به گزارش سینماروزان در رقابت تنگاتنگ برای ایجاد سالن‌های مجهز و مدرن در کلانشهرها، بسیاری از شهر‌های کشور فاقد هر گونه سالن سینما هستند.

علی سرتیپی تهیه کننده سینما و سینمادار می‌گوید: «متأسفانه در حال حاضر نظارت درستی روی ساخت‌وساز سالن‌های سینمایی وجود ندارد، به عنوان مثال در غرب تهران پردیس‌هایی مانند «کوروش»، «زندگی» و «مگامال» فعال است که هر کدام چندین سالن سینما دارد، با وجود این تعداد سالن سینما، یک پردیس دیگری با نام «رزمال» در حال ساخت است که دارای هشت سالن سینماست یا «ایران مال» که در حال حاضر با ۱۱سالن سینما ساخته شده است و می‌خواهد ۲۰سالن دیگر نیز به مجموعه خود اضافه کند.»

از سوی دیگر محمود کاظمی مدیرعامل موسسه «بهمن سبز» درباره وضعیت سینما‌ها در دیگر شهر‌های کشور، می‌گوید: «در حال حاضر هزارو ۲۰۰ شهر داریم که تنها ۱۵۰شهر از این تعداد سینما دارند. آخرین استاندارد جهانی می‌گوید برای هر ۱۰هزار نفر باید یک پرده سینما وجود داشته باشد و این یعنی باید ۸هزار پرده در ایران وجود داشته باشد.»

کاظمی می‌افزاید: «ما در حال حاضر زیر ۵۰۰ پرده نمایش داریم که به ازای هر ۱۶۰هزار نفر در کشور یک پرده سینما وجود دارد که این آمار یک‌هفدهم استاندارد جهانی است. سرمایه‌گذار زمانی که می‌خواهد با هزینه خود در شهرستان‌ها سالن بسازد، دولت باید به او کمک کند، در غیر این صورت این سرمایه‌گذاری هیچ فایده‌ای ندارد.»

اگرچه سرمایه‌گذاران بخش خصوصی به دنبال منافع اقتصادی از فعالیت‌های فرهنگی هستند و ساخت سالن‌های سینما در شهر‌هایی مانند تهران به دلیل توجیه اقتصادی ادامه دارد، ولی بی‌توجهی به هزارو ۵۰ شهری که فاقد حتی یک سالن سینما هستند، تأسف‌انگیز است. نبود سالن‌های سینما در شهر‌های کوچک باعث حذف سینما رفتن از سبد فرهنگی خانوار‌ها می‌شود و در نهایت حتی اگر سالن سینمایی در آن شهر‌ها ایجاد شود، برای فرهنگ‌سازی استفاده از آن باید زمان و هزینه صرف شود.

این کارگردان افزود: متأسفانه ما همواره شاهد آن بوده ایم که هر دولتی رأس کار آمده بیشترین بودجه و انرژی اش را صرف تولید و اکران فیلم های سینمایی کرده و به نوعی با سینمای مستقل به ستیزه و رقابتی ناعادلانه پرداخته است.

وی ادامه داد: مسئولان فرهنگی و هنری در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باید بدانند دولت قرار نیست فیلم بسازد! دولت باید به توسعه زیرساخت های سینما کمک کند و امیدوارم این بصیرت در دولت به وجود آید که به جای رقابت با سینماگران سالن سازی کند و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری سینمای کشور را تقویت کرده و از سوی دیگر به تربیت نیروهای متخصص بپردازد و بودجه های هنگفتی را که صرف تولید آثار سینمایی می کند برای امور رفاهی سینماگران که در وضعیت معیشتی خوبی به سر نمی برند مصرف نماید.

نعیمی خاطرنشان کرد: متأسفانه فیلمسازانی که مستقل کار می کنند و به هیچ جریان خاصی وابستگی ندارند همیشه شرایط شان بسیار سخت تر و بغرنج تر از سایر فیلمسازان بوده است که از بودجه های دولتی ارتزاق می کنند و دولت باید به این مهم توجه کند.