1

برنامه مهران مدیری برای ساخت فیلمی در دل دفاع مقدس+عکس

سینماژورنال: مهران مدیری تصمیم گرفته بعد از پایان مجموعه “دورهمی” اولین فیلم سینمایی خود با عنوان “پنج عصر” را بسازد.

به گزارش سینماژورنال این فیلم یک درام خیابانی است شامل یک کاراکتر با بازی سیامک انصاری که یک صبح تا عصر در خیابانهای تهران می گردد و در این بین با اتفاقات مختلفی روبرو می شود.

خشایار الوند سناریست این کار در تازه ترین گفتگوی خود درباره همکاری با مدیری نکته ای را هم ذکر کرده درباره علاقه مدیری برای ساخت فیلم خاطراتش از جبهه. الوند به “تماشاگران امروز” گفته است: در جریان کار بعدی مهران{که بعد از “پنج عصر” ساخته میشود} نیستم اما می دانم برای خاطرات زمان جبهه و جنگش است.

وی ادامه داد: کار پس زمینه جنگ دارد و خاطرات خود مهران است از زمانی که با گروههای دانشجویی در مناطق جنگی تئاتر اجرا می کردند. من نویسنده آن کار نیستم و خودش دوست دارد آن را بسازد.

پس از “دیدار”

به گزارش سینماژورنال البته این فیلم در صورت تولید اولین فیلم مرتبط با جبهه و جنگ مدیری نیست. او در دهه هفتاد در فیلمی با عنوان “دیدار” ساخته محمدرضا هنرمند و از محصولات مهاب فیلم به تهیه کنندگی سیدضیاء هاشمی، هم تجربه ایفای نقش یک رزمنده را داشت.

مدیری در “دیدار” نقش رزمنده ای را ایفا می کرد که عاشق یک عکاس ارمنی می شود و با وی ازدواج می کند؛ رزمنده ای که طی یک عملیات اسیر می شود و سالها دور از خانه خویش با اسارت دست و پنجه نرم می کند…

مهران مدیری در نمایی از "دیدار"
مهران مدیری در نمایی از “دیدار”
مهران مدیری در نمایی از "دیدار"
مهران مدیری در نمایی از “دیدار”



ادعاهای مستندساز ارزشی درباره چماق‌به‌دستی ده‌نمکی(!!) و ارتباط حامد زمانی با تتلو…

سینماژورنال: سهیل کریمی مستندسازی که در ابتدای دهه هشتاد و به هنگام ساخت مستندی در عراق توسط آمریکایی ها دستگیر شد سالها پیش از این و زمانی که مسعود ده نمکی کار رسانه ای می کرد خبرنگار او بود.

به گزارش سینماژورنال کریمی هم در “شلمچه” و هم در “جبهه” از نیروهای ده نمکی بود درباره شایعاتی که پیرامون حضور ده نمکی در غائله هایی چون کوی دانشگاه وجود دارد اظهارنظرات صریحی را طرح کرده است.

ده نمکی چماق هم دستش گرفته

کریمی پیرامون اینکه آیا او نیز مانند ده نمکی طرفدار به کار بردن خشونت در برابر مخالفان بوده یا نه به “تماشاگران امروز” گفته است: درباره مسعود ده‌نمکی که می‌گویی در یک دورانی چماق هم دستش گرفته و کتک هم زده اما هیچ وقت یکی مثل سهیل کریمی چماق دستش نگرفته. من روزنامه نگار بوده ام یا دوربین دستم بوده. جرم من این است که در “یالثارات” یا “جبهه” و “شلمچه” نوشته ام؟

وی ادامه می دهد: هیچ جا را نمی توانی بگویی که در یک درگیری سهیل کریمی کسی را زده باشد اما کتک زیاد خورده ام. دوربینم را روی سرم خرد کردند. من از دوره های قدیم با همه بچه ها بوده ام.

امیرفرشاد ابراهیمی خودش کتک می زد

کریمی در پاسخ به این پرسش که آیا با امیرفرشاد ابراهیمی که در دهه 70 عضور انصار حزب ا.. بود و بعد از جمع آنها کناره گرفت و در نهایت نیز از ایران مهاجرت کرد هم رفیق بوده است می گوید: نه، امیرفرشاد که خودش یک دوره ای کتک هم می زد. من بیشتر با بچه های عکاس بوده ام؛ با حسین سربخشیان و مجید سعیدی و خیلیهای دیگر.

از پول نشریه ده نمکی به بچه هایی نگاتیو می دادم که خط فکری شان فرق داشت!!!

این مستندساز می افزاید: وقتی فیلمها نگاتیو بود بچه ها را با فیلم و باتری تو شلوغیها ساپورت می کردم. همه را هم از پول ده نمکی می دادم. از پول نشریه ده نمکی به بچه هایی نگاتیو می دادم که خط فکری شان فرق داشت!!!

پیشنهاد خواندن “انرژی هسته ای” را تتلو به حامد زمانی داد

سهیل کریمی روایت جالبی هم درباره خواندن قطعه “انرژی هسته ای” توسط امیر تتلو  با حمایت یک ارگان ارزشی بیان می دارد. وی می گوید: پیشنهاد {خواندن این قطعه} را خود تتلو به حامد زمانی داد و خود حامد زمانی، تتلو و حمید صفت را که رپر است به این بچه ها وصل شان کرد…واقعا پیشنهاد از تتلو بود و حامد زمانی آنها را معرفی کرد.

وی می افزاید: کسی به تتلو تحمیل نکرده بود چنین آهنگی را بخواند و او با خواست خودش پیشقدم شد و این کار را کرد و کارش ارزشمند است. بالاخره آن هم اعتقاد تتلو بوده که این آهنگ را بخواند و دوست دارد برای ارتش بخواند.




ماجراهای فیلم جدید ده نمکی در دل دولت اصلاحات می گذرد+عکس

سینماژورنال: تازه ترین فیلم مسعود ده نمکی با عنوان “رسوایی2” این روزها در مرحله ساخت موسیقی به سر می برد و امیر توسلی آهنگساز آن است.

به گزارش سینماژورنال پیش از این بارها تاکید شده بود که داستان “رسوایی2” در شهری فرضی روی می دهد و شایعه بروز زلزله در این شهر است که حوادث فیلم را شکل می دهد.

فیلم تازه ده نمکی مایه های ژورنالیستی هم دارد و البته ده نمکی کوشیده این مایه ها را از طریق روزنامه هایی چون “جبهه” و “صبح دوکوهه” که خود زمانی ناشرشان بوده برآورده سازد.

تاریخ انتشار روزنامه اسفند 77 است!!!

یکی از تازه ترین روی جلدهای ژورنالیستی طراحی شده برای “رسوایی2” روی جلدی از “جبهه” است که روی آن چنین تیتری آمده: به زودی خدا این شهر را تکان می دهد.

نکته جالب درباره این روی جلد تاریخ انتشار روزنامه است که اسفند 77 را نشان می دهد یعنی در دومین سال استقرار دولت اصلاحات و زمانی که انتخابات اولین دوره شورای شهر در هفته ابتدایی آن انجام شد؛ همان شورایی که در نهایت اختلافات سیاسی آن را به انحلال کشانید.

آیا داستان “رسوایی2” در دوران اصلاحات می گذرد؟ تاریخ انتشار روزنامه ای مرتبط با فیلم که ده نمکی روی جلدش را در صفحه اجتماعی خود قرار داده چنین می گوید.

روی جلد روزنامه ای که در قسمت دوم " رسوایی" روی کیوسک می رود
روی جلد روزنامه ای که در قسمت دوم ” رسوایی” روی کیوسک می رود



پیش‎‌بینی ده‌نمکی از کیفیت حضور مسئولین، هنرمندان و مداحان در تشییع پیکر شهدای غواص

سینماژورنال: شهدای غواص عملیات کربلای 4 روز سه شنبه از میدان بهارستان تشییع خواهند شد.

به گزارش سینماژورنال  پیکر این شهدا اخیرا طی یک عملیات تفحص کشف شده‌ و  از طریق مرز شلمچه وارد کشور شد.

این شهدا با تلاش کمیته جستجوی مفقودین در عملیات تفحص در جنوب عراق فاو، ابوفلوس، شلمچه، مجنون و زبیدات کشف شدند.

انتشار خبر زمان تشییع پیکر این شهدا مواجه شده است با دلنوشته مسعود ده نمکی کارگردان سینما و تلویزیون در این باره.

ده نمکی با همان صراحتی که از سوابق مطبوعاتیش ناشی شده و با طعنه های مستقیمی که به هنرمندان و سیاستمداران داشته می نویسد: سه شنبه تشیع شهدای غواص دیدنیه! جای خالی مسئولینی که مثل آقای دوربینی فقط در ختم هنرمندان و  سیاستمدارها جلوی دوربین پیداشون میشه و یا  جای خالی مداحان و یا  هنرمندانی که فقط در حد پست گذاشتن و سیمرغ گرفتن در نقش اونها، شهدا براشون مهم اند.

وی ادامه می دهد: زمانی در تهران موقع تشییع شهدا تعداد تابوت ها بیشتر از تشییع کننده ها بود. باز خدا خیر بده مردم کوچه و بازار رو  که نه پست می گذارند نه ادعا دارند.

آنچه کارگردان سری “اخراجیها” گفته صرفا یک پیش بینی است برآمده از سابقه ذهنی نگارنده نسبت به اتفاقاتی نظیر این. سینماژورنال امیدوار است که این پیش بینی، تلنگری باشد برای تغییر مشی آنها که به اعتقاد ده نمکی فقط در ختم هنرمندان و سیاستمداران پیدایشان می شود.




آوازخوانی بازیگر “اجاره‌نشینها” با تکخوان ارکستر سمفونیک در خط مقدم!!!

سینماژورنال: رشید وطن دوست از جمله خوانندگان قدیمی اپراست. وی که به توصیه منوچهر بیگلری سراغ آوازخوانی رفته بود بیست سال تکخوان ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری بوده است.

به گزارش سینماژورنال نکته جالب درباره وطن دوست آن است که وی در دوران جنگ به همراه گروهی از همکارانش و  برای روحیه دادن به رزمندگان به جبهه ها می رفته و برای آنها سرود اجرا می کرده است.

جالب اینجاست که حسین سرشار بازیگر آثاری چون “اجاره نشینها” و “ای ایران” نیز همراه با وطن دوست به جبهه ها رفته و برای رزمندگان سرود خوانده است.

وزیر ارشاد گفت بروید جبهه و برای افزایش روحیه رزمندگان بخوانید

رشید وطن دوست در گفتگو با ساناز سیداصفهانی در “شرق” در این باره می گوید:  اول انقلاب که اپرا و باله منحل شد و یک ارکستر سمفونیک را نگه داشتند، سولیست‌های اپرا همه از ایران رفتند اروپا که اپرا بخوانند، چون شغل دیگری نداشتند. رفتند که آنجا اپرا بخوانند. مثلا خانم نیکجو رفت ایتالیا، پری ثمر رفت فرانکفورت، خانم روح‌انگیز یشمی رفت وین، نسرین آذر رفت سالزبورگ، خانم تاجبخش رفت مونیخ، هاگینت وارطانیان هم رفت ایتالیا (آقای رضایی سه، چهار بار دعوتش کرد که در «شنل» با هم همکاری داشتیم. کسانی که در تهران ماندند من بودم، حسین سرشار، ساکو قوکاسیان، اسفندیار قره‌باغی، احمد پارسی. ما پنج‌نفر در تهران ماندیم. بقیه رفتند. زمانی که رییس دولت اصلاحات وزیر ارشاد بودند به ما گفتند بروید جبهه برای روحیه رزمندگان که وقتی به پادگان می‌آیند شما برایشان سرود بخوانید. رهبر هم آقای نادر مرتضی‌پور بود و گروه کر هم بود.

ده روز در جبهه بودیم؛ از فاو تا شلمچه
وطن دوست ادامه می دهد: همراه ما گروه کر هم آمد با نوازنده‌ها. حدود ١٠٠ نفر بودیم. ارکستر سمفونیک و گروه کر و ما رفتیم جبهه و بعد از اجرای برنامه هایی برگشتیم.

رشید وطن دوست و حسین سرشار
رشید وطن دوست و حسین سرشار(راست) در حال اجرای یک اپرا

به گزارش سینماژورنال این خواننده درباره مدت زمان حضورش در جبهه می گوید: حدودا ده روزی در جبهه بودیم و در مناطقی چون فاو و حاج‌عمران و شلمچه و چندجای دیگر به اجرای برنامه پرداختیم.

سرود آهنگسازان ایرانی را برای سربازان می خواندیم
رشید وطن دوست درباره موقعیت مکانی اجرای سرودها بیان می دارد: وقتی سربازها از جبهه برمی‌گشتند توی پادگان‌ها، همان‌جا روی زمین می‌نشستند و ما برای آنها سرود می‌خواندیم، چندسرودی که آهنگسازهای ایرانی ساخته بودند. من می‌خواندم، آقای حسین سرشار می‌خواند، آقای پارسی می‌خواند. همه می‌خواندیم.