سینماروزان: حدود سی سال بعد از تولید و پخش و موفقیت سریال “در پناه تو” برای اولین بار تهیه‌کننده سریال اطلاعات جالب و دست نخورده ای درباره سریال را فاش کرد.

منوچهر شاهسواری به شرق گفت: سریال “در پناه تو” سومین سریالی بود که ما تولید کردیم و اولین سریالی بود که ایده مرکزی آن از خودمان بود‌. در تولید این سریال سعی کردم-فقط سعی کردم- مفهوم تهیه کننده مولف را متبادر کنم.

وی ادامه داد: علیرضا طالب زاده-نویسنده- تازه سربازی را تمام کرده بود و از طریق بهرام دهقانی به من معرفی شد و ایده‌ای داد که خام بود چون خودش تجربه دانشگاه را نداشت و نتیجتا با همکاران دیگر آن ایده را ورز دادیم و بعد ایده را به حسین سلیمی-فیلم و سریال شبکه دو- ارائه دادم و با همفکری ایشان، خط اصلی سریال شکل گرفت.

شاهسواری درباره کارگردانی سریال بیان داشت: حمید لبخنده مشغول بازی در سریال “جاده” بود و ما در راه شمال بودیم که ایده “در پناه تو” را برایش،تعریف کردم و او خوشش آمد و آن قدر پیگیری کرد که خودش هم چون آدم منضبطی بود برای کارگردانی انتخاب شد‌.

این تهیه‌کننده درباره جذب بازیگران بیان داشت: شش هفت ماه وقت صرف انتخاب بازیگران شد و الویت انتخاب بازیگر هم دانشجویان دانشکده هنرهای نمایشی بود و فقط پارسا پیروزفر بود که از دانشکده هنرهای تجسمی آمد.

شاهسواری با بغض ناشی ناشی از ممیزی سریال گفت: “در پناه تو” ۴۶ قسمت بود ولی فقط ۲۶ قسمت پخش شد و خودم البته هیچ وقت سریال را ندیدم! اینکه چرا حدود بیست قسمت سانسور شد را نمیدانم. ما فقط سعی کرده بودیم از نظر پوشش قدری زیبایی شناسانه حرکت کنیم و مثلا چادر لعیا زنگنه چادر زیبای مادر خودم بود.

او درباره حذف دو بازیگر سرشناس گفت: داود رشیدی و محبوبه بیات بازی های خوبی در سریال داشتند ولی اپیزودهای آنها کلا حذف شد! سریال چندین بار ممیزی خورد و بخشی از فیلمنامه اصلا اجازه تولید نگرفت و بخش‌هایی در پخش حذف شد. عجیب ولی واقعی است که در ابتدا یازده قسمت را برای پخش به شبکه دادیم ولی فقط سه قسمت را پخش کردند و مابقی حذف شد و ما گرفتار فشار کاری بدی شدیم و از نظر اقتصادی هم ضربه بدی خوردم در حالی که این سریال به یکی از بهترین ملودرام های تلویزیون بدل شد و حالا بعد از سی سال در بازپخش هم کلی مخاطب دارد و به واسطه آن آگهی می‌گیرند اما سود اقتصادی برای خودمان نداشت.

سینماروزان: این روزها شانس بازی فقط برای یک‌سری از افراد خاص است. متاسفانه در ایران سن بازیگر از ۶۰ سال که عبور می‌کند او را کنار می‌گذارند و بایکوت می‌شود!

#محسن_زهتاب بازیگر باسابقه ایرانی با بیان مطلب فوق به روزنامه جام جم گفت: اگر نیاز به نقش عمو یا دایی در کار داشته باشند اقوام خودشان را می‌آورند. برای نقش پیرمردها به جای بازیگران قدیمی و پیشکسوت از شوهرخاله و شوهرعمه خودشان استفاده می‌کنند. در واقع، بازیگر وقتی ۶۰ ساله شد باید برود در خانه بنشیند، چرا که کارگردان و تهیه‌کننده برای کاراکترهای سن و سال‌دار از فامیل و آشناهای خودشان استفاده می‌کنند.

بازیگر سریال‌های کهنه‌سوار و نردبام آسمان ادامه داد: بیشتر قصه‌ها هم شبیه به یکدیگر هستند و حول‌و‌حوش روابط عاشقانه و آشنایی پسر فقیر با دختر پولدار و برعکس دور می‌زنند. قصه‌ها تکراری شده‌اند و برای تماشاگر جذابیتی ندارند. مخاطب تقریبا همه این قصه‌ها را حفظ است و از همان ابتدا می‌تواند پایان داستان را حدس بزند. طبیعی است چنین قصه‌ای نه برای من می‌تواند جذابیت داشته باشد و نه برای تماشاگر.

زهتاب افزود: فکر می‌کنم متاسفانه بعضی اصلا با هنرمندان قهر کرده‌اند، گویی بازیگران را دوست ندارند. تا بخواهیم گلایه و شکایت کنیم هم پاسخ می‌دهند که بودجه نیست، زمان کم است، مردم گرفتار هستند و شما فکر می‌کنید که هستید که همیشه معترضید. دیگر واقعا نمی‌دانیم چه‌کار کنیم.

زهتاب با اشاره به همکاری با حمید لبخنده در سریال در پناه تو، گفت: شما حتی یک نابازیگر در این سریال نمی‌بینید. این موضوع خیلی اهمیت دارد. وقتی یک قصه خوب نوشته شود و توسط یک کارگردان با دانش و مسلط مثل مرحوم لبخنده ساخته شود طبیعتا این نتیجه کار موفق خواهد بود. حمید لبخنده حتی برای نقش‌های خیلی فرعی هم از بازیگران حرفه‌ای استفاده می‌کرد و اجازه نداد حتی یک نابازیگر وارد کار شود ولی حالا سینما و تلویزیون پر شده از نابازیگرانی که کیفیت کار را کم می‌کنند.