سینماروزان: انتقادات سریالی از آشفتگی اکران ادامه دارد و تقریبا هفته‌ای نیست که یکی از کارگردانان و تهیه‌کنندگان که مشمول فیلمسوزی پاییزی شده‌اند به انتقاد از تراکم اکران نپردازند اما در سوی مقابل کمترین تحرکی از سوی مقامات سینمایی برای اصلاح اوضاع دیده نمیشود.
به گزارش سینماروزان حبیب اسماعیلی تهیه کننده باسابقه و مدیر موسسه پخش «رسانه فیلمسازان» که سالهاست در بخش خصوصی فعالیت میکند از جمله چهره هایی بود که از همان ابتدای تراکم اکران پاییزی درباره فیلمسوزی متعاقب آن هشدار داد.
اسماعیلی در تازه ترین گفتگویش باز از بلبشوی اکران گله کرده و به صراحت از این گفته که اگر آیین نامه اکران اصلاح نشود سال آینده فاجعه بدتری رخ خواهد داد.
حبیب اسماعیلی با انتقاد از شورای صنفی نمایش به «بانی فیلم» گفت: ماجرا از آن جایی شروع شد که در ۶ ماه اول سال وقتی هر فیلمی که قرعه اکران به نامش می افتد-حتی اگر فیلم ضعیفی هم بود- از اقبال خوبی برخوردار می شد. در نیمه اول سال که سقف اکران ۷ هفته است، فیلم هایی مثل «گشت ۲» و «خوب بد جلف» از فروش خوبی برخوردار شدند و این دو فیلم به اکرانشان ادامه دادند، همزمان سرگروه ها فیلم های جدیدی ارائه می دادند و فیلم ها روی هم تلمبار می شد. شورای صنفی نمایش هم در شرایطی که متقاضی فیلم های اول زیاد بود به دفاتر پخش اعلام کردند که فیلم های خود را ارائه دهید، حدوداً بیش از ۴۰ فیلم تقاضای اکران آزاد کردند و قرار شد از هر دفتری یک فیلم باشد. پس از آن قرار شد ماهی یک فیلم از فیلمهای متقاضی گروه آزاد اکران شود و چون دیدند که متقاضی زیاد است، تصمیم بر آن شد تا هر ۱۵ روز یک بار یک فیلم اکران شود. به دلیل ازدیاد فیلم ها هفته هایی بود که دو یا سه فیلم گروه آزاد اکران می شد. در حال حاضر منهای گروه هنر و تجربه، ۶ سرگروه داریم که با توجه به تعداد سالن هایی که وجود دارد، نوبت به فیلم ها نمی رسد. از یک طرف صاحبان فیلم ها دوست دارند فیلم هایشان اکران خوبی داشته باشند و از جهت دیگر هم سینمادار حق دارد. اگر اکران نکنند، می گویند سینمادار با ما همکاری نکرد، اگر اکران کنند مجبور می شوند به صورت چند سانس اکران کنند که وضعیت کنونی پیش می آید، فیلم سوزی می شود و فیلم هایی که آماده اکران هستند آن طور که باید دیده نمی شوند.
وی افزود: طرف دیگر قضیه این است که برخی از فیلم ها زودتر از سرگروه ها اکران می شود. در هفته های اخیر هر هفته سه یا چهار فیلم اکران می شود. از طرفی به تعداد فیلمهای تولید شده سینما نداریم و این کمبود سالن نمایش مشکل اصلی است که باعث همه این مسائل می شود. حال که سینما نداریم باید برای این وضعیت برنامه ریزی داشته باشیم. وقتی سخنگوی شورای صنفی نمایش اعلام می کند که این هفته دو فیلم آماده نمایش و اکران می شود، چگونه فیلم سوم بدون اینکه اطلاعاتی درباره آن بدهند اکران می شود؟ آیا بدون اجازه شورای صنفی اکران می شود و آنها اطلاع نداشتند؟ اگر اطلاع نداشتند باید جلوی آن گرفته شود. اگر هم اطلاع داشته باشند که باید اطلاع بدهند تا سینمادارتکلیف خودش را بداند.
این تهیه کننده که یک کمدی خوش ساخت با نام KHARGIOOSH را آماده اکران دارد با بیان اینکه خود صاحبان فیلم ها هم از این وضعیت ناراضی اند، ادامه داد: این ازدحام اکران تاکنون سابقه نداشته و به نظرم شورای صنفی بالاخره باید یک جا جلوی این وضعیت را بگیرد. حداقل جلوی اکران فیلم های جدیدی که تقاضای اکران می کنند را بگیرند. فیلمی بوده است که دو- سه هفته پیش اکران خود را آغاز کرده و استقبال از آن هم نسبتا بد نبوده است. با وضعیت کنونی حتی اگر فیلم از فروش نسبتا خوبی هم برخوردار باشد، سینمادار مجبور است فیلم ها را بردارد و به صاحب فیلم جدید ارفاقی کند. همین باعث می شود آن فیلمی که کم کم داشت جایی برای خود باز می کرد، از پرده برداشته شود و جایش را به فیلم های دیگری بدهد. در هر صورت جدا از ثبت قرارداد که شورای صنفی آن را بر عهده دارد و آن را تنظیم و مراقبت و حمایت می کند، جایی باید جلوی کثرت اکران را بگیرد. شورای صنفی نمایش میتواند مسائلی را از قبیل اکران هر هفته دو فیلم نظارت کند. در این عدالتی که باید برقرار باشد و نیست، تنها کسی که سود می کند تهیه کننده ای است که در اکران سرگروه دارد و می تواند فیلمش را اکران کند، آن تهیه‌کننده که دوست و سرگروه در اکران ندارد و فیلمش به صورت مستقل و در بخش خصوصی است در این بلبشو له می شود.
اسماعیلی عنوان کرد: شورای صنفی نمایش نباید در این شرایط بی تفاوت باشد. بسیاری از صاحبان فیلم ها هم نامه داده اند و با رضایت خودشان از اینکه فیلمشان رنگ پرده نبیند می خواهند که فیلمشان در گروه آزاد اکران شود. حداقل شورای صنفی نمایش می تواند تعداد فیلم هایی که اکران می شود -بخصوص فیلم هایی که هنوز سرگروه خود را از دست نداده اند- را مدیریت کند. دائما دم از این می زنیم که فیلم ها فروش نمی کنند و سینماها خالی هستند! تناقضی بوجود آمده که همه در آن سردرگم اند. فکر می کنم که واقعا شورای تهیه کنندگان، شورای صنفی، کانون پخش و به خصوص سازمان سینمایی باید وارد عمل شوند و آیین نامه ای برای سال آینده تنظیم کنند که حق و حقوق کسی از بین نرود. حق بسیاری از فیلمسازان از بین می رود و هیچکس هم پاسخگو نیست. وقتی هم در این شرایط اعتراض می کنیم به چند نفر برمی خورد، اگر هم حرف نزنیم اول به خودم و بعد به صنف خود خیانت کرده ام. پس نباید بدمان بیاید. امروز این بلا سر من می آید و فردا سر همکار من خواهد آمد. برای بهبود اوضاع- حداقل برای سال آینده -از اکنون که زمان داریم باید فکری اساسی کنیم. اگر همین سیستم بخواهد پیش برود، سال آینده فاجعه ای بدتر از این رخ خواهد داد. متاسفانه هیچکس پاسخگو نیست و هر کس کار خودش را پیش می برد.
تهیه کننده فیلم سینمایی «سه بیگانه» یادآور شد: مشکل اساسی که وجود دارد، این است که سرگروه های سینمایی ما گروهی شامل چند سینما نیستند و در واقع همه آنها فقط یک سینما هستند. تا وقتی که یک سینما هستند این موضوع اشکال ایجاد می کند. بخصوص اینکه توازنی درسرگروهها وجود ندارد. سرگروه تعریفی دارد که باید شامل یک تعداد سینما بشود و ضوابطی داشته باشند. زمانی که می خواهیم پروانه ساخت بگیریم، هزارو یک مشکل و ممیزی داریم. بالاخره فیلمی بعد از کلی اصلاحات پروانه نمایش می گیرد و اکران می شود. چگونه است که همه این موارد دقیق رصد می شود، ولی به مرحله اکران که می رسد آن را رها می کنند و می گویند نظام عرضه و تقاضاست. گویا هر که زورش بیشتر بود باید کار خودش را بکند. تا زمانی که عدالت و قوانینی برای اکران فیلم ها رعایت نشود، این مشکل ادامه دارد و با گلایه های من و امثال من راه به جایی نمی رود. چطور فیلمی دو سال پشت نوبت اکران مانده، ولی فیلمی که به تازگی پروانه گرفته اکران می شود؟ اگر به همین منوال پیش برود، دیگر نباید انتظار داشته باشیم فیلم های متفاوت اجتماعی تولید شوند و همه باید سراغ فیلم های صرفا عامه پسند بروند.
وی اضافه کرد: به نظرم باید ریشه ای بررسی شود. همان افرادی که زمان اکران «من سالوادور نیستم» می گفتند فیلم سوزی اتفاق می افتد، اکنون معتقدند که امسال فیلم سوزی رخ نداده است. با نگاهی به آمار فروش ها می بینیم که چندین فیلم از فروش بالایی برخوردارند و بقیه فیلم ها زیر مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان می فروشند. در حالی که واقعا فیلم های بدی نیستند و فقط اجازه اکران مناسب پیدا نمی کنند. حتی با فیلم هایی هم که سرگروه دارند، همزمان فیلم بعدی اکران می شود؛ یعنی ٢ فیلم همزمان در یک گروه! این گونه است که برای فیلم های دیگر جایی نیست.
