سینماروزان: آنونس فیلم سینمایی «زالاوا» به تهیه‌کنندگی سمیرا و روح‌الله برادری، رونمایی شد.
این آنونس را میثم میرزائی ساخته است.
پخش زالاوا را که مضمونی مرتبط با اجنه دارد، #خانه_فیلم بر عهده دارد.
زالاوا نخستین فیلم ارسلان امیری به عنوان کارگردان بوده و نوید پورفرج، پوریا رحیمی سام، و هدی زین‌العابدین از بازیگران این فیلم هستند.
سینماروزان: پوستر فیلم سینمایی «زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری و تهیه‌کنندگی سمیرا و روح‌الله برادری با طراحی محمدحسین هوشمندی رونمایی شد.
این فیلم سینمایی از هشتم تیرماه در سراسر کشور روی پرده است.
«زالاوا» تاکنون منتخب سی و شش جشنواره بین‌المللی همچون ونیز، تورنتو، روتردام، گوتنبرگ، کارلو‌وی واری و … بوده و سال گذشته در جشنواره‌ی فیلم ونیز، جایزه بزرگ هفته منتقدین فیلم ونیز و جایزه فیپرشی بهترین فیلم سه بخش افق‌ها، هفته منتقدین و روزهای ونیز را از نگاه داوران فدراسیون بین المللی منتقدان فیلم، دریافت کرده است.
این فیلم سینمایی با کاندید شدن در ده رشته برای کسب سیمرغ بلورین و دریافت چهار سیمرغ بلورین بهترین کارگردان فیلم اول (ارسلان امیری)، بهترین فیلمنامه (ارسلان امیری، آیدا پناهنده و تهمینه بهرام)، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (پوریا رحیمی سام)، بهترین صدابرداری (رشید دانشمند) و دیپلم افتخار بهترین فیلم‌برداری (محمد رسولی)؛ یکی از شگفتی‌های سی و نهمین جشنواره فیلم فجر بود.
همچنین نوید پورفرج نیز، جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی مرد را از جشنواره دهوک از آن خود کرده است.
رشید دانشمند و امیرحسین قاسمی نیز برای «زالاوا» از چهاردهمین جشن بزرگ منتقدین جایزه بهترین صدا را دریافت کردند.
#زالاوا در گونه رازآمیز ، یکی از آثار مهیب سینمای ایران است که با روایت داستانی جذاب، از عواقب گرفتاری در خرافه می‌گوید.
پخش #زالاوا را موسسه #خانه_فیلم به مدیریت سعید خانی برعهده دارد.
سینماروزان/کیوان بهارلویی: شورای صدور پروانه ساخت با تولید سه فیلمنامه موافقت کرد.
مهدی فرجی از مدیران سالیان تلویزیون در همکاری با جلیل شعبانی تهیه‌کننده فیلمهای ارگانی “منصور” و “سوءتفاهم” پروانه “پسر مریم” را گرفته که یادآور فیلمیست به همین نام ساخته حمید جبلی!!
حمید جبلی بیش از دو دهه قبل فیلم “پسر مریم” را ساخته بود که مضمونی درباره نزدیکی ادیان داشت.
روح‌الله برادری و فرزندش سمیرا که فیلم تحسین‌شده “زالاوا” را آماده اکران دارند پروانه ساخت “اشغال” را گرفته‌اند که نامش یادآور فیلمنامه تولید‌شده شناخته شده‌ای از بهرام بیضایی است.
فیلمنامه “اشغال”بیضایی همچون “کلاغ” مضمونی درباره گم‌شدگی دارد؛ پس از گم شدن یک اداره‌جاتی با نام فکرت، عالیه-همسرش که هنرپیشۀ تئاتر است-در تلاش برای یافتن او به جایجای دنیای جنگزدۀ سالهای ١٣٢٠ تا ١٣٢٥ شمسی سر میکشد و بسان “سگ‌کشی” در پایان چنان همه تصورات خویش را واژگون می‌یابد که نگو و نپرس!
“مرد بازنده” سومین فیلمنامه پروانه ساخت گرفته است که بناست محمدحسین مهدویان آن را بسازد. عنوان فیلم تازه مهدویان هم یادآور عنوان “بازنده” ساخته قاسم جعفری است. قاسم جعفری “بازنده” را که از تیپ فیلمهای جوانانه پسادوم خردادی بود نزدیک به دو دهه قبل ساخت.
اینکه در سینمای ایران آن قدر حافظه تاریخی وجود ندارد که برای نامگذاری عناوین، دست به دامن نامهای تکراری نشوند را شورای پروانه ساختی باید جواب دهد که یکی از تازه‌ترین اعضای آن مدعی بالا بودن دوز محفوظات سینمایی خویش است و در گفتگوهایش تا می‌تواند از هیچکاک و تیم برتون و… نقل قول می‌آورد ولی انگاری ایشان میانه‌اش با تاریخ سینمای وطنش چندان مطلوب نیست؟؟
فهرست فیلمنامه‌های پروانه گرفته به شرح زیر است:
–«پسر مریم» به تهیه کنندگی مشترک مهدی فرجی برزگر و جلیل شعبانی، کارگردانی و نویسندگی علی جعفر آباد
–«مرد بازنده» به تهیه کنندگی مشترک امیر بنان و سیدمحسن حجازی دهاقانی، کارگردانی محمدحسین مهدویان و نویسندگی مشترک حسین حسنی، ابراهیم امینی و محمدحسین مهدویان
–«اشغال» به تهیه کنندگی مشترک سمیرا برادری و روح الله برادری، کارگردانی و نویسندگی حامد رجبی
سینماروزان: هرچقدر هم که بخواهیم درباره معضلات معیشتی گریبانگیر بدنه سینما ننویسیم و انفعال مدیران بالادستی خانه در این باره را نادیده بگیریم باز اتفاقی می افتد که باب بحث را می‌گشاید.
به تازگی در خانه سینما کمیته ای راه افتاده با نام”کمیته تطبیق اعضای تشکل های خانه سینما” که هدفش ساماندهی اعضای صنوف زیرمجموعه خانه سینما است. این کمیته از روسای صنوف، انجمن ها و کانون ها خواسته هرچه سریعتر تکلیف اعضایی که مدتی است فعالیت ندارند و یا در چند صنف عضویت دارند، مشخص کنند. اینکه در اوضاعی که سینماگران یک بیمه درمانی جامع ندارند چه نیازیست به راه اندازی کمیته های هزینه زا محل سوال است؟؟
روح الله برادری مدیرتولید و تهیه کننده سینما با انتقاد از اینکه اولویت های سینمایی جابجا شده است به “صبا” گفت: از این موضوع متعجبم که آیا همه مسایل مبتلابه اعضای خانه سینما به ویژه مسایل معیشتی و بیمه درمانی و بیمه بیکاری حل شده است که آقایان به طرح مسأله ای فرعی روی آورده اند و الان باید افرادی که عضو چند صنف هستند ساماندهی شوند؟
وی افزود: به طور مثال شخصی مانند من هم توفیق دارم تهیه کننده باشم هم مدیرتولید. من افتخار میکنم که از بدو ورودم به سینما مدیرتولید بوده ام و در این حوزه تجربه دارم ضمن اینکه این صنف از صنوف مقتدر سینماست و اقتدارش را از اعضا و سابقه آنها می گیرد و نباید با لغو عضویت اعضای قدیمی، این صنف را تضعیف کرد.
مدیر تولید فیلم سینمایی «سجاده آتش» تاکید کرد: خانه سینما باید به صنوف پرقدرت خود پر و بال بدهد و همچنین به سیاستگذاری مدیران صنوف احترام بگذارد. خودم اگر بخواهم بین صنف مدیران تولید و تهیه کنندگان یکی را انتخاب کنم صنف مدیران تولید را برای ادامه عضویت انتخاب می کنم ولی مسأله اینجاست که بیکاری در سینما غوغا میکند و آقایان در مسیر فرعی اند!
سینماروزان: توزیع نامتناسب اکران در نیمه دوم سال 96 با تراکم اکران و روی پرده رفتن انبوهی فیلم در هر دوره اکران تشدید شد و شرایطی را پیش آورد که کلی فیلم دارای پتانسیل برای فروش بالا، به فروش متوسط یا سوختن بسنده کنند.
به گزارش سینماروزان روزنامه فرهنگی-اجتماعی «جام جم» در گزارشی با کنار هم قرار دادن تعداد سالنهایی که در اختیار شش فیلم مختلف قرار گرفته به پرسشی کلیدی دست زده درباره چرایی تبعیض در توزیع سالن میان فیلمها؛ واقعا چرا نزدیک به 400 سالن سینما در اختیار 3 فیلم از یک شرکت پخش خاص قرار گرفته و سه فیلم مستقل روی هم 100 سالن هم ندارند؟
متن گزارش «جام جم» را بخوانید:
این روزها فقط با یک جستجوی کوچک و دیدن جدول فروش فیلمها یا حتی فقط فیلمهای در حال اکران می‌شود به نتایج عجیبی رسید. نتایجی که فقط یکی از آنها می‌تواند شاخک‌های مدیران سینمایی را دست کم در مورد احتمال وجود یک کارتل سینمایی در پخش و اکران حساس کند.
نتایجی که یکیش این است: حدود 400 سالن برای اکران سه فیلم از یک شرکت خاص در نظر گرفته شده است. یعنی برای اکران «بدون تاریخ بدون امضا»، «آینه بغل» و «ما خیلی باحالیم.»
با این اوصاف هم برای اکران فیلم‌هایی مستقل مانند «مادری»، «کمدی انسانی» و «پل خواب» روی هم فقط 100 سالن سینما می‌ماند.
اما چه اتفاقی می‌افتد که این شرکت خاص سالن‌ها را قبضه میکند؟ آیا ممکن است این شرکت روابطی در میان انجمن‌ها یا مجمع‌ها یا حتی در سازمان سینمایی داشته باشد؟ آیا همه اینها تصادفی است؟
آیا ممکن است به صورتی کاملا تصادفی 400 سالن در اختیار سه فیلمی قرار گیرد که مستقیم یا غیرمستقیم از این کارتل سینمایی خاص درآمده باشد؟
عجالتا با دو تهیه‌کننده سینما به گفت‌وگو نشسته‌ایم و باقی اطلاعاتی که ممکن است ما را به جواب برساند را می‌گذاریم برای بعد… .
غلامرضا آزادی تهیه‌کننده و کارگردان سینما با اشاره به خودکامگی در حوزه اکران، شرکت توزیع و پخش یک شرکت خاص را یک کارتل خودکامه دانست. او در گفت‌وگو با جام‌جم تصریح کرد: تمام تهیه‌کنندگان و کارگردانانی که در حوزه سینما مشغول فعالیت هستند به نوعی درگیر خودکامگی‌های اکران هستند. خودکامگی و مافیای یک شرکت خاص به حدی رسیده که هر کاری بخواهد میکند. این شرکت کسانی را در قسمت‌های مختلف سینما دارد که برایش تسهیلات مختلفی را فراهم میکند و دیگر تبدیل به کارتلی خودکامه در سینما شده. هر زمان هم که ما به عنوان تهیه‌کننده یا کارگردان شکایت به مراکز دولتی می‌بریم می‌گویند این موضوع مربوط به بخش خصوصی سینماست! در کش و قوس این مسائل اکران، عموما فیلم‌هایی که مربوط به تجلی فرهنگ ایران است نادیده گرفته می‌شوند و از آنطرف فیلمهای نه چندان ارزشمند فروش‌های میلیاردی می‌کنند! متاسفانه همین موضوع است که باعث تغییر ذائقه مخاطب شده. مردم ما مردمی نبودند که گزارش‌های روزمره از اجتماع یا کمدی‌های سخیف را که ریشه در لمپنیزم دارند فیلم بدانند، اما امثال این شرکت‌ها سینما را به این سمت و سو کشانده‌اند.
تهیه‌کننده فیلمهای سینمایی «شور زندگی»، «مرد نامرئی» و «دره شاپرک‌ها» ادامه داد: امیدوارم با شورای صنفی جدیدی که از سال آینده شروع به کار میکند دیگر شاهد چنین مناسباتی در اکران نباشیم. چون همه می‌دانند که یک شرکت خاص در شورای صنفی کسانی را داشت که برای گروه خودشان کار نمی‌کردند بلکه برای یک شرکت خاص کار می‌کردند و به نوعی شریک یک شرکت خاص محسوب می‌شدند. یک شرکت خاص افرادی را در رئوس سینما داشت یا دارد که برای سود شرکت‌شان هر کاری می‌کنند و اینها دقیقا همان کسانی هستند که به سینما به عنوان نوعی تجارت می‌نگرند. الان بسیاری از تهیه‌کنندگان و کارگردانان ما زمین خورده‌اند و اینها همان کسانی هستند که یا از ایران رفته‌اند یا در سکوت دیگر کار نمی‌کنند. مگر یک تهیه‌کننده چقدر سرمایه دارد که مرتب فیلم بسازد و با شکست مواجه شود! فاجعه اکران به حدی رسیده که فیلمی دو میلیون می‌فروشد و فیلمی دیگر با شرایط بهتر اکران 20 میلیارد! و به هیچ وجه هم نمی‌توان گفت که فیلم دو میلیونی فیلم خوبی نیست و در مقابل فیلم 20 میلیاردی فیلم ارزشمندی است.
روح‌ا… برادری، تهیه‌کننده پیشکسوت سینما مشکلات پخش و اکران را منحصرا مربوط به تصمیمات شورای صنفی نمایش دانست. او به جام‌جم گفت: مشکلات ما در حوزه پخش و اکران به شورای صنفی و تصمیماتش برمی‌گردد که در اغلب موارد ظلمی است در حق صاحبان فیلم. شورای صنفی غالبا با تصمیمات‌اش موجب نابودی بخش خصوصی سینما می‌شود. تهیه‌کنندگان بخش دولتی اگر شرایط خوبی برای اکران‌شان مهیا نشود برایشان مهم نیست. چون پولشان از جای دیگری تامین می‌شود، اما کسانی که در بخش خصوصی فعالیت می‌کنند برایشان مهم است که چه زمان و با چه شرایطی فیلمشان به اکران درمی‌آید.
تهیه‌کننده فیلم‌هایی چون «درساژ»، «احتمال باران اسیدی» و «شهابی از جنس نور» تصریح کرد: به نظرم باید زیرساخت‌های سینمایی را بهبود ببخشیم. الان بسیاری از مناطق محروم و شهرستان‌ها هستند که اصلا سینما ندارند و ضروری است برایشان سالنی مطلوب فراهم کنیم. کشور ما با کمبود شدید زیرساخت‌ها و مکان‌های فرهنگی و هنری مواجه است و چنانچه این کمبود مرتفع شود بخش اعظم مشکلات ما هم رفع خواهد شد.