سینماروزان/حامد مظفری: مدتی کوتاه بعد از آن که مدیران انجمن سینمای جوانان نشست خبری جشنواره فیلم کوتاه را بدون حضور رسانه‌های منتقد برگزار کردند، محمد خزاعی به سراغ آنها رفت و با گفتاری نهیب‌گونه خواستار برطرف شدن مشکلات انجمن در حیطه های مختلف شد.

برگزاری نشست بدون حضور منتقدان در انجمن مسبوق به سابقه است و سال گذشته نیز نشست جشنواره کوتاه به همین منوال برگزار گردید که البته انتقادات مختلفی را از سوی برخی فیلمسازان و منتقدان روانه مدیریت انجمن کرد. مهدی آذرپندار مدیر انجمن خود سابقه مطبوعاتی دارد و بعید است خودش بی تمایل به پاسخگویی به منتقدان باشد ولی گویا زیرمجموعه ارتباطاتی او، چنان که باید حرفه ای گری در ایجاد فضای پرسش و پاسخ صریح با رئیس انجمن نداشته اند؟؟ و همین هم شده که پرسش های و گلایه های فیلمسازان کوتاه روزبروز بیشتر گردد و درنهایت رئیس سینما را وادارد که شخصا خواستار برنامه از مدیران انجمن برای بهبود اوضاع گردد.

محمد خزاعی در دیدار با مدیران انجمن سینمای جوانان بیان داشت: برای اینکه آمار تولید در استان‌ها بالا برود، باید سطح استعدادیابی در استان‌ها روند و شکل متفاوت‌تری را به خود بگیرد، به عنوان مثال آمارهایی که از تولیدات به تفکیک استان‌ها به من داده‌اید بیشتر برای فیلم‌سازان مراکز استان‌ها است، شهرستان‌ها و شهرهایی که فارغ از مرکز استان‌ها نیاز به حمایت دارند، چه برنامه‌ای دارید؟ استان‌ها نیاز دارند که استعدادیابی ویژه‌ای در دو سال آینده تجربه کنند و می‌خواهم که برنامه مدون و مشخصی برای رشد استعدادیابی در سطح کشور را تنظیم کنید تا بتوان شرایط را بهتر کرد؛ متاسفانه، ظرفیت افزایش دفاتر را در سطح کشور نداریم و مجبوریم با خلاقیت و برنامه به این مهم دست پیدا کنیم.

وی ادامه داد: انجمن سینمای جوانان نیاز دارد که در مساله امور استان‌ها و فعالیت دفاتر خود، یک بازنگری صورت دهد و راهبردی جدید برای شکل‌گیری نوعی تعامل متفاوت با تمام فیلم‌سازها و استان‌های مختلف کشور را رقم بزند، در این حوزه انجمن نیاز به تحول دارد.

خزاعی با اشاره به سرمایه‌های موجود در سطح نهادهای مختلف کشور، عنوان کرد که ظرفیت انجمن برای جذب اعتبار، دارای ظرفیت بسیار ویژه‌ای است که به نتایج مختلفی مانند اشتغال‌زایی می‌رسد و درباره این مساله تصریح کرد: در عموم نهادهای رسمی کشور مانند وزرات‌خانه، در مصوبات بودجه‌ای خود سرفصل‌هایی مشخص کرده‌اند برای تولید محتوای تصویری. انجمن سینمای جوانان ایران می‌تواند با توجه به ظرفیت فیلم‌سازهایی که دارد، به سمت اشتغال‌زایی برای فیلم‌سازها برود و شرایط را برای آن‌ها فراهم، در این شرایط بخشی از کسری بودجه انجمن که بعضا متاثر از تورم نیز است، جبران می‌شود.

وی در ادامه بیان کرد: نیاز است افق انجمن سینمای جوانان ایران تا پایان سال ۱۴۰۴ مشخص شود، طراحی برنامه عملیاتی و کوتاه مدت که راهبردی بلندمدت را هم در دل خود دارد، مانند تربیت فیلم‌سازهای زن که می‌توانند در سال‌های آینده، بدنه سینمای ایران را پربار کنند.

رییس سازمان سینمایی درباره رویکرد بین‌المللی انجمن سینمای جوانان ایران، گفت: انجمن سینمای جوانان ایران باید رویکرد خود را در سطح بین‌الملل مشخص کند و ارتقا دهد، هم در مساله برگزاری جشنواره فیلم کوتاه تهران و هم حضور فیلم‌های ایران در جشنواره‌های معتبر دنیا و تعداد جوایز و حضورهای بین‌المللی فیلم‌های کوتاه ایرانی ساماندهی شود و نقاط ضعف و ایرادات کار گرفته شود تا اگر امسال ۲۰۰ جایزه بین‌المللی سهمیه سینمای کوتاه ایران بود، تا سال ۱۴۰۴ به ۶۰۰ جایزه برسد؛ در ضمن انجمن سینمای جوانان که جزو بزرگ‌ترین مدارس فیلم‌سازی دنیا است باید رویکرد بین‌المللی خود را هم شکل دهد و خود را در سطح منطقه مطرح کند و برای آموزش کشورهای اطراف خود، برنامه داشته باشد.

خزاعی در پایان درباره توزیع فیلم کوتاه و سرانه مخاطبان سینمای کوتاه عنوان کرد: در حال حاضر انجمن سینمای جوانان برنامه‌هایی چون اکران فیلم‌های کوتاه در پاتوق‌های فیلم کوتاه سراسر کشور، اکران آنلاین در پلتفرم‌ها، اکران در سینماهای هنر و تجربه و برنامه تلویزیونی «سینمای جوان» دارد و باید بگویید برای افزایش سرانه مخاطبان سینمای کوتاه چه کرده اید؟ مشتاق هستم پیشنهادهای خود را برای فعالیت‌هایی که می‌تواند سرانه مخاطب سینمای ایران افزایش دهد، به من ارائه کنید.

سینماروزان/حامد مظفری: برگزاری جشنواره کوتاه در دوران ریاضت اقتصادی فعالان سینمای کوتاه، کم نقد و بحث برنینگیخت.

از انتقادات فیلمسازان کوتاه بابت کنار گذاشتن شماری آثار با مضامین تند و تیز گرفته تا عدم حضور آثار و چهره های مطرح سینمای کوتاه جهان در جشنواره، از واگذاری تصدی‌گری بولتن جشنواره به یک آقازاده تا انفعال ستاد خبری جشنواره که هیچ بدعتی در ارائه اخبار و اطلاعات نداشت، از عدم حضور رسانه‌ها و منتقدان مستقل گرفته تا قرار دادن برخی از افراد بی‌ربط به سینمای کوتاه در فهرست سخنرانان جشنواره، از جمله مهمترین مباحث مرتبط به این جشنواره بود.

جشنواره کوتاه امسال آن قدر خلوت بود که بخش عمده تصاویر مخابره شده از آن به حضور مدیران و معاونان و کارمندان سازمان سینمایی در جشنواره مربوط می‌شد و متأسفانه به‌جای شکل‌گیری دیالوگ‌های جریان‌ساز در نشست های جشنواره بیشتر نوعی مونولوگ بود که به چشم می خورد و آن هم در تعریف و تمجید از جشنواره.

جشنواره کوتاه زمانی با بلیت فروشی، به درآمدی نسبی دست می‌یافت ولی امسال از ترس فروش نرفتن بلیت(؟؟) سالن‌ها را باز کردند تا هر عابر پیاده‌ای که در فضای حول پارک ملت قدم می‌زند بتواند وارد سالن شده و آمار مخاطبان را بالا ببرد؟

با پایان یافتن جشنواره آنچه بیش از هر چیز حائز اهمیت است انجام شفاف سازی مالی درباره جشنواره است تا مشخص گردد دقیقا چقدر بودجه بابت این جشنواره هزینه شده؟

مدیران این جشنواره چقدر دستمزد گرفته اند و چقدر بابت معاونان، هیات داوران و پرسنل آن فاکتور شده؟ مهمانان ویژه‌ای که زبان به تحسین جشنواره و برگزارکنندگان گشودند چقدر دریافت کرده‌اند؟ چقدر هزینه پذیرایی از مهمانان فله‌ای شده که در جشنواره حاضر شدند؟

امیدواریم شفاف‌سازی مالی در جشنواره‌های دولتی از همین جشنواره کوتاه-که اولین جشنواره سال است- آغاز گردد تا هم بتوان بهتر به ارزیابی جشنواره پرداخت و هم گردانندگان جشنواره‌های وطنی بدانند باید بابت تک تک ریال‌هایی که خرج شده، پاسخگو باشند.

سینماروزان: عدم دعوت رسانه‌های منتقد به نشست خبری جشنواره فیلم کوتاه روالیست که به غیر از جشنواره فجر، در اغلب جشنواره‌های هشت سال اعتدال شاهد آن بوده‌ایم و بارها نیز رسانه‌های منتقد بدان اعتراض کردند.

رضا استادی منتقد و روزنامه‌نگار باسابقه در اعتراض به این رفتار آماتورمابانه گفت: به عنوان روزنامه‌نگار و فیلمسازی که ورای سینما و تلویزیون، سال‌هاست در حیطه فیلم کوتاه فعالیت دارم و سالهاست جشنواره‌های مختلف ازجمله جشنواره کوتاه را دنبال کرده‌ام از رفتار مدیران انجمن سینمای جوان در حذف رسانه‌های منتقد از نشست خبری جشنواره کوتاه واقعا متعجبم و این رفتار را خجالت‌آور می‌دانم.

مدیر رسانه مستقل سینمامثبت تاکید کرد: واقعا مدیری که به زودی باید مدیریت را تحویل دهد، چگونه نشست خبری ترتیب می‌دهد بدون حضور رسانه‌های منتقد؟‌ آقایان حواسشان نیست رسانه‌های منتقد، با تحلیل‌های خود چنان دستاوردی در اختیار ایشان قرار می‌دهد که با میلیونها تومان هزینه، هم به دست نمی‌آید؟

استادی که سالها دبیر بخش سینما و تلویزیون روزنامه جام‌جم بود ادامه داد:  رسانه منتقد است که با موشکافی، ایرادات را واکاوی کرده و در اختیار مدیران قرار می‌دهد. کدام یک از رسانه‌‌نماهای مجیزگو، معایب و ضعفهای سیستم را بی‌تعارف، در اختیار مدیران قرار می‌دهند؟ اینکه اغلب مدیران اعتدال-و نه همه آنها- هشت سال چنین امکانی را از خود سلب کردند، جاي تعجب و شگفتی است و اینکه بعد از تغییر دولت، همچنان بر این رویه اصرار می‌ورزند، خجالت‌آور است!

رضا استادی که سابقه نگارش رمان‌هایی انتقادی دارد بیان داشت: ماهیت فیلم کوتاه، جسورانه و انتقادی و ساختارشکنانه است‌. فیلمساز کوتاهی که با پول توی جیب خود یا قرض از خانواده، فیلم می‌سازد نیاز دارد به حضور در جشنواره کوتاه تا رسانه‌های مختلف درباره‌اش به صریح‌ترین شکل بنویسند ولی متاسفانه روال غلط حذف رسانه‌های منتقد باعث شده که جز اخبار روابط عمومی جشنواره کوتاه- که آن هم بیشتر در خدمت مدیران است-خروجی مطلوبی از این جشنواره در رسانه‌ها شاهد نباشیم!

این منتقد با مخاطب قرار دادن مدیران انجمن سینمای جوان گفت: ماموریت شما چیست؟ اینکه در بهترین نقطه تهران، دفتر داشته باشید و پاسخگوی هیچ انتقادی هم نباشید و حتی از دعوت رسانه‌های منتقد در نشست‌های‌تان سرباز زنید مبادا دو پرسش کلیدی از شما بپرسند؟

رضا استادی ابراز امیدواری کرد: امیدوارم مدیر بعدی انجمن سینمای جوان! با روی باز پذیرای رسانه‌های منتقد باشد و از نقد و تحلیل نترسد و بکوشد از نقدها به شکل درستی استفاده کند و آنها را در مسیر صحیح به کار گیرد.

سینماروزان/حامد مظفری: برگزاری جشنواره کوتاه در پردیسی دور از مرکز پایتخت، در حالی که بسیاری از سینماها و پردیس‌های مرکزی شهر به‌خاطر شیوع کرونا، خلوت و در دسترس هستند، پرسش‌برانگیز است.

به گزارش سینماروزان، بهمن۹۷ که ابراهیم داروغه‌زاده دبیر وقت جشنواره فجر از پیشنهاد ده میلیاردی پردیس ایران مال برای انتقال کاخ جشنواره بدان صحبت کرد، حرفهایش چندان شگفتی‌ساز نشد.(اینجا را بخوانید)

مجموعه ایران مال، مجموعه‌ای بسیار دور از مرکز پایتخت بوده و با وجود سرمایه‌گذاری هنگفت برای راه‌اندازی این مجموعه نیاز به این داشته که امکاناتش برای عموم به نمایش گذاشته شود و چه مجالی بهتر از جشنواره‌هایی مثل فجر برای این معرفی.

داروغه‌زاده به دلایل مختلف که اصلی‌ترین آن می‌توانست دور از دسترس بودن ایران مال باشد پیشنهاد مالی جذاب(!) انتقال کاخ جشنواره به آن را قبول نکرد که امری عقلانی بود. جشنواره، در سالهای برگزاری در برج میلاد هم بارها به خاطر دوری مسیر، نواخته شده بود چه برسد به انتقال آن به انتهای همت و حوالی چیتگر که کلی هزینه ایاب و ذهاب و تلفات وقت، روی دست اهالی رسانه و سینما می‌گذاشت!

اینکه جشنواره کوتاه تهران برای دومین سال اصرار به برگزاری در ایران مال دارد با کدام استدلال بوده؟

شیوع کرونا در دو سال اخیر، اسباب خلوت شدن اغلب سینماها و پردیس‌های سینمایی مرکز شهر را رقم زده و حتی برخی پردیس‌های مدرن را بعد از یکی دو هفته بازگشایی به تعطیلی کشانده.
در این شرایط چرا دست‌اندرکاران جشنواره کوتاه به‌جای پردیسی دورافتاده، پردیسی مرکزی را برای برگزاری جشنواره انتخاب نکرده‌اند؟ درست است که پردیس سینمایی ایران مال، سالن‌هایی استاندارد و باکیفیت دارد ولی این ویژگی اغلب پردیس‌های تازه تاسیس یا سینماهای بازسازی شده مرکز پایتخت هم هست.

برای جشنواره‌ای که ردیف بودجه میلیاردی دارد، مذاکره با یکی از پردیس‌ها یا سینماهای مرکز پایتخت و صرف هزینه برای برگزاری جشنواره در یکی از پردیس‌ها یا سالن‌های مرکزی نباید چندان دشوار باشد مگر اینکه پردیس ایران‌مال به طور کاملا رایگان یا اسپانسرینگ دراختیار برگزارکنندگان گذاشته شود؟؟

اگر بحث بر سر رایگان بودن سینما بوده که در این صورت هم می‌شد از سینماهایی مرکزی مثل فرهنگ که مالکیت آنها دراختیار نهادهای دولتی سینماست، استفاده شود. به خصوص که سینما فرهنگ علاوه بر سالن بزرگ اصلی با کیفیتی استاندارد، دو سالن کوچک‌تر هم دارد که خیلی راحت می‌شد از آنها برای برنامه‌ریزی جشنواره‌ای استفاده کرد.

می‌ماند بحث اسپانسری و صرف هزینه از سوی ایران‌مال برای انتقال جشنواره کوتاه به آن؟؟ آیا این پردیس دور از مرکز، اسپانسر جشنواره است و برای دراختیار داشتن مرکزیت جشنواره کوتاه، بناست هزینه‌ای پرداخت کند؟؟؟

سینماروزان آماده است پاسخ برگزارکنندگان جشنواره کوتاه به این پرسش‌ها را منعکس کند.

سینماروزان: طبق آمار منتشره سازمان سینمایی، درآمد جشنواره فیلم کوتاه تهران از بلیت‌فروشی، کمتر از ۵۰میلیون تومان بوده است!!

از مجموع بلیت‌های صادر شده توسط سایت سینماتیکت برای سانس‌های نمایش سی‌و‌ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، 9440 بلیت در مجموع به مبلغ 472،000،000 ریال (معادل ۴۷.۲میلیون تومان) ‌فروش رفته است!

باز طبق آمار رسمی منتشره توسط سازمان سینمایی، بودجه‌ای بالغ بر ۲میلیارد و ۴۰۰میلیون تومان برای برگزاری جشنواره کوتاه منظور شده است.

با یک حساب و کتاب ساده مشخص میشود فقط نزدیک به ۲درصد از بودجه مصروفه برای جشنواره کوتاه، از بلیت‌فروشی بازگشته است! این معنایی دارد جز ضرر اقتصادی هنگفت این جشنواره؟؟

اشتباه نشود؛ درباره یک جشنواره محلی با ردیف بودجه اندک حرف نمی‌زنیم بلکه روبروی‌مان جشنواره‌ایست که پسوند بین‌المللی را به نامش چسبانده‌اند و برگزارکنندگان، مدام پز انبوه مخاطبان جشنواره را داده‌اند.

کدام جشنواره بین‌المللی و به‌زعم برگزارکنندگان پرمخاطب جهانی را سراغ دارید که آمار بلیت‌فروشی‌اش حدود دو درصد هزینه مصروفه باشد؟؟؟

سینماروزان: اینکه در سینمای ایران مدام افرادی بدون سابقه مشهود سینمایی مناصب مدیریتی را اشغال می‌کنند یک طرف قضیه است و اینکه همین افراد بی‌عقبه سعی می‌کنند بعد از ورود به سینما، تصورات ابتر ذهنی خود را در محافل رسمی با صدای بلند جار بزنند، طرف دوم ماجراست.

اینکه آرش عباسی مشاور جشنواره فیلم کوتاه با کدام عقبه در فیلم و سینما به‌مجرد حضور صادق موسوی در انجمن وارد انجمن سینمای جوان شده بر ما نامعلوم است ولی اینکه ایشان نشست خبری جشنواره فیلم کوتاه را مجالی می‌کند برای طرح ادعاهایی که حتی رییس‌اش هم جرات تایید آنها را ندارد جای سوال دارد.

آرش عباسی فرموده است: فیلمساز کوتاه فیلمش را برای مخاطب عام نمی‌سازد و مردمی کردن فیلم کوتاه اشتباه فاحشی است که در چند وقت اخیر اتفاق افتاده است. در یکی دو سال گذشته اکران فیلم کوتاه سیاست قابل نقدی است که این موضوع را از جانب خودم می گویم. بحث اقتصادی و مردمی کردن فیلم کوتاه به فاجعه‌ای ختم می شود که سال های بعد اثرش را خواهیم دید.

عجیب نیست؟؟ در حالی که تلاش اغلب سینماگران کوتاه، پیدا کردن مجالی برای دیده شدن آثار است و اساسا از همین رهگذر است که جشنواره‌ای با نام کوتاه با بودجه هنگفت دولتی برگزار می‌شود آن وقت مشاور جشنواره کوتاه مدعی فاجعه‌بار بودن مردمی کردن فیلم کوتاه است!

اگر مردم نباید فیلم کوتاه، ببینند پس چرا فیلم کوتاه ساخته می‌شود و اصلا چرا انجمن سینمای جوان راه افتاده و اصلا چرا بودجه‌های هنگفت دولتی صرف دیوان‌سالاری انجمن می‌شود؟؟ آقای آرش عباسی به ما بگویند اگر بنای فیلم کوتاه، دیده شدن توسط مردم نیست چه اصراری است بر پابرجایی انجمن سینمای جوانی که در یک فقره و طبق شفاف‌سازی اخیر سازمان سینمایی بیش از ۳میلیارد فقط هزینه پشتیبانی‌اش شده!؟؟

به‌نظر می‌رسد نه تنها تلاش درست و اصولی برای مردمی کردن فیلم کوتاه، فاجعه‌بار نباشد بلکه فاجعه اصلی آنجاست که علیرغم همه هزینه‌ها برای تولید فیلم کوتاه، حتی مخاطبان پیگیر سینمای ایران هم حداقل شناختی از موفق‌ترین آثار کوتاه هم ندارند.

آیا بودجه‌های عمومی در اختیار انجمن سینمای جوان قرار میگیرد که صرفا سالانه تعدادی فیلم تولید شده و در جشنواره کوتاه به نمایش دربیاید و تمام؟؟؟ اگر هدف غایی، چنین است چه نیازی است به واسطه‌گری انجمن؟؟ میتوان با حداقل هزینه، اپلیکیشنی جامع طراحی کرد و و بدون اتلاف هزینه‌های میلیاردی برای پشتیبانی(!) و صرفا براساس سوابق افراد، بودجه تولید را توزیع کرد و خلاص. نمی‌شود؟؟؟

سینماروزان: ادعای برخی فیلمسازان کوتاه مانند شاهین حق شعار در حذف فیلمش از جشنواره کوتاه تهران به خاطر ممیزی با همراهی تعدادی از فعالان سینمایی مواجه شد.(اینجا  را بخوانید)

200 فعال سینمایی به تازگی با ارسال نامه ای به وزیر ارشاد از وی درخواست حذف ممیزی از جشنواره فیلم کوتاه تهران را کرده اند.

متن این نامه که امضای فعالان مختلف سینمایی از محمد آفریده تا جعفر صانعی مقدم زیرش آمده را بخوانید:

جناب آقای سید عباس صالحی؛ وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی

با سلام

طی سالیان، سازمان سینمایی از فیلم کوتاه که بستر فیلمسازی و امید سینمای کشور است، نه‌ تنها هرگز حمایتی درخور نداشته‌است، بلکه متأسفانه هر ساله ادارۀ ارزشیابی و نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعدادی از فیلم‌های کوتاه جشنوارۀ فیلم کوتاه تهران را که از طرف هیات انتخاب برای حضور در جشنواره انتخاب شده‌اند، ممیّزی کرده و این فیلم‌ها را از حق دیده‌شدن و داوری محروم می‌کند.

فیلم کوتاه عرصۀ خلاقیت و نوآوری‌ست و متأسفانه در ایران اکران عمومیِ گسترده هم ندارد، غم‌انگیز است که با وجودِ این شرایط، با این تنگ‌نظری‌ها نیز روبه‌رو می‌شود. متأسفانه بسیاری از این فیلم‌ها هرگز فرصت دیده‌شدن در کشور را پیدا نمی‌کنند و فیلمسازی که با مصائب زیاد فیلمی کوتاه ساخته فیلمش به فراموشی سپرده می‌شود، اما در حالی‌که با قهر داخلی روبه‌روست، با تشویق خارجی مواجه می‌شود و فیلم‌های کوتاه فیلمسازان کشور، همواره در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی افتخارآفرین بوده‌اند جشنوارۀ فیلم کوتاه تهران، فرصت کوتاه و اندکی است که فیلمسازان این عرصه بتوانند خود را در آن محک زده و آثارشان را در معرض دید همکارانشان قرار دهند، اما این حداقل هم از آن‌ها دریغ می‌شود.

از شما می‌خواهیم تا با قاطعیت جلوی این روال غیرمنطقی را بگیرید و اجازه ندهید حق فیلمسازان جوانی که سرمایه‌های فرهنگی کشورند، پایمال شود.

به امید اعتلای هرچه‌بیشترِ سینمای ایران

اسامی امضاءکنندگان این نامه به این قرار است:

فرهنگ آدمیت، شمس‌الدین آروند، سامان آریان‌پور، سید حسین آزادی، فرحناز آسوده، محمد آفریده، الهام آقالری، مصطفا آل‌احمد، بنیامین اثباتی، فرید احدیان، اشکان احمدی، فاطمه احمدی، غلام‌رضا احمدی، محمد احمدی‌نیا، فرشید اخلاقی، حامد ادوای، سام ارجمندی، علی ارکیان، رضا اسدی، علی‌رضا اسفندیارنژاد، جمال اسکویی، مرجان اشرفی‌زاده، اشکان اشکانی، حامد اصلانی، آرمین اعتمادی، علی افشار، احمد افشار، علی‌محمد اقبال‌دار، توفیق امانی، سهیل امیرشریفی، نگین امین‌زاده، فردین انصاری، حمید انصاری، آرمین ایثاریان، رسول ایرانزاد آقامیرلو، بهروز بادروج، بهنام باقری، غزاله بداقی، مهدی برجیان، مجید برزگر، علی بنائیان، امیدرضا بیاتی، امیر حسین بیرجندی، عبدالرضا پارسا، پریسا پروین‌نیا، آیدا پناهنده، سعید پوراسماعیلی، امین پوربرقی، شاهین پورداداشی، مجید پیل‌افکن، آیدا تتاری، ندا جبرائیلی، علی جعفر آبادی، امیر جلالی، امیر جوزدانی، امین چادگانی، منصور چمنی، مسعود حاتمی، فرید حاجی، کاوه حدادی، محمد حدادی، صادق حسین، آتبین حسینی، رضا حسینی، حسین حضوری، محمد حمزه‌ای، منصور حیدری، امیر حسین حیدری، غلام‌رضا حیدری، رضا خانلری، عماد خدابخش، محمد رضا خردمندان، سهراب خسروی، مهدی خواجوی، آرمان خوانساریان، علی خوشدونی فراهانی، شهرزاد دادگر، محمد داوودی، علی درخشنده، فاطمه دست‌مرد، علی دلکاری، محمد رضا رحمانی، مهدی رخشانی، علی رشیدی‌فر، آرش رصافی، مهدی رضایی، سوگول رضوانی، محمد رضوانی‌پور، شهاب رضویان، محسن رمضان‌زاده، محمد روحبخش، حسین ریگی، اسما ابراهیم زادگان، سید مهدی سجاد زاده، مهران رسول زاده، مهسا زرین‌جویی، سعید زمانیان، ایرج سالاروند، سید مرتضی سبزقبا، محمد رضا سرمدی، شیلان سعدی، جواد سلمان نژاد، عماد سلمانیان، سام سلیمانی، علی‌رضا سلیمانیان، آزاده سلیمیان، امیرمسعود سهیلی، رضا شاد، احسان شادمانی، بهزاد شاهین پور، سید پرویز شجاعی، شاهین حق شعار، پویان شعله‌ور، امید شمس، آبتین شمیلی، سیاوش شهابی، پویان صدقی، امیر صراف‌ها، سالم صلواتی، میثم صمدی، محمد صوفی، نوید صولتی، جعفر صیادی، ناصر ضمیری، سروش طباطبایی، فریماه ظهیری، بهنام عابدی، نیما عباس‌پور، داوود عباسی، امید عبداللهی، محمد عسگرخواه، مجتبی علی‌اکبر، پویا عنایتی، فرود عوض‌پور، کیوان فهیمی، تیمور قادری، عباس قاسم‌نژاد، علی‌رضا قاسمی، آزاده قچاق، بهنام قدوسی، مجید قربانی‌فر، رهبر قنبری، گلنوش قهرمانی، حسن قهرمانی، مرتضی قیدی، سیامک کاشف آذر، پیروز کرمی، ابوالفضل کریمی اصل، مهدی کولیوندی، رضا کوه پور، علی گردان، وریا گلزاریان، آریان گلصورت، سینا گنجوی، مصطفی گندم‌کار، رضا نوروزی گوهر، علی لشگری، کامیار لطفی، فرید متین، رضا مجلسی، محمد مجلل، آزاد محمدی، فاطمه محمدی، احسان محمدی، رامین محمدیار، نواب محمودی، آیدا علی مددی، یاسمن مرادی، علی مردمی، روح الله مسرور، سرکیو مسگری، جابر مطهری، کاوه مظاهری، نوشین معراجی، الهام معروفی، جعفر صانعی مقدم، حمید ناصری مقدم، شاپور مقدمی، شهرام مکری، زاهد ملکی، اسماعیل منصف، مجید موثقی، حسام موفق، مهدخت مولایی، روح‌الله مولوی، حسن مهدوی، شهرام میراب اقدم، بیژن میرباقری، امیرعلی میردریکوند، نظیر میرزایی، حسن میرزایی، جواد میرهاشمی، عارف نامور، سید وحید حسینی نامی، پویا نبی، بابک نبی‌زاده، سعید نجاتی، علی نجفی، اعظم نجفیان، رویا نژاد شجاعی، علی نصیر، حسین نصر اصفهانی، غلامرضا نعمت‌پور، اصغر نعیمی، بهرام‌ نقبایی، طوفان نهان‌قدرتی، پیمان نهان‌قدرتی، کامران نوربخش، مرتضا نورمحمدی، بهارک علی همتی، حمیدرضا وفاخواه، داریوش یاری، عباس یوسف‌شاهی.

سینماروزان/حامد مظفری: از همان زمان صدور حکم صادق موسوی برای مدیریت انجمن سینمای جوان در دوران رییس معزول سینما، در سینماروزان درباره فقدان نگاه کارشناسانه بر صدور چنین احکامی نوشتیم و بعدتر که رییس معزول برای همراهی با این رییس دفتر و علیرغم عدم علاقه دبیر جشنواره، فراخوان جشنواره سی و پنجم فجر را تغییر داد و بخش کوتاه را وارد جشنواره کرد بر اشتباه بودن این روند تأکید ورزیدیم.

به گزارش سینماروزان در آن دوران برخی از رسانه هایی که حالا و بعد از برگزاری جشنواره کوتاه به دبیری صادق موسوی به انتقادات تند و تیز وی پرداخته اند نه تنها کلمه ای درباره چگونگی واسپاری مسئولیت یک ارگان سینمایی مهم به یک رییس دفتر حرفی نزدند که از تغییر فراخوان جشنواره به خاطر این رییس دفتر هم حمایت کردند!!

چرا؟

به خاطر وعده های رنگارنگ این رییس دفتر به آنها؟؟

ماهها بعد از آن ماجراها و بعد از آن که وعده های رنگارنگ(؟!) این رییس دفتر محقق نشد، تازه در زمان برگزاری جشنواره کوتاه بود که صدای انتقادات همان رسانه‌های سابقا حامی که با جان و دل از تغییر فراخوان فجر به خاطر رییس دفتر حمایت کردند، بلند شد.

نقد کیفیت برگزاری جشنواره کوتاه توسط این رسانه ها در تمام روزهای برگزاری جشنواره ادامه داشت و وقتی حسین فریدون برادر رییس جمهور که اخیرا درگیر یک پرونده اقتصادی هم شده در اختتامیه جشنواره-آن هم با توجیه علاقه به سینما- حاضر شد، فریاد وااسفای این رسانه ها با فرکانس بالاتری شنیده شد.

در اینکه کیفیت برگزاری جشنواره کوتاه آن قدر ضعیف بوده که نیاز به نقد و آسیب شناسی دارد شکی نیست و اینکه گافهایی نظیر دعوت از مهمانان اشتباهی در جشنواره، عملکرد رییس دفتر رییس معزول را بیشتر زیر سوال می برد اظهر من الشمس است اما باید به منتقدان امروز رییس دفتر گفت این همان طعامی است که با حمایت شما پخته شد و حالا که وقت سرو طعام است هر که باید از این وضعیت ناراضی باشید شما نباید ژست مخالف خوانی بگیرید.

یک بار با خودتان روراست باشید؛ دست از مخالف‌خوانی بردارید و بروید ببینید آن زمان که نامبرده با حداقل رزومه موثر در مدیریت سینمایی آن هم در نهادهای راهبردی و به صرف رییس دفتر بودن از انجمن سینمای جوان سربرآورد چرا کمترین پرسشی درباره این انتخاب شبهه برانگیز طرح نکردید؟

آیا درست است که به خاطر وعده های رنگارنگ حالا نقش برآب در آن زمان حرفی نزدید؟ و اگر وعده های رنگارنگ رییس دفتر محقق می شد باز هم این روند انتقادی که از روز ابتدای جشنواره آغاز شد را شاهد بودیم یا آن گاه مدام درباره کیفیت اعلای برگزاری و ویژگیهای مدیریتی رییس دفتر رییس معزول می شنیدیم؟

صادق موسوی

سينماروزان: در روزهاي گذشته گزارشي درباره برخي ايرادات جشنواره فيلم کوتاه تهران منتشر شد.(اينجا را بخوانيد)

به گزارش سينماروزان انتشار آن گزارش سبب ساز آن شد مصطفي آل احمد از فيلمسازان جواني که سابقه سالها فعاليت در حيطه فيلم کوتاه دارد و امسال هم نامش در شمار بزرگداشتهاي جشنواره قرار دارد بکوشد به نوبه خود توضيحاتي درباره وضعيت فيلم کوتاه و روند برگزاري جشنواره بدهد.

مصطفی آل احمد با اشاره به این که فیلم سازان فیلم کوتاه به عرضه درست آثارشان نیاز دارند به سینماروزان بیان داشت: هر فرصتی که برای نمایش و اکران فیلم کوتاه وجود دارد باید مورد حمایت قرار گیرد. همان طور که نیاز داریم به تولید فیلم کوتاه، نیاز داریم به نمایش فیلمهای کوتاه در سینما و تلویزیون و جشنواره هایی مانند جشنواره فیلم کوتاه تهران.

این عضو هیأت موسس انجمن فیلم کوتاه با اشاره به ویژگی های اصلی فیلم کوتاه گفت: بیان موجز و کوتاه در زمینه معضلات و آسیب ها در حیطه ‌های مختلف به بهترین شکل در فیلم کوتاه تصویر می شود و دقیقا به دلیل همین تلخیص و ایجاز است که فیلم کوتاه  اثرگذاری بیشتری دارد.

رسانه ملی مخاطبان را از فیلم کوتاه محروم کرده

آل احمد با تأکید بر آن که جوانان این عرصه با کمترین امکانات کار می کنند اظهارداشت: فیلم کوتاه حمایت می‌خواهد و باید دیده شود و نیاز دارد به ایجاد فضاهایی برای دیده شدن مانند پاتوقی که انجمن سینمای جوانان برای فیلم کوتاه ایجاد کرده و همین جشنواره‌ای که سالانه در تهران برگزار می‌شود. از طرف دیگر رسانه ملی، مردم را از این قالب اثرگذار محروم کرده است. رسانه ملی می تواند با خرید آثار فیلمسازان فیلم کوتاه، هم به رونق آن کمک کند و هم با این بیان هنری موجز؛ مردم را با آسیب های اجتماعی آشنا ساخته و نیز شیوه ها و بیان هنری تازه را معرفی کند. حتی تلویزیون می‌تواند کانال تخصصی برای پخش فیلمهای کوتاه و بلند سینمایی ، ویدئو ، آثار هنری ، هنرهای تجسمی و هنرهای نمایشی اختصاص دهد و این ایده ایست که در مورد فیلم مستند جواب داده است. آرشیوهای ما پر است از فیلمهای کوتاهی که تا سالها می تواند ماده خام یک کانال تلویزیونی باشد.

یک تناقض در سینمای بلندی که مدام حمایت می‌شود

کارگردان فیلم سینمایی “پوسته” ادامه داد: فیلم کوتاه هزینه زیادی نمی خواهد و به عنوان مثال می توان با بودجه یک یا دو فیلم سینمایی سالانه ده‌ها  فیلم کوتاه تولید کرد. هم اکنون سالانه تعداد زیادی فیلم بلند با حمایت بنیاد سینمایی فارابی ساخته می شود که برخی از آنها نه در داخل توجهی برمی انگیزند و نه در خارج از کشور درخشش دارند ؛ اما همچنان از سازندگان آن فیلم ها حمایت  می شود. این در حالی است که فیلمسازان فیلم کوتاه سالانه درخشش های بسیار در عرصه های جهانی و داخلی دارند. اما متاسفانه حمایت از فیلم کوتاه بسیار کم است.

آل احمد خاطرنشان ساخت: فیلمسازی کوتاه زیربنای سینمای بلند حرفه ای است و هرچه بیشتر جوانان این حیطه مورد تشویق و حمایت قرار گیرند از آن سو شاهد رشد سینمای بلند خواهیم بود.

جشنواره ای که هیچ گاه نیاز به آمارسازی نداشته

این فیلمساز سینمای مستند و داستانی در پایان گفته های خود بیان داشت: در شرایط فعلی مهمترین مجال عرضه فیلمهای کوتاه جشنواره فیلم کوتاه و یک سلسله جشنواره استانی است و به عنوان کسی که خودم را برآمده از فیلم کوتاه می دانم به صراحت می گویم وظیفه اصلی مان حمایت از این جشنواره هاست. جشنواره فیلم کوتاه جزو معدود جشنواره های ملی است که هیچ گاه نیاز به آمارسازی درباره مخاطب نداشته چون همواره با مخاطب پرشور روبرو بوده و این جوانان سرمایه کمی نیستند. در این دو سال اخیر هم رونق جشنواره فیلم کوتاه تهران بیشتر از سال های پیش بنظر می رسد؛ امید دارم با همدلی بیشتر به ارتقا بیشتر این جشنواره کمک شود.

سینماروزان: فرزاد موتمن کارگردانی که در سالهای اخیر پرکارتر از قبل شده و تقریبا سالی یک فیلم می سازد و البته هر سال هم می گوید که امسال بهترین فیلمش را می سازد(!) داور بخشی موسوم به “کتاب و سینما”ی جشنواره فیلم کوتاه تهران است.

به گزارش سینماروزان موتمن به بهانه این داوری در گفتگویی با “شرق” شرکت کرده و عجیب است که در ابتدای گفتگو صادقانه اعتراف کرده اصلا کتاب‌خوان نیست و به اشتباه فکر می کنند او کتابخوان است و برای داوری در بخشی مرتبط با کتاب انتخابش می کنند.

متن کامل گفتگوی موتمن را بخوانید:

چرا داوري يکي از بخش‌هاي جشنواره فيلم کوتاه تهران را پذيرفتيد؟
درواقع بخش مسابقه «کتاب و سينما»ي سي‌وسومين جشنواره فيلم کوتاه تهران را به من و دو همکار ديگرم سپردند. شايد به دليل اقتباس‌هاي ادبي که در مجموعه کارهايم کردم، باوري شکل گرفته که من کتاب‌خوان هستم، درحالي‌که من زياد کتاب نمي‌خوانم.
 واقعا همين‌طور است؟
(مي‌خندد) بله.
 به نظر شما برگزاري جشنواره فيلم کوتاه با قدمت ٣٣ دوره، چقدر مي‌تواند بر هنر و صنعت سينماي ايران تأثير مثبت داشته باشد؟
ببينيد درباره اين‌گونه مسائل نمي‌توان قطعي حرف زد. مثل اين مي‌ماند که بپرسيم جشنواره فيلم فجر تأثيري بر سينماي ايران گذاشته يا نه؟!
 بالاخره تأثير مي‌گذارد يا نه؟
هم مي‌گذارد و هم نمي‌گذارد! واقعيت اين است فيلم‌سازان جواني که فيلم کوتاه مي‌سازند، ‌سرمايه‌هاي آتي سينماي ما هستند. بنابراين نياز دارند که ديده شوند و کارهايشان مورد داوري و قضاوت قرار گيرد. از اين نقطه‌نظر، به نظرم انجمن سينماي جوانان ايران به فيلم‌سازان جوان کمک مي‌کند.
 به نظر شما شکل و پيکره فيلم‌سازي مستند که شما در آن يد طولايي داريد و موردعلاقه شماست، ‌به فيلم کوتاه نزديک‌تر است يا سينماي بلند حرفه‌اي؟
نه واقعا. اين‌طور نيست.
 واقعيت از نظر شما چيست؟ ‌
واقعيت اين است كه من فيلم مستند را دوست نداشتم!
  پس چرا اين‌قدر زياد فيلم‌هاي مستند ساختيد؟
براي اينکه مي‌خواستم از طريق ساخت فيلم‌هاي مستند، فيلم‌سازي را ياد بگيرم. ضمنا فرصتي برايم فراهم کرد تا ايرانگردي کنم. من در دهه ٦٠ خورشيدي حتي از دورافتاده‌ترين روستاهاي کشور بازديد کردم و درباره‌شان فيلم ساختم. تمرکزم هم بيشتر روي عشاير بود و اقليت‌هاي قومي؛ گستردگي‌اش هم از عشاير سيستان‌وبلوچستان تا خوزستان، ‌از ترکمن‌صحرا تا کلات نادر بود. بنابراين بهترين فرصت بود تا مردم و کشورم را بشناسم.
 با اين رويکرد، ‌چرا چنين نگاهي در فيلم‌هاي داستاني‌تان انعکاس پيدا نکرده است؟
براي اينکه تاکنون فيلم‌نامه‌هاي فيلم‌هايي که ساخته‌ام را ديگران نوشتند. بنابراين تصوير دقيقي از نگاه من در آنها وجود ندارد.
  پس با اين نگاه، هيچ‌کدام از فيلم‌هايتان را دوست نداريد؟ ‌
لطفا، ‌هيچ‌چيزي را قطعي بيان نکنيد! چون به نظرم هيچ‌چيز قطعي نيست. من خود برخي از فيلم‌هايم را مثل «شب‌هاي روشن»، «‌سايه روشن»، ‌«صداها»، ‌«هفت پرده» و تا حدودي «خداحافظي طولاني» دوست دارم. درعين‌حال هر يک از آنها تصوير دقيقي از آنچه من به‌دنبال آن هستم، نمي‌دهند.
  کي ان‌شاءالله فيلمي مي‌سازيد که تصوير دقيق ذهني شما در آن نقش خواهد بست؟
امسال. فيلم‌نامه «سراسر شب» را خودم نوشته‌ام و فيلم هم دقيقا آن چيزي است که من از سينما مي‌فهمم.
  البته اين نگاه شما بسيار آرماني است. چرا؟
اصولا همه فيلم‌سازان به دليل نقش تأثيرگذار اقتصاد و سرمايه، بر امر فيلم‌سازي و همين‌طور حساسيت‌هاي بالايي که در جامعه حکمفرماست، نمي‌توانند فيلمي را بسازند که کاملا مدافع آن هستند!
 در اين حيطه پرفشار، ‌اصلا چرا ديگر فيلم مي‌سازيد؟ ‌
براي من نفس فيلم‌سازي عزيز است. حتي زماني که فيلم بد مي‌سازم، از همان ابتدا مي‌دانم که دارم فيلم بد مي‌سازم. به‌همين‌دليل مي‌گويم من را نمي‌توانيد از طريق فيلم‌هايم قضاوت کنيد.
  البته فيلم هر کس جدا از شخصيت اوست. بااين‌حال چرا به واژگان «سايه» و «شب» اين‌قدر علاقه‌مند هستيد؛ چون در عناوين فيلم‌هايتان حضور پررنگي دارند؟ ‌
اتفاقي اين‌طوري شده است.
 چقدر به واژه «اتفاق» در زندگي معتقديد؟ ‌
به نظرم همه‌چيز اتفاقي است. من حتي اتفاقي زن گرفتم و… خب براي من اين‌جوري است… .

سینماروزان: فرید فرخنده‌کیش مدیرعامل انجمن سینمای ایران در آستانه جشنواره فیلم کوتاه تهران با حواشی مختلفی از سوی رسانه‌های تندرو مواجه شده است.

به گزارش سینماروزان اصلی‌ترین حواشی هم مربوط به حضور محمد آفریده از مدیران سینمایی باسابقه در هیأت مشاوران انجمن و همچنین حضور فیلمی از فرزند فرید فرخنده کیش در فهرست فیلمهای جشنواره مربوط می شود.

فرخنده کیش در گفتگو با “فارس” کوشیده به زعم خود پاسخگوی این حواشی باشد.

فیلم مستند «بالاست» ساخته علیرضا فرخنده کیش در بخش مسابقه جشنواره مستند فیلم کوتاه قرار گرفته این شائبه را ایجاد می کند که در بخش انتخاب فیلم ممکن است نظر شما به عنوان مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران بر نظر انتخاب­ کنندگان ارجحیت یافته و با لابی فیلم به بخش مسابقه راه یافته باشد.

در این دوره از جشنواره انتخاب فیلم­‌ها بر اساس رفتار قانون‌مدارانه صورت گرفت و برای اولین­ بار به وسیله یک شورای مشورتی متشکل از 20 فیلمساز انتخاب فیلم­‌ها انجام گرفت و یک تعداد فیلم برای نمایش در بخش مسابقه جشنواره درنظر گرفته شد. اما درباره فیلم فرزندم که سومین اثر ایشان است تصمیم بر این گرفتم که از بخش مسابقه خارج شود و نمایش­‌های آن از برنامه حذف شد تا به شائبه‌­هایی که ممکن است پیش آید خاتمه دهم و این تصمیم به نظرم منطقی است. در ضمن ایشان فیلم را با هزینه شخصی خود و دوستانش تولید کرده است.

حضور محمد آفریده و مهدی آفریده از بستگان شما در انجمن سینمای جوان این شائبه را ایجاد می‌کند که انجمن تنها با حضور اقوام و آشنایان شما مدیریت می‌­شود.

بله شنیدم که دوستان می­‌گویند 27 نفر از آشنایان و بستگان من در انجمن مشغول هستند این در حالی است که اگر این تعداد از افراد در حوزه سینما فعال بودند یک شرکت سینمایی دایر می کردیم. (خنده) هر دو بزرگوار پیش از من در بدنه مدیریت سینمای ایران فعال بودند. محمد آفریده سال‌های مختلف مدیریت فرهنگی کشور را در بخش­های مختلف برعهده داشتند در جشنواره سال گذشته نیز در جلسات معرفی جشنواره نگاه خودم را به ایشان صریح و روشن عرض کردم؛ ایشان عضو هیئت مدیره انجمن هستند و برای من مشاور امینی محسوب می‌شوند.

عده‌ای معتقدند مدیریت انجمن با حضور ایشان (محمد آفریده) صورت می گیرد.

یک عده همیشه از این حرف‌­ها می­‌زنند. من معمولا از مشاوره‌های فرهنگی ایشان بهره می‌برم ولی متأسفانه ایشان به خاطر گرفتاری های خود، وقت کمی برای ما می گذارند.

مهدی آفریده هم از مدیران مالی پاکدستی است که علاوه بر این که سالها در این حوزه فعالیت می‌کند؛ جانباز دفاع مقدس نیز هست و از هر دو جنبه جانبازی و پاکدستی ایشان ملاک اصلی انتخابم بود و اشتباهم این بود که از ابتدا ایشان را به این سمت (مشاور اجرایی) منصوب نکردم. قبل از اینکه من به پیکره سازمان سینمایی متصل شوم این عزیزان در معاونت سینمایی و در بخش های مختلف فعال بودند.

دیگر مدیران نمی توانستند نظر و اعتماد شما را جلب کنند؟

 دلایل عمده‌ای برای انتخاب این عزیزان داشتم. انجمن سینمای جوانان گستردگی ملی دارد و مسئله مدیریت کردن بر دفاتر در موارد مالی – اداری مسئله مهمی است مدیری در این حوزه باید فعال می­‌شد که هم حوزه فرهنگ را بشناسد هم سازمان سینمایی را، و هم پاکدست باشد. ابتدا آقای پیماندار در این سمت فعال بودند که براساس نیازهای فردی ترجیح دادند در بنیاد فارابی فعال باشند بعد مهربان فرهودی در این سمت فعال شدند که از ایران مهاجرت کردند و من براساس دلایل متقنی که داشتم آقای آفریده را به این سمت منصوب کردم. انتخابم نه از باب نسبت فامیلی بلکه در رابطه با دو نکته خلق و خوی ایشان و پاکدستی ایشان بود. ایشان سوابق بسیار روشنی دارند و کارآفرین برتر سال 94 بودند و… همراهی ایشان باعث آرامش خاطر من است که خللی در نوع فعالیت انجمن صورت نگیرد.

وضعیت بازرگانی و بین‌الملل انجمن هم مورد سوال بسیاری از فیلمسازان است عده­‌ای معتقدند برای ارسال فیلم‌­ها در بلاتکلیفی میان بازرگانی و بین الملل قرار می­‌گیرند.

حوزه بازرگانی و بین‌­الملل، حوزه پیچیده و مهم و اثرگذاری است که متأسفانه زیرساخت‌­ها، هماهنگ و متناسب با نیاز جامعه پیش­‌بینی نشده است. یک زمان تعداد محدودی فیلم تولید می شد و ارتباطات محدود بود. الان با بیش از تولید دو هزار فیلم کوتاه، باید آرایش سازمان­ها و ساختارها متحول شود. انجمن سینمای جوانان در تلاش است ضمن شناسایی ظرفیت های افراد مؤثر در این حوزه با نگاه مؤثر به مباحث فرهنگی و اعتقادی جامعه اسلامی ایران، بستر مناسبی برای حضور و تجلی استعدادهای جوانان ایجاد کند از این رو برای رفع این مشکل بخش بازرگانی را در اختیار معاونت تولید قرار دادیم و از مشاوران جوان، آقایان؛ فرد قادری، یوسف کارگر و محمدرضا فرطوسی و دیگران استفاده می­‌کنیم تا بتوانیم به درستی حضور در بین الملل را مدیریت کنیم . فعالیت جوانان می‌­تواند تحولی در این حوزه ایجاد کند تا بتوانیم مؤثرتر در مجامع حاضر شویم.

من به شخصه علاقه ای به سفرهای خارجی ندارم و تنها به دلیل اهمیت کشور تاجیکستان به لحاظ میراث مشترک فرهنگی دو سفر به این کشور داشتم و این حضور مؤثر باعث شد تا تفاهم فرهنگی مشترک با تاجیکستان داشته باشیم. از حضور فیلمسازان در مجامع جهانی که اشتراکاتی با کشور ما دارند و می توانیم حضور موفقی داشته باشیم حمایت کردیم و بخشی از کمک هزینه  حضور فیلمسازان را هم  با رصدی که داشتیم فراهم آوردیم. همچنین با توجه به فعالیت­‌های بین المللی مؤثر انجمن، توافقی با اتحادیه اروپا داشته تا انشاالله در دی ماه سال جاری هفته فیلم اروپا را در موزه هنرهای معاصر برگزار کنیم.