سینماژورنال/غفور پورغفور: تازه ترین فیلم سینمایی فرزاد موتمن کارگردان بااخلاق سینمای ایران و خالق درام تحسین شده “شبهای روشن” به تازگی روی پرده رفته است.

به گزارش سینماژورنال این فیلم “خداحافظی طولانی” نام دارد که داستان رویاپردازی یک کارگر از طبقه پایین اجتماع بعد از مرگ همسرش را روایت می کند.

“خداحافظی طولانی” مدتی پیش از نمایش در جشنواره سی و سوم فیلم فجر بواسطه نام سرمایه گذارش علی حضرتی بشدت در کانون توجه قرار گرفته بود.

جوانی که نیامده حاشیه ساز شد

علی حضرتی 24 ساله فرزند الیاس حضرتی مدیرمسئول روزنامه های اصلاح طلب “اعتماد” و “تعادل” است و حضور این جوان کم سن و سال بعنوان سرمایه گذار “خداحافظی طولانی” بشدت حاشیه ساز شد.

فارغ از نسبت خانوادگی با یک اصلاح طلب، بخشی از این حاشیه سازیها هم به این بازمیگشت که نام این جوان در برخی منابع خبری مربوط به اثر به عنوان تهیه کننده اثر ذکر شده بود.

البته که این حواشی تا اعلام نام کاندیداهای جشنواره و نامزدی “خداحافظی طولانی” در هفت رشته و در نهایت برگزیده شدن آن در سه رشته ادامه داشت.

چندی بعد از جشنواره و فروکش کردن ماجرا، فرزاد موتمن در گفتگویی با سینماژورنال از این گفت که ارشاد با ذکر نام حضرتی به عنوان تهیه کنده “خداحافظی طولانی” موافقت کرده و برای همین در اکران رسمی نام وی در کنار نام موتمن به عنوان تهیه کننده می آید.

اینجا را بخوانید.

پوستر قبلی “خداحافظی طولانی”/در پایین پوستر نام حضرتی به عنوان تهیه کننده آمده

موتمن در گفتگوی خود با سینماژورنال از این گفته بود که به هنگام اکران نام وی و حضرتی به طور مشترک به عنوان تهیه کننده می آید ولی بعد از آن که مشخص شد فیلم بناست در اکران عیدفطر روی پرده برود، اقلام تبلیغی “خداحافظی طولانی” فقط با محوریت ذکر نام علی حضرتی در مقام تهیه کننده تهیه شد و البته در پوسترهایی که برای فیلم طراحی شده بود فقط نام وی به عنوان تهیه کننده ذکر شد.

دستور به پخش کننده برای حذف نام حضرتی تهیه کننده

با این حال تنها یک هفته بعد از انتشار این پوسترها و گویا به دلیل اینکه نام ایشان به عنوان تهیه کننده نه در خانه سینما و نه در هیچ کدام از تشکلهای تهیه کنندگی ثبت نشده بود اداره نظارت و شورای بررسی مواد تبلیغی طی دستورالعملی از هدایت‌فیلم پخش کننده اثر خواست که نسبت به حذف نام ایشان از پوستر، تیزر و تمام اقلام تبلیغاتی فیلم اقدام کند.

گویا به پخش کننده دستور اکید داده شد که حتی در تیتراژ فیلم هم نباید نام ایشان به عنوان تهیه کننده بیاید و به همین خاطر و یک روز مانده به اکران نسخه تازه ای از فیلم را که نام علی حضرتی فقط به عنوان سرمایه گذار در تیتراژ آمده در اختیار سینماها قرار گرفت.

از آن طرف پوسترهای فبلی نیز از سینماها جمع آوری شده و پوسترهای جدید با حذف نام تهیه کننده و با عبارت “عاشقانه ای از فرزاد موتمن” اصلاح شده و مجددا توزیع شد.

پوستر فعلی “خداحافظی طولانی”/هیچ نام فارسی از حضرتی به چشم نمی خورد اما نام انگلیسی در بالای پوستر همچنان باقی مانده

باقی ماندن نام انگلیسی حضرتی تهیه کننده

به گزارش سینماژورنال عجیب آن که هرچند در پوسترهای تازه نام فارسی علی حضرتی به عنوان تهیه کننده نیامده اما کمی تمرکز بر بخش انگلیسی بالای پوستر بیانگر آن است که همچنان نام علی حضرتی در این بخش به عنوان تهیه کننده ذکر شده است.

جالبتر اینکه در بخش انگلیسی نام حضرتی درست بعد از نام فرزاد موتمن به عنوان کارگردان آمده است و حالا باید منتظر ماند و دید واکنش شورای بررسی مواد تبلیغی به این مساله چیست.

عاشقانه کارگری

“خداحافظی طولانی” از حضور سعید آقاخانی، ساره بیات، میترا حجار و نادر فلاح در نقشهای اصلی سود می برد. سعید آقاخانی بخاطر بازی در این فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگری نقش اول مرد را از جشنواره سی و سوم فیلم فجر گرفت.

این فیلم از 24 تیرماه در گروه سینمایی اریکه ایرانیان روی پرده رفته است.

این درام نهمین فیلم بلند فرزاد موتمن در مقام کارگردان است که براساس فیلمنامه “دلم را به خاک نسپار” نوشته اصغر عبداللهی ساخته شده است.

موتمن این فیلم را عاشقانه ای برای طیف کارگر اجتماع ایران دانسته است.

سینماژورنال: شبکه نمایش خانگی همچنان محلی است پر از سورپرایز یا به زبان فارسی شگفتی برای مخاطبان!

به گزارش سینماژورنال تقریبا هفته ای نیست که سری به سوپرمارکت محله خود بزنید و با فیلمی که در نوع خود می تواند سورپرایزتان کند در شبکه خانگی روبرو نشوید.

تازه ترین سورپرایز فیلمی است به نام “شاخ به شاخ” که بر روی پوسترهای آن تصویری گل درشت از فرهاد اصلانی بازیگر کارکشته سینمای ایران به چشم می خورد.

حتی اگر مخاطب عام نباشید و یک مخاطب جدی سینما باشید باز هم از عرضه چنین محصولی متعجب می شوید چون هر چه به ذهنتان فشار می آورید نمی فهمید که اصلانی در چه زمانی در چنین فیلمی بازی کرده است.

شگفتی بعدی زمانی رقم می خورد که می بینید زیر لوگوی فیلم، عبارت “فیلمی از کارگردان لامپ صد” یعنی سعید آقاخانی به چشم می خورد. اینکه آقاخانی چه زمانی این فیلم را کارگردانی کرده است که بیشتر کنجکاوتان می کند و پیش خود می گویید احتمالا این فیلم اخیرا و در سکوت خبری تولید شده است.

فیلم هفت سال قبل را به نام محصول جدید به مخاطب قالب می کنند

بعد از اینکه محصول را خریده و یک ربع ابتدایی آن را می بینید است که تازه می فهمید چه رکبی خورده اید چراکه این فیلم نه محصولی تازه از سعید آقاخانی و فرهاد اصلانی که تلفیلمی است که حدودا هفت سال قبل تولید شده بود و در آن زمان از تلویزیون روی آنتن هم رفته بود.

تلفیلمی که به تهیه کننده اش بهادر اسدی نیز ایفای یکی از نقشهای مقابل اصلانی سپرده شده و برای همین در جای جای فیلم حضور فعال دارد.

حالا بعد از گذشت هفت سال چون فرهاد اصلانی به یکی از بازیگران محبوب سینما بدل شده و آقاخانی هم فیلمی به نام “لامپ صد” را ساخته و روانه پرده کرده، موسسه ای که رایت فیلم در اختیارش بوده تصمیم گرفته با توزیع فیلمی قدیمی به عنوان محصولی جدید، استفاده لازم را از نام این دو چهره ببرد.

تصویر “بخاطر پونه” روی جلد دی.وی.دی/زندگینامه اصلانی بجای معرفی محصول

جالب اینجاست که “شاخ به شاخ” حدودا چهار سال پیش از “بخاطر پونه” ساخته شده اما بر روی جلد این محصول تصویری از اصلانی در “بخاطر پونه” دیده میشود. شاید به این خاطر که در هر دو فیلم اصلانی نقش یک معتاد را بازی کرده است!

پشت جلد دی.وی.دی “شاخ به شاخ” هم بجای آن که درباره این محصول به مخاطب اطلاعات داده شود زندگینامه هنری فرهاد اصلانی نوشته شده است و البته در زیر زندگینامه نیز فهرست جوایزش! ابلهانه اینکه کاندیداتوری او در جشنواره فجر هم در فهرست جوایز آمده است!

اینها همه شگفتیهایی نیست که در برخورد با محصول رخ می دهد. بزرگترین شگفتی آنجاست که شرکت پخش کننده این فیلم را محصول 93 ایران دانسته است در صورتی که این فیلم شش سال پیش از تاریخ ذکر شده روی محصول تولید شده است.

نمایی از پوستر “شاخ به شاخ”

مدیران شبکه خانگی! برای این بی حرمتیها چاره ای بیندیشید

وقتی به عنوان مخاطب برای تماشای محصولات روز سینمای جهان به سراغ دستفروشها می روید شاید برایتان اهمیت نداشته باشد که بر روی جلد دی.وی.دی خریداری شده چه چیزی نوشته شده است چون معمولا جنسی که از دستفروش می خرید حداقل نصف قیمتی است که برای محصول مجاز می دهید و البته آنچه دستفروش به شما می دهد به مانند هر جنس زیرزمینی دیگر، ضمانت فروش ندارد.

اما وقتی به سراغ شبکه نمایش خانگی کشور خود می روید و محصولی را می خرید که نام یکی از شرکتهای صاحب نام این حیطه رویش آمده انتظارتان این است که کمی بیشتر به شما احترام گذاشته شود و لااقل درباره تاریخ تولید محصول به شما راست گفته شود.

نمی دانم برای برخورد با این بی احترامیهای پی در پی ای که در شبکه خانگی به مخاطب محترمی که برای خرید محصول ارژینال هزینه می کند، روا می شود، راهکارهای قانونی وجود دارد یا نه اما این را می دانم مخاطبی که بیشتر از یک بار از یک سیستم، ناراستی می بینید، برای دفعات بعد به جای خرید نسخه اصلی، راهش را کج کرده و ترجیح می دهد به سراغ دستفروشی برود که بجای یک فیلم اصلی و با اطلاعات نادرست، شش فیلم کپی و بدون اطلاعات را در یک دی.وی.دی و با نصف قیمت یک فیلم مجاز به او عرضه می کند.

پس مدیران محترم شبکه نمایش خانگی تا دیر نشده برای این بی احترامیها چاره ای بیندیشند.

سینماژورنال: تازه ترین ساخته بهرام توکلی با عنوان “من دیه گو مارادونا” هستم از جمله فیلمهای حاشیه برانگیز سال جاری بوده است.
به گزارش سینماژورنال از یک طرف از دست دادن سرگروهی تنها بعد از سه هفته روی پرده بودن به دلیل پایین آمدن کف فروش و از طرف دیگر حمایت بانک پاسارگاد از تولید فیلم از جمله دلایل این حاشیه برانگیزی بوده است.
فروش نه چندان مناسب “من دیه گو…” این فرضیه را به ذهن متبادر میکند که مخاطبان سینما چنان که باید از این فیلم خوششان نیامده و در این بین کارگردان اثر بجای پاسخگویی درباره دلایل این فروش پایین سعی می کند حرفهایی از جنس دیگر بزند.

یک فیلم اجتماعی است با یک تلقی غیرجدی نسبت به برخی عادت‌های فرهنگی‌مان
در تازه ترین گفتگوی بهرام توکلی نیز این حرفهای دیگر است که به چشم می آید. وی که با “شرق” صحبت می کرده در پاسخ به اینکه آیا فیلمش یک کمدی ابزورد است می گوید: من خودم را قاضی مناسبی برای پاسخ به این سؤال نمی‌دانم. روزهای اول جشنواره گفتم یک فیلم اجتماعی است با یک تلقی غیرجدی نسبت به برخی عادت‌های فرهنگی‌مان در منازعات و حتی نام کمدی را به کار نبردم.

اصلا قرار نبود فرح‌بخشی رخ دهد
توکلی سپس با تاکید بر صفت “فرح بخش” که نام خانوادگی یکی از تجاری سازان سینمای ایران است ادامه می دهد: در کمدی در انتها باید یک فرح‌بخشی باشد و در این فیلم اصلا قرار نبود فرح‌بخشی رخ دهد. ما واژه‌ها را معمولا با کارکرد و معنای اولیه‌شان به کار می‌بریم که به نظرم درست نیست. سینمای امروز کلا از بسته‌بندی‌شدن و این خط‌کشی‌ها فرار می‌کند.

هدف ما ایجاد سرسام بود
بهرام توکلی درباره حجم بیش از حد دیالوگهای اثر که تماشای آن را برای بسیاری از مخاطبان سینما سرسام آور کرده نیز صحبت کرده است. وی با تاکید بر آن که ایجاد سرسام فرساینده هدفش بوده می گوید: هدف ما با این دیالوگ‌ها ایجاد سرسام فرساینده بود. تأکید داشتیم بر این افراط که با فرهنگ ما هم انطباق دارد. ما معمولا زیاد حرف می‌زنیم، با صدای بلند حرف می‌زنیم و مدام بر حرف خودمان در بحث‌ها پافشاری می‌کنیم و اصلا نظر طرف مقابل را نمی‌شنویم. عارضه‌ای که شخصیت‌های فیلم هم به آن مبتلا هستند. فیلم قرار بود این سرسام‌ها را تصویر کند.

سینماژورنال: سعید آقاخانی که سالها پیش از این با چهره هایی چون رضا عطاران و فرهاد اصلانی کار تئاتر میکرده هرازگاه عکسهای جالبی از آن روزگاران منتشر میکند.

به گزارش سینماژورنال در تازه ترین تصاویر قدیمی آقاخانی او را در کنار رضا عطاران و فرهاد اصلانی در حالی می بینیم که این دو بسیار متفاوت از امروز هستند.

فرهاد اصلانی با اندامی لاغر و در دو تصویر یکی با سبیلی پررنگ و دیگری بدون ریش و سبیل و رضا عطاران نیز با ریشی انبوه.

فرهاد اصلانی هم در کنار عطاران و آقاخانی از جمله کسانی بود که برای بازی در “ساعت خوش” به کار دعوت شد اما از آنجایی که گمان می کرد کار در یک مجموعه طنز آیتمی ممکن است موچب کلیشه شدن وی شود ترجیح داد این پیشنهاد را قبول نکند.

سالها بعد از “ساعت خوش” اصلانی این روزها به بازیگر مورد علاقه بسیاری از کارگردانان سینمای ایران در ایفای نقشهای چندپهلو بدل شده است و عطاران و آقاخانی نیز علاوه بر بازیگری تجربه های کارگردانی موفقی داشته اند.

رضا عطاران با ریشی انبوه در کنار سعید آقاخانی

فرهاد اصلانی(نفر دوم از سمت چپ)

فرهاد اصلانی در کنار سعید آقاخانی

سینماژورنال: تازه ترین فیلم سینمایی بهرام توکلی با عنوان “من دیه گو مارادونا هستم” هرچند در گونه کمدی و برای مخاطبان ساخته شده بود اما فروش پایین فیلم سبب ساز آن شد که زودتر از حد تصور به اکران فیلم با سرگروه خاتمه داده شود.

به گزارش سینماژورنال با این همه رایزنیهای تهیه کننده فیلم سبب ساز آن شد که شورای صنفی نمایش فرصتی دوباره به فیلم داده و سخنگوی شورای اعلام کند که فیلم می تواند در گروه آزاد به اکران خود ادامه دهد.

استفاده از نام مارادونا جواب نداد

“من دیه گو مارادونا هستم” چه زمان نمایش در جشنواره و چه به هنگام اکران عمومی از ظرفیتهای نام فوتبالیست مشهور آرژانتینی یعنی “دیه گو آرماندو مارادونا” برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطبان و کمک به رونق خود سود جست.

بر روی پوسترهای و بیلبوردهای فیلم پیراهن مارادونا بر تن سعید آقاخانی بازیگر اصلی فیلم نشست و حتی تهیه کننده ادعا نمود از مارادونا دعوت کرده که به بهانه اکران این فیلم به تهران بیاید.

با این حال هیچ کدام از اینها جواب نداد و فضای مغشوش فیلم موجب شد مخاطبان زیادی از آن استقبال نکنند با این همه تلاشهای دست اندرکاران تولید که حمایت بانک پاسارگاد را هم برای تولید کنار خود داشته اند همچنان ادامه دارد.

 تصویر مارادونا وارد شد…

در تازه ترین مورد در کنار پوستر فیلم تصویری از مارادونا هم قرار داده شده بلکه این بار و به هنگام امتداد اکران در گروه آزاد، مخاطبان بواسطه دیدن این تصویر به تماشای اثر بنشینند.

جالب است که در این پوستر جدید عبارت “یک کمدی خاص” به عنوان شعار تبلیغاتی فیلم به کار رفته است.

پوستر تازه “من دیه گو مارادونا هستم”

سینماژورنال: عبدالرضا کاهانی کارگردان ایرانی که “استراحت مطلق” را در اکران نوروزی روی پرده داشت فیلمبرداری تازه ترین فیلمش را در سکوت خبری به انتها رسانید.

 به گزارش سینماژورنال پروژه تازه کاهانی “سانسورچی” نام دارد که فیلمبرداری آن پیش از نوروز در شمال کشور انجام شد و این روزها کار صداگذاری آن در حال انجام است.

 کاهانی در تازه ترین فیلمش به سراغ شخصیتهایی رفته که در سالهای اخیر بشدت از آنان گلایه داشت؛ شخصیتهایی که سانسورچی ارشاد هستند و به واسطه درگیری در سانسور است که بلحاظ ذهنی وضیعتی متفاوت را تجربه می کنند.

 عطاران و آقاخانی سانسورچی شده اند

آن طور که “تماشاگران امروز” خبر داده رضا عطاران و سعید آقاخانی نقشهای اصلی این فیلم را ایفا میکنند یعنی دو سانسورچی کمی طناز و البته ابله.

 آنا نعمتی نیز نقش اصلی زن داستان را ایفا میکند؛ زنی که در برخورد با این دو سانسورچی گرفتار سوءتفاهمات ذهنی فراوان می شود.

 کاهانی برای آن که بتواند اخبار مرتبط با پروژه را کنترل کند تمامی فیلمبرداری آن را در شمال کشور انجام داده و آن هم درون یک لوکیشن.

 این کارگردان پرحاشیه ایرانی قصد دارد بلافاصله بعد از گرفتن پروانه نمایش، این فیلم را روی پرده بفرستد.

سینماژورنال: در حالی بناست اکران “من دیه گو مارادونا هستم” تازه ترین فیلم بهرام توکلی از چهارشنبه 9 اردیبهشت ماه در سینماهای کشور آغاز شود که یک اتفاق جالب درباره فیلم افتاده است.

به گزارش سینماژورنال این اتفاق طراحی فانتزی یکی از پوسترهای فیلم با حضور سعید آقاخانی به عنوان تصویر اصلی پوستر است.

آقاخانی در این پوستر با پیراهن شماره 10 تیم ملی آرژانتین که زمانی متعلق به دیه گو مارادونا بود دیده می شود.

پخش فیلم برعهده شرکت تازه تاسیس تهیه کننده اثر

پخش “من دیه گو مارادونا هستم” را موسسه قاب آسمان برعهده دارد که دفتر پخش متبوع جواد نوروزبیگی تهیه کننده فیلم است.

“من دیه گو مارادونا هستم” به سرگروهی اریکه ایرانیان روی پرده خواهد رفت.

داستان فیلم درباره نویسنده ای است که یک بیماری روانی او را با اتهام دزدیده شدن داستانش روبرو می کند.

نقش این نویسنده را سعید آقاخانی بازی میکند و ایفای نقش بیمار روانی را هم صابر ابر برعهده دارد.