سینماروزان/علیرضا مرادی: گلایه‌های سینماداران و پخش‌کنندگان از تعطیلی مجدد سینماهای تهران به بهانه کرونا، با واکنش رییس سینما و درخواسن تغییر درجه سینماها روبرو شد.

به گزارش سینماروزان حسین انتظامی با بیانی صریح از ستاد کرونا خواسته که درجه سینماها را از سه به دو ارتقا دهد تا سینماها گاه و بیگاه به بهانه کرونا تعطیل نشوند.

حسین انتظامی در گفتگو با خبرگزاری  ایرنا با بیان اینکه در طی ۱۳ ماه گذشته که سینماها نیمه فعال بوده‌اند حتی یک مورد گزارش ابتلا به کرونا نداشته‌ایم گفت: حتی در جشنواره فیلم فجر که بیش از ۱۳۸ هزار نفر در تهران و استانها به سینماهای جشنواره رفتند یک مورد گزارش نداشتیم. دلیل این امر اولا خودمراقبتی مخاطبان سینماست که از قشر فرهیخته جامعه‌اند و ثانیاً توجه ویژه ستاد کرونا در سازمان سینمایی و توجه شورای صنفی نمایش و همت سینماداران و کارکنان سینماها بوده است.

وی ادامه داد: به اذعان مسئولان ذیربط بهداشتی، رعایت دستورالعمل‌ها در سینماها، در زمره بهترین صنوف بوده است که شامل تب سنجی در ورود، فاصله‌گذاری صندلی‌ها در هنگام خرید بلیت، فاصله‌گذاری زمانی بین سانس‌ها، تهویه مناسب سالن‌ها، تعطیلی بوفه‌های باز و اجبار استفاده از ماسک و تمهیدات مشابه بوده ‌است.

رییس سازمان سینمایی با اشاره به رایزنی با ستاد کرونا برای تغییر گروه سینما از ۳ به ۲ گفت: در دی ماه سال گذشته از کمیته اجتماعی ستاد ملی مقابله با کرونا خواهش کردیم سینماها را از گروه ۳ به گروه ۲ تغییر دهند. در جلسات کارشناسی هم نظر مساعد وجود داشت؛ بویژه مشاهدات میدانی که از جشنواره فیلم فجر داشتند. به‌طور جدی انتظار داریم این موضوع، به نتیجه برسد. وقتی رستوران ها و کافه ها و بعضی مشاغل دیگر، اخیراً به گروه ۲ رفته اند انتظار جامعه سینمایی این است که سینماها هم در این گروه تعریف شوند.

انتظامی افزود: خوشبختانه همه و از جمله مسئولان ذیربط در ستاد مقابله با کرونا می توانند از طریق سامانه سمفا به صورت برخط، ضریب اِشغال هر سالن و هر سانس را مرتبا پایش کنند. در ۱۳ ماه گذشته فرکانس اشغال یعنی معدل ضریب‌های اِشغال، حدود ۵ درصد بوده است یعنی در هر سانس، ۵ درصد صندلی‌ها پر شده و این رقم اندک، از نظر دستورالعمل‌هایی کرونایی واقعا چه جای نگرانی دارد؟

رییس سازمان سینمایی با اشاره به نقش روانی سینما در جامعه گفت: یکی دیگر از دلایلی که ما اصرار داریم سینماها در وضعیت نارنجی هم باز باشند نقشی است که سینما می‌تواند به‌عنوان یک نهاد اجتماعی در جنبه روانی جامعه بازی کند. می‌دانیم محدودیت‌های کرونایی، مردم را خسته می‌کند و روحیه ملی را در کوتاه مدت و درازمدت تضعیف می‌کند و نوعی سرخوردگی ایجاد می‌شود. از قضا سینما و رفتار مسئولانه این نهاد در قبال مردم خودش از این زاویه یعنی بازیابی نشاط اجتماعی هم اهمیت پیدا می‌کند.

وی تاکید کرد: درست است که سازمان سینمایی برای فیلم‌های اکران نوروزی حتی اگر سینماها تعطیل باشد گارانتی مشخصی به مالکان آثار و سینماها می‌دهد اما این رقم، چشمگیر نیست و تداوم تعطیلی، با توجه به هزاران شاغل در بخش‌های تولید و پخش و نمایش، ضربات جبران ناپذیری بر پیکره سینما وارد می‌کند.

سینماروزان: رییس سازمان سینمایی در بازدید از دبیرخانه جشنواره فجر ابراز امیدواری کرد برای برگزاری جشنواره امسال فجر با حضور عموم مخاطبان؛ اتفاقی که اگر محقق شود خواهد توانست رونقی حداقلی برای سالن‌دارانی فراهم کند که مدتهاست کرونا، زمین‌گیرشان کرده.

به گزارش سینماروزان رییس سینما بیان داشت: مدیران جشنواره از روز نخست شکل برگزاری را در دو سه سطح تعیین کردند که یکی نگاه حداقلی بود و یکی نگاه حداکثری. نگاه حداقلی این بود که آثار بیاید ، داوران ببینند و آثار داوری بشوند و کارهای برجسته به جامعه سینمایی معرفی بشود.

انتظامی ادامه داد: سطح دوم برگزاری جشنواره این بود که اصحاب رسانه و منتقدان و صاحبان آثار هم بتوانند آثار را تماشا کنند و سطح سوم هم نمایش برای عموم مخاطبان بود.

رییس سازمان سینمایی تاکید کرد: خوشبختانه در مسیر تعاملی که با ستاد ملی مبارزه با کرونا طی ‌شد، امید است که در جریان جشنواره به تحقق سطح سوم(برگزاری جشنواره برای عموم مخاطبان) هم برسیم.

سینماروزان/حامد مظفری: در هفته‌های گذشته صندوق اعتباری هنر با دریافت اطلاعات کامل اعضای صندوق و تاکید بر دریافت نشانی دقیق و کدپستی، وعده این را داد که به زودی هنرکارت برای اعضا پست خواهد شد.

به گزارش سینماروزان با این حال عدم ارسال هنرکارت برای سینماگران با مراجعه آنها به بانک عامل هنرکارت-که هنوز روشن نشده چرا بانک آینده است؟؟- روبرو شد.

در نتیجه مراجعه به بانک هم نه تنها مشکلی حل نشد که به مراجعه‌کنندگان خطاب شد که در خانه بمانند تا هنرکارت به دست‌شان برسد!!

اینکه چرا هنرکارت سینماگران به دستشان نرسیده پرسش بسیاری از سینماگرانی است که در هفته‌های اخیر مدام وعده گردانندگان صندوق هنر بر سر ارسال هنرکارت را شنیده بودند؟؟

یک سند واصله به سینماروزان که به امضای مدیرعامل خانه سینما رسیده حکایت از آن دارد که منوچهر شاهسواری تاکید داشته هنرکارت توسط روسای خانه سینما دریافت و بین اعضا توزیع شود.

شاهسواری در بند اول نامه‌ای که برچسب “غیر قابل انتشار” روی آن خورده خطاب به روسای صنوف آورده: هنرکارت توسط خانه سینما و با محوریت روسای محترم دریافت و توزیع می‌گردد!

اینکه یک سلسله توضیحات اولیه درباره مشکلی عمومی به‌نام هنرکارت که بسیاری از سینماگران را گرفتار کرده به جای اطلا‌ع‌رسانی رسمی و عمومی، باید با برچسب “غیرقابل انتشار” فقط به اطلاع معدودی از روسا برسد کجای ساختار سینمایی اعتدال است‌؟
رییس این ساختار که حسین انتظامی باشد همواره بر شفاف‌سازی تاکید داشته!
باید از حسین انتظامی پرسید از این پنهان‌کاری‌ها آگاه بوده؟

از آن گذشته چرا روسای خانه سینما این همه علاقه دارند در مسیر ساده‌ترین فعالیتهای صنفی، واسطه‌گری ایجاد کنند؟؟ مگر نه اینکه صندوق اعتباری هنر براساس اطلاعات موجود در بانک اطلاعاتی صندوق بعد از سالها برای اعضای خود یک کارت شناسایی صادر کرده؟؟

چرا روسای خانه سینما اجازه نمی‌دهند این هنرکارت مستقیما برای اعضا ارسال شده و واسطه‌تراشی می‌کنند؟؟

فارغ از آن که در دوران تشدید کرونا این واسطه‌گری و کشاندن اعضا به خانه فقط و فقط درصد شیوع کرونا را بالا می‌برد چرا مدیرعامل خانه این قدر اصرار دارد به دخالت در هر توزیع تسهیلات اولیه صنفی؟؟ این واسطه‌گری‌ها جز آن که سوءتفاهمات را درباره حلقه بالادستی خانه سینما بیشتر کند سودی ندارد.

آقای شاهسواری و آقایان حاضر در هیات مدیره خانه سینما(که مدیرعامل، مجری تصمیمات آنهاست)! چه سود مادی یا معنوی در این واسطه‌گری‌ها نهفنه که از توزیع عیدی حداقلی تا توزیع سبدکالا در یافت‌آباد(!) دائما با این واسطه‌گری‌ها دلخوری سینماگران را موجب می‌شوید ولی باز اصرار دارید به واسطه‌گری؟؟؟

در عین حال باید از حسین انتظامی رییس سینما هم خواست یک بار برای همیشه موضعش درباره این واسطه‌گری‌ها را اعلام کند.

سینماروزان: در آخرین ماههای دولت دوم تدبیر، سازمان سینمایی روزهای پیچیده‌ای را می‌گذراند.

از یک طرف شنیده شده که حسین انتظامی رییس سینما تا انتهای امسال از سینما خداحافظی کرده و در کسوت رایزن فرهنگی به اتریش خواهد رفت.

از طرف دیگر گویا مقامات تلویزیون با ادامه ماموریت محمدمهدی طباطبایی‌نژاد در ارشاد موافقت نکرده‌اند و طباطبایی‌نژاد نیز به‌زودی معاونت نظارت سینما را تحویل داده و به جام‌جم بازخواهد گشت.

شنیده‌های سینماروزان حکایت از آن دارد که بازگشت طباطبایی‌نژاد به تلویزیون عنقریب است که صورت گیرد و به این ترتیب ساختار دولتی سینمای ایران به‌زودی عنوان “معاونت نظارت”- که پس از تبدیل معاونت سینمایی به سازمان سینمایی، بیش از حد تشریفاتی شده بود- را از دست خواهد داد.

نتیجه منطقی حذف معاونت نظارت، سپردن کامل امور نظارتی به دو مدیر کل نظارت بر تولید و عرضه (یعنی بهمن حبشی و محمدرضا فرجی) خواهد بود و نتیجتا طباطبایی‌نژاد حداقل تا پایان دولت فعلی جانشینی نخواهد داشت.

درباره جانشین حسین انتظامی حرف و حدیث فراوان است ولی آیا آدم عاقلی پیدا می‌شود که در فاصله کوتاه تا انتخابات ۱۴۰۰ جرات این را داشته باشد که سرپرستی سینما و درعین حال پذیرفتن مسئولیت مشکلات متعدد این سازمان- به‌خصوص در بحث بی‌توجهی‌های معیشتی به اهالی سینما- را بپذیرد!؟؟

سینماروزان: در پی یکپارچه شدن تهیه کنندگان سینما و تشکیل «اتحادیه صنف تهیه‌کنندگان»، رییس سازمان سینمایی اختیارات ویژه ای را به این صنف اعطا کرد.

به گزارش سینماروزان حسین انتظامی در ابلاغیه به معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی خواستار همراهی با اتحاد تهیه‌کنندگان در امور مختلف و ازجمله واسپاری صدور صلاحیت تهیه‌کنندگی توسط این صنف شده است.

متن ابلاغیه انتظامی به معاون نظارت را بخوانید:

با توجه به طی مقدمات یکپارچگی تشکل‌های تهیه‌کنندگی سینمای ایران و به منظور قدردانی از این بلوغ حرفه‌ای و در راستای سیاست‌های عمومی وزارت متبوع (عقب‌نشینی به نفع صنوف) مقتضی است:

۱-نظام‌نامه تهیه‌کنندگی با جمع‌بندی نظراتی که درباره آن اظهار شده، ظرف یک هفته، نهایی تا ابلاغ شود.

۲- ارزیابی و تأیید متقاضیان تهیه‌کنندگی به اتحادیه جدید التأسیس سپرده شود.

۳- نمایندگان اتحادیه در شورای پروانه ساخت (سینمایی) و شورای صنفی نمایش جایگزین اعضای متناظر موجود شوند.

۴- در اولین تغییرات شورای پروانه نمایش، عضویت نماینده اتحادیه تهیه‌کنندگان در شورای مزبور فراهم شود.

این اقدامات در صورتی است که فرایند یکپارچگی تشکل‌ها برگشت‌ناپذیر باشد و افتراق گذشته -که در سینمای ملّی ایجاد اختلال می‌کرد- جلوه‌گر نشود.

سینماروزان: مشکلات دامنگیر سینمای ایران به‌خاطر کرونا، بعد از بازگشایی سینماها نه تنها کاهش نیافت که فقدان برنامه منسجم تبلیغاتی برای کشاندن مخاطبان به سینماها موجب شده بیشتر از یک ماه از بازگشایی مجدد سینماها هم بگذرد و جز ضرر برای سینماداران و صاحبان آثار رقم نخورد.

به گزارش سینماروزان امیرحسین حیدری مدیرعامل موسسه پخش نمایش‌گستران طی یادداشتی سرگشاده برای حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی با اشاره به ورشکستگی روزافزون اهالی سینما، پیشنهاداتی را برای بهبود وضعیت سینماها در شرایط کنونی ارائه داد.

متن یادداشت امیرحسین حیدری به شرح زیر است:

جناب آقای انتظامی ریاست محترم سازمان سینمایی!

فرصت و توفیق دیدار شما در این مدت حضور حضرتعالی در سازمان سینمایی برای بنده فراهم نشده ولی به گواه دوستان مطبوعاتی همگی از شما و خصایص خوب شما به نیکی یاد می‌کنند. از این رو موجب شد تا این چند سطر را با شما در میان بگذارم. البته قبل از هر چیز از تلاش‌های شما و همکاران در سازمان سینمایی به خصوص در این ایام قدردانی کرده و خدا قوت می‌گویم.

– بزرگترین گله و به نظر بنده ایراد اساسی در ساختار مدیریت سازمان سینمایی عدم استفاده و مشورت با جوانان شاغل در این عرصه می‌باشد که بسیارند جوانانی که در حوزه‌های مختلف سینمایی جزو نخبه‌ها و افراد تاثیرگذار صنف خود می‌باشند. جناب انتظامی! چهل سال پیشکسوتان و ریش سفیدهای صنوف مختلف به سازمان و دفتر ریاست رفت و آمد داشتند، لطفا “چهار روز هم با جوانان وقت بگذارنید و نظرات ایشان را جویا شوید که قطعا” شما بیشتر از این مهم منتفع می‌شوید.

-عدم آشنایی با مارکتینگ و تبلیغات در سینما در این روزها به وضوح خود را نشان می‌دهد، سینماهایی که سال‌ها فقط مصرف‌کننده بودند و فروش خود را کاملا وابسته به پتانسیل فروش و تبلیغاتی که یک فیلم سینمایی می‌توانست داشته باشد کرده‌اند در این ایام کاملا ورشکسته یا در مرز ورشکستگی هستند. بسیاری از پردیس‌ها و سینماهای ما قابلیت کسب درآمدهای جانبی که از تبلیغات می‌تواند کسب کنند را دارند که متاسفانه از این پتانسیل استفاده نکرده و به مشکلاتی که امروز گریبان سینمادارها را گرفته رسیده‌ایم که حتی قادر نیستند سهم پخش و تهیه‌کننده از فروش فیلم‌ها را پرداخت کنند. جناب رئیس! سینماداری امروزه یک علم محسوب می‌شود و لازمه آن آشنایی با اصول مارکتینگ است. متاسفانه غالب سینماگران و مدیران ما بر این باورند که همچنان با روش سنتی و متداول قدیم بدون صرف وقت و هزینه می‌توان موفق بود.

-اکران آنلاین در دوران کرونا تجربه‌ای جدید بود که به این شکل در هیچ جای دنیا انجام نشده است. همان طور که مستحضرید اکران آنلاین یا اجاره فیلم در پلتفرمهای بین المللی بصورت موردی و در مقاطعی از سال صورت میگیرد که این نمونه انجام شده در ایران منحصر به فرد است و میتواند در صورت اجرای درست به الگوی مناسبی تبدیل گردد که متاسفانه عدم رعایت کپی‌رایت باعث ایجاد ضررهای هنگفت مالی شده است. آقای انتظامی عزیز! برای مبارزه با قاچاق  فیلم‌ها می‌بایست همتی مضاعف کرد؛ دیگر زمان مانور و حمله به چند دستفروش در پشت شهرداری و ریختن فیلم‌های آنها در گونی گذشته و می‌بایست به شکلی جدی و به روز و با مشورت افراد آگاه به حوزه دیجیتال و آی تی این معضل برطرف گردد که البته قبل از همه اینها به رسمیت شناختن قانون کپی‌رایت لازمه مبارزه با قاچاق فیلم است. در اینصورت حتما می‌توان به اکران فیلم‌های خارجی هم بصورت جدی فکر کرد.

-سمفا کار بسیار خوب و بزرگی که در دوره مدیریت حضرتعالی شکل گرفت و می‌تواند در دراز مدت تاثیر بسیار مثبتی در اقتصاد و مناسبات سینما داشته باشد که متاسفانه دوران کرونا مانع توسعه و بهره‌مندی از همه مزایای آن شده و البته کوتاه آمدن شما از مهمترین ویژگی سمفا که تقسیم فروش فیلم در لحظه می‌باشد جای سؤال دارد که امیدوارم فقط در این ایام بدین گونه باشد و بر اساس آنچه که طراحی شده پیش برود.

-هم افزایی بیشتر مجموعه‌هایی که زیر نظر وزارت ارشاد و سازمان سینمایی هستند قطعا می‌تواند کمک بزرگی به بهبود شرایط سینما در دوران کرونا و پساکرونا کند. انجمن سینمای جوان، فیلمخانه، موزه سینما حتما می‌توانند به سینماداران و سینماگران در زمینه جذب مخاطب کمک‌های فراوانی کنند و از پتانسیل بالای آنها استفاده کرد. انجمن عریض و طویل سینمای جوان در شهرها و استان‌های مختلف می‌تواند با ساخت فیلم‌های کوتاه و تبلیغاتی جهت تشویق و ترغیب مردم به رفتن به سینمای شهرشان بسیار مفیدتر از همیشه باشد، فیلمخانه با ترمیم و اکران فیلم‌های ماندگار تاریخ سینمای ایران (قبل و بعد انقلاب) حتما کمک بزرگی هم به سینما و هم به اکران خواهد کرد. موزه سینما با ساخت تبلیغات جذاب و فعالیت بیشتر در فضای مجازی و معرفی سینماگران مطرح کشور قطعا می‌تواند مردم را مجدد به سینما علاقمند کند و بسیارند طرح‌هایی که دوستان جوان من بهتر و جذاب‌تر می‌توانند برای شما مطرح و اجرا کنند.

جناب رئیس! به شما اطمینان می‌دهم که علاقمندان به سینما و کشور در بین جوانان فعال در صنوف مختلف سینمایی بسیارند که با اندکی توجه و گوش سپردن به حرف‌ها و ایده‌های آنها می‌توانید تا سال‌ها بهره فراوانی برده و البته یادگاری خوبی از خود به جای بگذارید. در صورت لزوم و نیاز می‌توانم لیستی بلند بالا از دوستان و همکاران جوان و خلاق در صنوف مختلف سینما در اختیار حضرتعالی بگذارم.

سینماروزان: پس از آن که حسن روحانی رییس جمهور به صراحت از “مضر”بودن برگزاری جشنواره‌ها در دوران شیوع کرونا حرف زد حالا سازمان سینمایی هم از دبیران جشنواره‌های مختلف خود خواسته به دنبال برگزاری آنلاین باشند.

در تازه‌ترین جلسه هماهنگی جشنواره های سازمان سینمایی که با حضور حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی برگزار شد، رائد فریدزاده دبیر شورای بین‌الملل سازمان سینمایی و معاون بین الملل بنیاد سینمایی فارابی گزارشی از تجربه بازار مجازی کن و حضور ایران در این جشنواره ارائه کرد.

در ادامه جلسه که ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره ملی فجر، محمد مهدی عسگرپور دبیر جشنواره جهانی فجر، علیرضا تابش دبیر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان، محمد حمیدی مقدم دبیر جشنواره سینماحقیقت و سید صادق موسوی دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشتند با توجه به کرونا و ضرورت اتخاذ سیاستها و روشهای اقتضایی مقرر شد هر یک از دبیران در شورای سیاستگذاری خود، جنبه‌ و میزان برگزاری آنلاین را بررسی کنند.

اینکه سازمان سینمایی از دبیران جشنواره‌های زیرمجموعه خواسته به سمت برگزاری اکران آنلاین بروند اگر منجر به کاهش هزینه و حذف بریز و بپاش‌های متداول در برخی از این جشنواره‌ها گردد گامی رو به جلو است در عملکرد حسین انتظامی.

سینماروزان: بالاخره بعد از چند دهه یکی از شریان‌های بر باد رفتن بیت‌المال، مسدود شد.

حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی با صدور دستور تعطیلی نشریات کاغذی منتشره در زیرمجموعه‌های سازمان، بالاخره توانست یک قدم هم که شده از تمام اسلاف خود پیشی بگیرد.

سالها بود که با وجود نضج یافتن فضای مجازی، زیرمجموعه‌های سازمان سینمایی از فارابی گرفته تا مرکز گسترش و هنروتجربه و… همچنان اصرار داشتند به انتشار نشریات کاغذی و خرج بخشی از ردیف بودجه برای این نشریات.

نشریات منتشره در این زیرمجموعه‌ها هیچ‌گاه نتوانسته بودند از طریق تک‌فروشی یا جذب آگهی به سودآوری برسند آن هم در شرایطی که برخی از آنها سالهای سال بودجه بیت‌المال را خرج دفتر و دستک و استخدام دبیر و کارمند و نیرو کرده بودند.

حسین انتظامی یک بار برای همیشه جلوی انتشار نشریات کاغذی زیرمجموعه‌ها را گرفت تا از این به بعد انتشار نشریه کاغذی مجالی نشود برای اتلاف بودجه‌های بیت‌المال.

البته که تعطیلی انتشار نشریات کاغذی به‌معنای تعطیلی کار رسانه‌ای زیرمجموعه‌های سازمان نیست و دست‌اندرکاران مجلات ارگانی تعطیل‌شده، اگر واقعا توانایی جلب مخاطب را دارند می‌توانند در اقیانوس فضای مجازی، فعالیت کرده و خودی نشان دهند. فقط امیدواریم شیفت فعالیت مجلات ارگانی تعطیل‌شده به فضای مجازی، منجر نشود به شکل‌گیری ترفندهایی تازه برای تلفات بیت‌المال!

سینماروزان: دلیل اینکه حتی دیدار رییس سینما با رییس اورژانس بلافاصله خبررسانی می‌شود ولی درباره دیدار رییس سینما با شهردار تهران خبر رسمی منتشر نمی‌شود مشخص نیست.

به گزترش سینماروزان حسین انتظامی رییس سینما به تازگی دیداری داشته با پیروز حناچی شهردار تهران؛ دیداری با رعایت فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک بر صورت.

در این دیدار همایون اسعدیان رییس هیات مدیره خانه سینما، رسول صدرعاملی از شرکای موسسه فیلمیران و محمدمهدی عسکرپور دبیر جشنواره جهانی(؟) فجر که به‌خاطر کرونا تعطیل شده، انتظامی را همراهی کرده‌اند.

اینکه این سه تن نماینده چه کسانی در این دیدار بوده‌اند مشخص نیست؟؟ نماینده سینماگران؟؟ یا نماینده مدیران سینمایی؟؟

از آن گذشته معلوم نیست انتظامی خودش همراهانش را برای این دیدار انتخاب کرده یا این سه تن انتخاب پیروز حناچی بوده‌اند؟؟

واقعا چرا شریک یک موسسه پخش پرحاشیه، دبیر یک جشنواره تعطیل‌شده یا رییس هیات مدیره نهادی که حتی در توزیع یک عیدی حداقلی هم کلی انتقاد برانگیخته، باید در دیدار رییس سینما و شهردار حاضر باشند؟

اگر به ساختار اداره‌های نظارت یا هیات‌های انتخاب و داوری جشنواره‌های فجر سالهای اخیر تمرکز کنیم نیز باز مدام چنین افرادی هستند که حضور دارند.

اگر این افراد ویژگی خاصی دارند که بقیه سینماگران از آن بی‌خبرند و به آن واسطه در چنین نشست‌هایی حضور می‌یابند لازم است حتما درباره این ویژگی‌ها اطلاع‌رسانی شود.

اگر هم که این حضورهای دائمی که به جلسه خصوصی با شهردار می‌رسد کاملا تصادفی است که چرا قاعده تصادف یک بار هم به یکی از سینماگران خارج از حلقه نمی‌رسد؟؟

سینماروزان: سالهاست بخش عمده ضعف سینمای ایران را به فقدان متن‌های استاندارد و عدم حمایت از فیلمنامه‌نویسان نسبت می‌دهند بدون آن که فعالیتی عملیاتی برای حل این ضعف صورت گیرد.

ورود مستقیم حسین انتظامی به مساله فیلمنامه‌نویسی و تاکید بر حمایت از تولید فیلمنامه موجبات رفرم در فیلمنامه‌نویسی را موجب خواهد شد؟

حسین انتظامی با اشاره به حمایت سازمان متبوعش از تولید فیلمنامه اظهار داشت: متن قوی، شرط لازم برای جهش سینما و ارتباط بیشتر با مخاطب است. سه طرح اخیر بنیاد فارابی(اقتباس، تنوع ژانر و قرارداد با اعضای انجمن فیلمنامه نویسان) با هدف توجه به بخش فکری سینما و سرمایه‌گذاری روی تولید متن با قوت دنبال می‌شود.

متعاقب اظهارات رییس سینما، سازمان سینمایی در حمایت از تولید فیلمنامه برای سینمای ایران، از همه اعضای انجمن صنفی فیلمنامه نویسان دعوت به نگارش فیلمنامه کرد.

به گزارش سینماروزان فیلمنامه‌نویسی به دلیل بی‌عاقبتی، یکی از متزلزل‌ترین مشاغل سینمای ایران است و همین بی‌عاقبتی موجب شده بسیاری از نویسندگان به‌دنبال کارگردانی باشند بلکه امنیت شغلی‌شان ولو یک سر سوزن افزایش یابد.

اگر حمایت سازمان و فارابی از متون اعضای انجمن فیلمنامه‌نویسان بدون راه‌اندازی گعده و گروه توسط روسای انجمن- جهت فروختن متن‌های متبوع هیات رییسه- صورت گیرد یقینا امیدواری در بدنه فیلمنامه‌نویسان را ایجاد می‌کند و باعث می‌شود به‌لحاظ اقتصادی هم که شده بهبودی نسبی در وضعیت زندگی فیلمنامه‌نویسان ایجاد گردد تا شاهد تغییر فاز دائمی از نویسندگی به کارگردانی نباشیم.
البته باز هم تاکید می‌کنیم این امر در گروی پرهیز از گعده‌بازی و باندبازی، در واسپاری نگارش فیلمنامه به نویسندگان است!!!

سینماروزان: انتشار پیش‌نویس نظام‌نامه تهیه‌کنندگی بیش از هر چیز یادآور همان نظام درجه‌بندی مطبوعات بود؛ نظامی مبتنی بر درجه‌بندی رسانه‌ها که در دوران حضور حسین انتظامی در معاونت مطبوعاتی بنیان گذاشته شد و به‌جای آن که به روزنامه‌نگار و خبرنگار مستقلا از رسانه، بها دهد تسهیلات را به مدیران مسئولی ارزانی داشت که بسیاری از آنها در تمام عمر خود حتی ده سرمقاله هم ننوشته بودند!

فقط درنظر بگیرید که‌ قبل از حضور انتظامی در معاونت مطبوعاتی، تمام خبرنگاران بعد از احراز صلاحیت کاملا الکترونیک از طریق سامانه‌ای آنلاین قادر بودند به‌راحتی هم بیمه شوند و هم از تسهیلاتی مثل عیدی یا هدیه روز خبرنگار برخوردار شوند ولی درنتیجه نظام درجه‌بندی انتظامی حتی بیمه شدن خبرنگاران هم گره خورد به خواسته مدیران مسئولی که از هر حربه‌ای استفاده می‌کنند تا خبرنگاران را بیمه نکنند!

بماند که درنتیجه این نظام مطبوعاتی تقریبا هیچ تسهیلات مستقیمی به سمت روزنامه‌نگاران و خبرنگاران نیامد و هرچه یارانه بود به مدیران مسئولی رسید که حائز درجه بالا در نظام درجه‌بندی شده بودند!
یعنی انتظامی حتی به این فکر نیفتاد که کفی از تسهیلات را به تمام رسانه‌های مجاز دهد و فقط درجه‌دارها(!!) بودند که انبوه یارانه‌ها را بردند و رسانه‌های بی‌درجه علیرغم کیفیت بالا هیچ سهمی از یارانه‌ها نداشتند.

آنچه پیش‌نویس نظام‌نامه تهیه‌کنندگی که توسط سازمان سینمایی تحت امر انتظامی ابلاغ شده را پرخطر می‌کند باز همین روند درجه‌بندی است!
در این نظام‌نامه باز امتیازدهی است که ملاک صدور مجوز تهیه‌کنندگی است و در این امتیازدهی هم اموری بی‌ربط همچون سابقه مدیریت(!) و سرمایه‌گذاری هم درشمول کسب امتیاز است!
از این پرخطرتر مستثنا کردن دفاتر تولید درجه یک از دریافت پروانه ساخت است و قرار دادن این دفاتر درجه یک در صدر الویت‌های حمایت دولتی است.

ناگفته پیداست همان طور که درجه‌بندی مطبوعات بخش عمده یارانه را به سمت رسانه‌های ارگانی سرازیر کرد و رسانه‌های مستقل را به محاق برد، این نظام‌نامه تهیه‌کنندگی هم باز بخش عمده رانت‌ها را نصیب دفاتری ارگانی می‌کند که درجه یک قلمداد می‌شوند و درنهایت سینماگران مستقل چنان له خواهند شد که نگو و نپرس.

همین روال غلط بوده که با واکنش صد سینماگر برجسته مواجه شده است. این صد سینماگر در نامه‌ای به حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی نسبت به پیش‌نویس منتشرشده از نظامنامه تهیه‌کنندگی سینما اعتراض کرده‌اند. این صد سینماگر با اعلام اینکه این نظامنامه درخدمت سرمایه‌داران رانتی و دولتی و در راستای محدودسازی و دشوار کردن شرایط تولید مستقل است، خواستار بازنگری در آن شده‌اند.

متن نامه این صد سینماگر به شرح زیر است:

جناب آقای دکتر حسین انتظامی
رییس محترم سازمان سینمایی

ما سینماگران ایرانی اعتراض خود را نسبت به پیش نویس «نظامنامه تهیه‌کنندگی فیلم» اعلام می‌داریم.
متاسفانه این نظامنامه بر پایه امکانات و اقتضائات روزآمد سینما طراحی نشده و با نگاهی کهنه نه تنها خارج شدن فناوری‌های تولید و توزیع و نمایش را از انحصارهای مالی و سیاسی در نظر ندارد بلکه برعکس افقی را که پیش روی نسل جدید سینماگران گشوده شده و می‌تواند آن‌ها را در ارتباطی آسان و گسترده با مخاطبان قرار دهد و مردم را به سفارش‌دهندگان و تامین‌کنندگان اصلی سرمایه برای سینمای ایران بدل کند، نادیده گرفته است.
مبنای این نظامنامه حفظ و ایجاد انحصار و رانت برای عده‌ای خاص تحت عنوان راه‌اندازی موسسات فیلمسازی و بسترسازی برای ورود سرمایه‌های مشکوک است.
ما سینماگران معتقدیم سازمان سینمایی وظیفه دارد برخوردی روزآمد، آینده‌نگر و عادلانه با سینما و تمامی تهیه‌کنندگان و فیلمسازان داشته باشد و تقسیم‌بندی آنان بر اساس ثروت و رابطه و قدرت، موجب زوال ویژگی‌های فرهنگی و هنری و سینمایی فیلم‌های ایرانی می‌گردد که این رویکرد عملا به تقویت و بازتولید کلیشه‌های سیاسی و تجاری و حذف فیلمسازان و تهیه‌کنندگان مستقل و بخش خصوصی می‌انجامد. چنین مسیری قطعاً تضعیف و در نهایت سقوط سینمای ایران را در پی خواهد داشت.
ما از شما تقاضا داریم پشتیبان ذوق و تخصص و خلاقیت هنرمندان سینما باشید و نه حامی سرمایه‌داران رانتی و دولتی و محدودسازی و دشوار کردن شرایط تولید.
با سپاس

امضای سینماگران زیر، پای این نامه آمده است:

ابراهیم ابراهیمیان، طهورا ابوالقاسمی، علی ابراهیمی، شاهد احمدلو، احمد احمدی، حبیب اسماعیلی، دانش اقباشاوی، سیروس الوند، خسرو امیرصادقی، محسن امیریوسفی، عباس امینی، روح الله برادری، سمیرا برادری، مجید برزگر، امید بنکدار، بهنام بهزادی، حبیب الله بهمنی، کیومرث پوراحمد، حسن توکل‌نیا، علی توکل نیا، امیرحسین ترابی، مصطفی تقی زاده، علی‌اکبر ثقفی، محسن جاهد، مقصود جباری، مسعود جعفری جوزانی، منیژه حکمت، عزیزالله حمیدنژاد، سعید خانی، ادوین خاچیکیان، اکبر خامین، محسن دامادی، ابوالحسن داودی، علیرضا داوودنژاد، پوران درخشنده، سیدجلال الدین‌دری، رضا درمیشیان، کاظم راست‌گفتار، عباس رافعی، مهدی رحمانی، مسعود ردایی، سیروس رنجبر، علی زمانی عصمتی، علی ژکان، سامان سالور، ساسان سالور، رضا سبحانی، محمدعلی سجادی، کاوه سجادی حسینی، سیدامیر سیدزاده، حجت سیفی، مهدی صباغ زاده، کاوه صباغ زاده، ابوالفضل صفاری، یوسف صمدزاده، بهتاش صناعی‌ها، مرتضی علی عباس میرزایی، محمدرضا عرب، محمد عرب، پدرام علیزاده، سلیمان علی محمد، کیوان علیمحمدی، مهدی فخیم زاده، مهرداد فرید، بایرام فضلی، مجید قاری‌زاده، حجت قاسم‌زاده اصل، کامران قدکچیان، رهبر قنبری، مهرشاد کارخانی، بهرام کاظمی، بهمن کامیار، علی کریم، محمدهادی کریمی، بهمن گودرزی، منصور لشکری قوچانی، محمد متوسلانی، قربان محمدپور، علی مصفا، علیرضا معتمدی، خسرو معصومی، نادر مقدس، علی ملاقلی پور، وحید موسائیان، فرزاد موتمن، داود موثقی، فرهاد مهرانفر، تهمینه میلانی، اسماعیل میهن دوست، مهدی نادری، حسن نجفی، محمدعلی نجفی، محمد نشاط، حمید نعمت الله، عباس نظام دوست، نقی نعمتی، اصغر نعیمی، برزو نیک نژاد، سعید هاشمی و افشین هاشمی.

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: هرچقدر هم که اهالی سینماو رسانه‌های مستقل درباره گرفتاریهای اقتصادی اهالی سینما درنتیجه تعطیلی کرونایی سالنها و پروژه‌ها می‌گویند مدیران سینما همچنان علاقه‌ای ندارند که حرکتی مشهود برای جبران ضرر اقتصادی اهالی سینما انجام دهند.

نمونه‌ این انفعال مدیریتی، راه انداختن کارگروهی برای جبران آسیبهای تعطیلی کرونایی سینماها و خروجی این شورا بود؛ شورا مصوب کرد که بخاطر جبران ضرر و زیان به هر سالن فقط ده میلیون تومان وام داده شود!! دقت کردید؟؟ فقط ده میلیون وام برای جبران ضرر ادامه‌دار سالنی که در حالت عادی لااقل هفته‌ای ۱۵ میلیون بلیت‌فروشی دارد.

واکنش سالن‌داران به این تصمیم چه بود؟ برخی از آنها به‌خاطر عدم پرداخت حقوق پرسنل در دوران تعطیلی کرونایی سینماها مجبور به تسویه با آنان و معرفی پرسنل به بیمه تامین اجتماعی برای دریافت بیمه بیکاری شدند.

واکنش رییس سینما به این تعدیل نیرو چه بوده؟ حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی توییت فرموده است: استفاده سینماها و سایر مراکز خدماتی سینمایی از حمایت‌ها، تسهیلات و منابع سازمان سینمایی ( اعم از مستمر و مصوبات ویژه کرونا) منوط به آن است که همکاران خود را اخراج نکنند!!

بله، رییس سینما به‌ظاهر خود را حامی پرسنل سینماها نشان داده و تلویحا تهدید کرده سالن‌داران اگر پرسنل را تعدیل کنند امکان دریافت تسهیلات از سازمان را ندارند ولی رییس سینما انگار حواسش نبوده که آن ده میلیون تومانی که نه به‌صورت بلاعوض بلکه به‌شکل وام به سینمادار واگذار می‌شود دردی ازش دوا نمی‌کند که حالا بشود با تهدید عدم پرداخت این وام، مانع تعدیل نیروها شود.

به رییس سینما پیشنهاد میدهیم اگر واقعا مخالف اخراج پرسنل سینماهاست به‌طور مستقیم پرسنل سینماها را مشمول کمک‌های حمایتی سازمان کرده و تا زمان بازگشایی سینماها، پرداخت پایه حقوق ماهانه آنها را تقبل کند و حق بیمه آنها را نیز با صرفه‌جویی از هزینه‌های میلیاردی پشتیبانی در زیرمجموعه‌هایش پرداخت کند، تا سینماداران مجبور نباشند نیروهای خویش را تعدیل کنند.

سینماروزان: انفعال مدیران ارشاد و سازمان سینمایی در جبران ضرر و زیان وارده به سینماگران بخاطر شیوع کرونا و بی‌توجهی کامل به بدنه سینما از بابت تخصیص عیدی یا توزیع سبدکالا در شب عید، با انتقاد یک کارگردان و نویسنده مواجه شد‌.

اصغر نعیمی کارگردان سینما با گلایه از انفعال ارشاد و زیرمجموعه سینمایی‌اش خواستار واکنش وزیر ارشاد به این انفعال شد‌.

متن نامه اصغر نعیمی خطاب به وزیر ارشاد را بخوانید:

جناب آقاي سيد عباس صالحي! با سلام! انفعال و بي‌عملي شما، مجموعه وزارت ارشاد و سازمان سينمايي در پي بحران اخير شيوع ويروس كرونا مايه حيرت است و اگر به همين نحو غيرمسئولانه اين برهه را بگذرانيد در تاريخ خواهد ماند كه درست در دوران دشواري كه اهالي سينماي ايران نيازمند تدبير و ياري مسئولين وزارت ارشاد و امور سينمايي بودند، مقامات مسئول در كنج عافيت تنها نظاره‌گر رنج كشيدن هنرمندان بودند؛ بي آنكه سر سوزني برنامه و تمهيد براي كاستن از بار اين رنج داشته باشند.

جناب وزير! آيا وظيفه شما و سازمان سينمايي تنها در بگير و ببند، تيز كردن قيچي سانسور و آقا بالاسر هنرمندان بودن به وقت ساخت آثارشان خلاصه ميشود.
اين روزها كه با توقف توليدات چشم انداز اقتصادي نگران كننده اي مقابل چشم دست اندركاران سينماي ايران است برنامه شما براي كمك و حمايت از اين قشر نجيب چيست؟

آن دستيار فيلمبردار، مجري گريم، دستيار كارگردان، مجري گريم و ديگر عواملي كه هرگز از خوان دستمزدهاي كلان و بودجه هاي ميلياردي بهره نبرده اند در ذهن و برنامه هاي شما جايگاهي دارند؟

اگر عزمي باشد به عنوان مثال به تمام چهار هزار عضو خانه سينما نفري دو ميليون تومان عيدي يا كمك هزينه بدهيد تازه مي شود هشت ميليارد تومن كه تنها بخشي از بودجه يك پروژه به اصطلاح فاخر شما است.

اميدوارم اين وسط فقط دغدغه تعطيلي سينماها و اعتراض صاحبان سينما را نداشته باشيد و حواس تان متوجه بدنه صنف باشد نه آن هايي كه در اين سال ها بيشترين منافع را برده اند.

قطعا تعطيل كردن صدور پروانه ساخت، توقف توليدات، مشكلات معيشتي اهالي سينماي ايران را مضاعف مي كند. راه حل شما چيست؟ نگوييد با تشكيل فلان كارگروه در حال بررسي هستيم، بي‌كارگروه هم مي توان دريافت كه شب عيد بايد بخشي از بريز و بپاش هاي ميلياردي توليد فيلم و برگزاري جشنواره ها و مجامع را صرف بسته حمايتي از سينماگران كرد.

آقاي وزير! من شما و زير مجموعه شما در وزارت ارشاد را متهم مي كنم به اينكه در دشوارترين روزها سينماگران ايراني را به حال خود رها كرديد و ياري شان نداديد، اما اميد دارم تا دير نشده دامن خود و همكاران تان را از اين اتهام پاك كنيد.

در غير اين صورت انفعال شما و همكاران تان در اين روزها هرگز از يادمان نميرود و سينماگران ايراني فراموش نخواهند كرد كه مديران شما فقط مدير روزهاى خوش پشت ميز نشين و از موضع بالا حرف بزن هستند، نه مرد روزهاي سخت و همدل هنرمندان.
مطمئن باشيد اين در تاريخ مي ماند.

سینماروزان: بالاخره بعد از هشدارهای مختلف برخی از سینماداران و پخش‌کنندگان درباره زیان‌های وارده در نتیجه تعطیلی کرونایی سینماها، سازمان سینمایی از تنظیم پیش‌نویس بسته‌ای حمایتی برای جبران ضرر و زیان سینما خبر داد.

پیش‌نویس بسته حمایتی سازمان در بیست بند تنظیم شده و طبق اعلام روابط عمومی سازمان، اهم این بسته، حیطه‌های زیر را دربرمی‌گیرد:

–تخصیص نوبت‌های نمایش فیلم به صورت شبانه

— افزایش زمان نمایش فیلم‌های پرفروش

–افزایش روز‌های نیم بها با هدف رشد ضریب اشغال

— تغییر بازپرداخت وام سینماگران و بخشودگی جرایم دیرکرد از سوی صندوق اعتباری هنر

هرچند فعلا فقط با پیش‌نویس بسته حمایتی روبروییم ولی از همین پیش‌نویس هم کاملا مشخص است که سازمان برای جبران مستقیم ضرر و زیان وارده به سینماداران، پخش‌کنندگان و صاحبان آثاری که به‌خاطر کرونا، فرصت اکران را از دست داده‌اند، هیچ برنامه‌ای ندارد.

آنچه تاکنون از فحوای کلام تمامی سینماداران و پخش‌کنندگان متبادر شده، انتظار آنها از ارشاد برای جبران مستقیم زیانهای مالی ناشی از کرونا است و نه حمایت‌هایی کاملا غیرمستقیم که به این سادگیها، زیان‌های آنان را جبران نخواهد کرد.

چرا سازمان سینمایی به جای کاستن از تلفات بودجه در زیرمجموعه‌های متعددش و کمک مستقیم به سینماداران، در مسیری کاملا غیرمستقیم پا گذاشته؟؟

اینکه وعده اکران شبانه به سینماداران را در روزهای بعد از بازگشایی می‌دهند می‌تواند جبران خسارت هنگفتی باشد که در شب عید به آنها وارد آمده؟؟؟ یا‌ افزایش زمان اکران فیلمهای پرفروش که پیشتر نیز وجود داشته چه فایده‌ای دارد به حال سینمادار بخش خصوصی که در آخرین ماه سال باید به پرسنلش هم حقوق بدهد و هم عیدی و هم سنوات؟؟

عین این پرسش درباره افزایش زمان عرضه بلیتهای نیم‌بها هم وجود دارد؛ مساله آنجاست که تعطیلی دامنه‌دار سینماها به‌خاطر کرونا، رغبت مخاطب به سینما رفتن حتی بعد از بازگشایی را هم به شدت کاهش می‌دهد و این یعنی ضرر پشت ضرر و با افزایش روزهای بلیت نیم‌بها هم جز افزودن بر دامنه ضرر سینمادار-پخش‌کننده-صاحب اثر ، اتفاقی دیگر نخواهد افتاد.

خواسته سینماداران-پخشکنندگان-صاحبان آثار از حسین انتظامی واضح است؛ آنها جبران مستقیم ضرر مالی را انتظار دارند! چرا انتظامی کاملا مستقیم به فکر جبران زیان‌های آنها نیست؟؟

آیا این سینماداران حتی به‌اندازه صاحبان برخی نشریات کاغذی که اثری از آنها در کیوسک نیست و باز یارانه کاغذ می‌گیرند هم کارکرد فرهنگی ندارند که جبران مستقیم ضرر و زیان مالی هم از آنها دریغ می‌شود؟؟

سینماروزان: از همان اولین روزهای تعطیلی سینماها به‌خاطر جلوگیری از شیوع کرونا بر ضرر و زیان وارده به سینماها و صاحبان آثار درنتیجه این تعطیلی اشاره کردیم و وقتی این تعطیلی امتداد یافت، افزایش ضرر و زیان را گوشزد کردیم.

به‌دنبال هشدارهای سینماروزان هم رییس انجمن سینماداران و هم سخنگوی شورایعالی اکران بر از دست رفتن اقتصاد سینما در نتیجه این تعطیلی تاکید کردند و از مدیران بالادستی خواستار تصمیم‌گیری برای جبران ضرر و زیان وارده شدند.

واقعیت هم همین است که به‌هرحال بخشی از سالنهای سینمای ایران دراختیار بخش خصوصی است و تعطیلی سینماها، مشکلات بخش خصوصی لاغر سینما را بیشتر و بیشتر خواهد کرد. یعنی برخلاف بخش دولتی چاق سینمای ایران که این تعطیلی‌ها کمترین تاثیری به‌حالش ندارد، بخش خصوصی سینما و سینماداران درنتیجه این تعطیلی به سمت لهیدگی کامل می‌روند.

این هشدارها به گوش حسین انتظامی رییس سینما هم رسیده که در توییتی از ضرر تعطیلی سینماهای خصوصی درنتیجه کرونا گفته و خواستار طرح پیشنهاد برای جبران این ضرر شده.

پیشنهاد سینماروزان به رییس سینما این نیست که برای جبران ضرر و زیان کرونایی سینماداران، باری تازه بر دوش دولت گذاشته و به‌دنبال دریافت ردیف بودجه‌ای تازه باشد بلکه انتظامی باید بانی یک جراحی بر پیکر ساختار دولتی زیرمجموعه‌ها برای جبران ضرر وارده به بخش خصوصی باشد.

حسین انتظامی همان رییسی است که در دوران حضورش در سینما، شفاف‌سازی مالی در ارگانهای زیرمجموعه از فارابی گرفته تا مرکز گسترش و موزه سینما، هنروتجربه، سینماشهر، انجمن سینمای جوان و خانه سینما را در دستور کار قرار داده و از این حیث، موجب نوعی شفاف‌سازی درباره بریز و بپاش‌های این زیرمجموعه‌ها شده.

ساختار دولتی زیرمجموعه‌های سینما، چهار دهه است که بودجه‌هایی ویژه را به‌بهانه پشتیبانی از دولت دریافت می‌کنند؛ بودجه‌هایی که شفاف‌سازی انتظامی موجبات افشای ارقام هنگفت آنها شده.
در نتیجه آخرین شفاف‌سازی مشخص شده که فقط در سه زیرمجموعه دولتی سینمایی یعنی فارابی، انجمن سینمای جوان و مرکز گسترش به‌ترتیب بودجه‌‌های ۸.۵میلیاردی، ۹میلیاردی و ۴میلیاردی به‌نام پشتیبانی صرف شده!!

بودجه پشتیبانی همین سه زیرمجموعه رویهم بیش از ۲۰میلیارد میشود که فقط با نیمی از آن میتوان لااقل بخشی از ضرر کرونایی سینماداران را جبران کرد؛ این همان جراحی است که باید انتظامی عهده‌دارش شود. البته که این جراحی یک جراحی نرم است چون می‌توان کاملا منطبق بر چشم‌اندازهای دولت الکترونیک آن را پیش برد.

مگر نه اینکه در سایه دولت الکترونیک باید دیوان‌سالاری هزینه‌زا و گاه مفسده‌زا را ریشه‌کن کرد پس چه بهتر حالا که تنفس اصلی‌ترین پل ارتباطی سینما و مخاطبان که همان سینماداران باشند دچار خلل شده، از دیوان‌سالاری دولتی کاست و مابه‌التفاوتش را صرف کمک به جبران زیان کرونایی سینماداران کرد.

اصلی‌ترین فعالیت ارگانهای زیرمجموعه سینما جز توزیع پول برای تولید فیلم یا برگزاری محفل است؟؟ چرا باید برای توزیع بودجه‌ای چندمیلیاردی، چندمیلیارد صرف پشتیبانی کرد؟؟ میتوان بخش عمده این روند را به‌صورت الکترونیک درآورده و جلوی بریز و بپاش‌ها را گرفت.

پیشنهاد سینماروزان به حسین انتظامی آن است که بی‌تعارف از زیردستانی که مدعی خدمت به سینما هستند بخواهد در سال کرونایی سینمای ایران قید دریافت تمام یا لااقل نیمی از هزینه هنگفت پشتیبانی را بزنند تا این بودجه صرف جبران ضرر کرونایی سینماداران شود. در این صورت یقینا هم بخشی از مشکلات بخش خصوصی حل خواهد شد و هم بخش خصوصی کم‌توان سینمای ایران بعد از مدتها درک خواهد کرد که مدیرانی حامی آنها در ساختار حاکمه بر سر کارند.

سینماروزان: ارسال پیامک‌هایی برای روسای صنوف مختلف خانه سینما جهت شرکت در جلسه با حسین انتظامی در عصر منتهی به شب یلدا، پرسش‌هایی را در بدنه سینما موجب شده است.

در پیامکی که برای روسای صنوف ارسال شده چنین آمده است: باسلام و احترام! از شما دعوت می شود در نشست روسای اصناف با حضور دکتر انتظامی رئیس محترم سازمان سینمایی که روز شنبه 30 آذرماه ساعت 16 در خانه سینما ساختمان بهار حضور بهم رسانید.

اینکه حسین انتظامی در عصر شنبه‌ای که منتهی به شب یلداست بناست برای روسای صنوف چه بگوید و اینکه روسای صنوف مختلف خانه سینما بناست درباره کدام امر صنفی با رییس سینما حرف بزنند مشخص نیست.

آنچه مشخص است اینکه به‌مانند اغلب روسای پیشین سینما، انتظامی هم برای آگاهی از مشکلات صنف به سراغ روسا رفته!! به راستی چرا انتظامی خرق عادت نکرده و برای یک بار هم که شده به جای روسای صنوف به سراغ کف صنف نرفته و از آنها درباره کیفیت امور صنفی-رفاهی طرح پرسش نمی‌کند؟؟

آیا نمی‌شد همین نشست شب چله را مجالی کرد برای دیدار حسین انتظامی با برخی از سینماگرانی که بخاطر قرارگیری در کف صنف، مدتهاست کسی به دادشان نمی‌رسد؟ همان سینماگرانی که در ماههای اخیر از غائله تبعیض در توزیع عیدی میلیاردی ارشاد تا ضعف بیمه تکمیلی درمان مدام صدای گلایه‌هایشان بلند بوده و دریغ از ذره‌ای اقدام عملی جدی برای دلگرم کردن آنها!

اتفاقا خیلی راحت می‌شد شرایط دیدار یلدایی انتظامی با معترضان به کارکرد صنفی خانه سینما را فراهم کرد و لااقل با گفتاردرمانی(!) ازشان دلجویی کرد.

چرا حلقه بالادستی خانه سینما این کار را نکرد؟؟ به‌خاطر ترس از عیان شدن اوج کم‌کاری‌های صنفی خانه سینما؟؟

اگر جز این است و فرض اخیر نادرست است، حتما گزارش اتفاقات این چله‌نشینی(!) را به صورت زنده به اشتراک بگذارند تا دریابیم کدام بخش از دغدغه‌های صنفی در این نشست بروز می‌یاید؟؟

سینماروزان: توییت حسین انتظامی رییس سازمان مبنی بر لزوم اصلاحات در نظام‌نامه اکران با واکنش حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما مواجه شد.

حسین فرحبخش با تائید نظر انتظامی برای ایجاد اصلاحات در نظام‌نامه اکران به مرور برخی از مهمترین مشکلات نظام‌نامه فعلی اکران پرداخته است.

حسین فرحبخش به “جام جم” گفت: اینکه در نظام‌نامه اکران، هفت سرگروه را برای نمایش فیلم‌های سینمایی تعیین کرده‌اند و هفت نفر برای اکران کل آثار تصمیم می‌گیرند خیلی بد است. یکی از خیانتهایی که در نظام‌نامه اکران کرده‌اند و سالهاست که اعمال میشود، سانسی کردن فیلمهاست که هم خیانتی بزرگ به سینماست و هم به فیلمها و در درازمدت سینما را نابود میکند. متاسفانه برخی سودجویان در پردیسهای سینمایی، این سانسی کردن را عاملی میکنند که به برخی از فیلمها روزی فقط دو سانس دهند تا فیلمهای رفقای خود را به روزی ده سانس برسند؛ در حالیکه تمام فیلمها باید حداقل روزی شش سانس داشته باشند و به طور پیوسته دو هفته روی پرده باشند و اگر فروش نکرد تعویض شوند.

این تهیه کننده درباره پیشنهاد خود برای بهبود اوضاع اکران اظهار داشت: باید یک مجموعه ۱۵تایی برای اکران فیلمها قرارداد ببندند و این مجموعه در مدت دوهفته فیلم را به صورت فول سانس اکران کند و اگر فروش، خوب بود، اکران ادامه یابد.

تهیه‌کننده “کما” و “آواز قو” خاطرنشان ساخت: افق اصلاح نظام‌نامه اکران باید حمایت از فیلمهای متوسط باشد چون هیچ حمایتی نمیتوان از فیلم ضعیف کرد جز اینکه جلوی تولیدش را گرفت! این فیلم متوسط است که اگر نظام‌نامه اکران درست تدوین شود، اکران موفقتری خواهد داشت.

حسین فرحبخش در انتقاد از اوضاع فعلی اکران بیان داشت: الان وضعیت اکران چطور است؟ در بلبشوی اکران، فیلمهای ضعیف که لگدمال هستند، فیلمهای قوی که میفروشند و فیلمهای متوسط بخاطر محدودیتها کاملا نابود میشوند.

فرحبخش افزود: وضع اکران در شهرستانها به مراتب بدتر از تهران است چون یک سالن سینما از صبح تا شب، پنج فیلم نشان میدهد یعنی هر فیلم فقط یک سانس و این، فاجعه است در حالیکه این سینماها باید حداقل هر فیلم را یک هفته اکران کنند و اگر نفروخت جایگزین کنند.

کارگردان “زندگی خصوصی” و “مستانه” خاطرنشان ساخت: کسی که صاحب سینماست و به شورای صنفی نمایش میآید نباید هیچ منافعی در پخش و تولید داشته باشد و تا این منفعت‌طلبی باشد اوضاع اصلاح نخواهد شد.

سینماروزان: بلافاصله پس از توقیف مجدد “خانه پدری”، دادسرای تهران طی بیانیه‌ای، دلیل اصلی این توقیف را عدم اصلاح فیلم اعلام کرد و علیه خاطیان، اعلام تعقیب نمود.

در بیانیه دادسرای تهران آمده بود: علیرغم این‌که مقرر شده بود فیلم «خانه پدری» مورد اصلاح و بازسازی قرار گیرد ولی در این خصوص اقدام اصلاحی انجام نگرفته است. حسب دستور دادستانی علاوه بر جلوگیری از پخش فیلم مذکور، کلیه مرتکبین و مقصرین نیر تحت تعقیب قانونی قرار گرفتند.

ادعای دادسرای تهران در شرایطی طرح شده که معاون نظارت سازمان سینمایی درست همزمان با شروع اکران فیلم، بر اصلاح فیلم تاکید کرده بود!
حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی هم پس از توقیف فیلم مدعی شد بار خشن بخشهای ابتدایی فیلم کاسته شده و با تمهیدات صوتی-تصویری اصلاح شده است!

چه کسی راست می‌گوید؟؟ دادسرا که اعتقاد دارد به عدم اصلاح فیلم یا سازمان سینمایی که معتقد است به اصلاح فیلم؟؟؟

اصلی‌ترین مشکل سرراه اکران “خانه پدری” سکانسی در ابتدای فیلم بود که پدری ظاهرالصلاح با دسته‌سنگ، اقدام به قتل دختر جوانش می‌کند؛ دختری که متهم است به برقراری رابطه نامشروع!!

آیا این صحنه از نسخه اخیر حذف شده بود؟؟

واقعیت آن است که در نسخه تازه اکران‌شده نیز این سکانس وجود داشت ولی به‌لحاظ صوتی، حجم آن تعدیل شده بود تا بار نفرت‌انگیز بودن رفتار پدر ظاهرالصلاح کاهش یابد.

پس آنچه انتظامی و معاونش درباره اصلاح می‌گویند پربیراه نیست چون اصلاح صوتی(!) صورت گرفته و آنچه دادسرا می‌گوید هم اگر ناظر به چرایی عدم اصلاح کلیت سکانس مذکور باشد، حقیقت دارد.
پس هم او که مدعی اصلاح است، راست می‌گوید و هم او که مدعی عدم اصلاح است؛ تفاوت، فقط در مصداق اصلاح است.

ای کاش پیش از فرستادن مجدد فیلم روی پرده، مدیران سازمان و مدیران قوه قضا در مصادیق اصلاح به اشتراک نظر می‌رسیدند تا با توقیفی مجدد، کارگردان فیلم مجددا یک تنش عصبی بیرحمانه را تجربه نکند.

سینماروزان/حامد مظفری: این قابلیت اصلی رسانه های دیداری مخاطب پسند در تمام دنیاست که میکوشند در برنامه های گفتگومحور خود یک گام جلوتر از رسانه‌های متنی باشند و به طرح مباحثی بپردازند که جریان ایجاد کند؛ رسانه‌ای دیداری که به جای جلو بردن مباحث صرفا به بازنشر محتواهایی بپردازند که پیشتر در رسانه های متنی عرضه شده‌اند فقط و فقط اتلاف منابع را رقم زده است.

گفتگوی اخیر حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی در برنامه «شهرفرنگ» شبکه خبر سیما را چگونه باید ارزیابی کرد؟ یک گفتگوی پیش‌رو که به طرح مباحثی تازه در سینما منجر خواهد شد(1) یا گفتگویی واپسگرایانه که بوی سفارشی بودن بر کلیت آن سایه انداخته؟؟(2)

اگر بارها و بارها گفتگوی اخیر انتظامی را مشاهده کرده و متن آن را بخوانیم فقط و فقط مثبت بودن فرض دوم است که به ذهن خطور میکند. حسین انتظامی نه تنها حرف تازه ای درباره برنامه های سینماییش نزد بلکه مجری برنامه هم جز گردآوری محتواهای پیشتر بیان شده توسط رسانه‌های متنی و بخصوص رسانه های مستقل، حتی یک پرسش تازه را پیش روی رییس سازمان قرار نداد.

شاید اگر یکی مثل فریدون جیرانی یا حتی بهروز افخمی مقابل رییس سازمان می‌نشستند به واسطه اعتماد به نفس بالایی که دارند میتوانستند دقایقی کوتاه از این گفتگوی تلویزیونی را چالشی کنند ولی متأسفانه محافظه کاری بیش از حد حمیدرضا مدقق باعث شد برنامه‌ای که میتوانست چالشی باشد به برنامه ای بدل شود با رنگ و بوی سفارشی که انگاری توسط روابط عمومی سازمان سینمایی ضبط شده!

حسین انتظامی به واسطه سابقه مطبوعاتی که دارد ذاتا آدمی نیست که از طرح پرسشهای چالشی عصبی شود. او شاید به واسطه حشر و نشر با سیاسیون با سیّاسیت از پاسخ دهی به پرسشهای دردسرساز پرهیز کند ولی تجربه نشان داده حتی تندترین پرسشها را نیز بی پاسخ نمی گذارد. این ویژگی انتظامی این شانس را پیش روی مجری برنامه «شهرفرنگ» گذاشته بود که با طرح لااقل یکی دو پرسش کلیدی، رنگی تازه به برنامه اش زند ولی امان از نگاه کارمندی تنیده شده بر ساختارهای متصل به بیت المال که باعث میشود حتی گفتگو با رییس سازمان در روز ملی سینما هم جز تکرار مکررات، چیزی عاید مخاطبان سینما نکند.

 وقتی پرسشی تازه برای طرح وجود ندارد چه اصراریست که حتما رییس سازمان را در روز سینما روی آنتن ببریم تا شائبه سفارشی بودن برنامه قوت گیرد؟؟

عین این سوال مقابل رییس سازمان هم هست که به عنوان فردی دارای عقبه مطبوعاتی چرا اجازه میدهد وقتش صرف برنامه هایی شود که هیچ حرف تازه ای برای مخاطبان ندارند و رنگ و بوی سفارش بر کلیت آنها سایه انداخته؟ آیا بهتر نیست بالاترین مقام سینمایی کشور قبل از ترتیب دادن این گونه گفتگوها ابتدا به محک زدن عیار ترتیب دهندگان گفتگو پرداخته و سپس روی آنتن رود؟؟