سینماروزان: دو روز قبل یک خبرنگار فعال در کانادا در گزارشی منتشره در “ایسنا” از سوءاستفاده از نام لوک بسون کارگردان مشهور فرانسوی در جشنواره ای کم نام و نشان خبر داد؛ جشنواره ای به نام  “فیلم‌های کانادا، اروپا و آسیا” که در ونکوور با تعامل آزیتا موگویی کارگردان «تراژدی» و پژمان هادوی بازیگر نورسیده همین فیلم برگزار شده بود.(اینجا را بخوانید)

حالا پژمان هادوی که با فقط یک تجربه بازیگری در همین فیلم “تراژدی” نامش به عنوان داور جشنواره موردنظر در اعلانهای رسمی آمده بود(!) جوابیه ای را خطاب به آن روزنامه نگار مقیم کانادا بیان کرده است.

جوابیه ای که در آن از برگزاری جشنواره توسط گروهی چینی و مشاوره خود در جشنواره سخن گفته است بدون اینکه بگوید با بازی در فقط یک فیلم چطور تا سمت مشاوره جشنواره ای که نام لوک بسون را در فهرست داوران دارد پیش رفته است.

هادوی گفته است: جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کانادا، اروپا و آسیا در ونکوور که بنده در آن به عنوان مشاور حضور داشته‌ام از تاریخ ۲ تا ۸ نوامبر ۲۰۱۶ (حدود چهار ماه قبل) برگزار شده و برایم باعث تعجب است که چطور الان ابهاماتی درباره این  جشنواره مطرح می‌شود. مهم‌ترین بخش افشاگرانه آن مطلب مربوط می‌شود به سوءاستفاده جشنواره‌ای که مدیران و برگزارکنندگان آن از کشور چین بوده و جشنواره نیز در کشور کانادا برگزار می‌شده است. شخصی هم که مورد سوءاستفاده قرار گرفته یک فیلمساز شهیر  مقیم آمریکاست. حالا در این میان چگونه این فرد شهیر نمی‌تواند از یک فستیوال کانادایی که نخست وزیر کانادا برای افتتاحیه آن نامه رسمی می‌فرستد (جشنواره‌ای که عنوان می‌شود بی‌اعتبار است) شکایت کند و خبرنگار ایرانی مقیم کانادا مسئولیت این امر خطیر را به عهده می‌گیرد خود جای سوال و تعجب است. بدیهی است هرگونه سوال و ابهام در مورد جزئیات برگزاری و داوری این جشنواره به مانند همه جشنواره‌های دیگر بر عهده بانیان و مدیران آن است.

وی همچنین در مورد پوستر توزیع شده این جشنواره که نام وی را به عنوان یکی از داوران این رویداد نشان می‌دهد توضیح داد: با توجه به انتخاب شدن فیلمی که در آن به ایفای نقش پرداخته بودم، طبیعتا از داوری انصراف داده و این تبلیغات مربوط به زمان پیش از انصراف بنده می‌باشد.

اعلان نمایش حاشیه برانگیز فیلمهای اروپایی-آسیایی ونکوور

سینماژورنال: مهدی سجاده چی فیلمنامه نویسی که بیشتر از هر کار دیگر بخاطر نگارش سناریوی “روز سوم” شناخته می شود و البته آخرین کارهای حرفه ای سینمایی اش بازنویسی دو فیلمنامه “تراژدی” و “گامهای شیدایی” بوده است به تازگی نامه ای را خطاب به رئیس جمهور نگاشته است.

به گزارش سینماژورنال سجاده چی در این نامه کوشیده به زعم خود تصویری از اوضاع فعلی سینما را شرح داده و البته گلایه هایی داشته باشد از مدیریت فرهنگی.

سینماژورنال متن کامل این نامه را به نقل از “سینماپرس” ارائه می دهد:

جناب آقای دکتر روحانی

ما تقریباً مرده ایم!… خیلی ممنون آقای رئیس جمهور؛ اگر هدف همه مردان فرهنگی رئیس جمهور، کشتن ما بوده، بفرمائید ادامه دهند، چیزی نمانده؛ ولی چنانچه ساحت فرهنگ  و هنر را محتضر می خواهند، کارشان را به درستی انجام داده اند! من از حوزه های مختلف فرهنگ بی خبر نیستم؛ اخبار بد به سرعت منتشر می شوند. اما وضعیت سینما را می توان رو به قبله فرض کرد.

تصور اینکه با باز کردن یا بستن جایی وضع سینما بهتر میشود تصور دقیقی نیست
   اگر به رضایت سینماگران اهمیت می دهید، به شما اطمینان می دهم که هیچکس راضی نیست. حرف کسانی که کنار آدم می نشینند بیشتر اوقات محل اعتناست، اما اگر آدم رئیس جمهور باشد قاعده بر این است که صحبت های افراد بغل دست خود را به راحتی نپذیرد. تصور اینکه  با باز کردن جایی وضع سینما بهتر می شود، تصور دقیقی نبوده، همانطور که با بستن آن جا هم در دولت قبلی مرتبۀ سینما بالا و پائین نشد. این طور  حرکات نمادین شاید به دردی بخورند، ولی قطعاً کافی نیستند.

یاس و نومیدی خیلی بد است
   نمی دانم بدترین چیز برای هنرمندان چه می تواند باشد، اما  واضح است که یاس  و ناامیدی موجود، خیلی خیلی بد است. آن قدر که هرچه در حافظه ام جستجو می کنم، دورانی اسف بارتر از این نمی یابم. همانطور که قحطی و بلا و بیماری، هر مملکتی را تهدید می کنند، هنرمندان  ناامید  و سرخورده هم ظرفیت های فرهنگی کشور را می جوند و می سایند. هنر به این شکل به جای زایندگی، جونده می شود.

کار سینما نمایش است اما کار مسئولین، نه
کار سینما نمایش است، اما کار مسئولین سینمایی اگر نمایش باشد، اوضاع همین می شود که هست. مسئولین فرهنگی شما یا سینماگران  را در قعر افسردگی غرق کرده اند و یا دغدغه را از ایشان گرفته و در صحرای الکی خوشی و بی معنایی پرورانده اند. ولی حتماً یادتان هست که قرار شما این نبود. قرار شما تدبیر و امید بود. و دریغ که امروز امید آنچنان دور از دست به نظر می رسد که «امیدواری» معادل «ساده انگاری» تلقی می شود.

باور ندارند که می توانند مشکلات را حل کنند

صادقانه عرض می کنم که دقیقاً نمی دانم منشا اشکال، اساساً کجاست؟ آیا از تاکتیک گره زدن زلف همه چیز و هر چیز با قضیه مهم دولت شما نشات می گیرد. یا از ضعف مدیریت فرهنگی که به  واسطه موضوع قبلی کسل و منفعل شده و خود را از نوآوری و ابداع و حتی  مدیریت ساده بی نیاز می بیند، نمی دانم. چه بسا مشکل این باشد که مردان فرهنگی باور ندارند که می توانند مشکلات را حل کنند. حدس غالب بنده همین است. تصور می کنم آقایان نوعی مدیریت ناکارآمد و دو مرحله ای را دنبال می کنند. نخست، تخفیف و کم رنگ جلوه دادن مشکلات، سپس انتقال گهواره ای مشکلات به دوران پس از خود … بعدش هم که خدا بزرگ است!
وزیر ارشاد غیرقابل استیضاح هم مزیت است و هم نقطه ضعف

میان اهل سینما همیشه اختلافاتی وجود داشته و کم و بیش به همین منوال، خواهد بود. جالب اینجاست که مردان شما طوری به این صف بندی ها ورود پیدا کرده اند که اینک همه طرفها، ناراضی اند. داشتن یک وزیر ارشاد غیرقابل اسیتضاح، که برای کابینه شما مزیت به حساب می آید،  همزمان می تواند نقطه ضعف هم باشد. بستگی دارد به اینکه جان سختی و بقا مد نظر باشد، یا کارآمدی.
احیاء مرده تخیل محض می خواهد
اینها که می گویند و لابد می شنوید که «سینما مرده است»، «دیگر سینما نداریم»، «سینما نیمه جان است»، «مسئولین سینما را رها کرده اند» و … مانند ریاضیات و علوم تحصیلی، قابلیت اثبات ندارند ولی همگی تعبیراتی عمیق و جدی از وضع فعلی هستند. سینما شبیه یک موجود زنده است و مانند آن عمل می کند. احیاء مردگان در این دنیا تخیل محض خواهد بود.

باور کنید که سینمای ملی ایران می تواند بمیرد. در همین دولت شما …

مردان سیاسی شما غیرممکن را ممکن کردند و مردان فرهنگی تان، ممکن را غیرممکن
من نمی دانم اگر مثلاً ما متاعی برای صادرات نداشته باشیم، شورای عالی صادرات چه کار می تواند بکند؟ احتمالاً همان کاری را که اینک شورای عالی سینما می کند؛ هیچ. مردان سیاسی شما به خاطر اینکه آنچه را که غیرممکن می نمود، ممکن کردند، شایان تقدیرند، در عوض مردان فرهنگی شما، در حال حاضر، آنچه را که پیش از این ممکن بود، به غیرممکن بدل کرده و شاید مستحق گله مندی اهل سینما باشند …

نیک می دانید که بعضاً گفته های دیگران اغراض دیگری را دنبال می کند و البته می دانید که برخی از حرفها هم صرفاً از سر دردمندی و دوستی است.

سینماژورنال: در حالی که پیش از این خبر رسیده بود دو فیلم “رستاخیز” و “تراژدی” و “عاشقها ایستاده می میرند” در بخش مسابقه جشنواره بغداد حضور دارند(اینجا را بخوانید) اما به تازگی خبر رسیده که “تراژدی” و “رستاخیز” در بخش ویژه سینمای ایران حضور دارند.

به گزارش سینماژورنال علاوه بر این دو فیلم، سه فیلم   ” شيار ١٤٣”،”طبقه حساس” و”همه چيز براى فروش” نیز در بخش ويژه سينماى ايران در بغداد به نمایش درمی آیند.

بخش ویژه سینمای ایران جشنواره فیلم بغداد با همکاری امور جشنواره ها و همکاری های بین المللی سازمان سینمایی برگزار می شود.

جشنواره بغداد در تاريخ ٩ الى ١٣ مهرماه برگزار مى شود.

سینماژورنال: هرچند وضعیت اکران “رستاخیز” در ایران نامعلوم است و برخی از اکران آن در محرم می گویند و برخی از توقیف آن، این فیلم هم به فهرست آثار جشنواره ای سینمای ایران پیوست.
به گزارش سینماژورنال “رستاخیز” در نخستین حضور جشنواره ای خود در بخش مسابقه هفتمین جشنواره فیلم عراق به نمایش درخواهد آمد.
“تراژدى” ساخته آزيتا موگويى و “عاشق ها ايستاده مى ميرند” ساخته شهرام مسلخى دیگر آثار ایرانی هستند که در بخش رقابتى فيلم هاى بلند هفتمين جشنواره فيلم بغداد حضور خواهند داشت.

همچنين فيلم كوتاه “ماهى و من” ساخته بابك حبيبى فر نیز در بخش رقابتى فيلم هاى كوتاه اين جشنواره به روى پرده مى رود.

اين جشنواره از تاريخ يكم تا پنجم اكتبر ( ٩ تا ١٣ مهر) در شهر بغداد برگزار مى شود.

نسخه اصلی “رستاخیز” به عراق می رود؟
هنوز مشخص نیست نسخه اصلی “رستاخیز” در این جشنواره به نمایش درخواهد آمد یا نسخه ای که در داخل پروانه نمایش گرفته بود و در روز نخست اکران از پرده پایین آمد!

شاید هم نسخه ای که مقامات ارشاد اخیرا از آن بعنوان مطلوب خود نام برده اند، بناست در جشنواره عراق اکران شود.

منظور همان نسخه ای است که به پیشنهاد مقامات بالای ارشاد می بایست چهره ابوالفضل عباس(ع) هم در آن پوشانده شود.

سینماژورنال: مهدی هاشمی امسال در جشنواره فجر فیلم نداشت با این حال سریالی به نام “دردسرهای عظیم” را روی آنتن داشت و البته فیلمی به نام “تراژدی” را روی پرده.

به گزارش سینماژورنال نه “دردسرهای عظیم” و نه “تراژدی” آثاری نبودند که بتوان آنها را نقاط عطفی در کارنامه بازیگری مهدی هاشمی به شمار آورد.

با این حال مهدی هاشمی در تازه ترین گفتگویش که با “همشهری جوان” انجام شده در کنار صحبت درباره روش بازیگری و هنر زندگی کردن، به صراحت از این گفته که “دردسرهای عظیم” را به “تراژدی” ترجیح می دهد.

باید نگاه احترام آمیز به زندگی داشت

بازیگر آثاری چون “هیچ” و “آلزایمر” درباره نگاهش به زندگی می گوید: وقتی نگاه احترام آمیز به زندگی داشته باشی آن وقت درک این مساله که زنده ای و نفس میکشی برایت اهمیت پیدا میکند. متاسفانه الان در جامعه ای زندگی میکنیم که به اینها بهایی داده نمیشود و روی شادی خط کشیده میشود.

در سینما بازیگر عیاری ام و در تئاتر بازیگر بیضایی

مهدی هاشمی درباره روش انتخاب کاراکتر بیان می دارد: فراتر از این مساله که میگویم بازیگر باید مقابل دوربین خودش را بازی کند مساله دیگری که وجود دارد این است که بازیگر اصلا نباید خارج از محدوده خودش نقش قبول کند. به طور مثال من در سینما بازیگر عیاری ام یا در تئاتر بازیگر بیضایی. به گزارش سینماژورنال وی ادامه می دهد: بازیگرانی که می گویند هر نقشی را می توانند بازی کنند زیادی روی خودشان حساب باز کرده اند. هر آدمی یک شخصیت و فرهنگی دارد و فقط می تواند نقشهای خاصی را بازی کند.

“تراژدی” اصلا بهتر از “دردسرهای عظیم” نبود

این بازیگر در مقایسه فیلم سینمایی “تراژدی” که بازیگر اصلی اش بهرام رادان بود با سریال “دردسرهای عظیم” که جوان اولش جواد عزتی بود تمایلش را به دومی به صراحت اعلام کرده و اظهار می دارد: فیلمهایی که در یکی دو سال اخیر بازی کردم حدشان بیشتر از این سریال نبود. برای فیلم فیلم “تراژدی” اصلا بهتر از “دردسرهای عظیم” نبود…”تراژدی” فیلم بسیار متوسطی بود؛ این فیلم چه ترجیحی می تواند داشته باشد به “دردسرهای عظیم”؟

“تراژدی” توقع مرا برآورده نکرد

وی ادامه میدهد: اگر بخواهم یک فیلم متوسط در سینما بازی کنم بهتر آن است که بروم همان را در تلویزیون بازی کنم. سینما برای من احترام برانگیز و مهمتر است اما “تراژدی” توقع مرا برآورده نکرد.

مگر میشود فیلمی هم تجاری باشد و هم هنری؟

مهدی هاشمی در توضیج دلایل قبول بازی در “تراژدی” بیان می دارد: شما روز اول کارگردانی را می بینید که دارای سواد، شعور و درک است اما در طول مسیر متوجه میشوید اهداف دیگری در میان است. مگر میشود یک فیلم هم هنری باشد و هم تجاری؟ هم به فستیوال فکر کند و هم به فروش؟ به گزارش سینماژورنال وی ادامه می دهد: وقتی همه نقشهای فیلم به بازیگران اسم و رسم دار سپرده میشود فیلم “تراژدی” پر میشود از چیزهای دهان پرکن ولی بی هدف که به جایی نمی رسند.

در تلویزیون پول بیشتری می گیرم

مهدی هاشمی با اشاره به جوانگرایی در سینما خاطرنشان می سازد: سینمای ما جوانگرا شده، جوانگرا شدن بد نیست اما به حرفه ای هم باید اجازه کار داد. وقتی حرفه ای ها اجازه کار نمی یابند ما می‌مانیم و بیکاری. چاره ای هم نمیماند جز اینکه بروم به تلویزیون چون اولا پول بیشتری نسبت به سینما می گیرم و دوم اینکه اقبال بیشتری هم میان مردم وجود دارد.