سینماروزان: در تازه‌ترین جلسه شورای صنفی نمایش مصوب شد کمدی-خانوادگی «پیشی میشی» به کارگردانی حسین قناعت در سرگروه ایران و «تومان» به کارگردانی مرتضی فرشباف در گروه مگامال از چهارشنبه همین هفته برابر با ۹ مهرماه به نمایش دربیاید.

همچنین شورا مصوب کرد فیلم سینمایی «سراسر شب» به کارگردانی فرزاد موتمن در گروه ماندانا از ۲۳ مهرماه، فیلم سینمایی «سازهای ناکوک» به کارگردانی علی حضرتی ۱۶ مهرماه و فیلم «مردن در آب مطهر» ساخته برادران محمودی از ۳۰ مهرماه روی پرده بیایند.

در جلسه اخیر شورای صنفی نمایش به علیرضا قاسم خان تهیه کننده «روزهای نارنجی» به کارگردانی آرش لاهوتی به دلیل کم‌کاری در زمینه تبلیغات مجازی تذکر داده شد!

سینماروزان: فرزاد موتمن این روزها کمدی کارتونی “چشم و گوش بسته” را روی پرده دارد که برخلاف حریان متداول کمدی‌سازی در ایران به‌جای تاکید بر دیالوگ بر موقعیت‌های کمدی بنا شده است و فروشی مناسب هم داشته است.

موتمن پیش از “چشم و گوش بسته” فیلمی به نام “سراسر شب” را ساخته بود که بعد از سه سال هنوز مجال اکران نیافته است.

موتمن با لو دادن داستان “سراسر شب” به “شرق” گفت: سال‌ها پيش فيلمي به اسم «شب‌هاي روشن» ساختم، قرار نيست تا آخر عمر آن را تکرار کنم. «سراسر شب» خيلي به «شب‌هاي روشن» نزديک است. داستان فيلم‌سازي است که سال‌ها پيش فيلمي به اسم «شب‌هاي روشن» ساخته اما در اين شب بخصوص پول خريد يک چيزبرگر را هم ندارد. اتفاقا در بخشي از فيلم «سراسر شب» کارگردان و تهيه‌کننده درباره ساخت يک کمدي با هم صحبت مي‌کنند!!!

سینماروزان: شورای پروانه نمایش در تازه ترین جلسه خود با صدور سه پروانه نمایش موافقت به عمل آورده که در میان آنها بیش از همه پروژه‌ای با عنوان «روزهای نارنجی» جلب نظر می‌کند که نام علیرضا قاسم خان مدیر موزه سینما به عنوان تهیه کننده آن آمده است.

«روزهای نارنجی» را آرش لاهوتی ساخته که سابقه مستندسازی دارد و نامش یادآور «نارنجی پوش»داریوش مهرجویی است ولی گویا این پروژه همان فیلم «واسطه» است که با حضور هدیه تهرانی و علی مصفا تولید شده است و حالا با تغییر نام مجوز نمایش گرفته است.

فهرست کامل پروانه نمایشهای صادره به شرح زیر است:

–«روزهای نارنجی» به تهیه کنندگی علیرضا قاسم خان، کارگردانی آرش لاهوتی و نویسندگی مشترک آرش لاهوتی و جمیله دارالشفایی در ژانر اجتماعی

–«سراسر شب» به تهیه کنندگی جواد نوروز بیگی، کارگردانی فرزاد موتمن و نویسندگی مشترک فرزاد موتمن و زامیاد سعدوندیان در ژانر اجتماعی

–«دٌم سرخ ها» به تهیه کنندگی سعید سعدی، کارگردانی آرش معیریان و نویسندگی ناصر مولوی وردنجانی در ژانر کمدی

سینماروزان: حذف تازه ترین فیلم فرزاد موتمن با نام «سراسر شب» از جشنواره سی و ششم فیلم فجر با انتقاد این کارگردان مواجه شده است.

به گزارش سینماروزان این کارگردان پیشتر با گلایه از عدم انتخاب فیلمش در جشنواره با توصیفی که یادآور آثار هندی بود محصول تازه‌اش را چندژانری توصیف کرده بود(اینجا را بخوانید) و حالا در یادداشتی برای «اعتماد» جشنواره سی و ششم را جشنواره‌ای بی‌بخار و خلوت دانسته است

جالب است که موتمن در ادوار پیشین که فیلمهایش در جشنواره بود و از جمله دوره سی و سوم که «خداحافظی طولانی» اش که با حمایت آقازاده الیاس حضرتی تولید شد و در چندین رشته کاندیدای سیمرغ شد از بی‌بخاری جشنواره‌ سخن نمی‌گفت و همین که فیلم تازه‌اش حائز شرکت در جشنواره تشخیص داده نشد متوجه درصد پایین بخار جشنواره شده است.

متن یادداشت فرزاد موتمن را با طرح این پرسش بخوانید که اگر «سراسر شب» در جشنواره پذیرفته می‌شد باز هم این کارگردانی درباره بی بخاری جشنواره می گفت یا آن گاه از درصد بالای بخار و احتمالا شرجی بودن(!!) و شلوغی این جشنواره سخن می‌راند؟

جشنواره‌اي بي‌بخار و خلوت

جشنواره فيلم فجر امسال را فيلم‌هاي دولتي و البته بخش خصوصي كه بودجه‌اش را دولت تقبل كرده تشكيل مي‌دهد. بعضي وقت‌ها احساس مي‌كنم مسوولان دوست دارند يك عده فيلمساز را از جشنواره حذف كنند. ليست فيلم‌هايي هم كه به بخش مسابقه و سوداي سيمرغ راه پيداكرده كاملا مهندسي‌شده است به همين منظور ما با جشنواره‌اي خلوت و بي‌بخار مواجه هستيم.

جشنواره فيلم فجر مي‌توانست فهرست فيلم‌هايش را متنوع بچيند. اين فستيوال انگار علاقه‌اي نداشت كه فيلمسازي همچون من در آن حضور داشته باشد. از ١٢ سال پيش سرمايه ساخت فيلم را از من دريغ كردند و امسال هم به من گفتند كه در جشنواره جايي نداري. من پيش‌تر يكي دو تا فيلم بد ساختم كه آنها در بخش بين‌الملل جشنواره نمايش داده‌شده اما مسوولان فيلم «سراسر شب» را به‌راحتي ناديده گرفتند و به آن توجهي نكردند.
فيلم «سراسر شب» فيلم متفاوتي در كارنامه من است و بهترين فيلمي است كه ساخته‌ام. ساختار آن به‌شدت متفاوت كه نمونه و شبيه آن در سينماي ايران ساخته نشده. قطعا وقتي تماشاگر با آن مواجه شود خودش قضاوت مي‌كند تاكنون پنج بار كانديداي دريافت سيمرغ بودم اما هيچ‌وقت جايزه نگرفتم اما قطعا اين فيلمم بدون حضور در جشنواره فجر ماندگار خواهد شد.

سینماروزان: فرزاد موتمن کارگردانی که فیلم پشت خط اکران مانده «آخرین بار کی سحرو دیدی؟» را در کارنامه دارد امسال با فیلمی به نام «سراسر شب» به تهیه‌ کنندگی جواد نوروزبیگی متقاضی حضور در جشنواره بود اما فیلمش به جشنواره راه پیدا نکرد؛ مسأله ای که البته گلایه موتمن را به دنبال داشت.

به گزارش سینماروزان موتمن در یکی از تازه ترین گفتگوهایش پیرامون «سراسر شب» و در توصیف ویژگیهای فراوان فیلمش به «سینما» گفت: فیلمی است که لحنی به خصوص دارد و مولتی‌ژانر است؛ در عین حال که یک درام عشقی است، فیلمیست خیابانی؛ و از آنجا که فیلمیست خیابانی و کم و بیش واقع گرا اما صحنه های تخیلی خیلی زیادی دارد و حتی در برخی موارد تنه به فیلمهای علمی-تخیلی می‌زند. رگه ترسناکی دارد و به علاوه یک صحنه موزیکال و لحن کمدی-خفیفی که در سراسر فیلم پراکنده است. یک قصه فرعی پلیسی هم در فیلم وجود دارد و فیلمی است که ژانرهای متفاوتی در خود تجربه کرده.

اگرچه این مولتی ژانری یا چندژانری بودن «سراسر شب» را نمی‌توان نقطه قوت یا ضعف فیلم قلمداد کرد اما با توصیفی که موتمن از فیلمش ارائه کرده که از واقع‌گرایی تا تخیلی بودن و از مایه‌های ترسناک تا کمدی را در خود دارد، گونه‌ای موسوم به «ماسالا» را تداعی میکند که بیش از هر نقطه دیگر در تولید فیلمهای هندی کاربرد دارد.

«ماسالا» نام ادویه هندی و سبک غالب فیلمسازی بالیوود است که از اکشن تا کمدی و پلیسی و مایه های عاشقانه را دربرمی گیرد و چنان ملغمه ای از اتفاقات مختلف و گاه متناقض را ارائه میدهد که فقط و فقط «فیلم هندی» است که میتواند آن را توصیف کند.

آنچه فرزاد موتمن در توصیف چندژانری بودن فیلمش ارائه داده هم بیش از هر چیز گونه «ماسالا» را تداعی میکند. آیا «سراسر شب» یک فیلم هندی است؟

سینماروزان: فرزاد موتمن کارگردانی که تقریبا در تمامی ادوار سیاسی سعی کرده فیلمهایش را بسازد در تازه ترین گفتگویش که با «برنا» انجام شده با اشاره به وضعیت مطلوب کاریش در دولت یازدهم که موجب شده او بتواند سه فیلم بسازد از این گفته که در دهه 60 که خانه سینما وجود نداشت وضعیت سینمای ایران بهتر بود.

فرزاد موتمن در ارتباط با عملکرد سازمان سینمایی در دولت یازدهم، اظهار کرد: حقیقتا خودم را مجاز به صحبت در این رابطه نمی‌دانم و از طرف دیگر کارشناسی این مسئله خیلی مفصل است، ولی خوشبختانه در دولت فعلی شرایطی رقم خورد تا بتوانم 3 فیلم سینمایی بسازم و به طور کل مصیبت‌های سینماگران در دولت روحانی کمتر از دولت قبلی شد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اعلام اینکه به خانه سینما اعتقاد ندارم، بیان کرد: متاسفانه در کشورمان هر زمان بوروکراسی شکل گرفته است برای صنوف مربوطه بیشتر مشکل ایجاد کرده است به عنوان مثال در دهه 60 که خانه سینما وجود نداشت، حال سینمای ایران بهتر بود و مشکلی خاصی وجود نداشت و خودم شخصا خواهان انحلال تمام بوروکراسی‌ها هستم.

این فیلمساز در ارتباط با ارزیابی خود از استقبال مردم از سینما طی دو سال اخیر، گفت: این مسئله به وزارت ارشاد آن چنان ارتباطی پیدا نمی‌کند، بنظرم از نیمه اول سال گذشته یا وضعیت معیشتی مردم بهتر شده بود که به سینما رفتند یا اینکه وضعیت مادی خوبی نداشتند که اوقات فراغت خود را در سینما سپری می کردند.

موتمن در ارتباط با ساخت فیلم سینمایی «سراسر شب» گفت: ظرف چند روز آینده تکلیف ساخت این سناریو مشخص خواهد شد و اخبار مربوط به آن را توسط روابط عمومی فیلم در اختیار رسانه‌ها قرار خواهیم داد.

سینماروزان: فرزاد موتمن کارگردانی که در سالهای اخیر پرکارتر از قبل شده و تقریبا سالی یک فیلم می سازد و البته هر سال هم می گوید که امسال بهترین فیلمش را می سازد(!) داور بخشی موسوم به “کتاب و سینما”ی جشنواره فیلم کوتاه تهران است.

به گزارش سینماروزان موتمن به بهانه این داوری در گفتگویی با “شرق” شرکت کرده و عجیب است که در ابتدای گفتگو صادقانه اعتراف کرده اصلا کتاب‌خوان نیست و به اشتباه فکر می کنند او کتابخوان است و برای داوری در بخشی مرتبط با کتاب انتخابش می کنند.

متن کامل گفتگوی موتمن را بخوانید:

چرا داوري يکي از بخش‌هاي جشنواره فيلم کوتاه تهران را پذيرفتيد؟
درواقع بخش مسابقه «کتاب و سينما»ي سي‌وسومين جشنواره فيلم کوتاه تهران را به من و دو همکار ديگرم سپردند. شايد به دليل اقتباس‌هاي ادبي که در مجموعه کارهايم کردم، باوري شکل گرفته که من کتاب‌خوان هستم، درحالي‌که من زياد کتاب نمي‌خوانم.
 واقعا همين‌طور است؟
(مي‌خندد) بله.
 به نظر شما برگزاري جشنواره فيلم کوتاه با قدمت ٣٣ دوره، چقدر مي‌تواند بر هنر و صنعت سينماي ايران تأثير مثبت داشته باشد؟
ببينيد درباره اين‌گونه مسائل نمي‌توان قطعي حرف زد. مثل اين مي‌ماند که بپرسيم جشنواره فيلم فجر تأثيري بر سينماي ايران گذاشته يا نه؟!
 بالاخره تأثير مي‌گذارد يا نه؟
هم مي‌گذارد و هم نمي‌گذارد! واقعيت اين است فيلم‌سازان جواني که فيلم کوتاه مي‌سازند، ‌سرمايه‌هاي آتي سينماي ما هستند. بنابراين نياز دارند که ديده شوند و کارهايشان مورد داوري و قضاوت قرار گيرد. از اين نقطه‌نظر، به نظرم انجمن سينماي جوانان ايران به فيلم‌سازان جوان کمک مي‌کند.
 به نظر شما شکل و پيکره فيلم‌سازي مستند که شما در آن يد طولايي داريد و موردعلاقه شماست، ‌به فيلم کوتاه نزديک‌تر است يا سينماي بلند حرفه‌اي؟
نه واقعا. اين‌طور نيست.
 واقعيت از نظر شما چيست؟ ‌
واقعيت اين است كه من فيلم مستند را دوست نداشتم!
  پس چرا اين‌قدر زياد فيلم‌هاي مستند ساختيد؟
براي اينکه مي‌خواستم از طريق ساخت فيلم‌هاي مستند، فيلم‌سازي را ياد بگيرم. ضمنا فرصتي برايم فراهم کرد تا ايرانگردي کنم. من در دهه ٦٠ خورشيدي حتي از دورافتاده‌ترين روستاهاي کشور بازديد کردم و درباره‌شان فيلم ساختم. تمرکزم هم بيشتر روي عشاير بود و اقليت‌هاي قومي؛ گستردگي‌اش هم از عشاير سيستان‌وبلوچستان تا خوزستان، ‌از ترکمن‌صحرا تا کلات نادر بود. بنابراين بهترين فرصت بود تا مردم و کشورم را بشناسم.
 با اين رويکرد، ‌چرا چنين نگاهي در فيلم‌هاي داستاني‌تان انعکاس پيدا نکرده است؟
براي اينکه تاکنون فيلم‌نامه‌هاي فيلم‌هايي که ساخته‌ام را ديگران نوشتند. بنابراين تصوير دقيقي از نگاه من در آنها وجود ندارد.
  پس با اين نگاه، هيچ‌کدام از فيلم‌هايتان را دوست نداريد؟ ‌
لطفا، ‌هيچ‌چيزي را قطعي بيان نکنيد! چون به نظرم هيچ‌چيز قطعي نيست. من خود برخي از فيلم‌هايم را مثل «شب‌هاي روشن»، «‌سايه روشن»، ‌«صداها»، ‌«هفت پرده» و تا حدودي «خداحافظي طولاني» دوست دارم. درعين‌حال هر يک از آنها تصوير دقيقي از آنچه من به‌دنبال آن هستم، نمي‌دهند.
  کي ان‌شاءالله فيلمي مي‌سازيد که تصوير دقيق ذهني شما در آن نقش خواهد بست؟
امسال. فيلم‌نامه «سراسر شب» را خودم نوشته‌ام و فيلم هم دقيقا آن چيزي است که من از سينما مي‌فهمم.
  البته اين نگاه شما بسيار آرماني است. چرا؟
اصولا همه فيلم‌سازان به دليل نقش تأثيرگذار اقتصاد و سرمايه، بر امر فيلم‌سازي و همين‌طور حساسيت‌هاي بالايي که در جامعه حکمفرماست، نمي‌توانند فيلمي را بسازند که کاملا مدافع آن هستند!
 در اين حيطه پرفشار، ‌اصلا چرا ديگر فيلم مي‌سازيد؟ ‌
براي من نفس فيلم‌سازي عزيز است. حتي زماني که فيلم بد مي‌سازم، از همان ابتدا مي‌دانم که دارم فيلم بد مي‌سازم. به‌همين‌دليل مي‌گويم من را نمي‌توانيد از طريق فيلم‌هايم قضاوت کنيد.
  البته فيلم هر کس جدا از شخصيت اوست. بااين‌حال چرا به واژگان «سايه» و «شب» اين‌قدر علاقه‌مند هستيد؛ چون در عناوين فيلم‌هايتان حضور پررنگي دارند؟ ‌
اتفاقي اين‌طوري شده است.
 چقدر به واژه «اتفاق» در زندگي معتقديد؟ ‌
به نظرم همه‌چيز اتفاقي است. من حتي اتفاقي زن گرفتم و… خب براي من اين‌جوري است… .