم و حالا هم باید قدردان
اعطای حمایت هنگفت ۲۰درصدی(!) برای حراج خانگی فیلمها باشیم!!!

کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما مورخ ۲۸ اسفند ۹۸، فیلمهای سینمایی اکران‌نشده درصورت عرضه در شبکه نمایش خانگی معادل ۲۰ درصد مبلغ قرارداد علاوه بر قراردادی که با آن سامانه ها دارند، مورد حمایت قرار میگیرند.
شرایط این حمایت به شرح زیر است :
1- قرارداد فیلم با سامانه ویدئویی درخواستی (دارای مجوز از سازمان سینمایی) ارائه شود.
2- فیلم مطابق پروانه مالکیت، متعلق به بخش خصوصی باشد. مبلغ حمایتی سازمان سینمایی به نسبت سهامداران توزیع میشود.
3- فیلم دارای پروانه نمایش سینمایی ( بجز گروه هنر و تجربه) باشد.
4- فیلم تاکنون اکران نشده باشد.
5- پروانه نمایش فیلم متعلق به سال 96 به بعد باشد.
6- درخواستها حداکثر تا پایان فروردین ماه سال جاری ارائه می شود.
7-در راستای شفافیت، اسامی فیلم های مورد حمایت به تفکیک میزان حمایت و قرارداد، منتشر می شوند!

دقت کردید؟ کارگروه کرونایی سینما حتی نکرده ۲۰درصد هزینه تولید فیلم را به‌عنوان حمایت برای حراج اینترنتی آن به صاحبان اثر تخصیص دهد و با راحت کردن خیال خود به ۲۰درصد رقم رایت خانگی که احتمالا معادل هزینه شام و ناهار پروژه است، بسنده کرده!
با این حمایت‌های هنگفت(!!) آیا به‌غیر از صاحبان آثار ارگانی که سودشان را در تولید کرده‌اند، کسی اصلا در مخیله‌اش هم خطور می‌کند که فیلمش را این گونه در فضای مجازی حراج کند؟؟

سینماروزان: اظهارنظرات چندین باره مدیر یک وی.او.دی به‌محاق‌رفته به نمایندگی از صنف وی.او.دی ایران با واکنش صاحبان دو وی.او.دی فعال ایران مواجه شد.

به دنبال برخی مصاحبه‌ها، اطلاع‌رسانی‌های نادرست و انتشار آمار غیرواقعی از سوی برخی اعضای انجمن صنفی شركت‌های نمايش ويدیوی آنلاين کشور، فیلیمو و نماوا با انتشار اطلاعیه‌ای مشترک، ضمن توضیح روند فعالیت این صنف، به طور رسمی کناره‌گیری‌شان را از عضویت، فعالیت و هرگونه تصمیم‌گیری در این صنف اعلام می‌کنند.

متن این اطلاعیه که در فروردین ماه 1399 منتشر شده است به شرح زیر است:

انجمن صنفی شركت‌های نمايش ويدیوی آنلاين ایران در نیمه دوم سال 96 و با هدف ایجاد یک تشکل صنفی منسجم برای پیشبرد چندجانبه صنعت وی‌اودی و آی‌‌پی‌تی‌وی در حوزه‌های فرهنگی و اقتصادی فعالیت خود را آغاز کرد. اعضای این انجمن که از مدیران پلتفرم‌های فعال آن دوران کشور( فیلیمو، نماوا، لنز، آیو، فیلم‌نت، کاناپه، آی‌سیما، تیوا، آسمان و…) بودند، از ابتدا با برگزاری جلسات منظم هفتگی و پایبندی به اصول تشکل‌های صنفی فعالیت خود را در پیش گرفتند.

با این‌حال این روند سازماندهی شده پس از مدت کوتاهی ادامه پیدا نکرد و فعالیت صنف از تمرکز بر موضوعات اصلی مطرح شده خارج شد. با عدم تشکیل جلسات انجمن و تغییرات گسترده حوزه وی‌اودی و آی‌پی‌تی‌وی که در مدت کوتاهی به صورت موازی رقم خورد، عملا انجمن نه کارایی تعریف شده را داشت و نه از سوی اعضای فعال آن به رسمیت شناخته می‌شد. تا اندازه‌ای که در همان دوره نیز کناره‌گیری فیلیمو و نماوا به صورت شفاهی به اعضای انجمن اطلاع رسانی شده بود.

در حال حاضر و بعد از گذشت حدود سه سال از تشکیل انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیوی آنلاین، با توجه به شرایط مطرح شده و نیز برخی اظهارنظرهای غیرکارشناسی از سوی برخی اعضای انجمن، فیلیمو و نماوا با اعلام کناره‌گیری رسمی، هرگونه فعالیت صنفی در این انجمن را رد می‌کنند.

همچنین باتوجه به اینکه مدت طولانی است دخل و تصرفی در امور انجمن از سوی فیلیمو و نماوا صورت نگرفته، هرگونه اظهارنظر از سوی اعضای انجمن در خصوص تصمیم‌گیری‌های جدید یا اعلام آمار و اطلاعات در حوزه سینما و فرهنگ مورد تایید این دو پلتفرم فعال در حوزه وی‌او‌دی نخواهد بود.

در پایان و ضمن احترام به تمام اعضای انجمن و اقدام‌های انجام گرفته، لازم به ذکر است این اطلاعیه با هدف توضیح روند فعالیت انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیوی آنلاین و اعلام رسمی کناره‌گیری مدیران فیلیمو و نماوا از این انجمن صادر شده و کارکرد دیگری نخواهد داشت.

سینماروزان: کرونا به تمام کشورهای جهان و ازجمله ایران آمده و اغلب جشنواره‌های مطرح جهانی را به تعطیلی کشانده است ولی در ایران حتی شیوع کرونا باعث نشده به‌صراحت جشنواره‌های بودجه‌خوار بی‌فایده را تعطیل کنند و در این خیال باطلند که تا خردادماه بساط کرونا جمع میشود تا بساط بریز و بپاشهای جشنواره‌ای شروع شود.

به تازگی رسانه مستقل “سینمامثبت” با ارائه اسناد منتشره از سوی ارشاد از بودجه نزدیک به ۴۰میلیاردی که صرف برگزاری شش جشنواره در کشور میشود رونمایی کرد؛ بودجه‌ای هنگفت که با صرفه‌جویی نیمی از آن میشود اسباب گذران امور سینماگران بیکارشده در نتیجه کرونا را فراهم کرد.

با این حال انتشار این ارقام هم هیچ واکنشی از سوی مدیران سازمان برای تعطیلی جشنواره‌های بودجه‌خوار لااقل بخاطر کرونا را ساطع نکرد ولی حالا ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره فجر- که ازقضا پزشک عمومی است- به صراحت از این گفت که تا یک یا دو سال آینده، ریشه‌کن کردن کرونا ممکن نیست!

ابراهیم داروغه‌زاده به فارس گفت: درباره کرونا واقعیت تلخ این است که تا زمانی که واکسن در مقیاس جهانی تولید و استفاده نشود، ریشه‌کنی این بیماری معنی ندارد و این اتفاق احتمالاً یک تا دو سال زمان خواهد برد. قرنطینه و تعطیلی هم بیشتر برای کنترل سرعت شیوع بیماری برای ارائه فرصت مناسب به نظام درمانی برای مداوای بیماران است و نمی‌تواند طولانی‌مدت باشد.

با توجه به پیش‌بینی داروغه‌زاده آیا امکان برگزاری هیچ جشنواره‌ای تا آخر سال۹۹ وجود دارد؟ و آیا نبابد از همین حالا برنامه‌ریزی‌های لازم انجام داد برای استفاده از بودجه‌های میلیاردی جشنواره‌ای جهت جبران خسارات تعطیلی سینما و پروژه‌های سینمایی؟؟

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: هرچقدر هم که اهالی سینماو رسانه‌های مستقل درباره گرفتاریهای اقتصادی اهالی سینما درنتیجه تعطیلی کرونایی سالنها و پروژه‌ها می‌گویند مدیران سینما همچنان علاقه‌ای ندارند که حرکتی مشهود برای جبران ضرر اقتصادی اهالی سینما انجام دهند.

نمونه‌ این انفعال مدیریتی، راه انداختن کارگروهی برای جبران آسیبهای تعطیلی کرونایی سینماها و خروجی این شورا بود؛ شورا مصوب کرد که بخاطر جبران ضرر و زیان به هر سالن فقط ده میلیون تومان وام داده شود!! دقت کردید؟؟ فقط ده میلیون وام برای جبران ضرر ادامه‌دار سالنی که در حالت عادی لااقل هفته‌ای ۱۵ میلیون بلیت‌فروشی دارد.

واکنش سالن‌داران به این تصمیم چه بود؟ برخی از آنها به‌خاطر عدم پرداخت حقوق پرسنل در دوران تعطیلی کرونایی سینماها مجبور به تسویه با آنان و معرفی پرسنل به بیمه تامین اجتماعی برای دریافت بیمه بیکاری شدند.

واکنش رییس سینما به این تعدیل نیرو چه بوده؟ حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی توییت فرموده است: استفاده سینماها و سایر مراکز خدماتی سینمایی از حمایت‌ها، تسهیلات و منابع سازمان سینمایی ( اعم از مستمر و مصوبات ویژه کرونا) منوط به آن است که همکاران خود را اخراج نکنند!!

بله، رییس سینما به‌ظاهر خود را حامی پرسنل سینماها نشان داده و تلویحا تهدید کرده سالن‌داران اگر پرسنل را تعدیل کنند امکان دریافت تسهیلات از سازمان را ندارند ولی رییس سینما انگار حواسش نبوده که آن ده میلیون تومانی که نه به‌صورت بلاعوض بلکه به‌شکل وام به سینمادار واگذار می‌شود دردی ازش دوا نمی‌کند که حالا بشود با تهدید عدم پرداخت این وام، مانع تعدیل نیروها شود.

به رییس سینما پیشنهاد میدهیم اگر واقعا مخالف اخراج پرسنل سینماهاست به‌طور مستقیم پرسنل سینماها را مشمول کمک‌های حمایتی سازمان کرده و تا زمان بازگشایی سینماها، پرداخت پایه حقوق ماهانه آنها را تقبل کند و حق بیمه آنها را نیز با صرفه‌جویی از هزینه‌های میلیاردی پشتیبانی در زیرمجموعه‌هایش پرداخت کند، تا سینماداران مجبور نباشند نیروهای خویش را تعدیل کنند.

سینماروزان: رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان تاکید کرد اقدام ابراهیم حاتمی‌کیا برای انتشار فیلم «خروج» در فضای مجازی را فتح بابی برای شکست انحصار اکران در سینمای ایران می‌داند.

سید  ضیاء هاشمی تهیه‌کننده سینما و رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان طی یادداشتی از تصمیم ابراهیم حاتمی‌کیا برای عرضه اینترنتی فیلم سینمایی «خروج» پیش از اکران عمومی حمایت کرد.

در متن این یادداشت آمده است:«ابراهیم حاتمی کیا را از سال‌های جوانی‌اش می‌شناسم، از نگاه متفاوت او در سینمای مستند و جنگ و نگرش آرمان‌گرایانه‌اش در سینمای اجتماعی تا پیشروبودنش در نقدهای تند رویدادهای پیرامون جامعه؛ فیلمسازی که طی دهه‌ها ارتباط با مردم همواره متمایز عمل کرده و این بار نیز خویشتن خود را در آزمون دیگری قرار می‌دهد، قید حال خوب تماشای فیلمش بر پرده سینما در کنار مردم را زده تا در این روزهای سخت، حال مردم را با دیدن خروج آن هم در خانه‌هایشان بهتر کند.
ابراهیم این بار نیز خط شکن بود تا در زمانه طمع و حسادت و عطش دیده شدن بر پرده عریض سینما، به سان حاج کاظم میدان‌دار روایت مردانی باشد که در این روزگار تلخ و نامراد، جای خالی‌شان سخت پُرشدنی است.
این تصمیم بزرگ و جسارت قابل تقدیر را فتح بابی بدانیم برای شکست هیمنه و انحصار مدیریت پخش و نمایش سنتی سینمای ایران.
اطمینان داشته باشیم خلاقیت، هوشمندی، جسارت، اصالت و جامعه‌پذیری در تصمیم‌های بزرگ، توامان با نقد بی‌خردان، یک سو نگران و کوته نظران روبرو خواهد بود.
امیدوار باشیم این اقدام بزرگ، واهمه مدیران و دیگران را به تصمیمی جسورانه، متفاوت و خلاقانه بدل سازد.»

سینماروزان: هرچقدر که رسانه ملی سعی میکرد قبل از روی آنتن فرستادن “پایتخت6” با پخش نظرات مثبت ملت گرفتار در کرونا از عملکرد قابل قبولش در تولید سریال بگوید ولی منتقدان و بعضد مخاطبان طرفدار “پایتخت” از حجم ورود شوخیهای نازل در فصل تازه سریال گله داشتند.
رسانه های اصلاح طلب و اصولگرا هم که کم پیش میآید در ظاهر شبیه هم حرف بزنند ولی در نواختن “پایتخت6” دو روزنامه شرق و جوان کاملا همپوشانی یافتند.

روزنامه اصولگرای “جوان” با آبکی خواندن “پایتخت6” نوشت: اگر در پایتخت‌های قبلی سادگی شخصیت‌ها منجر می‌شد صرفاً در قلیلی از موقعیت‌ها؛ دورویی، نفاق و دیگر خصایص منفی خود را نشان دهد و بروز این ویژگی‌های منفی هرگز به رویه‌ای عادی تبدیل نمی‌شد، اما در “پایتخت ۶” شاهد بیرون آمدن این خصایل از حاشیه به متن هستیم.

این روزنامه ادامه داد: اینکه یک نویسنده برای خلق موقعیت‌های کمیک از شوخی‌های اینترنتی و شخصیت‌هایی، چون احمد ذوقی که صرفاً طیفی از مشتریان خاص فضای مجازی با آن آشنایی دارند استفاده کند، بی‌تردید معنایی جز خالی بودن دست نویسنده و ناتوانی او در خلق موقعیت‌های خلاقانه سالم ندارد. اگر دلمان خوش بود که سریال پایتخت در مقایسه با فیلم‌های بی‌مایه و مبتذل سینمایی که مبتنی بر شوخی‌های جنسی ساخته می‌شوند از طنزی فاخرتر و مناسب‌تر برای خانواده‌ها و طیف وسیع مخاطبان تلویزیونی برخوردار است، در این فصل از پایتخت شاهدیم که این مجموعه نیز تن به موقعیت‌های آبکی و سطحی داده که صرفاً اصالت خنده در آن مطرح بوده و فرهنگ به کلی به حاشیه رفته است. همه این‌ها باعث می‌شود که فقدان مرحوم خشایار الوند بیش از پیش برایمان محسوس باشد؛ نویسنده‌ای که تا پیش از مرگش کمتر اسمی از او می‌شنیدیم و حالا می‌فهمیم که سالم و تروتمیز بودن پایتخت چقدر به وجود او وابسته بوده و ما از این مسئله غافل بوده‌ایم. چقدر دوست داشتیم و دلمان خوش بود که نقی معمولی با پدری که مشاعرش را از دست داده به شکلی احترام‌آمیز رفتار می‌کند. او را روی دوش می‌گیرد و نسبت به رعایت احترام و حرمت پدر حساس است و این رفتار‌ها چقدر به دلمان می‌نشست و چقدر حالمان بد می‌شود وقتی می‌بینیم بهتاش با آن قدوقواره پدرش را در جمع کتک می‌زند و با مادرش مثل چاله‌میدانی‌ها صحبت می‌کند و برای پدر و مادر مدام شاخ و شانه می‌کشد.

روزنامه جوان افزود: ضعف فیلمنامه سبب شده در پایتخت ۶ خبری از داستان نباشد. در پایتخت‌های پیشین در هر قسمت یک اتفاق یا ماجرا محور بود و داستان مبتنی بر همین اتفاق کانونی پیش می‌رفت و معمولاً سرنوشت ماجرا در هر قسمت تا حدودی مشخص بود و داستان مبتنی بر یک طرح و جمع‌بندی حساب شده و مهندسی شده طرح‌ریزی شده بود، اما کاملاً مشخص است که نویسنده پایتخت ۶ از ایجاد یک چارچوب دراماتیک عاجز بوده و صرفاً در خلق برخی موقعیت‌های کمیک تمرکز کرده و با رونمایی از سندروم دست بی‌قرار اوج خلاقیت خود را عرضه کرده است.
این رویکرد ربط مستقیمی با همان اتفاقی دارد که به تدریج توانسته مانند یک بیماری سایه‌اش را روی مدیران سازمان صداوسیما سنگین‌تر کند و آن هم اصالت دادن به خنده و جذب مخاطب به هر قیمتی است. مدیران صداوسیما در رقابت با ماهواره و در وضعیتی که دولت از اهرم بودجه برای کنترل سازمان سوءاستفاده می‌کند تا حدودی تن به حاکمیت اسپانسر‌ها داده‌اند و ظاهراً از درک تأثیرات مخرب بداخلاقی‌های نمایشی غافل هستند. واقعیت این است که حتی هالیوود هم این اندازه به سرگرمی و خنده اصالت نمی‌دهد و پیام و محتوا، حتی برای لیبرالیسم هم اولویت دارد. هدف سطحی، اولیه و کاملاً تاکتیکی می‌تواند این باشد که آثاری، چون پایتخت مردم را در رقابت با ماهواره جذب تلویزیون خودمان کند، اما این استراتژی حداقلی در غیبت نگاه کلانی که باید به فرهنگ‌ساز بودن این آثار توجه داشته باشد می‌تواند خسران‌زا باشد.

روزنامه اصلاح طلب شرق در تحلیلی بر “پایتخت6” آورد: سریال در بازتاب برخی وقایع و خصوصیات قومی و طرح موضوع، کاملا محافظه‌کارانه پیش می‌رود و درباره کیفیت بصری مجموعه هم جز تأسف، نظر خاصی نمی‌توان داد. سریال به مجموعه‌ای از تصاویر برای تبلیغات تبدیل شده که احیانا دو تا جوک و طعنه بی‌مزه و دم‌دستی و کنایه سیاسی بدون بو و خاصیت هم در آن گنجانده شده است.

این روزنامه ادامه داد: در این هشت سال، تکامل داستان‌گویی و اجرا در سریال‌های خارجی جهشی شگفت‌انگیز داشته و مدام در حال پیشرفت است؛ بنابراین حس زیبایی‌شناسی بیننده‌ای پیگیر سریال‌های خارجی و حتی کسانی که اتفاقا تماشاگر این سریال‌ها بودند، اگر دچار عقب‌ماندگی ذهنی نباشند، ترقی می‌کند و انتظارشان از مفهوم سریال بالا می‌رود؛ اما در ایران انگار همه چیز به هنگام رسیدن به حد مشخصی از رشد متوقف می‌شود. نه‌فقط در زمینه محصولات بصری؛ بلکه در زندگی روزمره هم حد توقع مشتری و خریدار و مصرف‌کننده به‌شدت پایین است و به هر کژی و نقصانی خو می‌کند. مثال ساده‌اش اغذیه‌فروشی‌هایی است که زمانی به دلیل کیفیت متفاوت اسم در‌کردند و مدت‌هاست کیفیت غذای‌شان پایین آمده و مشتری‌ها هم به امر واقف هستند؛ با‌وجود‌این برحسب عادت باز هم به همان اغذیه‌فروشی می‌روند، انگار باید رفتاری بی‌معنی را به جا بیاورند!

روزنامه شرق ادامه داد: مشکل اینجاست که برای رساندن چند ایده به قسمت‌های طولانی یک مجموعه تلویزیونی، به غیر از موقعیت‌های ایستا، حرکات طبیعی آدم‌ها و کشمکش‌ها هم الکی کش داده می‌شوند، زوایای غریب بی‌دلیل و به‌وفور در سریال گنجانده می‌شوند و سریال در حد یک آتراکسیون و سیرک تنزل می‌کند. در نتیجه، با توجه به روحیه پذیرنده تماشاگر، معمولی‌ترین چیزها را به‌عنوان طنز و شوخی به او می‌دهیم و سطح سلیقه او را در یک دهه یکسان و حتی نازل نگه می‌داریم! در نتیجه مفهوم ریتم در اینجا به پرکردن اوقات فراغت تقلیل می‌یابد و عملا از یک ساعت هر قسمت، 10 دقیقه برای پی‌گرفتن وقایع کفایت می‌کند!

این روزنامه تاکید کرد: می‌توانیم درباره پدیده‌هایی از جنس “پایتخت” منتقد باشیم؛ چون برآمده از وضعیتی ناسالم‌اند و به جای بهبود اوضاع، از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند. قومی را به شکل اجسام درآورده و هنوز با سایز شکم و ابروی پرپشت و قد دراز و مسخره‌بازی از تماشاگر خنده می‌گیرند! به جای تقویت خود‌فرهیختگی در بیننده، او را به لحاظ ذهنی و سلیقه‌ای عقب‌مانده نگه می‌دارند و باعث تکامل او نمی‌شوند. به وضعیت موجود ظاهرا معترض هستند؛ اما از نابسامانی بیشتر بهره می‌برند تا نظم و کمال؛ و هیچ روزنه‌ای برای بهتر‌شدن به بیننده نشان نمی‌دهند جز چند نصیحت دیکته‌شده بی‌بخار!

سینماروزان: درباره عشق و عاشقی درمیان اهالی سینما و تلویزیون زیاد شنیده‌ایم ولی کمتر پیش آمده اهالی سینما و تلویزیون خود بیایند -و جز درباره عشقهایی که به ازدواج منجر شده-درباره گرفتاری‌های عاشقانه خود یا همکاران خویش، بی‌پرده‌پوشی حرف بزنند.

مهری مهرنیا بازیگر زنی که در انتهای عمر به‌خاطر بی‌توجهی مدیران فرهنگی مجبور به زندگی در آسایشگاه کهریزک شده بود ازجمله بانوان بازیگریست که گرفتار عشقی دروغین شده بود.

جمشید پوراحمد با ذکر نقل‌قولی از مهری مهرنیا به جام‌جم گفت: سال۵۲ که مهری مهرنیا درگیر مشکلات مالی بود و برای رفع و رجوع برخی از این مشکلات، پولی پس‌انداز کرده بود، آقایی به او نزدیک میشود و چنان ابراز عشق میکند که به مرور مهری مهرنیا باورش میشود که این مرد واقعا دوستش دارد و میخواهد بقیه عمرش را کنار او بگذراند.

پوراحمد ادامه داد: بعد از مدتی که این آقا، اعتماد خانم مهرنیا را جلب می‌کند آن زمان ۴۰۰تومان از خانم مهرنیا قرض می‌گیرد که روز بعد برگرداند ولی میرود و دیگر هرگز پیدایش نمیشود! مهری مهرنیا نام این مرد را “عاشق چهارصد تومانی” گذاشته بود و همواره با خنده از او یاد می‌کرد.

سینماروزان: اعتراضات به حذف بیش از دوهزارنفر از سینماگران از فهرست عیدی گیرندگان ارشاد ادامه دارد و بدنه سینما بشدت گلایه دارند از اینکه چرا سازمان سینمایی در دوران بیکاری ناشی از کرونا مجالی را فراهم نکرده که تمام سینماگران عیدی بگیرند؟

بعد از اعتراضات رسمی روسای صنوف دوبلورها، مدرسان و مدیران سالنها، حالا مهدی سجاده چی رییس انجمن فیلمنامه نویسان هم با نگارش یادداشتی خطاب به روسای سینما تاکید کرده که عیدی ارشاد باید به تمام اعضای خانه سینما تعلق گیرد.

در یادداشت رییس صنف فیلمنامه نویسان آمد: امیدوارم این روزهای سخت بر شما آسان شود و به زودی روی دیگر زمانه هم خودش را به ما نشان دهد. میخواهم در مورد داستان عیدی‌ امسال موضوعی را بگویم، اما ابتدا نکته‌ای را عرض می‌کنم؛ امروز در یکی از پیام‌رسان‌های اجتماعی تصویر تأسف‌باری را دیدم. یک طرف خانواده‌ای شاد بود که پدر گوشی‌اش را برای گرفتن سلفی بالا نگه‌داشته بود و در سمت دیگر خانواده‌ای که به دستان پدر خیره مانده بودند تا از قلکی که بالا گرفته بود، سکه‌ای از سر اقبال پایین بیفتد. توضیح تصویر این بود: «خانواده‌ها در قرنطینه، شرایط مختلفی دارند»

سجاده‌چی ادامه داد: شاید بهتر بود در انتهای سال پیش، مدیران خانه برای شیوه توزیع عیدی با رؤسای صنوف مشورت می‌کردند؛ شاید هم لازم ندیدند و شاید فرصت این‌کار در آن روزها نبود. به هرحال اینک که به هر دلیل چیزی داده و گرفته نشده پیشنهاد مشخصی دارم که برگرفته از آرا همکاران محترم در رسانه‌های جمعی‌ است. از مدیران خانه سینما می‌خواهم حال که فرصت هست اشتباه احتمالی خود را جبران کرده و صدای مدیران اصناف را بشنوند؛  بروید و با مسئولین سازمان سینمایی مذاکره کنید، چانه بزنید، فشار بیاورید و در صورت نیاز از توان فشار آوردن اصناف استفاده کنید تا عیدیِ داستان شده امسال به همه اعضای خانه سینما تعلق گیرد.

سینماروزان: علی نصیریان بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون و تئاتر روی آنتن زنده رادیو ایران، ماجرای کرونا را مجالی کرد برای تاختن به سیاستمداران پرمدعایی که مدام پز خدمت میدهند ولی از مدیریت جامعه به هنگام انتشار یک ویروس هم ناکامند.
علی نصیریان درباره شرایط این روزها با وجود ویروس کرونا در “فرش بنفشه”رادیوایران اظهار کرد: این یک تجربه خیلی خوب بود تا تذکر و هشداری به انسان بدهد که این همه اِهِن و تُلُپ دارد، با این همه فناوری و اقتصاد و پول و زور و اسلحه های مدرن در مقابل یک ویروس از پا درمی آید و نمی داند چه کند. این ویروس را نمی شناسد و نمی داند با او چه معامله ای کند. طول می کشد تا آن را بشناسد و بتواند برای آن دوا و درمان پیدا کند. این موضوع خیلی عجیب و جالب است.
این بازیگر خطاب به سیاستمداران منفعت طلب پرمدعا یادآور شد: ما باید به خودمان یادآوری کنیم که خیلی هم دستمان پر نیست و بسیار آسیب پذیر هستیم و ممکن است با یک ویروس کلکمان کنده شود. در نتیجه این همه غرور و تکبر و فخرفروشی و زورگویی و قلدری و بزن و بهادری و کشتن همدیگر چه لزومی دارد؟ اکنون بشر در موقعیتی است که باید به یک همگرایی، همبستگی و دوستی برسد. تمام ملت ها باید از دشمنی و درگیری و خصومت دوری کنند. این یک هشدار برای ما است. ممکن است خود کره زمین هم مطمئن نباشد که چه اتفاقی خواهد افتاد. اصلا با کارهایی که بشر با کره زمین کرده انتهای کار نامعلوم است.
نصیریان ادامه داد: انسان ها در ماجرای کرونا با یکدیگر هم درد شده اند و یک درد مشترک دارند. همه می خواهیم زنده باشیم و نمیریم. همه از این ویروس لطمه می خورند و این باید برای ما آموزنده باشد که آقاجان ما که در چنین موقعیت هایی همدیگر را می پاییم، روسیه به آمریکا مسائل بهداشتی می فرستد یا امریکا می خواهد برای ایران وسایل بفرستد فقط در این زمان نباشد، وقتی چنین مسائلی نیست و در دوران صلح و آرامش هم با یکدیگر دوست باشیم. فرهنگ و هنر و مسائل معنوی برای همین است.
این بازیگر پیشکسوت در پاسخ به اینکه آیا پس از اتمام ماجرای کرونا، این روزها و عبرتی که باید بگیریم یادمان می ماند، تاکید کرد: اشکال کار ما همین است. بشر فراموشکار است، همانطور که مرگ را فراموش می کند. همسرش، پدرش را در گور میگذارد و می بیند اما باز هم سر خانه اول برمی گردد.

وی تصریح کرد: می خواهم با این ملت نازنین و عزیزی که این همه صدمه خوردند همدردی کنم. مردمی که با مسائل اقتصادی، گرانی، کمبودها و نقصان هایی که بوده دست و پنجه نرم کرده اند. این مرض هم که آمده با از دست دادن کار و خانه نشینی مواجه شده و دارند تحمل می کنند. من به این انسان ها تعظیم و با آنها همدردی می کنم.

سینماروزان: با ورود به هفتمین سال اعتدال، آسیب‌شناسی ساختار مدیریتی سینمای اعتدال بیش از قبل انجام خواهد شد و بسیاری امیدوارند به اینکه با اتمام کار این دولت و روی کار آمدن دولت بعد، لااقل فردی با عقبه سینما در ریاست سازمان سینمایی قرار گیرد.

محمد نشاط تهیه‌کننده با اشاره به تناقضات حاکم بر مدیریت سینمایی اعتدال به باشگاه خبرنگاران جوان گفت: چندی قبل قرار شد از تولید فیلمی به دلایلی کناره گیری کنم و هنوز این تصمیم به قطعیت نرسیده بود، اما جالب اینجاست زمانی که به ارشاد تلفن کردم و خواستم اطلاع دهم گفتند که فلان کارگردان در پیش تولید آن است! وقتی چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد انتظار چه چیزی می‌توان داشت!؟ یعنی پروژه‌ای که اعلام رسمی کناره گیری بنده روی آن نبوده در پیش تولید فرد دیگری قرار دارد!

نشاط افزود: همین امسال محمد حسین لطیفی مجری “هفت” فیلمی را در ترکیه کار کرد که پروانه ساخت نداشت و یک ماه پس از شروع فیلمبرداری، پروانه آن را دریافت کرد! آیا به من و دیگران این امکان را می‌دهند!؟

تهیه‌کننده “قرنطینه” و”این سیب هم برای تو” ادامه داد: همه اتفاق‌هایی که منجر به وضعیت کنونی و اسف بار شده از ارتباطات و رانت بازی‌ها می‌آید که اگر نباشد قطعا وضعیت بهتر خواهد شد. وقتی که پول و قدرت دارید آدم‌ها و رابطه‌های خودتان را وارد میدان می‌کنید و قطعا کارها فارغ از کیفیت، به نفع شما پیش می‌رود.
نمی‌دانم چه اصراری به قوی‌تر کردن بخش دولتی و تضعیف بخش خصوصی واقعی دارند!

نشاط تاکید کرد: به نظرم اغلب مراکز مختلفی که شاخه‌های سازمان سینمایی هستند باز هم به نفع آدم‌هایی خاصی عمل می کنند که سالهاست در همه بخش‌های سینما فعالیت چندوجهی دارند. به عنوان نمونه، علیرضا تابش مدیر فارابی بیاید و بگوید چقدر سوابق و عملکرد سینمایی دارد؟؟ بروید و ببینید همین فارابی به چه افرادی بودجه داده است!؟؟

این تهیه‌کننده خاطرنشان ساخت: متاسفانه اینقدر تهیه‌کننده، کارگردان و فیلمنامه نویس حرفه ای، ولی بیکار در سینما داریم که باید فدای بودجه بگیرهای همیشگی شوند و با کمی بررسی، متوجه می‌شویم همین بودجه‌بگیرها هستند که با اعمال نفوذ وارد سینما شده اند و انگار باید مدام کار کنند. تا زمانی که آدم‌هایی در سینما هستند که به سبب داشتن پست‌های مختلف، قدرت، نفوذ و پول دارند سینما از این بدتر هم خواهد شد.

تهیه‌کننده “بی خداحافظی” درباره چگونگی برون‌رفت از این وضعیت اظهار داشت: باید افراد بی طرف، با انصاف و با وجدان و کسانی که نفعی نمی‌برند، تصمیم گیرنده‌های سینما باشند یعنی از قدرت و عامل نفوذ فاصله بگیرند تا پویایی به همراه داشته باشند.

سینماروزان: به گفته مجری طرح برنامه «بریم بسازیم» مخاطبان با شرکت در یک نظرسنجی از روز دوشنبه 11 فروردین، مقصد بعدی این برنامه را انتخاب خواهند کرد.

مهرداد صالح مجری طرح و مدیربرنامه ریزی ریلیتی شوی «بریم بسازیم» در خصوص پررنگ بودن نقش مخاطب در طراحی و ساخت فصل‌های بعدی این برنامه گفت: از ابتدا قرار بود با نزدیک شدن به قسمت‌های پایانی برنامه در یک نظرسنجی بزرگ، انتخاب مقصد بعدی «بریم بسازیم» را به عهده مخاطب واگذار کنیم. چراکه تمام هدف این برنامه خدمت به مردم و کمک به سازندگی عمومی در قالب یک برنامه جذاب است و به همین تصمیم گرفتیم انتخاب لوکیشن بعدی را به مخاطبان واگذار کنیم.

وی افزود: هدف «بریم بسازیم» مطرح شدن ایده‌های خوب برای آبادانی کشورمان با کمک دوربین برنامه است تا با نشان دادن قبل و بعد این فعالیت‌ها به توسعه و آبادانی این مناطق کمک کند و به همین دلیل از دوشنبه 11 فروردین همزمان با پخش ششمین قسمت «بریم بسازیم» از شبکه سوم سیما تا پایان فروردین ماه، مخاطبانی که احساس می‌کنند روستا و یا منطقه سکونت آنها نیاز به سازندگی و یا تغییر دارد و یا ایده های خوبی برای آبادتر شدن محل زندگی خود دارند، می‌توانند از طریق راه‌های ارتباطی که در طی پخش برنامه معرفی خواهند شد در نظرسنجی، شرکت و مناطق پیشنهادی خود را به تیم تولید «بریم بسازیم» معرفی کنند.

مجری طرح و مدیربرنامه ریزی ریلیتی شوی «بریم بسازیم» خاطرنشان کرد: پس از پایان نظرسنجی از طریق اتاق فکر برنامه، نتایج نظرسنجی مورد استخراج قرار خواهد گرفت و مقصد بعدی برنامه «بریم بسازیم» نیز اطلاع رسانی خواهد شد و این اتفاق در فصل‌های بعدی هم رخ خواهد داد و همزمان با پخش هر فصل، مخاطبان می‌توانند در انتخاب مقصد بعدی «بریم بسازیم» مشارکت داشته باشند.

مجموعه ریلیتی شوی «بریم بسازیم» روایتی از تلاش چهار جوان است که با هدف ایجاد توسعه‌ی پایدار و ارتقا سطح رفاه مردم، وارد روستایی در حاشیه‌ی ورامین می‌شوند. در هر قسمت از این برنامه، این چند نفر که شخصیت‌های اصلی مجموعه هستند در قالب قصه ای جذاب با کاستی‌ها و مشکلات موجود در روستا مواجه شده و سعی می‌کنند با کمک اهالی، آن مشکل را برطرف کنند. ماموریت‌هایی که برای این شخصیت‌ها بوجود می‌آید، از جنسی است که مردم عادی نیز توان انجامش را دارند و صرفا نیازمند بیدار شدن دغدغه‌ی کمک به هم‌نوع و پیشرفت در مردم روستاست.

«بریم بسازیم» در ده قسمت به کارگردانی مهدی ماهان و مجید عزیزی و تهیه‌کنندگی احمد شفیعی نوروز 99 در حال پخش از آنتن شبکه سوم سیما است.

سینماروزان: سریال “کامیون” که از شبکه دو روی آنتن میرود اشارات مختلفی داشته هم به سلاطین خوشنام فوتبال و موسیقی و هم سلاطین بدنام اقتصادی و آنها که پشت موسسات مالی-اعتباری متخلف هستند.

علی هاشمی برادر هدایت هاشمی با اشاره به ایفای نقشی اصالتا خراسانی در “کامیون” به بانی‌فیلم گفت: خیلی خوشحالم که هم خودم و هم برادرم هدایت توانسته‌ایم لهجه مشهدی را با سریالهای طنز به خانه‌های مردم ببریم. در “کامیون” با بزرگانی مثل مهدی هاشمی و جهانبخش سلطانی همکاری کرده‌ام که هر یک خاطرات فراوانی برای ما داشته‌اند.

این بازیگر با اشاره به شباهتهای شخصیت اصلی فیلم به سلطان علی پروین گفت: بلحاظ جثه و سرعت عمل، مهدی هاشمی یادآور علی پروین است و اینکه هوای پایین‌دست‌ها را دارد نیز تداعیگر مردمداری علی پروین است.

هاشمی افزود: گریمور این سریال سعی کرده هر کدام از کاراکترها را طوری چهره‌پردازی کند که همین گریم‌ها هم خنده‌دار و مفرح باشند. در سریال سپند امیرسلیمانی را هم داریم که با شمایل “الویس پریسلی” سلطان راک اند رول گریم شده و خیلی هم بین مخاطبان، بحث ایجاد کرده.

علی هاشمی پیرامون کنایه‌های سریال به پشت پرده موسسات مالی متخلف و سلاطین ارز گفت: این موسسات همه مردم را از دور یا نزدیک درگیر کرده‌اند و اینکه پشت پرده هر کدام از تخلفات هم یک‌ سلطان وجود دارد نشان دهنده اوضاع است و مسعود اطیابی کارگردان سریال هم کوشیده بخشی از فساد این موسسات را به دل طنز بیاورد.

این بازیگر درباره دورنمایی از سریال “کامیون” بیان داشت: “کامیون” سریالیست که میخواهد هم از درگیریهای جوانان بگوید و هم لحظات کمدی خود را داشته باشد و بر همین اساس قدرت ماندگاری بالایی دارد به‌خصوص که سلامت کمدی برای تولیدکنندگان اهمیت داشته و درکنار طنزپردازی بسیار بر رعایت اخلاق تاکید شده.

سینماروزان/محمد شاکری: سینماداران از اولین گروههایی بودند که با ورود کرونا به ایران، به‌جبر یا اختیار(؟) با تعطیلی سالن‌های سینما به کمک نظام بهداشت و درمان کشور آمدند و به‌دنبال آن بیانیه‌های پی در پی صنفی را شاهد بودیم که خواستار تعطیلی پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی بودند.

نگاه غالب این تصمیم‌سازان این بوده که نهایت بعد از ماه رمضان داستان کرونا فروکش میکند و نتیجتا یک اکران نوروز از دست رفته است ولی زهی خیال باطل!

اگر حتی اوج فراگیری کرونا تا دو ماه دیگر باشد که امری محال است باز تا رسیدن واکسن و درمان قطعی کرونا حداقل دو سال زمان نیاز است! عقلای فرهنگ میخواهند دو سال سینما و تلویزیون را تعطیل کنند؟؟

همین الان که تازه در ماههای ابتدایی تعطیلی هستیم، فقر گسترده، طبقات و اقشار مرتبط هنری را زمین‌گیر و درمانده کرده است و کم نیستند صاحبان سینمایی که به‌تدریج در حال تسویه حساب با کارمندان خویشند!
با این حساب در صورت امتداد ماجرای کرونا، آیا میشود دو سال تعطیلی را به آنها تحمیل کرد؟؟

مثل مسئولان سینمایی در اتفاقات اخیر مثل کسی است که یک سیلی محکم خورده و همچنان دور خودش میچرخد و هر جفنگی را به زبان میاورد و بدون توجه به عواقب کار و دوراندیشی، سخنانی میگوید که یک ماه بعد نمیتواند از آن دفاع کند!

در بخش تولید محصول اگر کارخانجات و معادن، تولیدشان را قطع کردند شماهم ساخت و تولید آثار سینمایی و تلویزیونی را تعطیل کنید؛ آن هم در شرایط ویژه روانی و روحی مردم که تحت شکنجه قرنطینه‌های طولانی هستند و این آثار هنری است که فضای تنفسی برای آنها ایجاد میکند. پس به جای پاک کردن صورت مساله به فکر راه حل باشید.

سبک کردن تیم های تولید و عوامل پشت صحنه، بیرون آمدن از فضاهای بسته آپارتمانی و استفاده بیشتر از فضای باز از جمله راههایی است که علاوه بر کنترل نکات بهداشتی میتواند به ادامه روند تولید کمک کند.

بالاخره حتی پس از فروکش اوج کرونا هم نمیتوان سینماها را به یکباره به روال سابق برگرداند اما میشود تولیدات را به سوی شبکه های اینترنتی و سامانه‌های ویدیوی درخواستی( وی.او.دی‌ها) کشاند و اندکی زمان برای دست اندرکاران سینمایی خرید.
چرا با تعطیل کردن زیرمجموعه‌هایی از سینما که وظیفه‌ای جز توزیع پول برای تولید نداشته‌اند، بودجه‌ها را صرف خرید آثاری نمی‌کنند که به‌خاطر تعطیلی سینماها، اکرانشان به محاق رفته؟؟

به جز این چطور است که فروشگاههای زنجیره‌ای که اتفاقا برخی از آنها بلحاظ بهداشتی، تمیزتر از پردیسها نیستند و درعین حال ازدحام‌شان چند برابر سینماهاست، در تمام روزهای کرونایی برای یک ساعت هم بسته نماندند و هیچ بیانیه و اطلاعیه‌ای درباره احتمال شیوع کرونا از این طریق نیامد؟؟

پس باید سینماها را برای شرایط جدید آماده کرد. نصب دستگاه ضدعفونی کننده مراجعین در ورودی سینماها ، فروختن بلیط با صندلی‌های با فاصله و محدودیت در نفرات هر سالن و ضدعفونی کردن سالنها در بین سانس‌های اکران از جمله تمهیداتی است که میتوان با رعایت آنها، سینماها را دوباره گشود بخصوص که سینماهای ما به غیر از روزهایی خاص با ازدحام مواجه نیستند و همین امر، مدیریت چیدمان تماشاگر درون سالن را سهل می‌نماید.

آیا نمی‌توان از این فرصت تعطیلی سینما و تولید، در جهت تجهیز سینماها برای مقابله با شرایط تازه و همچنین مصرف بودجه‌های هنگفت تولید سینمایی جهت خرید رایت محصولات پشت خط اکران و روانه کردن آنها به سمت وی.او.دی‌ها بهره برد؟؟

سینماروزان: وارد دومین هفته از سال جدید شده‌ایم و بسیاری از ارگان‌ها و نهادها، عیدی پرسنل و همکاران را تمام و کمال پرداخت کرده‌اند ولی هنوز تکلیف عیدی سینماگران مشخص نیست چون حذف بیش از دوهزارنفر از سینماگران از فهرست عیدی‌گیرندگان با انتقادات مختلفی روبرو شده و از صنف مدرسان تا صنف دوبلورها به این امر معترض بوده‌اند.(اینجا و اینجا را بخوانید)

وجیه‌الله شهیدی رییس انجمن مدیران سالن‌های سینما با انتقاد از روند نامناسب توزیع عیدی میان سینماگران به سینماروزان گفت: نزدیک به سه دهه بعد از را‌ه‌اندازی خانه سینما، هنوز در توزیع عیدی میان سینماگران هم به یک نظام اصولی نرسیده‌ایم و نمی‌دانیم چرا هر سال می‌خواهند چرخ را از نو اختراع کنند؟

رییس انجمن مدیران سالن‌های سینما ادامه داد: بدبختانه اینکه هر سال در توزیع عیدی میان سینماگران همین بساط است و این مشکل هر سال وجود داشته ولی یک بار نشده که وزیر ارشاد و رییس سازمان سینمایی ساده و اصولی، ساختاری سالم برای توزیع عیدی ایجاد کنند که به همه عیدی برسد! در کل سال که حتی یک سبدکالا به اعضای خانه سینما نمیدهند و به عیدی دادن هم که می‌رسیم، نصف سینماگران را حذف می‌کنند!!

شهیدی با اشاره به حذف بیش از ۲هزارنفر از فهرست عیدی‌گیرندگان ارشاد گفت: بیشتر از دوهزار نفر به‌اجبار از لیست عیدی‌گیرندگان حذف شده‌اند چون آقایان بهشان فشار می‌آمده که درکنار این همه بریز و بپاشی که در زیرمجموعه‌هایشان وجود دارد اندکی سر کیسه را شل کرده و برای سینماگران هم خرج کنند؟؟

وجیه‌الله شهیدی تاکید کرد: بدنه سینما به روند توزیع عیدی معترضند چون بی‌عدالتی حذف بیش از دوهزارنفر از فهرست عیدی‌گیرندگان خیلی دردناک‌تر از این است که اصلا به هیچ کس عیدی ندهند. وزیر ارشاد و رییس سینما صدای بدنه سینما را بشنوند و یا به هیچ‌کس عیدی ندهند و یا به همه عیدی دهند! یعنی حتی نمی‌خواهند در آخرین سال دولت اعتدال، خاطره‌ای خوش برای سینماگران بسازند؟؟

سینماروزان: مسعود ده‌نمکی که نوروز سال قبل کمدی “زندانیها” را روی پرده داشت، نوروز امسال همین کمدی را در تلویزیون دارد و اینکه پس از “زندانیها” بناست فیلم بسازد یا سریال یا مجدد به فعالیت رسانه‌ای در مدیومی تازه روی آورد مشخص نیست؟!

مسعود ده‌نمکی در تازه‌ترین گفتگوی خود درباره کیفیت سینمای ایران در سالهای اخیر به مهر گفت: سینمای ایران در سال‌های اخیر در حوزه سخت‌افزاری پیشرفت‌های خوبی داشته است و پردیس‌های سینمایی و تعداد سالن‌های نمایش در کشور هم رو به افزایش است، اما متأسفانه در حوزه نرم‌افزاری پیشرفت چندانی نداشته‌ایم. به همین دلیل معتقدم برای آینده باید روی این بخش تمرکز کرده و برنامه‌ریزی درستی داشته باشیم.

وی بیان کرد: باید هم در حوزه تولید محتوا و هم در حوزه مدیریت استراتژیک، در نوع آثار و ذائقه مخاطب و ذائقه‌سازی برای مخاطب، عدالت در اکران عمومی فیلم‌ها، فرصت‌های متناسب و متعادلی را برای همه فیلمسازان فراهم کنیم.

کارگردان فیلم سینمایی «اخراجی‌ها» با بیان اینکه معتقد است بحث فرهنگسازی نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است توضیح داد: آثاری که در جشنواره فیلم فجر اخیر دیده شد، به شدت تاثیرپذیر از جامعه بودند و نه تأثیرگذار!!!

وی تاکید کرد: در جشنواره فیلم فجر تنها یک چهارم تولیدات سینما دیده می‌شود و نمی‌توان قضاوت درستی برای اکران ۹۹ داشت. البته این احتمال نیز وجود دارد که بسیاری از فیلم‌هایی که به جشنواره فیلم فجر نرسیده‌اند نیز در این زمینه بدتر از فیلم‌هایی باشند که در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شدند.

کارگردان «معراجی‌ها» درباره ضعف در نگارش فیلمنامه‌های سینمایی توضیح داد: مساله ضعف در فیلمنامه‌نویسی، یک مساله جهانی است و بسیاری از فیلم‌هایی که در کشورهای مختلف به خصوص در سینمای هالیوود ساخته می‌شود نیز با این مشکل مواجه هستند، شاید تعداد انگشت شماری از فیلم‌ها فیلمنامه‌های خوب و شاخصی داشته باشند.

ده نمکی در پایان گفت: فقدان فرهنگسازی و یا حتی ترویج ضدفرهنگ‌ها و ضدارزش‌های اخلاقی، تبدیل به یک مسابقه اساسی در سینمای ایران شده است، به عنوان مثال در کشورهای دارای سینما، اگر در فیلمی سیگار و مصرف الکل را نشان می‌دهد، هدف و تلاش فیلم برای نشان دادن تأثیرات منفی این موارد روی مصرف‌کننده است، اما در آثار سینمای ایران مواردی از این نوع تبدیل به ارزش شده است و در راستای شخصیت‌پردازی از آن بهره‌گیری می‌شود!

سینماروزان: اگرچه بیانیه هشداردهنده کارگروه کرونایی خانه سینما مبنی بر لزوم تعطیلی تولیدات سینما و تلویزیون جهت قطع زنجیره شیوع کرونا باعث تعلیق تولید شماری از پروژه‌ها شد ولی همچنان هستند پروژ‌ه‌هایی که بی‌توجه به این هشدارها، کار خود را ادامه می‌دهند.

پیش‌بینی بدنه سینما این بود که روسای خانه سینما با تمام قدرت به حمایت از بیانیه کارگروه فوق بپردازند با این حال بیانیه این کارگروه خیلی زود از سایت خانه سینما حذف شد!!

دانش‌اقباشاوی رییس صنف دستیاران سینما که سخنگوی کارگروه کرونایی خانه سینما هم هست به ایسنا گفت: کارگروه کرونایی سینما روز ۲۵ اسفند ماه بیانیه‌ای منتشر کرد که براساس آن، به افراد اعلام شد به پشتوانه قانون کار جمهوری اسلامی در شرایط فورس ماژور و در حالی که جان‌شان در خطر قرار دارد، می‌توانند از مرخصی بدون حقوق استفاده و ترک کار کنند.

سخنگوی کارگروه مدیریت بحران کرونا در سینما افزود: انتشار این بیانیه در مدت کوتاهی، با استقبال افراد حاضر در پروژه‌های تصویری رو به رو شد و خاطر آنان را آسوده کرد ولی متاسفانه چند ساعت بعد از انتشار آن، همایون اسعدیان، رییس هیات مدیره خانه سینما، این بیاینه را از خروجی سایت این تشکل برداشت و روز بعد، بیانیه‌ای دیگر منتشر و بعد از آن نیز گفت‌وگویی کرد و حرفهایی زد.

اقباشاوی درباره دلایل این موضوع توضیح داد: تصور اسعدیان این بود که در بیانیه ما اعلام شده کارفرمایان در مدت تعطیلی پروژه باید دستمزد اعضا را بپردازند اما اصلا چنین موردی نبود. اسعدیان معتقد بودند این بیانیه تعهداتی ایجاد کرده که خانه سینما نمی‌تواند به آن‌ها متعهد شود، درحالی که برداشت ایشان ناشی از تسلط‌ نداشتن به موارد مندرج در قانون کار بود، در صورتی که اصالت و اعتبار بیانیه‌های کارگروه ما از حضور بزرگان صنوف تاثیرگذار سینما و کارشناسی چندین حقوقدان و کارشناس رسمی دادگستری  مشاوره نشات می‌گیرد.

سخنگوی کارگروه مدیریت بحران کرونا در سینما اضافه کرد: همایون اسعدیان معتقد بود بیانیه ما باعث تضعیف خانه سینما می‌شود اما موضع‌گیری ما نه تنها باعث تضعیف خانه سینما نمی‌شد، بلکه موجب تقویت ریشه‌های صنفی آن می‌شد، چراکه نشان می‌داد خانه سینما و کارگروهش در یک بزنگاه تاریخی با انتشار این بیانیه به تبع قانون، به نفع جان انسان‌ها موضع‌گیری کرده است.

او اضافه کرد: ما با این بیانیه به اعضای خود این پیام را دادیم که نترسید چون قانون از شما حمایت می‌کند ولی متاسفانه با عملکرد اسعدیان در خانه سینما و حذف بیانیه ما و جایگزین کردن بیانیه خودشان، این پیام به اعضا فرستاده شده که بترسید، چون در پناه قانون و خانه سینما نیستید.

اقباشاوی با بیان اینکه آمادگی مناظره با همایون اسعدیان را دارد، افزود: ما می‌توانیم کاملا از بیانیه خود دفاع و ثابت کنیم هیچ مشکل قانونی ندارد و حق طبیعی انسان‌هاست که از جان خود مراقبت کنند. چه معنی دارد که وقتی کرونا فراگیر شده با ادامه تولید فیلمها و سریالها، جان ملت را به خطر بیندازیم؟؟

سینماروزان/احمد محمداسماعیل: روند تولید در شبکه خانگی همانگونه که پیش بینی میشد روز به روز افزایش می‌یابد و این تکثر تولیدات باعث بالارفتن مخاطبان سامانه‌های ویدیوی درخواستی(وی.او.دی‌ها)شده است.

اگر صدا و سیمای انحصاری تنگ نظرانه و غیرشفاف عمل نمیکرد شاید اقبال این چنینی به شبکه خانگی و وی او دی ها نمیشد ولی فضای بازتر این بستر و حذف بوروکراسی معمول تلویزیون و دوری از ممیزی‌های سلیقه‌ای تلویزیون مجالی برای هنرنمایی ایجاد نموده است.

سریال عاشقانه “دل” ساخته منوچهر هادی از آخرین محصولات این شبکه است که توانسته توجه مخاطبین را به خود جلب کند و علیرغم آغاز کند ولی روند رو به رشد آن به‌خصوص از قسمت دهم نشان از موفقیت تیم سازنده در یک فضای کاملا رقابتی است.

بازی متفاوت حامد بهداد درکنار یکدستی کلیت بازی‌ها، داستان معماگونه و بخش بندی شده متناسب با قسمتهای طولانی ، تصاویر شیک و چشم‌نواز، احساس سرخوشی به مخاطب داده است.

در نقطه مقابل “دل”، سریال “هم‌گناه” قرار گرفته که با سیل بازیگران چهره هنوز نتوانسته موج لازم را در میان مخاطبان ایجاد کند.

بازی‌ تکراری محسن کیایی ، تیپ نچسب کارآگاهی پرویز پرستویی که مخاطب نه کارآگاه بودنش را باور میکند نه اصیل‌زادگی‌اش را و ایفای نقش بلاتکلیف حبیب رضایی که فاتحه شخصیت خلافکاران را خوانده است، بلبشویی شکل داده که برای نجاتش نیاز به دمیدن روحی تازه در قسمتهای آتی دارد.

تولید محصول جنایی در ایران بی‌توجه به بومی‌سازی این گونه و تلاش برای شبیه‌شدن به نمونه‌های غربی نه تنها جلب مخاطب نمی‌کند که به زدگی تماشاگر و رجوع به محصولات ارژینال منجر می‌گردد و این نکته‌ایست که کیایی حواسش به آن نبوده.

جبر اقتصادی(؟) کیایی را از “خط ویژه” و “چهارراه استانبول” به “مطرب” و حالا “هم‌گناه” رسانده! این روند به کجا ختم خواهد شد؟ کیایی با تمهیداتی در تدوین و کم کردن از بازیهای تیپیکال، سریالش را نجات خواهد داد یا کورس رقابت را تمام و کمال به “دل” واگذار خواهد کرد؟

سینماروزان: نهم فروردین سالروز ولادت امام حسین(ع) است؛ امام آزاده‌ای که سینما و تلویزیون ایران کوشیدند با تولید “روز واقعه” و “مختارنامه” دیدن خود را به وی ادا کنند و خوشبختانه هر دو محصول هم ماندگار شدند چون در عقبه یکی مولفی یکتا به نام بهرام بیضایی بود و در دیگری یک هنرمند مومن به نام داوود میرباقری.

به بهانه ولادت امام(ع) بد ندیدیم بخشی از خاطرات بازیگر اصلی “روز واقعه” که شکلی ماورایی دارد را مرور کنیم.

علیرضا شجاع‌نوری در چگونگی انتخاب اسب برای سکانسهای اصلی “روز واقعه” گفت: برای فیلمبرداری به یک اسب احتیاج داشتیم که زیبا و باهوش باشد و بتواند با صحنه کنار بیاید و از دوربین نترسد. وقتِ کورس‌های گنبد کاووس بود و همه روستاییان، اسب‌های خوبشان را فرستاده بودند آنجا و برای همین مشکل داشتیم.

شجاع‌نوری ادامه داد: بچه‌ها شنیدند در دهی نزدیک شیراز، یکی چند اسب دارد که شاید به درد بخورد و بچه‌ها بعد از رفتن به آن ده و دیدن اسبها فهمیدند چیزی دستشان را نمی‌گیرد و این شد که نومید در حال بازگشت بودند که شیهه اسبی را شنیدند و هرچند صاحب اسب ابتدا منکر وجود اسب میشود ولی درنهایت اسب دوم عبدالله این طور انتخاب شده بود و حتی صاحبش گفته بود حالا که خودش دوست دارد بیاید نمی‌توان جلویش را گرفت.

علیرضا شجاع‌نوری افزود: اول بار که تصمیم گرفتم در “روز واقعه” بازی کنم هیچ‌گاه گمان نمیکردم تا سالهای سال این طور با اشتیاق درباره‌اش صحبت شود. خاطره‌هایش هنوز شیرین‌اند. خاطرات بد مثل شکستن دنده خیلی زود از یادم رفت. این کار هم مثل بسیاری از کارهای دیگر در آخرین روزهای پیش تولید پیشنهاد شد؛ شهرام اسدی پیشم آمد و گفت همه بازیگران انتخاب شده‌اند و فقط بازیگر اصلی مانده.

شجاع‌نوری با اشاره به نخستین روز فیلمبرداری گفت: وقتی رسیدیم به لوکیشن، همه چیز آماده بود ولی کارگردان از جای سایه‌ها خوشش نمی‌آمد و برای همین دست نگه داشت تا اینکه یکی از شترها رم کرد و رفت تا حوالی عصر که برگشت؛ سایه‌های مدنظر اسدی هم با بازگشت شتر، برگشتند!! این شتر همان شتری بود که در سکانس پرسش راهب نصرانی از عبدالله مبنی بر چرایی عدم ازدواج با یک دختر نصرانی به چشم می‌خورد.

این بازیگر در شرح سکانسی ماورایی آورد: در سکانس برکه و نخل باید طوری طوفان می‌شد که برگهای بالای نخلها هم تکان بخورد و با بزرگترین فن‌ها هم نمی‌شد چنین کاری کرد. چاره‌ای پیدا نشد تا اینکه به ناگاه طوفانی طبیعی وزیدن گرفت بطوری که هم سر نخلها تکان میخورد و هم گردوخاک از زمین بلند شد؛ این همان صحنه بازگشت یاران پشیمان امام از کربلا قبل از عاشوراست!!

شجاع‌نوری ادامه داد: یک روز وسط رمل‌های بافق منتظر فیلمبرداری بودیم که به ناگاه از دل افق متوجه شدم یکی دارد به سمت ما می‌آید؛ خانمی با چادر گلدار و دمپایی با دوازده نان محلی که ندرش بود برای فیلم امام.

علیرضا شجاع‌نوری با تاکید بر خلوص نیتی که فیلمنامه بهرام بیضایی را به منصه ظهور رسانید گفت: حال همه خوب بود؛ آن هم حین ۴ماه حین فیلمبرداری که پر بود از فراز و نشیب. یادم است بهمن ماه چون مدیر فجر بودم به جشنواره بازگشتم و اسدی ماند تا سکانسهای ابتدایی و انتهایی فیلم که یکی شاد و دیگری غمگین بود را بگیرد آن هم در دو روز متوالی و عجبا که روز اول آسمان آفتابی بود و روز بعد آسمان غبارآلود شد!

سینماروزان: در میان کارگردانان ایرانی کمتر کسی را پیدا می‌کنید که ایرادات آثارش را بپذیرد و اغلب با افرادی سفسطه‌گر روبروییم که حتی ایرادات آشکار آثار خود را نمی‌پذیرند و مثلا وقتی بعد از چهار دهه فیلمسازی، سفارش فیلم اعتراضی‌ می‌گیرند و حاصل کار به کمدی ناخواسته بدل می‌شود، زمین و زمان را متهم می‌کنند برای آن که زیر بار قبول نقاط ضعف نروند.

در این اوضاع اینکه یکی مثل سروش صحت که اتفاقا هم فیلم مخاطب‌پسند “جهان با من برقص” را ساخته و هم سریالهای مفرح “پژمان” و “لیسانسه‌ها” را بی‌سفسطه از ضعف تکنیکی خودش می‌گوید جای خشنودی دارد.

سروش صحت با اعتراف به ضعف تکنیکی آثارش به بیست‌و‌چهار گفت: من در تکنیک خیلی ضعیفم و خیلی تکنیک بلد نیستم و جایی که در آن حس می‌کنم بهتر و بلدترم، حسم است و در تمام کارهایم به این حس معتقدم.

صحت با اشاره به شکل تمریناتش ادامه داد: وقتی داریم تمرین می‌کنیم به‌خصوص در میزانسن و با لباس و زمانی که تمرین جدی است روی حس‌ها متمرکزم و می‌دانم چه چیزهایی را باید روتوش کنم؛ این موقع است که یک ذره دیوانه بازی دارم مثلا میگویم این انگشتت را آن قدر تکان نده یا کمی سرت را این طرف‌تر بیاور.

سروش صحت افزود: خیلی به گوشم اعتماد دارم و به صداها و نحوه ادای جمله‌ها. ممکن است یک جمله طولانی را با یک برداشت بگیریم ولی بر سر نحوه گفتن یک بله یا نه، نصف روز وقت بگذاریم! به نظرم ما پر از بدی و خوبی هستیم؛ منتها باید خوبی‌های خود را تقویت کنیم و گسترش دهیم و بدی‌ها را آرشیو کنیم!

سینماروزان: تعطیلی سینماهای کشور به‌خاطر شیوع کرونا به دومین ماه خود وارد شده و هیچ بعید نیست که با ادامه شیوع کرونا در کشور این تعطیلی به فصل تابستان هم برسد.

در این شرایط هنوز هیچ برنامه پیشروی مشهودی برای جبران ضرر و زیان کرونایی سینماداران، صاحبان آثار و دفاتر پخش از سوی مدیران بالادستی اتخاذ نشده و انگاری همه منتظرند بلکه از غیب دستی برسد…

محسن چگینی تهیه‌کننده‌ای که مدتی کوتاه پیش از تعطیلی کرونایی سینماها کمدی “خوب بد جلف۲” را روی پرده فرستاد با اشاره به تعطیلی دامنه‌دار سینماها به‌خاطر کرونا به “ایرناپلاس” گفت: قطعاً تا عید فطر سینماها باز نخواهند شد و فرصت سه ماه اکران از دست رفته است. به دنبال آن نیز ترافیک فیلم‌های اکران نشده زیاد خواهد شد و سال سختی را برای سینماها در پیش خواهیم داشت.

چگینی با اعلام مخالفت با افزایش بهای بلیت در سال جدید تاکید کرد: شرایط اقتصادی همه افراد جامعه به‌نوعی از این وضعیت کرونایی متضرر شده است و در این شرایط اضافه کردن قیمت بلیت سینما هیچ کمکی به سینما نمی‌کند. در واقع این اتفاق تنها منجر به حذف سینما از سبد فرهنگی خانواده‌ها می‌شود و دستاورد دیگری ندارد.

تهیه‌کننده “خوب بد جلف۲” خاطرنشان ساخت: مدیران سینما نه‌تنها نباید به‌دنبال افرایش قیمت بلیت باشند بلکه باید از همین حالا با رایزنی با صداوسیما و شهرداری به توافق برسند تا به‌هنگام بازگشایی سینماها، تلویزیون، تیزرهای سینمایی را به‌وفور و به‌صورت رایگان پخش کنند و شهرداری، تبلیغات محیطی را به تمام فیلم‌ها به‌صورت رایگان اختصاص دهد بلکه اندکی از ضرر سینما پوشش داده شود.