1

اظهارنظر مجید سوزوکی درباره مهاجرت مهناز افشار+اعترافی صادقانه درباره گرانی بنزین

سینماروزان: کامبیز دیرباز که اخیرا و در طعنه به برخی همکاران دوپاسپورته، خودش را هنرمندی یک‌پاسپورته خطاب کرد در اعترافی صادقانه از درک گرفتاری مردم گفته و حرفهایی درباره مهاجرت مهناز افشار طرح کرده.

کامبیز دیرباز با اشاره به روزهای سخت زندگی گذشته‌اش به “فرهیختگان” گفت: من شاید الان به‌راحتی بتوانم 10 باک بنزین سه‌هزار تومانی در ماه بزنم، اتفاقی هم در زندگی‌ام نیفتد، اما نباید یادم برود روزی را که ماشین نداشتم و تئاتر کار می‌کردم. نباید یادم برود روزی را که ماشین داشتم و محاسبه می‌کردم در ماه چقدر باید بنزین بزنم که آخر ماه کم نیاورم و یادم نمیرود روزهایی که لنگ ۱۰ لیتر بنزین بودم!

بازیگر نقش مجید سوزوکی در “اخراجیها” ادامه داد: اینها را نباید یادم برود، اگر یادم نرود پس دغدغه مردم، دغدغه من هم هست.اما یک نکته دیگری را هم باید این وسط بگویم، اینکه بگوییم هنرپیشه می‌تواند ناجی یک جریان اجتماعی باشد، این مساله درستی نیست. الان مقداری انتظارها از هنرمندان بالا رفته است. اگر فقط در حد حل مساله باشد، بله باید همراه مردم بود ولی نمیتوان انتظارات ماورایی از هنرمند داشت.

دیرباز که در درام “انعکاس” با مهناز افشار همبازی بوده درباره ماجرای مهاجرت مهناز افشار و همکاریش با یک شبکه سعودی بیان داشت: اینکه می‌گوییم ما تا آخرین قطره خون‌مان در وطن هستیم که نباید شعار باشد، اینکه من یک امکان مالی پیدا کنم، سریع از کشور بروم که نشد عرق ملی. شاید اسمش چیز دیگری باشد اما نمی‌خواهم بگویم. من خودم هیچ‌وقت این رفتار را نداشتم، هیچ‌وقت سعی بر شوآف نداشتم. کلمه «یک‌تابعیتی» هم که نوشتم، برای این بود که به مردم بگویم من هم مثل شما هستم، بچه‌ام هم در همین کشور به دنیا آمده است، خودم هم قرار نیست جایی بروم.

دیرباز افزود: مساله اینجاست که هنرمندان هم که همه خانم مهناز افشار یا ایکس و ایگرگ نیستند، یک خانواده چندین و چندصدنفری هستند که ممکن است اعتقادات مختلفی داشته باشند. این را مردم خودشان تشخیص می‌دهند که چه کسی یک حرفی را برای شوآف می‌زند یا ازته دل.




حمله مجدد “کیهان” به “خانه پدری” در حالی که این فیلم فقط با ۱۵ سالن نزدیک به ۲میلیارد فروخته⇐ “خانه پدری” نسخه به‌روزرسانی شده “بدون دخترم هرگز” است!!

سینماروزان: حتی تدبیر رییس دستگاه قضا برای حل مشکل “خانه پدری” و روی پرده فرستادن فیلم با محدودیت کامل و فقط با ۱۵ سالن در تهران هم باعث نشده “کیهان” انتقادات خود به این فیلم را ادامه ندهد.

“کیهان” در تازه‌ترین محتوای انتقادی خود پیرامون “خانه پدری” -که فقط با همان ۱۵ ساان نزدیک به دومیلیارد فروخته- در گفتگو با مدیرعامل خبرگزاری بسیج به “خانه پدری” تاخته است.

حسین علوی در گفت‌وگو با کیهان گفت: “خانه پدری” در واقع نسخه به‌روز‌رسانی شده از فیلم آمریکایی و معاندانه «بدون دخترم هرگز» است. “خانه پدری” را کاری علیه جامعه دینی می‌دانم و معتقدم سازنده – خواسته و ناخواسته – به هر دلیلی از جمله اطلاعات اندک جامعه شناختی و معارفی، قشر متدین را قشری جاهل و متعصب و سبک مغز و دور از عدالت به تصویر کشیده است.

مدیرعامل خبرگزاری بسیج تأکید کرد: یک تماشاگر سطحی، قطعا با تماشای “خانه پدری: نسبت به افراد متدین دارای موضع منفی می‌شود و این جفایی بزرگ به ساحت دین و دین‌مداران است.

علوی گفت: با توقیف این اثر تمامی ‌شبکه‌های معاند و معاندین داخلی و خارجی پشت آن قرار گرفتند و همین نشان می‌دهد که تا چه اندازه “خانه پدری” علیه دین ظاهر شده است. این فیلم به همان اندازه که ضددینی است، ضدایران و ضدایرانی، ضدسنت و ضدغیرت هم ارزیابی می‌شود.




گزارش یک روزنامه‌نگار باسابقه به حسین انتظامی درباره وقوع یک تخلف آشکار در شورای صنفی نمایش!!

سینماروزان: طبق ماده ۱۹ فصل چهارم نظام‌نامه اکران۹۷-۹۸ ، سقف اکران فیلمها در سرگروه برای نیمه دوم سال نمیتواند بیش از ۸ هفته باشد و زیرپا گذاشتن این قاعده توسط فیلم “رد خون” به تهیه‌کنندگی محمود رضوی(نایب رییس شورای صنفی نمایش) با واکنش یک روزنامه‌نگار باسابقه مواجه شده است.

رضا استادی از روزنامه‌نگاران باسابقه سینما خطاب به حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی که اصحاب سینما را به ارائه پیشنهاد برای اصلاح اکران دعوت کرده، نوشت: اگر سینمای کشور مسئولی دارد لطفا رسیدگی کند. فیلم “رد خون” وارد دهمین هفته اکران خود در سرگروه آزادی شده درحالی که طبق نظام نامه اکران سقف اکران در نیمه دوم سال، هشت هفته است!!

مدیرمسئول رسانه مستقل “سینمامثبت” ادامه داد: تهیه‌کننده “رد خون” نایب رییس شورای صنفی نمایش است. فارابی از ساخت فیلم حمایت کرده و از تلویزیون تا مترو، مرتب تیزر فیلم در حال پخش است. جالب است که حضرات هرجا می‌نشینند می‌نالند از عدم حمایت! آقای انتظامی! این تناقضات را حل کنید.




مسعود ده‌نمکی بیان کرد⇐اگر فیلم مطربی(!) بسازید به‌راحتی صدها تیزر تلویزیونی به شما می‌دهند ولی اگر فیلم جنگی بسازید باید ده واسطه پیدا کنید تا تیزرتان پخش شود!/برخی فیلمها را ده ماه روی پرده نگه می‌دارند و هیچ کس چیزی نمی‌گوید ولی اگر فیلم ما پنج سالن بیشتر داشته باشد برنامه “هفت” علیه ما گزارش پخش می‌کند/به‌جای واتیکانیزه کردن، سینمای انقلاب را به درون خانواده‌ها ببریم/چرا در حوزه اکران به ظرفیت ۴۰۰ هزارنفره نیروهای مسلح، سوبسید نمی‌دهیم؟/وزارت دفاع را مأمور کنید که ادوات نمایشی ژانر جنگ را تولید کند تا هزینه تولید فیلم جنگی کاهش یابد

سینماروزان: هنوز مشخص نشده مسعود ده‌نمکی بعد از مصور کردن سقوط بهمنی سنگین(!) بر سر طبقه محروم در “زندانیها” به دنبال کدام سوژه برای فیلم بعدی خود خواهد رفت؟ و به خصوص بعد از اعتراضات اخیر کدام مضمون را محملی برای تولید فیلم خود خواهد کرد؟

مسعود ده‌نمکی به‌تازگی در نشستی در بنیاد روایت فتح حرفهای تندی را درباره عدم بهره وری از ظرفیتهای نیروی مسلح برای کمک به آثار جنگی بیان کرد.

کارگردان سری «اخراجی‌ها» در مورد موضوع مهم مخاطب در حوزه سینمای دفاع مقدس گفت: پتانسیل ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزارنفری نیروهای مسلح ـ حتی سربازان ـ چیز کمی نیست و باید با ارائه سوبسید، آنها را به سمت تماشای فیلمهای ارزشمند سوق داد. اگر همین تعداد مخاطب را بشود با یک بلیت دو تا سه هزارتومانی برای پر کردن اوقات فراغت روانه سینما کرد، مسیر ساخت آثار دفاع مقدسی هموارتر می‌شود. چون مخاطب کف چنین آثاری اگر اعضای نیروهای مسلح باشند، میزان فروش از مخاطب فیلم‌های اجتماعی بالاتر خواهد رفت. کاری که برخی‌ها در حوزه سینمای اجتماعی می‌کنند، آمارسازی و غیره که در جریان آن هستیم، این‌طرف مخاطب جریان سینمای دفاع مقدس به‌صورت واقعی شکل می‌گیرد.

ده‌نمکی در ادامه اشاره کرد: اگر این کار را کردیم و خانواده نیروهای مسلح را مخاطب سینمای انقلاب و دفاع مقدس شد، با احتساب خانواده‌های آنان مخاطبان به یک‌میلیون نفر خواهد رسید. این کار بودجه آن‌چنانی هم نیاز ندارد. سالیانه مگر چند فیلم دفاع مقدس ساخته می‌شود؟ با توافقی میان سران نیروهای مسلح می‌شود، بدون آنکه هزینه‌ای برای آنان داشته باشد.

کارگردان معراجی‌ها  در این مراسم گفت: اگر به این سمت رفتیم، سینمای انقلاب و دفاع مقدس را واتیکانیزه نکنیم. نگوییم که انقلابی‌های بیایند فیلم‌های سینمای انقلاب و دفاع مقدس را ببینند و افرادی که جزء خانواده‌های نیروهای مسلح ما نیستند حذف شوند. باید سینمای انقلاب و دفاع مقدس را درون‌ تمامی خانواده‌ها ببریم، منظورم عموم مردم است. عموم مردم هستند که باید با چنین‌ قصه‌هایی آشنا شوند و بسترهایش را باید فراهم کرد.

کارگردان مستند “کدام آبی کدام قرمز” در ادامه افزود: غیر از بحث سیاست‌گذاری به نظرم برخی مشکلات قابل‌حل نیست مگر بااراده دوستان دلسوز. شما اگر فیلم دفاع مقدس ساختید و در چرخه اکران قربانی شد، گویی فیلمی نساخته‌اید. باید برای ساخت چنین‌ آثاری امتیازات ویژه‌ای قائل شوید. من که دارم این حرف را می‌زنم از زاویه نگاه خودم می‌گویم چون نیازی نداشتم. نباید فیلم طنز را با سایر آثار مقایسه کرد. چرخه اکران نظام باید به این مدیریت برسد که رقابت سالمی در آن باشد و برای سینمای انقلاب و دفاع مقدس امتیاز ویژه قائل شوند، یعنی تعداد سالن‌ها و سانس‌ها باید مدیریت‌شده باشد. اگر این سیاست اعلامی باشد، غر می‌زنند و می‌گویند این‌ها دوباره رانت‌خواری کردند، البته اگر رانتی هم باشد برای مردم هست. مثل این کار را برای سایر آثار می‌کنند. شما ببیند در جدول اکران برخی فیلم‌ها را ۱۰ ماه روی پرده نگه می‌دارند و هیچ کس چیزی نمی‌گوید ولی تصور کنید اگر فیلم ما بود برنامه «هفت» علیه ما گزارش پخش می‌کرد چرا این فیلم ۵ تا سالن بیشتر دارد، ولی در مورد آثار خودشان که آثار ضداجتماعی و حتی ضد ارزشی هست، کسی حرفی نمی‌زند. همه‌چیز برعکس شده آن‌ها پوزیسون شدند و ما اپوزیسیون.

ده‌نمکی در مورد چرخه تبلیغات گفت: توقع از صداوسیما هست که موضوع تبلیغات سینمای انقلاب و دفاع مقدس را حل کند. شما فیلم دفاع مقدسی بسازید اما اگر امکان تبلیغ نداشته باشید، فیلم قربانی خواهد شد. با این سیاست‌گذاری این امکان به وجود می‌آید که فیلم‌های دیگر هم به سمت مسائل ارزشی بروند، نه اینکه صرفاً در مورد دفاع مقدس باشد. مثلاً سازمان صداوسیما اعلام می‌کرد هر کس در فیلمش احترام به پدر و مادر یا سلام دادن را ترویج کند، فلان امتیازی تبلیغی به فیلم داده خواهد شد. جالب اینجاست که در فیلم‌های ما اصلاً سلام دادن وجود ندارد. در حوزه سینمای انقلاب و دفاع مقدس هم می‌‎شود چنین کاری کرد.

کارگردان فیلم “رسوایی” در ادامه گفت: چه بساطی است که راه‌انداختند که فیلم دفاع مقدسی باید با ۱۰ تا واسطه باید در رده‌های بالا بتواند آشنا پیدا کند تا تیزر آن پخش شود. سینماگر ارزشی نمی‌تواند تیزر تبلیغاتی برای فیلمش بگیرد. امتیازات تشویقی و تبلیغی باید برای کسانی اتفاق بیفتد که همه سرمایه خودشان را برای مضامین ارزشی می‌گذارند، باید امکان تبلیغ برایشان فراهم شود. اگر نیروهای انقلابی به سینمای انقلاب و دفاع مقدس بها ندهند در این حوزه دیگه کلاهمان پس معرکه است. اگر این اتفاق هم‌شکل بگیرد، مثلاً ۴ نفر را هم ‌می‌گذارند که این فیلم در مسیر انقلاب هست یا خیر که مثلاً ۱۰۰ تا تیزر آیا بدهند آیا ندهند.

ده‌نمکی اضافه کرد: شما فیلم مطربی هم بسازید صدها تیزر به شما می‌دهند ولی وقتی درباره شهدا فیلم بسازی باید بدوی برای ده تا تیزر. این مسئله باید در رده‌های بالا حل بشود که کف تیزرهای  یک فیلم تبلیغاتی و انقلاب دفاع مقدس ۷۰۰ تا ۸۰۰ باید باشد، بیشتر تیزر دادن را باید به محتوای اثر مرتبط کنند.

وی افزود: یک بحث دیگر هم دارم که برخی مضامین را شاید در سینما نتوان کار کرد اما می‌توان درباره آن‌ها سریال ساخت. این افرادی که در حوزه سینمای جنگ استخوان خرده کرده‌اند، بیکار توی خانه نشسته‌اند. ساخت برخی مضامین شاید در سینما با برگشت سرمایه امکان‌پذیر نباشد، اما در تلویزیون با تبلیغات می‌توان زمینه بازگشت هزینه آن را فراهم کرد. آنتن را می‌شود با مضامین ارزشی و انقلابی پر کرد و در حوزه سیاست‌گذاری باید ساخت ۴ تا ۵ اثر انقلابی در سیاست‌گذاری‌ها نقش اساسی داشته باشد. در بحث ارزان‌سازی باید به این نکته اشاره‌کنم که باید ادوات سینمای جنگ را تولید کنیم. نیروهای مسلح توانایی این کار راهم دارند، شما وزارت دفاع را مأمور کنید که ادوات نمایشی جنگ را تولید کند، یعنی اسلحه و ادوات نمایشی جنگ را تولید کند و تولید کردن آن بسیار ارزان تمام می‌شود، وقتی تولید سینمای جنگ ارزان شود، تعداد تولیدات هم بالا خواهد رفت.




انتقادات کیوان ساکت و شاهین فرهت از سخنرانی سیاسی در کنسرتی که محمد معتمدی با حمایت یک سازمان ارزشی متمول در تالار کشور برگزار کرده⇐درست مثل این است که در نان سنگک، عدس بریزند!/مگر بنان و تاج اصفهانی برای مردم سخنرانی می‌کردند؟؟

سینماروزان: طرح حرف‌ها و سخنان سیاسی در کنسرت‌های خواننده‌ای که در هفته‌های اخیر بارها در رسانه ملی حاضر شده به شدت سوال‌برانگیز بوده. به خصوص اگر بدانیم این کنسرت‌ها با حمایت یکی از ارگانهای متمول ارزشی برگزار شده است و البته شماری قابل توجه از مخاطبان کنسرت نیز وابستگان همین ارگان بوده‌اند.

بحث‌ بر سر کنسرت‌های اخیر محمد معتمدی در تالار بزرگ وزارت کشور است که با حمایت مرکز موسیقی «ماوا» از مراکز هنری زیرمجموعه سازمان هنری-رسانه‌ای «اوج» اجرا شد.

اینکه معتمدی به‌جای سورپرایزهای موزیکال جای‌جای کنسرت را پر کرده بود از اظهارنظراتی یادآور مشی سیاسی روسای ارگان حامی کنسرت، به‌شدت سطح هنری کنسرت را پایین آورده بود.

شاهین فرهت، آهنگساز مطرح ایرانی با بیان اینکه هر کنسرتی در هر ژانر از موسیقی که باشد فقط باید به موسیقی بپردازد به “شهروند” گفت: در کشورهای دیگر دنیا حتی درباره برنامه کنسرت و قطعه‌ها هم صحبت نمی‌شود؛ چون همه این موارد در بروشورها چاپ شده است. اینکه بپرسیم چرا نباید در کنسرت خواننده صحبت کند مثل این است که بپرسیم چرا در نان سنگک از عدس استفاده نمی‌کنیم؟ بنابراین در سالن کنسرت فقط باید موسیقی جاری باشد. اما ممکن است شما برای کنسرت خود نشست خبری برگزار کنید یا صحبت از میزگرد باشد که در این شرایط، وضع فرق می‌کند و شما می‌توانید درباره مسائل مختلف اظهارنظر کنید.

کیوان ساکت، آهنگساز و نوازنده ایرانی، هم تقریبا همین اعتقاد را دارد؛ اگر چه برای آن شرط و شروطی هم قایل است.

ساکت به “شهروند” بیان داشت: تفاوتی ندارد کنسرت پاپ، سنتی یا تلفیقی باشد. کنسرت ممکن است در محتوا، شکل و احساس اجرا متفاوت باشد اما در کلیت آن تفاوتی نیست. مخاطب برای گوش‌کردن موسیقی و جلاخوردن روحش به کنسرت می‌آید، البته که بیان سخنان و جملات کوتاه اشکالی ندارد. برای من هم پیش آمده است که بعد از فوت هنرمندی در کنسرت چند جمله‌ای بیان کرده‌ام یا حتی خواسته‌ام که به احترامش یک دقیقه سکوت کنند و بایستند ولی جای بحث سیاسی در کنسرت نیست.

ساکت تاکید کرد: اینکه هنرمند در ارتباط مستقیم با جامعه باشد، بسیار پسندیده است؛ چون هنرمند بازگو‌کننده دردها، شادی‌ها، غم و آرزوهای همه مردم زمان خود است اما هنرمند با زبان هنر حرف می‌زند. بنابراین معتقدم موزیسین هم ترجیحا باید این دردها را به زبان موسیقی بیان کند و اگر هنرمندی که قادر نباشد مسائل را به زبان موسیقی بیان کند یعنی به بیان خود دست پیدا نکرده است، به‌ویژه در کنسرت آوازی.

ساکت ادامه داد: خوانندگان قدیمی ایرانی ازجمله تاج اصفهانی، اقبال آذر و بنان یاد کرد که به مناسب‌خوانی شهره بودند و با کلام زیبای شعر، حرف و سخن خود را درباره وقایع روزگار بیان می‌کردند؛ نه اینکه در کنسرت برای مردم سخنرانی کنند!! در کنسرت‌هایی که در دنیا برگزار می‌شود هم کمتر دیده‌ام که خواننده صحبت‌های طولانی را در میانه کنسرت بگنجاند. آنها هم اغلب از شعرا و آهنگسازان کمک می‌گیرند تا از طریق هنر حرف خود را بزنند.




حضور فعال بانک پارسیان در کنگره بین المللی علمی راینولوژی ایران

سینماروزان: بانک پارسیان با ارائه انواع خدمات بانکی، مالی و مشاوره ای در هفتمین کنگره بین المللی علمی راینولوژی ایران به عنوان تنها بانک دعوت شده به این کنگره، حضوری فعال و مؤثر داشت.

در این کنگره که حدود ۱۰۰۰ تن از پزشکان و متخصصان گوش، گلو و بینی از سراسرکشورحضور داشتند،کارشناسان بانک پارسیان با برپایی غرفه، به ارایه خدمات و معرفی محصولات به پزشکان پرداختند.
همچنین از دیگر برنامه های بانک پارسیان علاوه بر انجام امور مالی و بانکی، ارایه خدمات متنوع در بخش‌های مختلف به ویژه حوزه سلامت و پزشکی و همچنین معرفی و ارایه خدمات بانکداری الکترونیکی برای پزشکان و افراد بازدیدکننده از غرفه بود.
شایان ذکر است؛ هفتمین کنگره بین المللی انجمن علمی راینولوژی ایران به مدت ۳ روز از تاریخ ۶ لغایت ۸ آذر ماه سال جاری در مرکز همایش های رازی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد.




جعفر گودرزی دبیر جشن منتقدان خانه سینما شد

سینماروزان: جعفر گودرزی عضو هیات مدیره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران به عنوان دبیر سیزدهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی انتخاب شد.

با تصمیم هیات مدیره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی، جعفر گودرزی برای سومین سال پیاپی به عنوان دبیر این جشن انتخاب و معرفی شد.

این اولین جشن منتقدان است که پس از ثبت کارگری انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان  آثار سینمایی برگزار می‌شود و طی آن، آکادمی داوری انجمن، برگزیدگان خود در سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر و جشنواره جهانی فجر را معرفی می‌کند.

جعفر گودرزی از مدیران سینما و جشنواره‌های سینمایی و از پیشکسوتان حوزه رسانه و نقد است که سابقه دبیری و نایب رییسی انجمن را در دوره‌های مختلف در کارنامه خود دارد.




گزارش رسانه دانشگاه آزاد از پخش مکرر “رحمان۱۴۰۰” در قطار تهران-مشهد!!+واکنش سخنگوی راه‌آهن به این ماجرا

سینماروزان: نزدیک به شش ماه بعد از پایین کشیده شدن “رحمان۱۴۰۰” به‌خاطر تفاوت با نسخه مجاز و در‌حالی‌که موسسه هنرهای تصویری سوره در همه این ماه‌ها به‌دنبال دریافت مجوز خانگی این فیلم بوده و به نتیجه نرسیده حالا روزنامه “فرهیختگان” منسوب به دانشگاه آزاد گزارشی ارائه کرده از پخش مکرر این فیلم در قطارهای تهران-مشهد.

متن گزارش “فرهیختگان” را بخوانید:

یکی از مزیت‌های وسایل حمل‌ونقل عمومی نسبت به یکدیگر نمایش فیلم در آنهاست. اولین‌بار اتوبوس‌های وی‌آی‌پی اقدام به پخش فیلم کردند. فیلم‌هایی که بعد از گذشت چند سال ژانر «فیلم‌های اتوبوسی» را به‌وجود آوردند. این ژانر کنایه از فیلم‌های کم‌کیفیتی بود که فقط برای پرکردن زمان سفر مناسب بود و محتوای خاصی نداشت. با توجه به عدم نظارت در مسیر سفر، گهگاهی اخباری از پخش فیلم‌های غیرمجاز در برخی وسایل حمل‌ونقل عمومی به گوش می‌رسید. در دهه 60 و 70، حتی پخش آهنگ‌های غیرمجاز از اتوبوس‌ها هم مساله‌ساز می‌شد و راننده با استناد به‌خصوصی بودن حریم اتوبوسش، به کسی پاسخگو نبود. حالا و علاوه‌بر اتوبوس‌ها در قطارها و هواپیماها هم فیلم پخش می‌شود و ظاهرا همه چیز قانونی است.

اتوبوس‌های بین شهری نه‌تنها برای پخش فیلم‌های سینمایی هیچ حق پخشی پرداخت نمی‌کنند، بلکه حتی از نسخه‌های اصلی فیلم‌ها استفاده نکرده و با کمترین قیمت، کپی‌های غیرمجاز فیلم‌ها را تهیه کرده و بدون هیچ مانعی در طول سفر برای مسافران خود پخش می‌کنند. یکی از جدیدترین این موارد پخش فیلم توقیفی «رحمان 1400» از یکی از قطارهای مسیر تهران-‌مشهد در هفته جاری بود. فیلمی که به‌دلیل محتوای نامناسب از سینماها پایین کشیده شد و بعد از مدتی نسخه قاچاق آن منتشر شد. حالا در یکی از قطارهای خصوصی این فیلم برای مردم پخش می‌شود. این اقدام از دو منظر مذموم است؛ نخست آنکه این فیلم مشکل اخلاقی و ساختاری دارد و توقیف شده است و چگونه بدون اصلاح موارد هنجارشکن در قطار و برای عموم مردم پخش شده است؟ دیگر آنکه «رحمان 1400» مجوزی برای پخش در شبکه نمایش خانگی نگرفته حقوق سازندگان این فیلم در پخش عمومی آن در قطار نادیده گرفته شده است.

صادق سکری، سخنگوی شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» ابتدا اصل مساله پخش غیرقانونی فیلم‌ها در قطار را رد می‌کند، اما پس از اینکه مدارک و لینک‌های مربوط به این اتفاقات را نشان می‌دهیم، می‌پذیرد که چنین بوده و تصریح می‌کند روال این است که وقتی فیلمی مجوز وزارت ارشاد نداشته باشد، در هیچ قطاری هم پخش نمی‌شود.

* گزارش‌هایی از مخاطبان ارسال شده که فیلم سینمایی رحمان‌1400 همین دو روز پیش در قطار مشهد – تهران پخش شده است. این در حالی است که رحمان 1400 به‌صورت قاچاقی پخش شده و نکته دیگر اینکه چون سازندگان فیلم، قوانین ارشاد را رعایت نکردند، فیلم از اکران پایین کشیده شد.

 به‌هیچ‌عنوان نمی‌توانند چنین فیلمی را پخش کنند.

 مدارکش هست و حتما منتشر می‌شود ولی الان یک راهنمایی می‌خواستم که پخش فیلم در قطارهای دولتی و خصوصی براساس چه معیار و مجوزی است؟

اول اینکه دیگر اصلا قطار دولتی نداریم. ثانیا هر فیلمی هم که پخش می‌کنند باید مجوز وزارت ارشاد داشته باشد.

 ولی سه مورد داریم که طی همین چند سال گذشته پخش شده که نه‌تنها مجوز نداشتند، بلکه یکی از این سه فیلم آمریکایی و بدون سانسور بود که با اعتراض مسافران، جلوی پخش آن در قطار را گرفتند.

این مواردی که می‌گویید برای سال‌ها قبل است.

 خارج از این مباحث، بارها تهیه‌کننده‌ها اعتراض کرد‌ه‌اند که قطارها و اتوبوس‌ها، فیلم‌هایشان را بدون اجازه پخش می‌کنند. در این مورد نظرتان چیست؟

یک‌بار دیگر هم بگویم اصل بر این است که قطارها، فقط فیلم‌هایی که مجوز ارشاد دارند پخش کنند.

 یعنی شما پخش مستند بی‌بی‌سی در قطار را هم قبول ندارید؟

نه، اصلا این‌طور نبوده است.

 چطور این را می‌گویید. خبرش پخش شد. این مربوط به یک سال پیش است و روابط‌عمومی قطار مشهد هم عذرخواهی کرده است.

11شرکت بخش خصوصی در راه‌آهن فعال هستند که هرکدام باید پاسخگوی عمل خودشان باشند.

 مگر این شرکت‌ها زیرنظر راه‌آهن نیست؟

زیر نظر راه‌آهن است، ولی بخش خصوصی کار خودش را می‌کند. من نمی‌توانم بگویم که قطار مثلا فلان روزنامه را بفروشد یا فلان فیلم را پخش کند یا نکند. ما ضوابطی داریم و به آنها گفتیم فیلمی را که مجوز ارشاد ندارد پخش نکنید. اگر قطارها غیر از این عمل کنند، تخلف است. هر مسافری هم گزارش دهد به‌صورت مصداقی برخورد می‌کنیم.




صدور پروانه نمایش برای “ازدواج جنجالی” و “توچال”+صدور پروانه برای یک فیلم دیگر

سینماروزان: شورای پروانه نمایش فیلم های سینمایی برای سه فیلم مجوز نمایش صادر کرد.

دو فیلم بدنه با نامهای “ازدواج جنجالی” و “توچال” از جمله آثار پروانه گرفته هستند. “ماهور” فیلمی در گونه موسیقی دیگر فیلم پروانه گرفته است.

فهرست کامل پروانه‌های صادره به شرح ذیل است:

–” ماهور” به تهیه کنندگی اصغرپورهاجریان ، کارگردانی مجید نیامراد و نویسندگی مشترک مجید نیامراد و سیما کاوه

–” ازدواج جنجالی” به تهیه کنندگی و کارگردانی اصغر نصیری و نویسندگی مشترک اصغر نصیری و میثم سوسیادر

–“توچال” به تهیه کنندگی سید محسن جاهد ، کارگردانی محمد آهنگرانی و نویسندگی علی تهرانی




معرفی هیات انتخاب مستند فجر؛ با حضور همسر داور “عصرجدید”+تهیه‌کننده ارگانی+کارگردان مستند ارگانی

سینماروزان: هیات انتخاب بخش مستند جشنواره سی و هشتم فجر با حضور همسر رویا نونهالی و مستندسازان ارگانی معرفی شدند.

رامین حیدری فاروقی همسر رویا نونهالی داور “عصرجدید” و مرتضی شعبانی مدیرعامل موسسه ارزشی روایت‌فتح و از تهیه‌کنندگان ارگانی از اعضای هیات انتخاب مستند فجر هستند.

بابک بهداد برنده بهترین مستند جشنواره قبلی فجر برای مستند ارگانی “بهارستان خانه ملت” که با حمایت مرکز گسترش تولید شده بود دیگر عضو هیات انتخاب مستند فجر است.

هیات انتخاب فیلم‌های مستند بلند از میان آثار متقاضی که تولید آن‌ها بعد از سال 1397 بوده و در دوره‌ّهای قبل متقاضی حضور در جشنواره فجر نبوده‌اند حداکثر 10 فیلم را که مدت زمان آن حداقل 70 دقیقه است، انتخاب می‌کنند.

در این بخش سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند بلند به تهیه‌کننده و کارگردان فیلم اهدا خواهد شد.




یک سکانس سینمایی⇐اعتراف عباس عبدی اصلاح‌طلب(؟!) به استفاده آزادانه او و روزنامه‌نگاران تشکل متبوعش(!) از اینترنت در تمام روزهای قطعی اینترنت!!

سینماروزان: عباس عبدی از نیروهای نزدیک به جریان اصلاح‌طلبی، اعتراف کرده به استفاده آزادانه از اینترنت در تمام روزهای قطعی اینترنت!

عباس عبدی که در دولت اعتدال به ریاست انجمنی موسوم به روزنامه‌نگاران استان تهران رسیده اعتراف کرده به اینکه در روزهای اخیر هم خودش و هم روزنامه‌نگارانی خاص(!) دسترسی آزاد به اینترنت داشته‌اند!!

عباس عبدی به “ایسنا” گفت: از مدت‌ها پیش و بویژه پس از فیلترینگ تلگرام و با توجه به نیاز روزنامه‌نگاران به این امکان، انجام فعالیت حرفه‌ای آنان با سختی همراه شده بود از این رو درصدد بودیم که این دسترسی را بهبود بخشیم. هر چند همواره در مواضع و تمام اطلاعیه‌های خود بر حق دسترسی آحاد مردم به اطلاعات و اینترنت و شبکه‌های اجتماعی تاکید کرده‌ایم ولی واقعیت این بود که آن اتفاق بر خلاف مقررات رخ داده بود از این کوشیدیم تا از طریق دولت و با توجه به برنامه‌های اعلامی آن و وزارت ارتباطات مساله را حل کنیم زیرا همکاران روزنامه‌نگار هر روز با مشکلات ارتباطی بیشتری مواجه بودند. در نتیجه از این طریق اقدام و موافقت شد تا همکاران روزنامه‌نگار معرفی و از دسترسی آزاد برخوردار شوند که مورد موافقت قرار گرفت و همه همکاران و اعضایی که درخواست برقراری این امکان را داشتند معرفی شدند.

دقت کردید؟ عباس عبدی از این گفته که “همکاران روزنامه‌نگار” معرفی و از دسترسی آزاد به اینترنت برخوردار شده‌اند(!) ولی نگفته این همکاران روزنامه‌نگار دقیقا شامل کدام فعالان رسانه‌ای هستند؟؟ و اساسا چرا باید ایشان مرجع معرفی روزنامه‌نگاران برای دسترسی داشتن به اینترنت باشد؟

این، حداقل حق تمام رسانه‌های دارای مجوز از وزارت ارشاد است که به‌خاطر نفس کار رسانه‌ای، فعالان آنها دسترسی آزاد به اینترنت داشته باشند پس چرا دولت بجای طرف شدن با معاونت مطبوعاتی ارشاد، با عباس عبدی و تشکلی که ریاستش را برعهده گرفته، طرف شده؟؟ مگر تشکل استانی متبوع عبدی چه درصدی از جامعه روزنامه‌نگاری کل کشور را دربرمی‌گیرد که تا این حد تعیین‌کننده است؟؟؟




تحلیل بی‌تعارف رسانه اصلاح‌طلب بر جشنواره رشد⇐امروز شاهد کمترين تأثير از توليدات اين جشنواره در مدارس و آموزشگاه‌ها هستیم!!/آنچه امروز از اين جشنواره و سازوکار اداري آن باقي مانده جز هزينه‌اي گزاف و ساختمان و اداره‌اي شيک اما از درون فرسوده در مراکز شهرها نیست!!!/کارمندان این جشنواره مي‌کوشند با پشت‌ميزنشيني و ابلاغ‌هاي اداري و اتاق‌هاي مدرن زير سايه حقوق ماهانه، دورکاري، اضافه‌کار و ساير امکانات دولتي، مسير درآمدزايي خود را فعال نگه دارند و از ورود افراد غيرخودي به آن جلوگیری کنند!!/در حالي که معلم‌هاي فداکار اين مرزو‌بوم در حال تدريس با حقوق اندک هستند، برخی کارمندان این جشنواره با تأسيس شبه‌شرکت‌هاي «خصولتي» به‌سفارش این جشنواره برای این جشنواره فیلم تولید می‌کنند!/در حالي که فرزندان پرشمار اين آب و خاک در داخل کشور کمترين ارتباطي با فيلم‌هاي جشنواره ندارند، براي گسترده‌ترکردن هرچه بيشتر سفره جشنواره(؟!)اقدام به برگزاري جشنواره برای تعدادی اندک در بيرون از مرزها کرده‌اند؟/درد معلم‌ها، کمبود بودجه و مشکلات معيشتي است و از جيب معلم‌ها با بهانه‌هاي گوناگون، مراسم و جشنواره‌های این چنینی برگزار مي‌شود که هيچ کاربرد جدي‌ براي معلم‌ها و دانش‌آموزان ندارد!/برگزاري چنين جشنواره‌اي با زمينه‌ها و ضميمه‌هايش، جز حيف و ميل ‌کردن بودجه‌ها و اموال و دريافت حقوق‌هاي سرسام‌آور ريز و درشت براي گروهي خاص که برايند کارهايشان در اين سال‌ها نامعلوم بوده، بهره ديگري هم داشته؟؟؟

سینماروزان: آفت جشنواره‌زدگی دامن سینمای دولتی را گرفته و هرچقدر هم که سینما، رییس عوض می‌کند باز چاره‌ای برای این آفت اندیشیده نمی‌شود؛ بدون اینکه لااقل نه تمهیدی برای تعطیلی جشنواره‌های بودجه‌خوار بلکه برای تجمیع جشنواره‌های مشابه، اندیشیده شود.

از جمله جشنواره‌های قدیمی سینمای ایران جشنواره فیلم رشد است که نزدیک به یک قرن است در حال برگزاری است و عجبا که برگزاریش حتی در میان رسانه‌های تخصصی حیطه هنر هم بازتاب چندانی ندارد.

روزنامه اصلاح‌طلب “شرق” در تحلیلی بر جشنواره رشد برخی از مهمترین ایراداتش را برشمرده است.

متن تحلیل “شرق” را بخوانید:

چهل‌ونهمين جشنواره فيلم رشد در حالي برگزار شد که در اين سال‌ها شاهد کمترين تأثير و کاربرد از اين‌گونه فيلم‌ها و ساير توليدات اين جشنواره در مدارس و آموزشگاه‌ها بوده‌ايم. قرار بود اين فيلم‌ها در راه «دموکراسي آموزشي» و چندصدايي‌کردن کلاس‌هاي درس و صداي معلم و خروج از آموزش مستقيم کتاب‌هاي درسي به کار آيد و به صورت ديداري نسل آينده اين سرزمين را براي زندگي فردا و تجربه‌هاي گوناگون آماده کند. با تعطيل‌شدن بخش تأمين وسايل کمک‌آموزشي و پرورشي در مدارس و کم‌رنگ‌شدن علاقه نسل جديد از اين‌گونه فيلم‌ها و غيرجذاب‌بودن آنها براي کودکان و نوجوانان- در حالي که جذاب‌ترين فيلم‌هاي آموزشي و هنري در سايت‌ها و دنياي مجازی وجود دارد- سال‌ها اين سازمان و جشنواره و ساختمان‌ها‌یش، کاربرد اصلي خود را از دست داده‌اند.

آنچه امروز از اين جشنواره و سازوکار اداري آن باقي مانده جز هزينه‌اي گزاف و ساختمان و اداره‌اي شيک اما از درون فرسوده در مراکز شهرها بيش نبوده که عده‌اي در آن مي‌کوشند با پشت‌ميزنشيني و ابلاغ‌هاي اداري و اتاق‌هاي مدرن زير سايه حقوق ماهانه، دورکاري، اضافه‌کار و ساير امکانات دولتي، مسير درآمدزايي خود را فعال نگه دارند و از ورود افراد غيرخودي به آن خودداري کنند و پس از کمي با تجربه‌ها و ارتباط‌هايي که به دست آورده‌اند خود اقدام به تأسيس شبه‌شرکت‌هاي توليد فيلم «خصولتي» کنند که سفارش‌هاي خود را از همان مراکز مي‌گيرند؛ توليداتي که در چرخه همان بده‌بستان‌هاي درون‌سازماني قرار مي‌گيرند و جز هزينه و بيلان کاري و آرشيوسازي کاربردي ندارند.

از اين رو هر چند سال مي‌بينيم يکي از همان افرادي که قرار بوده در اين سال‌ها به مردم خدمات هنري ارائه بدهد خود با بودجه همان سازمان و سازمان‌هاي موازي اقدام به توليد فيلم سينمايي يا انيمیشن بلند مي‌کند! در حالي که همکاران سخت‌کوش آنها در همان ساعات– معلم‌هاي فداکار اين مرزو‌بوم – در حال تدريس و کار شاق در مدارس با حقوق اندک بوده و هستند.  پرسش اينجاست؛ در شرايط و دنياي امروز اين سازمان يا اداره با بودجه و سرانه و وسايل و عوامل گوناگون و برگزاري جشنواره و سفرهاي کوچک و بزرگ و جلسه‌هاي ريز و درشت و بخش‌هاي پژوهشي و… چه تأثير و کاربردي براي نسل‌هاي مختلف دانش‌آموزان اين سرزمين داشته‌  است؟

کدام فيلم آموزشي در درس‌هاي گوناگون از اين سازمان و جشنواره -حتي برندگان فيلم‌هاي گوناگون سال‌هاي پيش اين جشنواره – طي 49 سال به کار فرزندان اين مرزوبوم آمده است؟ چه ساعتي از ساعت‌هاي تدريس و آموزش در رشته‌هاي مختلف در مدارس و کلاس‌ها، به ديدن و نقد اين فيلم‌ها و مشارکت و تجربه‌اندوزي آنها اختصاص داشته است؟ آيا فيلم‌هاي سال‌ها و دهه‌هاي پيش اين جشنواره امروز محلي از اعراب و ارجاع دوباره دارند؟ در حالي که در طول سال چند جشنواره مشابه با مضامين مشابه در حال برگزاري و بلعيدن هزينه‌ها هستند. جشنواره فيلم کودک و نوجوان، جشنواره فيلم کانون پرورش، جشنواره فيلم‌هاي صنعتي، جشنواره سيمرغ با موضوع محيط زيست و… که معلوم نيست توليدات و برگزيدگان آنها سر از کجا درمي‌آورند.

اغلب آنها هزينه‌هاي خود را پيش‌تر از محل توليد و از هزينه‌هاي سازماني دريافت کرده‌اند و نيازي به پخش و رويارويي و توجه تماشاگر و نقد ندارند، با اين همه امسال شنيديم براي گسترده‌ترکردن هرچه بيشتر اين سفره، اقدام به برگزاري جشنواره در چند کشور براي دانش‌آموزان ايراني مقيم خارج از کشور کرده‌اند! انگار هميشه مرغ همسايه غاز است! در حالي که فرزندان پرشمار همين آب و خاک در داخل کشور کمترين خبر و ارتباطي با فيلم‌هاي جشنواره ندارند چه نيازي به بين‌المللي برگزارکردن جشنواره براي تعدادي اندک در بيرون از مرزهاست؟ و اصلا مگر در داخل ايران چند مدرسه در طول سال حاضرند ساعت‌هاي درسي‌شان را تعطيل کنند و به ديدن فيلم آموزشي به سالن‌هاي سينما بروند؟

موضوع وقتي تلخ‌تر مي‌شود که بدانيم در اين سال‌ها درد و اعتراض اصلي معلم‌ها، کمبود بودجه و مشکلات معيشتي و نبود خدمات مناسب بوده واين‌گونه در اين سال‌ها از جيب معلم‌ها با بهانه‌هاي گوناگون، مراسم و جشنواره‌ها و شوراها و جلسه‌هايي برگزار مي‌شود که هيچ کاربردي جدي‌ در اين سال‌ها براي معلم‌ها و دانش‌آموزان نداشته‌اند؛ در حالي که تعداد زيادي از فارغ‌التحصيلان و جوانان رشته‌هاي دبيري يا گرايش‌هاي هنري سينما و تئاتر در اين سال‌ها به دليل نبود فضاي شغلي مناسب همچنان بي‌کار مانده‌اند و هيچ چشم‌انداز روشن براي زندگي آنها ديده نمي‌شود.

جشنواره فيلم‌هاي آموزشي رشد در شکل فعلي خود نياز به خانه‌تکاني اساسي براي ادامه حضور ملموس خود در فضاي آموزشي معاصر و چگونگي ارتباط خود با نسل‌هاي جديد در مراکز آموزشي و کلاس‌ها دارد. يکي از دلايل برگزاري هر جشنواره‌اي را در پايان هر دوره بر اساس برايند، تأثيرگذاري و بازده آن در گروه‌هاي مقصد مي‌سنجند، نتيجه‌اي که طي 49 دوره برگزاري اين جشنواره نسبت به آن غفلت شده است. در شکل حاضر، برگزاري چنين جشنواره‌اي با زمينه‌ها و ضميمه‌هايش در پوشش فرهنگي/ سينمايي و با قالب مرکزگراي سازماني‌اش، جز حيف و ميل ‌کردن بودجه‌ها و اموال و دريافت حقوق‌هاي سرسام‌آور ريز و درشت براي گروهي خاص که برايند کارهايشان در اين سال‌ها نامعلوم بوده، بهره ديگري نداشته است.




شوخی با دستگاه قضا؟؟⇐تولید “قوه غذاییه” توسط کارگردان ارزشی!

سینماروزان: در دورانی که ریاست ابراهیم رییسی بر دستگاه قضا مواجه شده با اتفاقاتی مثبت برای اهالی فرهنگ، یک کارگردان ارزشی تصمیم گرفته کمدی “قوه غذاییه” را بسازد.

به گزارش سینماروزان و به نقل از “جوان”، جواد اردکانی که سابقه ساخت فیلمهای ارزشی نظیر “به کبودی یاس” و “شور شیرین” را در کارنامه دارد، قصد دارد در جدید‌ترین تجربه اش یک فیلم کمدی موزیکال را جلوی دوربین ببرد.

«قوه غذاییه» فیلمی کمدی است که فضای کاری اش برای این فیلمساز تازگی خواهد داشت و باید دید اردکانی چطور از پس این کار شوخ وشنگ برخواهد آمد؟

جواد اردکانی پیشتر در آثاری نظیر “چوری” و “سبیل مردونه” فضایی مفرح در گونه کودک را آزموده بود و حالا با “قوه غذاییه”، یک کمدی خالص را تجربه می‌کند.




حرف دل‌ جمال شورجه کارگردانی که اصولگرا بود و اصولگرا ماند⇐ دولت اعتدال از ما حمایت نکرد ولی ما را در شوراهای نظارتی به‌عنوان زینت‌المجالس به کار گرفت!!

سینماروزان: در میان انبوه سینماگرانی که از ابتدای انقلاب تاکنون بارها و بارها به چپ و راست غش کرده‌اند بلکه عایدی مالی‌شان بیشتر شود، هستند سینماگرانی مانند جمال شورجه که از ابتدا اصولگرا بوده و همواره بر اصول خویش پابرجا مانده و همچنان هم می‌کوشند بی تزویر و دورویی، زندگی هنری خویش را پی گیرند.

جمال شورجه که اخیر یک ناراحتی جسمی را هم پشت سر گذاشته به “جوان” گفت: هیچ‌گاه نخواسته‌ام از سینما و در نگاهی فراتر از کارگردانی دوری کنم بلکه این سینما بوده که از ما دوری کرده است.

جمال شورجه ادامه داد: بعد از روی کار آمدن دولت اعتدال، شرایطی پیش آمد که نتوانستم تا مدتها پروژه‌ای را روی غلتک بیندازم تا سال قبل که فیلم “احمد بای” را در الجزایر ساختم.

کارگردان “۳۳روز” در چرایی کم‌کاریش در دولت اعتدال گفت: خانه‌نشینی من کمترین ربطی به بی‌علاقگی‌ام ندارد. فیلمهایی که من کار می‌کنم آثاری ملی است و نیاز دارد به حمایت ارگانهای متولی حمایت از سینمای ملی. البته تجربه تولید یک کمدی-انتقادی پاک به نام “اعتراف با دور تند” را در بخش خصوصی داشتم ولی عجبا که به همان کمدی نیز هنوز فرجه اکران نداده‌اند.

شورجه درباره پروژه‌هایی که در شش سال گذشته به دنبال تولیدشان بوده و به نتیجه نرسیده گفت: “سوادیکا”، “هانا” و “مسیح، شاهد بود” از جمله فیلمنامه‌هایی بود که میخواستم بسازم و نشد و هر سه همه مرتبط با مضمون مقاومت بودند. “سوادیکا” علیرغم تصویب در فارابی و صرف هزینه‌ای ۲۰۰میلیونی برای پیش‌تولید در نهایت مشمول حمایت قرار نگرفت.

کارگردان “باشگاه سری” و “عملیات کرکوک” خاطرنشان ساخت: نمی‌دانم در پس تغییر دولتها چه می‌گذرد که وقتی دولت اعتدال روی کار آمد تمایلی به کار کردن با من نداشتند ولی از آن سو ما را در شوراهای نظارتی به‌عنوان زینت‌المجالس به کار گرفتند. برای خودم هم تناقض است که از فیلمنامه‌هایم حمایت نکردند ولی در شوراهای نظارتی از من استفاده کردند.

جمال شورجه افزود: حرفه اصلی من کارگردانی است و چه در سینما و چه در تلویزیون دوست دارم کارگردانی کنم. شما درنظر بگیرید در هر کدام از سریالهای “اصحاب کهف” و “یوسف پیامبر” ما نزدیک به ۵ سال تجربه مفید پشت سر گذاشتیم و از آن سو نزدیک به ده فیلم تولید یا کارگردانی کردیم ولی در این سن و سال توجهی به ما نمیشود‌‌. این، قدرناشناسی نه نسبت به من که نسبت به تجربیات من است.

کارگردان “حماسه مجنون” و “دایره سرخ” تاکید کرد: همه جای دنیا وقتی کارگردانی کاربلد ژانری مانند جنگ می‌شود می‌کوشند شرایط استفاده بهتر و بیشتر از وی را فراهم کنند ولی عجبا که در اینجا برعکس عمل می‌کنیم و وقتی یک کارگردان خبره در ژانر دفاع مقدس یا تاریخی-مذهبی داریم آن قدر در حمایت، خست به خرج می‌دهیم که مجبور به گوشه‌گیری شود؛ این روند خوبی نیست و اگر به‌دنبال اوج‌گیری سینمای ملی هستیم باید این روند را اصلاح کنیم.




مدیر معزول شبکه ۵، ریاست سیمافیلم را برعهده گرفت!!!

سینماروزان: معاونت سیما درحالی ریاست سیمافیلم را به جواد رمضان‌نژاد سپرده که وی چندماه پیش به دستور مستقیم رییس صداوسیما از مدیریت شبکه پنج عزل شده بود!!

خردادماه امسال بود که عبدالعلی علی‌عسکری رییس سازمان صداوسیما دستور به برکناری جواد رمضان‌نژاد از مدیریت شبکه ۵ را داد. این عزل به‌دلیل پخش سخنان هتاکانه یک مداح در یکی از برنامه‌های زنده شبکه ۵ بود. مداح موردنظر حرفهایی را زده بود که ناراحتی اهل سنت را به‌دنبال داشت.

حالا فقط حدود شش ماه بعد از آن عزل، مرتضی میرباقری معاون سیما برای جواد رمضان‌نژاد حکم ریاست سیمافیلم را صادر کرده است.

عجبا که به هنگام عزل رمضان‌نژاد، بر توجه به منویات رهبر انقلاب تاکید شده بود و حالا در حکم تازه رمضان‌نژاد باز بر توجه به نگرش‌های رهبر انقلاب تاکید شده!!

خرداد ۹۸ علی‌عسکری در دستوری به میرباقری معاون سیما با تأکید بر اینکه حفظ و حرمت امت اسلامی همواره سیاست گذاری اصلی رسانه ملی بر مبنای منویات رهبر معظم انقلاب مدظله‌العالی بوده است تصریح کرد: با توجه به قصور صورت گرفته و پخش ناگهانی این سخنان که موجب رنجش خاطر برادران، خواهران و علماء بزرگوار اهل سنت شده است باید در اسرع وقت مدیر شبکه پنج و مدیر پخش برکنار شوند.

حالا آذر۹۸ مرتضی میرباقری در حکم ریاست سیمافیلم برای مدیر معزول شبکه پنج آورده است: رسالت کنونی شما انتقال معارف و مقاصد انقلاب اسلامی است؛ نگرش استعلایی که کرانه‌های آن در دست نوشته رهبر فرزانه انقلاب اسلامی خطاب به تولیدگران عرصه نمایش تشریح شد.

بد نیست بدانید جواد رمضان نژاد اولین مدیر شبکه ارزشی افق بود. وی از تیرماه ۱۳۹۳ که به این سمت منصوب شد تا تیر ۹۷، در حدود چهار سال مدیر شبکه افق بود. رمضان‌نژاد در تیر۹۷ با حکم میرباقری مدیریت شبکه تهران را عهده‌دار شد ولی خرداد۹۸ از کار برکنار شد و حالا در آذر ۹۸ با ریاست سیمافیلم مجددا به دایره مدیران سازمان بازگشته است.




فرزاد موتمن با نقد ساختار اکران اظهار داشت⇐فروش فیلم‌ها در گیشه تعیین نمی‌شود، بلکه اتاق فکرهای دربسته(!) است که مشخص می‌کند هر فیلمی چقدر باید بفروشد!/وقتی به “مطرب” صدها سالن می‌دهند، به “چشم و گوش بسته” ۸۰ سالن و به “سمفونی نهم” ۴۰ سالن، معلوم است که از قبل تصمیم گرفته‌اند کدام فیلم باید بیشتر بفروشد!

سینماروزان: اعتراضات مکرر سینماگران به ساختار حاکم بر اکران همچنان ادامه دارد و رییس سینما هم هرچند از روی باز برای دریافت پیشنهادات اصلاحی جهت بهبود اکران سخن گفته ولی در عمل همچنان فقط گلایه‌هاست که به ساختار اکران شنیده می‌شود.

فرزاد موتمن کارگردانی که این روزها کمدی “چشم و گوش بسته” را روی پرده دارد تازه‌ترین سینماگر منتقد به اکران است.

فرزاد موتمن با انتقاد از ساختار اکران به “شهروند” گفت: اصولا فروش فیلم‌ها در گیشه تعیین نمی‌شود، بلکه در اتاق فکرهای بسته صاحبان سینما و پخش‌کنندگان است که مشخص و تصمیم‌گیری می‌شود که هر فیلمی چقدر باید بفروشد و در چند سالن و برای چه مدتی باید به نمایش درآید.

فرزاد موتمن ادامه داد: قطعا اختصاص تعداد مشخص سالن است که سرنوشت اقتصادی فیلمها را شکل می‌دهد چون فیلم‌های ما هیچ‌کدام براساس ویژگی‌ها و ارزش‌های تجاری‌شان نمی‌فروشند. غالب فیلم‌های ما اصولا این ویژگی‌ها را ندارند، حتی پرفروش‌ترین فیلم‌های ما.

این کارگردان افزود: تعداد سالن‌ها مهم‌ترین مولفه در فروش است، حتی در اکران الان هم می‌شود این موضوع را دید. ما هشتاد سالن داشتیم و “مطرب” بیش از صد سالن. پس طبیعی بود که ما هیچ رقمه فروش “مطرب” را نداشته باشیم. بعد مثلا “سمفونی نهم” نصف ما سالن داشت. این شرایط عجیبی را بر سینمای ما حاکم کرده.

موتمن تاکید کرد: به نظر می‌آید بی‌عدالتی عجیبی در اکران وجود دارد و آن هم این است که براساس یک‌سری پیش‌داوری‌ها از قبل تصمیم گرفته می‌شود که هر فیلمی چه تعداد سالن داشته باشد، به عبارت بهتر از قبل سرنوشت‌ اکران را تعیین می‌کنند. به نظرم باید سیستمی به وجود بیاید که اکران فیلم‌ها در شرایطی نزدیک به هم آغاز شود، بعد وقتی فیلمی با استقبال بیشتری روبه‌رو شد، تعداد سالن‌های آن فیلم افزایش پیدا کند.




با اعلام دبیرخانه فجر⇐صاحبان بیش از صد فیلم از همین حالا باید خود را حذف شده جشنواره سی و هشتم بدانند⇔نکته: این، جشنواره‌ایست که اوج و رنجکشان با بیش از ده فیلم متقاضی حضور در آن هستند!⇔توصیه: این جشنواره نیاز مبرم دارد به هیات انتخابی قدرتمند و توصیه‌ناپذیر!

سینماروزان: با پایان مهلت ثبت‌نام برای حضور در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر مشخص شد ۱۵۱ فیلم متقاضی حضور در جشنواره شده‌اند.

۱۱۵ فيلم سينمايي بلند( ۳۷ فیلم اولی و ۷۸ فیلم دیگر) به همراه ۳۶ فيلم مستند متقاضي حضور در جشنواره فيلم فجر هستند که بعد از تطبیق با مقررات از دهم آذرماه توسط هیات انتخاب دیده شده و بررسی می‌شوند.

با توجه به آن که در بخشهای مختلف جشنواره از سودای سیمرغ(۲۲) تا نگاه نو(۱۰) و مستند(۱۰) در مجموع فقط ۴۲ فیلم میتوانند به جشنواره راه یابند از همین حالا باید ۱۰۹ فیلم را حذف شده بدانیم!

در جشنواره‌ای که به جز فارابی و مرکز گسترش، یک سازمان ارزشی متمول به نام اوج با هفت تا هشت فیلم متقاضی حضور در جشنواره است، شانس صاحبان آثار مستقل برای قرارگیری در لیست ۱۰۹تایی حذف‌شدگان باید خیلی بالا باشد. این طور نیست؟

از آن طرف هم سرمایه‌گذارانی متمول نظیر محمدصادق رنجکشان را داریم که همزمان با چهار فیلم متقاضی حضور در جشنواره‌اند.

اوج امسال فیلمهای”آبادان ۱۱/۶۰” (مهرداد خوشبخت-حسن کلامی)، “اوج ۱۱۰”(سیاوش سرمدی-جلیل شعبانی)، “کیک زرد”(علی شاه‌حاتمی-جلیل شعبانی)، “خروج” ابراهیم حاتمی‌کیا، “لباس شخصی”( امیرعباس ربیعی- حبیب والی‌نژاد)،”روز بلوا”(بهروز شعیبی-محمدرضا تخت‌کشیان) و”کارو” احمد مرادپور-حسین صابری را در مسیر تولید دارد و به نظر می‌رسد با همه آنها متقاضی حضور در جشنواره باشد.
فیلم “خورشید”مجید مجیدی هم به تهیه‌کنندگی امیر بنان تولید میشود. بنان تهیه‌کننده سریال “گیله‌وا”ی اوج بوده ولی هنوز مشخص نیست که “خورشید” هم با سرمایه اوج تولید شده یا نه؟؟

سرمایه‌گذار چندفیلمه انتهای دهه نود یعنی محمدصادق رنجکشان با “خون شد”(مسعود کیمیایی-جواد نوروزبیگی)، “عنکبوت”(ابراهیم ایرجزاد-جواد نوروزبیگی)، “شنای پروانه”(محمد کارت-رسول صدرعاملی) و “قاتل و وحشی”(حمید نعمت‌الله) متقاضی حضور در جشنواره است.

همین اوج و رنجکشان را که رویهم بگذاریم به ۱۱ فیلم میرسیم که حدودا معادل یک‌سوم ظرفیت بخش فیلمهای داستانی جشنواره است. این، تازه جدا از سهم نهادهایی مانند فارابی و سرمایه‌گذارانی نورس نظیر علی طلوعی و ابراهیم عامریان است که با فیلمهایی همچون “کشتارگاه”، “دینامیت” و “انفرادی” مترصد حضور در جشنواره‌اند…

آیا در جشنواره سی و هشتم فجر جایی برای مستقل‌ها هست؟؟
واسپاری هیات انتخاب جشنواره سی و هشتم به نامهای تکراری و افراد منفعلی که خیلی راحت تحت تاثیر جوسازیهای منسوبین به متمولین قرار می‌گیرند یک جشنواره کاملا سفارشی را پیش رو خواهد گذاشت اما اگر ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره، هیات انتخابش را با افرادی توصیه‌ناپذیر بچیند که خودشان به‌طور نسبی هم که شده در سینمای مستقل رشد کرده و بالا آمده باشند و البته توانایی دفاع از شایستگان واقعی-و نه نیروهای متبوع این طرف و آن طرف- را داشته باشند، میتوان امید داشت به جشنواره‌ای پویا و متنوع.




بعد از رفع توقیف “خانه پدری” با تدبیر رییسی⇐حالا عفو پگاه آهنگرانی با درخواست رییسی+فهرست شماری دیگر از اهالی فرهنگ مشمول عفو

سینماروزان: بعد از تدبیر ابراهیم رییسی رییس دستگاه قضا در رفع توقیف “خانه پدری” و ایجاد شرایط لازم برای اکران فیلم، حالا پگاه آهنگرانی نیز با درخواست رییسی مشمول عفو رهبری قرار گرفته است.

در آستانه 17 ربیع الاول و همزمان با میلاد پیامبر(ص)، آیت الله رئیسی رئیس قوه قضائیه در نامه‌ای به رهبری لیست بیش از 3552 نفر از محکومان را جهت استفاده از عفو و تخفیف در مجازات ارائه کرد که با موافقت رهبری مواجه شد.

در این لیست، نام جمعی از محکومان امنیتی در حوزه‌های دانشجویی و فرهنگ و رسانه هم دیده می‌شود.

پگاه آهنگرانی که زمانی به‌شدت حامی اصلاح‌طلبان بود و حتی در انتخابات۹۲ هم حامی حسن روحانی بود، اخیرا مشغول ساخت یک مستند با همکاری سهیل کریمی اصولگرا است(!) از جمله افرادی است که نامش در فهرست محکومین امنیتی موردعفو قرار گرفته به چشم می‌خورد. گویا محکومیت امنیتی آهنگرانی بابت ماجراهای مرتبط با انتخابات۸۸ به طور کامل بخشیده شده است.

صبا آذرپیک، پوریا عالمی، کیومرث مرزبان، حسین جنتی و حسین قدیانی از دیگر اهالی رسانه و فرهنگ هستند که نامشان در لیست عفوهای اخیر به چشم می‌خورد.

توجهی که رییسی در حل مشکلات اهالی فرهنگ نشان داده حکایت از آن دارد که برخلاف رقبای اصلاح‌طلب که اغلب جز گفتاردرمانی ازشان برنمی‌آید و حتی در حل مشکلات اولیه هنرمندان- از ایجاد یک بیمه درمانی جامع تا توزیع عادلانه تسهیلات میان اصحاب هنر-ناتوانند، ابراهیم رییسی به‌دنبال آن است که به‌جای حرف، با عملکرد مثبت به حمایت از اهالی فرهنگ بپردازد.




اظهارنظر نیوشا ضیغمی درباره همکاری مهناز افشار با ابی و آرش در یک شوی استعدادیابی ماهواره‌ای

سینماروزان: انتشار تیزر همکاری مهناز افشار با ابراهیم حامدی و آرش لباف در شوی استعدادیابی “پرشین گات تلنت” که بناست از شبکه سعودی “ام.بی.سی.پرشیا” روی آنتن برود با واکنش نیوشا ضیغمی بازیگر زن سینما مواجه شد.

نیوشا ضیغمی در واکنش به مهاجرت مهناز افشار و همکاری با یک شوی استعدادیابی گفت: درباره کاری که مهناز افشار انجام داده است، در حال حاضر من هیچ اطلاعی ندارم و باید نظرات خودش در این باره را شنید و از قضاوت عجولانه پرهیز کرد.

ضیغمی که آخرین کارهای اکران شده‌اش، کمدیهای “ما خیلی باحالیم” و “دخترعمو پسرعمو” بوده، ادامه داد: اعتقاد شخصی خودم درباره مهاجرت، منفی است چون اینجا بوده‌ام، اینجا مانده ام و در اینجا خواهم ماند. با همه اتفاقات عجیب و غریبى که مى‌افتد و هر روز هم درگیرش هستیم ترجیح مى‌دهم و دوست دارم اینجا باشم. من اینجا جوانی‌ام را بر کار بازیگری گذاشته‌ام و با تلاش به این جایگاه رسیده‌ام و ترجیح می‌دهم که همین جا بمانم و کارم را در وطن ادامه دهم.




تازه‌ترین خروجی شورای صنفی نمایش⇐ دستور به اکران‌ “لیلاج” از همین هفته+ثبت قرارداد اکران “یادم تو را فراموش” و دو فیلم دیگر+امتداد سوال‌برانگیز اکران فیلم نایب‌رییس شورا به‌بهانه حفظ کف فروش!؟

سینماروزان: در تازه‌ترین جلسه شورای صنفی نمایش قرارداد اکران فیلم “یادم تو را فراموش” در گروه سینمایی زندگی بعد از پایان فیلم “آشفتگی” و قرار داد اکران فیلم “آنجا همان ساعت” در گروه سینمایی زندگی بعد از پایان اکران فیلم “یادم تو را فراموش” ثبت شد.

در جلسه اخیر شورا همچنین قرارداد اکران فیلم “بیست وسه نفر” در گروه سینمایی باغ کتاب بعد از پایان اکران فیلم “چشم و گوش بسته” ثبت شد و دستور داده شد اکران فیلم “لیلاج” از روز چهارشنبه ششم آذر آغاز شود.

در حالی که پیش‌بینی می‌شد شورا دستور به حذف فیلم “رد خون” از اکران و جایگزینی با “جاندار” دهد ولی شورا دستور داد به بهانه حفظ کف فروش، اکران این فیلم ادامه یابد؛ این اتفاق درحالیست که “رد خون” علاوه بر پر کردن سقف ۸هفته‌ای اکران خود، یک هفته نیز با توجیه قطعی اینترنت روی پرده مانده و در مجموع ۹ هفته اکران داشته است و حالا با دستور شورا، برای دهمین هفته گروه آزادی را دراختیار خواهد داشت!