سینماروزان: همین دو هفته قبل بود که خبر تعطیلی جشنواره «در مسیر عشق» به دلیل عدم تأمین بودجه منتشر شد؛ خبری که با قرارگیری در روزگار ریاضت اقتصادی بدنه سینما آن قدرها هم ناراحت کننده نبود.

به گزارش سینماروزان «در مسیر عشق» جشنواره ای بود با مضمون پیاده روی اربعین حسینی که بنا به ادعای گردانندگانش به خاطر نبود بودجه تعطیل شد اما حالا در همین اوضاع که «در مسیر عشق» بودجه برای برگزاری ندارد، جشنواره ای دیگر با مضمون امام حسین(ع) بناست نشست خبری خود را در فرانسه برگزار کند.

نام این جشنواره «چهل چراغ» است که روابط عمومیش در شرح خبر برگزاری نشست در پاریس اعلام کرده است:  نشست خبری دومین دوره جشنواره بین المللی فیلم و عکس «چهل چراغ» طی روزهای آتی در پاریس برگزار می شود. در این نشست خبری مجتبی امینی دبیر جشنواره با جمعی از اصحاب رسانه و خبرنگاران فرانسوی دیدار خواهد کرد. این نشست اعلام آغاز به کار دبیرخانه بین الملل جشنواره بوده و در این جلسه فراخوان بخش بین الملل جشنواره نیز منتشر خواهد شد!

فارغ از آن که توجیه برگزاری نشست در پاریس به خاطر راه اندازی دبیرخانه بین‌الملل همان قدر محل پرسش است که مثلا دست اندرکاران جشنواره کن بخواهند نشست آن را در سولقون واقع در شمال غربی تهران برگزار کنند(!) اینکه هزینه برگزاری این نشست بین‌المللی چگونه تأمین شده پرسش مهمتری است.

آیا دست اندرکاران جشنواره چهلچراغ بعد از یک دوره برگزاری و در آستانه دومین دوره به چنان اشتهاری دست یافته‌اند که اسپانسری بین‌المللی برای راه اندازی دبیرخانه و نشست در پایس پیدا کرده‌اند یا آن که همچنان این بودجه های عمومی است که شرایط این تلاش برای بین المللی شدن را رقم زده است؟

باید منتظر ماند و دید مجتبی امینی دبیر جشنواره چهلچراغ که در این سالها از شدت علاقه به فرهنگ(!) همزمان مدیرعاملی موسسه آوینی، دبیری جشنواره سما و تهیه‌کنندگی آثاری همچون «چراغهای ناتمام» و «به تهران خوش آمدید» که با بودجه آوینی تولید می‌شوند و مدتها پشت خط اکران می‌مانند، را برعهده داشته است درباره این پرسشها به مخاطبان پاریسی(!!) توضیح خواهد داد؟؟

 سینماژورنال/هادی عسکری: یکی از مشخصه‌های ولنگاری فرهنگی می‌تواند ایجاد جشنواره های قارچ‌گونه‌ای باشد که حداکثر در یک یا دو سال اجرا محو می‌شوند و تأثیر چندانی در حیطه فرهنگ ندارند.

به گزارش سینماژورنال “چهل چراغ” با وجود اینکه قرار است موضوع ارزشی را دنبال کند، از تازه‌ترین جشنواره‌هایی است که به نظر می‌رسد تاریخ مصرفی کوتاه مدت داشته باشد.

لیست بلند بالای جشنواره‌هایی که قرار بود تاثیر معنوی در فضای فرهنگی داشته باشند اما امروز جز یک نام در حال فراموشی چیزی از آنها در یادها باقی نمانده است هر ساله در حال افزوده شدن است. امسال هم از قرار معلوم «چهل چراغ» قرار است به این فهرست اضافه شود.

گفته می شود هدف از برگزاری جشنواره چهل چراغ که در پردیس ملت قرار است اجرا شود، ترويج فرهنگ عاشورايي و تبيين سيره زندگي و منش زندگي امام حسين(ع) عنوان شده است.

برگزاری نخستین جشنواره «چهل چراغ» یک بار به تعویق افتاده و اکنون قرار است در شهریور ماه برگزار شود.

چرا نام حامی جشنواره نمی آید؟

نکته اینجاست که برخلاف بسیاری از جشنواره‌ها که حامیان مالی آنها به وضوح مشخص هستند در میان اخبار این جشنواره هیچ نشانه ای از حامیان مالی و برگزار کنندگان دیده نمی شود و صرفا نام چند هنرمند به عنوان دبیر و داور در سایت«چهل چراغ» دیده می شود. این که برای یک امر ارزشی مانند برگزاری جشنواره فیلم با موضوع زندگی امام حسین (ع) نامی از برگزار کننده جشنواره به میان نمی آید تعجب آور است.

البته با توجه به اینکه مرکز مشارکت های فرهنگی شهرداری تهران سالن کنفرانسش را برای برگزاری نشست مطبوعاتی این جشنواره اختصاص داده و پردیس ملت متعلق به شهرداری تهران، میزبانی جشنواره را بر عهده گرفته است برخی حدس زده اند که شاید در پشت برگزاری جشنواره «چهل چراغ» ارگانهای شهری قرار دارند؟

البته برخی نیز از یکی از ارگانهای سینمایی ارزشی که در سالهای گذشته تولید محصولاتی زیر حد استاندارد که در گیشه کاملا شکست خورده اند را برعهده داشته به عنوان حامی جشنواره یاد کرده اند؛ بخصوص که نام یکی از مدیران این ارگان هم در میان هیأت انتخاب جشنواره دیده می‌شود.

چرا وابستگی عیان نشده؟

هر گونه اقدامی در جهت نشر فرهنگ ائمه (ع) و زنده نگه داشتن رفتار و منش آنها چه از نظر مذهبی و چه از نظر فرهنگی و اعتقادی دارای ارج و قرب است و قطعا  هیچ کس از اینکه در راه امام حسین (ع) هزینه ای انجام شود، ناراحت نخواهد شد ولی مشخص نیست چرا جشنواره «چهل چراغ» اصرار دارد تا در بخش معرفی خود با جمله «جشنواره‌ی مردمی، بی‌هیچ وابستگی به سازمان و نهاد دولتی و نیمه دولتی… ما مردمیم…» هرگونه وابستگی را کتمان کند؟!

احتمالا این اصرار بر کتمان وابستگی از آن جا نشأت می گیرد که تراکم جشنواره های موضوعی چه با موضوع مذهبی و چه دیگر موضوعات باعث شده تا هزینه کرد برای برگزاری جشنواره به خصوص در تهران از وجاهت  برخوردار نباشد و بتوان بودجه اختصاص یافته به برگزاری چنین جشنواره ای را در یک جای بهتر و با نتیجه بهتر هزینه کرد.