سینماروزان: در حالی که چهار سال ابتدایی دولت حسن روحانی به روزهای پایانی خود رسیده و در این چهار سال مدیران سینمایی این دولت مدام در حمایت از پیشکسوتان دم زدند ولی حتی شرایطی فراهم نشد که بهرام بیضایی بتواند به وطن بازگشته و در کشورش فعالیت کند حالا بناست مراسم تقدیر از بیضایی در دانشگاهی اسکاتلند برگزار شود.

به گزارش سینماروزان گروه ادبیات فارسی دانشکدۀ زبان‌های خارجه و مؤسسۀ ایرانشناسی دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند برنامه ویژه‌ای تدارک دیده‌ که طی آن بهرام بیضایی به خاطر شش دهه فعالیت مستمر و خلاقانه در حوزه‌های پژوهش نمایش و اساطیر، نمایشنامه‌نویسی و فیلمسازی، دکترای افتخاری ادبیات دریافت خواهد کرد.

این برنامه که به ابتکار سعید طلاجوی (مدیر گروه فارسی) و با همکاری پروفسور علی انصاری (مدیر مؤسسۀ ایرانشناسی) دانشگاه سنت اندروز برگزار می‌شود شامل چندین سخنرانی دربارۀ آثار بهرام بیضایی، نمایش نسخۀ بازسازی شدۀ اولین فیلم بلند او رگبار ( ١٣٥١) و اجرای انفرادی بخش نخست نمایش شب هزار و یکم (١٣٨٢) با هنرنمایی مژدۀ شمسایی خواهد بود.

در این برنامه، علاوه بر سخنرانی بیضایی در مورد ضحاک و جمشید، سعید طلاجوی در مورد دیالوگ بیضایی با سینمای ایران در فیلم رگبار، پرویز جاهد در مور عناصر تریلر جنایی در فیلم‌های بیضایی با تمرکز روی فیلم‌های کلاغ، شاید وقتی دیگر و سگ‌کشی، مریم قربان کریمی در مورد هویت زنانه در رگبار، سعید زیدآبادی نژاد در مورد چندزبانی در فیلم باشوی بیضایی، فرشاد زاهدی در مورد فضا، زمان، بدن‌ها و حافظه در آثار بیضایی، نینا خامسی در مورد بازنمایی جوانان آواره در سینمای ایران، فرشید کاظمی در مورد جنبه‌های شاعرانه و اسطوره‌ای صدای زنانه در سینمای بیضایی، فاطمه خوانسالار در مورد خوانش بومگرایانه از غریبه و مه، چریکه تارا و باشو غریبه کوچک، حمید احیا در مورد زبان و شیوه‌های اجرایی در طرب‌نامه بیضایی و نیلوفر بیضایی در مورد نبوغ بیضایی و تلاش خستگی‌ناپذیر او در تئاتر و سینمای ایران سخنرانی خواهند کرد.

بهرام بیضایی که از شهریور 88 به این سو در دانشگاه استانفورد آمریکا به تحقیق و تدریس مشغول است در طی سال‌های دوری از ایران، علاوه بر تدریس و تألیف، سه نمایشنامۀ «گزارش ارداوریراف»، «سایه بازی» و «طرب نامه» را به صحنه برده است.

مراسم اهدای دکترای افتخاری به بهرام بیضایی با حضور اساتید برجستۀ دانشگاه سنت اندروز و به دست رئیس دانشگاه، پروفسور سالی ماپستون، در روز اول تیرماه ١٣٩٦ به انجام خواهد رسید و سخنرانی‌ها و نمایش فیلم که به وسیلۀ دکتر سعید طلاجوی برنامه‌ریزی شده‌اند در روزهای دوم و سوم تیرماه اجرا خواهند شد.

سینماروزان: محسن علی‌اکبری تهیه کننده‌ای که بیش از سه دهه است در سینمای ایران فعالیت دارد با بیان اینکه استارت جدی اغلب تولیدات سینمایی به بعد از انتخابات موکول شده است به «فرهنگ نیوز» گفت: سینماگران منتظرند ببینند چه کسی رییس جمهور میشود و از آن مهمتر اینکه چه کسی رییس سازمان سینمایی خواهد شد و آن گاه برای تولید برنامه ریزی کنند.

وی درباره پرسشهای پیش روی سینماگران درباره مدیریت آینده سینما بیان داشت: فکر میکنم این پرسش کلیدی پیش‌روی سینماگران است که آیا شخص جدید به فکر حل مشکلات سینماگران که مهمترین آن بحث تأمین امنیت شغلی است خواهد بود یا نه.

محسن علی اکبری ادامه داد: من فکر میکنم بعد از نزدیک به 4 دهه که از عمر انقلاب اسلامی می گذارد و با توجه به موفقیت نسبی سینما در ارتقای فرهنگ، این حق بدنه سینماست که یک بار برای همیشه امنیت شغلی اش به رسمیت شناخته شود. سالهاست که یک بیمه بیکاری حداقلی از سینماگران دریغ شده است و از آن سو در دولت فعلی نیز آن تسهیلات حداقلی که در دولت قبل به صورت بن های خرید کالا یا هدایای نوروزی به سینماگران اهدا شد، کاملا حذف شد.

سینما مدیری می‌خواهد که عقبه سینمایی داشته باشد

تهیه کننده «مریم مقدس» و «اصحاب کهف» تأکید نمود: محمدمهدی حیدریان تازه به سازمان سینمایی آمده و قطعا او مسئول مشکلات فعلی نیست اما حجت الله ایوبی می توانست به ارتقای منزلت سینماگران کمک کند و نکرد. ما هم اکنون کلی هنرمند پیشکسوت داریم که به دلیل بیکاری مجبور شده اند به مشاغلی روی آورند که زیبنده شان نیست. شاید باورتان نشود سینماگری می شناسم که در حال مسافرکشی است. اغلب بازیگران پیشکسوت از عزت الله انتظامی تا هوشنگ توکلی و ثریا قاسمی هم از شرایط معیشتی سینماگران گلایه می کنند و هیچ کس هم به فکر نیست.

علی اکبری در پاسخ به این پرسش که چرا مشکلات اساسی صنف سینما و از جمله ایجاد بیمه بیکاری و ارائه تسهیلات رفاهی جدی گرفته نشده است اظهار داشت: مشکل اینجاست که سینما حیطه ای تخصصی است و نیاز دارد به مدیرانی که واقعا عقبه سینمایی داشته باشند. اینکه ایوبی نتوانست کاری برای ارتقای معیشت سینماگران کند ناشی از این بود که عقبه سینمایی نداشت و اصلا شناختی هم از مشکلات سینما نداشت؛ نتیجه این شد که به جای حل مشکلات زیربنایی بودجه های سینمایی را در مسیر موازی کاریهایی بی حاصل از تأسیس مدرسه گرفته تا راه اندازی جشنواره میلیاردی و گروه سینمایی تلف کرد. هم ایوبی مقصر بود و هم آنهایی که به عنوان مشاور گرد او حلقه زدند و به وی اطلاعات اشتباه دادند.

یک بن 10 هزار تومانی هم از سینماگران دریغ شد

این تهیه کننده 56 ساله با اشاره به انحلال شورایعالی سینما در دولت یازدهم گفت: اینکه شورایعالی سینما را چرا منحل کردند مشخص نیست ولی آنچه مشخص است اینکه تنها مسیری که از آن طریق شخص اول اجرایی مملکت می توانست به گفتگوی مستقیم با سینماگران پرداخته و در جریان حال و روز سینما و معضلات آن قرار گیرد همین شورایعالی بود. از طریق همین شورایعالی سینما در دوران سابق، بودجه لازم برای راه اندازی بیمه طلایی سینماگران تخصیص یافت که بسیاری از سینماگران هم از آن استفاده کردند اما در سالهای اخیر نه تنها شورایعالی را منحل کردند بلکه بیمه طلایی که امتداد آن می‌توانست لااقل غم هزینه های سرسام آور درمان را از سینماگران پیشکسوت دور کند نیز حذف شد و به‌جایش بیمه هایی متفرقه و با حداقل کارکرد قرار دادند!

علی اکبری که آثاری همچون «استرداد»، «یاسین» و «اصحاب کهف» را در کارنامه داردخاطرنشان ساخت: الان تقریبا تمامی اقشار جامعه ما از پرسنل بانکها گرفته تا کارمندان ادارات و نهادهای مختلف تسهیلات نقدی و غیرنقدی مختلفی شامل حالشان میشود؛ از بن های نقدی گرفته تا کارتهای خرید کالا اما در چهار سال اخیر حتی یک بن 10 هزار تومانی خرید کالا هم نصیب سینماگران نشده است. چرا؟ آیا جز این است که مدیران سینمایی از حال سینماگران بی خبرند! مدیری که بداند سینماگران ماههای بیکاری خود را درگیر مشاغلی مانند دستفروشی و مسافرکشی هستند محال است بودجه های میلیاردی را صرف برگزاری جشنواره هایی بی خاصیت کند.

سینماروزان: در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هر کدام از کاندیدا سعی می کنند به نوبه خود به ارائه وعده و وعید به طبقات مختلف جامعه بپردازند. از جمله طبقاتی که طرف وعده های کاندیداها قرار می گیرند هنرمندان هستند.

به گزارش سینماروزان هنرمندان شناخته شده به دلایل مختلف از سرخوردگی گرفته تا رفتارهای دوگانه قبلی خویش، امسال سعی کرده اند حاشیه را انتخاب کنند و از تبلیغ مستقیم برای کاندیداها خودداری کنند با این حال همچنان کاندیداها هستند که وعده های خود را به آنها می دهند.

ستاد هنرمندان حسن روحانی که تصدیگری اش را حجت ا.. ایوبی رییس معزول سینما برعهده داشته نیز لیستی 14 بندی را به عنوان برنامه هایش برای دولت بعد اعلام کرده است؛ لیستی که پر شده از وعده و وعیدهایی که در همه این سالها مرتب به هنرمندان داده شده؛ از راه اندازی بیمه بیکاری گرفته تا واگذاری امور و حتی اماکن فرهنگی به مردم و اصناف و حتی احقاق حق هنرمندان از رسانه ملی.

چهارده برنامه و اقدام مهم دولت دوازدهم در عرصه فرهنگ و هنر یا همان وعده های فرهنگی دولت که از طریق رییس بخش هنرمندان ستاد تبلیغاتی حسن روحانی اعلام شده را با این توضیح بخوانید که ای کاش حسن روحانی و مشاوران فرهنگی اش پیش از ارائه این وعده ها درباره تلاشهای خود برای برآورده کردن هر کدام از این بندها در دولت یازدهم هم توضیح می داد مثلا آشکارا می گفت برای تحقق بیمه بیکاری هنرمندان چه کرد یا برای احقاق حق هنرمندان از رسانه ملی و جلوگیری از تبعیض این رسانه در برخورد با تیزرهای آثار سینمایی چه حرکتی را انجام داد:

1- جلوگیری از برخوردهای سلیقه‌ای و غیرقانونی در عرصه فرهنگ و هنر

2- توزیع عادلانه و تمرکززدایی امکانات و فرصت‌های فرهنگی برای کلیه استان‌ها، شهرستان‌ها و اشخاص

3- جایگزینی نظام صنفی هنری به جای مناسبات موجود

4- صیانت از حقوق مخاطب برای دسترسی آزاد به فضاهای فرهنگی و توسعه زیر ساخت‌های فضای مجازی

5- توسعه زیر ساخت های نوین تولید، توزیع و نمایش نظیر VOD

6- مشوق های مالی و مالیاتی برای سرمایه گذاری زیر ساخت های فرهنگی و هنری

7- معافیت حداکثری مالیاتی هنرمندان

8- بیمه سرمایه‌گذاری، بیکاری، بازنشستگی و از کارافتادگی

9- صندوق ملی و استانی حمایت از هنری‌های تجسمی، نمایشی، موسیقی و سینمایی

10- مشوق‌های مالی و مالیاتی برای سرمایه‌گذاری و وام‌های کم بهره و کمک‌های بلا‌عوض

11- جبران خسارت‌های وارده به صاحبان حقوق که به رغم مجوزهای قانونی دچار مشکل اجرا شده‌اند

12- جایزه صادراتی محصولات فرهنگی

13- احقاق حقوق رسانه‌ای و تبلیغی فعالیت‌های فرهنگی از رسانه ملی

14- واگذاری مکان‌های فعالیت‌های فرهنگی هنری دولتی به مردم و موسسات صنفی

سینماروزان: ممنوعیت پخش تیزر تلویزیون کمدی «سه بیگانه» گمانه‌زنی‌های را موجب شده در این مسیر که از یک طرف شباهت یکی از کاراکترهای فیلم که اتفاقا روحانی هم هست به رییس دولت یازدهم و از طرف دیگر نقدهای صریح سیاسی-اجتماعی فیلم باعث شده رسانه ملی در تعامل با دولت جلوی پخش تیزرهای فیلم را بگیرد.

امتداد این گمانه‌زنی‌ها شایعاتی را شکل داده درباره ممیزی مجدد به فیلم همزمان با اکران؛ حبیب اسماعیلی یکی از تهیه کنندگان این کمدی پرمخاطب با اشاره به حذفیات کاراکتر روحانی فیلم اظهار داشت: قبل از آن که فیلم پروانه نمایش بگیرد در احترام به مقام روحانیت چند پلان مربوط به کاراکتر روحانی حذف شد.

وی با اشاره به فشارهایی که منجر به ممنوعیت پخش تیزرهای فیلم شده بیان داشت: همواره این طور است که برخی با شوخی‌های حداقلی بخصوص اگر بار آسیب شناسانه داشته باشد مشکل دارند و در همین جهت است که نمی خواهند «سه بیگانه» که محصولی است کاملا متعلق به بخش خصوصی دیده شود ولی تا این لحظه کتبا هیچ موردی برای ممیزی مجدد به ما ابلاغ نشده است.

این تهیه کننده که از طریق موسسه پخش متبوعش «رسانه فیلمسازان» پخش «سه بیگانه» را برعهده دارد خاطرنشان ساخت: تجربه سالها حضور در پخش فیلم این حس را به من داده که دستهایی در کار است تا «سه بیگانه» دیده نشود وگرنه چطور است که فیلمهای دیگر تیزرهایشان پشت سر هم روی آنتن می‌رود اما تیزرهای «سه بیگانه» را پخش نمی‌کنند؟ همین رفتارهاست که اسباب گمانه‌زنی‌های مختلف را شکل می‌دهد وگرنه چه دلیلی دارد پخش تیزرهایی که کد پخش از سازمان را هم گرفته‌اند ممنوع می‌شوند؟

اسماعیلی در پایان گفته‌هایش با اشاره به حمایت سینماگران مستقل و بدنه صنف سینما از «سه بیگانه» بیان داشت: همین که همکاران مستقل پشت فیلمی از بخش خصوصی هستند و از آن سو مخاطبان هر روز بیشتر از روز قبل برای تماشای فیلم علاقه نشان می‌دهند یعنی مسیری که در تولید فیلم انجام داده ایم مسیر درستی است. شخصا امیدوارم که مدیران رسانه ملی هم از این همراهی صنفی و اقبال مخاطبان درسی بیاموزند برای تغییر روشی که در برخورد با این کمدی درپیش گرفته اند و تا فرصت باقیست ملی بودن خود را در عمل با حمایت از فیلمی کاملا خصوصی نشان دهند.

حبیب اسماعیلی

سینماروزان: محسن امیریوسفی کارگردانی که در دولت دهم بعد از مدتها توانست فیلم توقیفی «آتشکار»ش را هم در جشنواره فجر به نمایش درآورد و هم آن را اکران عمومی کند در دولت یازدهم نه توانست آخرین ساخته اش «آشغالهای دوست داشتنی» را در جشنواره به نمایش درآورد و نه توانست پروانه نمایش آن را برای اکران عمومی بگیرد.

به گزارش سینماروزان این کم لطفی به فیلمسازی که مدام به دولت دهم نقدهای اساسی وارد می کرد مطمئنا اسباب دلخوری را موجب می شود تا جایی که او در تازه ترین گفتگویش که با «شرق» و در فاصله ای اندک تا انتخابات 96 انجام شده بالاخره مدیران سینمایی دولت یازدهم را هم نقد کرده است.

متن کامل گفتگوی محسن امیریوسفی را با این توضیح بخوانید که ای کاش سینماگران ما قبل از تبلیغ برای کاندیدایی خاص در انتخابات قدری در اندیشه های فرهنگی این کاندیداها هم تأمل کنند تا دقیقا توسط همان کاندیدایی مهجور واقع نشوند که سنگش را به سینه زده اند:

‌ بسیاری از اهالی رسانه و منتقدان در جشنواره، تقاضای نمایش «آشغال‌های دوست‌داشتنی» را داشتند که متأسفانه اتفاق نیفتاد و ظاهرا مشکل نمایش این فیلم همچنان ادامه دارد، در این مدت واکنشی از جانب مدیران دولتی نسبت به فیلم داشتید. 
هیچ جوابی نگرفتم! ولی از همه صد منتقد و خبرنگار تشکر مي‌كنم و به‌خاطر اینکه هیچ جوابی از دبیر جشنواره نگرفتند، از همه آنها عذرخواهی می‌کنم، بالاخره روزی «آشغال‌های دوست‌داشتنی» به نمایش درمی‌آید.
‌ این چهارمین‌باری بود که فیلمتان را در جشنواره ثبت‌نام کردید. چرا آن را رسانه‌ای نکردید و تابه‌‌حال درباره اتفاقاتی که در این چند سال افتاده حرفی نزده‌اید؟ 
در این سال‌ها می‌خواستم در سکوت و باآرامش در پی احقاق حق فیلمم باشم، ولی به قول یکی از مدیران قبلی جشنواره، امسال هیئت محترم انتخاب بالاخره ننگ نپذیرفتن «آشغال‌های دوست‌داشتنی» را پذیرفت و آن را به نام خودش ثبت کرد! این فیلم کاملا قانونی ساخته شده و نزدیک چهارسال است که امید به اندکی تدبیر و اعتدال دارم، ولی اشتباه بود! تابه‌حال در دولت اعتدال، درِ سینما بر همان پاشنه دولت قبلی چرخیده است!
چهارسال است که می‌گویم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» فیلمی در جهت گفت‌وگو، وحدت ملی و پرهیز از فضای دوقطبی در جامعه است؛ چیزی که نیاز امروز جامعه ماست، ولی تنها پاسخی که از مدیران گرفتم، خانه‌نشین‌کردنم بود! آن‌هم در بهترین سال‌های زندگی کاری‌ام.  شاید همان سال ٩٢ وقتی اجازه ندادند هیئت انتخاب جشنواره، این فیلم را ببیند، باید آن را به جشنواره‌های خارجی می‌دادم تا حداقل زحمات گروهی از بهترین عوامل سینمای ایران دیده می‌شد، هنوز نمی‌خواهم قبول کنم که اشتباه کرده‌ام!
‌ امسال فیلم‌اولی‌ها حضور پررنگی در جشنواره داشتند و آثارشان در کنار سایر بخش‌ها دیده شد، آثار فیلم‌اولی‌ها را چطور دیدید؟ 
در این شرایط تنها امید سینمای ایران فیلم‌اولی‌ها هستند که باوجود همه مشکلات، فیلم‌های بسیار خوبی ساختند، فیلم‌های اول چون عمدتا ریشه در جریان فیلم کوتاه دارند، از پشتوانه‌ غنی تکنیکی و محتوایی برخوردارند که امید به احیای سینمای ایران را بالا می‌برد.
‌ انتقاداتی نسبت به انتخاب فیلم‌ها، سطح کیفی آثار و درنهایت داوری‌ها شد که بسیاری از این حواشی همچنان ادامه دارد، امسال نام بسیاری از دیگر فیلم‌سازان جریان‌ساز سینمای ایران هم از حضور در جشنواره حذف شد، به نظر شما تا چه حد برخی از این انتقادها به عملکرد هیئت انتخاب و داوری وارد است؟ 
همه داوران از چهره‌های شناخته‌شده و معتبر سینمای ایران بودند و چون همه فیلم‌ها را ندیدم، ترجیح می‌دهم نظری ندهم، ولی حجم اعتراضاتی که امسال به مدیریت و داوری جشنواره شد، نام جشنواره سی‌وپنجم را ماندگار کرد. ولی درباره هیئت انتخاب، نپذیرفتن فیلم «کاناپه» آقای عیاری که غیر از داستان ساده و انسانی‌اش، منحصربه‌فردترین تجربه سینمای ایران در چهره‌پردازی بازیگران زن را نشان می‌داد، اوج محافظه‌کاری و بی‌مهری بود. کاناپه باعث تحول سینمای ایران در ارتباط هرچه‌بهتر و واقعی‌تر با فیلم‌های ایرانی می‌شود.  من دو فیلم «لِرد» آقای رسولف و «هجوم» آقای مکری و چند فیلم دیگر را هم ندیده‌ام، ولی مطمئنم کیفیت این فیلم‌ها کمتر از اکثر فیلم‌های جشنواره امسال نبود و حضورشان جشنواره را گرم‌تر و جذاب‌تر می‌کرد.
 ‌ بسیاری معتقدند ضعیف‌ترین جشنواره سال‌های اخیر را پشت‌سر گذاشتیم، نظر شما چیست؟ 
از نظر مدیریتی تا حدی موافقم، هرچند امسال تعدادی فیلم خوب هم در جشنواره بود.
‌ به‌زعم برخی، محتوای بسیاری از فیلم‌های امسال جشنواره تلخ بود، نظر شما هم همین است؟ 
این تلخی در جامعه امروز ایران و نهایتا در سینمای ما هم هست. این تلخی حاصل روحیه مردم و سینمایی است که خیلی وقت‌ها پاسخ امیدواری‌اش را نمی‌گیرد.

سینماروزان: اسدالله یا اسی نیک نژاد در اواخر دولت دهم و بعد از سالها زندگی و فعالیت در آمریکا به ایران آمد و البته مدتی بعد از حضور در ایران هم توانست پروژه «لاله» با محوریت زندگی یک قهرمان زن اتومبیلرانی را جلوی دوربین ببرد.

به گزارش سینماروزان با این حال تغییر و تحولات سیاسی کشور بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم و تلاش برای تسویه حساب با مدیران سینمایی دولت قبل موجب شد پروژه «لاله» هم بعد از فیلمبرداری نزدیک به 70 درصد آن به ناگاه متوقف شود.

سه سال بعد از آن توقیف اسی نیک نژاد درباره وضعیت «لاله» به «مهر» گفت:  وقتی آن برخوردها با فیلم سینمایی «لاله» شد واقعا در روحیه من تاثیر منفی داشت و پس از ۲، ۳ سال متوجه شدم که به دلیل مشکلات شخصی مدیران زیرمجموعه سازمان سینمایی این برخورد با این پروژه سینمایی شده است. مدیریت غیر حرفه ای باعث شد که ساخت این فیلم سینمایی متوقف شود و این موضوع قلب من را شکست. این را هم باید بگویم در سال‌های اخیر به قدری فشار روحی روانی بر من وارد شده است که اصلا به فکر ساخت اثر جدیدی با این مدیریت سینمایی نیستم.

سینماروزان: سخنان کنایه واری که مهران مدیری هفته قبل خطاب به برخی مسئولان دولتی در “دورهمی” نثار کرد همچنان عواقب خود را دارد.

به گزارش سینماروزان بخش عمده منتقدان مدیری را رسانه های اصلاح طلب و حامی دولت یازدهم تشکیل می دهند؛ یعنی همانها که به هنگام حضور محمدجواد ظریف در پشت صحنه «در حاشیه» کلی برای مدیری نوشابه باز کردند اما چون ورق برگشته و مدیری به میل خود یا اسپانسرهای برنامه اش به نقد دولت پرداخته این حق آنهاست که او را نقد کنند.

تازه ترین نمونه چنین نقدهایی توسط احمد طالبی نژاد برای “شرق” نگاشته شده است و طالبی نژاد تا جایی پیش رفته که مدیری را یک شومن سفارشی دانسته است.

متن یادداشت طالبی نژاد را بخوانید:

سیاست و هنر هرگز آبشان توی یک جوی نرفته یا اگر رفته، به معجونی تلخ و گاه کشنده، تبدیل شده. نمونه‌ها در تاریخ بسیارند، از کمال‌الملک خودمان گرفته که قربانی همزیستی با درباریان شد تا مثلا سینماگران شوروی سابق که حتی پیش از فروپاشی آن نظام، از یادها رفتند. منظورم این است که بازی‌های سیاسی، کوچک و بزرگ نمی‌شناسد و خیلی هنر می‌خواهد که هنرمند در این بازی‌ها، سر به سلامت ببرد.

خطابم به مهران مدیری است که تا وقتی مستقل می‌اندیشید، حاصلش می‌شد مجموعه‌های طنز شبانه‌ای مثل پاورچین و نقطه‌چین و شب‌های برره و حتی قهوه تلخ که نوعی دهن‌کجی به تلویزیون هم بود. اما از وقتی این موقعیت طلایی را وانهاد و به انواع سفارش‌ها گردن نهاد، تبدیل شد به یک «شومن سفارشی» و زینت‌المجالس برخی میهمانی‌های سیاسی و تا آنجا درمانده شد که وقتی خواست به جایگاه پیشینش بازگردد، حاصلش شد «در حاشیه ١ و ٢» که نه آقایان سفارش‌دهنده را راضی کرد و نه تماشاگران مشتاق مدیری را.

شایسته است مدیری بشود زبان گویای جناح مخالف؟

در پس این دو مجموعه، نوعی سفارش جناحی تتق می‌زد؛ اینکه مثلا «این بار پوز پزشکان و بیمارستان‌های خصوصی را بزنید برادر مدیری و سفارش‌هایی از این دست که مدیری پذیرفت و یک هنرمند کارکشته و به قول لمپن‌ها کاربلد، تبدیل شد به شومن برنامه دورهمی که چون قرار است در هر برنامه، منویات آقایان را برآورده کند، کارش رسیده است به توهین و بددهنی و شعار‌های سطحی.

من باورم نمی‌شود مدیری که ادب و نزاکتش زبانزد همگان بود، کارش به آنجا رسیده باشد که جلوی دوربین رسانه مثلا ملی، خطاب به برخی مسئولان- احتمالا مقامات دولت فعلی- بگوید «بتمرگ سر جات». گیریم که برخی مسئولان شایسته انتقاد تندوتیز هم باشند که حتما هستند، اما شایسته است هنرمندی مثل مدیری، بشود زبان گویای جناحی که مخالف دولت مستقر است؟

حیف آن سابقه

یعنی تا این حد کارش گیر کرده که با پرت‌وپلاگویی و بیان مسائل خاله‌زنکی، بخواهد مقرب درگاه مدیران سیاسی سیما شود؟ آخر آقای مدیری، ما شما را به عنوان یک نمایشگر موفق و مستقل می‌شناسیم یا بهتر است بگویم می‌شناختیم؛ اما شما پاک آبروی خود و همکارانت را به بازی گرفته‌ای. شما را چه به شومنی؟ شما نمایشگری. حیف آن سابقه درخشان نیست؟ پیشنهاد می‌کنم گاهی نگاهی به پشت سر بینداز. شب‌های برره را ببین، قهوه تلخ را ببین و بعد مقایسه کن با کارهای پیش‌پاافتاده‌ای مثل آن مجموعه که درباره شبکه‌های خارجی مخالف نظام ساختی یا مجموعه عطسه و همین دورهمی که ساختنش از هر تازه از راه رسیده‌ای برمی‌آید.

به گمان من این تله‌ای است که سال‌های سال گرفتارش خواهی بود. دوستی می‌پرسید من نمی‌دانم چرا مجموعه مهمی مثل «معمای شاه» را داده‌اند به یک جوان تازه از‌راه‌رسیده و نداده‌اند مثلا به تقوایی یا کارگردان‌هایی در آن حد و اندازه. پاسخ دادم کارگردان‌های کارکشته و نخبه، هرگز زیر بار ساختن متون سطحی و شعاری نمی‌روند، مگر کسانی که جویای نام و البته پول هنگفت هستند. حالا خطابم به جناب‌عالی است. آیا مهران مدیری باید در جایگاه این جوانان سوسول‌مسلکی که شومن برنامه‌های سفارشی هستند قرار گیرد و با آنها در یک ترازو قضاوت شود؟

سینماروزان: مراسم خداحافظی و تودیع علی جنتی وزیر سابق ارشاد دوشنبه سوم آبان ماه در سالن سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

به گزارش سینماروزان به مانند اغلب مدیران مملکتی جنتی در این مراسم به تحسین عملکرد خود پرداخت و گفت که در دوران صدارتش بر وزارت ارشاد، عدالت فرهنگی گسترش یافت، اقتصاد فرهنگ رونق یافت، احترام به اهالی فرهنگ و هنر، فضا برای اهالی کتاب و سینما باز‌تر شد.

وزیر سابق ارشاد همچنین درباره برخی حواشی وزارتخانه اش گفت: در قم یک گروه کُر برنامه برگزار کرد، محتوایش خوب بود، حجاب خانم‌های آن که برگزارکننده بودند مناسب بود اما چهار تا خانم که روسری‌شان عقب بود عکسشان را گرفته و بعد عناصر سیاسی عکس را در جامعه مدرسین و خدمت مراجع می‌برند که فضایی درست کردند تا مدیرکل استان نمی‌تواند حتی بماند مجبور می‌شود استعفا بدهد و برود. می‌‌گویند حواشی است باید تماشاچی‌ها را کنترل کنید اگر قرار بر این است می‌خواهید فیلم بیاورم تا ببینید در مراسم سینه‌زنی و عزاداری خانم‌هایی که ایستاده‌اند چه وضعیتی دارند. باید آنها را هم تعطیل کنیم!

وی در ادامه این گلایه‌ها به سراغ تئاتر هم رفت و گفت: گاهی برای یک تئاتر امام جمعه‌ای استانی برافروخته می‌شود و با اینکه آن تئاتر را ندیده اما بر اساس گزارشات نظر می‌دهد هر چند من پشت صحنه این اتفاقات را می‌دانم آنها با معاون اداره کل مسئله دارند از این رو به تئاتر ایراد می‌گیرند، تئاتری که در تکریم شهدا بوده است.

سینماژورنال: فرهاد اصلانی بازیگر سینما و تلویزیون که در سالهای اخیر پرکارتر هم شده است در گفتگویی با فریدون جیرانی در برنامه اینترنتی “35” از مباحث مختلفی سخن گفت؛ از رد پیشنهادات بازیگری در سال گذشته گرفته تا عشق به بهروز وثوقی.

به گزارش سینماژورنال اصلانی در بخشی از گفتگوی خود به انتقاد از سیاستهای فرهنگی دولت یازدهم پرداخته است و درباره مباحثی مانند ضعف کارکرد صنفی خانه سینما نیز به صراحت حرف زده است.

ردّ سه پیشنهاد مختلف

اصلانی با اشاره به آثاری که سال گذشته رد کرده  داشت: همزمان با “دختر” بازی در فیلمهایی مانند “برادرم خسرو”، “ابد و یک روز” و “دراکولا” پیشنهاد شد و این همزمانی برایم شرایط رنج‌آور را برایم رقم زد.

وی ادامه داد: در فیلم “برادرم خسرو” نقش برادر بزرگتر به من پیشنهاد شد؛ نقشی که بعدتر ناصر هاشمی آن را خلق کرد.

اصلانی خاطرنشان ساخت: در “ابد و یک روز” هم نقش برادر بزرگتر یعنی پیمان معادی به من پیشنهاد شد. چون نقش آدم معتاد را بیشتر بازی کرده بودم{اشاره به “بخاطر پونه”} برای همین قید “ابد…” را زدم.

اصلانی درباره رد پیشنهاد همکاری با رضا عطاران بیان داشت: در “دراکولا” هم بنا بود نقش دراکولای داستان را بازی کنم؛ نقشی که در نهایت لوون هفتوان بازی کرد. در “دراکولا” به نظرم با رضا به نتیجه نرسیدیم یعنی شرایطی بود که نشد.

بهروز وثوقی بی همتاست

این بازیگر درباره بهترین بازیگران سینمای ایران گفت: اولین بار که با پدرم به سینما رفتم فیلم “طوقی” را دیدم و بازی بهروز وثوقی در این فیلم را به شدت دوست داشتم.

وی ادامه داد: پیش از انقلاب بهروز وثوقی بی همتاست. بعد از انقلاب امثال خسرو شکیبایی،  علی نصیریان، عزت ا.. انتظامی، داود رشیدی و شهاب حسینی بازیگران موفقی بوده اند.

این سه کارگردان در قلب من هستند

اصلانی در جایی از گفتگو درباره کارگردانان موردعلاقه اش بیان داشت: از علیرضا نادری در تئاتر بسیار آموختم و از همکاری با داوود میرباقری در تلویزیون هم بسیار لذت بردم و همین طور از کار با خانم رخشان بنی اعتماد. این سه نفر همواره در قلب من هستند.

در دوره روحانی در بخش فرهنگ اتفاقی نیفتاده است

اصلانی درباره دورنمای ذهنی‌اش نسبت به دولت یازدهم بیان داشت: در دوره آقای روحانی در بخش فرهنگ متاسفانه اتفاقی نیفتاد. وزارت ارشاد همچنان محل دعواست. محل مناقشات سیاسی و همیشه و در هرصورت بحث بوده است. در دولت قبل هم بوده و الان هم هست.

وی ادامه داد: خود این دعواها جامعه هنری را دچار سردرگمی می کند یعنی نه تکلیف با خط قرمز روشن است و نه با طرح موضوع! سردرگمی کماکان وجود دارد و به ماها منتقل می شود چون ما نمی دانیم چه می کنیم. در چارچوب قانونی کار می کنیم اما بعد اتهاماتی زده می شود.

فرهاد اصلانی خاطرنشان ساخت: در حوزه تئاتر و ادبیات و موسیقی هم تکلیف روشن نیست. یعنی معلوم نیست چه می خواهیم و همین بلاتکلیفی را رقم زده.

انتقاد از موضع گیریهای خانه سینما و ایستادن این نهاد در جایگاه اپوزیسیون

فرهاد اصلانی از جمله سینماگرانی است که همواره کم‌کاری خانه سینما در رسیدگی به امور صنفی را نقد کرده است. به گزارش سینماژورنال وی با اشاره به غلط بودن روند موضع گیریهای سیاسی خانه سینما گفت: خانه سینما جایگاهش صنفی بوده اما به اشتباه در بحثهای سیاسی ورود کردند در صورتی که باید مطالبات صنفی را حل می کردند.

وی ادامه داد: خانه سینما وقتی به جای حل مشکلات صنفی موضع گیری سیاسی کرد و در جای اپوزیسیون ایستاد اصلا خوب نبود. من به این روند اعتقاد ندارم؛ من موافق با این نگاه خانه سینما نبوده و نیستم. می شد راه هموارتری را برای حل مشکلات صنف رفت.

خانه سینما کارکرد چندانی برای جامعه سینمایی نداشته است

اصلانی تأکید کرد: این سوءتفاهمات اصلا ارزشمند نیست و در نهایت خانه سینما کارکرد چندانی برای جامعه سینمایی نداشته است. شخصا به عنوان عضو صنف نمی دانم رابطه ام با این صنف چیست. وظایف آنها نسبت به من چیست؟ وظیفه من نسبت به آنها چیست؟ حتی زمانی امین تارخ از هیأت ریسه صنف بازیگران از من خواست در انتخابات انجمن بازیگران شرکت کنم و کاندیدای هیأت رییسه شوم اما من نپذیرفتم.

این بازیگر 50 ساله خاطرنشان ساخت: در خانه سینما هیچ فکری برای امنیت شغلی اعضای صنف نشده است. همین موضوع جراحی کیارستمی و رنجی که کشید می‌توانست شکل دیگری داشته باشد. خیلی ها از یاد رفته‌اند. پشتیبانی از اعضای صنف وجود ندارد. بیمه بیکاری نداریم. یک بیمه خویش‌فرماست و یک بیمه تکمیلی که آن هم کارکرد زیادی ندارد.

سینماژورنال: محمدمهدی عسکرپور که همواره مناصبش در خانه سینما بسیار بیشتر از کارنامه فیلمسازی اش به چشم آمده در تازه ترین گفتگوی خود از اوضاع اقتصادی بغرنج جامعه نالیده و البته نداشتن تأمین اجتماعی و اقتصادی درست در کشور را نقد کرده است.

به گزارش سینماژورنال عسکرپور که با “مهر” رسانه متبوع حوزه هنری که فیلم “مهمان داریم” را هم برای این ارگان تولید کرد گفتگو کرده با نگاهی دلسوزانه به طبقه آسیب پذیر جامعه گفته است: شما می بینید که افرادی با سن بالا در حال دستفروشی در خیابان ها هستند و یا ممکن است در اطراف خود شما هم افرادی باشند که از تامین درستی برخوردار نباشند با اینکه در سنین بالایی قرار دارند و این در حالی است که ما جزو کشورهای ثروتمند جهان هستیم نه کشورهایی که شرایط اقتصادی مناسبی ندارند.

وی ادامه داده است: ما منابع زیادی در کشور داریم و این در حالی است که تأمین اجتماعی و اقتصادی درستی برای مردم وجود ندارد و افراد در این کشور آینده مبهمی دارند. افراد با خود فکر می کنند تا وقتی که کار دارند، می توانند روی زندگی و معیشت خود حساب کنند و غیر از آن اطلاعی ندارند که اصلا تا چه زمانی کار خواهند داشت.

عسکرپور که احتمالا به واسطه حضور نزدیک در حلقه مدیریتی خانه سینما مشکلات این صنف را درک کره خاطرنشان ساخته است: وضعیت هنرمندان بدتر است، فیلمسازی که هر ۷ سال یک بار فیلم می سازد این میان تکلیفش مشخص نیست. در طرح هایی مثل تکریم بزرگان مبلغی بصورت ماهانه می دهند که فرد فقط می تواند با آن در ماه چند بار آژانس گرفته و به اداره مورد نظر برود. علاوه بر این از بیمه خوبی هم برخوردار نیستند.

این کارگردان افزوده است: پس شما به عنوان یک جوان فکر می کنید تا وقتی که توانش را دارید و روی پا هستید باید درآمد داشته باشید تا بعدا محتاج دولت نشوید. دولتی که نمی تواند از پس شما بربیاید و شما را در نقطه ای به حال خود رها می کند. اگر هم مسیر کار درست فراهم نباشد این کسب درآمد از جایی محقق می شود که معمولا همراه با فساد است.

جناب عسکرپور! خودتان برای صنف سینما چه کردید؟

سینماژورنال نه تنها با گفته های عسکرپور کاملا موافق است که به شدت از صراحتی که ایشان در تصویرسازی اوضاع اقتصادی مردمان و بالاخص هنرمندان داشته قدردانی می کند اما پرسش‌هایی هم از ایشان دارد.

جناب عسکرپور که خودش چندین سال در حلقه مدیریتی خانه سینما حضور داشت برای رفع اصلی ترین مشکل بدنه صنف که نداشتن یک نظام بیمه‌ای جامع است چه کرد؟

از آن مهمتر اینکه ایشان چقدر از مشکلات موجود برای سینماگران را ناشی از ضعف عملکرد صنفی می‌داند که مدیران آن به جای دنبال کردن حل مشکلات اولیه اعضاء به سراغ برگزار کردن جشنهای مختلف هستند؟

جالب است که مدیران صنفی که به اعتقاد عسکرپور اعضای آن از بیمه خوبی برخوردار نیستند اخیرا در کنار جشنهای سالیانه شان درگیر برگزاری یک جشنواره کاملا دولتی هم شده اند؛ جشنواره ای که آبشخور بودجه ای خوبی هم دارد.

چرا از مدیرعامل صنف متبوع تان پرسش نمی‌کنید؟
عسکرپور که به صراحت دولتی را که نمی تواند از شهروندانش حمایت کند را نقد می‌کنند چرا سوزنی هم به صنف متبوعشان نمی زنند و از مدیرعامل این صنف نمی پرسند که چرا به جای حل کردن مشکل بیمه اعضای صنف وقتش را درگیر مناصب دولتي ديگر  آن هم افزون بر درگيري هاي فيلمسازي  و حواشي آن كه لابد نمي شود  اين يكي را انتظار داشت كنار بگذارد، كرده است ؟!

عسکرپور اگر می خواهد از سخنانش تعابیر سیاسی مستخرج نشود حتما باید این را هم بگوید که خودش طی همه سالهای حضور در رأس خانه سینما، چه فعالیتهایی برای بهبود اوضاع رفاهی صنف انجام داد؟

سینماژورنال: بعد از گذشت دو سال و اندی از عمر ریاست حجت ا.. ایوبی بر سازمان سینمایی همچنان شنیدن نظرات جواد شمقدری سلف او در دولت دهم کنجکاوی برانگیز و بعضا عجیب است.

به گزارش سینماژورنال امیر آقایی بازیگر سینمای ایران که این روزها فیلم میلیاردی “کوچه بی نام” را روی پرده دارد چندی قبل از ممنوع الکاری خود بخاطر عدم حضور در فیلم “پایان نامه” محصول جنجالی که در دولت دهم تولید شده بود سخن گفت.

آقایی قرارداد بسته، قسط اول را گرفت و چند سکانس هم بازی کرد

جواد شمقدری در گفتگو با “تماشاگران امروز” با رد ادعای این بازیگر بیان داشته است: آقای بازیگر{امیر آقایی برای بازی در “پایان نامه”} قرارداد بسته، قسط اول را گرفته، چند سکانس هم بازی کرده و بعد در میانه کار غیرحرفه ای ترین رفتار از او سر زده و کار را ترک کرده  است. تهیه کننده از این بازیگر شکایت کرده است.

وی ادامه داد: در چنین شرایطی یکی از احکامی که صادر میشود این است که اگر بازیگر نتواند شاکی خصوصی را راضی کند اجازه کار بعدی به او داده نمی شود…اما تهیه کننده متانت از خود نشان داد و هیچ گاه چنین تقاضایی{ممنوع الکاری} نکرد.

اگر قرار بود  ممنوع الکار باشد حداقل در “پایان نامه” نباید بازی می کرد

شمقدری با اشاره به فیلمهایی که آقایی بعد از “پایان نامه” بازی کرده بیان داشت: ایشان بعد از “پایان نامه” دو سه فیلم دیگر کار کرده که در همان مدت دو سال و نیمی بوده که ادعا کرده ممنوع الکار است.

جواد شمقدری ادامه داد: حتی یکی از این فیلمها “هیس دخترها فریاد نمی زنند” است که تهیه کننده آن فارابی است یعنی بنیادی که وابسته به سازمان سینمایی است و رییس هیات مدیره آن، رییس سازمان سینمایی است. اگر قرار بود  ممنوع الکار باشد حداقل در این فیلم نباید بازی می کرد.

گفته های بهاره افشاری و پیوستن چکامه چمن‌ماه  به GEM ریشه در ارعاب شاه‌نشین‌های سینما دارد

جواد شمقدری با اشاره به فشارهای وارده بر بازیگران “پایان نامه” و البته گفته های بازیگرانی چون بهاره افشاری بیان داشت: من می دانم بازیگران این فیلم چه فضای سنگین و غیرانسانی را از سوی برخی مدعیان آزادی متحمل شدند و اظهارات غیرواقع {این بازیگران} را هم ناشی از همین جو مسموم می دانم و حرکت آنها{بازیگران} را واکنشی برای رهایی از این نامردمی ها تلقی می کنم.

شمقدری خاطرنشان ساخت: حتی خروج یکی از بازیگران “پایان نامه”{ یعنی چکامه چمن ماه که اخیرا به ترکیه رفته و به جم پیوسته} متاسفانه ریشه در همین ارعاب و تهدیدات شاه نشین های سینما دارد و هیچ نهاد امنیتی یا نظارتی دولتی ای در این مهاجرت نامیمون نقشی ندارند.

“آشغالهای دوست داشتنی” توانسته موقعیتی را ایجاد کند که مصداق کرسیهای ازاداندیشی مطالبه رهبر باشد

جواد شمقدری در بخشی از گفتگوی خود درباره فیلم توقیفی “آشغالهای دوست داشتنی” که پروانه ساخت آن در زمان مدیریت وی صادر شد اما مدیریت ایوبی به آن پروانه نمایش نداد نکته جالبی را طرح کرد. به گزارش سینماژورنال وی با اشاره به ویژگیهای مثبت فیلم بیان داشت: “آشغالهای دوست داشتنی” یک خلاقیت و هنرنمایی استثنایی دارد. بارها گفته ام این فیلم توانسته موقعیتی را ایجاد کند که روند قصه فیلم مصداقی برای کرسی های آزاداندیشی که رهبری معظم انقلاب آن را مطالبه کرده بودند، باشد.

وی ادامه داد: ما در این فیلم پای گفتگوهای گرایشهای مختلف سیاسی و حتی ضدانقلاب می نشینیم.خطایی که فیلمساز مرتکب شده در جاهایی با ظرافت از جریان خاصی حمایت خود را به زبان سینمایی حقنه می کند…

سینماژورنال: همزمانی برنامه «90» این هفته با شب یلدا باعث شده گمانه‌زنی‌هایی شکل گیرد درباره حضور محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه دولت یازدهم در این برنامه.

به گزارش سینماژورنال این گمانه زنی ها وقتی تقویت شد که تصویری از ظریف خارج از استودیوی «90» در برابر فردوسی پور منتشر شد.

عادل فردوسی‌پور برنامه ویژه‌ای را برای شب‌نشینی ایرانی‌ها و مخاطبان پرتعدادش تدارک دیده و شنیده شده که تهیه‌کننده و مجری برنامه «90» این بار بخشی از برنامه‌اش را به خارج از استودیوی «90» برده تا با حضور در دفتر وزیر امور خارجه، از زاویه‌ جدید دکتر محمدجواد ظریف را به ایرانی‌ها معرفی کند.

گفتگوی فردوسی‌پور با ظریف راجع به علایق فوتبالی‌ و ورزشی‌اش و البته دیپلماسی ورزشی است.