1

احداث کاخ ۱۵هزار متری جشنواره فجر در بلوار نوستالژیک پایتخت!؟

سینماروزان: هرچند بعد از مدتها کشمکش بالاخره امسال هم جشنواره فیلم فجر در برج میلاد برگزار شد ولی انگار دولت سیزدهم عزم خود را جزم کرده که کار ساخت یک مجموعه ویژه برگزاری جشنواره ها در پایتخت را استارت بزند.

پیش از این #محمدمهدی_اسماعیلی وزیر ارشاد دولت سیزدهم از ساخت کاخ جشنواره در بلوار کشاورز خبر داده بود که ظن بسیاری را برد به سمت سینما بلوار که مدتی است به دانشگاه علوم‌ پزشکی واگذار شده و به تازگی روزنامه فرهیختگان، خبر داده که زمینی ۱۵هزار متری برای ساخت کاخ یا همان خانه جشنواره تخصیص داده شده.

فرهیختگان نوشته: زمینی به مساحت ۱۵ هزار متر مربع در بلوار کشاورز قرار است محل خانه‌های جشنواره شود و وزارت ارشاد می‌خواهد یک مجموعه هنری برای برنامه‌های متفاوت در آن داشته باشد.
یک سالن برای برگزاری کنسرت موسیقی، از امکانات این مجموعه است که می‌تواند به کسانی که در حوزه موسیقی فعالیت می‌کنند نوید سالنی مناسب و استاندارد برای برگزاری کسنرت‌های موسیقی را بدهد.

این رسانه ادامه داد: سالن استاندارد دو هزار نفری برای پخش فیلم از دیگر امکانات این مجموعه فرهنگی است که برای برگزاری جشنواره‌ها می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد و همین یک بخش می‌تواند همه این سال‌ها خانه به دوشی جشنواره‌های فیلم فجر را جبران کند. چند سالن سینما که بتواند جوابگوی اهالی هنر و رسانه در ایام برگزاری جشنواره‌های فجر باشد.

او افزود: همچنین گالری‌های تجسمی از دیگر بخش‌های این مرکز فرهنگی است. هنرمندان تجسمی همیشه از نداشتن مکانی ثابت برای برگزاری برنامه‌هایشان گلایه داشتند و از بی‌توجهی‌ای می‌گفتند که مسئولان به این شاخه از هنر دارند. اما حتما گالری‌هایی که در این مرکز ساخته می‌شود می‌تواند به هنرمندان این حوزه کمک‌کننده باشد تا به‌راحتی بتوانند نمایشگاه‌هایشان را برگزار کنند و آثار را در دید عموم بگذراند.

احداث کاخ ۱۵هزار متری جشنواره در بلوار کشاورز
احداث کاخ ۱۵هزار متری جشنواره در بلوار کشاورز

به گزارش سینماروزان بلوار کشاورز با نام پیشین بلوار الیزابت، بلواری شرقی – غربی در منطقه ۶ شهرداری تهران است؛ علت نام‌گذاری این خیابان به بلوار کشاورز، مجاورت ساختمان پیشین وزارت کشاورزی ایران با آن است؛ ساختمان مورد اشاره هم‌اکنون ساختمان قوه قضاییه است.
.
این بلوار در سالهای دور یکی از تفرجگاه‌های شهر تهران بوده‌است به طوری که در ساعت‌های پایانی روز و روزهای تعطیل، بسیاری از شهروندان از این بلوار به‌عنوان محل گذران اوقات فراغت و تفریح استفاده می‌کردند. در میانه این بلوار نهری روان بود که به رودخانه کرج شهرت داشت؛ نهر کرج در واقع رودخانه‌ای بود که از رودخانه کرج منشعب می‌گردید و به سمت اراضی بهجت‌آباد می رفت و از این اراضی به سمت دارالخلافه تهران امتداد می‌یافت. آب این نهر برای کشاورزی و جهت آب شرب منازل در تهران قدیم استفاده می‌شده‌است. تا قبل از لوله‌کشی تهران این نهر نقش عمده‌ای در تأمین آب تهران داشت. موقعیت جغرافیایی نهر کرج منطبق بر بلوار کشاورز کنونی است و حتی بازیگرانی مثل مرتضی احمدی بارها در خاطرات خود از تفریح کنار آب کرج یاد کرده‌ بودند. در سال‌های اخیر با وجود ثبت ملی بلوار کشاورز در فهرست میراث فرهنگی، متاسفانه جز ساعاتی خاص، آب در کانال میانی بلوار جریان ندارد و از آن بلوار زیبا، جز نامی نمانده و حالا شاید با راه اندازی کاخ جشنواره حول این بلوار، رونق و زیبایی دوباره به این بلوار بازگردد.




واکنش قابل تامل یک رسانه اصولگرا به دعوا بر سر بازگرداندن کاخ جشنواره به برج میلاد⇐چرا به جای دعواهای حاشیه ای، به کیفیت فیلمهای متقاضی و وزن پایین هیأت انتخاب پرداخته نمیشود؟؟/گویا برخی با طرح مسائل کاملاً فرعی مثل دعوا بر سر مرکزیت برگزاری جشنواره،  قصد دارند مطالبات اصلی را به حاشیه ببرند!/بدیهی است که مدیریت ضعیف ارشاد هم ترجیح می‌دهد مطالبات اصلی در همین سطح باقی بماند!!

سینماروزان: در روزهایی که بسیاری درباره سلطه آثار ارگانی و آثار متصل به سرمایه های مشکوک بر جشنواره فجر به سبب چینش یک هیات انتخاب متزلزل هشدار داده اند عده ای هم پیدا شده اند و مشغول بحث برای بازگرداندن کاخ جشنواره به برج میلاد هستند!!

روزنامه اصولگرای “جوان” در تحلیلی بر این اتفاق پرسشهایی جدی طرح کرده در چرایی به حاشیه بردن مطالبات اساسی از برگزارکنندگان جشنواره.

متن تحلیل “جوان” را بخوانید:

در روز‌هایی که موضوع کیفیت فیلم‌های متقاضی حضور در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر و وزن پایین هیات انتخاب به عنوان مسائلی جدی مطرح شده است، بعضی از محافل سینمایی و رسانه‌ای با پیش کشیدن مسئله‌ای حاشیه‌ای با عنوان «کاخ جشنواره» باعث انحراف خواسته های برحقی، چون بالا بردن میزان کیفیت آثار و ارتقای وزن هیاتهای انتخاب و داوری جشنواره فجر شده‌اند.

کاخ جشنواره، عنوانی است که برای محل استقرار رسانه‌ها و منتقدان در جشنواره فیلم فجر به کار می‌رود، البته نه «مرکز همایش‌های برج میلاد» و نه «پردیس سینمایی ملت» هیچ کدام به لحاظ شکل و کارکرد به کاخ شباهتی ندارند.

در حالی که سینمای ایران سال‌هاست از بی‌برنامگی و نداشتن راهبرد مشخص برای ارتقای کیفیت هنری و محتوایی آثار رنج می‌برد برخی رسانه‌ها با طرح مسائل کاملاً فرعی مثل مکان برگزاری و پردیس رسانه‌ها به طور کلی مطالبات اصلی را به حاشیه می‌برند.

سینمای ایران بیش از هر زمان دیگری درگیر نوعی مدیریت باری به هر جهت و بی‌برنامگی است و این را می‌شود از نوع محتوا و جنس ضعیف کیفیت آثار سینمایی این سال‌ها و همین طور ضعف در کارنامه سینمایی هیات انتخاب فجر مشاهده کرد.

سینمای ایران حالا بی‌برنامه‌تر از هر زمان دیگری گذران امور می‌کند و به جای اتاق فکر‌های قوی که بار کارشناسی بالایی دارند این سرمایه‌گذاران و محافل پشت پرده هستند که فضای محتوایی فیلم‌ها را مدیریت می‌کنند.

در چنین وضعیتی مشاهده می‌شود که برخی مطالبات اصلی را به سمت حاشیه‌هایی، چون مکان برگزاری جشنواره می‌برند و بدیهی است که مدیریت ضعیف سینمایی وزارت ارشاد هم ترجیح می‌دهد مطالبه اصلی در همین سطح باقی بماند.

اینکه اهالی رسانه در کدام سینما یا پردیس سینمایی مستقر شوند، برخلاف آنچه بعضی از اهالی رسانه مطرح می‌کنند، مسئله مهم و حادی به شمار نمی‌رود. برعکس اینکه خبرنگاران سینمایی و منتقدان فیلم در کدام سینما حضور داشته باشند، تقریباً مسئله‌ای صنفی است و برای میلیون‌ها دوستدار سینما که فیلم‌های جشنواره فجر را در سینما‌های منتخب تهران و شهرستان‌ها تماشا می‌کنند، اصلاً موضوع قابل بحث و دارای اهمیتی نیست. با این وجود، هر ساله برخی با ایجاد موجی از انتقاد، به گونه‌ای وانمود می‌کنند که هیچ مسئله‌ای برای برگزاری جشنواره فجر مهم‌تر از محل استقرار خبرنگاران و منتقدان نیست! این درحالی است که صرفاً کارکرد محل استقرار اهالی رسانه به دلیل میزبانی از نشست‌های رسانه‌ای فیلم‌هاست و غیر از این کارکرد خاصی برای آن نمی‌توان متصور بود.

دبیر جشنواره فیلم فجر از سوی رئیس سازمان سینمایی منصوب می‌شود و جشنواره فیلم فجر هویتی فراتر از سازمان سینمایی ندارد. برای همین اگر قرار است برای این جشنواره اتفاق نو و مثبتی رخ دهد، این اتفاق ابتدا باید در ذهن مدیران سازمان سینمایی و مسئولان ارشد وزارت ارشاد رخ دهد.

تهران، محل دائمی برگزاری جشنواره فیلم فجر، دارای پردیس‌های سینمایی متعددی است. در کنار آن سینما‌های بزرگ و مراکزی مانند «مرکز همایش‌های برج میلاد» وجود دارند که عملاً توانایی میزبانی از جمعیت بالای خبرنگاران و منتقدان سینما را دارند. اگر چه در ذهن برخی از اهالی رسانه دوقطبی «ملت- میلاد» ایجاد شده، ولی می‌توان حتی فراتر از این دو گزینه، به محل‌های دیگری برای استقرار آنچه خبرنگاران به آن «کاخ جشنواره» می‌گویند، فکر کرد ولی اینکه چرا سازمان سینمایی نمی‌خواهد فکری برای پایان دادن به این حاشیه هر ساله بدهد، سؤالی است که هنوز برای آن پاسخی پیدا نشده است.

به نظر می‌رسد این سازمان می‌تواند با تعیین محلی دائمی برای برگزاری جشنواره‌های ملی و جهانی فیلم فجر، حداقل باعث شود تا دعوا‌های سطحی میان اهالی رسانه‌ها درباره اینکه کجا برای برگزاری جشنواره بهتر است، خاتمه یابد، البته به شرط اینکه مدیران این نهاد دولتی خودشان از اینکه اهالی رسانه درگیر چنین دعوای پیش‌پاافتاده‌ای باشند و به مسائل جدی‌تر سینما و برگزاری جشنواره فجر فکر نکنند، راضی و خشنود نباشند!




معادله دو مجهولی⇐”ایران مال” پول میلیاردی میدهد که کاخ رسانه شود!/پردیس ملت[متعلق به شهرداری]پول میگیرد که کاخ رسانه شود!؟

سینماروزان: شفاف سازی دبیر جشنواره فجر درباره انتخاب پردیس ملت به عنوان کاخ رسانه برای خودش به یک معما نزد مخاطبان بدل شده!

اینکه دبیر فجر از پیشنهاد ده میلیاردی پردیس تازه تأسیس ایران مال برای تخصیص به کاخ جشنواره حرف زده و در عین حال تاکید کرده که تخصیص پردیس ملت به کاخ رسانه، هزینه زا بوده به شدت جای سوال است.

چرا پردیسی تازه تأسیس که در ماههای اخیر به شدت هم حول مالکانش حرف و حدیث وجود داشته باید ده میلیارد هزینه انتخاب به عنوان کاخ جشنواره کند؟؟ مگر بناست از این پردیس چه درآمدی استحصال شود که در همان ابتدای کار چنین هزینه ای صرف آن میشود؟؟

پاسخ ساده است. مالکان ایران مال دریافته اند که به دلیل تراکم پردیس در غرب تهران، کارشان برای جذب مخاطب دشوار است و از این رو خواسته اند با کشاندن کاخ جشنواره به آن، پاخور پردیس شان را بالا ببرند!!

این رفتار را بگذارید کنار رفتار شهرداری به عنوان مالک پردیس ملت که به خاطر تخصیص به کاخ رسانه، پول دریافت میکند!! شهرداری که در سرفصلهایش حمایت از فرهنگ و هنر قرار داده شده چرا باید تنها محفل پرمخاطب سینمایی را محل درآمدزایی کند؟؟؟

باز اگر بحث بر سر پردیسی مانند آزادی بود که در کل سال مخاطب دارد، مسأله آن قدرها حاد نبود ولی در مورد پردیس ملت چرا؟؟ این پردیس به دلایل مختلف که مهمترین دلیلش دسترسی دشوار است در ده سال راه اندازی هیچ گاه نتوانسته رقیب قدر پردیسهایی مانند کوروش و آزادی و حتی همین باغ کتابی شود که یک سال هم از افتتاحش نگذشته ولی در میان سه پردیس پرمخاطب جای گرفته!

فقط درنظر بگیرید تازه امسال، ده سال بعد از ساخت و آن هم به همت قرارگاه خاتم پارکینگی طبقاتی برای پردیس ملت راه اندازی شده!

پس چرا مالک این پردیس باید بابت تخصیصش به جشنواره، پولی هم دریافت کند؟؟

اگر مالکان یک پردیس خصوصی با دریافت اهمیت جشنواره فجر، پیشنهاد ده میلیاردی میدهند تا کاخ جشنواره را به پردیس خود بیاورند، مالکان پردیسی عمومی حداقل کاری که میکنند تخصیص رایگان به جشنواره است که کلی به برندینگ شان کمک میکند و شرایط تبلیغی همه جانبه حول پردیس را فراهم می آورد!

آیا نگاه کارمندی و روزمره به مدیریت پردیسی عمومی نبوده که اسباب چنین روندی شده؟؟

ِ




اظهارات رییس دو دوره قبل کاخ جشنواره که فیلمش به جشنواره امسال راه نیافته⇐کاهش ۵۰درصدی هزینه‌های جشنواره، نشدنی است/حاضرم برای شفاف‌سازی هزینه‌های دوره گذشته را رسانه‌ای کنم!⇔سینماروزان: در آغاز شفاف‌سازی، ریز دستمزد خود و همکاران‌تان در کاخ را منتشر کنید

سینماروزان: گویا این یک رسم در مدیریت این مرز و بوم هست که تا وقتی جزو مدیران و هسته های مرکزی مدیریت محفلی هستیم جز از نیکی هایش نمی گوییم و وقتی گرفتار تغییر و تحول و حذف از چرخه مدیریتی می شویم است که زبان به انتقاد می گشاییم.

به گزارش سینماروزان بهروز غریب پور کارگردان بیشتر فعال در تئاتر که به واسطه حضور یک مدیر تئاتری یعنی محمد حیدری در رأس جشنواره های سی و چهارم و سی و پنجم فجر توانست تا ریاست بر کاخ مهمترین جشنواره سینمایی که فجر باشد پیش برود و حین حضور در ریاست کاخ هم کمتر پیش آمده بود که نقد درون سازمانی را در دستور کار قرار دهد امسال فیلمی به نام «اردک لی» را با سرمایه گزاری علی آقازاده الیاس حضرتی از چهره های اصلاح طلب ساخت که در جشنواره سی و ششم پذیرفته نشد.

این عدم راهیابی به جشنواره ای که غریب پور دو دوره رییس کاخش بوده باعث شده او زبان به انتقاد از مدیریت فرهنگی دولت روحانی پرداخته و بگوید: روي سخن من آقاي روحاني است. حاضرم با ايشان و وزير مناظره كنم. چگونه مي‌شود هم عامل بود و هم سياستگذار؟ خودت به خودت جايزه بدهي؟! فيلم «اردک لی» قطعا ديده مي‌شود و نگران نيستم؛ ولي چرا بين حرف و عمل توازن ايجاد نمي‌كنيد؟

او در ادامه نوك‌تيز انتقادات خود را متوجه جشنواره فيلم فجر كرد: طبق برنامه‌ريزي فيلم سروقت توليد و در موقعيت مناسب به دبيرخانه فجر تحويل داده شد و  با حذف آن، فرصتي فراهم شد تا درباره فيلم صحبت كنيم. اولويتم اعتراض به رد شدن يا مورد توجه قرار گرفتن نيست اما سازمان سينمايي عملا معلوم نيست جهت‌گيري‌اش در حد شعارهاي آقاي روحاني در زمينه تدبير و اعتدال و اميد هست يا نيست.

غریب پور در ادامه با انتقاد از سخنان اخیر یک نماینده مجلس که حذف فرش قرمز جشنواره و کاهش 50درصدی هزینه ها را مهمترین دستاورد دیدار با مدیران سینمایی دانسته بود اظهار داشت: تنها ايرانيان حق دارند از فرش قرمز استفاده كنند؛ چرا كه محصول هنر آنان است. با مراجعه به عكس‌ها و تصاوير جز جلال و كرامت و احترام در آنها چيزي نمي‌يابيد. حال چه مي‌شود كه سه نفر از سازمان سينمايي از برچيده شدن فرش قرمز و كاهش پنجاه درصدي هزينه‌ها سخن مي‌گويند؟

این کارگردان تئاتر كاهش ٥٠ درصدي هزينه‌هاي جشنواره را ناشدني دانست و تاكيد كرد: حاضرم براي شفاف‌سازي در صورت عرضه مدارك و مستندات گروه كنوني، هزينه‌هاي دوره گذشته را رسانه‌اي كنم. ضمن اينكه دخالت كميسيون فرهنگي در امور جشنواره خلاف آيين‌نامه است.

 




پیشنهاد مدیر کاخ جشنواره فجر به دولت در روزگار غلبه فضای مجازی⇐آقای رییس جمهور! به فکر توسعه حمل و نقل ریلی باشید تا اطلاعات عمومی افزایش یابد!!!

سینماروزان: بهروز غریب پور کارگردان شناخته شده تئاتر که در دو سال اخیر مدیریت کاخ میلاد جشنواره فجر را هم برعهده داشته در یادداشتی که برای «شرق» نوشته از دولت خواسته به فکر توسعه حمل و نقل ریلی باشد چون این کار باعث افزایش ارتباط و در نهایت افزایش اطلاعات عمومی میشود؛ در روزگار غلبه فضای مجازی که باعث شده حتی پایتخت نشینان نیز اصلی‌ترین منبع دریافت اخبارشان اپلیکیشنهای ارتباطی باشد این گونه پیشنهادات عمیقا مخاطب را به فکر فرومی برد!!!

متن یادداشت غریب پور را بخوانید:

آقای روحانی، جادوی خطوط ریلی را دست‌کم نگیرید

یقینا جمعیت ‌میلیونی رأی‌دهنده به آقای روحانی، مطالبات مختلف و فراوانی از دولت دوازدهم دارند که برخی هم‌پوشانی‌هایی با هم دارد. به‌عنوان مثال، بعید نیست که بیشتر اهالی فرهنگ و هنر بخواهند التفات دولت به این حوزه بیشتر از قبل شده و در بخش‌های مختلف، یاری‌رسان هنرمندان برای ارتباط گسترده‌تر با مردم باشد. اما آنچه من به‌عنوان مطالبه خود از دولت جدید مطرح می‌کنم در ظاهر هیچ ربطی به گسترش فضاهای فرهنگی کشور و حوزه تخصصی من که تئاتر است ندارد، بلکه شاید بتوان گفت یکی از نتایج عملی‌شدن این مطالبه می‌تواند به رشد و ترقی تئاتر هم کمک کند.

از دولت انتظار دارم که به گسترش و توسعه حمل‌ونقل ریلی در تمام کشور توجه ویژه کند. شاید این مطالبه اندکی عجیب به نظر برسد، خصوصا آنجا که یک هنرمند حوزه تئاتر آن را به‌عنوان دغدغه اصلی خود مطرح می‌کند؛ درحالی‌که شاید با فن و دانش زیرساخت‌های گسترش حمل‌ونقل ریلی چندان آشنا به نظر نرسد. اما واقعیت این است که برای طرح چنین مطالبه‌ای به کنه انتخابات اخیر مراجعه می‌کنم. انتخابات بیست‌ونهم اردیبهشت نشان داد که روستايیان ما یکی از فهیم‌ترین و معاصرترین و باشناخت‌ترین روستايیان جهان به‌ شمار می‌روند و اگر از طریقی (مثلا گسترش حمل‌ونقل ریلی) بتوان ارتباط آنها را با شهرهای کشور و حتی کشورهای همسایه فراهم کرد، پیامدهایی مانند افزایش سطح اطلاعات عمومی، گسترش مشارکت و ارتباطات جمعی و… همراه خواهد داشت.  از فرایند ساخت راه‌آهن در گذشته دور هزار کیلومتر خط آهن به جا مانده است؛ این در حالی است که با وجود همه توسعه‌های تکنولوژیکی در سال‌های پس از آن ما هنوز به چنین رقمی نرسیده‌ایم اما حالا و پس از انتخابات اخیر به نظر بنده این توسعه می‌تواند نه‌تنها ابعاد زیرساختی و عمرانی بلکه پیامدهای فرهنگی، فکری و اجتماعی برای کشور و خصوصا مردمان نواحی محروم به جا بگذارد. توسعه خط ریلی درست مثل انتشار یک روزنامه، ساخت یک فیلم و اجرای یک تئاتر می‌ماند، با تأثیری به‌مراتب بیشتر و گسترده‌تر. اگر دولت بتواند قدمی بردارد که مردم از طریق آن به سیر و سفر و کشف دنیای اطراف خود ترغیب شوند و بدانند که با آرامش، ارزان و امن می‌توانند از شهری به شهر دیگر و از گوشه‌ای به گوشه‌ دیگر این کشور سفر کنند، قطعا در ترقی و پیشرفت همه‌جانبه کشور قدمی بزرگ برداشته شده است.
شناخت ایران و بعد از آن شناخت جهان می‌تواند انزوای روستايیان ما را به پایان برساند. روستايیانی که در این سال‌ها به دلیل مشکلات اقلیمی در بن‌بست‌های جغرافیایی اسیر بوده‌اند، حالا بعد از گسترش شبکه‌های ارتباطی اینترنتی، این حق را دارند كه از بن‌بست فیزیکی نیز خارج شوند. به‌همین‌دلیل اگر جای آقای روحانی بودم، بودجه‌ای زیاد را صرف این می‌کردم که ریل‌های راه‌آهن در همه مساحت کشورم کشیده شود و قطعا، اندکی بعد شاهد نتایج خارق‌العاده آن نیز می‌بودم.
برای نمونه بد نیست که کشور ایتالیا را در نظر بگیریم، کشوری با بیشترین خطوط ریلی در اتحادیه اروپا که شمال این کشور را به جنوبش متصل می‌کند و این امکان را در اختیار شهروندان کشور قرار می‌دهد که با کشورهای اتحادیه اروپا در ارتباط باشند. از چنین زاویه‌ای، تأثیر این خطوط ریلی به مراتب بیشتر از رسانه‌ها خواهد بود، چراکه «بسیار سفر باید تا پخته شود خامی». در آن صورت است که یک مخاطب جدی تئاتر در شهرستان می‌تواند صبح سوار قطار شود و برای بازدید تئاتری به مرکز استان یا تهران بیاید و شب به خانه‌اش بازگردد. این جادو را دست‌کم نگیرید آقای روحانی!




ادعاهای محمود گبرلو در برنامه اینترنتی «کات»⇐سینماگران ایرانی با سرعت عجیبی در حال پیشرفت هستند ولی منتقدان بیسواد جامانده‌اند/در {فصل دوم «هفت»} منتقد مخالف، وسط برنامه با تهیه‌کننده می‌بست و به ناگاه به موافق او بدل می‌شد!/فراستی کاملا مخرب شده و اندیشه و تفکر و حرفهایش دیگر هیچ سودی برای سینمای ایران ندارد/خبرنگاران {برای} کپی-پیست هم {از رسانه شان} حقوق می‌گیرند و هم از تهیه‌کنندگان و مدیران، هدیه دریافت می‌کنند

سینماروزان: محمود گبرلو مجری فصل دوم «هفت» که بعد از حذف فریدون جیرانی تهیه و اجرای این برنامه را برعهده گرفت امسال مدیریت نشستهای پرسش و پاسخ جشنواره فجر را برعهده داشت.

به گزارش سینماروزان حضور گبرلو در قامت مجری نشستهای پرسش و پاسخ جشنواره به اندازه اجرای «هفت» کلیشه گرا و بی رمق بود و نشان از آن داشت که این علاقمند به اجرا همچنان اعتماد به نفس اجرا را ندارد.

با این حال گبرلو آن قدر اعتماد به نفس دارد که در گفتگویی تصویری که با برنامه «کات»  داشته نه فقط خبرنگاران و منتقدان را به راحتی زیر سوال ببرد که ادعاهایی را طرح کند درباره پیشرفت سینماگران ایرانی با سرعتی عجیب(!!!) و جاماندن خبرنگاران از قافله پیشرفت! بدون اینکه بگوید جایگاه خودش در این جاماندگی چیست؟

گبرلو البته ادعاهایی را هم طرح کرده درباره زدوبند منتقدان حاضر در فصل دوم «هفت» با تهیه کنندگان سینما اما این را نگفته چرا منتقدانی را به برنامه اش دعوت میکرده که اهل زدوبند باشند.

در گفته های گبرلو تناقضاتی از این دست هم به چشم می خورد که یکجا میگوید بخاطر اوضاع خراب خبرنگاری و نقد خجالت میکشد بگوید منتقد و خبرنگار است و در جایی دیگر میگوید خودش را منتقد و خبرنگار نمیداند چون بجای نقد فیلم به دنبال جریان شناسی است!!!

گبرلو البته به مانند اغلب گرفتاران در تب نوستالژی از روزگاری با حداقل رسانه یعنی اواخر دهه شصت تا اوایل دهه هفتاد به عنوان روزگاری متفاوت یاد کرده است.

فرازهای خواندنی گفتگوی محمود گبرلو با برنامه «کات» سامانه «آپارات» را بخوانید:

با رفتن به جشنواره های جهانی رشد کردم

من نسبت به اوایل انقلاب خیلی تغییر کرده ام. سینما خصلت اش همین است، تغییر دادن آدمها. من با دیدن فیلمهای روز ایران و جهان و با رفتن به فستیوال های جهانی به فضایی از نظر ذهنی رسیدم که باید می رسیدم. آدم ها باید تغییر کنند وگرنه فسیل میشوند. سینما زندگی من را تغییر داد مخصوصا فکر و اندیشه ام را. همه ی عشق من سینماست.

 نه منتقدم و نه خبرنگار

من هیچ وقت خودم را منتقد فیلم ندانستم و نمی دانم و هیچ وقت هم خبرنگار نبودم. من یک روزنامه نگارم. همین. در شان خودم نمیدانم که منتقد باشم! روزنامه نگار ادبیات اش روزمره و به روز است. یاداشتش خیلی تخصصی نیست. من بیشتر جریان شناسی میکنم تا نقد تخصصی یک فیلم.

 در اواخر دهه 60 فقط 45 نفر بودیم
فضای نقد فیلم و فعالیت رسانه ای در دهه 60 و 70 نسبت به امروز خیلی متفاوت بوده. در اواخر دهه 60، قبل از تشکیل انجمن منتقدان، مجله فیلم خودش می خواست انجمن منتقدان را راه بیندازد. اولین جلسه شان هم در روزنامه کیهان برگزار شد. برگزار کنندگانش خانم کلهر و آقای فریدون صدیقی و آقای محمد آقازاده بودند. صدیقی آن زمان مسئول بخش فرهنگی – هنری کیهان بود و آقازاده منتقد کیهان. من هم به نمایندگی از روزنامه رسالت رفته بودم. شاید باور نکنید اما در آن جلسه که تمام منتقدین مطرح و خبرنگاران آمده بودند، همه با هم به 50 نفر هم نمی رسیدیم. کلا حدود 45 نفر بودیم. از گلمکانی و نورایی تا خسرو دهقان همه بودند…

تهیه کنندگان بودند که سینمای مطبوعات را راه انداختند

 آرام آرام تهیه کنندگان، سینمای مطبوعات را راه انداختند. خودشان هم تایین میکردند که چه کسی در این سینما حضور داشته باشد و چه کسی نیاید. خبرنگارها و منتقدین آنجا در کنار هم بودند. در سینمای شهر قصه. قالب افراد حاضر در آنجا روشنفکران بودند و ما در اقلیت بودیم. در بین مجلات مجله فیلم و گزارش فیلم اعتبار زیادی داشتند و ما اصولگراها همه با هم، فقط می توانستیم صندلی های ردیف آخر سالن را پر کنیم!

 آن موقع نزاعی بین منتقدان جناح های مختلف نبود

 آن موقع نزاعی بین منتقدان جناح های مختلف نبود. در سالن مطبوعات همه ی افراد روی هم حدود شصت – هفتاد نفر بیشتر نبودند. هرکس دیدگاه خودش را داشت اما درگیری و جدل اصلا نبود. همه به هم احترام می گذاشتیم و کسی مثل امروز در زمان نمایش فیلم سوت و کف نمیزد. اصلا آن زمان در سینمای مطبوعات چنین فرهنگی وجود نداشت. بین فیلمساز و تهیه کننده، با منتقد و خبرنگار رابطه ی بسیار محترمانه ای برقرار بود اما هر رسانه قدرت خودش را داشت. هم روزنامه سلام که آقای فرید آنجا بود قدرت خودش را داشت، هم کیهان، هم ما در رسالت.

امروز اوضاع نقد فیلم و خبرنگاری و روزنامه نگاری سینمایی، بسیار بد است

بگذارید رک بگویم. امروز اوضاع نقد فیلم و خبرنگاری و روزنامه نگاری سینمایی، بسیار بد است. ما در فضایی اسیر شدیم که نمی دانیم از این طناب های پیچیده ی دور خودمان چطور خودمان را رها کنیم. در عرصه نقد و کار روزنامه نگاری سینما لحظه به لحظه عقب رفتیم و پسرفت داشتیم. همه فقط شور و هیجان دارند و با علاقه به نشست های مطبوعاتی میروند و کارت می گیرند و فیلم می بینند، اما با سواد اندک و عملکردشان به سینما و عرصه ی رسانه ضربه میزنند.

خجالت میکشم بگویم منتقد و خبرنگار سینما هستم!
من یکی از معدود افراد عرصه ی رسانه و مطبوعات هستم که چند سال پشت هم مسئول مدیریت و برگزاری تمام جلسات پرسش و پاسخ فستیوال فیلم فجر بودم. دو سال هم که رییس انجمن منتقدان بودم و کاملا بر اوضاع انجمن و اعضایش اشراف دارم. در برنامه ی هفت هم به عنوان تهیه کننده و مجری بودم که اوج فعالیت و گسترده شدن شناخت و تحلیل ام نسبت به اوضاع منتقدان فیلم بود. برآیند مجموع این تجربه ها و تحلیل خودم را برای اولین بار در برنامه ی شما میگویم. واقعیت این است که من دیگر خجالت میکشم بگویم منتقد و خبرنگار سینما هستم! از بچه های مطبوعات و رسانه خسته شده ام چون اکثرشان بی سواد و بی دانش هستند. من در برنامه هفت هرکس را بگویید به عنوان منتقد فیلم دعوت کردم. از طیف های مختلف همه را آوردم. ولی یک روز دیگر به این نتیجه رسیدم که همه شان را بگذارم کنار و بروم برای تحلیل فیلم یک جامعه شناس بیاورم.

اکثر منتقدان نمی توانستند هم سطح فیلمساز حرف بزنند

 در برنامه هفت اکثر منتقدان نمی توانستند هم سطح فیلمساز حرف بزنند. یک برنامه تلویزیونی با آن مخاطب گسترده… واقعا برایم افت داشت که این منتقدان بی سواد بیایند و تحلیل فیلم کنند. به خاطر بی سوادی و بی دانشی شان بحث نقد را به حاشیه می بردند و با فیلمساز چالش های بی ربط و سیاسی میکردند، چون بی سواد بودند.

منتقد فیلم، وسط برنامه خودش را با تهیه کننده آن فیلم هماهنگ میکرد و پشت پرده با او می بست!

 چیزهایی در برنامه هفت دیدم که واقعا شرم آور بود. منتقد فیلم، وسط برنامه خودش را با تهیه کننده آن فیلم هماهنگ میکرد و پشت پرده با او می بست! وقتی می خواستم منتقد را به برنامه دعوت کنم می گفت من مخالف فیلم هستم اما در برنامه به یکباره موافق فیلم میشد! بهش می گفتم تو که تا دو ساعت قبل میگفتی مخالف فیلم هستی الان چطور موافق شدی؟! بعد می فهمیدم با تهیه کننده بسته است! خجالت آور است. من عضو انجمن منتقدان هستم و خودم توی این صنف ام اما وقتی این چیزها را دیدم دیگر خجالت کشیدم بگویم من منتقدم.

فراستی کاملا مخرب شده و اندیشه و تفکر و حرفهایش دیگر هیچ سودی برای سینمای ایران ندارد

در برنامه هفت مشکل آنچنانی با فراستی نداشتم اما تهیه کننده ی هفت من بودم نه فراستی. فراستی باید این را می پذیرفت. خط مشی برنامه را من باید تایید میکردم نه او. من در مورد شخص مسعود فراستی تحلیل دارم. او سه دوره ی مختلف داشته. دوره اول دوره ی سروش و ایامی که با شهید آوینی بود، که عملکرد خوب و مثبتی داشت. در دوره ی دوم که دوره ی برنامه هفت جیرانی بود، به خودش غره شد، و الان دیگر به نظرم کاملا مخرب شده. یعنی اندیشه و تفکر و حرفهایش دیگر هیچ سودی برای سینمای ایران ندارد.

خبرنگاران فقط کپی-پیست می کنند و هم حقوق می گیرند و هم از تهیه کنندگان و مدیران، هدیه دریافت میکنند!
در این سالها در فستیوال فیلم فجر واقعا آزار دیدم. بی سوادی مجموع افرادی که در برج میلاد هستند آزار دهنده است. منتقدان با سواد و جدی که در این سالها اصلا برج میلاد نمیایند، حق هم دارند چون آزار می بینند بیایند در چنین فضایی. از عملکرد مدیران هم باید انتقاد کرد اما من الان دارم درون صنفی حرف می زنم. هر چند همه چیز آشکار و علنی میشود، اما بالاخره یک روز باید این حرفها صریح گفته شود و به نظرم امروز وقتش است. امروز خبرنگارهایی مشغول کار در رسانه ها هستند که حتی خبرنویسی بلد نیستند. اصلا نمی دانند کار رسانه یعنی چه، فقط کپی پیست می کنند و از روی یک سایت دیگر خبر را می گیرند و روی سایت یا خبرگزاری خودشان می گذارند بعد حقوق هم می گیرند و در کنارش از تهیه کنندگان و مدیران هم هدیه می گیرند!

خبرنگاری از فیلمساز سوال می پرسد که اصلا فیلم آن فیلمساز را ندیده!

 اطلاعات خبرنگاران سینما بسیار کم است در حدی که حتی نمی دانند فیلمسازان، چه فیلمهایی ساخته اند و تهیه کننده ها چه کارهایی را تولید کرده اند. من در سالهای مختلف مسئول برگزاری جلسات پرسش و پاسخ فیلم فجر بوده ام. خبرنگاری از فیلمساز سوال می پرسد که اصلا فیلم آن فیلمساز را ندیده! مثلا می پرسید چرا در آن سکانس فیلم شما چنین اتفاقی افتاده؟ کارگردان جواب میداد که چنین سکانسی اصلا در فیلم من نبوده! واقعا شرم آور است.

 خبرنگاری در نشست پرسش و پاسخ، از فیلمساز پرسید چند روز فیلمبرداری فیلم تان طول کشید؟ آخر این چه سوالی است؟ خوب برو توی دفترچه اطلاعات این فیلم بخوان چند روز طول کشید.

او که نشست «زمهریر» را به هم زد به دنبال بحثهای سیاسی خودش بود

 در نشست جنجالی فیلم زمهریر من مسئول نشست بودم. اتفاقا به نظرم نشست پرباری بود. کسانی وارد بحث و جدل شده بودند که جایگاهی داشتند. خبرنگارها نبودند، بلکه منتقدین مطرح بودند. درگیری لفظی هم از جایی شروع شد که چند منتقد بلند شدند نظرشان را علیه فیلم گفتند اما کارگردان این فیلم نتوانست تحمل کند و شعری در جوابشان خواند که منتقدان احساس کردند بهشان توهین شده است. به همین خاطر به فیلمساز معترض شدند و پرخاش کردند. بعد هم منتقدان شروع کردند به دفاع از یکدیگر حرف زدن.

کیوان کثیریان (که عکسهایی از او در حال فریاد زدن در نشست رسانه ای فیلم زمهریر همچنان در فضای مجازی می چرخد) اعتراضش در آن نشست به خود کارگردان بود. او دنبال بحث های سیاسی خودش هم می گشت. مثلا به فیلمساز میگفت شمقدری پشت فیلم تو بوده و اینطور نظرهای سیاسی…

سینماگران ایرانی با سرعت عجیبی در حال پیشرفت هستند ولی منتقدان بیسواد نمی توانند با نقدهایشان تاثیری روی آنها بگذارند

 الان تهیه کنندگان و کارگردانان، جایگاه خبرنگار و منتقد را جایگاه خوبی نمی دانند. نگاهشان به مطبوعات مثبت نیست. حق هم دارند. خبرنگارها خودشان فکر می کنند دارند خوب کار می کنند چون به هر حال زندگی شان میگذرد و چیزی هم می نویسند، اما واقعیت این است که جریان نقد فیلم در سینمای امروز ایران هیچ جایگاه و تاثیری ندارد. سینماگران ایرانی با سرعت عجیبی در حال پیشرفت هستند و دائم با فیلمهای درخشانشان غوغا می کنند و طبیعی است که منتقدان بی سواد نمی توانند با نقدهایشان تاثیری روی آنها بگذارند. این را با علم و تحقیق میگویم و اثبات هم میتوانم بکنم.




بعد از کاخ جشنواره⇐واکنش سرد به «ماه گرفتگی» در سینمای صنف سینما 

سینماروزان: کیفیت پایین تازه ترین فیلمی که با مضمون انتخابات 88 ساخته شده با عنوان «ماه گرفتگی» سبب ساز آن شد که بعد از کاخ جشنواره در سینما آفریقا که مخصوص صنف سینماست نیز این فیلم با واکنش سرد مخاطبان مواجه شود.

به گزارش سینماروزان «ماه گرفتگی» جمعه شد رأس 21.30 در حالی در سینما آفریقا به نمایش درآمد که کمتر از یک سوم سالن پر بود و همین حجم اندک هم مدام کم و کمتر شدند و در پایان فقط تعدادی معدود در سالن باقی مانده بودند!

جالب است که همان اندک افراد باقیمانده در سالن تا پایان نمایش نیز واکنش خود به دیالوگها و تصویرسازیهای کلیشه گرایانه فیلم را با خنده های گاه و بیگاه نشان دهند.

«ماه گرفتگی» با حمایت و بودجه انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس ساخته شده و تنها فیلم حاضر در بخش مسابقه این انجمن به شمار می‌رود.




حضور رویا نونهالی در کاخ جشنواره سوءتفاهم برانگیز شد

سینماروزان: حضور رویا نونهالی داور بخش مسابقه اصلی جشنواره در کاخ جشنواره به هنگام نمایش “آباجان” هاتف علیمردانی به شدت برای مخاطبان پرسش برانگیز شد.

اینکه یک عضو هیات داوران به نمایش فیلمی خاص می آید شائبه توجه ویژه نسبت به آن فیلم را فراهم می کند آن هم فیلمی که هیات انتخاب آن را نه در لیست 28 تایی ابتدایی که در میان 5 فیلمی قرار داد که در مرحله دوم به بخش مسابقه افزوده شدند.

برخی حضور نونهالی را ناشی از آن دانسته اند که این داور نتوانسته در زمان نمایش فیلم برای هیات داوران حضور یابد و به همین دلیل مجبور شده برای دیدن فیلم به کاخ جشنواره بیاید.

پرسش اما آنجاست که آیا نمی شد یک نمایش انفرادی برای نونهالی در نقطه ای خارج از کاخ فراهم شود تا سوءتفاهمی برای صاحبان دیگر فیلمهای بخش مسابقه ایجاد نشود؟

شاید هم این حضور تعمدی بوده و در جهت بولد کردن نوعی خط و دیدگاه خاص!!!




چرا بعد از دو روز هنوز صندوقهای رأی‌گیری مردمی به کاخ مردمی جشنواره نرسیده؟

سینماروزان: در حالی که جشنواره فیلم فجر با یک روز جلوتر از 11 بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت که کاخ مردمی جشنواره است آغاز شده است اما هنوز رأی گیری مردمی در این پردیس انجام نشده است.

به گزارش سینماروزان اغلب مخاطبان حاضر در پردیس ملت اذعان کرده اند که در دو روز ابتدایی جشنواره صندوقهای رأی گیری مردمی به کاخ مردمی نرسیده است و مخاطبان نتوانسته اند در رأی گیری مردمی شرکت کنند.

مشخص نیست با این تأخیر دو روزه در جمع آوری آرای مردمی آن هم در مرکز ثقل حضور مخاطبان جشنواره که کاخ مردمی است تکلیف رأی گیری این دو روز چقدر خواهد شد؟

خانه سینما که امسال هم مسئول رأی گیری مردمی است چگونه خواهد توانست این عقب افتادگی را جبران کند و آیا شرایطی فراهم خواهد شد که در روزهای آتی این عقب افتادگی جبران شود؟

عجیب است که تنها نهاد صنفی سینمای ایران هنوز از انجام درست و به موقع یک نظرسنجی مردمی هم عاجز است و مدام از کارگزاران دولتی انتظار واگذاری مسئولیتهای سینمایی را دارد!




به میمنت و مبارکی چشم کاخ جشنواره به حضور کودکان هم روشن شد+عکس

سینماروزان: به مانند هر سال امسال هم دقیقا از همان روز ابتدایی چشم کاخ جشنواره به حضور کودکانی روشن شد که مشخص نبود چگونه توانسته اند هم وارد سالن نمایش فیلم شوند و هم در محوطه مخصوص پذیرایی راه یابند.

به گزارش سینماروزان باید منتظر ماند و دید به مانند سالهای گذشته هر چه بیشتر از جشنواره بگذرد حجم این کودکان و نوجوانان در کاخ جشنواره هم بیشتر خواهد شد یا نه!

سال گذشته بعد از مشاهده تعدادی از کودکان در سالن نمایش فیلم در روزهای ابتدایی، بهروز غریب پور مدیر کاخ سعی کرد تا حد امکان جلوی حضور این کودکان در سالنهای نمایش را بگیرد که البته نتوانست چنان که باید تأثیرگذار عمل کند.

حالا مشخص نیست امسال هم به مانند سال قبل رویه ای کجدار و مریز در این رابطه را شاهد خواهیم بود یا اینکه در ساعات اوج مخاطب در جشنواره برخورد ضربتی برای جلوگیری از حضور کودکان در جشنواره صورت خواهد گرفت.

کودک در کاخ جشنواره
کودک در کاخ جشنواره
کودک در کاخ جشنواره
کودک در کاخ جشنواره



بهروز غریب‌پور؛ گزینه‌ای مناسب برای مدیریت دوباره بر کاخ جشنواره ؟⇐تجربه سال گذشته، نافی این امر است

سینماروزان: در حالی تنها نهاد صنفی سینمای ایران با نام خانه سینما در این سالها هیچ گاه نتوانسته در تربیت و ورود نیروهای مدیریتی مفید برای سینما موثر باشد دولت یازدهم الویت مدیریتی خود را بر استفاده از مدیران تئاتری در سینما قرار داده است.

به گزارش سینماروزان از حسین مسافرآستانه تا حسین پارسایی، محمد حیدری و صادق موسوی همه تئاتری‌هایی هستند که در سالهای اخیر مدیریت سیستمهای سینمایی دولتی را برعهده داشته اند.

سال گذشته مدیریت کاخ جشنواره فیلم فجر هم به بهروز غریب‌پور کارگردان مطرح تئاتر رسید تا این پازل تکمیل شود. امسال هم برخی رسانه‌ها خبر از آن داده‌اند که باز هم غریب‌پور است که بناست مدیریت کاخ جشنواره فجر را برعهده گیرد.

اینکه غریب‌پور جزو چهره های محترم تئاتر ایران است و البته توانسته از کشتارگاه تهران فرهنگسرای بهمن را خلق کند بر کسی پوشیده نیست اما پرسش بر سر آن است که اولا چرا از نیروهای سینمایی برای مدیریت کاخ استفاده نمی‌شود و ثانیا آیا مدیریت سال گذشته غریب‌پور بر کاخ جشنواره آن قدر مفیدفایده بوده که امسال هم مجددا از ایشان استفاده شده؟

در عدم استفاده از نیروهای سینمایی که همان فرض ابتداییحائز بازخوانی است؛ تشکلهای سینمایی ما و در رأس آنها خانه سینما هیچ گاه نتوانسته‌اند نیروهای مدیریتی متخصص و صاحب راهبرد در عرصه سینما را تربیت کرده و برای مناصب مدیریتی آنها را پیشنهاد کنند. روال گعده‌های بالادستی این نهاد صنفی بیشتر لانسه کردن همفکران خود در مناسبات دولتی بوده؛ آن هم همفکرانی که بیشتر از فن مدیریت، به برآورده کردن منویات همان گعده‌هایی پرداخته‌اند که از حضورشان در سیکلهای مدیریتی حمایت کرده‌اند.

بر این اساس می‌توان حضور نیرویی خارج از حیطه سینما در مدیریت‌های سینمایی و به تبع آن حضور بهروز غریب‌پور در قامت مدیر کاخ جشنواره فجر را توجیه کرد اما آیا غریب‌پور بهترین گزینه برای مدیریت کاخ جشنواره است؟

مطمئنا خیر! غریب‌پور سال گذشته هم علیرغم وعده‌هایی که داده بود نتوانست شرایطی مساعد را برای کاخ جشنواره آن هم در ساعات اوج شلوغی فراهم آورد و به بیان بهتر سیلی که در جریان اکران فیلمهای حاشیه‌برانگیز رخ داد او را هم با خود برد. پس حضور دوباره او در مدیریت کاخ جشنواره منطقی نیست!




محمد حیدری در برابر علی ضیاء بیان کرد⇐نخواستم نمایش «کاناپه» در جشنواره به توقیف دائمی آن منجر شود/بعد از جشنواره باید بروم در غار زندگی کنم!/فیلمهای شهرام مکری و کیوان علیمحمدی-امید بنکدار توسط هیأت انتخاب رد شد/حقوقم میلیونی است و نه میلیاردی!/فروش اینترنتی بلیتهای جشنواره توسط خانه سینما(!!!) انجام خواهد شد

سینماروزان: سیدعلی ضیاء در پنجاهمین روز از اجرای برنامه صبحگاهی شبکه یک در روز دوشنبه 27 دی ماه میزبان محمد حیدری دبیر سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر بود و با او درباره داغ ترین مسائل جشنواره گفتگو کرد.

به گزارش سینماروزان در ابتدای برنامه حیدری در پاسخ به این نکته ضیاء که شما از معدود هنرمندهایی هستند که 6 صبح بیدار می شوند، گفت: اکنون شرایط سختی داریم چون به برگزاری سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر نزدیک می شویم و قرار است هیات داوران اعلام شوند. از همین رو، ساعات کار ما بالا رفته است.

وی در پاسخ به اینکه چرا برخی دبیران جشنواره تا به حال حتی به تغییر سیمرغ و جایزه ای که جشنواره با آن شناخته می شود اقدام کرده اند، بیان کرد: جشنواره فیلم فجر با توجه به اینکه جشنواره ساختار ثابتی ندارد، فاقد شورای سیاست گذاری ثابت است و… دبیران محترم تغییر را با این موارد اعمال می کنند. ولی ما باید ساختار ثابتی را برای جشنواره لحاظ کنیم و یک ساختمان اصلی برای جشنواره داشته باشیم. تا به حال سی و چهار دوره برگزار شده و در بخشی از این دوره ها هم دبیران محترم سلایق خود را اعمال کرده اند.

نقد محمد حیدری به جشنواره فیلم فجر چیست؟

حیدری در این باره که خودش چه انتقادی به جشنواره دارد، یادآور شد: جشنواره فیلم فجر برای مردم خیلی مهم است و جذابیت زیادی دارد. همه فیلمهای ما در این جشنواره رونمایی می شود. بخشی از انتقاد وارد شده به جشنواره این است که همه آورده و سرمایه سینمای ما در این ایام رونمایی می شود. بسیاری از جشنواره های بزرگ دنیا این کار را نمی کنند و بهترین فیلمهای سال را به جشنواره هایشان می آورند اما نقدی که به جشنواره فیلم فجر وارد می شود این است که سرمایه های اصلی سینمای ایران در مدت خاص رونمایی می شوند. به گونه ای که انگار به مالمان آتش زده ایم، همه فیلمها را در یک فرصت 10 روزه می بینیم اما این خطر وجود دارد برخی فیلمها به دلیل این سیاستی که از قبل گذاشته شده، (سیاست قبلی جشنواره فجر این بوده که فیلمهایی که در جشنواره حضور داشته اند همه در چرخه اکران قرار می گرفتند) از اکران بازبمانند.

انتقاد به زیاد بودن جوایز جشنواره را می پذیرم

دبیر جشنواره فیلم فجر در پاسخ به این سوال مجری «فرمول یک» درباره انتقاداتی که به بالا بودن تعداد جوایز می شود، تصریح کرد: این نکته مهمی است و بسیاری از کارشناسان سینما این انتقاد را به جشنواره دارند. سال گذشته ما از تعداد جوایز کم کردیم اما به دلیل اینکه دو نگاه به جشنواره وجود دارد؛ اینکه آن را جشن سینمای ایران در دهه فجر از یک سو و جشنواره سینمایی ایران از سوی دیگر قلمداد می کنند، در بخش داوری کار سختی داریم و سینماگران این انتقاد را داشتند که چرا فیلمها را در بخش مسابقه افزایش داده ایم. این انتقاد درستی است که هم جوایز زیاد است و هم تعداد فیلمهایی که برای مسابقه انتخاب می شوند شرایط را برای داوری دشوار می کند.

بهترین دبیر جشنواره فیلم فجر از دیدگاه دبیر دوره های سی و چهار و سی و پنج

وی در این باره که بهترین دبیر جشنواره تاکنون را چه کسی می داند، گفت: از بین دبیرانی که از دوره اول تا سی و دوم بوده اند فکر می کنم کسی که به لحاظ ساختاری تعداد دوره هایی که بوده زیاد بوده، علیرضا داد است.

افزایش 60 درصدی مخاطبان در دوره گذشته

درگیر کردن هنرمندان در جشنواره و حضور آنها در کاخ جشنواره سی و چهارم، نکته ای بود که ضیاء به آن اشاره کرد و حیدری درباره اش توضیح داد: سال گذشته حضور هنرمندان سینما به رونق جشنواره کمک کرد. دوستان لطف داشتند و پیشنهادات ما را پذیرفتند. در بخش تبلیغات شهری هم حضور موثری داشتند و مردم را دعوت کردند. این اتفاق مبارکی بود و در سال گذشته 60 درصد افزایش مخاطب در سینماها را داشتیم و 98 سانس ویژه در ساعت 3 بامداد تجربه کردیم که اتفاق خوبی است. هرچقدر مردم خوشحال باشند ما خوشحال تریم. کاری که انجام می دهیم برای مردم است و سرمایه سینمای ایران مردم هستند. وظیفه ما این است که این رویداد هنری بزرگ را با مردم شریک کنیم.

حیدری درباره برگزاری همزمان جشنواره در استانها گفت: انتقاد دیگری که به جشنواره وارد بود این بود که چرا فقط در تهران برگزار می شود. در حالی که این رویداد جشن بزرگ سینمای ایران است و مردم ایران هم سینمادوست هستند. البته فستیوال های خارجی تعریف شده هستند، در یک شهر خاص برگزار می شوند و حتی گاه اسم جشنواره از روی همین شهر برداشت شده و رونق آن بسته به برگزاری جشنواره است.

هر کدام از جشنواره هایی بسیاری را که داریم می شود در یک شهر برگزار کرد

وی تاکید کرد؛ ولی ما چنین تعریفی نداریم. البته مثلا چند سالی است جشنواره فیلمهای ویدئویی یاس در رامسر برگزار می شود. می طلبد چنین موضوعی درباره دیگر جشنواره ها نیز نهادینه شود. ما جشنواره های زیادی داریم که همه فقط در تهران برگزار می شوند. برگزاری جشنواره فیلم فجر در شهرستانها هم هزینه زیادی می طلبد اما تلاش کردیم همه مردم کشور را خوشحال کنیم و جشنواره همزمان در 30 استان کشور هم برگزار شود. البته این جشنواره ها شامل نمایش همه فیلمها نمی شود و ما مجبوریم 20 فیلم را در استانها نمایش دهیم.

17 فیلم از مجموع 44 اثر جشنواره متعلق به فیلم اولی و دومی ها است

حیدری درباره حضور فیلم اولی ها در جشنواره سی و پنجم توضیح داد؛ 11 فیلم در بخش سودای سیمرغ فیلم اولی داریم و کارگردان های فیلم اول بسیار خوشحال هستند. سالیان گذشته به دلیل اینکه فیلمهای اول کم بودند، بخش جداگانه داشتند. سال گذشته بخش زیادی از جوایز را فیلمهای اول گرفتند. شاید اینگونه جوان ها اعتماد بیشتری به جشنواره کردند و در مجموع 44 فیلم، 17 فیلم، آثار اول و دوم هستند که در کنار پیشکسوتان سینمای ایران قرار گرفته اند. باید این واقعیت را بپذیریم که جوان ها می آیند و نسل عوض می شود.

سینما با مردم زنده است

وی تصریح کرد؛ پیشکسوتان همیشه مورد احترام هستند و خواهند بود. سینمای ایران از این اتفاق استقبال می کند و آن را نوید خیلی خوبی برای سینمای ایران می داند. برخی هم شاید نسبت به این موضوع گارد داشته باشند که فکر نمی کنم تعداد زیادی باشند. در مجموع باید بپذیریم نسل جدیدی وارد سینما شده اند که مردم آنها را می پذیرند و آنها هستند که قرار است از فیلمها استقبال و آنها را رد یا تایید کنند. چون سینما با مردم زنده است.

سازمان سینمایی باید مکانی را به عنوان کاخ جشنواره هایش داشته باشد

دبیر جشنواره فیلم فجر درباره اتفاق مثبت سال گذشته و استفاده از پردیس ملت برای حضور هنرمندان و اینکه خلایی برای وجود یک محل ثابت برای برگزاری جشنواره وجود دارد، گفت؛ این نقیصه وجود دارد که خود سازمان سینمایی و وزارت ارشاد جایی را به عنوان کاخ همه جشنواره ها در تهران داشته باشد. این نقیصه بزرگی است. فعالیت های زیادی در برج میلاد برگزار می شود و برج با ما هم نهایت همکاری را دارد. امسال ما یک روز را به تعداد روزهای نمایش فیلمها در برج میلاد اضافه کرده ایم. سال گذشته پردیس ملت را اضافه کردیم و مردم خوبمان در کنار هنرمندان فیلمها را دیدند. اتفاق خوبی بود که از آن استقبال شد. اتفاق خوبی که برای صاحبان فیلم می تواند بیفتد عکس العمل مردم است.

ترکیب هیات انتخاب، مناسب عرف همیشگی بوده است

وی در پاسخ به سوال ضیا درباره حواشی که نسبت به اعضای هیات انتخاب وجود داشته، اظهار کرد؛ هر سال مرسوم بوده که سه نفر از شورای پروانه نمایش در هیات انتخاب حضور داشته باشند. امسال کسانی که از پروانه نمایش انتخاب شده اند به دلیل اینکه اعضای آن به تازگی تغییر کرده، غیرسینمایی به نظر بیایند؛ دکتر عماد افروغ، دکتر کرمی و دکتر طه مرقاتی. چهار نفر هم که از اهالی سینما بودند. از جمله دو تهیه کننده همچون دکتر حسین نژاد و سیدضیاء هاشمی. نرگس آبیار هم به عنوان کارگردان جوان سینمای ایران حضور داشت. جمال امید هم که منتقد است و سالیان سال در سینمای ایران حضور دارد. او آشنا به همه آداب و رفتار سینما است.

وی ادامه داد؛ جشنواره فیلم فجر همزمان با دهه فجر برگزار می شود و باید سلایق مختلف در آن حضور داشته باشند. من در جلسات هیات انتخاب بوده ام و دیده ام اعضا چطور با هم بحث می کنند برای اینکه یک فیلم حضور داشته باشد یا خیر. انتخاب از بین ۹۴ فیلم کار بسیار سختی بوده است و ما باید سبد سینمایی مان را طوری بچینیم که پاسخگو همه سلایق باشد. بحث هایی که درباره هیات انتخاب پیش می آید در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست. خیلی ها می آیند و جشنواره را مقایسه می کنند اما درباره بخشهایی که به نفع نیست صحبت نمی کنند. به راستی ساختار جشنواره ما شبیه هیچ جشنواره ای نیست. هیچ کجای دنیا هیات انتخاب ندارند و آن را معرفی نمی کنند. ولی در کشور ما مرسوم بوده است. ما به این سمت رفتیم که مشاورانی برای انتخاب داشته باشیم که بتوانند سلایق مختلف را راضی نگه دارند.

در انتخاب آثار هم موضوع مهم بوده هم کیفیت

دبیر جشنواره فیلم فجر درباره اینکه آیا آثار بر اساس موضوعشان انتخاب شده اند، ادامه داد؛ موضوع نمی تواند مهم نباشد. چون هیات انتخاب مجموع فیلمها را دیده اند. ما برای جشنواره فجر و سینمای ایران فیلم انتخاب می کنیم. ما برای کشور خودمان فیلم می سازیم و قطعا آثار باید با ساختارهای سیاسی و اجتماعی باید همخوانی داشته باشد. موضوع در کنار کیفیت آثار مورد توجه قرار گرفته است. بخشی از این فیلمها انتقادی سیاسی بوده اند. امسال برای داوری بسیار دشوار است و تنوع خاصی در جشنواره داریم که شرایط را برای داوری سخت می کند.

درباره «کاناپه» شورای پروانه نمایش و مراجع قانونی وزارت ارشاد تصمیم می گیرند

حیدری در پاسخ به این سوال ضیا که چرا این مشکل برای فیلم کاناپه کیانوش عیاری به وجود آمد در حالی که در برخی سریالهای تلویزیونی مثل فیلم یوسف پیامبر هم از پوستیژ استفاده شده، اعلام کرد: کیانوش عیاری از کارگردانان بزرگ سینمای ایران هستند و بسیار دوست داشتنی و نجیب. من عذرخواهی می کنم درباره ایشان  صحبت می کنم. ایشان فیلمی را به جشنواره دادند که در روز آخر بحث های هیات انتخاب بود. شاید درباره این فیلم نگاه های مختلفی از سوی مراجع تقلید و بخش های مذهبی وجود داشته باشد. در گذشته «خانه پدری» هم نمایش داده نشد. درباره «کاناپه» هم هیات انتخاب نظرشان این بود که فیلم خوبی است اما باید درباره اش تصمیم گیری شود و مورد بررسی دقیق تری قرار بگیرد. ما که نمی خواهیم فیلم به جشنواره بیاید و خدای ناخواسته توقیف شود. در زمان اندکی که وجود دارد، شورای پروانه نمایش و مراجع قانونی خود وزارت ارشاد تصمیم می گیرند و ان شاءالله این فیلم نمایش داده خواهد شد.

به سلیقه افراد احترام بگذاریم

وی درباره اینکه چرا فیلمهای شهرام مکری و کیوان علی محمدی و امید بنکدار نیز به جشنواره راه پیدا نکرده اند، گفت: فیلمها جز مورد خاصی که به آن اشاره کردم، توسط جشنواره دیده شد. من این فیلمها را ندیده ام و نمی توانم درباره شان صحبت کنم. مکری از فیلمسازان جوان و موفق کشور است اما بالاخره بخشی از مرحله انتخاب نیز به نوع نگاه و سلیقه آدم ها برمی گردد و باید به این سلیقه ها احترام بگذاریم. من از مجموع انتخاب هایی که هیات انتخاب انجام دادند دفاع می کنم. بسیاری از فیلمها هم نزدیک به هم هستند و به لحاظ کیفی در یک مرحله قرار می گیرند.

حیدری همچنین بعد از پخش آیتمی که مربوط به نیم قرن غارنشینی یک ایرانی در شمال کشور بود، به شوخی گفت: من هم بعد از جشنواره باید بروم در غار زندگی کنم!

قرار نبود عکس کیارستمی روی پوستر جشنواره فیلم فجر باشد

دبیر جشنواره فیلم فجر در این باره که آیا درست است که قرار بوده روی پوستر جشنواره تصویر زنده یاد کیارستمی بیاید اما خانواده او این موضوع را نپذیرفته اند، گفت: اصلا چنین چیزی وجود نداشته است. ما از سال گذشته به علی حاتمی فکر کردیم و چند کار خوب درباره او انجام شد. امسال تصویر این چهره برجسته سینمای ملی ما، روی پوستر جشنواره حک شد و در تمام دنیا مرسوم است که از چهره های برجسته فیلمسازی روی پوستر استفاده می کنند.

حقوقم هنوز میلیاردی و نجومی نشده است!

وی درباره اینکه حقوق دبیر جشنواره زیاد است یا کم، اظهار کرد: حقوق میلیونی هست اما هنوز میلیاردی و نجومی نشده است! در حوزه های فرهنگ از این خبرها نیست که از حقوق هایی که امروزه درباره اش صحبت می کنند و بعضا بزرگنمایی می شود داده شود. اگر عشق و علاقه نباشد کار بسیار سختی است. همه هدف من خدمت به سینمای ایران و مردم است. همه باید ریسکهایی کنیم و قدم هایی برداریم که می تواند اتفاقات خوبی را در آینده رقم بزند. باید کارهایی کنیم که در جشنواره فیلم و تئاتر فجر بتوانیم جمع زیادی از اهالی تئاتر و سلایق مختلف سینما را دور هم جمع کنیم.

مهم ترین نگرانی ام بحث داوری است!

حیدری در پاسخ به این سوال ضیاء که مهم ترین نگرانی پیش رویش چیست، بیان کرد: داوری جشنواره! این بخش خیلی مهمی است که همه استرس و دغدغه اش را دارند و ما دوست داریم واقعا در عدالت نسبی و شرایط خوب این اتفاق بیفتد.

دبیر جشنواره در پاسخ به اینکه فکر می کند آیا فرصت می کند فیلمی در جشنواره ببیند، گفت: بعید می دانم. سال گذشته 5، 6 فیلم را بیشتر نتوانستم ببینم اما امسال از مجموع 44 فیلم، بخش زیادی را از قبل اینکه روی پرده بروند دیده ام.

«فروشنده» نیازی به لابی ما ندارد

وی در باره این سوال طنز که آیا برای حضور فروشنده در اسکار لابی کرده اید یا خیر، گفت: «فروشنده» آنقدر فیلم ارزشمندی است که احتیاجی به هیچ لابی ندارد. فرهادی از فیلمسازان بزرگی است که هنوز به لحاظ ایده جوان هستند و مردم و فستیوالهای دنیا از آثارشان استقبال زیادی می کنند.

سینماگر محبوبتان کیست؟ سوالی که حیدری پاسخ به آن را خیلی سخت توصیف کرد و گفت: سلیقه شخصی من اصغر فرهادی است.

چند فرزند دارید؟ حیدری گفت: دو پسر دارم؛ یکی 17 ساله و دیگری 7 ساله و پسر بزرگترم وارد سینما شده است.

وی درباره معاشرت های سینمایی و دوستان سینمایی اش اینطور گفت: به دلیل اینکه در این دو سال مسئولیت جشنواره را داشته ام، ارتباط سینمایی کمی دارم و بیشتر از نظرات دوستان در محیط کارم استفاده میکنم. من با بخش زیادی از هنرمندان سینما ارتباط و رفاقت دارم که البته این ارتباط در محیط شخصی نیست.

تشکر ویژه از همکاران روابط عمومی

دبیر جشنواره فیلم فجر در پایان از برگزاری نشست خبری در چهارم بهمن ماه خبر داد و گفت: 1 بهمن هم از مجموعه سیمرغ مردمی سال گذشته که در 22 دوره پیش بودند، در قالب مجموعه «بر بال سیمرغ» رونمایی میکنیم. درباره خرید بلیت های اینترنتی هم خانه سینما زحمت این را می کشد. همچنین لازم می دانم از همکارانم در مجموعه روابط عمومی از جمله مسعود نجفی که بار سنگینی به دوش دارد، تشکر کنم.

«فرمول یک» شنبه تا چهارشنبه ها هر روز ساعت 6:30 تا 8:10 با تهیه کنندگی افشین حسین خانی و با خوانندگی تیتراژ حامد همایون روی آنتن شبکه یک سیما می رود.




فرازهایی تکان‌دهنده از گزارش روابط عمومی جشنواره فیلم فجر⇐بیش از ۱۷۰۰ نفر برای دریافت کارت سینمای رسانه(برج میلاد) ثبت نام کردند!!!/بخشی از  لیست‌ معرفی شده از سوی برخی رسانه‌ها، شامل افراد غیرمرتبط به فعالیت رسانه‌ای است!!!/تعدادی از اعضای انجمن {موسوم به منتقدان خانه سینما} آثار افراد دیگر را به عنوان اثر خود ثبت کرده‌اند!!!

سینماروزان: در یکی از تازه ترین گزارشهای مربوط به روابط عمومی جشنواره فیلم فجر نکاتی جالب و در عین حال خواندنی درباره وضعیت ثبت نام برای سینمای رسانه ها که مشخص شده به مانند سالیان قبل همان برج میلاد است مطرح شده است.

به گزارش سینماروزان در این گزارش از یک سو بر حجم بالا و نزدیک به 2هزارنفری تأکید شده که به نام اهالی رسانه و منتقد برای گرفتن کارت جشنواره ثبت نام کرده اند و از سوی دیگر از این گفته شده که برخی از اعضای انجمن موسوم به منتقدان خانه سینما با ارسال مطالب دیگران به نام خود، قصد دریافت کارت شرکت در جشنواره داشته اند!

نکته جالب بعدی پیرامون برخی رسانه هاست که افراد غیرمرتبط با رسانه را به عنوان فعال رسانه ای ثبت نام کرده بودند!

روابط عمومی جشنواره در اقدامی قابل تحسین به صراحت از این گفته که حاضر است نام آن دسته از اعضای انجمن که مطالب دیگران را ضمیمه ثبت نام خویش کرده و آن رسانه ها که افراد غیرمرتبط را معرفی کرده اند اعلام کند!

فرازهای جالب گزارش روابط عمومی جشنواره در این باره را بخوانید:

بیش از 1785 نفر برای حضور در سینمای رسانه‌ها ثبت نام کرده‌اند که حدود 45 درصد از درخواست‌ها به دلایل مختلف رد شده است.

–بیش از 1550 نفر از 220 رسانه داخلی و خارجی و 235 نفر از اعضای انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران، اطلاعات و مدارک خواسته شده را ثبت کردند.

–متاسفانه بعضی رسانه‌ها اسامی بیشماری را به عنوان نماینده خود معرفی کرده‌‎اند که بخشی از این لیست‌ها، شامل افراد غیرمرتبط به فعالیت رسانه‌ای است. در صورت لزوم و جهت شفاف‌سازی بیشتر، تعداد کارت درخواست شده و تعداد کارت اختصاص یافته به تفکیک نام رسانه از سوی روابط عمومی جشنواره اعلام خواهد شد.

–متأسفانه تعدادی از اعضای انجمن منتقدان خانه سینما آثار افراد دیگر را به عنوان اثر خود ثبت کرده‌اند. بدیهی است که به دلیل احترام به حقوق همکاران دیگر، این افراد از لیست تخصیص کارت سینمای رسانه کنار گذاشته خواهند شد و در صورت لزوم و جهت شفاف‌سازی بیشتر، این آثار به همراه نام اصلی نگارنده منتشر می‌شود.




انتقادات عجیب و غریب سحر قریشی از نیکی کریمی

سینماژورنال: سحر قریشی بازیگریست که علیرغم پرکاری، کارنامه قابل توجهی در سینما ندارد.

به گزارش سینماژورنال او این روزها “آب نبات چوبی” حسین فرحبخش را روی پرده دارد که البته تازه بعد از یک ماه اکران، فروشش به یک میلیارد رسیده است!

مهمترین نقش سینمایی کارنامه قریشی “شیفت شب” نیکی کریمی است؛ فیلمی که قریشی از حضور در آن خاطره ای خوش ندارد.

قریشی در گفتگو با “تیوی پلاس” به انتقاد از نیکی کریمی پرداخته که چرا حین رونمایی فیلم در کاخ جشنواره سی و سوم او را تحویل نگرفته!

قریشی گفته است: اول آن که در جشنواره برای فرش قرمز “شیفت شب” دعوت نشدم و اتفاقی بخاطر فیلم دیگرم{احتمالا منظورش”تگرگ و آفتاب” است} در کاخ بودم که متوجه فرش قرمز “شیفت شب” شدم. جالب اینجاست که دستیارهای سه گروه هم دعوت شده بودند و من، نه.

قریشی با اعتمادی به نفس وافر ادامه داد: این توهینی به من بود چون بازیگر نقش یک هستم(!!!) اما برای ایشان نقش عبوری بازی کردم. عشق کودکیم بود که نیکی را ببینم و بعد در پروژه هم هر چه گفت من جز “چشم” نگفتم.

این بازیگر افزود: وقتی فهمیدم مرا فرش قرمز دعوت نکرده فهمیدم کار خاله زنکهاست!!! اما کم نیاوردم و رفتم به نیکی سلام کردم ولی جواب سلام مرا نداد. دوباره سلام کردم و باز جواب نداد. زدم روی شانه اش و گفتم سلام عرض میکنم من سحر قریشی هستم اما نیکی فقط نگاهم کرد و باز رویش را آن طرف کرد و به شخصی دیگر گفت علی کجاست!!!…این بی ادبی بود.

گاف تاریخی بازیگر نقش یک!

به گزارش سینماژورنال فارغ از ادعاهای مختلف قریشی از بازیگر نقش یک بودن تا عدم جواب سلام شنیدن از نیکی کریمی اینکه او گفته برای رونمایی فیلم دیگرش به کاخ رفته بود و اتفاقی متوجه فرش قرمز “شیفت شب” شد کاملا زیر سوال است.
“تگرگ و آفتاب” دیگر فیلمی بود که قریشی در جشنواره سی و سوم داشت. رونمایی این فیلم 14 بهمن ماه انجام شده بود؛
در صورتی که رونمایی  “شیفت شب” 18 بهمن انجام  شد پس قریشی نمی توانسته اتفاقی و به خاطر رونمایی “تگرگ…” در کاخ باشد.




روزنامه “کیهان” مدعی شد⇐بی‌نظمی کاخ جشنواره، یک تاکتیک بود

سینماژورنال: سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر هم به مانند تمامی جشنواره های دیگری که در این سالها برگزار شده به اندازه نقاط قوت، نقاط ضعف خود را هم داشته است.

به گزارش سینماژورنال واکنشهای پیرامون این نقاط ضعف هم به صورتهای مختلف بوده است؛ برخی به صریح ترین شکل ممکن این نقاط ضعف را رسانه ای کردند و برخی در لفافه به آن پرداختند.

با این حال یک نقطه نظر تازه درباره این نقاط ضعف از سوی آرش فهیم در روزنامه اصولگرای “کیهان” ارائه شده است که بی نظمیهای موجود در کاخ جشنواره را نوعی تاکتیک دانسته است!!!

برخلاف دوستان که می گویند این بی نظمی ها ناشی از خامدستی است من معتقدم این یک نوع تاکتیک است

آرش فهیم در “کیهان” در این باره می‌نویسد: با آغاز جشنواره، حاشیه‌ها هم افزایش یافتند. اما نمایش متراکم فیلم‌ها در ساعات پایانی شب، بی‌نظمی در اجرای برنامه‌ها، انفجار جمعیت در پردیس مرکزی جشنواره (برج میلاد) این سؤال را ایجاد کرد که آیا مدیران جشنواره فجر، حداقل آشنایی با اصول و استانداردهای برگزاری یک جشنواره سینمایی را ندارند؟

این رسانه ادامه می دهد: برخلاف بسیاری از دوستان که معتقدند نحوه برگزاری سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر ناشی از خام دستی مدیران این جشنواره است، بنده معتقدم که این نوع برگزاری، یک تاکتیک است.

سانس سحرگاهی راه انداختند تا کارشان نوآوری هم داشته باشد

این روزنامه اصولگرا خاطرنشان می سازد: مدیران سینمایی دولت که با فقر در محتوا و نزول کیفیت فیلم‌ها مواجه شدند و سرمایه‌گذاری آنها روی جریان سینمایی مرده و سترون موسوم به «هنر و تجربه» یک شکست سنگین در کارنامه آنهاست، برای اینکه بگویند «ما هستیم» تصمیم گرفتند این بار «نقش ایوان» را تغییر دهند. این است که زمان برگزاری نشست‌ها را جا‌بجا کردند، فیلم‌های هنر و تجربه را به عصر منتقل نمودند، سانس سحرگاهی هم راه انداختند تا کارشان نوآوری هم داشته باشد.

“کیهان” می افزاید: گفتند، برای اینکه کاخ جشنواره مشکل انبوه جمعیت سال‌های گذشته را نداشته باشد، سهمیه رسانه‌ها را کاهش می‌دهند. سهمیه رسانه‌ها کاهش یافت. اما جمعیت حاضر در کاخ جشنواره کمتر نشد که نسبت به دوره‌های قبل، افزایش چشمگیری هم یافت و مردم در ورود به محل نمایش فیلم‌ها با مشکل و ناراحتی مواجه شدند.




با تغییر برنامه، اهالی رسانه به طور رسمی باید تا ۳ بامداد در کاخ جشنواره حاضر باشند

سینماژورنال: زمان بالای 90 دقیقه ای فیلمهای امسال جشنواره باعث شده بود که سانسهای انتهای شب کاخ جشنواره مرتب با تاخیرهای نیم ساعته تا 45 دقیقه ای آغاز شوند.

به گزارش سینماژورنال این تاخیرها باعث شده دبیرخانه جشنواره نسبت به اصلاح برنامه اقدام کند.

بر این اساس روزهای شنبه، یکشنبه و دوشنبه دو سانس پایانی کاخ جشنواره (برج میلاد) از ساعت های 22:30 به 23:00 و از 24:00 به 1 بامداد تغییر یافت.

به این ترتیب اهالی رسانه حاضر در کاخ جشنواره طی روزهای آتی به طور رسمی باید تا حوالی 3 بامداد در کاخ حاضر باشند…




چرا نشست “رسوایی۲” در کاخ جشنواره برگزار نشد؟

سینماژورنال: نشست رسانه ای فیلم سینمایی”رسوایی2″ به کارگردانی مسعود ده نمکی که بامداد امروز در کاخ جشنواره به نمایش درآمده بود لغو شد.

به گزارش سینماژورنال هرچند برخی عدم برخورد مناسب مخاطبان کاخ جشنواره با “رسوایی2” را دلیل لغو برگزاری نشست می دانند اما شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند عدم پخش “رسوایی2” رأس ساعت مقرر که 12 شب بوده و تأخیر یک ساعت و ده دقیقه ای پخش آن و از آن طرف حضور عوامل تا ساعات ابتدایی بامداد در کاخ جشنواره باعث لغو نشست شده است.

عوامل فیلم که به دلیل حضور تا ابتدای بامداد در کاخ جشنواره به شدت خسته بوده اند ضمن تماس با ده نمکی از وی خواسته اند که قید حضور در نشست را بزند و از آنجا که امسال یک رونمایی هم برای آثار در کاخ مردمی یعنی پردیس ملت برگزار می شود کارگردان “رسوایی2” نیز با این خواسته موافقت کرده است.

 




ظهر صف، عصر صف، شب صف+…

سینماژورنال: روزبروز شرایط حضور در کاخ جشنواره بحرانی تر میشود؛ از یک طرف دبیرخانه می خواهد با وضع قواعد و مقررات تازه جلوی ازدحام را بگیرد و از طرف دیگر حجم بالای حاضران در سالن هر گونه برنامه ریزی را به بن بست کشانده است.

به گزارش سینماژورنال کم بودن زمان استراحت میان فیلمها و از آن طرف طولانی بودن زمان فیلمها که بعضا به 2 ساعت هم می رسد سبب ساز آن شده است که اهالی رسانه حاضر در کاخ جشنواره از ظهر تا شب مرتب در صف باشند.

البته نه صف غذا که یا صف ورود به سالن اصلی یا صف خروج از سالن.

این ایستادن مدام در صف را بگذارید کنار قاعده تازه ای که در کاخ جشنواره وضع شده و طبق آن وورد به کافی نت جشنواره از بال سمت راست کاملا مسدود شده است و خبرنگاران برای آن که بتوانند به کافی نت برسند یا باید با آسانسور به طبقه دوم رفته و از طبقه دوم به آسانسور نزدیک کافی نت برسند یا آن که با دور سالن چرخیدن از بال چپ خود را به کافی نت برسانند.

متاسفانه در توجیه این تصمیم هم نیروهای حفاظتی کاخ فقط به این اشاره می کنند که مأمورند و معذور و توضیحی برای این امر ندارند.




آقای حیدری! آن روزها که ضجه می‌زدند این برنامه‌ریزی غلط است می‌آمدی و درود می‌فرستادی/دیشب ۵ هزار نفر در سالن بودند و کسی کارتشان را کنترل نمی‌کرد

سینماژورنال: اتفاقات ناراحت کننده شب گذشته در کاخ جشنواره و تجمع آدمهای بی ربط به هنر و رسانه در کاخ برای تماشای “لنتوری” رضا درمیشیان نشست امروز صبح کاخ را تحت تاثیر قرار داد.

به گزارش سینماژورنال نیما حسنی نسب منتقد و روزنامه نگاری که چندی قبل با نگارش یادداشتی تمامیت خواهی برخی اعضای هیات مرکزی انجمنی موسوم به منتقدان خانه سینما را به چالش کشیده بود امروز در نشست فیلم نفس به گلایه از مدیران دبیرخانه فجر و به خصوص محمد حیدری پرداخت که در روزهای گذشته نتوانستند جلوی ورود افراد غیرمرتبط به کاخ جشنواره را بگیرند.

اگر یک بار بگویید نمی‌آییم و یکی از جلسات خالی می‌ماند این مشکل به وجود نمی‌آید
حسنی نسب گفت: دیشب نزدیکیهای صبح ما از اینجا رفتیم و درود بر شرف این بچه ها که 10 صبح اینجا هستن. اگر یک بار بگویید نمی آییم و یکی از جلسات خالی می ماند این مشکل به وجود نمی آید.
وی ادامه داد: عوامل فیلم “نفس” را راه نمی دادند به نشست اما دیشب 5 هزار نفر در سالن بودند و کسی کارتشان را کنترل نمی کرد.

آقای حیدری! امسال چند هزار کارت صادر شده؟
این روزنامه نگار با اشاره به کنترلهای صبحگاهی و رهایی سالن در ساعات شبانگاهی بیان داشت: کارت مرا گرفتند و چهره نگاری میکنند که تصویر خودم هست یا نه. آخر 10 صبح من آمده ام برج چه غلطی بکنم؟
وی سپس خطاب به دبیر جشنواره بیان داشت: آقای حیدری! امسال چند هزار کارت صادر شده؟ اما برای عکاس بولتن کارت صادر نشده. قبلا بچه ها را می آوردن امسال بچه ها با بیبی سیتر(پرستار) می آیند.

حسنی نسب در پایان گفت: آن روزها که در کانالهای تلگرامی ضجه می زدند این برنامه ریزی غلط است آقای حیدری می آمد و درود می فرستاد که رسیدگی می شود. کو آن رسیدگی؟




کاندیدای اصلاح‌طلب مجلس در کاخ جشنواره

سینماژورنال: محمدرضا عارف کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم که در انتخابات پیش روی مجلس هم کاندیداست مهمان ویژه روز چهارم جشنواره بود.

به گزارش سینماژورنال عارف که اخیرا فرزندش حمیدرضا هم وارد وادی سینما شده و سرمایه گذاری فیلم “فصل نرگس” به تهیه کنندگی سحر صباغ سرشت(بازیگر نقش جیران سریال روزگار جوانی) را برعهده گرفته عصر پنجشنبه 15 بهمن ماه وارد کاخ جشنواره شد.

جالب است که خبر حضور عارف در کاخ جشنواره سه بار پیج شد.