1

پاشنه آشیلهای محفلی میلیاردی موسوم به جهانی فجر ⇐از باز کردن ورودی محفل برای تمام مردودین فجر ملی تا اصرار بی دلیل بر رواج آقازادگی در مدیریت محفل!/از توزیع مسئولیت میان دوستان و آشنایان تا شاخ و برگ دادن الکی به محفلی بدون محصولات درجه اول برای رونمایی/از انتخاب همکاران نزدیک برای داوری تا اعطای جایزه به محصولات کم مایه/از انتشار بولتنهای کاغذی مجیزگو تا تقدیر از یک آقازاده-همکار!!

سینماروزان: رضا میرکریمی هرچقدر هم که تلاش کرد از ویژگیهای «جهانی» محفل هشت میلیاردی بین الملل فجر بگوید، باز دم خروسهای «محلی» این محفل بود که رخ داد.

از اصرار بی دلیل بر حضور محمدصادق آقازاده اش به عنوان مدیر پشتیبانی این محفل گرفته تا رپورتاژ خبری برخی کارمندان دون پایه محفل برای آقازاده، از به کار گماردن فرهاد اصلانی و مریلا زارعی، دو بازیگر آخرین فیلمش «دختر» به عنوان داوران محفل گرفته تا توزیع مدیریتهای متعدد محفل میان دوست و آشنایانی که سالهاست در بدنه سینما حرفی برای گفتن ندارند.

از باز کردن در محفل برای ورود کلی تله فیلم مردودی در فجر ملی گرفته تا شاخ و برگ دادن الکی به محفلی که حتی پنج فیلم مطرح خارجی برای رونمایی نداشت، تا انتشار بولتنهای کاغذی پرهزینه مجیزگو توسط فیلمنامه نویسان شکست خورده، به جای غنا بخشیدن به سامانه مجازی محفل ، همه و همه نقض غرض «جهانی» شدن بود!

پایان‌بندی محفل هم اعطای جوایز به آثاری به شدت زیر حد متوسط نظیر «هت تریک» و «درساژ» و «آگا» بود که بعید است حتی در پخش تلویزیونی هم مخاطب چندانی داشته باشند چه برسد به اکران سینمایی. در این میان ماهور آقازاده سیروس الوند برای ایفای تیپ دختری مظلوم در «هت تریک»، که از «ملی…»میلانی تا «چهارراه استانبول»مصطفی کیایی مدام بازنشر شده جایزه بهترین بازیگر زن را گرفت و تقدیر شد!چرا؟ چون ایشان بازیگر فیلم «دختر»میرکریمی بوده؟؟؟

فهرست کامل برگزیدگان محفل موسوم به جهانی فجر به شرح زیر است:

*️جایزه صلح

–دیپلم افتخار به فیلم «معدنچی» به کارگردانی هانا اسلک محصول اسلوونی و کرواسی

–جایزه صلح جشنواره برای یک عمر دستاورد هنری به ریتی پان کارگردان کامبوجی

*️جایزه نتپک

–فیلم «هندی و هرمز» به کارگردانی عباس امینی از ایران

*️جایزه بین الادیان

–فیلم «گندم» به کارگردانی سمیح کاپلان اوغلو محصول ترکیه، آلمان، فرانسه، سوئد و قطر

️*جایزه بهترین فیلم اول
–فیلم «درساژ» به کارگردانی پویا بادکوبه از ایران

*️جایزه محمد امین (ص)
–مجید مجیدی برای فیلم «آن سوی ابرها» محصول هند

*️جوایز آسیایی

–بهترین فیلم کوتاه: «بچه خور» به کارگردانی محمد کارت محصول ایران

–بهترین کارگردان: مریم بحرالعلومی برای فیلم «پاسیو» از ایران

–جایزه بهترین فیلم آسیایی: «پدر و پسر» به کارگردانی دونگ دینگ لونگ محصول ویتنام

*️جوایز مسابقه بین الملل

–لوح تقدیر به فیلم «آقای گوزن» به کارگردانی مجتبی موسوی محصول ایران

–جایزه بهترین فیلم کوتاه به فیلم «وفاداری» به کارگردانی تاتیانا فدوروسکایا محصول روسیه

–جایزه ویژه هیات داوران به ریچارد کندریک فیلمبردار فیلم «ترانه گرانیت» محصول ایرلند و کانادا

–جایزه بهترین بازیگر زن برای ماهور الوند بازیگر فیلم «هت تریک» محصول ایران

–جایزه بهترین بازیگر مرد برای لئون لوچف بازیگر «معدنچی» محصول اسلوونی و کرواسی

–جایزه بهترین فیلمنامه برای رامتین لوافی برای فیلم «هت تریک» محصول ایران

–جایزه بهترین کارگردانی برای الکسی گرمن جونیور برای فیلم «دولتوف» محصول روسیه، لهستان و صربستان

–جایزه بهترین فیلم برای میلکو لازاروف برای فیلم «آگا» از بلغارستان، آلمان و فرانسه




ماجرای سفر پیمان قاسم‌خانی و کمال تبریزی به تایلند و قال گذاشتن گروه تولید یک سریال پرمخاطب

سینماروزان: پیمان قاسم خانی نویسنده ای که نخستین تجربه کارگردانیش «خوب بد جلف» نوروز اکران شد و اخیرا هم وارد شبکه خانگی شده است قبل از آن که وارد تلویزیون شود از اوایل دهه هفتاد در سینما به عنوان نویسنده فعالیت داشت ولی از اواخر دهه هفتاد فعالیتهای تلویزیونی اش آن قدر شد که چند سالی از سینما دور افتاد.

به گزارش سینماروزان یکی از موفق ترین سریالهایی که قاسم خانی در نگارش آن نقش داشت سریالی بود با نام «خانه ما» که توسط مسعود کرامتی بازیگر-کارگردان ساخته شده بود.

بازپخش این سریال از شبکه «آیفیلم» موجب شده است مسعود کرامتی به ذکر خاطراتی از بدقولی پیمان قاسم خانی در نگارش این سریال بپردازد گویا طراح اصلی داستان «خانه ما» مصطفی خرقه پوش تدوینگر سینما بوده است که بنا بوده با همراهی پیمان قاسم‌خانی داستان را امتداد دهد اما کرامتی به «همشهری جوان» گفته که پیمان از جایی به بعد سفر به تایلند با کمال تبریزی را ترجیح داده و آنها را قال گذاشته است.

کرامتی می گوید: پیمان قاسم‌خانی بنا بود در نویسندگی به مصطفی خرقه‌پوش کمک کند اما مصطفی از همان ابتدا ناگهان کنار کشید و رفت و از آن زمان قرار شد پیمان قاسم‌خانی سرپرست نویسندگان باشد و متنها را بنویسد اما بدقولیهایی کرد و باعث شد شادمهر راستین و حتی سروش صحت چند قسمتی برای ما بنویسند.

وی ادامه می‌دهد: بدقولیهای پیمان قاسم خانی باعث شد که حتی احمد حامد مجری طرح سریال هم نویسنده شود. قاسم‌خانی متنها را نمی‌آورد البته بدلیل جوانی و خامی شاید پذیرش موقعیت سرپرست نویسندگان برایش جانیفتاده بود.

مسعود کرامتی می‌افزاید: بعد از رفتن خرقه پوش و شروع فیلمبرداری ما یازده قسمت نوشته شده داشتیم و از جایی به بعد خاطرم است کمال تبریزی بنا بود فیلمی در تایلند بسازد و پیمان قاسم‌خانی در آن بازی کند. این گونه بود که وسط کار پیمان به مالزی و تایلند رفت البته با این تعهد که در نبودش متن را برایمان بفرستد. اگر شما یک ورق از آن متن را دیدید ما هم دیدیم!!!




پرسش یک رسانه اصولگرا از مدیرعامل خانه سینما⇐چه بر سر آن یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان آمده است؟

سینماروزان: منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در نشست رسانه ای هیأت مدیره درباره میزان بودجه این نهاد اطلاعاتی را بیان کرد.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان ذکر این اطلاعات با یادداشت خبرگزاری اصولگرای “نسیم” مواجه شده است که با ذکر مصادیقی از صحبتهای این مدیر درباره بودجه مربوط به هزینه هایی موسوم به “هزینه های دیگر” درباره چگونگی هزینه کرد این بودجه پرسش کرده است.

متن کامل یادداشت نسیم آنلاین را بخوانید:

رقم کل 6 میلیارد و 300 میلیون تومانی!!!

منوچهر شاهسواری در مدتی که به مدیرعاملی خانه سینما رسیده سعی زیادی کرده که از دوری از سیاسی کاری و توجه به امور صنفی سخن گوید. حضور سالیان شاهسواری در بدنه صنف سینما و مشاهده آسیب‌هایی که به واسطه تبدیل شدن صنف به پیاده نظام یک جناح سیاسی خاص پدید آمده را باید اصلی ترین دلیل موضع گیری های این چنینی وی قلمداد کرد.

شاهسواری سعی کرد در نشست اخیر هیأت مدیره خانه سینما با اهالی رسانه توضیحاتی درباره وضعیت بودجه ای این تنها نهاد صنفی اهالی سینما مطرح کند تا برخلاف اسلاف خود این شنیده ها و شایعات دریافت بودجه های میلیاردی نباشد که منتشر شود و کسی از رئوس هم جرأت تأیید یا تکذیب آن را نداشته باشد.

شاهسواری بودجه دولتی خانه سینما را بر دو قسم تشریح کرد؛ یکی بودجه هزینه بیمه تکمیلی که حدود 2.8 میلیارد است و دوم بودجه هزینه های “دیگر” بالغ بر 2.5 میلیارد! شاهسواری منظور از هزینه های “دیگر” را هم جشن و کمک‌های رفاهی و هزینه‌های جاری خانه سینما دانست. وی البته بودجه دقیق جشن خانه سینما را نیز 600 میلیون تومان اعلام کرد.

البته شاهسواری بودجه یک میلیاردی را که از سوی شهرداری برای بازسازی خانه سینمای شماره یک در اختیار این نهاد قرار گرفت را در شمول بودجه ای این نهاد نیاورد اما اگر این یک میلیارد را هم بر بودجه دوگانه وی بیفزاییم به رقمی حدودا 6 میلیارد و 300 میلیون تومان می رسیم که برای نهادی مانند خانه سینما بودجه متوسطی است.

چه بر سر آن یک میلیارد و 900 میلیون تومان باقیمانده آمده است؟

فارغ از آن 2.8 میلیارد که صرف بیمه تکمیلی اعضاء شده و آن 1 میلیاردی که صرف بازسازی ملکی استیجاری(!) شده است همچنان 2.5 میلیارد بودجه دیگر برای یک سال در اختیار هیأت مدیره خانه سینما بوده است.

سوال اینجاست که این 2.5 میلیارد که به زعم مدیرعامل صرف جشن و کمکهای رفاهی و هزینه‌های جاری شده است دقیقا چطور خرج شده است؟

ما فقط می دانیم 600 میلیون تومان از این بودجه 2.5 میلیاردی صرف برگزاری جشن های خانه سینما شده است؛ جشن هایی که حتی بسیاری از اعضای صنف هم فلسفه برگزاری آنها را در شرایط فشار اقتصادی وارده بر بدنه سینما زیر سوال برده اند.

پرسش اینجاست که چه بر سر آن یک میلیارد و 900 میلیون تومان باقیمانده آمده است؟ ذکر عبارت کلی هزینه های جاری خانه سینما و کمکهای رفاهی البته که عنوان کاملا مبهمی برای توجیه چگونگی مصرف این بودجه است.

چه خوب بود که مدیرعامل خانه سینما که سعی کرده بعد از بیشتر از دو دهه و نیم که از راه اندازی این نهاد می گذرد شفاف سازی درباره بودجه را در دستور کار قرار دهد درباره جزییات صرف این 1 میلیارد و 900 میلیون هم اطلاع رسانی می کرد.

این کمکهای رفاهی به کدام بخش از بدنه صنف تزریق شده است؟

در یک سال گذشته کدام اقلام رفاهی به طور گسترده میان بدنه سینما توزیع شده است که شاهسواری لفظ کمک رفاهی را به عنوان زیرشاخه خرج بودجه آورده است؟

آیا در روز ملی سینما یا مناسبتهایی مانند نوروز یا ماه رمضان که اغلب ادارات دولتی یا شرکتهای خصوصی بسته ای شامل اقلام نقدی یا غیرنقدی را در اختیار اعضای خود می گذارند خانه سینما هم بسته‌ای رفاهی به اعضایش داده که از محل این یک میلیارد و 900 میلیون تومان هزینه شده است.

شواهد حکایت از آن دارد که در این سه سال و اندی بعد از بازگشایی خانه سینما حتی یک هدیه نقدی یا غیرنقدی هم به طور گسترده در بدنه صنف توزیع نشده است و اگر هم تسهیلاتی بوده در اختیار افرادی خاص قرار گرفته است. چرا؟؟؟

اگر تا پیش از این بر نبود بودجه به عنوان دلیلی بر این بی توجهی تأکید می شد حالا که مشخص شده لااقل بخشی از آن یک میلیارد و 900 میلیون به نام کمکهای رفاهی هزینه شده است باید پاسخی داده شود بر این پرسش مهم که این کمکهای رفاهی به کدام بخش از بدنه صنف تزریق شده است؟ و آیا باز هم به جای کل صنف یک حلقه معدود بالانشین شامل این کمکها شده اند؟




خواهرزاده فردین هم به کمک بین الملل فجر آمد!+عکس

سینماروزان/حامد مظفری: در پردیس چارسو ال.سی.دی هایی قرار داده شده که هرازگاه در آن برنامه ای به نام “فستیوال ویدئو” پخش می شود.

به گزارش سینماروزان یکی از آیتمهای این برنامه که بارها و بارها پخش شد به گفتگویی با سام نوری خواهرزاده فردین اختصاص داشت.

سام نوری که بخاطر شباهت و البته نسبت خانوادگی با فردین در سالهای اخیر مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است در این برنامه در برابر شادمهر راستین یکی از مشاوران دبیر بین الملل فجر قرار گرفته و صحبت می کرد.

از آنجا که صدای ال.سی.دی های چارسو قطع است و فقط تصویر در آنها به نمایش درمی آید مشخص نبود که خواهرزاده فردین در برابر راستین چه می گوید و اصلا ربط او به بین الملل فجر چیست.

دبیرخانه بین الملل فجر امسال سعی کرد کمبود حضور فیلم و فیلمسازان مطرح خارجی را با دعوت از امثال داریوش مهرجویی و بهمن فرمان آرا پوشش دهد ولی حضور سام نوری که بازیگر مکمل برخی آثاری میان مایه نظیر سریال “در حاشیه” است به چه منظوری صورت گرفته بود؟

تبلیغ اپلیکیشن و باشگاه هواداران بین الملل فجر؟؟؟ اگر هدف این بوده، مشاور انتخاب فیلم بین الملل فجر یعنی شادمهر راستین در برابر او چه می کند؟

سام نوری در بین الملل فجر
سام نوری در بین الملل فجر
سام نوری در بین الملل فجر
سام نوری در بین الملل فجر



فرزاد موتمن و حمله وحشتناک آریایی‌ها به فلات ایران

سینماژورنال: فرزاد موتمن کارگردانی که این روزها فیلم کم فروش “خداحافظی طولانی” را روی پرده دارد کارگردان تجربه گرایی است.

به گزارش سینماژورنال همین تجربه گرایی باعث شد که هم یک نوآر مانند “باج خور” در کارنامه اش باشد و هم یک کمدی تجاری مثل “پوپک و مش ماشاا..”.

داستانی که از هفت هزار سال پیش شروع می شد

موتمن در تازه ترین گفتگویش، دوست داشتنی ترین ژانر را از نظر خود ژانر ترسناک دانسته و از ماجرای ساخت فیلمی ترسناک در ابتدای دهه 80 سخن گفته است. موتمن به “اعتماد” می گوید: سال ٨٤ يا ٨٥ بود، پروانه ساخت گرفتم براي فيلم “آفتاب‌پرست”، فيلمنامه‌اش را شادمهر راستين نوشته بود و داستاني بود كه از هفت هزار سال پيش شروع مي‌شد.

ادامه فیلم فرقه های شیطان پرستی در ایران بود

وی ادامه می دهد: شروع فيلم حمله آريايي‌ها به ايران بود و به تهران معاصر كشيده مي‌شد و فرقه‌هاي شيطان‌پرست را در تهران معاصر دنبال مي‌كرد. فيلمنامه خيلي خوبي نوشته شده بود. اما نشد، با اينكه در آن دوره آقاي حيدريان مسوول امور سينمايي بودند و فيلمنامه را خيلي دوست داشتند و مي‌خواستند كه حتما كار شود، در بخش فرهنگي فارابي جلوي فيلم را گرفتند.

آخرش گفتند ساخت این نوع فیلمها مخاطبان را کنجکاو می کند

موتمن درباره دلایل این مخالفت بیان می دارد: آخرش به ما گفته شد ساخته شدن اين فيلم جامعه را به اين نوع فيلم‌ها بيشتر كنجكاو مي‌كند.

تمام اله مانهای سینمای ترسناک از مکاشفه یوحنا می آید

این کارگردان درباره دلیل ساخته نشدن فیلم ترسناک در ایران اظهار می دارد: دليل اينكه ما توي سينماي ايران فيلم ترسناك نساختيم يا اگر ساختيم بد شده، به اين دليل كه از راهش وارد نمي‌شويم. سينماي ترسناك به نظر مي‌رسد كه بيشتر از هر چيزي تحت تاثير آن سه صفحه گنگ، مبهم و غيرقابل فهم و تفسيرناپذير انتهاي عهد جديد انجيل است كه ما به اسم مكاشفه يوحنا مي‌شناسيم. تمام المان‌هاي سينماي ترسناك از مكاشفه يوحنا مي‌آيد.

وی ادامه می دهد: مكاشمه يوحنا مثل ابوكاليپس است، آخر الزمان را توصيف مي‌كند. لحظه‌اي است كه بمب هيروشيما منفجر مي‌شود. درست توي لحظه‌اش است و دنيايي را براي شما تصور مي‌كند كه از آسمانش آتش مي‌بارد و از زمين دارد دود بلند مي‌شود و المان‌هايي كه توي فيلم‌هاي ترسناك مهم هستند، مثل اسكلت، جمجمه، اجنه، عزازيل حلقه، ساعت گرگ و ميش، هفت آسمان، هفت فرشته، اژدهايي كه آتش از دهانش بيرون مي‌آيد، استفراغ سبز، چون در “جن‌گير” مي‌بينيم، توي مكاشقه يوحنا است كه مي‌گويد وقتي عزازيل به بدن شما وارد مي‌شوند (آنها ايزيزل مي‌گويند) ماده لزج سبزرنگي را استفراغ مي‌كنيد، همه اين عوامل را سينماي ترسناك دارد براي اينكه فيلم ترسناك، عجالتا در كنار كمدي تنها نوع سينماست كه بر پايه غرايز انساني ساخته شده است. غريزه خنديدن، غريزه ترسيدن و اين آن سينمايي است كه به لحاظ اعتقادي، باورهايش در اعتقادات مذهبي است. ما را كمي به ملاحظه‌كار بودن دعوت مي‌كند.