1

برخی از تازه‌ترین آرا و نظرات محمدصادق رنجکشان سرمایه‌گذار چندی از آثار متاخر سینمای ایران⇐اینکه چرا دستمزد بازیگران افزایش یافته را باید خود بازیگران یا تهیه‌کنندگان پاسخ دهند!/هیچ بازیگری نمی‌تواند بگوید با بنده قراردادی بسته!/اگر فیلم بسیار خوبی باشد ولی هزینه‌اش بسیار بالا باشد هرگز آن فیلم را نمی‌سازم!/ورود به سینما بیشتر از اینکه قدرت باشد، دردسرزاست!/گردش مالی سینما فاجعه است ولی شخصا به صاحبان سرمایه توصیه می‌کنم اینقدر ساختمان نسازند و وارد بورس نشوند و کمی سرمایه‌شان را وارد سینما کنند!/کسی که تعداد زیادی سالن سینما دارد، مافیا نیست، بلکه یک کاسب کاربلد است!!/وجود پولشویی در سینما را باید با مصداق ثابت کرد!!/ در جایگاهی نیستم که بگویم محمد امامی به سینما کمک کرد یا ضربه زد؟؟!!/اگر سینمای سالمی داشته باشیم، قوای نظارتی به صورت کامل بر همه چیز مسلط خواهند بود و اجازه رسوخ کوچک‌ترین سیاهی را نمی‌دهند!!/سینمای ایران چاره‌ای ندارد جز شکل‌دهی کمپانی‌های واقعی و راه‌یابی به بازار جهانی!!

سینماروزان: محمدصادق رنجکشان مالک گروه دلتابان از سرمایه‌گذاران متاخر سینماست که در سالهای اخیر ردپایی پررنگ در تولید شماری از آثار مطرح سینمای ایران داشته است.

به گزارش سینماروزان “متری شش و نیم”، “سرکوب”، “سرخ‌پوست”، “شنای پروانه”،‌ “خون شد”، “قاتل و وحشی” و “عنکبوت” ازجمله آثار تولیدی رنجکشان است که برخی از آنها هنوز اکران نشده‌اند.

محمدصادق رنجکشان به تازگی در گفتگویی تفصیلی برخی از تازه‌ترین آرای سینمایی خود را مطرح کرده است.

رنجکشان با اشاره به اینکه این تهیه‌کنندگان هستند که باید پاسخگوی بالا رفتن دستمزد بازیگران باشند به “بازار” اظهار داشت: اینکه چرا دستمزد بازیگران افزایش پیدا کرده یا نکرده را باید از خود بازیگر، مدیربرنامه یا تهیه‌کننده بپرسید و به سرمایه‌گذار مربوط نیست. من در تمام فیلم‌هایی که کار کردیم، هیچ وقت دخالتی در کارشان نداشتم و خودشان قراردادها را بسته‌اند و هیچ بازیگری نمی‌تواند بگوید با بنده قرارداد جدا بسته است. من همیشه به تهیه‌کنندگانی که با آنها کار کردم اعتماد داشتم و سعی کردم دخالتی در کارشان نکنم. اینکه دستمزدها افزایش پیدا می‌کند شاید مال تورم است، باید از خود بازیگر یا تهیه‌کننده‌ای که قرارداد بسته پرسید که چرا دستمزد بازیگر افزایش پیدا کرده است.

محمدصادق رنجکشان درباره رفتار کاری خود توضیح داد: تهیه‌کننده اول باید حساب‌هایش را به ما تحویل دهد و بگوید مخارج فیلم چقدر است و سپس یک قراردادی فی‌مابین ما و تهیه‌کننده بسته می‌شود و تهیه‌کننده باید آن فیلم را تا پایان برساند. حال اگر آن فیلم گران باشد، اصلا آن فیلم را نمی‌سازم. اگر فیلم بسیار خوبی باشد ولی هزینه‌اش بسیار بالا باشد هرگز آن فیلم را نمی‌سازم؛ زیرا سینمای الآن ظرفیت این کار را ندارد. حالا که کرونا آمده اصلا فیلم را کجا می‌خواهند پخش کنند؟؟ فرض کنیم کرونا تمام شد باز هم مدتها زمان می‌برد که سینما به وضع اولش برگردد و مردم دیگر به سینما نمی‌روند و پلتفرم‌ها جایگزین سینما شده‌اند. سرمایه‌گذار باید خیلی حواسش باشد که پولش از بین نرود.

دردسرهای ورود به سینما از دیگر مواردی است که رنجکشان از آن حرف زده. به گزارش سینماروزان این سرمایه‌گذار بیان داشت: ورود به سینما بیشتر از اینکه قدرت داشته باشد، دردسرزاست و اگر واقعا علاقه نباشد، به جایی نمی‌رسید. شما نباید وقتی در یک شغل هستید تا آخر عمر در همین شغل بمانید. جوانان موفق باید بتوانند هر روز یک نقشی بیافرینند. من بخاطر علاقه‌ام به سینما وارد شدم و به سود و ضرر آن فکر نکردم.

رنجکشان ادامه داد: گردش مالی سینما فاجعه است. وقتی که در سال ۱۳۹۸ گردش مالی سینما ۳۰۰ میلیارد بوده است،  یعنی هیچ تعریف اقتصادی‌ای در سینما وجود ندارد. در امسال هم تا کنون گردشی حدود ۶-۵ میلیارد بوده است که حدود ۳-۲ میلیارد از این مبلغ برای فیلم من(شنای پروانه) بوده است!! با اینکه این گردش، نحیف است اما ما از ورود سرمایه‌گذاران استقبال می‌کنیم. ولی شخصا به صاحبان سرمایه توصیه می‌کنم اینقدر ساختمان نسازند و وارد بورس نشوند و کمی سرمایه‌شان را وارد سینما کنند. این همه پولشان را وارد بورس کردند، در نهایت چه شد؟ مگر در بورس، کم ضرر اقتصادی دادند؛ حداقل با تولید یا ارتقای سخت‌افزاری سینما، کارکردی فرهنگی خواهند داشت.

این سرمایه‌گذار درباره تصور خود از وجود مافیا در سینما اظهار داشت: باید ببنیم تعریف‌مان از مافیا چیست. همیشه در تمام دنیا به همین صورت بوده است که یک نفر انحصاری برای خود ایجاد ‌می‌کند. کسی که تعداد زیادی سینما دارد را نمی‌توان با کسی که یک سینما دارد مقایسه کرد. به نظر من آن شخص، مافیا نیست، بلکه یک آدم کاسب کاربلد است.

رنجکشان تاکید کرد: پول‌شویی و این حرفهایی که در سینما زده می‌شود باید با مصداق ثابت شود. وقتی می‌گوییم پولی کثیف یا آلوده است باید مصداق داشته باشد. این پول‌شویی کار کیست؟ مصداق بیاورید. کسانی که چند سال است هیچ کاری نمی‌کنند می‌گویند پول‌شویی و پول‌های بادآورده و…. و صحنه‌ را برای کسانی‌ که می‌خواهند سرمایه بیاورند تنگ می‌کنند. ما الان حدود ۴۰۰ تهیه‌کننده داریم که نیاز به سرمایه دارند. وقتی می‌شود سرمایه‌داران بیایند و فیلم‌های بیشتری ساخته شود و مردم بیشتر به سینما بیایند چرا باید با این حرف‌ها عرصه را تنگ کنیم؟ به نظرم کار بسیار بدی است که درباره این موضوعات صحبت کنیم. افرادی که راجع به این موضوعات صحبت می‌کنند باید مصداقش را بیاورند و اگر جراتش را ندارند نباید این حرف را بزنند. اصلا ۳۰۰ میلیارد پول نیست که بخواهد پول‌شویی هم وجود داشته باشد. این حرف‌ها سینما را می‌شکاند و به ذلت می‌اندازد. برای مثال من در جایگاهی نیستم که بگویم محمد امامی به سینما کمک کرد یا ضربه زد و نمی‌توانم ایشان را قضاوت کنم؟؟؟ این را می‌دانم که اگر سینمای سالمی داشته باشیم، قوای نظارتی به صورت کامل بر همه چیز مسلط خواهند بود و اجازه رسوخ کوچک‌ترین لکه سیاهی که بخواهد روی سینما بشیند را نمی‌دهند.

چشم‌انداز آینده سینما با رکود منتج از کرونا بحث دیگری بود که رنجکشان درباره‌اش حرف زد. به گزارش سینماروزان رنجکشان بیان داشت: امیدواریم که کرونا زودتر تمام شود و دست از سر ملت بردارد تا سینما هم بتواند نفسی بکشد ولی در نهایت ما باید به سمت و سویی برویم که سینما از حاشیه خارج شود و موسسات سینمایی باید هرچه سریع‌تر تبدیل به کمپانی شوند تا بتوانیم برای فیلم‌هایمان بازارهایی در منطقه و حتی سراسر جهان پیدا کنیم. اگر این اتفاق نیفتد همین حالتی که هست می‌ماند.

رنجکشان خاطرنشان ساخت: ما الان امیدواریم که تعداد پلتفرم‌های آنلاین زیاد شود تا هم امنیت بیشتر شود و هم فضای رقابتی شکل گیرد. البته ممکن است مردم تمایل بیشتری به این پلتفرم‌ها نسبت به این سینما داشته باشند ولی به هر حال این هم یک روش جذب مخاطب است چون خیلی سخت شده که مردم را تشویق کنیم که به سینما بیایند. خیلی کار سختی است که سینما بتواند دوباره ابهت خود را به دست آورد ولی باید با کمک به جوانان تلاش کرد اوضاع بهتر شود.

محمدصادق+رنجکشان
محمدصادق+رنجکشان




خفت‌گیری نوید محمدزاده در چهارراه ولیعصر!!!+فیلم

سینماروزان/نسترن حسینی: نوید محمدزاده بازیگر گران ایرانی اعتراف کرده به خفت شدن در یکی از نقاط مرکزی تهران.

به گزارش سینماروزان نوید محمد زاده که خودش سابقه بازی در نقش‌های آدمهای حاشیه اجتماع را در فیلمهای مختلف از “لانتوری” و “ابد…” تا “مغزها” و “متری شش و نیم” داشته در چهارراه ولیعصر توسط دو حاشیه‌نشین، خفت شده است.

نوید محمدزاده به شهاب حسینی در “همرفیق” گفت: فرقی نمیکند معروف باشی یا نه؛ وقتی در نیمه شب هوس میکنی در یکی از خیابانهای پردرخت تهران که ولیعصر باشد پیاده‌روی کنی و درباره سینما حرف بزنی، باز هم ممکن است خفت شوی!

تنها شانسی که نوید آورده، شناخت نسبی یکی از خفت‌گیران از او بوده. به گزارش سینماروزان نوید گفت: تقصیر خودم بود که آن‌وقتِ شب، تنهایی به‌خیال خودم رفتم پیاده‌روی. فکر کردم مردمی بودن به پیاده‌روی در خیابان لست ولی خفت شدم!!

نوید ادامه داد: نفر اول که خفتم کرده بود، من را نمی‌شناخت. ولی نفر دوم که جلو آمد، گفت «چطوری سلطان،»، به نظرم او فیلم “متری شش و نیم” را دیده بود. برای همین ماجرا ختم به‌خیر شد و در نهایت بیخیال من شدند ولی واقعا اگر مرا نمی‌شناختند چه بلایی سرم می‌آمد!!!؟؟؟

برای تماشای فیلم خفت گیری نوید محمدزاده اینجا را ببینید.




فریدون جیرانی اعتراف کرد⇐ میخواستم “آشفتگی” را با محوریت دو خواهر بسازم و لیلا حاتمی هم قصه را خواند و دوست داشت ولی…+حرفهای جیرانی درباره ضدچپ بودن “فروشنده” و دوپارگی “متری شش و نیم”

سینماروزان: “آشفتگی” تازه‌ترین فیلم فریدون جیرانی است که با بازیگرانی گران همچون بهرام رادان و مهناز افشار ساخته شده و اخیرا روی پرده رفته ولی در رقابت با کمدی‌های تجاری نتوانسته قدعلم کند تا گواهی باشد بر این ادعا که در این سینما نه رادان تضمین فروش است و نه مهناز.

فریدون جیرانی به تازگی در گفتگویی تفصیلی با “شرق” اعتراف کرده به اینکه دوست داشته به جای دو برادر و یک زن اغواگر، دو خواهر- و لابد یک مرد اغواگر(؟)- را محور “آشفتگی” کند ولی ترسیده مجوز نگیرد.

فریدون جیرانی با اشاره به اینکه قصد داشته “آشفتگی” را با محوریت دو خواهر بسازد گفت: خط قصه‌اي که از ابتدا در ذهنم بود، شخصيت برديا خيلي توضيح داده نمي‌شد. برديا فقط لحظه ابتداي قصه بود و بعد از قصه خارج مي‌شد و کم‌کم باربد متوجه مي‌شد که برديا چه آدم کثيفي بوده. البته قصه اوليه براساس دو خواهر بود و ليلا حاتمي هم قصه را خواند و دوست داشت ولی احساس کردم با قصه اين دو خواهر پروانه ساخت گرفتن مشکل مي‌شود. شايد اگر قصه دو خواهر بود، تمام ايده‌هايي که براي اجرائي‌کردن قصه بود، بهتر پيش مي‌رفت.

فریدون جیرانی با طعنه به فقدان گفتمان در سینمای موسوم به اجتماعی این سالها بیان داشت: گفتمان چپ، روشن است. حرفش عدالت اجتماعي و دفاع از محرومان و فقراست. کساني که براساس اين گفتمان فيلم مي‌سازند، مي‌دانند به دنبال چه چيزي هستند اما وقتي از مطرح‌کردن انديشه چپ فرار مي‌کني نتيجه چيز ديگري مي‌شود. «فروشنده» آرتور ميلر نيز براساس انديشه چپ نوشته شده اما در «فروشنده»اصغر فرهادی، انديشه چپ کنار گذاشته شده تا همه چيز اين‌طور تعبير شود که به زندگي شخصي تجاوز شده است و بايد از زوايه ديگري به موضوع نگريست. 

جیرانی با نقد “متری شش و نیم” بیان داشت: سعيد روستايي نمونه خوبي براي بررسي سينماي اجتماعي است. در «متري شيش‌و‌نيم» نيمه اول قهرمان پليس و نيمه دوم قهرمان يک قاچاقچي است. اگر قهرمان پليس را براساس گفتمان چپ زمان سابق پيگيري مي‌کرديم، بايد با پايان ديگري مواجه مي‌شديم اما الان فيلم دوپاره است!!

جیرانی ادامه داد: کيميايي مي‌دانست که در «گوزن‌ها» قرار است چه بگويد. شخصيت سيد در “گوزن‌ها” وقتي وارد قصه مي‌شود تا انتهاي قصه مسيرش طبيعي است. ابي در فيلم “کندو” مسيرش كاملا روشن است. اتفاقا پيچيده‌تر از شخصيت ابي اصلا پيدا نمي‌کنيد اما در “متري شيش‌ونيم” نمي‌داني بايد قاچاقچي را دوست داشته باشي يا نه؟ اينها نکاتي است که به نظر من از دل گفتمان‌ها بيرون مي‌آيد ولی وقتی گفتمانی نداری، محصولت به بار نمی‌نشیند. امکان دارد فيلم‌ساز خوبي باشي، تکنيک بداني و حس و حال را خوب بلد باشي اما گفتمان است که حرف اصلي را مي‌زند.




اعتراف مهران احمدی به اشتباه بزرگش!+انتقاد این بازیگر از ادعاهای نوید در «متری شش و نیم»

سینماروزان: مهران احمدی این روزها هم مشغول تولید کمدی «سگ بند» برای ارائه به جشنواره سی و هشتم فجر است و هم دو فیلم «مطرب» و «لیلاج» را روی پرده دارد؛ ضمن اینکه «آشفتگی» با بازی او از چهارشنبه روی پرده خواهد رفت.

مهران احمدی در «مطرب» ایفاگر یک نوازنده است و در «لیلاج» ایفاگر کاراکتر یک مرد به‌ظاهر متجاوزگر ولی درواقع اخته!! مهران احمدی دلیل ایفای نقشهایی متنوع را تجربه گرایی دانسته و در عین حال معترف هست به اشتباه بزرگی که حین ایفای نقش در «لیلاج» داشته.

مهران احمدی با اشاره به ایفای نقش «شهباز» در «لیلاج» به نیوشا روزبان در «مهر» گفت: زمانی که نسخه نهایی «لیلاج» را دیدم، به این نتیجه رسیدم که پایان‌بندی فیلم را دوست ندارم. به نظر من آن صحنه آخر گریه کردن شهباز متجاوز(!) اضافه بود، زمانی که شهباز می‌گوید اخته شده است، تماشاچی با شنیدن آن شروع به خنده می‌کند، یعنی کارگردان یک فیلم تراژیک ساخته تا به جایی برسد که تماشاچی سنگین از سینما برود، یا فیلمی ساخته است که آخرش مخاطب را می‌خنداند؟ معتقدم که تماشاچی فهمیده است، جریان چیست و دیگر لازم نبود که این پایان آورده شود.

احمدی ادامه داد: مساله این است که فیلم ۲ قسمت شده است، بخش اول جایی است که شهباز حرف‌های خود را به خورشید می‌زند اما خورشید به دلیل ناشنوا بودن صدای شهباز را نمی‌شنود، بعد چند سکانس بعدتر دوباره به همان سکانس بازمی‌گردیم و این بار صدای شهباز را مخاطب می‌شنود. من از خنده تماشاگران در این سکانس خوشحال نشدم. به نظر من در مورد شخصیت شهباز تماشاچی همه چیز را فهمیده است، گریه سوزناکی که شهباز در فیلم می‌کند درست نیست و اعتراف می‌کنم که این گریه اشتباه بزرگ من در این فیلم بود. چرا که شهباز گناهکار است اما مظلومانه گریه می‌کند. اصلا این شخصیت چرا باید گریه کند؟ شهباز یک اشتباه بزرگی کرده است که اخته شدن کمترین بلایی بود که باید سرش می‌آمد، چرا که با سرنوشت یک آدم بازی کرده است و بعد در فیلم مظلومانه گریه می‌کند که رعنا به او لگد زده است؟ نمی‌دانم قصد کارگردان و تدوینگر از این نوع تدوین چه بوده است، آیا به دنبال این بودید که شهباز را یک شکست خورده نشان دهید؟ به نظر من این سکانس از فیلم، خنده‌دار است و حتی در همان اکران مردمی ۴۰ درصد از مخاطبان خندیدند. ببینید بحث من در حال حاضر خنده مخاطب نیست بلکه تطهیری است که شهباز در آخر داستان می‌شود. تاکید می‌کنم که خودم این سکانس گریه را اشتباه بازی کردم، با گریه سوزناکی که این آدم می‌کند، انگار در حال تطهیر خود است، در صورتی که تطهیر نمی‌شود.

این بازیگر-کارگردان سینما تاکید کرد: احساس می‌کنم که هر آنچه که هرکس سرش می‌آید، پاسخ اعمال خود فرد است که می‌شود همان «از ما است که بر ما است». برخلاف نظر برخی دولت‌ها را پدر و مادر ملت‌ها نمی‌دانم، فکر می‌کنم که دولت ریشه در ملت‌ها دارد و ملت‌ها پدر و مادر دولت‌ها و حکومت‌ها هستند. واقعیت این است که از کوچکترین مناسبات اجتماعی روز به روز دورتر می‌شویم که این امر هیچ ربطی به دولت‌ها ندارد، یعنی اگر فردی آشغال در جنگل نمی‌اندازد هیچ ربطی به دولت ندارد، اگر هم بریزد هم ربطی به دولت ندارد.

مهران احمدی با اشاره به ساخته پرمخاطب سعید روستایی بیان داشت: به عنوان مثال فیلم «متری شیش و نیم» یک آدم با بازی نوید محمدزاده را نشان می‌دهد که کارتل شیشه و مواد مخدر است و بعد می‌گوید که کوچه ما باریک بود، پس کارتل مواد مخدر شدم. این چه معنایی دارد؟؟؟ این درحالی است که همسایه بغلی این فرد در همان کوچه باریک تبدیل به جراح قلب یا یک دبیر شرافتمند آموزش و پرورش شده باشد. کسی که قرار است هدایت شود، هدایت می‌شود و این امر ذاتی است و ربطی به تنگی کوچه ندارد!!




رییس پلیس مبارزه با مواد مخدر بیان کرد⇐در حال بررسی فعالیتهای پوششی قاچاقچیان مواد مخدر در سینما و حراجهای هنری هستیم!!/هفتاد بار “متری شش و نیم” را دیده ام/برخی قسمتهای فیلم غیرواقعی بود ولی همین الان پلیسی را داریم که بخاطر کشتن یک قاچاقچی به قصاص محکوم شده!!!

سینماروزان: با گسترش بریز و بپاش در برخی پروژه های هنری حرف و حدیث درباره فعالیت پولشویان در این پروژه ها بالا گرفته است.

همین حرف و حدیثها بوده که باعث شده سردار محمدمسعود زاهديان رييس پليس مبارزه با مواد مخدر در گفتگو با “اعتماد” ولو به تلخیص هم که شده درباره احتمال پولشویی در هنر حرف بزند و از مصادیق بیرونی “متری شش و نیم” -فیلم مطلوب دستگاه قضا- بگوید.

سردار زاهدیان درباره احتمال پولشویی در عرصه هنر؛ در حراج‌هاي بزرگ هنري و سينما گفت: در حال بررسي اين موارد هستيم. هنوز سرنخي نداريم اما دنبال خواهيم كرد.

سردار زاهدیان درباره اینکه آیا ممکن است بریز و بپاش هنری پوششی برای پولشويي قاچاقچیان باشد بیان داشت: هر اتفاقي ممكن است. قاچاقچي مواد مخدر در هر فعاليت منجر به گردش مالي قاچاق مواد مخدر مي‌تواند حضور پيدا كند. مي‌تواند از بانك مركزي سكه و ارز بخرد و بازار ملي و اقتصادي كشور را به هم بريزد، مي‌تواند خودرو بخرد و احتكار كند و در بازار كشور تاثير منفي بگذارد. قاچاقچيان مواد مخدر در هر فعاليت اقتصادي وارد خواهند شد ولی با كار اطلاعاتي ردشان را خواهیم زد.

سردار زاهدیان با عدم توضیح بیشتر درباره چگونگی ردزنی قاچاقچیان پولشو گفت: توضیح بیشتر من باعث افشاي شگردهاي ما براي قاچاقچيان و دشواري دسترسي ما به اين رگه‌ها خواهد شد. همين توضيحات كلي را هم شايد نبايد بگويم چون بخشي از كار پنهان ماست.

رییس پلیس مبارزه با مواد مخدر با بیان اینکه 70 بار “متری شش و نیم” را دیده است تأکید کرد: البته بعضي قسمت‌هاي فيلم «متري شيش و نيم» غيرواقعي بود ولي پليس ما با اين مشكل مواجه شده كه محموله مواد مخدر كشف كرده اما قاچاقچي ناپديد شده و حالا پليس بايد ثابت كند كه اين محموله چطور به دست او رسيده و اين ضعف قانون است.

سردار زاهدیان خاطرنشان ساخت: همين حالا، پليسي داريم كه در عملياتي شركت كرده، با قاچاقچيان درگير شده و تيري هم به سمت يكي از قاچاقچيان شليك شده اما معلوم نيست تير از كدام اسلحه شليك شده. مامور ما كه فرمانده عمليات هم بوده، به قصاص محكوم شده و خانواده متهمي كه سابقه‌دار قاچاق مواد مخدر بوده، از درخواست قصاص كوتاه نمي‌آيد و ما در تلاشيم كه با خواهش و تمنا، به خانواده قاچاقچي بگوييم اشتباه كرديم تا مامور ما را ببخشد و قصاص نكند. امروز وقتي در برخي نقاط، پست ايست و بازرسي برپا مي‌كنيم، بايد جوابگو باشيم. چند وقت قبل، سگ مواد ياب ما در يك محله پارس كرده بود و خانمي كه در همان لحظه داخل خودرو بوده، از شنيدن صداي پارس سگ، ترسيده و شكايت كرده و حالا مربي سگ موادياب ما، مسير هر روزه دادگاه را مي‌رود چون بايد پاسخگوي شكايت اين خانم باشد. اين آسيب‌پذيري‌ها در عمليات‌مان وجود دارد. البته قانون هم اشكالاتي دارد كه اين اشكالات را در بازنگري قانون منعكس كرديم. با وجود همه اين دشواري‌ها هم، همكاران ما مردانه پاي كار ايستاده‌اند و نتيجه، همان تعداد شهدا و جانبازان مبارزه با مواد مخدر است و ميزان كشفيات است كه اگر اين برخوردها اتفاق نمي‌افتاد و اين حجم كشفيات نداشتيم، غير قابل پيش بيني بود كه با چه شرايطي در كشور روبه‌رو مي‌شديم.




تحلیل قابل توجه یک رسانه مستقل درباره اکران نوروزی⇐دور و بر «رحمان۱۴۰۰» و «متری شش و نیم» را خالی کردند که فقط اینها بفروشند؟؟/آیا اگر کمدیهایی همچون «زیرنظر»عطاران، «تکزاس۲» یا «ایکس لارج» در نوروز روی پرده میرفتند شرایط بهتری برای اکران رقم نمیخورد؟/ آیا «درخونگاه» با نقدهای سرراستی که روانه کارگزاران داشته نمیتوانست یک ملودرام موفق در اکران نوروز باشد؟/ آیا «کار کثیف» با افشای پشت پرده قاچاق الکل در ایران نمیتوانست مورد توجه مخاطبانی قرار گیرد که تنوع را از اکران نوروز طلب میکنند؟

سینماروزان: با گذشت سه هفته از اکران نوروزی جز دو فیلم «رحمان1400» و «متری شش و نیم» که از تیزرهای فله ای تا تبلیغات محیطی فراوان و انبوه سالن نصیبشان شده است مابقی فیلمها فروشی داغ و یادآور گیشه نوروزی نداشته‌اند؛ اتفاقی که پرسشهای فراوانی را پیش رو قرار داده است.

رسانه مستقل «سینما آسیا» با ارائه تحلیلی پیرامون اکران نوروز، خلوت کردن دوروبر دو فیلم «رحمان1400» و «متری شش و نیم» و انبوه حمایتهای تبلیغاتی نثار شده صرف این دو فیلم را عاملی دانسته است بر فروش بالای آنها.

«سینما آسیا» نوشت: شکست گیشه نوروزی؛ نتیجه مهندسی اکران با فرو کردن آثار حاکمیتی؟؟ بهتر نبود فرصت اکران نوروز برای محصولاتی همچون «تکزاس2»، «درخونگاه»، «ایکس لارج»، «کار کثیف» و «زیرنظر» فراهم شود؟؟ آقایان مدیر پاسخ دهید!!

این رسانه ادامه داد: سه هفته از اکران نوروزی را پشت سر گذاشته ایم و حداقل سه فیلم از 7فیلم نوروزی شکست خورده اند و به قعر جدول اکران چسبیده اند. این شکست که کلیت اکران نوروزی را تحت الشعاع قرار داد نتیجه مهندسی اکران نیست؟ چه کاری بود قسمت سوم یک فیلم کودک زیر حد استاندارد که نه محصولی تازه بلکه برآمده از راشهای باقیمانده قسمت دومش است را به اکران نوروزی وارد کردند؟ چه کاری بود که فیلمی در ضدیت با یک قهرمان ملی را به صرف اینکه محصول یک سازمان سینمایی دولتی است، وارد اکران نوروزی کردند؟

«سینما آسیا» افزود: آیا اگر به جای فرو کردن آثار حاکمیتی در اکران نوروزی به سراغ فیلمهایی نسبتا مستقل از «تکزاس2» گرفته تا «درخونگاه» و از «ایکس لارج» گرفته تا «کار کثیف» و از «به دنیا آمدن» تا «زیرنظر» میرفتند شرایط بهتری برای اکران نوروز رقم نمیخورد؟ یک قلم «زیرنظر» و رضا عطاران نمیتوانستند در همین مدت چندمیلیاردی به گیشه‌ها بیفزایند؟ آیا «ایکس لارج» با فضای مفرحش قادر نبود یکی از پرفروشهای اکران نوروزی باشد؟ آیا «درخونگاه» با نقدهای تند و تیز و سرراستی که روانه کارگزاران چنبره زده بر سیاست داشته نمیتوانست یک ملودرام موفق در اکران نوروز باشد؟ آیا «کار کثیف» با افشای پشت پرده قاچاق الکل در ایران نمیتوانست مورد توجه مخاطبانی قرار گیرد که تنوع را از اکران نوروز طلب میکنند؟ این گونه فیلمها حذف شدند و اکران از بالا مهندسی شد تا اکران نوروزی پررونقی شکل نگیرد که چه شود؟ مخاطبان به سینمای خانگی و ماهواره و فضای مجازی پناه ببرند؟




امتداد چینش پازلی که سینماروزان یک ماه قبل پیش بینی کرد⇐بعد از تاکید معاون نظارت و جانشین ناجا مبنی بر هماهنگی تولید “متری شش و نیم” با نیروی انتظامی، حالا سعید روستایی هم به قدردانی از ناجا پرداخته!!!

سینماروزان: به هنگام رونمایی “متری شش و نیم” در جشنواره این فیلم را بلحاظ مضمونی در خدمت دستگاه قضا و همین طور سمپاتیک نسبت به ناجا دانستیم بخصوص که مجری طرح و مدیر تولید فیلم نیز اخوی سردار هادیانفر بود.

بعد از تقدیر از فیلم توسط معاون فرهنگی قوه قضاییه هم معاون نظارت سینما و هم جانشین فرمانده ناجا بر هماهنگی تولید فیلم با ناجا علیرغم همه ژستهای استقلال کارگردان تاکید کردند.

سر آخر هم امروز سعید روستایی کارگردان جوان فیلم به قدردانی از حمایتهای نیروی انتظامی نسبت به “متری شش و نیم” پرداخته و آرزو کرده به همراه خانواده های شهدای ناجا فیلم را ببیند!!

این بود عاقبت همه ژستهای استقلال و ضدتبلیغهایی که عوامل فیلم از زمان حضور در جشنواره ت همین اواخر نسبت به ناجا گرفتند. ناجا نه تنها هیچ گاه مخالف این فیلم نبوده که بلحاظ تصویرسازی از پلیسی درخدمت حاکمیت به شدت نیز همراهی با فیلم نشان داده! قدردانی روستایی ازناجا کمترین کاریست که او باید بابت حمایتهای ناجا انجام میداد!!




بعد از تقدیر توسط قوه قضاییه ⇐حالا روایت جانشین ناجا از توافق با عوامل «متری شش و نیم» پیش از برگزاری جشنواره!!

سینماروزان: «متری شش ونیم» که با حمایت محمدصادق رنجکشان سرمایه گذار چندفیلمه تولید شد از جمله فیلمهای سالیان سینمای ایران است که تصویری سمپاتیک نسبت به دستگاه قضا و پلیس نشان میدهد و حتی نتیجه گیری فیلم طوریست که تداعیگر سریالهای سفارشی مبارزه با مواد مخدر را میکند.

حین اکران «متری شش و نیم» در جشنواره فجر، عوامل آن کوشیدند مدام مدعی ممیزیهای ارگانهای فرادستی درباره این فیلم شوند؛ با این حال مضمون فیلم، حضور اخوی سردار هادیانفر به عنوان مدیر تولید و مجری طرح و به دنبال آن تقدیر قوه قضاییه از فیلم(اینجا را بخوانید) موجب شد این ادعاها چنان که باید جدی گرفته نشود.

به تازگی نیز جانشین فرمانده ناجا از توافق با عوامل «متری شش و نیم» پیش از برگزاری جشنواره سخن گفته است. سردار ایوب سلیمانی جانشین فرمانده ناجا بیان داشت: بنده ۲ بار فیلم را قبل از جشنواره در حضور کارگردان «متری شیش و نیم» و برخی عوامل دیدم و درباره جزء به جزء موارد با هم بحث و توافق کردیم و اشکالات را پذیرفتند و قبول داشتند که خلاف وعده‌شان عمل کرده‌‌اند. آن‌ها فیلم را اصلاح کردند و نسخه اصلاحی را به ما تحویل دادند. اما آنچه در جشنواره نمایش دادند، نسخه‌ای بود که خودشان می‌‌خواستند، به علاوه سکانس‌هایی اضافه‌‌تر! یعنی سکانس‌هایی که در فیلم اولی هم که دیدیم، نبود. مسئول معاونت اجتماعی  و مسئول پلیس مواد مخدرمان با عوامل فیلم جلسه داشتند و روی همه چیز توافق کردند، ‌بعد فردایش در جشنواره فیلم فجر دیدیم نسخه توافقی پخش نشده و حتی سکانس‌‌هایی فراتر از نسخه‌های اولیه دارد. بعد هم برخورد بچگانه‌ای در اختتامیه جشنواره فیلم فجر انجام دادند. بعضی اوقات آد‌م‌ها به حرف‌هایی که می‌زنند، توجه نمی‌کنند. مگر می‌‌توان فیلمی واقعی در جامعه ساخت که بالاخره در یک گوشه کادر آن پلیس راهور سر چهارراه یا پلیس نیروی انتظامی و … نباشد؟




سه هفته پس از آن که سینماروزان، “متری شش و نیم” را در خدمت دستگاه قضا دانست⇐حالا تقدیر معاونت اجتماعی قوه قضاییه از سازندگان این فیلم!!

سینماروزان: با رونمایی “متری شش و نیم” در جشنواره فجر از تلاشی که فیلم برای خدمت به دستگاه قضا انجام داده نوشتیم و ادعاهای مرتبط با ضدحاکمیتی بودن فیلم را زیر سوال بردیم.

به گزارش سینماروزان “متری شش و نیم” که با حمایت محمد صادق رنجکشان سرمایه گذار چندفیلمه تولید شده، فیلمیست که در مضمون به شدت در خدمت دستگاه قضا و ناجا  است. بماند که اخوی سردار هادیانفر نیز به عنوان مدیر تولید و مجری طرح فیلم حضور داشته است.

حالا با تقدیر از “متری شش و نیم” در معاونت اجتماعی قوه قضاییه مشخص شد که چقدر تصویرسازیهای فیلم مورد پسند دستگاه قضاست.

“متری شش و نیم” درکنار “قسم” و “جاندار” به عنوان برگزیدگان چهارمین جشنواره پیشگیری از جرم و آسیب‌های اجتماعی معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه معرفی شدند.

معاونت اجتماعی قوه قضاییه جایزه کوشش خلاقانه برای نشان دادن چهره منفی مواد مخدر و بزه‌های اجتماعی را به سعید روستایی برای فیلم “متری شیش و نیم” اهدا کرد و جمال ساداتیان تهیه کننده این اثر، جایزه را دریافت کرد.




جاه طلبی: منهای بینهایت!! ⇔شهاب حسینی سه سال بعد از دریافت جایزه بازیگری کن همچنان محتاج فجر؟؟⇐فیلمهای مرا لایق حضور در فجر نمیدانند!!  

سینماروزان/حامد مظفری: همه مشکل سینمای ایران مدیران کوتوله نیستند. بدنه این سینما هم فاقد جاه طلبی لازم برای درنوردیدن عرصه های تازه است.

وقتی یکی از بهترین بازیگران این سینما که شهاب حسینی باشد سه سال بعد از دریافت جایزه بازیگری جشنواره کن همچنان طوری حرف میزند که انگار محتاج فجر است چرا باید مشکل سینمای ایران را تمام و کمال به مدیرانش نسبت داد؟

شهاب حسینی در اکران مردمی فیلم حاکمیتی “آشغالها…” که با حمایت مستقیم فارابی دولت دوم احمدی نژاد تولید شده اظهار داشت: در شرایطی هستیم که فیلمهای بنده حقیر را لایق حضور در جشنواره فجر نمی دانند!!

چرا یکی مثل شهاب باید به مانند سیاستمداران مچاله در ندانم کاری از شرایط خاص بگوید و از آن بدتر خود را حقیر بداند؟؟ شکسته نفسی نشانه افتادگیست اگر شهاب در دیدار با خانواده شهدایی که جانشان را فدا کردند برای وطن، خود را حقیر بداند!! اکران مردمی “آشغالها…” جای تواضع نمایی نیست آن هم در برابر جشنواره فجری که در ادوار مختلف بیش از هر چیز، سلیقه گرایی و پشت پرده نادیدنیست که خروجیش را شکل داده!!

شهاب همچنان آن قدر توانایی دارد که میتوانست مثلا با ایفای نقش قاچاقچی “متری شش و نیم” رنگ و بویی متفاوت به این فیلم دهد و اینکه چنین پیشنهاداتی را رد میکند و میرود سراغ بازی در فیلمهایی که جلو و پشت صحنه شان بلحاظ حرفه ای کم مایه است، به قلت جاه طلبی مرتبط است.

شهاب حتی اگر میخواهد کمک حال کارگردانان جوان باشد باید این کار را با بستن تیمی حرفه ای کنار جوانان انجام دهد تا خروجی کار مجال دیدن پیدا کند وگرنه ایفای نقش در فیلمهای کم مایه ای که نه به جشنواره راه مییابند و نه به اکران عمومی میرسند چه فایده ای دارد؟؟؟

از شهاب می‌پرسیم بازی در فیلمی بظاهر خارجی مثل “غلام” در کنار افرادی نه چندان مطرح چه فایده ای برایش داشت؟؟ یکی مثل پیمان معادی یک صدم شهاب، توانایی بازیگری ندارد ولی آن قدر جاه طلب است که خودش را از “ابد…” تا “متری شش و نیم” و “کمپ ایکس ری” میکشاند بلکه توجهی جلب کند و چون بازیگر نیست اتفاقی برایش نمی افتد ولی شهاب با عیاری بالا در بازیگری پیشنهاد “متری شش و نیم” را رد میکند!!

شهاب در آستانه فصلی تازه از بازیگریش قرار خواهد گرفت اگر جاه طلبی اش را ارتقا دهد و البته دایره مشاورانش را با زدودن مجیزگویان اصلاح کند و بزند به دل پروژه هایی که حرفه ایهای همقدش کنارش باشند! امید که شهاب، جسارت این کار را داشته باشد!!




پرسش یک رسانه‌ مستقل در برابر شورایعالی تهیه‌کنندگان⇐چه کسی برای سرمایه‌گذار چندفیلمه کارت تهیه‌کنندگی صادر کرده؟؟/آیا صرف ترانسفر پول، مترادف است با قرار گرفتن در جایگاه تهیه‌کننده؟؟

سینماروزان: از جمله پرحرف و حدیث ترین سرمایه‌گذاران جدیدالوورد به سینما محمدصادق رنجکشان است که امسال دو فیلم «متری شش و نیم» و «سرخپوست» را در بخش مسابقه فجر و فیلم «بی حسی موضعی» را در بخش رزرو جشنواره داشت.

همزمان با نمایش فیلمهای «متری شش و نیم» و «سرخپوست» در جشنواره، کم نبودند رسانه هایی که درباره سرمایه گذار این دو فیلم نوشتند و به هنگام برگزاری نشستهای این دو فیلم نیز طرح سوال درباره چرایی ورود این سرمایه گذار به سینما در کانون توجه قرار گرفت.

به تازگی پرسشهایی طرح شده درباره صدور کارت تهیه کنندگی برای رنجکشان از سوی یکی از صنوف چهارگانه تهیه کنندگی.

رسانه مستقل «سینمامخاطب» با طرح سوالاتی مرتبط با صدور کارت تهیه کنندگی این سرمایه گذار از سوی انجمن موسوم به تهیه کنندگان مستقل از این گفته که چگونه شده فردی با حداقل عقبه در سینما به خاطر مشارکت در سرمایه گذاری تعدادی فیلم میتواند تا مقام تهیه کنندگی صعود کند؟

چندی بعد باز همین رسانه گزارشی داد درباره شکل گیری اختلاف میان روسای صنوف تهیه کنندگی در چرایی صدور کارت تهیه کنندگی برای رنجکشان!!؟؟

به نظر میرسد اکنون وقتش است شورایعالی تهیه کنندگان درباره این ماجرا موضع گیری کند و به صراحت بگوید آیا موافق صدور کارت تهیه کنندگی برای افراد به صرف سرمایه گذاری هست یا نه؟؟




جمال ساداتیان که فیلم در خدمت دستگاه قضای «متری شش و نیم» را با حمایت سرمایه‌گذار چندفیلمه به تولید رسانده مدعی شد⇐اگر بگذارند تهیه‌کنندگان از بانک تسهیلات بگیرند، دیگر پولهای کثیف وارد سینما نمیشود!!!

سینماروزان: پرسشهای متعدد چند سال اخیر رسانه های مستقل درباره معرفی سرمایه گذاران حاضر در پروژه های مختلف از سرمایه‌های ارگانی گرفته تا سرمایه‌های مشکوک و مشخص کردن اهداف سرمایه گذاران از تولید در سینما سبب ساز آن شده است که نه فقط رسانه های کاملا سیاسی که زمانی جرأت سخن گفتن درباره چنین مسائلی را نداشتند بلکه تهیه کنندگانی که خود یکی از بانیان ورود پولهای هنگفت به سینما هستند نیز مجبور شوند در این باره توضیح دهند.

سیدجمال ساداتیان که با همراهی محمدصادق رنجکشان سرمایه‌گذار چندفیلمه سینما، بودجه تولید «متری شش و نیم» که بلحاظ مضمونی در خدمت دستگاه قضاست را فراهم کرده مدعیست ورود پولهای مشکوک به سینما نتیجه محدودیت مالی سینماگران است و اگر سینماگران بتوانند تسهیلات بانکی بگیرند سراغ این پولها نخواهند رفت.

ساداتیان  درباره داغ شدن بحث ورود پول‌های کثیف به سینما با اشاره به میزان گردش مالی سینمای ایران به «خبرآنلاین» بیان کرد: باید بگویم که این مسئله واقعا سوال برانگیز است که چرا سینمای ایران که این همه تاثیرگذار است و نقش‌های متفاوتی مانند حل و فصل کردن امور اجتماعی و … را ایفا می‌کند، سهمش از گردش مالی کشور اندک است، تنها حدود ۲۰۰ میلیارد تومان گردش مالی دارد. چرا سینما را از نظر اقتصادی ضعیف می‌کنیم و نمی‌گذاریم بزرگ شود؟ بحث من سر این است که چرا در کنار صنعت کشور برای سینما اعتبار مناسبی در نظر گرفته نمی‌شود؟ این مسایل خود سبب آسیب دیدن و شکل گیری معضلاتی در سینمای ایران می‌شود.

این تهیه‌کننده در همین راستا افزود: بحث من این است که چرا سینما خود مسیری را ندارد که افراد مجبور نشوند پول‌های خارج از سینما را جذب کنند. مصاحبه‌ای از وزیر صنعت و معدن دیدم که گفته بودند ۴۰ هزار میلیارد تومان برای توسعه صنعت اختصاص داده است، ممکن است برای این حوزه مبلغ ناچیزی هم باشد اما فرض کنید برای ساخت فیلم، توسعه محصولات فنی سینمایی یا گسترش فضاهای نمایشی و سینمایی به سراغ بنگاه‌های اقتصادی برویم و از آن‌ها درخواست تسهیلاتی برای فعالیت‌های فرهنگی با نرخ‌های قابل قبول داشته باشیم، جایی وجود دارد که حاضر باشد یک میلیون تومان وام برای توسعه فضای فرهنگی بدهد؟ اصلا چنین درخواستی را هیچ بنگاه اقتصادی به رسمیت نمی‌شناسد و این مسئله حاکی از آن است که برنامه‌ای برای توسعه این فضاها در نظر گرفته نشده است و در بودجه برای آن ردیفی وجود تعریف نشده است که بنگاه‌های اقتصادی موظف به انجام آن باشند.

ساداتیان در پاسخ به اینکه این ذهنیت به وجود آمده که هر چه پول به سینما می‌آید مانند فوتبال صرف دلالی و پولشویی و دستمزدهای میلیاردی بازیگران می‌شود، نظرش را اینطور بیان کرد: اگر یک تهیه‌کننده از یک بنگاه اقتصادی وام بگیرد و مجبور باشد اصل و فرع پول را با ضمانت باز گرداند، آن وقت فیلمش را به شکلی و در قالبی می‌سازد که مطمئن باشد سود کرده و از لحاظ اقتصادی پولش باز می‌گردد، همچنین زیر بار هزینه‌های اضافه آن نمی‌رود تا بتواند اقساط وامش را تسویه کند، این مراقبت به عهده تهیه‌کننده است که باید از هنر و تجربه‌اش استفاده کند تا این جریان را مدیریت کند. وقتی چنین شرایطی وجود ندارد و پول‌هایی از بیرون وارد سینما می شوند، این بحث‌های پول‌های کثیف درباره آن‌ها مطرح می‌شود و سیستم مالی سینما را به هم می‌ریزد. می‌گویم بگذارید تهیه‌کننده مانند یک صنعتگر از بانک تسهیلات بگیرد و سیستم کاری خود را به نحوی مدیریت کند که دچار مشکل نشود و اقساط آن را مرتب پرداخت کند.




الحمدلله که دلیل سانسور «متری شش و نیم» هم مشخص شد⇐ادای واژه «…خل» از سوی پلیسی با لحن ناز کافه‌ای!!+فیلم

سینماروزان: در روزهای برگزاری جشنواره، حتی به هنگام اختتامیه و بعد از آن مدام شایعاتی درباره سانسور یکی از دو فیلم سرمایه گذار چندفیلمه یعنی «متری شش و نیم» توسط اداره نظارت مطرح میشد.

هرچند معاون نظارت در همان ابتدای شایعات از صدور پروانه نمایش فیلم خبر داد ولی به هر حال برخی تلاش زیادی داشتند که نسخه جشنواره «متری شش و نیم» را بخاطر سانسور سیاسی، ابتر بدانند!!

حالا اتفاق جالبی افتاده و آن هم اینکه یکی از سکانسهای سانسورشده فیلم از برنامه «هفت»شبکه سوم سربرآورده!!! فکر می‌کنید مهمترین ویژگی این سکانس چیست؟ ادا شدن واژه «…خل» از سوی پلیسی که تقریبا در کل فیلم با لحن ناز کافه‌ای فریاد میکشد!!!

اینکه بعد از آن همه حرف و حدیث، صرف سانسور واژه‌ای 18+ است که رخ می‌نمایاند چه معنایی دارد جز آن که حتی مشاوران سرمایه‌گذار چندفیلمه نیز در ایجاد فضای تبلیغی حول فیلم پرهزینه‌شان آلوده شده‌اند به بدوی‌ترین رفتارها!!

در شرایطی که حتی زیرنویس‌کنندگان زیرزمینی فیلمهای روز جهان-بدون آن که ممیزی ارشاد بالای سرشان باشد- سعی میکنند واژگانی متعادل را به عنوان مترادف غلیظ ترین فحشهای آن طرف آبی بگذارند تا خانواده‌ها راحتتر به تماشای فیلم بنشینند، اینکه سانسور «…خل» در محصولی مدعی نقد اجتماعی که متأسفانه هیچ تصویر تازه ای از پشت پرده قاچاق مواد مخدر را پیش رو نمیگذارد میخواهد با درغلتیدن به چرایی سانسور این واژگان مشتری جلب کند محل مداقه است!!!

به خصوص که سیدی همچون جمال ساداتیان تهیه کننده حقیقی فیلم است! آقای ساداتیان! آیا شما با سانسور واژگان 18+ مشکل دارید؟

برای تماشای سکانس سانسورشده اینجا را ببینید.




فهرست اولیه اکران نوروز⇐از «رحمان ۱۴۰۰»، «درخونگاه» و«متری شش و نیم» تا «ژن خوک»، «چهارانگشت» و «کار کثیف»+۳فیلم حاکمیتی «ردّ خون»، «زندانیها» و «شبی که ماه کامل شد»

سینماروزان: هرچند هنوز بیشتر از یک ماه تا نوروز باقی مانده است و لااقل باید دو هفته‌ای صبر کنیم تا فیلمهای اکران نوروز به طور رسمی اعلام شوند ولی به مانند هر سال قرائن حکایت دارد از چینش تقریبی فیلمهای اکران نوروز.

به گزارش سینماروزان به مانند سال 96 در سال آینده هم هفت سرگروه سینمایی خواهیم داشت و متعاقب آن هفت فیلم در اکران نوروزی روی پرده خواهند رفت.

اگر درنظر بگیریم که اکران نوروز با ترکیبی از فیلمهای کمدی، ملودرام و ارگانی چیده خواهد شد و البته سهم پخش‌کنندگان متنفذ در اکران هم رعایت شود به یک فهرست نهایتا ده فیلمه برای اکران نوروز میرسیم.

«رحمان 1400»منوچهر هادی، «چهار انگشت»حامد محمدی، «ژن خوک»سعید سهیلی و «زندانیها»ی مسعود ده‌نمکی چهار کمدی هستند که به عنوان گزینه های اصلی اکران نوروز به شمار میروند.

«متری شش و نیم»سعید روستایی، «درخونگاه»سیاوش اسعدی، «کار کثیف»خسرو معصومی، «شبی که ماه کامل شد»نرگس آبیار و «ماجرای نیمروز: ردّ خون»محمدحسین مهدویان نیز فیلمهای غیرکمدی هستند که نامشان به عنوان گزینه اکران نوروز شنیده شده و از فیلمهای حاکمیتی تا ملودرامهای اجتماعی سرراست را شامل میشوند.

در بین این فیلمها، سه فیلم «زندانیها»، «رد خون» و «شبی که ماه کامل شد» را میتوان فیلمهای حاکمیتی اکران نوروز دانست. «زندانیها» را هرچند مسعود ده نمکی با سرمایه شخصی ساخت ولی در نهایت به سازمان اوج واگذار شد و با پخش حوزه هم روی پرده خواهد رفت. «رد خون» هرچند از جوایز اصلی فجر چیز دندان گیری نصیبش نشد ولی با حمایت مستقیم فارابی و پیام رسانی منسوب به همراه اول مخابرات تولید شده و «شبی که ماه کامل شد» نیز گزینه مطلوب هیأت داوران جشنواره حاکمیتی فجر بوده است.




«متری شش ونیم»(سعید روستایی)⇐همراه با ناجا+همگام با قوه قضا! به اشتراک اخوی سردار!!/حکایت ساعت فروشی که میخواست بازیگر شود و نشد!/۷میلیارد صرف چه شده وقتی حتی از تصویرسازی خرده داستانها هم عاجزند؟

سینماروزان/حامد مظفری:

مثبت: افتتاحیه پرهیجانی که با زنده به گوری محو میشود‼️

منفی: داستان؟ “تیغ و ابریشم” و “تاراج” و “آینه عبرت” را ریخته در چرخ گوشت و حسابی هم زده اما اینجا نه فرامرز صدیقی داریم که با نگاهش ابهت بازپرس را یکجا به مخاطب منتقل کند و نه بهزاد جوانبخش که کشمکش را خوب انتقال دهد و نه جواد گلپایگانی که با طنازیش نمک درام را ارتقا دهد. اینجا یک پیمان معادی هست که کاریکاتوری از افسر مبارزه با مواد است!!

منفی: لحن ناز کافه ای پیمان معادی را نمیتوان زیر انبوهی ریش پنهان کرد و شد ایفاگر یک پلیس پیگیر بخصوص موقع فریاد زدن در لوکیشنهای بیرونی!!! و حرف زدن از جر دادن در بازداشتگاه! برای اکران به فکر دوبله باشید

منفی: ضعف اجرای معادی بناست با عربده کشی و استخراج مدام زونکن جبران شود؟؟

مثبت: واقعی در چگونگی پیگیری پرونده های قاچاق و نمایش دستگاه قضا! قاضی فیلم یکی از سمپاتیک ترین قضات تاریخ سینماست. کنارش رونمایی دستاوردهای الکترونیک نیروی انتظامی هم کوتاه و گویا درآمده! این را باید مرهون حسین هادیانفر مجری طرح و مدیر تولید دانست؟ مدیر تولیدی که اخوی سردار هادیانفر است؟؟

مثبت: تلاش برای کشاندن داستان به لوکیشنهای بیرونی در جهت گریز از نقدهای “ابد…” فقط یک ربع به طول می انجامد و

منفی: باز روز از نو و چپیدن میان چهاردیواری از نو!

مثبت: بازی موثر نوید محمدزاده کمک میکند به پیشبرد درام که عین احیا با شوک الکتریک است

منفی: ولی بدبختانه تا پیمان وارد میشود سکناتش سکته زاست برای روایت!

منفی: کاسه توالت اینجا هم هست! منتها در بازداشتگاه و برای تماس تلفنی یواشکی با بیرون!! کدام خاطره از کاسه توالت این قدر تا عمق جانش فرورفته؟

مثبت: تحلیل پست مدرن(؟) از نقش ازلی زن در به فنا رفتن مرد!؟ فرقی ندارد بازپرس باشی یا قاچاقچی؟! جنس لطیف است که به فنایت میدهد!

منفی: 7میلیارد صرف چه شده؟؟ وقتی حتی خرده داستان بچه دزدی و فرستادن جنازه پیش مادرش هم میشود دیالوگ و وراجی!

منفی: محافظه کار در نمایش او یا آنها که پشت قاچاقچی اصلی “ناصر” اند!! این چیزی بود که ایرج قادری نشان داد و روستایی جرأت نمایش که هیچ حتی جرأت قرار دادن نمادی برای ارائه اش را ندارد

مثبت: کش دادن بی دلیل فیلم بعد از رمش گاوداری!! و بمباران مخاطب با سیلی از دیالوگهایی که در دهه پنجاه در میتینگهای متاثرین از کمونیسم شنیده میشد!

مثبت: همه چیز در خدمت کارآمدی سیستم حتی بازگرداندن خواهر قاچاقچی به وطن و معادلسازی واحدهایی که در کانادا پاس کرده!

مثبت: دوست دختر رها شده بین زمین و آسمان!! نه گذشته اش را می بینیم و نه آینده اش را!

*دیالوگ
-تو دهن همه رو ساییدی!

-دردت چیه
–خوشم نیومد گفتی رقم آخرتته!

-اینم لای اینا لاته!

-مرحله اولو من میپرسم با زیان
–مرحله بعدیو بقیه میپرسن با دست و پا

-معز خر خوردم سر …س تومن شرفمو به باد بدم
–شرف کدومه! ؟ وجود میخواد که نداری

-وقتی 30 گرم حکمش اعدامه و 300 کیلو هم اعدام پس چرا بیشتر تولید نکنیم

-به جان بچه ام دروغ میگه حاج آقا
–اگه اینجوریه ما هم دو تا قسم بخوریم نهار بریم خونه!!

-کفن متری شش و نیم! پارچه مشکی متری چهار تومان!

*سکانس
-ورود به مخفیگاه ناصر(مهدی) و بازداشت در بی‌خبری برآمده از نشئگی

-فروپاشی گاوداری رضا ژاپنی!!




حرفهای قابل تعمق بدلکار پروژه ۷میلیاردی سعید روستایی که با شراکت مستقیم “سرمایه گذار چندفیلمه هفتاد ساله” تولید شده⇐برای یک سکانس چند دقیقه ای گاهی چند روز(!) با فیلمبردار و عوامل دیگر(!) تمرین میکردیم!!⇔پرسش: اگر شراکت “سرمایه گذار چندفیلمه” نبود، آیا امکان داشت ساداتیان برای یک پروژه شهری چنین هزینه ای کند؟؟؟

سینماروزان: محمدصادق رنجکشان سرمایه گذاری که در ماههای گذشته بطور متوالی در چند پروژه سینمایی سرمایه گذاری کرده در نخستین گفتگوی خود از تأمین نیمی از سرمایه بیش از هفت میلیاردی که برای “متری شش و نیم” هزینه شده، سخن گفت.

بیشتر از هفت میلیارد هزینه برای یک پروژه شهری حتی در دوران دلار یازده هزار تومانی هم هزینه هنگفتی است و فیلم باید بیش از 20 میلیارد بفروشد تا فقط سرمایه اصلی برگردد.

اینکه چرا چنین هزینه ای برای یک پروژه شهری شده، پرسشی است که جمال ساداتیان تهیه کننده ای که بعد از رد تهیه کنندگی پیمان معادی توانست پروانه “متری شش و نیم” را بگیرد باید بدان پاسخ دهد ولی در همین اوضاع طراح بدلکاری فیلم گفتگویی کرده که میتواند پاسخی باشد بر چرایی افزایش هزینه تولید.

امیر بدری بدلکار “متری شش و نیم” به “ایسنا” گفته است: برای یک سکانس چند دقیقه ای گاهی چند روز با فیلمبردار و عوامل دیگر تمرین می‌کردیم تا به بهترین نحو فیلمبرداری انجام شود.

به گزارش سینماروزان همه هنر کارگردانی به جلوی دوربین رفتن با دکوپاژ کامل است و اینکه تازه حین فیلمبرداری با تمرین به دکوپاژ نهایی برسیم در اسلوب حرفه ای گری و جایی که بابت ریال به ریال سرمایه باید جواب داد منطقی نیست. اگر شراکت سرمایه گذار چندفیلمه نبود آیا امکان داشت چنین وقت و متعاقب آن هزینه ای شود برای ضبط تک تک سکانسها؟؟؟




این هم اولین واکنش “سرمایه گذار چندفیلمه هفتاد ساله” به پرسشهای متعدد پیرامونش در کنار پوستر فیلمی از حمید نعمت الله⇐از خرازی شروع کردم و به آژانس مسافرتی رسیدم!/نه شریک ایرانی دارم و نه شریک خارجی!/دخترم که نویسنده است، فیلمنامه های پیشنهادی را میخواند!!/به دنبال ملودرامهایی هستم که باقیات صالحات در پی داشته باشد!!/پشت جمال ساداتیان نماز میخوانم!!!/دو میلیارد برای “بی حسی موضعی” هزینه کردم و دو میلیارد هم برای “سرکوب”/نیمی از ۷میلیارد بودجه “متری شش و نیم”{که میشود ۳٫۵میلیارد}را من دادم!

سینماروزان: پرسشهای متعدد رسانه های مستقل در چرایی سرمایه گذاری کوتاه مدت مردی هفتاد ساله به نام محمدصادق رنجکشان در چندین پروژه سینمایی و از جمله «متری شش و نیم»، «سرکوب»، «سرخپوست»، «بی‌حسی موضعی»، «قاتل و وحشی» و «روسی» به کارگردانی امیر ثقفی و تهیه کنندگی مستانه مهاجر با واکنش این سرمایه گذار مواجه شد.

محمدصادق رنجكشان که با مجموعه دلتابان شناخته می‌شود، در کنار پوستر فیلم “رگ خواب”حمید نعمت الله درباره منشأ سرمایه‌هایش به “تابناک” گفت: من پنجاه و دو سال است، به مدت دوازده ساعت در روز کار می‌کنم و الان در هفتاد سالگی این روند ادامه دارد. اولین دسته چکم را در سال 1348 در بانک شرق بازار گرفتم و همین طور مداوم در صنف خرازی واردات و صادرات می‌کردیم. با توجه به آنکه دفتر ما در خیابان سیداسماعیل بود و محل مناسبی برای تاجران خارجی نبود، دفتر دیگری خارج از بازار گرفتیم که بعدها به آژانس مسافرتی تغییر کرد و اکنون 22 سال است در کار هواپیمایی هستم و در سال‌های اخیر در حرفه خودمان، عنوان برگزیده ملی سال را از سازمان میراث فرهنگی دریافت کردیم.

او ادامه داد: خودتان می‌توانید بررسی کنید که امروز جزو معدود اشخاصی هستم که یک ریال به شخص یا بانک یا مؤسسه‌ای بدهکار نیستم. اگر این حرفی که می زنم درست نبود، هیچ بخشی از گفته‌هایم را پخش نکنید. این ارقامی که می‌گویند من ندارم و نمی‌دانم صدها میلیاردی که می‌گویند بر چه مبنایی است. چنین رقم‌هایی را نیز در سینمای ایران نیاورده‌ام.

او که اخیراً کارت تهیه کنندگی دریافت کرده، درباره شایعه دیگری مبنی بر ارتباط او با شرکای خارجی به گفت: کل مجموعه اقتصادی من متعلق به خودم است و حتی شریک ایرانی نیز ندارم. البته در زمان ورود به سینما با برخی سینماگران در پروژه‌ها و اماکن سینمایی شریک شده‌ام و بخشی از سهم را خریده‌ام اما اصل سرمایه گذاری متعلق به خودم است.

این سرمایه گذار سینمای ایران در واکنش به این شایعه که صاحب تعدادی هواپیمای مسافربری بود و دارای چنین سرمایه نجومی در صنعت هوایی ایران است، تأکید کرد: من همچون سایر آژانس‌های هواپیمایی، فروش خرد و کلان بلیت‌های مسافرتی را بر عهده دارم که به شغلمان برمی گردد اما هواپیمایی تحت مالکیت ندارم. اساساً راستی‌آزمایی این ادعا هم کاری ندارد و سازمان هواپیمایی کشور به راحتی به شما پاسخ می‌دهد که آیا هواپیمایی تحت مالکیت من، بستگانم یا دلتابان است. کسی که بخواهد هواپیما داشته باشد، باید ایرلاین داشته باشد و قاعدتاً من چنین چیزی ندارم. البته داشتن هواپیما و سرمایه کلان بد نیست اما اینها شایعه است.

رنجکشان درباره منشأ این شایعات که گفته می‌شود او پنجاه تا صد میلیارد به سینما ایران آورده، تأکید کرد: اصلاً چنین رقم‌هایی صحت ندارد. برخی در سینما به دنبال کانالیزه کردن من در سینما بودند و من احساس کردم آنها قصد دارند من را در فضایی ببرند که به تلف شدن سرمایه گذاری‌ام در سینما منتهی شود. فکر می‌کردند من نمی‌فهمم و می‌توانند سرمایه‌ام را حیف‌ومیل کنند. وقتی در باند آنها نرفتم من را به باد انتقاد می‌گیرند.

این تهیه‌کننده سینما با اشاره به دشمنی‌هایی که عده‌ای با او در سینما دارند و در آغاز کار سنگ‌اندازی کردند، ادامه داد: بعد از دشمنی‌ها احساس کردم باید بیشتر دقت و مطالعه کنم و با تامل بیشتری ارتباطات در سینما داشته باشم. همین باعث شد برای دورهای ارتباطم را کمتر کنم و همین مسأله خشم این آقایان را به دنبال داشت. افرادی که به من تهمت باید ثابت کند که پول من کثیف است. من ادعا می‌کنم یکی از تمیزترین پول ها را در کشور دارم. بعضی اوقات حسادت آدم را کور و کر میکند. اینها افتاده‌های صنف هستند و من با شرف 50 سال کاسبی کرده‌ام و از آنها نمی‌ترسم.

رنجکشان درباره انگیزه‌اش از سرمایه گذاری در سینما گفت: من از همان دوران مدرسه که شغل بچه‌ها را می‌پرسیدند عاشق فیلمبرداری بودم. در همان دوران کودکی دوربین عکاسی خریدم و از تهران عکاسی می‌کردم. در ادامه وقتی در دبیرستان میرداماد درس می‌خواندم، به تئاتر علاقمند شدم و تئاتر بازی کردم. علاقمندی اصلی من هم به تئاتر است و بعد سینما. الان به جز تئاتر «بینوایان»، در تئاتر «جنون» که یک کار دانشجویی است سرمایه‌گذاری کردم که قرار بود در سالن تئاتر شهرزاد به نمایش درآید. در واقع این عرصه، عشق و علاقه شخصی‌ام است اما در عین حال با شم سرمایه گذاری و اقتصادی به سراغ علاقمندی‌ام آماده‌ام و این مورد پسند برخی آقایان نیست.

او در پاسخ به این پرسش که «سینمای ایران به خصوص از آن جنس از سینما که شما به عنوان سرمایه گذار سراغش رفته‌اید، سودده نیست و ممکن است سودآوری نداشته باشد. آیا این منطق اقتصادی دارد؟» گفت: ما هم حتماً باید برویم فیلم مبتذل و سخیف پا بسازیم تا نگرانی به وجود نیاید؟ این سبک فیلم‌ها مورد علاقه‌ام نیست و این آثاری که در آن سرمایه گذاری کردم، جنس سینمای مورد علاقه‌ام را نشان میدهد. انگیزه من هم پول پیدا کردن در سینما نبود. من پنجاه سال تجارت کرده‌ام و می‌دانم در این شرایط اگر ابتدای سال هر چیزی خریده بودم، الان سه برابر شده بودم. من سینما و بیش از سینما، تئاتر را دوست دارم و انگیزه این حضور علاقمندی است. الان هم زمانی نیست که من بخواهم پول پیدا کنم و می‌خواهم به علاقمندی خودم برسم. در عین حال شما می‌دانید که فروش فیلم در سینمای ایران تا حدود زیادی به شانس مربوط می‌شود.

رنجکشان خطاب به فعالان سینما گفت: اگر یک نفر آمده و سرمایه‌ای به سینما آورده، تخریب او و فراری دادنش هم ناجوانمردی در حق سینماست و هم ناجوانمردی در حق آن شخص. در یک فیلم سینمایی دست کم پنجاه نفر کار می‌کنند و چرا نباید رخ دهد؟ از عمر و سن من چندان باقی نمانده و فکر می‌کنم من حق دارم در سال‌های پایانی عمرم، بخشی از سرمایه‌ام را صرف حوزه‌ای کنم که از کودکی و شصت سال پیش دوست داشتم.

او درباره نحوه ورودش به سینما گفت: اولین ارتباطم در سینما با سیدضیاء هاشمی بود که به تولید منتهی نشد اما اولین حضورم در سینما با سرمایه گذاری در «سرکوب» اولین فیلم رضا گوران بود. همان موقع برخی آقایان آمدند و به من گفتند «تو بلد نیستی و ممکن است گوران که اولین فیلمش است، نتواند» اما آقای حبیب اسماعیلی آمد، با هم دوست شدیم و تصمیم گرفتم سرمایه گذاری کنم و خوشبختانه فیلم خوبی ساخت. از همان جا، زدن من شروع شد و با تئاتر «بینوایان» به اوج خودش رسید. اینکه اجازه ندهند فیلم او به اندازه کافی دیده شود، حرکت ناجوانمردانه‌ای است. این خیلی بد است که کاری کنند آدم‌ها به جای سرمایه‌گذاری، پول‌هایشان را به سمت دلار و ارز ببرند یا از کشور خارج کنند و در اقتصاد کشور سرمایه گذاری نکنند.

او درباره اینکه از شخصی به عنوان مدیر برنامه‌اش یاد میشود و در پاسخ به این پرسش که مشاورش در سینما کیست؟، گفت: مشاوری در حوزه سینما ندارم. گاهی اوقات از بزرگان سینما مشورت می‌گیرم. هرکس می‌خواهد با خود من در ارتباط است و اهالی سینما به خودم مراجعه میکنند. دخترم که نویسنده است، تنها مشاورم بوده است. فیلمنامه را می‌دهم، می‌خواند و نظرش را می‌گیرم اما در نهایت تصمیم‌گیرنده خودم هستم. من به فیلمسازانی که می‌آیند می‌گویم من یک ملودرام اجتماعی انسانی میخواهم که باقیات الصالحات در پی داشته باشد.

او درباره اینکه گفته می‌شود رابطه صمیمی با نوید محمدزاده دارد و رابطش با پارسایی کارگردان تئاتر «بینوایان» بوده، گفت: این هم از آن ادعاهاست. من زمانی که با آقای پارسایی آشنا شدنم اصلا هیچ‌یک از بازیگران نمایش مشخص نشده بودند در نهایت من به آقای پارسایی گفتم سرمایه گذاری می‌کنم و این تئاتر پیش رفت.

محمدصادق رنجکشان
محمدصادق رنجکشان در کنار پوستر فیلم حمید نعمت الله

رنجکشان در پاسخ به اینکه آیا با ساداتیان درباره انتخاب و سرمایه گذاری در پروژه‌ها مشورت کرده، گفت: اصلاً. پس از آقای سیدضیاء هاشمی تصمیم گرفتم با هیچ آدم سینمایی مشورت نکنم. البته منظورم آقای ساداتیان نیست. ایشان شریک من است، برایش احترام قائلم و پشتش نماز می‌خوانم اما به طور کلی کمتر مشورت می‌گیرم.

رنجکشان در پاسخ به پرسشی پیرامون میزان سرمایه گذاری‌اش در سینما آستارا به عنوان شریک سیدجمال ساداتیان گفت: سهم من در مشارکت برای سینما پنجاه درصد است. مجموعه سینمایی که مخروبه بوده را ساخته‌ایم و سرمایه گذاری کردیم. طبیعتاً باید ما را تشویق کرد. سینما عشقم است و تا عشقم را کور نکنند، در سینمای ایران میمانم. ما مثل خودشان میتوانیم رفتار کنیم اما حتی تا به حال مصاحبه هم نکرده بودم.

او درباره میزان سرمایه‌گذاری‌اش در سینما و پیرامون ارقام نجومی که مطرح میشود، گفت: ارقامی که به عنوان شایعه مطرح شده، واقعیت ندارد برای «سرکوب» که یک لوکیشن داشت حدود دو میلیارد هزینه کردیم و برای «بی‌حسی موضعی» نیز حدود دو میلیارد سرمایه گذاری کردیم. تنها فیلم که بیش از اینها هزینه کردیم، فیلم «متری شش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی است که برای آن لوکیشن پرهزینه ساختیم که مجموعاً بالای هفت میلیارد پرداخت شد و تنها پنجاه درصدش را من پرداخت کردم.

رنجکشان درباره تئاتر «بینوایان» گفت: برای این تئاتر شش تا هفت میلیارد هزینه کردیم و بقیه هزینه‌اش را از فروش بلیت در ایران نمایش تامین کردیم. واقعاً چرتکه نیانداخته‌ایم ببینیم که چه میزان به سوددهی رسیده اما امیدواریم پس از اینکه این تئاتر در 28 دی ماه به پایان رسید و حساب و کتاب کردیم، به سوددهی رسیده باشد.

رنجکشان در واکنش به این اتهام که نوع سرمایه گذاری چهره‌هایی چون او باعث گران تر شدنِ تولید در سینمای ایران شده، گفت: اولاً من پول زیادی در سینمای ایران نیاوردم و پولی که من به سینما آوردم برای شش هفت فیلم سینمایی، عدد زیادی نیست. در ثانی، من سرمایه گذار این پروژه‌ها هستم و تهیه کننده‌های حرفه‌ای و سالمی این پروژه‌ها را هدایت کرده‌اند و واقعاً نمی‌دانم ارتباطی بین سرمایه گذاری محدودم با سطح دستمزدها برقرار کنم.

او در واکنش به تعبیر «سلطان سینما» که درباره او به کار رفته، گفت: من نیامده‌ام سینما را بگیرم و با لفظ «سلطان» مشکل دارم. من چند فیلم ساخته‌ام و من را خونین جگر کردند. شاید یک روزی دوست داشتم کار بزرگی در سینمای ایران انجام دهم اما بعد از حواشی دروغی که علیه من به وجود آورند، انگیزه‌ام را به کلی از دست دادم.

رنجکشان درباره اینکه آیا برنامه‌تان این است که همچنان سالی شش یا هفت فیلم را بسازید؟ گفت: من فضای سینمای ایران را نمیشناختم و الا در این تعداد سرمایه گذاری نمی‌کردم. من فکر میکردم سینما هم همچون سایر حوزه‌هاست و از سرمایه گذاری استقبال می‌کنند. اگر این فضا ادامه داشته باشد، قاعدتاً سرمایه گذاری ام در سینما کاهش پیدا می‌کند.




پرسش رسانه های مستقل پیرامون ظهور یک “سرمایه گذار ۸فیلمه” در سینمای ایران⇐چرا این فرد در بازه ای چندماهه، در چندین پروژه مختلف سرمایه گذاشته؟!/چرا این سرمایه گذار به جای پیمودن مسیر تدریجی و پله پله، به ناگاه پول تولید چندین و چند پروژه را تأمین کرده!؟؟/مدیران نظارتی سینما حواسشان بوده که در این چند ماه چند بار نام فرد مذکور به عنوان سرمایه گذار کنار پروژه ها آمده؟/آیا هزینه بازسازی سینما آستارا هم توسط همین سرمایه گذار تأمین شده؟/آیا ایشان به دنبال آن است که با بازسازی سینما آستارا و تبدیل آن به سرگروه، مسیری هموار فراهم کند برای اکران فیلمهای متعددش؟؟

سینماروزان: علیرغم همه دردسرهای ناشی از فعالیت در آکواریوم سینما آن هم در روزگار قدرت رسانه های مستقل همچنان هستند سرمایه گذارانی که به ناگاه وارد سینما شده و با همین ورود ناگهانی کلی هم پرسش ساز میشوند.

به گزارش سینماروزان تازه ترین سرمایه گذار وارده به سینما مردیست میانسال به نام محمدصادق رنجکشان که در هفته های گذشته به واسطه سرمایه گذاری در چندین و چند پروژه پرسش ساز زده.

برخی رسانه ها در چرایی سرمایه گذاری متوالی او در چند فیلم مختلف طرح سوال کرده اند و برخی نیز درباره نقش او در بازسازی سینما آستارا طرح سوال کرده اند.

ابتدا گزارش رسانه “سینما24” درباره این سرمایه گذار را بخوانید:

در ماههای گذشته نام یک سرمایه گذار نورس به نام محمدصادق رنجکشان به عنوان حامی مالی تولید چندین فیلم از محصولات سال اخیر سینمای ایران مطرح شده است.

عناوین این فیلمها را مرور کنید: متری شش و نیم(سعید روستایی-جمال ساداتیان)-سرکوب(رضا گوران)-سرخپوست(نیما جاویدی)-بی حسی موضعی(حسین مهکام-حبیب رضایی)-تفریق(مانی حقیقی)-لتیان(علی تیموری)-قاتل و وحشی(حمید نعمت الله)-از عشق(امیر ثقفی-مستانه مهاجر)

هشت فیلم فوق از جمله پروژه هایی هستند که یا در فهرست عوامل خود نام این فرد را به عنوان مجری طرح و سرمایه گذار آورده اند یا آن که منسوب هستند به حمایت این سرمایه گذار!!

فارغ از آن که صاحبان هشت فیلم نامبرده میتوانند درباره نقش این فرد در تولیدشان شفاف سازی کنند اینکه چرا یک فرد در فاصله ای چندماهه سرمایه چندین پروژه را تأمین کرده جای سوال دارد؟!

این چه سرمایه گذاری است که به جای پیمودن مسیر تدریجی و پله پله به ناگاه پول تولید چندین و چند پروژه را تأمین کرده ؟؟ در اغلب موارد و در بهترین حالت بودجه تولید یک فیلم سینمایی کمتر از یک سال بازنخواهد گشت. بر این اساس این جوان چطور جرأت کرده همزمان در تعدادی بالا فیلم سرمایه گذاری کند؟؟

معاون نظارت سینما و مدیران سینما که اخیرا شرط شفافیت نام سرمایه گذار را در صدور پروانه ساخت لحاظ کرده اند حواسشان بوده که در این چند ماه چند بار نام فرد مذکور به عنوان سرمایه گذار کنار پروژه ها آمده؟؟

پول ایشان از کجاست که به این راحتی صرف بیزنس پرخطر سینما و بعضا صرف افرادی شده که کارنامه ای شکست خورده در سینما دارند؟ احیانا با قارون نسبت دارند؟؟

رسانه مستقل “سیمانما” هم پرسشهایی مبنی بر بازسازی سینما آستارا توسط رنجکشان را این گونه مطرح کرده است:

خبر سرمایه گذاری متوالی محمدصادق رنجکشان در چندین فیلم سینمایی بشدت با تعجب اهالی سینما مواجه شده ولی هنوز مدیران سینمایی در چگونگی حضور همزمان وی در پروژه های مختلف توضیح نداده اند!!؟؟

به تازگی پرسشهایی طرح شده درباره شراکت رنجکشان با جمال ساداتیان در بازسازی سینما آستارا؟؟! ساداتیان که نام فیلم اخیرش “متری شش و نیم” در لیست فیلمهای رنجکشان آمده تاکنون درباره این شراکت حرفی نزده!

آیا رنجکشان به دنبال آن است که با بازسازی سینما آستارا و تبدیل آن به سرگروه مسیری هموار فراهم کند برای اکران فیلمهای متعددش؟؟ باید منتظر ماند و واکنش جمال ساداتیان نسبت به نقش رنجکشان در معادلات سینماییش را دید.




جمال ساداتیان که بعد از حذف پیمان معادی، تهیه‌کنندگی «متری شش و نیم»سعید روستایی را برعهده گرفته اظهار داشت⇐بازنویسی انجام شده اما به جشنواره نمی‌رسیم

سینماروزان: بعد از علاقه شورایعالی تهیه کنندگان برای جلوگیری از ورود تهیه کنندگان جوان به سینما که منجر به عدم صدور پروانه ساخت «متری شش ونیم»سعید روستایی به تهیه کنندگی پیمان معادی شد این جمال ساداتیان بود که به عنوان تهیه کننده این پروژه معرفی شد.

به گزارش سینماروزان ساداتیان که به دنبال راه اندازی پردیس مگاپارس از متعلقات صندوق ذخیره فرهنگیان در شرق تهران هم هست با اشاره به فیلمنامه «متری شش و نیم» که قرار است توسط سعید روستایی ساخته شود به «مهر» گفت: فیلمنامه این پروژه سینمایی دوباره بازنویسی شده است و طی هفته آینده باز هم برای دریافت پروانه ساخت اقدام می کنیم. امیدوارم با بازنویسی صورت گرفته پروانه ساخت آن صادر شود چون «متری شش و نیم» یک فیلمنامه بسیار خوب دارد و بی شک تبدیل به یک فیلم بسیار خوب می‌شود.

این تهیه کننده سینما بیان کرد: ما تمام تلاش خود را می کنیم تا این پروژه سینمایی در بهترین شرایط ساخته شود. اگر پروسه تولید «متری شش و نیم» در بهترین شرایط آغاز شود، باز هم فیلم برای حضور در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر آماده نمی شود.