سینماروزان: چتر سینمای ایران سالیان سال است که در همسایگی اسپانیا و ایتالیا در بازار کن برپا می‌شود و بعضی‌ها در تلاش هستند که ایران همین جایگاه را از دست بدهد. از آن سو عربستان پس از یک وقفه، پاویون خوبی را در کن گرفت و هزینه‌های زیادی خرج کردند و با برنامه‌های زیاد، ادعا داشتند که در حال تبدیل به قطب سینمای منطقه هستند.

رائد فریدزاده -معاون بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی – در نشست تشریح دستاوردهای چتر سینمای ایران در بازار کن ۲۰۲۲ که با حضور احسان هوشیارگر مدیر روابط عمومی فارابی برگزار شد، با بیان مطلب فوق گفت: شرایط به گونه‌ای است که با اندکی غفلت چتر سینمای ایران می‌تواند از میان برود و متاسفانه به دلیل شرایط مالی حضور ما هر سال نحیف‌تر می‌شود و امسال فقط دو نفر از فارابی حضور داشتیم. از این منظر این انتقاد به ما وارد است و اگر مدتی بعد ارقام مربوط منتشر شود، دیدن نصف شدن رقم برپایی چتر ایران نسبت به گذشته جای خوشحالی ندارد. یادآوری می‌شود که در کنار بخش خصوصی ، حدود ۱۱ بخش زیر چتر سینمای ایران بودند.

او تاکید کرد: سمت و سوی جشنواره کن و بازارش به سمتی می‌رود که “متاورس/واقعیت مجازی” را به عنوان بخشی از جریان جدید تولید لحاظ کند. بحث فناوری های نوین VR و متاورس یکی از جدی ترین مباحث کن امسال و صنعت سینما بود که به صورت پررنگی در این جشنواره جریان داشت؛ موضوعی که سینمای جهان به ناگزیر به این سمت می‌رود.

فریدزاده در بخشی از این نشست در پاسخ به پرسشی درباره افرادی که از فارابی به کن رفته و هزینه‌هایشان گفت: از فارابی فقط دو نفر در بازار کن حضور داشتیم و آمار دقیق هزینه شده از سوی فارابی برای شرکت در بازار نیز حدود ۳۳ هزار یورو(حدود یک میلیارد تومان) شامل غرفه ، بلیت، ویزا، تجهیزات و … است.‌ البته زیر چتر سینمای ایران حدود ۱۱ شرکت دیگر هم حضور داشتند.

او در پاسخ به اینکه آیا فیلم “عنکبوت مقدس” را که این روزها کلی واکنش داشته در جشنواره کن دیده یا خیر و آیا اگر ضرورتی به موضع‌گیری بوده چرا در همان جشنواره کن این کار انجام نشد؟ گفت: من فیلم را ندیدم چون سایت جشنواره کن در همان روز اول هک شد و دریافت بلیت ناممکن بود، بجز تعداد محدود و اندکی از خبرنگاران که به شکلی می‌توانستند فیلم را ببینند. با این حال اگر می‌شد هم من فیلم را به دلایل شخصی نمی‌دیدم و فکر می‌کنم الان بعد از اینکه فیلم دیده شده، می‌شود اظهار نظر کرد.

او افزود: اگر کسی فکر کند با حقارت ذاتی که دارد می‌تواند به ساحت امام رئوف توهین کند خیال واهی است، اما کسی می‌تواند روحیه مومنین را خدشه‌دار کند و علی عباسی کارگردان هم در این‌باره صحبت کرده که پیرامون جامعه آن فرد -سعید حنایی کاراکتر اصلی عنکبوت مقدس- فیلم ساخته و براین اساس به ملتی که دلبسته امام بوده توهین کرده است. پس باید صبر می‌کردیم که اول فیدبک‌ها بیرون آید بعد موضع گیری صورت می‌گرفت. درباره شخص خودم بگویم که من زاده مشهدم و اگر در جا و مقامی بخواهم قرار بگیرم که به بخشی از آنچه برایم عزیز است و حریم من تعرضی می‌شود، در آنجا حضور پیدا نمی‌کنم ضمن اینکه حتی اگر اجبار به حضور بود باز هم بلیت پیدا نمی‌شد.

او در بخشی دیگر درباره تولیدات مشترک برنامه‌ ریزی شده بیان کرد: برای عرضه بهتر آثار ایران در بخش بین‌الملل باید زیرساخت‌های تولید مشترک را هدف قرار داد و ما در این راستا سعی کردیم فعالیت کنیم. در این مدت۱۰۰ دیدار در زیر چتر سینمای ایران بوده که ۲۵ دیدار با مدیران جشنواره ها و ۱۵ جلسه برای تولید مشترک از جمله جلسه‌های ما بود.‌

این مدیر سینمایی در پاسخ به  اینکه با چه کشوری تولید مشترک قطعی شده و چرا خبری از تولید مشترک با چین که قبلا اعلام شده بود نیست؟ گفت: چین قرار بود اتفاقی را عملی کند ولی شرکت چینی که قرار بود با یکی از فیلمسازان مطرح ایرانی کار کند با تغییر ساختارش پروژه را قبول نکرد. بجز این، پیشنهادهای اولیه‌ای از صربستان بوده و تفاهم نامه مشترک داشتیم. یک پروژه با پاکستان درباره اقبال لاهوری داریم، با ارمنستان هم دو پروژه پیشنهاد شده ولی بجز آنها استرالیا و هند هم گفت‌وگوهایی شده است.

در ادامه‌ در پاسخ به سوالی درباره برگزاری یکپارچه جشنواره فیلم فجر و واکنش کسانی که طرف دعوت جشنواره فجر هستند، گفت: بازار جشنواره فجر همواره فرصت خوبی بوده که نمایندگان خارجی برای انتخاب فیلم حضور می‌داشتند. ما در آنجا صحبت کردیم و از وزاری فرهنگ کشورهایی که دیدار داشتم برای شرکت در جشنواره فجر دعوت کردیم و گفتند که حضور خواهند داشت. در این دیدارها اعلام کردیم که تاریخ جشنواره تغییر کرده و بسان قبل به صورت یکپارچه برگزار خواهد شد.

فریدزاده درباره سینماگران علاقمند به حضور در جشنواره‌های خارجی تاکید کرد: در هماهنگی با معاون نظارت و ارزشیابی مقرر شده، تهیه‌کننده‌هایی که فیلم‌های آنها در جشنواره های خارجی پذیرفته شده، تسریعی در کار بازبینی فیلم های آنها صورت گیرد تا بعد از دریافت مجوز راهی جشنواره شوند‌.

سینماروزان: هیات معرفی نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار، در پی جلساتی، فیلم «قهرمان» به کارگردانی اصغر فرهادی را به عنوان نماینده سینمای ایران برای معرفی به آکادمی اسکار ۲۰۲۲ انتخاب کردند.

به گزارش سینماروزان تقریبا در تمام سال‌های اخیر و هرگاه اصغر فرهادی فیلمی ساخته، این فیلم‌های او بوده که به عنوان نماینده ایرانی اسکار انتخاب شده و امسال هم اغلب می‌دانستند باز اصغر است که فیلمش به اسکار خواهد رفت‌‌.

فقط این وسط تشکیل هیأت انتخاب برای معرفی فیلم به اسکار فلسفه‌اش چیست؟ اصلا وقتی بناست همه راه‌ها به اصغر ختم شود چه کاریست صرف هزینه و گرفتن وقت اعضای محترم(!!) این هیأت برای معرفی فیلم به اسکار!!!؟؟؟

رائد فریدزاده- برادرزاده مهدی فریدزاده از معاونان سینمایی سابق- معاون بین‌الملل فارابی است و دبیر و سخنگوی هیأت معرفی فیلم ایرانی به اسکار.وی درباره روند انتخاب فیلم به اسکار توضیحاتی داده ولی نگفته چرا وقتی درنهایت بناست فیلم اصغر فرهادی را به اسکار معرفی کنند، باز به دنبال تشکیل هیأت انتخابند؟؟

فریدزاده در گزارش فعالیت این هیأت گفت: کار این هیأت با توجه به تغییر قوانین اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان و تغییر مهلت زمانی شرکت در ادوار اخیر به دلیل شیوع ویروس کووید۱۹، با بررسی ۴۴ فیلم اکران شده ایرانی آغاز شد و سپس اعضای هیات انتخاب به یک فهرست متشکل از ۳ فیلم رسیدند.

به گفته فریدزاده، در ادامه هیات معرفی نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار با بازخوانی مقررات به بازبینی و بررسی تخصصی فیلم‌ها پرداختند و پس از رأی‌گیری و تجمیع نظرات، از میان ۳ فیلم «دشت خاموش»، «بندربند»  و «قهرمان»، فیلم «قهرمان» به کارگردانی اصغر فرهادی به عنوان گزینه نهایی انتخاب شد و با امضای اعضای این هیأت، به عنوان نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار سال ۲۰۲۲ معرفی خواهد شد.

امسال هیات معرفی فیلم ایرانی به فرهنگستان علوم و هنرهای سینمایی اسکار ۲۰۲۲ از هنرمندان پیشنهادی خانه سینما شامل محمدعلی نجفی (کارگردان و رئیس هیأت مدیره خانه سینما)، پریوش نظریه (بازیگر)، مهدی سجاده‌چی (فیلمنامه‌نویس)، محمدمهدی عسگرپور (کارگردان و دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر)، شادمهر راستین (فیلمنامه‌نویس)، فریدون جیرانی (فیلمنامه‌نویس و کارگردان)، رسول صدرعاملی (تهیه‌کننده و کارگردان) و رامین حیدری فاروقی (کارگردان)  و رائد فریدزاده (دبیر شورای بین‌الملل ومعاون بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی) تشکیل شد.

سینماروزان: وقتی بناست در همان مرحله اول اسکار غیرانگلیسی زبان حذف شویم چه کاریست که باز بر مسیرهای تجربه شده اصرار میکنیم و فیلمهایی را به اسکار نمی فرستیم که لااقل بخشی دیده نشده از سینمای ایران را پوشش دهند؟؟

این پرسشی است که بعد از حذف “بدون تاریخ بدون امضاء” از رقابت در اسکار-آن هم حذف در همان مرحله ابتدایی-به ذهن خطور میکند.

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی درحالی فهرست نامزدهای اولیه ۹ بخش  اسکار امسال را اعلام کرد که نامی از «بدون تاریخ، بدون امضاء» نماینده ایران در میان بهترین فیلم‌های غیرانگلیسی زبان دیده نمی‌شود.

«پرندگان مهاجر» از کلمبیا، «گناهکار» از دانمارک، «هرگز رو برنگردان» از آلمان، «دزدان فروشگاه» از ژاپن، «آیکا» از قزاقستان، «کفرناحوم» از لبنان، «رُما» از مکزیک، «جنگ سرد» از لهستان و «سوختن» از کره جنوبی نامزدهای اولیه اسکار غیرانگلیسی زبان هستند.

حالا وقتش نیست از اعضای هیأت انتخاب فیلم برای اسکار مشتمل بر آتوسا قلمفرسایی،  محمد آلادپوش ، امین تارخ، فرهاد توحیدی، رامین حیدری فاروقی، محمد مهدی عسگرپور، قاسم قلی پور و رائد فریدزاده که این آخری برادرزاده مهدی فریدزاده- معاون اسبق سینمایی و خواهرزاده حسن خجسته معاون اسبق صدا است- بخواهیم بیانیه ای درباره این شکست صادر کنند و توضیح دهند چرا با اصرار بر انتخاب فیلمی متأثر از سینمای خرده پیرنگ فرهادی، راه را بر انتخاب گزینه ای تجربه نشده بستند؟؟

تا چه هنگام بناست متکی بر سینمای فرهادی و دنباله روان وی، فیلم به اسکار بفرستیم و همان اول شکست بخوریم؟؟؟

آیا نمیشد یک بار هم فیلمهایی استراتژیک مانند “به وقت شام” را نماینده اسکار کنیم ولو اینکه به قیمت شکست خوردن چندی را با گونه دیگری از سینمای ایران آشنا کرده باشیم؟؟

سینماروزان: درحالیکه هیات انتخاب فیلم ایرانی برای اسکار که رائد برادرزاده مهدی فریدزاده معاون سینمایی میرسلیم و حسن خجسته معاون صدای لاریجانی در آن حضور داشته فیلم “بدون تاریخ بدون امضاء” را به اسکار فرستاده رسانه اصولگرای “جوان” از تلاش کشورهای مختلف اروپایی و حتی آسیایی برای رقابت در اسکار با فیلمهای جنگی-میهنی خبر داده است.

متن گزارش “جوان” را بخوانید:

در حالی که امسال وزارت ارشاد دولت دوازدهم از ارائه فیلمی با موضوع جنگ به آکادمی اسکار پرهیز کرد، با مشاهده لیست آثار ارائه شده به اسکار از سوی بسیاری از کشور‌های مهم اروپایی و غربی مشاهده می‌شود که این کشور‌ها آثاری با موضوع جنگ را رهسپار اسکار کرده‌اند.

دست‌کم ۱۰ کشور اروپایی امسال فیلم‌هایی با موضوع جنگ را به آکادمی اسکار معرفی کرده‌اند و ابایی از این مسئله نداشته‌اند که فیلمی با این موضوع را به عنوان یکی از بهترین آثار سینمایی خود روانه اسکار کنند جالب است که تقریباً نیمی از آثار مربوط به جنگ جهانی هستند و ارتباطی به جنگ‌های معاصر ندارند. فرانسه، لهستان، اتریش، آلمان، مجارستان، ایسلند، هلند، رومانی، روسیه، اسلواکی و اوکراین، کشور‌هایی از اروپا هستند که با موضوعات مرتبط با جنگ آثار خود را به اسکار معرفی کرده‌اند. این درحالی رقم می‌خورد که وزارت ارشاد دولت دوازدهم از ارائه فیلم «به وقت شام» که دارنده عنوان بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم فجر با موضوع نبرد با داعش بود پرهیز و به جای آن فیلمی را روانه اسکار کرد که نمایشی رقت‌بار و فلاکت‌بار از جامعه ایران به نمایش می‌گذارد، البته این اشتهای عجیب در تولید و ساخت فیلم‌های جنگی و معرفی به اسکار به اروپا و کشور‌های غربی خلاصه نمی‌شود، گرچه غربی‌ها در این زمینه رغبت بسیار بیشتری از خود نشان می‌دهند. کشور چین سال گذشته با فیلمی با عنوان «مبارز گرگ ۲» در اسکار حضور داشت که یک فیلم اکشن تماشاچی‌پسند میهن‌پرستانه است که داستان یک مأمور نیرو‌های ویژه ارتش چین (با بازی وو) را تعریف می‌کند که با آدمکش‌های غربی تشنه به خون مبارزه می‌کند تا جان شهروندان چینی را نجات بدهد که در یک جنگ داخلی آفریقایی گیر افتاده‌اند. فرنک گریلو بازیگر امریکایی فیلم‌های «کاپیتان امریکا: جنگ داخلی» و «مبارز» نقش شخصیت منفی اول فیلم را بازی می‌کند و سلینا جِید بازیگر امریکایی- هنک‌کنگی هم قهرمان زن داستان است.
فدراسیون فیلمسازان هنگ‌کنگ «عملیات دریای سرخ» را به عنوان نماینده این کشور برای شرکت در بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان نود‌و‌یکمین دوره اسکار انتخاب کرده است. «عملیات دریای سرخ» را دانته لام با بودجه‌ای نزدیک به ۷۰ میلیون دلار درباره حضور نیرو‌های چینی در سال ۲۰۱۵ در زمان جنگ داخلی یمن در خلیج عدن کارگردانی کرده است. این فیلم به مناسبت نودمین سال تاسیس ارتش آزادی‌بخش خلق چین و نوزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین ساخته شده است.
اما سینمای فرانسه فیلم «خاطرات جنگ» را به عنوان نماینده رسمی خود در شاخه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار ۲۰۱۹ انتخاب کرده است. فیلم «خاطرات جنگ» با اقتباس از رمان زندگینامه نوشته «مارگارت دوراس» نویسنده فرانسوی با عنوان «جنگ: یک خاطره» ساخته شده است و داستان آن در سال ۱۹۴۴ می‌گذرد که فرانسه همچنان تحت اشغال آلمان‌های نازی بود. «مارگارت دوراس» که در آن زمان نویسنده جوانی بود قبول می‌کند مجموعه‌ای از ملاقات پنهانی با یک خبرچین نازی داشته باشد و در ازای آن از محل حضور همسرش «روبرت آنتلم» اطلاعاتی کسب کند. «آنتلم» که یک نویسنده بود از چهره‌های اصلی جریان مقاومت فرانسه محسوب می‌شد که زندانی و به اردوگاه کار اجباری «داخاو» فرستاده شد.
اما کمیته اسکار لهستان فیلم «جنگ سرد» ساخته پاوو پاولیکوفسکی را به عنوان نماینده این کشور برای شرکت در بخش بهترین فیلم خارجی انتخاب کرد. «جنگ سرد» داستان یک رابطه عاشقانه بدفرجام در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ میلادی در اروپاست. این فیلم که احتمالاً جزو فیلم‌های محبوب فصل جوایز خواهد بود نخستین ساخته پاوو پاولیکوفسکی پس از فیلم «ایدا» ۲۰۱۴ است که توانست اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را از آن خود کند. لهستان از سال ۱۹۶۳ در رقابت‌های اسکار شرکت می‌کند و تنها یک بار آن هم در سال ۲۰۱۴ با فیلم «ایدا» ساخته پاوو پاولیکوفسکی جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را به دست آورده است.

کشور اتریش نیز فیلم «والس والدهایم» را درباره جنگ دوم جهانی روانه اسکار می‌کند؛ فیلمی به کارگردانی روت بکرمان درباره کورت والدهایم، دبیر کل پیشین سازمان ملل که پس از ورود به رقابت ریاست‌جمهوری اتریش، گذشته تاریکش در همکاری با نازی‌ها برملا شد. همچنین کشور آلمان فیلمی درباره جنگ دوم جهانی روانه اسکار کرده است. «هرگز رو برنگردان» به کارگردانی فلوریان هنکل فون دونرسمارک درباره یک هنرمند جوان است که از آلمان شرقی به آلمان غربی می‌گریزد، اما همچنان اسیر خاطرات دوران کودکی‌اش از زمان نازی‌ها و سپس آزار حکومت کمونیستی است.

مجارستان در این دوره با فیلم «غروب» ساخته لاسلو نمش در این رقابت حضور دارد که موضوع آن درباره زندگی در بوداپست در آستانه جنگ جهانی اول است که شخصیت محوری آن دختری جوان است که به دنبال کار می‌گردد. همچنین ایسلند «زن در جنگ» ساخته بندیکت ارلینگسون را به عنوان نماینده خود در اسکار معرفی کرده است؛ فیلمی درباره یک رهبر گروه کر که می‌خواهد مانع عملیات احداث یک کارخانه آلومینیوم در ایسلند شود. عنوان فیلم اسکاری کشور هلند نیز «بانکدار مقاومت» به کارگردانی یورام لورسن است که داستان واقعی بانکداری است که در جنگ جهانی دوم میلیون‌ها دلار از پول بانک را به جنبش مقاومت می‌دهد.

رومانی دیگر کشور غربی است که با فیلمی با موضوع جنگ به اسکار می‌رود. «اهمیتی ندارد که در تاریخ تا حد بربر‌ها سقوط کنیم» ساخته رادو ژوده درباره هنرمندی است که قصد دارد کشتار قومی قبیله‌ای سال ۱۹۴۱ به دست ارتش رومانی را در قالب یک نمایش روی صحنه ببرد. اما کشور روسیه نیز از کشور‌های غربی عقب نمانده و با فیلم «سوبیبور» به کارگردانی کنستانتین خابنسکی درباره شورش در اردوگاه مرگ سوبیبور در لهستان سال ۱۹۴۳ به اسکار ورود می‌کند. کشور اسلواکی نیز دیگر کشور اروپایی است که علاقه‌مند ژانر جنگی است و بهترین فیلمش با نام «مترجم» را که در این ژانر تولید شده روانه اسکار کرده است. اسکار از این نظر می‌تواند دارای اهمیت قلمداد شود که صرف معرفی فیلم از سوی کشور‌ها به این آکادمی بازتاب‌های رسانه‌ای زیادی دارد و هزاران عضو بلندپایه و مهم این آکادمی از سراسر جهان این آثار را می‌بینند و به همین نسبت این آثار در رسانه‌های اغلب کشور‌های جهان مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.

رشد و علاقه به ژانر جنگی در میان کشور‌های غربی موضوعی است که می‌تواند به طرزی کارشناسانه‌تر مورد بررسی قرار گیرد، اما اینکه دولت ایران به عنوان کشوری که در کانون بسیاری از نزاع‌ها و جنگ‌های منطقه‌ای و جهانی قرار دارد از ارائه فیلم خوب و تکنیکی «به وقت شام» با موضوع داعش که کاملاً در ژانر جنگی می‌گنجد پرهیز کرده و بدون در نظر گرفتن ملاحظات ملی در اسکار حاضر می‌شود، موضوعی قابل تأمل است.

سینماروزان: هیأت انتخاب فیلم ایرانی برای رقابت در رشته اسکار فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» را برای نمایندگی سینمای ایران در نود و یکمین دوره اسکار برگزیدند.

به گزارش سینماروزان “بدون تاریخ…” فیلمی بود که پروانه ساختش به تهیه کنندگی علی جلیلوند صادر شد اما به ناگاه در زمان رونمایی در جشنواره فحر سروکله احسان علیخانی و حامد عنقا از مجریان و نویسندگان تلویزیون بعنوان سرمایه گزارش پیدا شد.

بعدتر به هنگام اکران فیلم این نام علیخانی مجری اخیرا درگیر در پرونده تخلفات موسسه ثامن الحجج بود که به عنوان تهیه کننده اش ذکر شد و حتی برای علیخانی کارت تهیه کنندگی هم صادر شد!!

نام این فیلم توسط هیأتی برای اسکار انتخاب شده با حضور رائد فریدزاده برادرزاده مهدی فریدزاده معاون سینمایی مصطفی میرسلیم در فاصله زمانی ۷۲ تا ۷۴ و خواهرزاده حسن خجسته معاون صدای رسانه ملی در فاصله ۷۷ تا ۸۷ و از اعضای هیأت داوران جشنواره سی و ششم فجر.

محمد آلادپوش، امین تارخ، فرهاد توحیدی، رامین حیدری فاروقی، محمد مهدی عسگرپور, آتوسا قلمفرسایی و قاسم قلی پور دیگر افرادی هستند که نامشان در این هیأت به چشم میخورد.

سینماروزان/حامد مظفری: محمدمهدی حیدریان از همان آغاز حضورش در سازمان سینمایی علاقه زیادی به راه اندازی شورا در سازمان داشت؛ شوراهایی که از مقاومت تا معناگرا و سینمای اجتماعی را دربرمیگرفت و هرچند مشخص نشد خروجیشان چیست اما امتداد آن به راه اندازی شورایعالی بین الملل سینمای ایران رسید.

شورای تازه تأسیس بین‌الملل که رائد فریدزاده-برادرزاده مهدی فریدزاده و خواهرزاده حسن خجسته- دبیرش شده لابد برای آن که دوام خویش را تضمین کند(؟!) فهرستی 22بندی از فعالیتهای پیش‌رویش را منتشر کرده؛ فعالیتهایی که بنا به نام شورا هم که شده باید مرتبط با حوزه بین الملل و البته سینما باشد.

اما عجیب است که در میان رئوس فعالیتها، با راه اندازی یا حمایت از راه اندازی پایگاههای خبری، خبرگزاری سینمایی و سامانه‌های آپلود فیلم که میشود همان vod ها، برخورد میکنیم!!

آخر با کدام منطق راه‌اندازی رسانه سینمایی هم باید توسط شوراهای دولتی صورت گیرد؟ اعضای حاضر در شورای بین‌الملل کافی بود به سرنوشت قدیمی‌ترین رسانه‌های دولتی از روزنامه گرفته تا خبرگزاری نگاهی بیندازند و ورشکستگی مطلق آنها را در عین تزریق مدام بودجه های میلیاردی می دیدند تا هیچ گاه به ذهنشان هم خطور نمی‌کرد که به سراغ راه انداختن خبرگزاری و پایگاه خبری بروند.

از آن سو راه‌اندازی سامانه آپلود فیلم چرا باید در دستور کار شورایی کاملا دولتی قرار گیرد؟ وقتی ده ها سامانه vod و iptv فعال در کشور داریم که بسیاری از آنها هم از فقر محتوا رنج می برند چه مرضی است که دوباره سامانه ای تازه برای آپلود فیلم راه اندازی شود؟؟

برادران حاضر در شورایعالی بین الملل! پول و آن هم بیت المال، علف خرس نیست که بنا شود با موازی کاریهای این چنینی به باد رود.

فقط قدری تأمل کنید بر سرنوشت تراژیک و انتقادبرانگیز محافل دولتی تأسیس شده در همین سالهای اخیر-از آن گروه سینمایی کاملا ایزوله تا جشنواره‌ای موسوم به جهانی-تا دریابید قدم اول مفیدفایده شدن در روزگار ما، پرهیز از کمّیت‌گرایی، تمرکز بر تخصص‌گرایی و رفع کمبودهای مبتلابه است و نه فهرست کردن سیاهه‌ای از دستورکارهایی که هیچ ربطی به هدف گذاری اصلی شورایعالی بین الملل ندارد.

هم آن گروه ایزوله و هم آن جشنواره موسوم به جهانی تا توانستند خرج کردند بر تعریف دستورالعملهای بی‌ربط و راه اندازی زیرمجموعه های حقوق‌بگیر و تا توانستند سایت و کتابچه و بولتن درآوردند و تا توانستند هزینه کردند برای کارمندی اهالی رسانه اما خروجیشان چه شد جز انبوه انتقادات صنفی!؟؟

مهمترین کمبود سینمای ایران در حیطه بین الملل نداشتن بازار برای عرضه محصولات است و شورایعالی بین‌الملل فقط اگر بتواند زمینه ساز اکران محصولات استاندارد سینمای ایران نه در جهان بلکه در همین کشورهای همسایه باشد چنان تأثیری به جا خواهد گذاشت که ده ها سایت و رسانه و خبرگزاری بدون مزدوری از فواید آن خواهند گفت!

پس آقایان حاضر در شورایعالی بین‌الملل! اگر واقعا هدفتان خدمت به سینمای ایران است؛ بیخیال راه اندازی سایت و خبرگزاری و سامانه آپلود فیلم باشید و کمبودی را برطرف کنید که 120 سال است سینمای ایران از آن رنج می برد.

شورایعالی بین الملل سینمای ایران

سینماروزان: تنها چند روز بعد از آن که رمضانعلی حیدری خلیلی خبر از بودجه هنگفت و 8.2میلیاردی جشنواره موسوم به جهانی فجر داد شورای تازه تأسیس «بین الملل» هم رئوس فعالیتهای خود را منتشر کرد و عجبا که در صدر این رئوس برگزاری جشنواره جهانی جای گرفته است!

به گزارش سینماروزان شورایعالی بین الملل سینمای ایران سه هفته قبل با دستور محمدمهدی حیدریان و بعد از حذف امیر اسفندیاری معاون سالیان بین الملل فارابی و جایگزینی با رائد فریدزاده آغاز به کار کرد.

رائد فریدزاده که برادرزاده مهدی فریدزاده معاون سینمایی دهه هفتادی ارشاد و خواهرزاده حسن خجسته معاون اسبق صدای رسانه ملی و از اعضای شورای پروانه نمایش سازمان سینمایی است نه تنها به عضویت شورایعالی بین‌الملل درآمده بلکه دبیری آن هم به وی سپرده شده است!!

نادر طالب‌زاده که نقشی مهم در برگزاری آخرین جشنواره جهانی داشت در کنار امیر اسفندیاری، ایرج تقی‌پور و سیدرضا میرکریمی به‌عنوان اعضای حقیقی و علیرضا تابش، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، مهدی یزدانی، مدیرعامل مؤسسه رسانه‌های تصویری، سیدمحمدمهدی طباطبایی‌نژاد، مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و سیدصادق موسوی، مدیرعامل انجمن سینمای جوان، اعضای حقوقی شورایعالی بین الملل هستند.

شورایعالی بین الملل به دبیری رائد فریدزاده رئوس فعالیتهای خود را در 22بند اعلام کرده است؛ سرفصل این برنامه‌ها به شرح زیر است:

–برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر و سایر جشنواره‌های لازم فیلم‌های بلند و کوتاه به سبک‌وسیاق دو جشنواره سی‌وچهارم و سی‌وپنجم و با تشکیل دبیرخانه دائمی در سطح استانداردهای جهانی.
–تدوین شیوه‌های حمایت از تولیدات مشترک و تشکیل کمیته‌های بررسی لازم همراه با تخصیص بودجه؛ از پرورش ایده تا ساخت فیلم با افق ترویج نهضت تولید محتوا.
–حمایت از حضور هدفمند در جشنواره‌های معتبر، اعم از جشنواره‌های شاخص جهانی و جشنواره‌های منطقه‌ای به منظور معرفی سینمای ایران و یافتن بازارهای جدید و متنوع برای محصولات سینمایی و سمعی و بصری.
–توسعه روابط بین‌جشنواره‌ای در جشنواره‌های داخلی و خارجی.
–تبدیل ایران به هاب منطقه‌ای برای تسهیل خریدوفروش فیلم‌های ایرانی و غیرایرانی برای خریداران غیرایرانی.
–حمایت از بخش خصوصی برای ایجاد شبکه اکران جهانی نمایش جهت ایجاد ذائقه تماشاچیان غیرایرانی به دیدن فیلم‌های ایرانی با ایجاد سئانس‌های ثابت نمایش در شهرهای مختلف جهان.
–شناسایی و ساماندهی ایرانیان مقیم خارج از کشور برای همکاری در مبادلات جشنواره‌ای و تجاری سینما.
–حمایت از آماده‌سازی و بازاریابی فیلم‌های ایرانی برای نمایش در شبکه‌های تلویزیونی جهانی و صیانت از حقوق پدیدآورندگان آثار.
–حمایت از آماده‌سازی و بازاریابی فیلم‌های ایرانی برای نمایش در خطوط هوایی، کشتی‌رانی و نظایر آن و صیانت از حقوق پدیدآورندگان آثار.
–برنامه‌های آموزشی بین‌المللی آکادمیک میان‌مدت و کوتاه‌مدت برای تربیت کادرهای جدید.
–حمایت از حضور توزیع‌کنندگان فیلم‌های ایرانی در بازارهای جهانی.
–حمایت از راه‌اندازی شرکت‌های جدید ایرانی برای فعالیت در حوزه بین‌الملل و تربیت کادرهای جوان برای فعالیت‌های بین‌المللی سینما در حوزه نمایش و فروش فیلم در بخش خصوصی.
–حمایت از مؤسسات ایرانی که به معرفی و بازاریابی پتانسیل‌های خدمات تولیدی و سایر امکانات فیلم‌سازی کشور مانند معرفی لوکیشن‌های طبیعی برای جذب تولیدات خارجی و مشترک به ایران اقدام می‌کنند.
–ارتباط با آرشیوها و کتابخانه‌های جهان برای قراردادن فیلم‌های ایرانی در سبد فیلم‌های موجود.
–حمایت حقوقی و ارائه خدمات حقوق بین‌الملل توسط کارشناسان به ایرانیان فعال در حوزه بین‌الملل و غیرایرانیان علاقه‌مند به فعالیت در ایران.
–راه‌اندازی یا حمایت از راه‌اندازی پایگاه‌های اینترنتی خدمات پشتیبانی از سینمای ملی، مانند خبرگزاری سینمایی، بانک اطلاعات سینمای کشور با هدف‌گذاری خارج از کشور.
–راه‌اندازی یا حمایت از راه‌اندازی پایگاه‌های اینترنتی خدمات بازاریابی سینمای ملی و منطقه‌ای با راه‌اندازی پایگاه‌های اطلاعاتی.
–راه‌اندازی مرکز ملی آپلود و دانلود فیلم در داخل کشور برای استفاده شاغلان رسمی این حرفه.
–کمک به افزایش همکاری‌های جهانی صنفی بین سینماگران ایرانی و اتحادیه‌ها و اصناف غیرایرانی.
–اکران عمومی هدفمند فیلم‌های خارجی در داخل به منظور ارتقای سطح سلیقه سینمایی مردم برای تقویت سایر سیاست‌های سازمان.
–برنامه‌ریزی برای استفاده از ظرفیت ایجاد باشگاه به‌عنوان مخاطبان خاص فیلم‌های خارجی به منظور توسعه مخاطبان و ایجاد ذائقه جدید برای فیلم‌های فرهنگی و تجاری داخلی و خارجی.
–تعریف گردشگری فرهنگی با تکیه بر گردشگری سینمایی برای گردشگران داخلی و خارجی.

سینماروزان: امیر اسفندیاری بعد از نزدیک به بیست سال حضور(!!) در معاونت بین‌الملل فارابی بالاخره دو هفته قبل از این معاونت حذف شد تا یک «ژن خوب» جایش را بگیرد.

به گزارش سینماروزان رائد فریدزاده جایگزین اسفندیاری در فارابی، برادرزاده مهدی فریدزاده معاون سینمایی مصطفی میرسلیم در فاصله زمانی 72 تا 74 و خواهرزاده حسن خجسته معاون صدای رسانه ملی در فاصله 77 تا 87 و از اعضای هیأت داوران جشنواره سی و ششم فجر است.

اینکه این ژن خوب با سابقه تحصیلات اقتصاد نظری، ادبیات آلمانی، ادبیات تطبیقی و فلسفه بناست چه گلی به سر معاونت بین الملل فارابی بزند را بگذاریم کنار، می رسیم به حجم انبوهی از لفاظیهای مدیحه سرایانه ای که در تودیع اسفندیاری و معارفه فریدزاده نثار اسفندیاری شد؛

تمام حاضران این مراسم از علیرضا تابش که مدیرعامل فارابی باشد تا محمدمهدی طباطبایی نژاد مدیر مرکز گسترش، علیرضا قاسم خان مدیر موزه سینما، سیدرضا میرکریمی مشاور بین الملل سازمان، روح الله حسینی مدیر مدرسه ملی سینما و حبیب ایل‌بیگی که بعد از عزل از معاونت نظارت قائم مقام فارابی شده تا توانستند از ویژگیهای ممتاز دو دهه حضور اسفندیاری در معاونت بین الملل گفتند.

نقطه اوج مدیحه سرایی ها از آن مسعود احمدیان از کارمندان سالیان فارابی بود که اسفندیاری را معادل «امیرخان» بازیگر مطرح بالیوود دانست و گفت: راجع به امیر اسفندیاری صحبت کردن سخت است؛ سینمای ایران همانند سینمای هند یک امیر خان دارد. ۱۷ سال پیش که به فارابی آمدم امیرخان را دیدم و امیر اسفندیاری فارغ از سوابق مختلف، فردی ارزشمند است. سینمای ایران به دوره قبل از امیر و بعد از امیر تبدیل می‌شود و امیدوارم رائد فریدزاده نیز همین مسیر را طی کند و سینمای ایران مدیون زحمات افرادی همچون امیر اسفندیاری است.

اگر بخواهیم حافظه تاریخی مان را مرور کنیم این حجم از لفاظیها بیش از هر چیز یادآور مدیحه هایی است که در دربار قاجار نثار سلاطین می شد!! چرا باید در یک مراسم تودیع سینمایی این همه مدیحه سرایی ردوبدل شود و حتی یک نفر هم نباشد که با نگاهی منطقی هم از نقاط قوت و هم از نقاط ضعف مدیر برکنار شده بگوید؟

در تودیع اسفندیاری همه تا توانستند از دستاوردهای اسفندیاری در معاونت بین‌الملل گفتند اما حتی یک نفر نپرسید در این دو دهه حضور اسفندیاری در فارابی، چرا سینمای ایران نتوانست پاتوقی برای اکران فیلمهایش نه در جهان که در همین کشورهای همسایه پیدا کند؟

در این مراسم حتی علیرضا تایش از سوابق درخشان وی در معاونت بین الملل گفت اما نگفت چرا با این سوابق درخشان(!) دستور به حذف اسفندیاری و جایگزینی فریدزاده داده؟؟ آیا منطقی است فردی که سوابقش درخشان است را حذف کنیم و فردی را بنشانیم که حتی تحصیلاتش هم کاملا بی ربط به سینما است؟