1

فصل یادآوری توران خانم و این دو کتاب!

سینماروزان/ پريسا پهلوان(دانش آموخته مدرسه فرهاد و مدیر گالری ویستا):  هفته کتاب و کتابخوانی و اغاز سال تحصیلی جدید، فرصتی گرانقدر است که از پایه گذاران نظام نهاد کودکی و اموزش وپرورش نوین و مادر ادبیات کودک “توران میرهادی” یاد کنم و در پنجمین سال فقدان ایشان گامهای تاثیرگذارشان در شورای کتاب کودک و پیدایش فرهنگنامه کودکان ونوجوانان را یادآوری کنم.

از ابتدای تاسیس مدرسه فرهاد ، توران خانم خیلی زود متوجه شدند که کتابهای مناسب و با کیفیت در دسترس کودکان ایرانی نیست و با تلاش ایشان کتابخانه “قلب تپنده” مدرسه فرهاد شد و تلاش شد با برنامه های متنوع، کتابخانه، کتاب و کتابدار دوستان صمیمی کودکان شوند و از این رو ترویج کتابخوانی سرلوحه و در زمره بنیان های مدرسه فرهاد بود.

به همه این دلایل ، شایسته است در این فرصت و مناسبت میمون و مبارک هفته کتاب و کتابخوانی انتشار دو کتاب در باب آرا و اندیشه های توران خانم را یادآوری کنم و به علاقمندان مطالعه و ساخت دنیای بهتر پیشنهاد دهم: این دو کتاب یک هفته پس از درگذشت توران خانم توسط شورای کتاب کودک گردآوری شد و توران خانم را از زوایای کم تر دیده شده روایت کرد تا اندیشه های والا و جهان بینی مهربانانه ایشان به درستی اشاعه و فرهنگ سازی شود.

برای تهیه این دو کتاب، هئیت مدیره انجمن پژوهش های اموزشی پویا نشستی برگزار کردند و چارچوب کلی آن مصوب شد تا یک مکتوب علمی و مستند فراهم آید و در اختیار مراکز اموزشی و پرورشی قرار گیرد .من نیز این افتخار را داشتم که درباره روشها و شیوه عملکرد توران خانم میرهادی مقاله ای با عنوان ” شیوه مدیریتی توران میرهادی در مدرسه فرهاد با رویکرد اخلاقی و اجتماعی ” در این کتاب ارائه کنم که از منظر یک دانش اموخته مدرسه فرهاد و موسس و مدیر مرکز پیش دبستانی به عملیاتی شدن این آموزه ها اشاراتی هم کرده ام.

کتاب توران میرهادی
کتاب توران میرهادی

در این کتاب ها اشاره شده توران خانم ضمن داشتن مهم ترین مهارتهای مدیریتی ، مهارت خود -مدیریتی و مهارت تصمیم گیری، اعتقاد راسخ به کار گروهی و تیم سازی داشت و اهمیت دادن به تفکر واگرا وخلاق و تشویق و توسعه حرفه ای مداوم ، از جمله ویژگیهای مدیریتی منحصر به فرد ایشان بود.

یادشان در این هفته مبارک گرامی ، از نظر من توران میرهادی را میتوانیم در زمره “مدیران اخلاقی” ارزیابی کنیم. نقطه تمرکز مدیران اخلاقی تلاش مداوم در جهت یادگیری و توسعه ی مدرسه با نگاهی “بدون تبعیض”است. هدف شان تدارک محیطی بود که یاد گیرنده هم دانش اموز و هم معلم در ان احساس امنیت نماید و برای خطا کردن و خطر پذیری مجال و قدرت کافی داشته باشد . ترویج الگوهای رفتاری و نگرشی پسندیده مانند سخت کوشی ،تعهد ،حمایت متقابل،صداقت ،پذیرش استباهات،تجدید نظردر روشهای مدیریتی و پشتیبانی مستمر و مطلوب همکاران و دانش اموزان را میتوان در مدیران اخلاق مدار رصد کرد. همدلی، شنونده و مشاهده گر بودن و اهمیت دادن به مشورت وفراهم اوردن فرصت رشد برابر از ارزشهای حاکم بر مدرسه فرهاد بود که توران خانم اخلاق مدار آن را به بهترین شکل اجرا کرد و در این دو کتاب مورد بررسی و واکاوی قرار گرفته است.

عشق واحترام به کودکان وتوجه به تفاوت های فردی وتلاش در جهت اموزش منطبق با نیازهای کودکان منجر به دستیابی توران خانم به دیدگاههای متحول وخلاق ایشان شد. یادشان مانا و درخت اندیشه شان سایه گستر باد.

امیداست این کتاب در دسترس مربیان ومعلمان و مدیران وعلاقمندان قرار گیرد. امکان تهیه کتاب از شورای کتاب کودک فراهم است.




رخشان بنی‌اعتماد در توجیه کنار گذاشتن فیلمسازی داستانی⇐فضای سینمای داستانی تغییر کرده و برایم کاملا غریبه است!/انگار نه انگار که گیس من در این سینما سفید شده!/انگار نه انگار که از اولین روزهای شکل‌گیری سینمای نوین ایران(!!!) تجربه‌ سینمایی داشتم!!!/«قصه‌ها» را در دوران معجزه هزاره سوم{احمدی نژاد؟؟} ساختم!/ بعد از تغییر{احمدی‌نژاد؟} باز تصميم‌گيرنده، مديران مياني سينما با تفكر بازمانده از آن دوران‌اند!!

سینماروزان: رخشان بنی‌اعتماد از جمله فیلمسازان نزدیک به جریان اصلاح طلبی بود که در هشت سال احمدی نژاد دو فیلم «خون بازی» و «قصه ها» را ساخت اما این دومی را اکران نکرد تا دولت اعتدال روی کار بیاید. بعد از اکران محدود «قصه ها» در گروه هنروتجربه در دوران اعتدال هرچند پیش بینی میشد این فیلمساز باز هم فیلم داستانی بسازد اما بنی اعتماد کلا فیلمسازی داستانی را کنار گذاشت و به سراغ تولید مستندهایی مانند «کارستان»، «آی آدمها» و «توران خانم» رفت.

بنی اعتماد در چرایی کنار گذاشتن فیلمسازی داستانی به نازنین متین‌نیا در «اعتماد» گفت: اين‌طور نيست كه اراده‌اي براي نساختن فيلم داستاني داشته باشم، اما حال و هوايم در سينماي مستند خيلي بهتر است. البته تجربه تلخ بعد از فيلم «قصه‌ها» و مشكلات آن‌هم بي‌تاثير نبود.

این کارگردان 64ساله در توضیح تلخیهای جریان فیلمسازی داستانی بیان داشت: متوجه شدم فضاي سينماي داستاني كاملا تغيير كرده و برايم كاملاغريبه است. انگار نه انگار كه چهل سال است گيس من در اين سينما سفيد شده. انگار نه انگار كه از اولين‌ روزهاي شكل‌گيري سينماي نوين ايران، تجربه‌هاي مختلف در سينما داشته‌ام و به فيلمسازي رسيده‌ام.

رخشان بنی اعتماد افزود: تغيير فضاي سينما، براي من و سينماي داستاني فاصله ايجاد كرد. من يا نسل من، سينما را اين‌طور شناختيم كه مفهوم‌سالاري در آن معنايي نداشت. اما ناگهان ديديم كه سالارهاي مختلفي در سينما تعريف شده طبيعتا در اين مقطع سني‌اي كه من هستم فرصت زيادي ندارم و بايد هر چه بيشتركار كنم. عطش من براي كارهاي نكرده آنقدر زياد است كه وقت و زماني براي تحمل اين فضاها يا جنگيدن با آن را ندارم...ترجيح مي‌دهم اگر خواستم كار سينمايي انجام ‌دهم، در شرايط آسوده باشم. نمي‌خواهم مدام در حال دويدن و جنگيدن از پيدا كردن سرمايه تا مجوز اكران براي سينماي داستاني باشم. 

بنی اعتماد در پاسخ به این پرسش که آیا زمان ساخت «قصه ها» که در دل دولت احمدی نژاد بود اوضاع بهتر از این روزها بود که آن زمان فیلم ساخت و حالا نمیسازد، اظهار داشت: «قصه‌ها» را در دوران معجزه هزاره سوم! ساختم كه شرايط از امروز هم سخت‌تر بود. اما بعد از آن، نه تنها شرايط حرفه‌اي فيلمسازي كه حتي اخلاق حرفه‌اي در سينما هم به سمتي حركت كرد كه براي من عجيب و غريب و دور بود. فضاي بيروني سينما بر فضاي داخلي سينما هم تاثير گذاشت و همه‌چيز تغيير كرد. حتي اين تاثير آنقدر روي مديران مياني سينما زياد بود كه حتي بعد از تغييرات هم باز تصميم‌گيرنده، مديران مياني سينما با همان تفكر بازمانده از همان دوران بودند.