1

اجرای «باغ وحش شیشه‌ای» در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران

سینماروزان/مهدی فلاح: نمایشنامه «باغ وحش شیشه‌ای» اثر تنسی ویلیامز با ترجمه استاد حمید سمندریان، به‌کارگردانی محمد برهمنی و سعید زارعی در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌رود.

 

این اجرا در آکادمی ملک تهیه‎ شده و مجری طرح آن عماد عامری و سپهر تقی‌لو است.

 

بازیگران نمایش (بر اساس حروف الفبا) عبارتند از: ليليان اسماعيل، مهدی اسماعیلی، مبین اصغرزاده، پارلاک تقی‌زاده، پارسیا توکلی، فاطمه تهوری، امیرعلی ثروتی، دریا جوادی، علیرضا سعادتی، آرزو سعدوندی، امیرسالار شهبازی‌فر، بیتا طائی، افسانه غفاری، اسکندر قنبری، شووار کریم‌زاده، مهدیه محمدخانی، نازنین نادرپور، امیرحسین نظرزاده و سپیده نیک‌آیین.

 

در خلاصه این نمایشنامه آمده است: «سعی کردم تو رو پشت سر بذارم، اما وفادارتر از اون چیزی بودم که می‌خواستم باشم!»

 

«باغ وحش شیشه‌ای» از سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ تا دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴ هر روز (جز شنبه‌ها) در ساعت ۱۸:۳۰ در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران اجرا خواهد شد.




رپورتاژ دیرهنگام بازیگر طنز تلویزیون برای یک شکست تجاری-هنری؛ تا دیر نشده “بیگانه” را ببینید!

سینماژورنال: آخرین ساخته اکران شده بهرام توکلی با نام “بیگانه” که اقتباسی بود از نمایشنامه ای نوشته “تنسی ویلیامز” نه تنها اقبال منتقدانی که آثار قبلی وی و از جمله “اینجا بدون من” را ستوده بودند موجب نشد که برخی از منتقدان این فیلم را یک پسرفت در کارنامه هنری توکلی قلمداد کردند.

به گزارش سینماژورنال “بیگانه” در اکران عمومی هم نتوانست قابل توجه ظاهر شود و فروش پایین فیلم که بعد از بیشتر از یک ماه به سختی به مرز 200 میلیون تومان رسید این اثر را به بزرگترین شکست هنری-تجاری کارنامه توکلی بدل کرد.

فلامک جنیدی بازیگری که بیشتر او را در آثار طنز تلویزیون دیده ایم و اخیرا هم “در حاشیه” را روی آنتن داشت بی توجه به این وضعیت با نگارش یادداشتی برای “اعتماد” این فیلم اقتباسی توکلی را اثری دانسته است که همه چیزش به اندازه است و تخصص توکلی را خلق شخصیتهایی دانسته که با تمام گوشت، پوست و استخوان ایرانی هستند!!!

متن کامل یادداشت شگفت انگیز جنیدی را در ادامه می خوانید:

تا دیر نشده “بیگانه” را ببینید

تا هنوز دير نشده دي.وي.دي فيلم «بيگانه» كه راحت پيدا مي‌شود را بخريد و اين فيلم را ببينيد. فيلم‌هاي بهرام توكلي را دوست دارم. البته بعضي از فيلم‌هايش را از بعضي ديگر بيشتر دوست دارم. بيگانه يكي از آنهاست. انگار تخصص توكلي ساختن فيلم‌هاي محشر با برداشتي از نمايشنامه‌هاي محشر است. ساختن فيلمي ايراني با شخصيت‌هايي كه تمام گوشت، پوست و استخوان‌شان ايراني است از نمايشنامه امريكايي «اتوبوسي به نام هوس» كار سختي است كه توكلي از پس آن به خوبي برآمده است.

بازیگران فیلم نقشهایشان را دوست دارند

درست به اندازه درخشان بودن نمايشنامه، كار سختي است كه او به خوبي از پسش برآمده است. بازيگران اين فيلم، نقش‌هاي‌شان را دوست دارند اين را مي‌شود از تمام پرداختن به ريزه‌كاري‌ها و جزييات و لحظه به لحظه جان بخشيدن به كاراكترهاي‌شان فهميد؛ كاراكترهايي كه در زمانه فيلمنامه‌هايي با شخصيت‌هاي بي‌جان و بي‌روح، هميشه بازي كردن‌شان آرزوي هر بازيگري است.

بیگانه
بیگانه

“بیگانه” همه چیزش به اندازه است

آنها اين نقش‌ها را درخشان به اندازه بازي مي‌كنند. اصلا فيلم “بيگانه” همه‌چيزش به اندازه است، آن هم در روزهايي كه همه اندازه‌ها را گم مي‌كنند و خط را رد مي‌كنند؛ اصلا اين به اندازه بودن چيز مهمي است در زندگي.