سینماروزان: غلام کویتی پور حماسی خوانی که مخاطبان با صدای وی خاطره ها دارند در دهه اول محرم مهمان فریدون جیرانی در برنامه اینترنتی “35” بود.

به گزارش سینماروزان کویتی پور در این برنامه درباره مسائل مختلفی صحبت کرد و ضمن ابراز همدردی با هنرمندانی نظیر حبیب و بهروز وثوقی از سیاستهای هنری کشور انتقاد کرد.

بخشهای خواندنی گفته های کویتی پور را بخوانید:

چرا قدر فرهاد و فریدون فروغی را ندانستند؟
چرا قدر فرهاد و فریدون فروغی را ندانستند؟ سکوت های پینک فلوید و فضاسازی موسیقی های اسفندیار منفردزاده را همیشه به آهنگسازان و گروهم گفته ام استفاده کنید.

چرا بهروز وثوقی برای دیدار با پدرش باید بیاید مرز ترکیه؟
بعد از 37 سال باید فضا برای هنرمندان باز شود. چرا تا جوانی شهرت به هم می‌زند و در عرصه کاری خودش نامبروان می شود جلویش را می گیرند؟ در این 37 سال دافعه مان بیشتر از جاذبه بوده. بهروز وثوقی چه گناهی به هنر ما کرده که باید بیاید پشت مرز ترکیه بایستد تا پدر مریضش را ملاقات کند؟ کجای فرهنگ و معرفت ایرانی  – اسلامی ما چنین اجازه ای را به ما می دهد؟ نکنید این ظلم ها را.

ما با شاه مشکل داشتیم نه با مردم
این خیلی بد است که به یک ریش سفید هنری می گویند با شما مشکل داریم. ما با شاه مشکل داشتیم با مردم که مشکل نباید داشته باشیم. حق الناس این هنرمند کجا می رود؟ یا به حق الناس اعتقاد داریم یا همه اش شعاره!

کسی که تو جبهه پشت من می ایستاد شده مسئول جشنواره موسیقی دفاع مقدس
در کشور ما جشنواره موسیقی در زمینه دفاع مقدس برگزار می شود 6 سال بعد می فهمم چنین جشنواره ای وجود داشته! کسی که تو جبهه ده قدم پشت من دست به سینه می ایستاد شده مسئول این جشنواره. وقتی من را می بینند می گویند سلام . شما هم کاری اوردین ؟ شما خیلی برای جنگ زحمت کشیدید!

چرا کسی مثل حبیب را بی ارزش کردند؟
دست بردارید از این کارها. اگر حبیب را نمی خواستید چرا پیغام دادید بیا؟ چرا فاجعه ای مثل رفتاری که با حبیب شد باید رخ بدهد؟  مادر من با ترانه «مادر» ایشان اشک می ریخت. چرا اثر حبیب هنوز تاثیر دارد. شما کسی را بی ارزش کردید که سمبل ادب بود. از مردم کوچه و خیابان درباره شخصیت حبیب سوال کنید. رفتار این مرد سمبل ادب و ارزش انسانی بود. فرهنگ ایرانی ما دارد کجا می رود؟

خرمشهر چهارمین گمرک جهان بود گمرکش کو

خرمشهر همچنان شهر مظلومه. بازسازی این شهر نه در شأن مردم خرمشهره نه در شأن ایران. من خرمشهر دوران جنگ که خرابه بود را بیشتر از این خرمشهر دوست داشتم. خرمشهر چهارمین گمرک جهان بود گمرکش کو؟ ضعف مدیریت غوغا می کند و نمی می خواهد هم حل بشود.

تا شبی دو فیلم هالیوودی نبینم نمی خوابم

من تا شبی دو فیلم هالیوودی نبینم نمی خوابم. چیزی است که از بچگی عادت دارم و همواره فیلم می بینم.

چرا موسیقی صدا و سیما نباید بودجه داشته باشد؟
چرا موسیقی صدا و سیما نباید بودجه داشته باشد؟ مگر در آفریقا زندگی می کنیم؟ این همه جوان عاشقانه از دامن مادرهایشان رفتند جنگ و جان دادند که بودجه نداشته باشیم برای هنر این مملکت؟

درباره موسیقی شش و هشت جواب می دهم

مصاحبه با من شده گفتم در مورد دفاع مقدس  و محرم جواب نمی دهم. من در مورد موسیقی شش و هشت از نوع عروسیش جواب می دهم.

37 سال هست که حقوقم را نداده اند
37 سال هست که حقوقم را نداده اند. رفتیم سنوات بگیریم که رعایت قانون بشه پرونده هایمان گم و گور شده است. از سپاه طلبکار هستم. “غریبانه 2 ” را دادند بیرون که فقط دو تا از قطعاتش مال من بود و بقیه اش تقلید صداست.

ربنای شجریان با پوست و گوشت و استخوان مردم عجین شده
از من پرسیدند در مورد ربنای استاد شجریان بگویم؛ گفتم ملودی که با پوست و گوشت و استخوان مردم عجین شده است چه از تلویزیون پخش بشود یا نشود در یادها می ماند.

وارد هیچ جناح سیاسی نشدم
37 سال هست که از صدایم پول در نیاورده ام. افتخارم این است که پس انداز ندارم، جناح سیاسی هم ندارم. وقتی انقلاب شد آن پیر نکته ای گفت به این مضمون که تا وقتی پاسدار هستید وارد هیچ دسته و گروهی نشوید. خیلی تلاش کردند من را جذب کنند به جناحهای سیاسی ولی من نپذیرفتم. جناح ما مردم است. مگر مردم باید دسته بندی بشوند؟

سینماروزان: غلام کویتی پور حماسی خوان ایرانی که بسیاری از مخاطبان با صدایش خاطره ها دارند در تازه ترین گفتگویش که با “جام جم” انجام شده نکات صریحی را درباره موضوعات مبتلابه موسیقی و از جمله برنامه هایی نظیر “شب کوک” و “استیج” گفته است.

به گزارش سینماروزان کویتی پور در این گفتگو نکاتی را هم درباره وضعیت دستمزدش گفته است و اینکه همچنان در خانه ای اجاره ای زندگی می کند.

بخشهای خواندنی گفتگوی کویتی پور را بخوانید:

صدا و سیما مدتی است در قالب برنامه « شب کوک » به کشف صداهای خوب پرداخته است، آیا این برنامه را می بینید؟

این برنامه را می بینم و خیلی خوشحالم که استعدادهای جوان و جدید به عرصه آواز و موسیقی معرفی می شوند. این برنامه در ابتدای کار است و تعداد محدودی جوان با استعداد معرفی می شوند. در حالی که با گسترش و حرفه ای تر ساختن برنامه، استعدادهای بیشتری کشف و معرفی می شوند. شبکه ماهواره ای «من و تو» هم برنامه ای را با عنوان« استیج» برای کشف صداها و استعدادهای آوازی اجرا می کند.

ابتدای مصاحبه قول دادم سوال های چالشی بپرسم، شما هم استقبال کردید. با این اشاره ای که داشتید، می خواهم بپرسم شما شبکه «من و تو» نگاه می کنید؟

بله

نظرتان درباره برنامه « استیج» این شبکه چیست؟

خیلی این برنامه را دوست دارم و دنبال می کنم. استیج برنامه خوبی است. البته باید در آن شرط ادب هم رعایت شود.

منظورتان از شرط ادب چیست؟

این برنامه چون به کشف استعدادهای خوانندگی و صداهای جدید می انجامد خیلی خوب است اما بهتر آن است که مدیران و کارشناسان قبل از ضبط رقابتی برنامه، افرادی را انتخاب کنند که با هنر آواز و موسیقی آشنا باشند. بارها شده جوانی را روی استیج آورده اند که به دلیل برخی از ضعف ها، آن جوان تحقیر شده که حس تحقیر شدن جویندگان هنر را من نمی پسندم. همچنین داوران استیج هم در برخی موارد چنان با قصد و منظور رأی و نظر یکدیگر را رد می کنند که به روشنی معلوم است اختلافی بین آنها وجود دارد و می خواهند یکدیگر را ضایع کنند. نباید هدف کشف استعدادهای جوان تحت شعاع داوری های شخصی قرار گیرد.

به تازگی باب شده که فیش حقوقی افراد را افشا می کنند تا مردم بدانند برخی افراد چه میزان حقوق می گیرد. فیش حقوقی شما چقدر است؟

این را خوب پرسیدی، به همه بگو که کویتی پور افتخار دارد که 37 سال حقوقی از انقلاب نگرفته است. یک سر سوزن از امکانات این مملکت استفاده نکرده ام.

مگر از حقوق بازنشستگی بهره مند نیستید؟

من اصلاً کارمند رسمی جایی نبودم که بخواهم بازنشسته شوم. از 37 سال پیش که از شهرم خرمشهر دربه در شدم هیچ کار ثابتی نداشتم که به فکر بازنشستگی باشم. از ابتدای جنگ بسیجی بودم و هستم. حال که پرسیدی بگذار بگویم، غلام کویتی پور نه تنها فیش حقوق ندارد بلکه هنوز مستأجر است. آن هم مستأجری که یکبار 6 ماه ، یکبار 8 ماه و یکبار هم 10 ماه اجاره خانه ام عقب افتاده و نمی توانم پرداخت کنم.

پس چگونه امرار معاش می کنید؟

تاکنون برخی افراد به طور ناشناس که البته با پیگیری خود آنها را شناختم، عقب ماندگی های اجاره خانه ام را پرداخت کرده اند. از امرار معاش گفتید، باید بگویم کویتی پور در حالیکه هنوز موج انفجارهای زمان جنگ را تحمل می کند اما از هیچ بیمه ای برخوردار نیست. هزینه سرماخوردگی معمولی را خودم می پردازم، هزینه داروی موج انفجار که جای خود دارد. یک کلام، امرار معاش من در دست خدای روزی رسان است.

در مناسبت های مختلف صدای شما از رسانه ملی پخش یا آلبوم هایی با صدای شما تولید می شود، این موارد مگر درآمدی برای شما ندارد؟

چندی پیش آلبومی با عنوان غریبانه 2 با مجوز وزارت ارشاد به نام من تولید و منتشر کردند که فروش خیلی خوبی داشت. اما صدای من نبود. من همچنین از مسئولین صدا و سیما تقاضا دارم از صدای کویتی پور که در آرشیو رادیو و تلویزیون است استفاده نکنند چرا که بیشتر آنها صدای من نیست. تقلید صدای مرا کرده اند و رسانه هم به اسم من پخش می کند. چند روز پیش برای رونمایی از فیلم اروند با حضور هنرمندان بسیاری از من دعوت کردند، جالب اینکه صدای سرود « ممد نبودی» فیلم اصلاً صدای من نبود بلکه صدای آقای کرامتی بود. یا در موردی دیگر، مرا به برنامه زنده گلخانه دعوت کردند. عوامل این برنامه برای خوشامد من گفتند که 6 عنوان از سرودهای شما را تدوین و تصویرگذاری کرده اند. وقتی که کار پخش شد گفتم 4 مورد از این 6 مورد اصلاً صدای من نیست بلکه دیگران شبیه صدای مرا خوانده اند.

از راه های قانونی پیگیر موضوع می شدید تا به حق خود برسید.

اینها جواب مرا و حقوق 37 ساله مرا نمی دهند حالا چه رسد به اینکه دنبال امتیاز آلبوم غریبانه 2 باشم.

چه کسانی باید جواب شما را بدهند؟

در 6 سال گذشته چندین نامه به ریاست جمهوری، رییس مجلس و فرماندهی سپاه نوشتم که هیچ کدام جواب مرا ندادند. فقط آقای احمدی نژاد مرا آن هم برای گرفتن عکس یادگاری دعوت کرد.

دوست داشتید در اجلاس بین المللی پیرغلامان بندرعباس شرکت می کردید؟

اتفاقاً از من هم دعوت شد ولی چون خود را مداح نمی دانم شرکت نکردم. مداحین دارای مقام و منزلت بالایی هستند که خود را جزء آنان نمی بینم. من حماسه خوانم و تاکنون هیچ دوره مداحی و استاد و کلاس مداحی را ندیده ام. البته در حال حاضر هم پیر هستم و هم غلام. (غلام کویتی پور)

حرف آخر کویتی پور؟

اگر کویتی پور و امثال من دچار نقص و ضعفی هستند نباید آنرا به پای انقلاب گذاشت. ما به آرمان های شهدا و انقلاب پایبندیم.