سینماروزان: سیدعلی صالحی به بخش “سینماشعر” از دومین جشنواره مستقل فیلم کوتاه سلفی ۲۰ پیام داد.

این رویداد در دو بخش فیلم‌های کوتاه و سینماشعر برگزار می‌شود که علاقمندان می‌توانند آثار خود را در قالب‌های فیلم‌های کوتاه داستانی، مستند، پویانمایی و فیلمنامه به دبیرخانه مجازی جشنواره ارسال کنند.

این جشنواره برای اولین بار در بخش سینماشعر به ارتباط بین سینما، شعر و ادبیات می‌پردازد و فیلم‌های سینمایی شاعرانه و یا آثاری با درونمایه شعر می‌توانند در آن شرکت کنند.

سید علی صالحی، نویسنده، شاعر و نظریه پرداز شعر نوی فارسی ضمن ابراز خرسندی از برگزاری چنین بخشی در جشنواره فیلم کوتاه سلفی ۲۰، در پیامی به این رویداد نوشت: «انسان همان جایی ایستاده است که شعر و سینما به هم می‌رسند.»

سید علی صالحی از بنیانگذاران و پیشگامان «شعر گفتار» و جریان «موج ناب» است و نام او با صدها ژانر زنده و تپنده ای گره خورده که در شعرهایش جریان دارد. از میان آثار او می‌توان به نثار نام کوچک تو، کتاب کوچک معصومیت و امید، دعوت به دعای عهد زنان، سرود روح بزرگ، زندگی کن بگذار دیگران هم زندگی کنند، شازده کوچولو فال فروش میدان راه آهن و … اشاره کرد.

دومین جشنواره فیلم کوتاه سلفی ۲۰، آذر ماه ۱۴۰۰ به دبیری مریم دوستی به صورت مجازی و برخط برگزار می‌شود.

سینماروزان: اوضاع سیاسی-اقتصادی ایران در یکی از ملتهب ترین دوران خود قرار دارد و خاموشی طیف موسوم به روشنفکر، پرسشهای جدی اصغر نعیمی نویسنده و کارگردان مستقل سینمای ایران را به دنبال داشته است.

نعیمی با نگارش یادداشتی پرسشهایی کلیدی از نمادهای جریان موسوم به روسنفکری و بی تفاوتی شان نسبت به اوضاع جامعه را طرح کرده است.

متن یادداشت نعیمی را بخوانید:

به روشنفکران خاموش کشورم فکر میکنم.
راستي چرا روشنفكران و هنرمندان تراز اول ما نسبت به مسايل سياسي، اجتماعي مهم و چالش برانگيز كم توجه و عموما بدون واكنش هستند؟
به عنوان مثال چرا در فقره اخير نوسانات اقتصادي كه موجب بروز تنش هاي جدي و بحران در عرصه اجتماعي شده يا مثلا مورد مهم و بحث برانگيز مذاكره يا عدم مذاكره با امريكا سكوت كرده اند و جامعه و حتا حاكميت را از نظرات خود – كه با توجه به اعتبارشان بسيار هم مي تواند تاثيرگذار باشد- مطلع و آگاه نمي كنند؟
مگر مي شود يك هنرمند و روشنفكر عقيده و نظر سياسي يا اجتماعي نداشته باشد؟ پس چرا اين آرا و نظرات ابراز نمي شوند؟
مثلا خود من خيلي كنجكاوم درباره درستي يا نادرستي مذاكره با امريكا، نظر آقاي اصغر فرهادي كه پیش از دریافت اسکار در مسئله «گور خواب ها» به رييس جمهور نامه نوشت و به دليل اقدامات ترامپ هم نتوانست در مراسم اسكار حاضر شود، را بدانم.
يا كنجكاوم بدانم آقاي محمود دولت آبادی كه به رغم انتقادات گسترده در صف اول مراسم افطار رييس جمهور حاضر شد، نظرش درباره عملكرد دولت در زمينه اقتصادي و تاثير سياست هايش بر معيشت مردم ايران چيست؟
اصلا چرا نبايد بدانيم آهنگساز خلاق و پيشرويي چون حسين عليزاده كه چند سال پيش طي متن شيوايي از دريافت نشان افتخاري شواليه دولت فرانسه امتناع كرد، چه نظري درباره شرايط اين روزهاي مردم ايران دارد. يا بسيار متعجبم استاد سيدعلي صالحي، به عنوان شاعري كه همواره كنش گر بوده، چرا در اين زمان سكوت كرده.
سياهه اين افراد مي تواند به تعداد تمام روشنفكران و هنرمندان ايراني كه به هر دليل خاموش مانده اند و مايل نيستند از اعتبارشان براي تاثير بر اوضاع امروز ايران و كمك به هم وطنان خويش استفاده كنند، ادامه پيدا كند.
نسلي از روشنفكراني كه سكوت كردند و توجه ندارند كه تاريخ اين گوشه نشيني و عافيت طلبي را فراموش نخواهد كرد.