سینماروزان: همین امروز صبح بود که حسین انتظامی یکی از آثار شفاف سازی مالی زیرمجموعه ها را منطقی شدن هزینه های پشتیبانی دانست و همین امروز عصر بود که شفاف سازی عملکرد مالی چهار ماه ابتدای سال فارابی توسط سازمان سینمایی مخاطبان را مواجه کرد با صرف هزینه 4.9میلیاردی فقط برای پشتیبانی!!!

بله، در سیاهه عملکرد مالی فارابی ذکر شده که نزدیک به 5میلیارد فقط برای پشتیبانی در این نهاد هزینه میشود و همچنان مشخص نیست پشتیبانی از چه اشخاص یا اشیایی؟؟!!

فارابی نزدیک به 3میلیارد صرف کمک به جشنواره کودکی کرده که بلیت فروشی آن بنا بر اظهارات علیرضا تابش که دبیرش است فقط کمی بیش از 68 میلیون بوده!!

فارابی بیش از 200میلیون(224میلیون) صرف کمک به انتشار چهار شماره از مجله “فیلم نگار” کرده! در روزگار غلبه فضای مجازی این هزینه برای انتشار مجله کاغذی بدون مشخص بودن سوددهی مالی چه فایده ای دارد؟؟

فارابی در مجموع بیش از نیم میلیارد(657میلیون) هزینه صرف کرده برای حضور در جشنواره کن.  بیش از نیمی از این رقم(344میلیون) فقط صرف شده برای سفر هفت نفر به کن. این هفت نفر چه کسانی هستند؟؟ رائد فریدزاده، امیر اسفندیاری، فرزاد اژدری، تندیس طباطبایی، حامد سلیمان زاده، سکینه رستم خانی و مهسا فریبا.

دو نفر اول در حلقه مدیریت سینما حضور داشته اند ونفر سوم از کارگردانان متبوع فارابی است. آیا کسی میداند چهار نفر دیگر بر چه اساس مهمان فارابی در سفر به کن بوده اند؟؟

این همه هزینه های فارابی برای سفر به خارج نبوده چون طبق شفاف سازی سازمان معلوم شده که این نهاد برای حضور افرادی مختلف نظیر رسول صدرعاملی، مازیار میری، حسین نمازی، کامیار محسنین و…به جشنواره های مختلف از روسیه تا چین هم هزینه های مختلفی را متحمل شده!

حتی یکی مثل مهدی یزدانی مدیر موسسه رسانه های تصویری هم برای سفر به جشنواره شانگهای کمک هزینه دریافت کرده!!!

اما برسیم به سینماگرانی که بخاطر تولید یا تحقیق و نگارش فیلمنامه مورد حمایت فارابی بوده اند.

شهرام مسلخی کارگردان فیلم شکست خورده در گیشه “عاشقها ایستاده میمیرند” مشمول حمایت 630میلیونی فارابی شده برای فیلمی با نام “پدران”.

محمد پیرهادی تهیه کننده فیلم شکست خورده در اکران “روباه” رویهم مشمول حمایت 610میلیونی فارابی شده. 600میلیون برای “مهران” و 10میلیون برای “افسانه نیست”.

ابوالفضل جلیلی که به قول خودش هیچ کدام از فیلمهایش مجوز اکران در داخل را نیافته تسهیلات 500میلیونی فارابی را داشته برای “مسیر معکوس”.

امیرشهاب رضویان همراه با بانویی به نام الهام رسول اف نزدیک به 450میلیون حمایت داشته برای “قلعه عشق”!

غلامرضا موسوی از شرکای موسسه فیلمیران قرارداد 300میلیونی با فارابی داشته برای “بازیوو”. رسول صدرعاملی و علی سرتیپی دیگر شرکای فیلمیران هم قراردادی 38میلیونی(!!) داشته اند برای “سونامی” متعلق به آقازاده صدرعاملی.

وحید نیکخواه آزاد که پیشتر هم برای فیلم شکست خورده “یک کیلو و 21گرم” حمایت خوبی از فارابی

گرفته بود باز مشمول حمایتهای فارابی شده به مبلغ 280میلیون برای “سوم شخص غایب”.

رهبر قنبری از دیگر فیلمسازان مورد حمایت سالیان فارابی باز هم مورد حمایت واقع شده. این بار 250میلیون برای “نسترنهای وحشی”.

فارابی از پخش سه فیلم فیلم “پاستاریونی”، “غلامرضا…” و “پیشونی سفید2” هم حمایت مالی داشته! اینکه چرا در میان انبوه تولیدات سینمایی فقط پخش این سه فیلم برای فارابی مهم بوده مشخص نشده؟؟

فهرست کامل عملکرد مالی فارابی در چهار ماه ابتدایی 98 را اینجا  ببینید.

سینماروزان: هر روز حرفی تازه درباره ورود پولهای مشکوک به سینما میشنویم و مدیران سینما هم به بهانه اینکه ضابط قضایی نیستند همچنان در موضعی منفعلانه نسبت به صاحبان این پولها به سر میبرند.

اگر سابقه بریز و بپاش در پروژه های سینمایی را کندوکاو کنیم به جز بریز و بپاشهای اخیر، باید از طرحی موسوم به فاخر سازی در دولت دوم احمدی نژاد و در دوره مدیریت احمد میرعلایی بر فارابی نیز یاد کنیم. در دوران مدیریت میرعلایی آثاری پرهزینه همچون “استرداد”، “راه آبی ابریشم”، “ملکه” و “فرزند چهارم” با صرف بودجه های میلیاردی در فارابی تولید شد که در همان زمان هم به خاطر بالا بردن دستمزد برخی بازیگران با انتقاد مواجه شدند.

حالا احمد میرعلایی خودش منتقذ بریز و بپاشهای اخیر سینما شده است.احمد میرعلایی با نقد ورود بی حساب و کتاب سرمایه های مشکوک به “جام جم” گفت: اگر شفافیت مالی در قراردادهای سینمایی نیست مربوط به کسانی است که پول بادآورده، آورده اند و با بریز و بپاش یکشبه تهیه کننده شدند.

میرعلایی افزود: چه کسی پولهای بادآورده را وارد سینما کرده؟ در سینما باز است و هیچ اصولی برای تهیه کنندگی و سرمایه گذاری وجود ندارد و هرکه با خود پول میآورد به خود اجازه میدهد تهیه کننده شود درحالیکه تهیه کنندگی یک تخصص است و طرف باید انگیزه فرهنگی داشته باشد.

میرعلایی ادامه داد: با سرمایه گذارانی مواجهیم که نمیدانند هنر و سینما چیست و توقعات دیگری از این حوزه دارند. چرا نباید خانمهای بازیگر در سینما امنیت داشته باشند و به پشت صحنه فیلمها مشکوک باشیم؟

مدیر اسبق فارابی افزود: همه انتظار دارند سینما بهترین پیام رسان فرهنگی باشد ولی چرا نهادهایی مثل شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمیسیون فرهنگی مجلس و وزارت ارشاد سینما را به حال خود رها کرده اند؟

میرعلایی خاطرنشان ساخت: تهیه کننده ای که به شکل بادآورده پنج میلیارد گیرش آمده خیلی راحت یک میلیارد را هم به یک بازیگر میدهد و بازیگر هم خودش را توجیه میکند که در این اوضاع نباید یک میلیارد گیر من بیاید؟؟ الان فقط پول در سینما تعیین کننده شده و وقتی این گونه هست اینکه به فکر شفاف سازی رقم قراردادها باشیم، پیچیده تر از این حرفهاست.

سینماروزان: بالاخره و بعد از مدتها گمانه زنی در آستانه برگزاری جشنواره فجر مشخص شد فیلم “تختی” با حمایت مستقیم فارابی تولید شده است.

پیشتر رسانه مستقل “سینمامثبت” درباره این حمایت خبررسانی کرده بود و حالا با رونمایی از پوستر “تختی” مشخص شده فارابی در تولید پروژه حضور مستقیم داشته!!

اینکه چرا علیرغم حضور فارابی نام “تختی” در فهرست حمایتهای امسال فارابی نیامده جای سوال دارد؟؟ چرا فارابی علیرغم دعوت به شفاف سازی انتظامی مشخص نکرده پروژه “تختی” چقدر حمایت گرفته؟؟؟

آیا رقم بالای حمایت از این پروژه در کنار واهمه از کیفیت نهایی آن باعث شده فعلا فارابی درباره این پروژه اطلاع رسانی نکند و منتظر باشد تا بعد از جشنواره و گرفتن بازخورد مخاطبان درباره اش شفاف سازی کند؟؟

سینماروزان: اعلام فهرست فیلمهای جشنواره فجر مشخص کرد سازمان هنری-رسانه اوج با فیلمهای “23 نفر”، “قسم” و “تختی” در بخش مسابقه جشنواره حاضر است. محمدصادق رنجکشان سرمایه گذار جدیدالورود سینما با دو فیلم “متری شش و نیم” و “سرخپوست” در بخش مسابقه جشنواره است و حوزه هنری هم فقط با یک فیلم با نام “دیدن این فیلم جرم است” در بخش فیلم اولیها! پرسشهایی جدی نیز درباره حضور یک سرمایه گذار بازداشتی با دو فیلم در جشنواره وجود دارد.

سینماروزان: بعد از پرسشهای مطروحه از سوی رسانه های مستقل پیرامون شفاف سازی ارگانهای سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی نخستین زیرمجموعه سازمان سینمایی بود که فهرستی از تسهیلات ارائه داده به سینماگران در فاصله زمانی 1390 تا 1396 را منتشر کرد.

فارابی به تازگی نیز فهرستی از تسهیلات بگیران متأخر این ارگان را منتشر کرده است، مطابق این فهرست  در سال ۱۳۹۶ پنج پروژه سینمایی، و تا آذر سال جاری دوازده پروژه سینمایی با معرفی از سوی فارابی به صندوق اعتباری هنر، تسهیلات دریافت کرده‌اند.

نگاهی به فهرست اخیر فارابی حکایت از آن دارد که پروژه های «طلا» و «قانون مورفی» که اولی تهیه کننده اش رامبد جوان است و دومی کارگردانش رامبد جوان است همزمان با هم در تاریخ 16 مرداد 97 هر یک به مبلغ 300 میلیون حمایت فارابی را دریافت کرده اند!!!

عباس نادران آقازاده الیاس نادران بابت فیلم «شاه کش» که یک سال بعد از ساخت هنوز به اکران هم نرسیده در نوزدهم آذر 96 حمایت 300میلیونی فارابی نصیبش شده است.

فرهاد گلی تهیه کننده ای که پیشتر سریال «آرام میگیریم» را با حمایت انجمن سینمای دفاع مقدس ساخته بود و البته فیلم کم اقبال «خاکستر و برف» را هم در کارنامه دارد برای فیلمی به نام «سفر تایلند» که اصلا معلوم نیست تولید شده یا نه در بهمن ماه 96 حمایت 300میلیونی فارابی را داشته است.

عجیبترین مورد فهرست تسهیلات بگیران فارابی، حضور «نفس» در این فهرست است. «نفس» که با حمایت نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان و فارابی تولید شده بود و مطابق فهرست قبلی فارابی در سال 94، یک میلیارد حمایت مستقیم از فارابی داشت در سال 96 مجددا 150میلیون حمایت از فارابی گرفته!!! بابت تبلیغات فیلم جهت حضور در اسکار!!! نتیجه این تبلیغات چه بوده؟؟ فیلم حتی در فهرست ابتدایی فیلمهای غیرانگلیسی زبان اسکار هم نبود!!!

فهرست کامل تسهیلات بگیران فارابی را اینجا ببینید.

سینماروزان: محفل بین الملل فجر چهارمین دوره برگزاری جداگانه و با بودجه ویژه خود را از انتهای فروردین ماه آغاز خواهد کرد و بعد از حضور بازیگران «دختر»رضا میرکریمی دبیر محفل در هیأت داوران، حالا یک فیلم پشت خط اکران مانده ارگانی وارد بخش «جشنواره جشنواره ها» شده است.

به گزارش سینماروزان بخش «جشنواره جشنواره ها» از دیرباز محفلی بوده برای نمایش آثاری بوده که پیشتر در جشنواره های مطرح به نمایش درآمده اند ولی اعلام نام سه فیلم ایرانی امسال این بخش یک پرسش جدی را در هدف گزاری این بخش ایجاد کرده است.

فیلم های ایرانی «درساژ» ساخته پویا بادکوبه، «راه رفتن روی سیم» ساخته احمدرضا معتمدی و «هندی و هرمز» ساخته عباس امینی سه فیلم ایرانی بخش «جشنواره جشنواره های» محفل97 جهانی فجر هستند و در این بین فیلم «راه رفتن روی سیم» یا همان «بوف کور» پیشتر در هیچ جشنواره ای به نمایش درنیامده است.

«راه رفتن روی سیم» یک فیلم ارگانی است که با حمایت انجمن سینمای دفاع مقدس و مشارکت 630میلیونی فارابی تولید شده است؛ این فیلم دو سال بعد از تولید نه تنها نتوانسته بود در بخش ملی فجر پذیرفته شود بلکه حتی مجالی برای اکران عمومی هم نیافته بود! در این شرایط قرار دادن فیلم در بخش «جشنواره جشنواره ها» چه معنایی دارد؟ آیا بناست توجیهی تراشیده شود برای بودجه هنگفتی که فارابی و انجمن دفاع مقدس صرف تولید این فیلم کردند؟

برای ایجاد این توجیه بهتر نبود فیلم را در بخشی دیگر از جشنواره به نمایش درآورند که ناقض هدف‌گزاری نباشد؟؟ آیا احمدرضا معتمدی که برادر  شهید غلامعلی معتمدی از شهدای هفتم تیر و از نوادگان آیت الله  سیدعبدالحسین لاری است و البته سابقه حضور در شوراهای ممیزی تصویب فیلمنامه وزارت ارشاد اسلامی در  دهه ۶۰ و نیمه اول دهه ۷۰ را دارد خود واقف به بی‌ربط بودن حضور فیلمش در چنین بخشی نیست؟

سینماروزان: بعد از افشای بودجه های حدودا 20میلیاردی که صرف جشنواره های ملی و بین الملل سی و پنجم فجر شده بود، مقامات سازمان سینمایی دست به کار شدند و بودجه جشنواره سی و ششم که حدود 5 میلیارد بود را اطلاع رسانی کردند.

به گزارش سینماروزان در شرایطی که انتظار بعدی از مقامات سازمان سینمایی ارائه گزارش درباره چگونگی هزینه‌کرد آن 20میلیارد و این 5میلیارد است علیرضا تابش مدیرعامل فارابی پیشقدم شفاف‌سازی درباره ریزهزینه هایی شده که طی شش سال اخیر به پروژه های مختلف پرداخت شده است.

برای دیدن فهرست کامل کمکهای فارابی که از کمتر از 100 میلیون تا بیش از 10میلیارد را شامل میشود اینجا را ببینید.

سینماروزان شگفتی‌های کمکهای اهدایی فارابی به پروژه های مختلف را مرور کرده است:

–اعطای بیش از 10میلیارد بابت فقط 35درصد «رستاخیز»

— اعطای 6میلیارد و خرده‌ای به «چ»حاتمی‌کیا

–کمکهای میلیاردی به «روباه» و «امکان مینا»ی افخمی 

–کمکهای بیش از 2میلیاردی به «فرزند چهارم» و «عقاب صحرا»

–اعطای بیش از یک و نیم میلیارد به «ویلاییها»

–اعطای 2میلیارد فقط بابت 33درصد از بودجه فیلم 3ارگانی «سرو زیر آب»!!!

–کمکهای میلیاردی سنگین به «امپراطور جهنم» و «ماهورا»

–از اعطای میلیاردی به «نفس»محمدحسین قاسمی که حمایت نورتابانِ بنیاد مستضعفان را هم داشت تا اعطای بیش از نیم میلیارد به «آبجی»محمدحسین قاسمی که بعد از دو سال هنوز اکران هم نشده!

–تسهیلات میلیاردی به «یک روز بخصوص» و «سارا و آیدا» با حضور همایون اسعدیان!

–اعطای یک میلیاردی به «عملیات مهدکودک»ساخته فرزاد اژدری از همکاران فارابی!!

–اعطای میلیاردی به فیلمنامه «جنوب از شمال شرقی» که هنوز تولید نشده!

–کمک بیش از 800میلیونی به «سمفونی نهم»محمدرضا هنرمند

–تخصیص 800 میلیونی به فیلم شکست‌خورده «گهواره‌ای برای مادر»

–از کمک حدودا نیم میلیاردی به فیلم کم‌فروش «تراژدی»آزیتا موگویی تا تسهیلات 700میلیونی به «تگرگ و آفتاب» متعلق به همسر موگویی!

–کمک 700 میلیونی به «دختر»میرکریمی که حمایت حوزه را هم داشت

–اعطای بیش از 700 میلیون به دو فیلم علی رویین‌تن که یکی‌اش با نام «باغ بهشت» هرگز اکران نشد و دومی با نام «قلب سفید قاصدکها» عنوان کم‌مخاطب‌ترین فیلم تاریخ سینما را به دست آورد!!!

–تسهیلات بیش از 600میلیونی به «خانه ای در خیابان چهل و یکم» متعلق به تهیه‌کننده مطبوع شهردار سابق

–کمک نیم میلیاردی به فیلم شکست‌خورده «دریاچه ماهی»

–کمک 600 میلیونی به «بوف کور»احمدرضا معتمدی که معلوم نیست چرا اکران نشده

–کمک حدود نیم میلیارد به «فصل نرگس» متعلق به آقازاده عارف

–تسهیلات نیم میلیاردی به «مردی که اسب شد» که حتی در هنروتجربه هم مخاطب چندانی نداشت!!

–کمک 840میلیونی به «رخ دیوانه»ابوالحسن داوودی

–کمکهای نیم میلیاردی به فیلم شکست‌خورده«ربوده شده» و«خاله قورباغه»فرشته طائرپور

–تسهیلات نیم میلیاردی به فیلم توقیفی «کاناپه»

–اعطای کمک 420میلیونی به فیلم تازه اکبر ثقفی که هیچ کدام از آثار اخیرش گیشه موفقی نداشته

–تخصیص بیش از نیم میلیارد به «گنجشکک اشی‌مشی»وحید نیکخواه‌آزاد که بدون اکران به شبکه خانگی آمد! نیکخواه آزاد برای فیلمی دیگر به نام «فرزندخوانده» هم 600میلیون تسهیلات فارابی را داشت!!

سینماروزان: تغییر شیوه حمایت بنیاد سینمایی فارابی از پروژه های سینمایی خروجی خود را در جشنواره امسال نشان داد که به جای لوگوی فارابی این لوگوی صندوق توسعه اعتباری هنر بود که در تیتراژ چندین فیلم نقش بست؛ اتفاقی که به اعتقاد بسیاری افزایش دامنه بوروکراتیک در ارائه حمایت بود.

به گزارش سینماروزان پیشتر فیلمسازان مستقیما از فارابی حمایت می گرفتند و دو برابر مبلغ حمایت را وجه الضمان به صورت چک نزد فارابی قرار میدادند تا تضمینی باشد برای بازگشت سرمایه اما حالا و با ورود صندوق اعتباری هنر به کار مشخص شده که دریافت کنندگان حمایت باید سند ملکی، گرو بگذارند و احتمالا اگر ملکی در دست و بال ندارند باید قید حمایت فارابی را بزنند!!

علیرضا تابش مدیرعامل فارابی درباره روند جدید حمایت از پروژه های سینمایی به «اعتماد» گفت: تغيير شيوه حمايت‌هاي بنياد سينمايي فارابي در سال ٩٦ كليد خورده است و ما امسال ١٩ پروژه سينمايي را براي اخذ وام به صندوق اعتباري هنر معرفي كرديم كه از بين آنها ٥-٤ پروژه تاكنون وام‌هاي‌شان را دريافت كردند دليلش اين است كه آنجا به‌جاي اخذ ضمانتنامه‌هاي فرهنگي تضمين ملكي مي‌گيرند.

این مدیر سینمایی ادامه داد: ما سه نهاد هستيم يعني بنياد سينمايي فارابي، صندوق اعتباري هنر و صندوق كارآفريني اميد. تفاهمنامه سه‌جانبه داريم. سينماگران توسط ما معرفي مي‌شوند و پرونده‌هاي‌شان تكميل مي‌شود در فضاي صندوق اعتباري هنر مي‌روند، آنجا پرونده كارهاي كارشناسي مالي انجام مي‌شود. سپس به شعبه صندوق كارآفريني اميد ويژه سينماگران معرفي مي‌شوند. عمدتا كساني كه موفق نشدند وام‌هاي‌شان را دريافت كنند، به دليل اين است كه بايد سند ملكي در وثيقه بانك بگذارند. طي شش ماه اخير و در حال حاضر ٥-٤ پروژه به‌راحتي وام گرفته‌اند.

تابش که با حداقل رزومه سینمایی از خواهرزادگی رییس دولت اصلاحات به مدیرعاملی فارابی رسید درباره کمیت اعطای وام بیان کرد: در روال جدید افزايش وام هم صورت گرفته يعني اگر ما يك ميليارد تومان گذاشتيم صندوق اعتباري هنر يك ميليارد گذاشته و صندوق كارآفريني اميد ٢ ميليارد. یعنی 4میلیارد.

مدیرعامل فارابی درباره اینکه حالا فیلمسازانی که سند ملکی ندارند چه باید بکنند بیان داشت: سينما محل حرفه‌اي‌ها است. حرفه‌اي‌ها بايد تضمين كنند كه وام را پس مي‌دهند و فيلم مي‌فروشد. اينكه ما فيلم‌هاي شخصي بسازيم يا فيلم‌هاي مثلا خيلي خاص، مخاطب خاص با وام صندوق كار‌آفريني درست نيست.

تابش با اشاره به انواع دیگر حمایت فارابی از پروژه ها اظهار داشت: بخش دوم حمايت‌هاي ما، فيلم‌هايي است كه فارابي از آنها دعوت مي‌كند و در آثارشان مشاركت مي‌كنيم. مشاركت، يعني خود بنياد سرمايه فيلم را يا بخشي از سرمايه فيلم را تقبل مي‌كند. نوع سوم حمايت، حمايت‌ از فيلم‌هايي است كه تشخيص مي‌دهيم حتما بايد توليد شوند و صفر تا صد تامين مالي را خود بنياد سينمايي فارابي انجام مي‌دهد كه تعدادشان محدود هستند؛ مثلا «ماجراي نيمروز»، «فيلشاه»، «سرو زيرآب» و «نفس» فيلم‌هايي هستند كه خواستيم براي سينماي ايران توليد شوند و در توليد آنها مشاركت كرديم و اكران شدند حالا به قول شما هم در سود و هم در ضرر ما شراكت داريم، شراكت هم در نمايش خانگي، هم در رايت تلويزيوني، در رايت بين‌الملل است، هرجايي باشد ما در اين فيلم شريك هستيم، هم در سود و هم در زيانش.

مدیرعامل فارابی درباره اینکه چرا ارقام حمایتهای فارابی منتشر نمیشود گفت: در گام نخست تصميم داريم كه اطلاعات مربوط به حمايت‌هاي بنياد سينمايي فارابي از پروژه‌هاي سينمايي از سال ٩٠ تا ٩٦ را منتشر كنيم. ما يك واحد مالي و واحد معاونت فرهنگي و يك واحد حقوقي داريم. اطلاعات اين سه بخش راجع به يك پروژه سينمايي بايد يكدست باشد تا مو لاي درزش نرود. فردا مثلا ما يك عددي را در وب‌سايت‌مان منتشر مي‌كنيم نگويند اين عدد شما ١٠٠٠ تومان آن كم يا زياد است. داريم آمارها را مرتب مي‌كنيم. ان‌شاءالله در سال جديد آن را منتشر مي‌كنيم.

سینماروزان: علیرضا تابش که به واسطه خواهرزادگی رییس دولت اصلاحات و بدون رزومه سینمایی موثر به ناگاه در دولت اعتدال تا مدیرعاملی فارابی پیش رفت در ماههای اخیر مدام درباره ایجاد شرایط جدید حمایت از فیلمها سخن گفته است!

به گزارش سینماروزان تازه ترین افاضات تابش درباره راه اندازی صندوق سرمایه گذاری فیلم در بورس و مشارکت شهروندان در تولید فیلم از طریق خرید سهام است؛

تابش با اشاره به اقسام حمایت از تولید فیلم به «مهر» گفت: گروهی از پرونده های سینمایی برای دریافت وام به صندوق اعتباری هنر معرفی می شوند، برخی از فیلم ها نیز براساس سیاست ها و اولویت های فرهنگی بنیاد سینمایی فارابی به صورت مشارکتی با این بنیاد تولید می شود و گروهی از فیلم ها هم هستند که بنیاد فارابی به دنبال تامین همه سرمایه آن است که این گروه سوم سقف حمایتی بنیاد فارابی است.

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی درباره یک اتفاق جدید در تامین بودجه تولید فیلم ها اعلام کرد: اقدام دیگر بنیاد فارابی غیر از تغییر شیوه های حمایتی جدید سرمایه گذاری، ایجاد صندوق سرمایه گذاری فیلم زیر نظر سازمان بورس اوراق بهادار است و ما در شرف صدور موافقت حصولی این صندوق توسط بورس هستیم. همه فعالیت ها در این صندوق مطابق قوانین جاری کشور در بورس خواهد بود و از جمله مزیت های این صندوق معافیت مالیاتی و شفافیت است که شفافیت از ارکان اقتصاد مقاومتی هم به شمار می رود. مردم هم می توانند از طریق خرید سهام فیلم در تولید فیلم های سینمایی شرکت داشته باشند و زمان مشخصی هم اعلام می شود که بتوانند پذیره نویسی کنند. امروز به دلیل شرایط موجود ضرورت تاسیس صندوق سرمایه گذاری فیلم بیش از گذشته احساس می شود چون متاسفانه الگوهای رایج دنیا در حوزه چگونگی تامین مالی تولیدات هنوز در نهادهایی مثل بنیاد سینمایی فارابی رایج نشده است. البته بنیاد فارابی در راه اندازی صندوق سرمایه گذاری فیلم به صورت مشترک با یکی از موسسسات فعال در بورس و همچنین صندوق اعتباری هنر همکاری می کند و این سه نهاد موسسان صندوق سرمایه گذاری فیلم خواهند بود.

به گزارش سینماروزان عدم اعلام نام موسسه ای که بناست در راه اندازی صندوق سرمایه گذاری فیلم به فارابی کمک کند چه معنایی دارد؟ چرا مدیرعامل فارابی نام این موسسه را اعلام نمی کند که هم سهامداران آن مشخص شوند و هم میزان وابستگی به ارگانها و نهادهای دولتی؟

به جز این در شرایطی که اقتصاد سینما یک اقتصاد شکننده و جز معدودی آثار، مابقی قادر به بازگشت سرمایه خود از طریق اکران نیستند کدام شهروند عاقلی پیدا میشود که سرمایه اش را صرف تولید سینمایی کند؟؟

سینماروزان: ماجرای حضور پررنگ بخش دولتی در سینمای ایران و انحصاری که بدین طریق و به واسطه سودآوری در تولید برای برخی تهیه کنندگان به وجود آمده تمامی ندارد و حتی وقتی صحبت از تغییر و تحول میشود به جای آن که به سمت کاهش تصدی گری دولتی برویم با بوروکراسی های تازه مواجهیم.

به گزارش سینماروزان نمونه تازه ای از این عریض و طویل کردن ساختار دولتی آن است که علیرضا تابش که از خواهرزادگی رییس دولت اصلاحات به مدیرعاملی بنیاد فارابی رسیده از این گفته که دیگر فارابی به هیچ پروژه تولیدی وام نمیدهد و اخذ تسهیلات باید از طریق صندوق اعتباری هنر انجام گیرد؛ البته با دریافت معرفینامه از فارابی!

این پروسه که گویا به خاطر حل مشکلات مالیاتی فارابی ایجاد شده جز افزودن بر دامنه بوروکراسی سودی دارد؟

مدیرعامل فارابی گفت: در راستای سیاست‌های سینمایی کشور، ماه گذشته تفاهم‌نامه‌ای فی‌مابین بنیاد سینمایی فارابی و صندوق اعتباری هنر به امضا رسید و اعطای تسهیلات به پروژه‌های سینمای حرفه‌ای در کارگروهی بررسی و به صندوق اعتباری هنر ارجاع داده می‌شود. این تسهیلات به فیلم‌های دارای پروانه ساخت مورد تأیید و صرفا با معرفی نامه بنیاد سینمایی فارابی پرداخت خواهد شد و تهیه کنندگان متقاضی تسهیلات، در جریان شرایط و مدارک مورد نیاز قرار می گیرند.

وی با اشاره به حمایت بنیاد سینمایی فارابی طی سال‌های ٩٢ تا ٩٥ از ۱۵۳ پروژه سینمای حرفه‌ای در قالب تسهیلات، گفت: اختصاص وام توسط فارابی خواص و محسناتی داشته اما متاسفانه در حوزه مالیاتی بنیاد فارابی را با بحران روبرو کرد که البته کارشناسان و مدیران مالی و حقوقی بنیاد و سازمان سینمایی درصدد حل آن مشکلات هستند. با تغییر شیوه حمایت‌های بنیاد فارابی در این دوره، شاهد حمایت عام از فیلم‌ها نخواهیم بود و دریافت تسهیلات با معرفی بنیاد فارابی از طریق صندوق اعتباری هنر انجام می شود.

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی حمایت از تولید سینمای ایران را در سه قالب برشمرد و گفت: محدودیت بودجه بنیاد سینمایی فارابی کفاف حمایت از همه فیلم‌ها را نمی‌دهد، لذا در حد مقدور، سالانه تسهیلات را برای تولید آثار سینمایی فراهم می‌کنیم و گروهی از فیلم‌ها برای دریافت وام به صندوق اعتباری هنر معرفی می‌شوند، دسته دوم گروهی از فیلم‌ها هستند که بر اساس سیاست‌ها و اولویت‌های بنیاد فارابی، در تولید آنها مشارکت می‌شود و دسته سوم هم فیلم‌هایی خواهند بود که به دنبال تأمین همه سرمایه آن خواهیم بود که این نوع حمایت، سقف حمایت بنیاد فارابی است، اما طبعا تعداد این تولیدات کم شمار اما در محتوا و تکنیک متفاوت خواهند بود. البته تولید مشترک با کشورهای خارجی و جلب مشارکت نهادهای سینمایی برای افزایش سهم مشارکت آنها در تولید سینمایی کشور همچنان از سوی بنیاد سینمایی فارابی برنامه‌ریزی و پیگیری خواهد شد.

‎علیرضا تابش با اشاره به سابقه و روش‌های تجربه شده حمایت در تعامل با تهیه کنندگان و صاحبان آثار سینمایی گفت: طبق مصوبه شورای تولید و طرح و برنامه بنیاد سینمایی فارابی، خرید رایت فیلم‌ها انجام نخواهد شد و نسبت به تعهدات گذشته تهیه کنندگان نیز، هیاتی برای تعیین تکلیف این تعهدات و بدهی‌ها در بنیاد سینمایی فارابی تشکیل شده است. در تجدید ساختار بنیاد سینمایی فارابی، مدیریت تأمین منابع و سرمایه‌گذاری پیش‌بینی خواهد شد و با همین هدف طی چند ماه اخیر «ستاد اقتصادی سینمای ایران» تشکیل گردیده و جلسات منظم در این حوزه برگزار شده است.

‎تابش با اشاره به این نکته که بودجه سال ٩٧ موسسات و نهادهای سینمایی در چارچوب طرح جامع سینما تدوین می‌شود گفت: این موسسات به جز کمک‌های دولتی، باید برای کسب درآمد پایدار پیش‌بینی‌های لازم را داشته باشند. تغییر سمت و سوی حمایت‌های سینمایی مستلزم اراده مدیران سینمایی، مسئولان خانه سینما، سرمایه‌گذاران فیلم‌ها و سایر نهادهای حامی سینما و فرهنگ و هنر است. بررسی کمی و کیفیِ رفتار سینمای ایران در سال‌های اخیر در حوزه تولید مبیّن این نکته است که سینمای ایران در یک دوره خاصِ گذار به سر می‌برد و در حال پوست اندازی است.

تابش تحولات سینما را در ایران و دنیا مهم دانست و ادامه داد: این نکته هم در حوزه تولید قابل تامل است و هم در حوزه اکران و مخاطب، لذا توجه داشتن به واقعیت‌ها و مولفه‌های ایجابی و ذاتی این دوران مهم، در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌ها برای روند آتی سینمای ایران ضروری است. هم در برنامه‌ریزی و تبیین و هم در مرحله اجرای برنامه جامع سینما، اصناف سینمایی، دولت، رسانه‌ها، هنرمندان باید همدل و همگرا باشند و البته مجموعه مدیران و کارشناسان سینمایی خود را به اجرای آن ملزم بدانند و این برنامه دائما رصد، ارزیابی و پیگیری شود.

سينماروزان/حامد مظفری: بعد از روي کار آمدن حجت الله ايوبي در سازمان سينمايي و براي کمک به ارتقاي سينماي کودک بود که شورايي با نام شوراي سیاستگذاری سينماي کودک و نوجوان در فارابي راه اندازي شد.

پيش بيني مي شد با راه‌اندازي اين شورا که قاعدتا برای برگزاری جلسات آن هزینه قابل قبولی صرف شده، مهمترين مشکل سينماي کودک که نوعي رهاشدگي آثار بعد از جشنواره کودک و بخصوص عدم ايجاد فضاي تبليغي مناسب در اکران آثار است حل شود اما نزديک به 3 سال و نیم بعد از راه اندازي اين شورا و چندین ماه بعد از عزل ایوبی، همچنان در سينماي کودک در بر پاشنه سابق مي‌چرخد.

به بيان بهتر جز همان وامها و حمايتهايي که سالهاست فارابي براي توليد فيلمهاي کودک در اختيار برخي تهيه کنندگان مطبوع خود قرار مي‌دهد تا به اين طريق توجیهی تراشیده شود برای برگزاری جشنواره کودک(!) 3 سال و چند ماه بعد از راه اندازی شورای سیاستگذاری جشنواره کودک نه در ارتقاي تکنيکي سينماي کودک رشد داشته ايم و نه در اکران آثار کودک شرايط قابل توجهي را مي بينيم؛ بماند که برخی از اعضای حاضر در شورا نظیر فرشته طائرپور حتی در ارائه آثار خود به جشنواره کودک تردید داشتند.(اینجا را بخوانید)

3 سال و چند ماه بعد از راه اندازی شورای سیاستگذاری جشنواره کودک همچنان اين تهيه‌کنندگان هستند که با چنگ و دندان بايد به دنبال پيدا کردن اکراني ولو يکي دو هفته‌اي براي فيلم کودکشان باشند و همچنان اين برخي از پخش‌کنندگان قديمي هستند که تلاش ميکنند شرايطي فراهم کنند برای بهتر ديده شدن برخی آثار کودک.

در اين شرايط اينکه به ناگاه يک شوراي تازه در فارابي راه اندازي شود محل تأمل است. مسعود نقاش زاده معاون فرهنگی-پژوهشي فارابي گفته است: در حوزه سينماي مقاومت، يک شوراي تخصصي با همين نام و متشکل از مسئولان موثر در سينماي دفاع مقدس، هنرمندان و فيلمسازان با تجربه و برجسته اين گونه سينمايي طراحي شده که وظيفه اصلي اين شورا، علاوه بر ترسيم چشم اندازها، بررسي و راهبري آثاري است که از اين پس در چرخه توليد قرار مي‌گيرند.

راه اندازي چنين شوراهايي فارغ از آن که به گسترده شدن تصدي‌گري دولت در سينما مي انجامد بنابه تجربيات بيخ گوشي مانند شوراي سیاستگذاری  کودک منطقی به نظر نمی‌رسد. لااقل فارابي کارنامه خود در راه‌اندازي شوراي کودک را ارائه دهد و سپس به دنبال يک شوراي تازه برود.

سينماي جنگ يا دفاع مقدس ما بزرگترين مشکلش واهمه کارگردانان از ورود به تصويرسازي اتفاقات درون خط مقدم و پرسه زدن در آپارتمانها يا کوره‌دهاتها و نشخوار ذهنيات آدمهايي است که درباره رزمندگان حرف مي‌زنند!

ژانر جنگ ما در اين سالها محلي شده براي کاسبي به نام دفاع مقدس در پشت جبهه‌ها و واهمه از تصويرسازي حتي يک سکانس از درگيريهاي سختي که رزمندگان ما با رژيم بعث داشتند. چنين مشکلی آن قدر اظهرمن الشمس است که کشفش نياز به صرف هزينه براي طراحی و راه‌اندازی يک شوراي تازه ندارد. حل اين مشکل هم ساده‌تر از حد تصور است؛ سرمايه گذاري بر روي امتحان پس دادگان اين ژانر.

يعني به جاي آن که به دنبال آن باشيم که به فلان کارگردان یا تهیه‌کننده نورسيده ظاهرالصلاح که حتی آن قدر عرق ملی نداشته‌اند که به موقع به خدمت سربازی بروند(!) به‌واسطه ارتباطات خاص یا پیشانی سوزانده شده(!) بودجه بدهيم که صرف نمايش بدبخيتهاي مردمان شهرها و روستاهای فرسنگهای دورتر از خط مقدم یا لرزندان دوربین سوپر16 در قابهای تلویزیونی کند، بايد بودجه را صرف کارگرداناني کرد که کارنامه قابل اعتنايي در تصويرسازي عين جنگ دارند.

عين جنگ و تصويرسازي قهرمان‌سازي رزمندگان درون جبهه هاست که حماسه سينمايي مي‌آفريند؛ درست همان کاری که امثال استنلی کوبریک، استیون اسپیلبرگ، مل گیبسون و حتی کاترین بیگلو در آن سوی دنیا انجام داده‌اند و در داخل هم رسول ملاقلی‌پور و احمدرضا درویش و تا حدی ابراهیم حاتمی‌کیا و این اواخر محمدعلی باشه‌آهنگر به آن پرداختند.

نه رسول، نه ابراهیم و نه محمدعلی برای کسب بودجه به دنبال سوزاندن پیشانی خود نرفتند؛ بلکه کوشیدند کمترین بودجه ها را صرف میهنی‌ترین آثار کنند. به جای راه‌اندازی یک شورای تازه و بریز و بپاش تازه باید رفت به سراغ امتحان پس دادگان این ژانر.

فارغ از آن که بعد از تأکید اخیر وزیر ارشاد بر شفاف سازی مالی زیرمجموعه‌های ارشاد نیاز است درباره بودجه هایی که صرف این شوراها میشود شفاف سازی صورت گیرد مهمتر آن است که بدانیم چرا بودجه هایی که صرف راه اندازی این چنین شوراهایی میشود را خرج سینمای جنگ نمی کنیم؟ سالهاست که همان معدود آثار قابل اعتنای ژانر جنگ از نبود تسهیلات در اکران می‌نالند؛ چرا این همه بریز و بپاشهای شورایی صرف راه‌اندازی یک پردیس سینمایی برای اکران درست و دیده شدن حداکثری آثار جنگ نمی‌شود؟ آیا اینجا کشور شوراهاست یا کشور سینه‌سوختگان همچنان خاموش و بی‌ادعای سالهای دفاع؟

سینماروزان: علیرضا تابش مدیرعامل فارابی که زمزمه های پرش عنقریب وی به یکی از زیرمجموعه های فرهنگی شهرداری بیش از هر زمان دیگری به گوش میرسد در تازه ترین بیلانی که از فعالیتهایش در فارابی ارائه داده از این گفته که فارابی در دولت یازدهم حقوق 64 فیلم سینمایی را به کشورهای مختلف فروخته است.

به گزارش سینماروزان فارغ از آن که درباره درآمد ناشی از این فروش اطلاعاتی از سوی تابش اعلام نشده و تابش نگفته این فروش فیلم چقدر از هزینه های تولید را جبران کرده نکته ای هم وجود دارد درباره نحوه فروش که از فروش به شبکه های تلویزیونی و اینترنتی تا فروش به خطوط هواپیمایی را دربرمیگیرد.

از یک طرف مشخص نیست ملاک انتخاب فیلم برای فروش به شبکه های تلویزیونی یا خطوط هواپیمایی چه بوده و از طرف دیگر در فهرست فیلمهای به فروش رفته با فیلمهایی مانند «قشنگ و فرنگ» برمیخوریم که هنوز در داخل هم فرصت اکران پیدا نکرده اند!!

جالب است فیلمهایی نظیر «امکان مینا»، «تراژدی» و «خانه ای در خیابان چهل و یکم» و «ربوده شده» که در داخل هم مخاطب چندانی نداشته اند به خطوط هواپیمایی خارجی فروخته شده اند. چگونه و با چه قیمتی؟ مشخص نیست.

بماند که در میان فهرست فیلمهای فروخته شده آثاری نظیر «گاو»، «پدر»، «بادکنک سفید»، «بایسیکل ران»، «شهر زیبا» و «رقص در غبار» متعلق به سالها قبل هم دیده میشود؛ فیلمهایی که بیشتر به واسطه آوازه فعلی کارگردانانشان فروخته شده‌اند و نه به واسطه تلاشهای بین الملل فارابی.

متن گفته های تابش درباره این معاملات سینمایی را بخوانید:

–در طی دولت یازدهم، در نتیجه مذاکرات به عمل آمده، با هدف گسترش دیپلماسی هنری و تعاملات سینمایی در عرصه بین‌المللی، معاونت بین‌الملل بنیاد فارابی طبق قراردادهایی حقوق 64 فیلم‌ ایرانی را در قالب حقوق سینمایی، تلویزیونی، اینترنتی، ویدئویی و پخش درون پروازیِ خطوط هواپیمایی به فروش رسانده است.

–طبق قرادادهای منعقد شده، ۱۷ عنوان فیلم سینمایی به خطوط هواپیمایی کشورهای امارات، ترکیه، عمان، قطر، هند و… فروخته شده است که این فیلم‌ها عبارتند از: «امکان مینا»، «آذر شهدخت پرویز و دیگران»، «پدر»، «تجریش ناتمام»، «تراژدی»، «جزیره رنگین»، «حورا»، «خانه‌ای در خیابان چهل و یکم»، «خداحافظی طولانی»، «خواب آب»، «خیلی دور خیلی نزدیک»، «دربند»، «ربوده شده»، «سینما نیمکت»، «شیفت شب»، «طبقه حساس» و «قشنگ و فرنگ».

–برنامه‌ریزی‌های لازم برای اکران محدود ۸ عنوان فیلم شامل «استرداد»، «تراژدی»، «حکایت عاشقی»، «خانه‌ای در خیابان چهل و یکم»، «ربوده شده»، «سیانور»، «سینما نیمکت» و «شیفت شب» در ۵ کشور استرالیا، ایتالیا، آلمان، آمریکا و کانادا به عمل آمده که در نتیجه، این برنامه‌ها – در برخی موارد، با حضور عوامل – به انجام رسیده است.

— قرارداد واگذاری حقوق نمایش فیلم‌های «راه آبی ابریشم»، «کفشهایم کو؟» و «ملک سلیمان» در هفته‌های فیلم در کشورهای خارجی با سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی منعقد شده که از این رخدادهای فرهنگی هم استقبال شایان توجهی به عمل آمده است.

–بنیاد سینمایی فارابی حقوق تلویزیونی ۲۵ عنوان فیلم در ۱۴ کشور اسلواکی، آلبانی، برزیل، بوسنی، ترکیه، تونس، رومانی، کرواسی، لبنان، مالزی، مکزیک، ویتنام، هند، یوگسلاوی و بنگلادش را نیز به فروش رسانده است که از میان این فیلم‌ها می‌توان به «آتش بس»، «بادکنک سفید»، «بایسیکل‌ران»، «پدر»، «پرنده باز کوچک»، «پرواز مرغابی‌ها»، «تو آزادی»، «جزیره رنگین»، «چوری»، «رقص در غبار»، «روز کارنامه»، «زمانی برای دوست داشتن»، «سوپر استار»، «شهر زیبا»، «عصر روز دهم»، «قبیله من» و… اشاره کرد.

— ۲۱ عنوان فیلم سینمایی نیز برای پخش اینترنتی، به شکل غیر انحصاری، برای بهره‌برداری کاربران در چین و خاور دور واگذار شده است که این عناوین عبارتند از «آتش بس»، «بادکنک سفید»، «پل چوبی»، «چک»، «چهل سالگی»، «خرس»، «خواب‌های دنباله‌دار»، «رویای سینما»، «روییدن در باد»، «زمانی برای دوست داشتن»، «سوپر استار»، «شب واقعه»، «شیر تو شیر»، «صدای پای من»، «طبقه سوم»، «عصر روز دهم»، «فرزند خوانده»، «قبیله من»، «گلوگاه»، «مامان بهروز منو زد» و «ملکه».

–فروش کلیه حقوق سینمایی/ ویدئویی/ تلویزیونی فیلم‌های «رقص در غبار» و «شهر زیبا» به کشور فرانسه، حقوق ویدیویی ۵ عنوان فیلم «بادکنک سفید»، «بایسیکل‌ران»، «پدر»، «کلوزآپ» و «گاو» به کشورهای آمریکا، برزیل، ترکیه، فرانسه و کانادا، و نیز واگذاری حقوق آرشیوی فیلم‌های «شهر زیبا» و «رقص در غبار» نیز به کشور ژاپن صورت پذیرفته است.

سینماروزان: هرچه درباره تعدد جشنواره ها در کشور و بی فایده بودن اغلب آنها بگوییم باز هم فایده ای ندارد و همچنان علاقمندی بالایی در میان برخی مدیران بازنشسته یا از کاربرکنار شده وجود دارد برای راه اندازی جشنواره های تازه و در اختیارگیری زعامت این جشنواره ها.

به گزارش سینماروزان در دو هفته گذشته درباره جشنواره ای به نام بیطار گفتیم که بناست با بودجه سازمان دامپزشکی(!!!) و با دبیری ناصر باکیده کارمند پرکار جشنواره ای برگزار شود(اینجا و اینجا را بخوانید) و حالا هم باید خبر از تأسیس یک جشنواره تازه دهیم که یک مدیر دوران احمدی نژاد دبیری اش را عهده دار شده است.

احمد میرعلایی که در دولت دوم محمود احمدی نژاد و بعد از انتخابات88 مدیرعامل فارابی شد و در آن دوران بودجه های میلیاردی را هم صرف ساخت آثاری موسوم به فاخر کرد به تازگی دبیر جشنواره ای شده به نام «مسیر عشق»!

این جشنواره  بناست با محوریت راهپیمایی اربعین حسینی در ایام شهادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و به صورت همزمان در شهرهای مشهد و کربلا برگزار شود.

برگزاری جشنواره های داخلی هم کلی هزینه‌زاست چه برسد به اینکه جشنواره در دو کشور برگزار شود.  پرسش این است که هزینه های برگزاری این جشنواره ایرانی-عراقی چگونه تأمین خواهد شد؟ برگزارکنندگان مدعی شده اند این جشنواره تازه تأسیس با همکاری و مشارکت نهادها و سازمان‌های مختلف دو کشور ایران و عراق برگزار می‌شود.

اینکه این سازمانها کدام هستند مشخص نیست. با توجه به برگزاری جشنواره در مشهد آیا آستان قدس بناست هزینه برگزاری این جشنواره را بدهد؟ سازمانها و نهادهای مختلف عراقی که نامشان به عنوان شریک برگزاری آمده کدام هستند؟

آیا در برگزاری جشنواره ای که به بهانه اربعین سید الشهداء که نماد آزادگی و صداقت در جهان است و با نام «مسیر عشق» برگزار میشود نباید صداقت پیشه کرد و با صراحت گفت بودجه این جشنواره از طریق کدام سازمانها و ارگانهای ایرانی و عراقی استحصال شده است؟ کدام عشقیست که با صداقت همراه نباشد و به سرمنزل مقصود برسد؟

سینماروزان: فیلمی با عنوان «قلب سفید قاصدکها» که میانه بهار امسال روی پرده رفت با فروشی کمتر از 100 هزارتومان و تعداد مخاطبانی که به ده نفر هم نرسید رکورد کم مخاطب ترین فیلم تاریخ سینما را به خود اختصاص داد.

به گزارش سینماروزان حین اکران این فیلم که به کارگردانی جوانی به نام افشین محمودی و تهیه کنندگی علی رویین تن و البته با بودجه فارابی ساخته شده بود-البته فارابی ادعا کرد این فیلم ویدیویی بوده- کم نبود گلایه های سازندگان از نبود سالن و سانس کافی برای نمایش فیلم و البته به مانند همیشه مافیای اکران هم دلیلی بر این شکست مطلق قلمداد شد و حتی تهیه کننده هم این شکست را گذاشت به پای اینکه آدم مافیا و باند نیست!!!

 داریوش باباییان مدیر موسسه پخش شکوفافیلم که پخش «قلب سفید…» را برعهده داشت اما چندان به این فرضیه مافیا معتقد نیست. این پخش کننده با اشاره به اینکه فیلم مذکور در هفته اول اکران نزدیک به 9 سالن داشت به سینماروزان گفت: فیلم در گروه آزاد روی پرده رفت و در روزهای ابتدایی اکران نزدیک به 9 سالن داشت اما چون فیلم سرگروه نداشت و  در گروه آزاد این فروش فیلم است که تعیین کننده افزایش تعداد سالن است وقتی فیلم در هفته اول فروش خوبی نداشت طبیعی بود که تعداد سالنهایش در هفته بعد کم شده و در نهایت از پرده پایین بیاید.

باباییان پیرامون اینکه چرا در هفته اول فیلم نتوانسته فروش معقول داشته باشد اظهار داشت: به هر حال هر فیلمی پتانسیلی دارد و از آن گذشته فیلم زمانی اکران شد که تیزرهای تلویزیونی اش هم آماده نبود و بعد که تیزر از فیلم روی آنتن رفت هم فیلم نتوانست مخاطب چندانی داشته باشد و بدیهی بود که از پرده پایین کشیده شود.

این پخش کننده خاطرنشان ساخت: کم سالنی را میتوان ناشی از برخی تبعیضها در اکران دانست اما اینکه فیلمی مخاطب ندارد را نمیتوان به مافیا ربط داد چون مخاطب از هیچ مافیایی دستور نمی‌پذیرد و اگر فیلمی جذاب باشد برای تماشای آن صف می‌بندد.

وی ادامه داد: این یک قاعده در گروه آزاد است که فیلم شما باید در هفته ابتدایی فروشی معقول داشته باشد که در هفته های آتی سالنهای شما افزایش یابد اما وقتی فیلمتان در هفته اول مخاطبش انگشت شمار است معلوم است که سینمادار فیلمش را معطل فیلم کم مخاطب نکند و برای هفته بعد سالن به شما ندهد. فیلم اگر در هفته ابتدایی فروش معقولی داشت قطعا در هفته های بعد سالنهایش افزایش می یافت ولی آنچه پیش روست فقر مخاطب «قلب سفید…» در اکران است که باعث شد ابتدا سالنهایش کم شود و بعد هم اکرانش خاتمه یابد.

سینماروزان: جشنواره سی ام کودک و نوجوان درحالی در اصفهان برگزار میشود که فارغ از رسانه ها حتی برخی اعضای هیأت انتخاب جشنواره هم به انتقاد از کیفیت پایین آثار جشنواره پرداخته اند و در نقطه مقابل دست اندرکاران جشنواره هم کوشیده اند با عدم دعوت از رسانه های منتقد، شرایط ایجادی کنند که دامنه انتقادات کاهش یابد.(اینجا و اینجا و اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان با این حال اما انتقادات تمامی ندارد و به تازگی جعفر گودرزی که در دولت دوم محمود احمدی نژاد مدیر روابط عمومی فارابی و البته مدیر روابط عمومی جشنواره های کودک شده بود و در ماههای اخیر به عنوان معاون اجرایی کانون پرورش فکری کودک و نوجوان منصوب شده است در گفتگو با «مهر» با مرور برخی مشکلات جشنواره کودک در سالهای اخیر خواستار این شده که برگزاری این جشنواره به کانون واگذار شود.

جعفر گودرزی که سابقه فعالیت رسانه ای در نشریاتی همچون «اطلاعات هفتگی»، «فیلم و سینما» و «زیر و بم» را دارد بیان داشت: به نظر من جایگاه جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان در کانون است، یعنی اصلا جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان را باید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان متولی فرهنگی این قشر از جامعه برگزار کند و دیگران هم با تمام توان کمک کنند.

وی یادآور شد: سال هایی که در برگزاری جشنواره فیلم کودک سهیم بودم، عاجزانه از کانون درخواست می کردم که در بحث اجرایی و روابط عمومی حضور فعال داشته باشند اما دیدگاه ها در آن دوره به گونه ای بود که آن زمان این اتفاق نیفتاد. به نظر من مدیران کانون باید دوباره رایزنی کنند تا جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان از پتانسیل کانون نهایت استفاده را ببرد. این محل تمام مختصات سینمای کودک را دارد و خاستگاه این رویداد مهم سینمایی محسوب می شود، بنابراین می تواند با برنامه ریزی اتفاقات خوبی را پیش روی سینمای کودک و نوجوان ترسیم کند.

وی با اشاره به اینکه ما سالن سینمای کودک در کشور نداریم و با وضع موجود چنین فضایی هم قرار نیست در اختیار سینمای کودک قرار بگیرد، ادامه داد: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به پشتوانه ۹۰۰ مرکزی که در سراسر کشور فعال است این پتانسیل را دارد که فضاهای خود را در اختیار سینمای کودک قرار دهد تا این حوزه مهم و حساس جان دوباره بگیرد، کما اینکه مدتی است حمایت ویژه کانون از اکران فیلم های کودک شکل گرفته است.

معاون اجرایی مدیریت مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بیان کرد: ما هر سال فقط به برگزاری جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان فکر می کنیم و طی چند روز جشنواره حرف های دلگرم کننده می زنیم و بعد مراسم که تمام می شود تا سال بعد همه چیز مسکوت می ماند. در سال هایی که به عنوان مشاور اجرایی دبیر و مدیر روابط عمومی جشنواره در تیم برگزاری جشنواره کودک حضور داشتم، تمام تلاشمان این بود که این رویداد بتواند برای سینمای کودک و نوجوان جریان ساز باشد.

گودرزی عنوان کرد: متاسفانه به سینمای کودک خیلی کودکانه نگاه می شود. در چهار سالی که برگزاری این جشنواره را به عهده داشتیم تمام توان مان براین بود با ثبات محل برگزاری و زمان آن، این رویداد را در دنیا تثبیت کنیم چون یکی از ویژگی های هر جشنواره برگزاری در یک زمان ثابت است. ما هر سال ۱۷ مهر روز جهانی کودک کارمان را آغاز می کردیم اما بعد از آن شرایط دگرگون شد تا جایی که گاهی اوقات اصلا نمی توانیم حدس بزنیم امسال جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان برگزار می شود یا نه.

وی گفت: خاستگاه اصلی این جشنواره اصفهان است و باید در این شهر هم باقی بماند. چه بسا غالب جشنواره های سینمایی دنیا مثل کن، برلین، توکیو و … به شهر و زمان ثابت شان شهرت دارند. بعد از این نکته، مهم داشتن دبیرخانه دائمی است که باید در طول سال فعال باشد. خوشبختانه شهر اصفهان برای این برگزاری ثابت شده و امیدوارم از نظر زمانی هم این آیین مهم فرهنگی دچار تغییر نباشد و هیچ سالی تعطیل نشود چون نگاه جشنواره های جهانی در صورت چنین تغییراتی از بین خواهد رفت.

گودرزی ادامه داد: وقتی در فارابی مشغول بودم و جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان را برگزار می کردیم، متوجه شدم تنها جشنواره ایرانی که در دنیا درجه A دارد و به اعتباری جهانی رسیده همین جشنواره است. آخرین سالی که ما برگزارکننده آن بودیم حضور فیلمسازان جهانی مطرح سینمای کودک و نوجوان نشان داد که دنیا هم به این رویداد بی توجه نیست. زمانی که مهمانان و سینماگران ژاپنی به جشنواره فیلم کودک درنای کاغذی اهدا کردند گفتند این سومین درنایی است که در دنیا اهدا کردیم.

وی اشاره کرد: متاسفانه مدتی است بدنه بنیاد سینمایی فارابی دیگر برگزاری این جشنواره را به عهده ندارد و این به تصمیم مسئولان اتفاق افتاده، در صورتی که کارشناسان و نیروهای توانمند حاضر در بنیاد فارابی در برگزاری جشنواره های کودک و فجر کارکشته شده بودند اما مدیران به راحتی از این پتانسیل و نیروهای مجرب گذشتند و با نادیده گرفتن سال‌ها تجربه، خواستند دوباره چرخ را از نو اختراع کنند. سلب این ماموریت از فارابی نادیده گرفتن تجربه های این افراد را در پی داشت که باعث نوعی سرخوردگی شد. به هر حال جشنواره های مهم نظیر کودک و فجر باید همیشه توسط یک نهاد برگزار شود و تکلیف همه روشن شود، اما متاسفانه این دو جشنواره که بین اهالی سینما از اهمیت ویژه ای برخوردار است همیشه بلاتکلیف است و کسی خبر ندارد سال آینده چه اتفاقات تازه ای برایش می افتد.

گودرزی در ادامه تاکید کرد: در حال حاضر تهران به عنوان مرکز تمام اتفاقات فرهنگی حتی یک سالن سینما ندارد که وقتی کودک وارد آن می شود از نظر فضاسازی بصری احساس کند پا به یک دنیای کودکانه گذاشته است. فضای سالن یا حتی لابی برای سینمای کودک باید متناسب با روحیه او طراحی شود. مثلا در طراحی صندلی به گونه ای باشد که کودک در آن احساس لذت کند. امروزه اگر فیلمی هم در این ژانر اکران شود کودکان یا ایستاده اند یا روی پای پدران شان می نشینند تا پرده را راحت تر ببیند. از طرفی فیلمنامه نویسان هم باید به مسایلی بپردازند که بچه ها به آن احتیاج دارند در این صورت قطعا سینمای کودک ما هم جریان ساز می شود.

سینماروزان: پیشتر شورای صنفی نمایش تصویب کرده بود که فیلم “ویلاییها” از هفدهم خرداد سرگروه خود را به “رگ خواب” خواهد داد با این حال گلایه های عوامل این فیلم کم فروش موجب آن گشت که شورای صنفی نمایش از ادامه نمایش آن تا شبهای قدر خبر دهد.

به گزارش سینماروزان در همین اوضاع فارابی که در تولید “ویلاییها” مشارکت ویژه داشته در بیانیه ای از اکران این فیلم تا پایان رمضان خبر داده است!

ابتدا گفته های غلامرضا فرجی، سخنگوی شورای صنفی نمایش را بخوانید:
با موافقت حمید نعمت‌الله، تهیه کننده و علی سرتیپی، پخش‌‌کننده فیلم سینمایی «رگ خواب»، فیلم سینمایی «ویلایی‌ها» تا شب‌های قدر در سینمای سرگروه یعنی استقلال ادامه می‌یابد و بعد از شب‌های قدر «رگ خواب» در سینمای سرگروه جایگزین این فیلم می‌شود.
طبق قانون هر فیلم می‌تواند تا سقف ده هفته به اکران خود در سینماها ادامه دهد و  پس از شب‌های قدر اکران «ویلایی‌ها» در سینماهای زیر گروه، مجتمع‌های سینمایی و سینماهای آزاد تا سقف ده هفته ادامه می‌یابد.

حالا متن بيانيه بنیاد سینمایی فارابی را بخوانید:
ماجرای “ویلايي‌ها” و اکران آن، اتفاق تلخ این روزهای سینمای ایران است. پیش از هر چیز باید این نکته را یادآور شويم که در بین مدیران و همكاران سازمان سینمایی کسی تردید ندارد که احترام اصناف سینمایی و توانمندى بخش خصوصى در صدر اولویت‌هاست. اما ضرورى است نكاتى را در اين باب تصريح كرد؛ برقراری تعادل بین “فرهنگ” و “اقتصاد” در سینمای ملی و متعالی ایران همواره یکی از دغدغه‌های اصلی مدیران سينمايى محسوب می‌شود. تعالی، ارتقا و باورمندی به ارزش‌ها و فضایل انسانی، بی‌گمان یکی از اصیل‌ترین و حساس‌ترین وظایف متولیان امور فرهنگی در عرصه هنرهای نمایشی است. تمام افتخار جمهوری اسلامی توجه ویژه به کرامت انسانی است که تحت هیچ شرایطی در این عرصه، گامی پس نخواهد کشید، چرا که باور داریم کوچکترین سهل انگاری، خطایی نابخشودنی در پیشگاه خداوند متعال و شهدای گرانقدر این مرز و بوم خواهد بود. توجه ویژه به فیلم‌های فرهنگی، خصوصا آثاری که مخاطبان را متوجه وجوه پایداری و مقاومت می‌سازد و ادای دینى به نسلی از ایثارگران را در بر دارد، از اولویت‌های اساسی ما محسوب می‌شود و بر اساس همين اولويت‌ها بنياد سينمايى فارابى در كنار حمايت از ساير فيلم‌ها، در توليد فيلم ارزشمند “ويلايى‌ها” مشاركت هفتاد درصدى داشته است. همچنين با باور به وظایف صنوف و شوراهایی که تاسیس شده‌اند تا گره از کارها بگشایند، معتقديم در گذرگاه‌ها و تنگناهایی این چنین ضوابط شوراى صنفى نمايش و نقش اين شورا بسيار مهم و گره گشا است، نه اينكه سینماگران خود با رایزنی و تعامل میان خود، راهی برای برون رفت از مشکلات بیابند. خوشبختانه در پي اعلام قبلي پخش كننده فيلم “رگ خواب”، امروز با هماهنگي انجام شده با تهيه كننده و پخش كننده اين فيلم سينمايى، مجددا انصراف از آغاز اكران فيلم مذكور اعلام شد، لذا اكران فيلم “ويلايي‌ها” تا پايان ماه مبارك رمضان ادامه خواهد داشت و فرصت بيشترى براى علاقمندان به اين فيلم فراهم گرديد كه جا دارد از پخش كننده فيلم “رگ خواب” كه اين فرصت را فراهم كرد قدرداني كنيم. سینمای نجیب ایران امروز بیش از هر چیزی نیازمند دیده شدن آثار در سالن‌های سینما است و توجه نهادها و سازمان‌ها و شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی در حمایت از آثار ارزشمند سینمایی فقط نباید به انتشار بیانیه منتهی شود. مجددا با تاكيد بر جايگاه اصناف سينمايى اميدواريم در شوراي صنفى نمايش نگاه حمايت حداكثرى از آثار فرهنگى و ارزشى در سينما تقويت شود.

سینماروزان: در روزهای گذشته به غیر از شایعاتی که پیرامون درگیری میان کارگردان یک فیلم توقیفی و یکی از کارمندان نظارتی ارشاد مطرح شده و البته مدیران ارشاد درباره آن موضع گیری نکرده اند پرسشهایی هم طرح شده درباره تغییر و تحول در اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی.

به گزارش سینماروزان از جمله این پرسشها ناظر به تغییر حبیب ایل بیگی رییس اداره نظارت است.

پرسش اصلی آن است که آیا محمدمهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی در پاسخ به گلایه های برخی سینماگران نسبت به روند ممیزی در ارشاد و البته برای آن که کمیته بازبینی فیلمهای توقیفی هم سریعتر در مسیر حرکت روبه جلو قرار گیرد تصمیم به تغییر رییس اداره نظارت گرفته است؟

و آیا به جای ایل بیگی چهره هایی همچون محمد احسانی رییس پیشین اداره نظارت و محمود اربابی رییس اسبق آن از جمله گزینه های قبول مسئولیت در اداره نظارت هستند؟؟ یا ترجیح داده خواهد شد از نیروهایی بدون سابقه در این مدیریت استفاده شود؟

آینده ایل بیگی چه خواهد شد؟ آیا او از چرخه سینمایی حذف خواهد شد یا شرایط مدیریتش در نهادهایی همچون فارابی فراهم خواهد شد؟

برای دانستن پاسخ این پرسشها باید اندکی صبر کرد…

سینماروزان: امیر اسفندیاری که نزدیک به سه دهه است مدیریت بین الملل بنیاد سینمایی فارابی را برعهده داشته و در همه این سالها هم به عنوان نماینده سینمای ایران در جشنواره کن حضور داشته و از این رهاورد اخیرا به عنوان معاون دبیر جشنواره‌ای پربریز و بپاش موسوم به جهانی فجر هم حضور داشته امسال هم به کن رفته است.

به گزارش سینماروزان اسفندیاری در جشنواره امسال کن با بودجه دولتی چتر سینمای ایران را در این جشنواره به راه انداخته که وظیفه اش معرفی محصولات درجه اول سینمای ایران به مخاطبان غیرایرانی است اما جالب است که اسفندیاری در گفتگویی که با «ایسنا» داشته عناوین فیلمهایی را به عنوان آثار به نمایش درآمده در بخش بازار کن آورده که برخی از آنها در زمره آثار زیر حد متوسط سینمای ایران هستند.

اسفندیاری گفته است: 8 نمایش فیلم شامل «آپاندیس»، «لینا»، «ویلایی‌ها»، «مادری»، «سارا و آیدا»، «برگ جان»، «یوا» و «کلیله و دمنه» در بازار داریم که برنامه آنها در مجله اسکرین تبلیغ شده و در ستون‌های تبلیغاتی بازار نیز اطلاع رسانی شده است.

«سارا و آیدا»، «مادری»، «آپاندیس» و حتی «برگ جان» در شمار آثاری از سینمای ایران هستند که حتی نمایشهای آنها در جشنواره های دوگانه فجر هم توجهی را برنینگیخت. اینکه چطور شده چنین فیلمهایی برای نمایش در بازار کن انتخاب شده اند را باید این مدیر سالیان بین الملل فارابی درباره اش بگوید.

به جز این فرازی دیگر از گفته های اسفندیاری جایی است که درباره وضعیت آینده جشنواره موسوم به جهانی فجر چنین گفته است: اینکه منتظر باشیم و کاری نکنیم منطقی نیست. اما فکر می‌کنم دوره آتی جشنواره مستقل برگزار شود و تنها ممکن است زمانش تغییر کند.

آیا اظهارنظر مبتنی بر تغییر زمان جشنواره به معنای یکی شدن مجدد بخشهای ملی و بین الملل فجر است؟ از آن مهمتر ادعای ایشان مبنی بر مستقل برگزار شدن است. معنای استقلال یعنی رسیدن به استقلال مالی و توانایی برگزاری بی تحمیل بودجه به بخش دولتی یا استقلال در اینجا همچنان به معنای دریافت بودجه جداگانه برای محفلی کم مخاطب است؟

سینماروزان/حامد مظفری: چندی قبل اخباری از حضور یک آلمانی به نام «ایوو الکساندر بک» در ایران و حضور در بنیاد سینمایی فارابی به همراه تصاویری که این آلمانی را در میزانسنهایی با حضور علیرضا تابش مدیرعامل فارابی نشان می داد، منتشر شد.

به گزارش سینماروزان در رپورتاژهای مرتبط با این تصاویر بیش از آن که بر عقبه سینمایی آقای بک تأکید شود از این گفته شده بود که ایشان از یک طرف تهیه کننده سینما است و از طرف رییس دفتر برلین یک کمپانی به نام باوارایا!

در همان رپورتاژها مدیرعامل فارابی حین دیدار با آقای بک از این گفته بود که حضور این رییس دفتر می تواند زمینه ای باشد برای تولیدات مشترک سینمایی میان ایران و آلمان و حتی اکران آثار سینمایی ایرانی در آلمان!!!

اینکه آقای بک چطور با سمتی به نام رییس دفتری-و در معنای ساده تر آن منشی گری؟- به ایران وارد شده و مورد استقبال مدیرعامل مهمترین ارگان سینمایی زیرمجموعه دولت قرار می گیرد به کنار اینکه چرا رزومه شفافی از ایشان ارائه نشده جای سوال دارد.

اگر بر سوابق «ایوو الکساندر بک» تمرکز کنیم ایشان نه تنها کمترین تجربه ای در کار سینما ندارد که بخش عمده فعالیتهایش در حیطه تلویزیون و تولید فیلمهای تلویزیون یا همان تله‌فیلم بوده است.

آقای بک 53 ساله از اوایل دهه نود میلادی وارد تولید تلویزیونی شده و در رزومه اش هم بیش از هر فعالیت دیگری حضور در تیم تهیه کنندگان فیلمها و سریالهای تلویزیونی دیده میشود.

فارغ از اینکه نامبرده در تیم تولید یک سری آثار با رگه های اروتیک تلویزیونی مانند «افزایش میل جنسی-رفقا این کار آسانی نبود»(2003) حضور داشته اینکه چطور میشود یک تهیه کننده «تلویزیون» به عنوان مهمان ویژه از مهمترین ارگان «سینمایی» ما سربرآورد و البته درباره تولیدات مشترک «سینمایی» محل مشاوره قرار گیرد جای سوال دارد.

از چه کسی باید انتظار داشت؟

جالب است که در دیدار آقای بک با مدیرعامل فارابی هم امیر اسفندیاری که سالهاست مدیر بخش بین الملل فارابی است حضور داشته و هم فرهاد توحیدی!

فرهاد توحیدی سناریست آثاری نظیر «مجردها»، «توکیو بدون توقف» و این اواخر هم «امکان مینا»ست و با چنین کارنامه ای با مصرف داخلی(؟) از او انتظار نمی رود که درباره رزومه آقای بک بداند اما یکی مانند اسفندیاری که همه ساله در موعد انتخاب فیلم برای اسکار تبدیل می شود به تئوریسین معتبر سینمای جهان چطور؟ آیا اسفندیاری از رزومه آقای بک اطلاع نداشته؟

از آن گذشته علیرضا تابش چرا درباره این آلمانی به جستجو دست نزده؟ درست است که ایشان هم در سینما عقبه چندانی ندارد اما فردی که به مدیرعاملی فارابی می رسد نباید لااقل یک مشاور سینمایی آگاه داشته باشد که در این گونه موارد به او داده دهد؟

آقای بک در کنار امیر اسفندیاری، علیرضا تابش و فرهاد توحیدی