سینماروزان/مهدی فلاح: در اختتامیه جشنواره سینماحقیقت اتفاق تازه‌ای افتاد و آن هم اینکه بالاخره یکی از مدیران خانه سینما اعتراف کرد به گرفتاری های مالی خانواده سینما که باعث شده آنها به سمت رانندگی اسنپ یا دستفروشی بروند.

مدتها بود درباره اوضاع معیشتی نامساعد اهالی سینما سخنی از سوی سران خانه سینما شنیده نمی‌شد ولی علی دهکردی مدیرعامل تازه خانه سینما نه فقط اذعان کرد به مسافرکشی برخی از سینماگران که مدعی شد یکی از برگزیدگان جشنواره حقیقت هم راننده اسنپ بوده!

علی دهکردی در اختتامیه جشنواره هفدهم سینماحقیقت گفت: در روزهای اولی که من برای مسئولیت مدیر عامل خانه سینما انتخاب شدم، اسنپ گرفتم و بعد راننده اسنپ به من گفت که من مستندسازم و عضوی از خانه سینما!!

وی ادامه داد: همان لحظه من فکر کردم کلید خانه‌ای را در دست گرفتم که یک مستندساز به‌عنوان موتور دانش، خلاقیت و هنر راننده اسنپ شده است. اما حالا خوشحالم که این جوان در این سالن جایزه گرفت و جمعیت انبوهی برای او دست زدند. امیدوارم سینماحقیقت بتواند حقیقت سینمای فاخر ما را به گوش و چشم کسانی که چشم و گوششان را بر حقیقت سینما بستند، باز کند!

البته که جهت حفظ حرمت فرد هم که شده علی دهکردی نامی از این مستندساز نبرد ولی این، وضعیت بسیاری از سینماگرانی است که متاسفانه سال‌هاست از نظر معیشتی و امنیت شغلی اوضاع بسامان ندارند و آن قدر کم‌کاری روی هم تلنبار شده که نگو و نپرس. تازه این مستندساز خودرویی دارد که بتواند با آن وارد اسنپ شود، سینماگرانی که توان خرید خودرو و مسافرکشی ندارند چه باید بکنند؟؟ امید که در اختتامیه جشنواره های بعدی، روسای صنوف سینما به این پرسش هم پاسخ دهند.

سینماروزان/حامد مظفری: بعد از استعفای مرضیه برومند از مدیرعاملی خانه سینما که متعاقب دو استعفای قاسم قلی‌پور از شورای داوری و فرهاد توحیدی از دبیری جشن خانه بود، تاکید کردیم آنچه رابطه روسای خانه با بدنه آن را کدر کرده، دور ماندن از توجه به معیشت بدنه و تمرکز به سیاسی‌بازی‌های دهه هشتادی است.

همان زمان متذکر شدیم چه مرضیه مدیر خانه سینما باشد چه راضیه، تفاوتی به حال اعضای خانه ندارد و آنها خواستار لااقل برطرف شدن یکی از ده ها معضل معیشتی خود و فی‌المثل نداشتن بیمه بیکاری هستند و بدیهی است اگر تفکر گردانندگان خانه سینما، جز این باشد، آش همان آش است و کاسه، همان کاسه.

با انتخاب علی دهکردی به عنوان مدیرعامل خانه سینما معلوم شد گردانندگان بیشتر دوست دارند همین روال باری به هر جهت را ادامه دهند و ابدا در ظاهر هم که شده دنبال ذره ای تغییر تفکر به نفع معیشت نیستند و همچنان میخواهند به‌جای جراحی دستی معیوب آن را با دستکش مخملی، بپوشانند!؟

علی دهکردی که بیشتر با یک فیلم “از کرخه تا راین” شناخته می‌شود جزو باسابقه‌ترین پرسنل مدیریتی صنوف خانه سینما بوده‌. او آدمی است محترم، کم‌حرف و البته بی علاقه به ایجاد هر گونه اصطکاک با بالادست و برای همین سالها در هیات رئیسه انجمن بازیگران حضور داشت و به‌زعم گردانندگان، چه بهتر از چنین گزینه ای برای مدیرعاملی؟

بعید است با آمدن علی دهکردی اتفاقی عملیاتی برای رفع دغدغه‌ های معیشتی بدنه سینما بیفتد ولی ای کاش روسای خانه سینما که خیلی سعی کرده‌اند در بیانیه ها، خود را همراه ماجراهای پسامهسا نشان دادند، لااقل می‌توانستند بعد از رفتن مرضیه برومند، خواهر بازیگر ایشان راضیه سادات برومند یزدی را به مدیرعاملی برسانند تا آن ژست زن‌گرایی‌شان به اندازه یک دوره دو ساله عمر هیات مدیره، دوام داشته باشد ولی دردا که حتی از پیدا کردن یک نفر مرد خارج هیات مدیره هم عاجز بوده اند چه برسد که بتوانند بانوانی صریح همچون راضیه برومند را ترغیب کنند به قبول مدیرعاملی؟

سینماروزان/حامد مظفری: حدود دو ماه بعد از آن که فرهاد توحیدی از دبیری جشن خانه سینما استعفا داد حالا خانه سینما خبر داده که مرضیه برومند هم از مدیرعاملی خانه سینما استعفا داده است.

طبق اعلان خانه سینما، مرضیه برومند دهم مهر ماه استعفای خود را به خانه سینما ارائه داده ولی پس از بیش از یک ماه، تازه خبر رسمی این استعفا از سوی خانه، اعلام می‌گردد! چرا این قدر دیر؟ آیا سران خانه سینما فکر می‌کردند بتوانند برومند را قانع کند که باز بماند و سیبل انتقادات معیشتی اهالی سینما شود؟

استعفای فرهاد توحیدی و مرضیه برومند که هر دو جزو سینماگران معتدل راه یافته به بالادست خانه سینما بوده اند و می‌توانستند در تعامل با ارشاد، اوضاع را از بدتر به بد برسانند، نشان دهنده آن است که همچنان تک‌قطبی است که بر خانه سایه افکنده و حتی امثال توحیدی و برومند هم نمی‌توانند در این فضای تک‌قطب فعالیت کنند.

این استعفاها را بگذارید کنار کنش های معیشتی خانه سینما در سالهای اخیر که به حداقل رسیده و تقریبا هیچ برنامه معیشتی برای سینماگران تعریف و اجرایی نشده و حتی بخشی از حق‌السهم بیمه تکمیلی درمان سينماگران- که تا سه سال قبل توسط خانه پرداخت می‌شد -هم حذف و خانواده سینما مجبورند هزینه هنگفت برای بیمه تکمیلی خود و همسر و فرزند بپردازند…

چه کسی جای برومند می آید؟وقتی صنفی برای اعضایش کنش صنفی نداشته باشد چه فرقی هم می‌کند که چه افرادی در رأس صنف هستند؟ الان که برومند رفته چه فرقی می‌کند کدام سینماگر جایش بنشیند؟ تنها خروجی خانه سینما، شده است تعدادی بیانیه و البته معرفی نمایندگانی به شوراهای نظارتی در جهت کمک به سینماگران همسو برای دریافت مجوز! وقتی بعد از سالها فریاد زدن سینماگران هنوز یک بیمه بیکاری ندارند دیگر چه فرقی می‌کند که مرضیه مدیر خانه باشد یا راضیه؟

در مثل، مناقشه نیست؛ حال و روز اخیر خانه سینما  شبیه نیست به اواخر اتحاد جماهیر شوروی که افرادی غالبا تکراری و بدون فکر نو، مناصب را میان خود تقسیم می‌کردند و اصلا حواس شان به نیازهای آحاد جامعه نبود؟؟

خانه سینما یک بار در دولت دوم احمدی‌نژاد، منحل شد، یک بار در دولت اول روحانی، باز شد و حالا ده سال بعد از بازگشایی مجدد، خانه سینما نه منحل شده و نه احدی بنای انحلال آن را دارد ولی بود و نبودش، برای اهالی سینما چندان تفاوتی ندارد. انفعال چنان گریبانگیر خانه سینما شده که حتی وقتی رئیس سینمای دولت رئیسی در همان ابتدای کار، روسای خانه را به مشورت خوانده و خواهان ارائه برنامه جامع معیشتی می‌شود باز دو سال می‌گذرد و حتی در حد هزار کلمه طرح پیشنهادی برای ارتقای معیشت سینماگران به دولت ارائه نمی‌گردد تا بدنه صنف سینما، تندترین انتقادات را روانه روسای خانه کنند.

این روزها کمتر کسی رادیکال ترین بیانیه ها و اظهارات سیاسی روسای خانه را  جدی میگیرد. چرا؟ چون سینماگران خسته‌تر و گرسنه‌تر از آن هستند که در سال ۱۴۰۲ دوباره فریب سیاسی‌کاران را بخورند و بخواهند آتش تهیه جنگی باشند که در نهایت هیچ تاثیری بر معیشت آنها ندارد.

ختم کلام؛ خانه سینما برای جلوگیری از فروپاشی کامل، به افراد صاحب انگیزه و متفکری لازم دارد که رها کنند بازی های سیاسی را و تمرکز کنند بر معیشت و معیشت و معیشت! خجالت ندارد که سی سال بعد از تاسیس خانه، سینماگران هنوز بیمه بیکاری ندارند؟

سینماروزان/مهدی فلاح: مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما در مراسم تشییع داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر، به ناگاه از آمادگی برای جنگیدن با اسرائیل گفت ولی کمتر از یک روز بعد با انتشار متنی در صفحه اجتماعی خود، حرفش را پس گرفت و مدعی شد بدون تمرکز، حرف زده!

مرضیه برومند در تشییع مهرجویی چه گفت؟ او منطبق با فیلمی مستند از گفته‌هایش، بیان داشت: ما همه بودیم در این سرزمین برای اینکه سرزمین‌مون و خاک‌مون‌و دوست داریم. با ما خوب باشین! ما کنار شما با اسرائیل و رژیم صهیونیستی هم می‌جنگیم…

حرفهای مدیر خانه سینما درباره جنگ با اسرائیل هرچند در همان مراسم تشییع هم با هو شدن از سوی سینماگرانی مواجه شد که ماه‌هاست انفعال روسای خانه سینما برای حل مشکلات معیشتی خود را می‌بینند ولی به هر حال بازتاب گسترده این حرفها سبب شکل گیری واکنش‌هایی هم شد در این باره که مدیرعامل خانه سینما حتما در این قضیه به وعده‌ای که داده وفادار باشد و برای ثبت کودک‌کشی‌های اسرائیل هم که شده به همراه همکارانش در هیأت مدیره جهت ساخت یک مستند به غزه بروند؛ پیشنهادی که منطقی می‌نمود.

با این حال پس از گذشت کمتر از یک روز، مرضیه برومند متنی در صفحه اجتماعی خود منتشر کرد و نه فقط جنگ با اسرائیل که کلا جنگ را زیر سوال برد و مدعی شد حرفهایش در تشییع مهرجویی ناشی از آشفتگی و فقدان تمرکز ذهن بوده است!! و از احترام به افکار سینماگران نوشته ولی نگفته که احترام به افکار کدام سینماگران او را واداشته به تکذیب حرفهای روز قبل؟ دقیقا کدام سینماگران هستند که با جنایات اسرائیل مشکلی ندارند؟ و قساوت آنها را زیر سوال نبرده‌اند؟ و اصلا احترام یعنی اینکه بدون تمرکز ذهن سخن راندن؟؟

برومند در صفحه اجتماعی خود نوشت: در مراسم تشییع هنرمند بزرگ کشورمان داریوش مهرجویی، من‌هم مثل همه دوستان و همکارانم بسیار غمگین و آشفته و پریشان بودم و تمرکز کافی برای حرف زدن نداشتم، اما به حکم جایگاه حقوقی‌ام و به درخواست همکارانم در خانه سینما بی‌آنکه متنی را از پیش آماده کرده باشم روی صحنه رفتم و درباره جایگاه آقای مهرجویی و تاثیر اجتماعی آثارش صحبت کردم. پس از آن روی سخنم بیشتر با مسئولین فرهنگی بود، ابتدا از ایشان بابت همراهیشان در برگزاری مراسم و همچنین مراسم تشییع زنده‌یاد آتیلا پسیانی که هفته گذشته برگزار شده بود تشکر کردم و گفتم قدر هنرمندان را باید تا زنده هستند بدانند، روح حساس و زودرنج انها را درک کنند و بگذارند اثرشان را دور از تنش و در آرامش خلق کنند. درباره فیلمسازان جوان هم صحبت کردم و تاکید کردم که باید آنها را دریابند و قدر استعدادهای درخشانشان را بدانند زیرا آنها بذر سینماگران به‌نام گذشته در جانشان در حال جوانه زدن است و باید شرایط بالندگیشان فراهم شود. گفتم ما همه، مردم این سرزمین هستیم، به مردم و کشورمان عشق می‌ورزیم و به همین دلیل مانده‌ایم و ترک وطن نکرده‌ایم. ناگهان به یاد فجایع غزه افتادم، می‌خواستم بگویم اگر رفتار مسئولین با هنرمندان و آثارشان جز این بود که متاسفانه هست، بدون شک آنها هم آنچه را که در دل داشتند به زبان می‌آوردند، حوادث غمبار غزه و آنچه را که سال‌هاست بر ملت بی‌پناه فلسطین می‌گذرد محکوم و در آثارشان ثبت می‌کردند، اما متاسفانه به اشتباه واژه جنگ را به کار بردم. من هم مثل همه هنرمندان از جنگ و خونریزی و کشتار بیزارم، هنرمندان همواره مدافع صلح و آرامش بوده‌اند و هر جنایتی را از سوی هر جنایتکاری در هرجای جهان محکوم کرده و می‌کنند، هیچ انتظاری هم از هیچ کس ندارند جز احترام به هنرشان و آثاری که خلق می‌کنند، هنری که اصلی ترین هدفش نفی خشونت، جنگ، نابرابری و بی‌عدالتی است. و اما آنچه مرا به نوشتن این متن واداشته است احترام به افکار سینماگران، هنرمندان و مردم ایران است نه پاسخ به واکنش‌های مغرضانه و جعلی که به راه افتاده و پیش از این هم آن‌را تجربه کرده بودم. آنها که آثار مرا دیده‌اند و با کارهای من بزرگ شده‌اند می‌دانند که من چگونه می‌اندیشم. به عنوان مدیرعامل خانه سینما باز هم تأکید می‌کنم و از مدیران و مسئولان فرهنگی می‌خواهم که در رفتار خود با سینما و سینماگران تجدیدنظر کنند.

سینماروزان: مهدی مسعودشاهی، از بنیانگذاران بنیاد سینمایی فارابی و نخستین مدیران سینمای پس از انقلاب که از ۵۹ تا ۶۲ در حلقه مدیران سینمایی بود، یکی از مدیران دهه شصت-که بعدها مطلوب اصلاح‌طلبان شد-را مخالف تشکیل خانه سینما دانست!

مسعودشاهی در نشست «بر سینمای ایران چه گذشت» در پردیس آزادی گفت: تشکیلات خانه سینما طرح من بوده است. من در سال ۱۳۵۹ با تک‌تک صنوف حرف زدم و طرح‌های زیادی وسط گذاشتم تا از بلاتکلیفی دربیایند و اعتمادی بین طرفین شکل بگیرد.

وی ادامه داد: خانه‌ سینما را به این دلیل ایجاد کردم که تمامی صنوف دخیل و تصمیم‌گیرنده باشند؛ اما آقای الف(از مدیرانی که بعد از ما در دهه شصت روی کار آمد) به من گفت «این‌ها که خیلی پررو می‌شوند»! من در راستای حمایت، بنیاد رودکی را هم تاسیس کردم اما در حال حاضر به اسم کیست؟ من حتی عضو شورای سیاست‌گذاری آنجا هم نشدم، چراکه بحث‌هایشان را قبول نداشتم.

مسعودشاهی تاکید کرد: من تا سال ۶۲ در سینما بودم و تلاش کردم هیچ هنرمندی ممنوع‌کار نبود و روند سال ۱۳۶۲ به بعد اداره و تشکیلات سینما را قبول ندارم. حتی بعد از سال ۱۳۶۲، به ایرج قادری گفته بودند که «شما استاد تکنیک هستید، اما دیگر کنار برو!» در حالی که در دوران ما، وقتی خیلی از هنرمندان از من می‌پرسیدند که ما می‌توانیم کار کنیم؟ جریان سینما چه می‌شود؟ من می‌گفتم که اگر سینما باشد، شما هم هستید. من و دست‌اندرکاران سینما به طرحی رسیده بودیم که اگر اجرا می‌شد خیلی از بازیگران ممنوع‌کار نمی‌شدند.

نشست «بر سینمای ایران چه گذشت» با محوریت پخش مستندی به همین نام محصول جدید مرکز مستند سوره و به میزبانی امیر قادری توسط سازمان سینمایی سوره برگزار می شود.

سینماروزان/پیمان اسماعیلی: بی تفاوتی به معیشت اهالی سینما که از شب عید تا ماه رمضان و روز سینما تسری یافته، ادامه دارد و به جای هر گونه همدلی و تلاش برای حل مشکلات معیشتی،هرازگاه بيانيه های سیاسی‌طور است که از بالادست خانه سینما صادر میشود‌.

عزت‌ا.. رمضانی‌فر بازیگر پیشکسوت با بیان مطلب فوق به سینماروزان گفت: به نظر من خانه سینما میتواند با اتخاذ راهبردهای جدید، ورود بیشتری در عرصه مسائل رفاهی ، معیشتی و اقتصادی اهالی سینما مثل تاسیس تعاونی های مصرف و غیره داشته باشد و در کنارش حمایت از آدم های صدمه دیده از شرایط کرونایی سالهای اخیر که چند سالی است کاری نداشته اند و درآمدی هم کسب نکرده اند نیز مهم است.

بازیگر “از فریاد تا ترور” و “بالاش” در ادمه تاکید کرد: بیانیه صادر کردن دردی از اهالی سینما که در معیشت خودشان مانده‌اند، دوا نمی کند. این نوع کارها در اصل شانه خالی کردن از وظیفه اصلی صنفی و مسئولیتی است که روسای صنف بابت حمایت از هنرمندان دارند. سیاسی شدن فعالیت صنفی با روح فعالیت معیشتی متناقض است. الان سازمان نظام پزشکی یا سازمان نظام مهندسی، بیانیه سیاسی‌طور میدهند یا سعی می‌کنند با رایزنی‌های عملیاتی، حفظ اعتبار جامعه پزشکان و مهندسان را رقم بزنند؟؟

این بازیگر ضمن اشاره به عدم تحقق وعده های روسای صنف سینما در باب حمایت از هنرمندان افزود: چندی قبل در سمیناری در شهر مشهد با تعدادی از هنرمندان حضور داشتم که یکی از مدیران به عنوان سخنران مباحثی در باب لزوم حمایت از هنرمندان را عنوان کرد و در آخر مراسم با توجه به این دیدگاه حمایتی شان از ایشان خواستم برای تاسیس یک آموزشگاه هنری که مجوزش را دریافت کرده ام و تاسیس آن می تواند اوقات فراغت خیلی از جوانها را پوشش بدهد و نروند سراغ مسائل حاشیه ای، مرا برای اجاره یک محل برای تاسیس آموزشگاه به بانک و یا ارگانی معرفی کند و ایشان قول حمایت دادند و مرا به رئیس دفترشان معرفی کردند و ایشان هم قول داد تا چند روز بعد کار را انجام بدهند ولی پس از مدتی وقتی با رئیس دفتر ایشان تماس گرفتم ایشان حاضر به مکالمه نشد و شخص دیگری هم گفت شما در اولویت نیستید و نمی‌توانید برای دریافت وام اقدام کنید. خب این نوع برخوردها بسیار دردناک است و ما از مسئولین انتظار داریم که به قول هایشان عمل کنند.

بازیگر “بلوف” و “قاتل و وحشی” تاکید کرد: مگر اهالی سینما کلا چند نفر هستند که این قدر در ایجاد تسهیلات معیشتی برای آنان اهمال میشود؟ الان حتی آن کمک هزینه بیمه تکمیلی درمان نیز از سوی خانه سینما اعمال نمی‌شود و سینماگران باید هزینه هنگفت برای بیمه تکمیلی خود و خانواده شان بدهند؟ وقتی کارمندان بانک ها و لشکری ها و کشوری ها، همه و همه تسهیلات خرید اعتباری ارزاق دارند چرا خانواده سینما هنوز حتی یک تعاونی مصرف ندارند؟ الان اگر هنرمندی که حقوق ثابت ندارد یخچال ش خراب شود از کجا بیاورد یک یخچال بخرد؟؟! اینکه کار سختی نیست، لااقل سران خانه سینما در همان ساختمان کوچه سمنان یک تعاونی مصرف ایجاد کنند تا لااقل بشود خرید اعتباری و مدت‌دار کرد.

سینماروزان/پیمان اسماعیلی: صدور بیانیه‌های گاه و بیگاه از روسای خانه سینما بی آن که مشخص گردد نفع این بیانیه ها برای صنف سینما و آحاد اعضای خانه سینما چیست، پرسش بسیاری از اهالی سینماست؟ آیا این بیانیه‌ها باعث می‌شود مشکل بیمه بیکاری سینماگران، حل شود؟ یا آن که بیمه بازنشستگی ویژه ای برای سینماگران ایجاد گردد؟ مشکل آنجاست که با وجود این بیانیه‌ها، سینماگران در ساختار بیمه تامین اجتماعی همچنان معادل صیادان فصلی هستند!

محمد حاتمی بازیگر باسابقه سینما و تئاتر با بیان مطلب فوق به سینماروزان گفت: نکته مهم در بیانیه نویسی های اخیر خانه سینما که به خانه تئاتر هم سرایت کرده این است که آیا این بیانیه‌ها، شامل نظر تک تک اعضا صنوف خانه سینما است و آیا با همه آنها برای صدورشان تشریک مساعی شده است یا نه؟

بازیگر “آژانس شیشه ای” و “زمانه” ادامه داد: در واقعیت این طور است که پنج یا هفت نفر آدم در اتاقی می‌نشینند و تصمیمی می گیرند و بی پرس و جو کردن از اهالی سینما، بیانیه ای را صادر میکنند که به نظر خودشان به نفع همه اهالی سینما است ولی  این نظرات کاملا شخصی است!

حاتمی تاکید کرد: اینکه پنج یا هفت نفر به‌جای صنف پنج هزارنفره سینما، بیانیه می‌دهند با دموکراسی منافات ندارد؟؟ اینکه افراد به خاطر جایگاه مدیریت مقطعی خود به جای همه خانواده سینما تصمیم می‌گیرند و عنوان میکنند که ما صلاح دیدیم به جای همه این نوع بیانیه ها را بدهیم، به نظر من کار اشتباهی است و با روح دموکراسی و حقوق فردی تک تک هنرمندان در تعارض است! چرا قبل از انتشار بیانیه‌های متعدد، نظرات اهالی سینما درباره آنها را جویا نمی‌شوند؟

بازیگر “بادیگارد” و “افسانه آه” در ادامه افزود: صدور چنین بیانیه هایی نیازمند کار شورایی است و نمی‌شود برای همه چیز حکم کلی صادر کرد. من با این رویه مخالفم و اولا که با وجود امکانات فعلی می‌شد فراخوانی از طریق سایت خانه سینما منتشر می‌شد و بیانیه را به نظر تمام اعضا میگذاشتند تا معلوم گردد از جمع حدود ۵هزار نفره خانه سینما، چند نفر زیر بیانیه را امضاء می‌کنند. ثانیا حتی اگر این کار را هم نمی‌توانند بکنند حداقل باید از هر صنف بیست نفر دارای شأن اجتماعی، صلاحیت و تجربه را جمع کرده و درباره صدور بیانیه با آنها مشورت کرد.

محمد حاتمی تاکید کرد: اغلب ما اعضای خانه سینما از برخی از شرایط اجتماعی و شرایط معیشتی نارضايتي هایی داریم و مدتهاست در انتظاریم صنفی که سالانه برای تمدید عضویت از اعضا، حق عضویت می‌گیرد، کاری هم کند برای حل مشکلات اولیه سینماگران. تنها راه بازگشت اعتبار به خانه سینما، بازگشت به حل مشکلات معیشتی سینماگران و قبل از همه حل مشکل بیمه بیکاری و تعریف ردیف بیمه بازنشستگی ویژه برای اهالی سینماست.

سینماروزان/حامد مظفری: در حالی که بسیاری از اهالی سینما منتظر بودند در روز سینما،هدیه‌ای ولو ناچیز از سوی خانه سینما به آنها تعلق گیرد، خروجی روسای خانه سینما باز هم یک بیانیه بود؛ بیانیه ای که هیچ کجای آن طرح، نقشه‌، برنامه یا راهکاری برای حل مشکلات متعدد معیشتی اهالی سینما به چشم نمی‌خورد.

گزافه‌گویی وقتش نیست که دیگر حتی خواجه‌ی مرحوم شیراز هم می‌داند نزدیک سه دهه بعد از تأسیس خانه سینما، اهالی سینما نه بیمه بیکاری دارند، نه تسهیلات معیشتی دارند، نه حتی یک بهداری دارند، نه یک فروشگاه تعاونی مصرف و اگر بگوییم با کارت عضویت خانه سینما حتی نمی‌توان رایگان یک فیلم در این همه سینمای خالی از مخاطب دید، شاخ درآوردن طرف مقابل، بدیهی است.

به هر حال فقط ساعاتی بعد از بیانیه غیرمعیشتی سران خانه سینما، فرهاد توحیدی از دبیری جشن خانه سینما استعفا داد؛ درست مثل سال قبل. فرهاد توحیدی که به نظر می‌رسد دیگر چندان همدل با سیاست‌بازان خانه نیست در متن استعفای خود، اصلی ترین دلیل استعفا را بی علاقگی بسیاری از صنوف خانه به برگزاری جشن در شرایط فعلی دانست‌.

بله، جشن را باید صنوفی برگزار کنند مثل مدیران تولید، عکاسان و کارگردانان، که آن قدر جنم دارند که با پیگیری امثال پوران درخشنده، شب عید برای گرفتاران صنف خویش، عیدی جمع کنند. جشن برگزار کردن هم آدم خودش را می‌خواهد و بسیاری از صنوف خانه سینما که حتی نتوانستند شب عیدی همان عیدی دوزاری سال‌های پیش را دریافت کنند و بسیاری دیگر که تعلیق عضویت صندوق هنر شدند بارها در گفتگوهای آشکار و پنهان، از بی فایده بودن برگزاری جشن در دل بحران های اقتصادی اهالی سینما گفتند و آخرین آنها همین دو روز قبل که اصغر رفیعی جم فیلمبرداری که رزومه‌اش از پرده آخر و شاید وقتی دیگر تا سگ کشی و اعتراض و… را یک تریلی نمی‌کشد به صراحت بر سران خانه سینما تاخت که چرا معیشت را تاخت زده‌اند به بیانیه‌نویسی.

استعفای فرهاد توحیدی فقط معلولی است از همان بی‌تفاوتی روسا به اظهارات بزرگانی مثل رفیعی‌جم ولی اینکه بالاخره این جماعت بیخیال سیاست‌بازی پسا۸۸ شوند و دل دهند به کار برای بدنه سینما!؟؟

طفلکی‌ها همچنان فکر میکنند شهریور۸۸ است و با بیانیه‌بازی می‌شود رفت و مثلا با حوزه بست و پروژه گرفت؟؟
آقایان حواس‌شان نیست دوره اصولگرایان باج‌ده پاتال گذشته و این جماعت نئواصولگرا، خود متخصص تولید کارگردان و تهیه‌کننده و بازیگر در ابعاد و اندازه‌های مختلفند و نیاز چندانی به این جماعت ندارند و خود می‌سازند و خود جشنواره برگزار می‌کنند و خود جایزه می‌دهند و البته آن قدر هم بی‌مرام نیستند و فی‌المثل دو هزار سهمیه نهضت مسکن را مستقیم به اهالی سینما می‌دهند؟؟

سینماروزان: انتشار اخباری مختلف درباره تعلیق عضویت شماری از سینماگران از صندوق هنر با گفتگوهایی مختلف از سینماگرانی همچون علی قائم‌مقامی و دانش اقباشاوی- از روسای ادوار صنوف خانه سینما- شوکی بزرگ را به جامعه سینما وارد کرد.

به دنبال گفتگوی علی قائم مقامی با ایلنا و دانش اقباشاوی با صبا در تأیید تعلیق عضویت، سینمامثبت هم فهرستی از معلقان صندوق هنر را منتشر کرد. به تازگی محسن ملکی نماینده خانه سینما در صندوق هنر گفتگویی با ایسنا انجام داده که هرچند ظاهرا در جهت تکذیبیه کلی تعلیق عضویت‌ها بود اما جان‌مایه گفتگو حکایت دارد از تائیدیه درددل‌های اهالی سینما.

جالب‌تر اینکه بلافاصله بعد از انتشار این گفتگو، امید محمدنژاد از عکاسان باسابقه هم از تعلیق عضویت خود از خانه سینما خبر داده!

ابتدا گفتگوی محسن ملکی با ایسنا را مرور می‌کنیم که فرموده‌اند: در تاریخ ۱۴۰۲/۱/۱۴ فهرستی از اسامی برخی از اعضای خانه سینما که به دلیل  عدم بارگذاری مستندات در سامانه صندوق اعتباری هنر تمدید عضویتشان انجام نشده بود به خانه سینما ارسال شد.  بلافاصله‌ با اعضایی که نامشان در فهرست ارائه شده ذکر شده بود، تماس گرفته شد و با همراهی و کمک کارکنان خانه سینما پرونده ها به تدریج تکمیل و بارگذاری شد. در تاریخ ۱۴۰۲/۱/۲۷ طی جلسه‌ای با حضور جناب آقای پوراحمدی، مدیر عامل و معاونین محترم صندوق اعتباری هنر، نظرات، پیشنهادات و انتقادات خانه سینما توسط سرکار خانم برومند مدیر عامل محترم خانه سینما – آقای علی لقمانی و آقای سهیل رحیمی با ایشان در میان گذاشته شد و  مهلت جهت تکمیل پرونده و بارگذاری توسط اعضای مذکور تا ۱۵ اردیبهشت طبق توافق و تعامل به عمل آمده صورت گرفت و سه نفر نمایندگان خانه سینما در کارگروه ارزیابی متقاضیان عضویت در صندوق نیز معرفی شدند.  گرچه ما هم ایرادات فراوانی  به برخی از کارهای صندوق داریم ولی معتقدیم هرکاری باید صبورانه و صد البته با بررسی دقیق و منطقی انجام شود و خبر پراکنی‌های منفی و شایعات کذب نه تنها این مسیر دشوار را هموار نمی‌کند، بلکه موجب ایجاد موانعی در کار خواهد شد.  بنابراین شایعه لغو عضویت هنرمندانی که در سایت‌های خبری از قول برخی از اعضای خانه سینما منتشرشده کذب محض است و از تاریخ ۲۷ فروردین الی ۱۰ اردیبهشت نواقص پرونده‌های این هنرمندان رفع و تمدید عضویت‌شان نیز انجام شده است: خانم‌ها آتنه فقیه نصیری، سهیلا گلستانی،  آزاده صمدی و آقایان امیر جدیدی،  نیما شاهرخ شاهی،  پژمان بازغی،  محسن کیایی،  حسام نواب صفوی،  هدایت هاشمی،  امیر حسین صدیق، افشین هاشمی، مصطفی کیایی و حسن کریمی.چنانچه هر یک از اعضای محترم علی رغم تکمیل پرونده و بارگذاری مستندات لازم همچنان تمدید عضویت نشده‌اند، می‌توانند مراتب را کتبا به خانه سینما جهت پیگیری های لازم ارائه نمایند.  من به‌عنوان نماینده خانه سینما در صندوق اعتباری هنر خبر منتشر شده را کاملا تکذیب کرده و با صراحت اعلام می‌کنم هیچگونه لغو عضویت و قطع بیمه در مورد اسامی ارائه شده از سوی صندوق اعتباری هنر صورت نگرفته است و فهرست مذکور صرفا جهت اطلاع رسانی در خصوص تکمیل پرونده و تمدید عضویت اعلام شده است!

حالا گلایه‌های امید محمدنژاد عکاس باسابقه را در گفتگو با فارس میخوانیم: اگر مطابق با اعلام قبلی صندوق اعتباری هنر لغو عضویت‌ها صحت ندارد، بیانیه خانه سینما برای اصلاح این موارد چه معنایی دارد؟ این اتفاق از اساس به‌معنای صحت لغو عضویت برخی از هنرمندان در صندوق اعتباری هنر است، از طرفی نام‌های اعلام شده در این بیانیه مربوط به افراد شناخته شده‌ای( سلبریتی) هستند، اگر صندوق اعتباری هنری معتقد است، هیچ هنرمندی لغو عضویت نشده پس انتشار این بیانیه چه معنایی دارد؟ این صندوق از اساس ماهیت خدمت‌رسانی و حمایت از هنرمندان را دارد. قشر بسیار وسیعی از هنرمندان سینما و تئاتر گرفته تا هنرمندان هنرهای تجسمی و موسیقی و حتی فعالین قرآنی و خبرنگاران در تمامی نقاط کشور عضو این صندوق هستند و این نهاد باید برای حمایت از آنها فعالیت کند، چیزی شبیه به سازمان بازنشستگان کشوری که وظیفه حمایت از بازنشستگان را دارد. گله اصلی این است که این سازمان حمایتی به درستی با هنرمندان برخورد نمی‌کند و فردی مانند من را که در چند انجمن عضو هستم و در خانه سینما هم به‌صورت افتخاری عضو هستم عضویتم لغو شده است، چرا باید هر دو سال فردی که در نهادهای صنفی هنرمندان عضویت دارد فعالیت هنری خود را ارائه دهد تا هنرمند بودنش به صندوق ثابت شود. وقتی هنرمندی دو سال فعالیت نداشته یعنی از نظر جسمانی توانایی فعالیت ندارد، اتفاقا این همان هنرمندی است که باید مورد توجه قرار گیرد و حمایت شود، چراکه دیگر توانایی فعالیت هنری و کسب درآمد ندارد و صندوق دقیقا در همین برهه عضویت فرد را به‌دلیل عدم فعالیت در 2 سال لغو می‌کند. این موضوع نشان می‌دهد که در این صندوق نگاه تخصصی به وضعیت هنر و جامعه هنری حاکم نیست.

مرور گفته‌های نماینده خانه در صندوق که ظاهرا تکذیب ماجرای تعلیق است ولی در عین حال بخشی از همان لیست معلقان سینمامثبت را نام برده و از رفع مشکل و تمدید عضویت آن‌ها میگوید خود شاهدی نیست بر این مدعا که ماجرای تعلیق نه یک شایعه که پروسه‌ای بوده در جریان؟؟!

بماند که هم امید محمدنژاد و هم پیشتر علی قائم‌مقامی و دانش اقباشاوی به صراحت از نادرستی روال در پیش گرفته شده برای تمدید عضویت اهالی سینما در صندوق می‌گویند! بر طبق اطلاعات روسای صندوق، در بهترین حالت میزان اعضای صندوق، فقط حدود صد هزار نفر است که در مقایسه با اعضای میلیونی صنفی مثل #خانه_کارگر، واقعا عددی نیست! پس چرا روال تأیید صلاحیت در صندوق و خانه کارگر این قدر متفاوت است؟

خانه کارگر هم پروسه تأیید صلاحیت دارد ولی فقط یک بار و به هنگام عضویت، اعضا را تأیید صلاحیت کرده و برای تمدید عضویت فقط حق عضویتی بسیار کمتر از حق عضویت صندوق دریافت می‌کند و تازه در قبال اعضا، مسئولیت معیشتی بالایی دارد و در عین ارائه خدمات اقامتی کاملا ارزان در تمام نقاط ایران و از مشهد تا شیراز و قشم و سرعین و…، هم سبدکالای ارزان به اعضا می‌دهد و هم با انعقاد قرارداد با فروشگاه‌های مختلف شرایط خرید ارزان و اقساطی کالا را برای اعضا فراهم کرده!

چرا صندوق هنر برای تمدید عضویت مجددا تأیید صلاحیت پیشه کرده؟ و در قبال عضویت همچنان نتوانسته نه سبدکالای ارزان توزیع کند و نه شرایط خرید اقساطی کالا و ارائه اقامتگاه های ارزان را فراهم آورد؟؟

ای کاش مدیران صندوق واقعا فکری کنند بر ارتقای خدمات صندوق به جای قرار دادن سیکلی پیچیده برای تمدید عضویت! صدالبته که روسای خانه سینما هم باید به جای تکذیبیه‌های تأیید‌آلود، مشکلات ابتدایی را زودتر از اینها حل کنند! همین حالا و در سایه نگاه صنفی معاونت مطبوعاتی، خبرنگاران به راحتی و صرفا از طریق مکاتبات الکترونیک در صندوق، تأیید عضویت می‌شوند ولی #خانه_سینما هنوز امکانی ندارد که تمدید عضویت اعضا را به صورت الکترونیک انجام دهد و مدام نیاز به حضور فیزیکی اعضاست؟ و تازه بعد از دریافت معرفی‌نامه خانه باز باید قرارداد به صندوق ارائه کنند برای تمدید عضویت؟

سینماروزان آماده است پاسخ های روسای صندوق و خانه به این پرسش‌ها را بی کم و کاست منعکس کند.

سینماروزان/روح‌الله نشیبا: پس از گفتگوی جنجالی علی قائم‌مقامی رئیس صنف مدیران تولید با ایلنا درباره لغو عضویت خود و شماری از سینماگران سرشناس از صندوق هنر(اینجا را بخوانید) به تازگی رسانه مستقل سینمامثبت فهرستی از برخی سینماگران لغو عضو شده‌ی صندوق ارائه داده است.

براساس گزارش سینمامثبت، امیر جدیدی، آزاده صمدی، نیما شاهرخ شاهی، هدایت هاشمی، آتنه فقیه نصیری، محسن کیایی، پژمان بازغی، حسام نواب صفوی، سحر جعفری جوزانی، لیلا بلوکات، غزل شاکری، امیرحسین صدیق، مصطفی کیایی، حامد محمدی، ابراهیم شیبانی، سهیلا گلستانی، حسن کریمی، بامداد بیات و سعید انصاری ازجمله سینماگرانی هستند که با تعلیق عضویت از صندوق هنر مواجهند.

در این تعلیق بیش از همه نهاد صنفی خانه سینما که بابت فعالیت های صنفی برای سینماگران از دولت بودجه می‌گیرد باید پاسخگو باشد. چرا سران خانه سینما خیلی زودتر از اینها و همان زمانی که زمزمه های پالایش در صندوق هنر شنیده شد، سعی نکردند از طریق رایزنی مستقیم با روسای صندوق، مشکل را حل کنند؟؟؟ جز این است که آقایان خودشان اغلب تحت حمایت رسمی یا غیررسمی صداوسیما یا سازمان تبلیغات یا ارشاد یا شهرداری یا دیگر نهادهای متصل هستند و هیچ دغدغه معیشتی ندارند؟؟؟

سینماروزان/روح‌الله نشیبا: فرآیند پالایش اعضا در صندوق اعتباری هنر مدتهاست که با اعتراضات برخی از هنرمندان مواجه شده و اخیرا شنیده شده ده‌ها تن از اعضای خانه سینما مشمول پالایش شده و با خطر حذف از صندوق هنر مواجهند؛ اتفاقی که متاسفانه باید خیلی زودتر از اینها با واکنش روسای خانه سینما و اتخاذ تصمیمات راهبردی برای حل مسأله مواجه می‌شد…

در یک مورد استثنایی به تازگی علی قائم مقامی رییس صنف مدیران تولید خانه سینما افشا کرده که صندوق، عضویت وی را لغو کرده و از لغو عضویت بسیاری دیگر از اهالی سینما حرف زده! قائم مقامی پس از سال‌ها فعالیت در سینما برای اینکه اثبات کند سینماگر است باید اسناد و قرارداد ارائه کند!! اتفاقی که ریشه‌ دارد در عدم رایزنی روسای سینما با صندوق هنر برای حل مشکلی ساده!؟ 

#علی_قائم مقامی رییس انجمن مدیران تولید سینما و عضو سابق هیئت مدیره خانه سینما در گفت‌وگو با ایلنا اعلام کرد: اواخر سال گذشته متوجه شدم عضویتم در صندوق اعتباری هنر لغو شده است. پیگیر موضوع شدم معرفی نامه هم از خانه سینما گرفتم اما کارشناس صندوق اعلام کرد به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی تهران مراجعه کنم؛ ضمنا باید قرارداد و مدارک ببرم که در زمینه سینما فعال هستم.

مدیرتولید فیلم‌های  نسل سوخته و متولد ماه مهر گفت: به من گفتند اگر خیلی سریع مدارک دال بر سینماگر بودن ارائه نکنم، خدمات بیمه‌ای هم قطع میشود. فعلا پرونده من در مرحله بررسی است و دیگر هم پیگیری نمیکنم چون بیشتر شبیه طنز است!

تهیه کننده فیلم های جشن دلتنگی و پرونده باز است ادامه داد: سی سال است در سینمای حرفه ای فعالیت میکنم، پانزده سال است که فعالیت صنفی دارم و هم اکنون رییس انجمن مدیران تولید سینما هستم، حدود شش سال عضو هیئت مدیره خانه سینما بودم، تقریبا هر سال هم فیلم سینمایی تهیه میکنم و حالا باید به صندوق هنر و ارشاد تهران اثبات کنم که سینماگر هستم؟!

وی افزود: قصد داشتم این موضوع را در فروردین ماه اعلام کنم تا مشخص شود در صندوق هنر چه خبر است، در همان ایام متاسفانه آقای کیومرث پوراحمد درگذشت و شرایط برای مطرح شدن موضوع مناسب نبود.

مدیر تولید فیلم های «شب یلدا» و «به رنگ ارغوان» ادامه داد: دو هفته قبل از صندوق تماس گرفتند اول تصور کردم برای موضوع عضویت هست اما به افطاری در هتل هما (شرایتون سابق) دعوت کردند، عذرخواهی کردم و گفتم نمی‌آیم و بعد شنیدم که افطاری صندوق هنر کنسل شده است.

تهیه‌کننده «کفش‌هایم کو؟» در پاسخ به این پرسش که آیا عضویت سینماگران باتجربه دیگری هم لغو شده یا خیر، گفت: بله و میدانم چه افرادی هستند اما چون مسئولیت در این زمینه ندارم نمی‌توانم توضیح بیشتری بدهم!!!

سینماروزان/روح‌الله نشیبا: عوارض اجبار به کارگری کردن صنوف خانه سینما در دولت اعتدال همچنان ادامه دارد و تناقضی تازه شکل گرفته درباره عدم اجماع هویت خانه سینمای ثبت شده در ارشاد با صنوف ثبت شده در وزارت کار.

#علی_ژکان کارگردان باسابقه سینما با اشاره به این تناقض به روزنامه اعتماد گفت: هيچ چشم‌انداز روشني براي آينده بدنه سینما نمي‌بينم. مديران صنف سینما هيچ برنامه مشخص و تعريف شده‌اي ارايه نمي‌دهند يا خودشان هم نمي‌دانند چه كنند. به صنف و خانه سينما هم نمي‌شود اميد بست.

کارگردان مادیان به اعتماد گفت: چرا روسای خانه سینما مي‌ترسند مطالبات واقعي معیشتی اهالي سينما را مطرح كنند؟ يك وضعيت آشفته و بي‌نظمي در ساختار خانه سينما حاكم است. از يك طرف صنوف سينمايي را به شكل فريبكارانه‌اي به سمت وزارت كار هدايت كرده‌اند اما خودشان در وزارت ارشاد به‌ طور قانوني كسب هويت كردند تا حمایت بگیرند. خانه سينما سال‌ها آنچنان يار و غار وزارت ارشاد شد كه به نظر رسيد يكي از ادارات كل تابعه وزارت ارشاد است. 

کارگردان فیلمهای سایه به سایه و چهره به چهره بیان داشت: بايد صبر كنيم ببنيم چه مي‌شود. رابطه قانوني ما با وزارت كار است درحالي كه مشكلات ما به وزارت ارشاد ارتباط پيدا مي‌كند. ببينيم چگونه اين پارادوكس حل خواهد شد؟ فعلا كه وجه غالب اهالي سينما در بي‌اعتمادي و نااميدي نسبت به خانه سينما به‌سر مي‌برند و از دست صنوف هم كاري ساخته نيست، به همين علت هم از صنف تهيه‌كننده-كارگردان‌ها استعفا دادم و فكر مي‌كنم در شكل فردي بهتر مي‌شود حرف زد...

سینماروزان/روح‌الله نشیبا: در جریان ناآرامی‌های اخیر برخی هنرمندان عزیز روی احساسات و عواطف درگیر ماجراهایی شدند و درنهایت برای این افراد پرونده‌هایی در مراجع قضایی تشکیل شد و برخی از این پرونده‌ها به محکومیت‌هایی منجر شد. در این مرحله و حتی پس از تشکیل پرونده باز هم با مراجع قضایی صحبت شد و در گفتگو با هنرمندان و تعاملاتی که شکل گرفته بود، بار دیگر بخشی از این مسائل برطرف شد.

حسین طلابیگی مدیرکل دفتر نظارت بر مراکز، مشاغل و مجامع سازمان سینمایی با بیان مطلب فوق به خبرگزاری ایلنا گفت: در این مورد مراجع قضایی و به خصوص دادستانی محترم همراهی بسیاری با ما داشتند و حتی در برخی موارد قاضی پرونده با افراد صحبت کرد، شرایط تشریح شد و بخشی از این تعاملات به بازنگری در پرونده‌ها منجر شد که در نهایت شاهد بودیم با درخواست رئیس قوه قضاییه و با عفو پدرانه رهبر معظم انقلاب به همه کسانی که در این اغتشاشات درگیر بودند، پرونده‌هایی که برای اغلب این هنرمندان تشکیل شده، بدون درج سوءپیشینه همه پاک شد.

وی ادامه داد: خوشبختانه با تعاملاتی که ایجاد شد اغلب این مسائل برطرف شد اما متأسفانه برخی از این افراد هنوز بعد از این همه عطوفت نظام باز به کار خودشان ادامه دادند و طبق قانون دوباره فراخوانده شدند و با آن‌ها گفتگو شد. در حال حاضر نیز محرومیت‌هایی که باقی‌مانده‌ای از ماجراهای اخیر بوده در حال رفع شدن است. . مدیرانی که درحال‌حاضر در سازمان سینمایی فعالیت می‌کنند جدای از این عزیزان نیستند و سال‌ها با این دوستان در فعالیت‌های سینمایی همکار بوده‌اند و شرایط آن‌‌ها را می‌دانند و مطلع هستند که هر کدام از این دوستان چه روحیاتی دارند. همواره نیز در سازمان سعی شده با تعامل و گفتگو مسائل و مشکلات برطرف شود.

حسین طلابیگی پیرامون مشکلات کارگری کردن صنوف سینمایی در دولت اعتدال گفت: متأسفانه از حدود ۵ هزار سینماگری که در صنوف مختلف سازمان در خانه سینما فعالیت می‌کنند حدود ۴ تا ۵ درصد از افراد همیشه دنبال مباحث شخصی خودشان و یا مطالبات سیاسی بوده‌اند و جریان خانه سینما را در سال‌های گذشته که مربوط به این دوره هم نمی‌شود، همیشه به انحراف کشیده‌اند. وظیفه ذاتی خانه سینما رسیدگی به مشکلات سینماگران و مطالبات معیشتی آن‌ها است اما کسانی که به دنبال مسائل دیگری غیر از وظایف‌ صنفی بوده‌اند و خارج از قاعده رفتار کرده‌اند، در دوره‌های مختلف خانه سینما را با مشکلاتی مواجه کرده‌اند.

وی گفت: متأسفانه در دوره‌ای هم با اشتباهاتی که از سوی حتی برخی از مدیران سازمان سینمایی اتفاق افتاده و راهنمایی‌های نادرست آن‌ها، صنوف سینمایی به وزارت کار معرفی شدند تا از آنجا مجوز صنف کارگری دریافت کنند که هیچ فایده معیشتی نداشت درحالیکه طبق مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی، مجموعه‌هایی که در حوزه فرهنگ و هنر و خصوصاً سینما و تئاتر فعالیت می‌کنند باید مجوز فعالیت خودشان را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کنند، اما صنوف سینمایی به بخش ثبت شرکت‌ها برای صنوف کارگری معرفی شده، شناسه ملی دریافت کرده‌اند و این در حالی است که صنوفی که مجوز فعالیت از وزارت کار دریافت کرده‌اند در خانه سینمایی که مجوز فعالیت از وزارت ارشاد دریافت کرده، قرار دارند. همه این مسائل ما و مدیران خانه سینما را دچار مشکل کرده است. بنابراین برای حل این مشکل تمام این عزیزان باید مجوز فعالیتشان  را به‌عنوان اصناف هنری از وزارت ارشاد و سازمان سینمایی دریافت کنند.

طلابیگی تاکید کرد: درحال حاضر مشکلات اساسنامه‌ای و حقوقی که بهانه عدم تشکیل صنوف در وزارت ارشاد بود هم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفع شده است ولی صنوفی که از وزارت کار مجوز فعالیت دریافت کرده‌اند، نمی‌توانند برای تشکیل خانه سینما از وزارت ارشاد مجوز بگیرند و طبق مصوبه وزارت کار هم صنوف کارگری و کارفرمایی با هم نمی‌توانند یک  اتحادیه یا تشکل ایجاد کنند و به همین دلیل تهیه‌کنندگان و کارگردانان و عرضه‌کنندگان یا پخش‌کننده‌های فیلم که خودشان را به ‌عنوان مجموعه کارفرمایی ثبت کرده‌اند، نمی‌توانند با صنوف دیگری که به‌ عنوان صنوف کارگری ثبت شده‌اند، یک‌جا اتحادیه یا خانه سینما تشکیل بدهند و بر همین اساس دوباره دچار مشکل شده‌اند.

این مدیر سینمایی خاطرنشان ساخت: خیلی از هنرمندان صنوف مختلف حاضر نبودند که صنف خود را به عنوان یک صنف کارگری در وزارت کار ثبت کنند و فشارهایی که از طرف خانه سینما به این صنوف برای ثبت در وزارت کار وارد شد، انشقاق و تفرقه بین هنرمندان ایجاد کرد که نمونه آن بین چهار تشکل تهیه‌کنندگان سینما دیده می‌شود. یکی از مشکلات این است که تشکل‌های تهیه‌کنندگان نتوانستند به یک تشکل واحد تبدیل شوند. یکی از این تشکل‌ها که قانوناً مجوز خودش را از وزارت ارشاد گرفته از مجموعه خانه سینما اخراج شده و الان هم به این وضعیت اعتراض دارد و البته این تنها مربوط به صنف تهیه‌کنندگان نمی‌شود و صنوف دیگری هم هستند که به این وضعیت خانه سینما اعتراض دارند. این مشکلات در سال‌های گذشته و در طول سالیان متمادی پیش آمده و نباید توقع رفع فوری آن‌ها را داشته باشیم، حل این مسئله نیاز به زمان دارد. ما درحال‌ رایزنی با مدیران خانه سینما هستیم که بتوانیم مشکلات را با همفکری هم حل کنیم که البته درحال‌حاضر خیلی از مباحث سینماگران از طریق خانه سینما و در تعامل با وزارت ارشاد در حال حل شدن و برطرف شدن است.

او درباره کیفیت انتخابات خانه سینما اظهار داشت: در خصوص برگزاری انتخابات خانه سینما نماینده‌ای از وزارت ارشاد در انتخابات خانه سینما حضور پیدا کرد و انتخابات با اختلافاتی که در مجموعه آن جلسات بود، برگزار شد و چند صنف از جمله یک نفر از صنف تهیه‌کنندگان هم به نحوه برگزاری انتخابات اعتراض داشتند که اعتراض خودشان را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه دادند. سازمان سینمایی هم نظر کارشناسی خودش را به دبیرخانه هیأت رسیدگی به امور مراکز فرهنگی ارائه داد و با توجه به این‌که مرجع رسیدگی به این مسائل دبیرخانه هیأت رسیدگی به امور مراکز فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است؛ آنچه آن‌ها تصمیم بگیرند مرجعیت قانونی دارد و سازمان سینمایی در این خصوص مسئولیتی ندارد.

طلابیگی با اشاره به افزایش سرعت در صدور مجوز موسسات گفت: با همکاری‌هایی که در وزارتخانه‌ها و مجموعه‌های مختلف دولتی اتفاق افتاد و هم‌افزایی یکسری سامانه‌ها که برخی از آن‌ها پیش‌تر نیز فعال بودند و متصل کردن آن‌ها به درگاه ملی مجوزها، سرعت صدور مجوز به‌سرعت بالا رفت و با سرعت بیشتری مجوز برای اشخاص صادر شد. درنهایت در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مخصوصاً در سازمان سینمایی نیز سامانه صدور مجوزهای این سازمان به سامانه درگاه ملی مجوزهای دولت متصل شد و سرعت صدور مجوز به‌ صورت قابل توجهی افزایش پیدا کرد.

وی ادامه داد: مجوزهایی که  تمدید می‌شوند، مجوزهایی هستند که به‌صورت دائمی صادر می‌شود و بخش خصوصی دیگر نیاز ندارد هر سال یا چند سال یک‌بار برای تمدید آن مراجعه کند. بر این اساس در سال ۱۴۰۱ در کل کشور برای ۳۸ مؤسسه تولید اعم از غیر سینمایی، سینمایی و پخش و پخش بین‌الملل مجوز صادر شد و برای ۴۸ مؤسسه هم در حوزه‌های مختلف که عرض شد، مجوز تمدید صادر شده که این تمدیدها دائمی‌ست و نیاز به مراجعه مجدد هم ندارد.

سینماروزان/هونام حقانی: با توجه به ماهیت وجودی خانه سینما که وابسته به حمایت های مالی دولت است متاسفانه خانه سینما اغلب منتظر دولت است و خودش هیچ کاری برای ارتقای شأن معیشتی اهالی سینما نکرده و حالا هم که به شب عید رسیدیم و جیب اهالی سینما کاملا خالی است و جز معدودی بالانشین، مابقی سینماگران با مشکلات معیشتی متعدد دست به گریبانند.

مهدی صباغ‌زاده کارگردان باسابقه سینما با بیان مطلب فوق به سینماروزان گفت: تقریبا تمامی مشاغل و صنوف و حتی کارگران افغانی، شب عید، از بالادست خود عیدی می‌گیرند ولی در صنف سینما این اتفاق در این سالها کمتر رخ داده و امسال هم خبری از کارت هدیه ای که یکی دو بار شب عید، به هنرمندان اهدا می‌شود نیست!

کارگردان #خانه_خلوت و #مارال گفت: خانه سینما باید در این سه دهه به سمت ایجاد امکانات معیشتی مختلف برای صنف میرفت و می‌توانست در تعامل با نهادهای مختلف، اقداماتی برای بهبود معیشت اعضا انجام دهد ولی مدیران این نهاد اغلب بسنده کردند به بودجه‌ای که از دولت به آنها می‌رسد که آن هم خرج امور جاری می‌شود پس شب عید می‌شود و روسای خانه سینما نتوانستند در حوزه اقتصادی کار خاصی برای اعضا انجام دهند.

کارگردان #سناتور و #جستجو_در_جزیره تاکید کرد: بالادست خانه سینما باید یک بار برای همیشه معلوم کند که رسیدگی به معیشت سینماگران وظیفه آنها هست یا نه. اگر معیشت و بهبود آن وظیفه روسای خانه سینماست که باید هر چه زودتر اقدامات اجرایی جدی و شفاف برای حل مشکل انجام دهند. اگر هم که وظیفه خانه سینما رسیدگی به معیشت اعضا نیست پس بابت چه چیز از اعضا، حق عضویت می‌گیرد و ژست حامی سینماگران را گرفته؟

صباغ‌زاده افزود: در این پنج شش ماه اخیر نبود مدیرعامل در خانه سینما بر حجم مشکلات اضافه کرد و مشکلات معیشتی سینماگران را تشدید کرد. به نظرم مدیر عامل جدید خانه سینما باید با رایزنی و تعاملاتی که انجام می دهد کارهای عملیاتی سریع برای ارتقای حداقلی معاش هنرمندان انجام بدهد.

سینماروزان/محمد شاکری: بالاخره بعد از مدتها که خانه سینما بی مدیرعامل بود، به طور رسمی مرضیه برومند به عنوان مدیرعامل تازه خانه سینما معرفی شد.

هیات مدیره خانه سینمای ایران در اطلاعیه رسمی خود با ابراز خشنودی از پذیرش این پیشنهاد از سو‌ی خانم مرضیه برومند ، امیدوار است این انتخاب زمینه ی بهبود وضعیت جامعه سینماگران ایران را فراهم سازد.

مرضیه برومند با بیش از چهل سال سابقه ی فعالیت ، هنری و خلق آثاری عمدتا تلویزیونی همچون شهر موشها، آرایشگاه زیبا، هتل مراورید، آب پریا، خودروی تهران۱۱، کارآگاه شمسی و مادام و… در خاطرات باقی مانده است.

خانه سینما در سال‌های اخیر با گلایه های فراوان اعضا درباب فقدان فعالیت‌های مفید برای بهبود معیشت اهالی سینما روبرو بوده و کار آن قدر زار بوده که در سال جاری حتی حق‌السهم خانه سینما بابت بیمه تکمیلی اعضا پرداخت نشد و اعضا مجبور شدند هزینه سنگینی بابت بیمه تکمیلی درمان بپردازند.

نبود بیمه بیکاری، فقدان تعاونی مصرف برای اعضا و حتی عدم ارائه تسهیلات خرید اعتباری ارزاق، اصلی‌ترین مشکلات بدنه سينماست.

به مانند اغلب شوراهای ممیزی از ارشاد تا جشنواره فجر و… همچنان تلویزیونی‌ها هستند که پست‌های مدیریتی سینما را در اختیار می‌گیرند و در خانه سینما نیز کارگردانی با رزومه پررنگ در تلویزیون، مدیرعامل  شده است. آیا این رویه و انتخاب مرضیه برومند موجب خواهد شد مدیران خانه سینما نیز به مانند مدیران تلویزیون به بدنه خود، بها دهند و حداقل مشکلات معیشتی اولیه آنها را حل کنند؟

سینماروزان/کیوان بهارلویی: اخیرا بدون اطلاع رسانی رسمی، سیدضیاء هاشمی نماینده صنف تهیه‌کنندگان از شورای پروانه ساخت کنار گذاشته شده و منوچهر شاهسواری به جای وی قرار گرفت.

تغییر نماینده تهیه‌کنندگان در شورای پروانه ساخت با واکنش حسین فرحبخش از رئوس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران مواجه شده که در یادداشتی سرگشاده، این تغییر را قانونی ندانسته است.

متن یادداشت حسین فرحبخش را بخوانید:

اخیرا با توجه به اینکه سیدضیاء هاشمی -نماینده قانونی تهیه‌کنندگان در شورا-مدتی دچار کسالت شده و در بیمارستان بستری بودند، خانه سینما به شکلی غیرقانونی به ارشاد نامه نوشتند و ایشان را از نمایندگی تهیه‌کنندگان عزل کرده و منوچهر شاهسواری را به جای ایشان معرفی کردند. اینکه فردی به دلیل کسالت نتواند در چند جلسه شورا شرکت کند به معنایی جدایی است؟
این اقدام، یک کار غیرقانونی است چرا که منوچهر شاهسواری، نماینده تهیه‌کنندگان در شورای پروانه ساخت نیست و من نمی‌دانم روسای هیات مدیره خانه که از دهه شصت در پست‌های مختلف سینمایی حضور داشته‌اند، چرا به چنین اقدامی تن داده‌اند؟ همچنان مشخص نیست صدرنشین هیات مدیره چه زمانی تاییدیه اتحادیه تهیه‌کنندگان، برای حضور در خانه سینما را گرفته؟ جامعه صنفی تهیه‌کنندگان که بیش از شصت درصد اعضای آن، عضو اتحادیه هستند، نمایندگی ایشان را قبول ندارند چون بدون نظر اتحادیه به خانه سینما معرفی شده‌اند و ارشاد هم بدون اینکه این مورد را لحاظ کند که آیا تمام تهیه‌کنندگان در جلسه اجماع بوده‌اند یا خیر، در این باره سکوت کرد…

بگذریم؛ فرد مطبوع خانه سینما دوازده سال در شورای پروانه ساخت حضور داشت ولی چه گلی بر سر سینما زد؟ ایشان همچنان دست برنمی‌دارد و مثلا اکنون در خانه سینما و با وجودی که هیات مدیره تغییر پیدا کرده، باز به عنوان مدیرعامل امضاء می‌کند که این، یک اقدام غیرقانونی است. ایشان مطمئن باشند هر هفته که در شورای پروانه ساخت شرکت کنند، یک بیانیه علیه وی صادر خواهد شد و هر پروانه‌ای که صادر شود، فاقد ارزش و اعتبار قانونی است. بنده از ارشاد می‌خواهم که از پذیرش ایشان خودداری کند چرا که ایشان نماینده تهیه‌کنندگان نیست. بماند که ایشان سال‌هاست فیلمی را تهیه ‎نکرده و از مسائل روز تولید سینما آگاهی ندارند که بخواهند در شورای پروانه ساخت حضور داشته باشند.

اگر این رویه اصلاح نگردد به زودی از خیانت‌هایی که بین سال‌های ۸۸ تا ۹۲ صورت گرفت و سینما را به روزی کشاندند که امروز می‌بینیم، رونمایی خواهد شد.

همچنین از محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی تقاضا می‌کنم که از پذیرش ایشان خودداری کرده و پروانه‌هایی که با حضور ایشان صادر می‌شود را به رسمیت نشناسند چراکه این پروانه‌ها، غیرقانونی بوده و امضای ایشان فاقداعتبار است و در صورت صدور، مجوز احتمالی، باید دوباره در شورا رفته و با حضور نماینده واقعی تهیه‌کنندگان بررسی شود.

سینماروزان: حدود سه هفته بعد از خبر سینماروزان درباره استعفای قاسم قلی پور از ریاست شورای داوری خانه سینما و جایگزینی علی آشتیانی‌پور(اینجا را بخوانید) قلی پور اولین واکنش خود نسبت به جدایی را بیان کرده است.

قاسم قلی پور که حدود ۲۰ سال مسئولیت شورای داوری و حل اختلاف خانه سینما را برعهده داشته به خبرگزاری ایسنا گفت: دلیل این استعفا مسائل شخصی و خستگی است و حالا نیز علی آشتیانی‌پور وارد شورا شده و امید که موفق باشد.

قلی‌پور که سعی زیادی کرده با حکمیت مشکلات فی‌مابین اهالی سینما را در شورای داوری حل کند، ادامه داد: در تمام این سال‌ها، داوری در خانه سینما برمبنای صرف زمان طولانی برای گفت‌وگو با طرفین یک اختلاف بوده تا بهترین نتیجه حاصل شود.

قلی‌پور درباره اینکه آیا پس از رهایی از مشغله شورای داوری، قصد ساخت فیلم ندارد؟ گفت: بی‌تردید اگر فرصتی پیش آید این کار را انجام می‌دهم چون (فیلمسازی) تنها کاری است که بلد هستم؛ منتها باید در مسیری باشد که بر آن اِشراف دارم. البته هنوز نمی‌دانم چه کاری را باید شروع کنم چون فقط می‌دانم چه چیزی را دوست ندارم و شاید به همین دلیل کمی طول بکشد تا آنچه را می‌خواهم پیدا کنم.

وی با اشاره به سختی‌های ساخت فیلمی مثل «عروس آتش» و اینکه مشخص نیست در این دوره با چه موانعی روبرو می‌شد، گفت: به نظر نمی‌رسد شرایط خیلی فرق کرده باشد چه بسا الان برای ساخت فیلمی مشابه «عروس آتش» مشکل ایجاد شود چرا که آن نوع نگاهی که در مدیریت حاکم است، تفاوت چندانی نکرده؛ بنابراین ساخت فیلم‌هایی مثل «عروس آتش» و «آتش سبز» و اساساً این نوع کارها به نظر نمی‌رسد راحت باشد. الان خیلی  از فیلم‌ها پسر پولدار و دختر فقیر دارند یا برعکس و یا اینکه نشان می‌دهند که ما چقدر خوب هستیم، این فیلم‌ها را هم خیلی‌ها می‌سازند و اصلا انگار بیشتر ساخت این نوع فیلم‌ها ترجیح داده می‌شود اما من بلد نیستم که از این فیلم‌ها بسازم.

سینماروزان/مسعود احمدی: هرچند چندین ماه از انتخاب هیات مدیره تازه خانه سینما گذشته ولی هنوز مدیرعاملی برای این خانه انتخاب نشده، پس عجیب نیست که منوچهر شاهسواری را آخرین مدیرعامل خانه سینما بدانیم؛ مدیرعاملی که در یک نشست پژوهشی، حرفهای جالب و گاه غیرمنتظره‌ای درباره ارتباطات بین‌نسلی گفته است.

منوچهر شاهسواری در نشست نسبت سینمای ایران با پژوهش گفت:  تاجران اولین کاشفان سینما بودند که کشف کردند از آن می‌توانند پول دربیاورند. همین کار را هم کردند. بعد از اینکه تاجران از سینما پول درآوردند، احساس کردند نیاز به متن و ارجاع در این بستر دارند، که پول بیشتری دربیاورند و از این مرحله به بعد هنرمندان هم به جریان تولید سینما پیوستند.

وی ادامه داد: حداقل درباره سینما، باید به این نکته توجه کنیم که سینما با پژوهش خلق نشده. سینما یک واقعیت تکنیکی برخاسته از یک فرآیند تکنولوژیک است. در این فرآیند ابزاری متولد شده که مانند سایر ابزارها، در مقطعی مورد توجه قرار گرفته است. در این مقطع نویسندگان، بازیگران تئاتر و اهالی سیرک به سمت سینما آمدند تا به تولید سینمایی سر و شکل متفاوت بدهند. این تغییر تا همین امروز هم ادامه داشته، وقتی فیلمی درباره یک موضوع تاریخی یا اجتماعی می‌سازید، طبیعتاً نیازمند تحقیق و پژوهش درباره آن موضوع هستید.

شاهسواری افزود: تا زمانی که ساختار حاکم به‌عنوان یک منبع قدرت و ثروت، نقش خود را در فرآیند پژوهش درک نکند و نداند در این میدان چه سهم و وظیفه‌ای دارد، هر پژوهش، اقدام و برنامه‌ای ممکن است به بن‌بست برسد. که تا به امروز هم اتفاق افتاده، البته در خیلی از موقعیت‌ها پیشرفت‌هایی صورت گرفته، اما هنوز نمی‌دانیم آیا درباره سینمایی با تعریف جهانی صحبت می‌کنیم، یا اصرار داریم سینمایی با تعریف اختصاصی خود داشته باشیم.

آخرین مدیرعامل خانه سینما متذکر شد: با ماجرای پیش‌کسوتی و انتقال تجربه از باسابقه‌ها به جوان‌ترها مشکل دارم! فکر نمی‌کنم تجربه دیروز من، به درد امروز شما بخورد. باور ندارم می‌توانیم چیزی از تجربه خود را به نسل بعدی منتقل کنیم. ما فقط می‌توانیم خاطره‌ها و قصه‌های خود را بگوییم که گاهی برای شما شنیدنی‌اند و گاهی می‌توانند درس‌آموز باشند.

وی بیان داشت: جهان امروز در حال شکل‌دهی به تمدنی است که «بنیان‌تصویر» است و باید به فکر صنعت تصویر بود و نه فقط سینما در این نظام با تصویری که از خود ارائه می‌دهیم، می‌توانیم با جهان اطراف حرف بزنیم. در این موقعیت تمدنی، باید به ابزارها و نیازها تن بدهیم. اگر این فهم را داشته باشیم، آن وقت است که اگر در «صنعت تصویر» و نه فقط «سینما»، حاضر و حاذق باشیم، در متن جهان قرار داریم و اگر فاقد این ویژگی‌ها و توانمندی‌ها باشیم، به حاشیه‌نشین تبدیل می‌شویم. حالا می‌توان پژوهش کرد که این «در متن بودن» یا «حاشیه‌نشینی» در جهان جدید، چه معنایی دارد. ما نیازمند ورود حوزه‌های میان‌رشته‌ای به این عرصه هستیم. وقتی در سینما صاحب نظریه شویم، تازه پای میان‌رشته‌ای‌ها به میدان باز می‌شود، اینجاست که روانشناسان، جامعه‌شناسان و متخصصان علوم ارتباطات می‌توانند در این صحنه حاضر باشند.

سینماروزان/حامد مظفری: رئیس سینمای دولت سیزدهم در اختتامیه جشنواره سینماحقیقت و در کنار همه حرفهایش باز تاکید کرد بر ارتقای معیشت اهالی سینما.

#محمد_خزاعی از همان آغاز به کارش در سازمان سینمایی و بعد از دیدار با روسای خانه سینما، خواستار ارائه طرحی جامع از مشکلات اولیه بدنه سینما شد تا پیگیری لازم برای حل مشکلات را برعهده گیرد.

پس از آن و در زمان های مختلف باز خواستار هم افزایی رئوس خانه سینما برای حل مشکلات مبتلابه خانواده سینما و به ویژه فقدان بیمه بیکاری شد.

محمد خزاعی به تازگی در اختتامیه جشنواره سینماحقیقت باز بر هم افزایی برای حل مسائل معیشتی اهالی سینما تاکید کرد و گفت: باید با پرهیز از سیاسی بازی به ارتقای معیشت هنرمندان کمک کرد. دوستان عزیز! تحت تاثیر رسانه‌های معاند نباشید. این وقایع تمام می‌شود و کشور ما به سمت پیشرفت حرکت می‌کند.

او تاکید کرد:‌ بیانیه نوشتن درمان درد سینمای ایران نیست. مشکلات معیشتی و اقتصادی عده‌ بسیاری از سینماگران نباید دستاویز بازی‌های سیاسی شود. به جای ایجاد مشکلات تازه با اظهارنظرات بی ربط که سبب بیکاری جمعی دیگر می‌شود به فکر حل مشکلات معیشتی باشیم و روسای صنوف کمک کنند که بتوانیم بیمه بیکاری اهالی هنر را ایجاد کنیم.

آنچه خزاعی درباره سیاسی‌بازی می‌گوید سالهاست که صنف سینمای ایران را دربرگرفته یعنی اغلب روسای صنف به جای آن که در این سه دهه از برپایی خانه سینما به دنبال حل مشکلات اولیه اقتصادی اهالی سینما و بخصوص ایجاد بیمه بیکاری باشند، اغلب گرفتار نوعی تعامل شخصی با جریانات و گروه‌هاي سیاسی بوده که البته سود اقتصادی هم دارد؛ ولی نه برای کلیت صنف بلکه برای اقلیت محدود...

ای کاش یک بار هم که شده روسای صنوف قید سیاسی بازی های بی حاصل را بزنند و اگر واقعا نگران بدنه سینما هستند در تعامل با رئیس سازمان سینمایی کاری کنند که سینماگران پیشکسوت برای گذران زندگی مجبور به رانندگی در اسنپ یا دستفروشی و… نشوند! کار سختی نیست که بیمه بازنشستگی مناسبی را برای سینماگران بالای شصت سال تعریف کنند و شرایط ایجاد یک بیمه بیکاری قدرتمند را برای بدنه سینما به وجود بياورند…

سینماروزان/محمدرضا ماهینی: بیانیه اخیر منتسب به خانه سینما و تهدید به اعتصاب و ترک پروژه های سینمایی و تلویزیونی با واکنش های مختلفی از سوی اهالی سینما صادر شده است.

به تازگی گروهی از سینماگران، اطلاعیه‌ای منتشر کرده و در این اطلاعیه در عین به چالش کشیدن بیانیه مذکور، پرسش‌هایی را طرح کرده‌اند درباره الویت‌های فعالیت صنفی در خانه سینما.

متن بیانیه این سینماگران را بخوانید:

بسمه تعالی

به اطلاع ملت شریف ایران می رسانیم ، بیانیه ای منتسب به خانه سینما منتشر شده است که بسیاری از اعضای خانه از نوشتن آن مطلع نبودیم تا انتشار عمومی.

متاسفانه برخلاف ماده یک اساسنامه خانه سالهاست چند نفر عادت کرده اند به نام اعضاء خانه بیانیه حزب سیاسی خودشان را بدهند.
اساساسنامه تصریح دارد که خانه سینما موسسه ای است مستقل غیرسیاسی که ایجاد امنیت شغلی،تامین اجتماعی و کمک به فعالیتهای فرهنگی، پژوهشی در زمینه تولید ،توزیع و نمایش را بر عهده دارد، پس خانه سینما باید به تک تک اعضای خود سرویس اقتصادی ، رفاهی و حتی کمک به مخدوش نشدن حیثیت اعضا ارائه کند ، مثلا نباید یکی از اعضا از نداشتن اجاره بها کنار خیابان زندگی کند، نه اینکه عده ای به نام اعضاء خانه بیانیه حزبی صادر کنند.

در همین جا به اعضای هیئت مدیره خانه سینما با احترام عرض می کنیم ، اگر برخی دوستان از برخورد دستگاه قضایی با سینماگران که عضو سیاسی حزب آنها هستند و تخلف رانندگی یا جرائم دیگر داشتند ناراحت شدند، چرا اجازه می دهند به نام خانه سینما بیانیه داده شود؟

خانه سینما متعلق به تک تک اعضاء است و بدیهی است هیئت مدیره  و نمایندگان صنوف هم برای همان کاری که در اساسنامه آمده وکالت دارند نه برای بیانیه دادن و کار سیاسی کردن!

همچنین متذکر می شود  آیا هیچ کس حق دارد بیانیه شخصی بنویسد و به اعضای خانه سینما زنگ بزند و با لحن تهدید امضا بگیرد؟؟؟

همه این موارد خلاف اساسنامه و حقوق شهروندی اعضاست و به لحاظ قانونی جرم محسوب میشود.

ما گروهی از اعضای خانه سینما اعتقاد به حاکمیت قانون و اجرای آن به طور مساوی در همه صنوف کشور داریم اعم از سینمایی و غیر سینمایی و برخورد قانونی با متخلفین را به رسمیت می شناسیم.

و اما در مورد اعلام اعتصاب در سینما؛
همه می دانند در اغلب کشورهای جهان، سندیکایی که اعلام اعتصاب می کند باید نیمی از حقوق در زمان اعتصاب را به اعضاء پرداخت کند ، آقایان با کدام عقبه در توزیع متناسب تسهیلات، تهدید به اعتصاب کرده‌اند؟ آیا کسانی تهدید به اعتصاب کرده اند که سرمایه داران سینمای ایران هستند و از چند ماه بیکاری و عدم پرداخت اجاره و … بی خبرند؟؟ قصد پرداخت حقوق متضررین از اعتصاب را هم ندارند؟؟ پس لطفا ادای سندیکاداران چپ‌زده اروپای شرقی را درنیاورید و به جای بیانیه‌بازی به فکر ایجاد بیمه بیکاری و ارتقای منزلت اجتماعی سینماگران باشید…