1

تبعیض‌ به نفع بیت‌کوین بازان؟

سینماروزان/حامد مظفری: سینمای ایران ورای همه مشکلاتی که در تولید دارد در سال‌های اخیر از منظر اکران نیز دچار مسائل مختلفی است و ازجمله فقدان توزیع عادلانه سالن و سانس میان فیلم‌های مختلف.

در ادوار مختلف اکران اغلب آثاری بوده‌اند وابسته به پخش‌کنندگان یا سرمایه‌گذاران خاص که از همان ابتدای اکران با صدها سالن روی پرده رفته‌اند و در برابر آثاری بوده‌اند که از همان ابتدای اکران، بایکوت شده‌اند و طبیعی است که نتوانند مخاطب کافی داشته باشند.
این یک قاعده در اکران است که میزان اقبال به هر فیلم باعث افزایش یا کاهش سالن‌های آن می‌شود و هرچقدر در روزهای ابتدایی اکران، فیلم بتواند بیشتر مخاطب داشته باشد بعدتر بر میزان سالنهایش افزایش یابد.

ولی در مورد فیلم‌هایی که از همان ابتدا سالن کافی نمی‌گیرند تا احتمالا رقبای متصل‌ آنها بفروشد معلوم است که این قاعده به جایی نخواهد رسید. فیلمی که از روز اول اکران حتی یک سالن فول سانس ندارد و سانس های پرت ابتدای روز به آن تعلق می‌گیرد معلوم است که نمی‌تواند درست بفروشد و در ادامه هم به بهانه همین فروش پایین اولیه، همان سالن‌های محدودش را نیز از دست خواهد داد و از پرده پایین خواهد آمد.

اگر اکران تابستانی را از منظر میزان سالن مرور کنیم با نهایتا پنج فیلم مواجهیم که صدها سالن دارند و در مقابل ده ها فیلم هستند که بعضا حتی ده سالن فول سانس هم ندارند. به عنوان مثال یکی از فیلم‌های برخوردار، یک ملودرام آبکی است با داستانی پرخلل و فرج از عشق یک مثلا فیزیکدان به دختری کولی؛ این فیلم نیز از ابتدای اکران انبوه سالن و سانس نصیبش شده چون یک سرمایه گذار بیت کوین باز پشتش بوده که پیشتر زمزمه های حمایتش از جشنواره موسوم به جهانی شنیده شده بود و در عین حال میلیاردها تومان صرف فیلم شکست خورده دست اندرکاران همان جشنواره کرد.

چینش اکران در جهت حمایت از آثار متصل به سرمایه‌های بی مسئولیت این ظن را پیش می‌آورد که نکند در سایه این حمایت بناست فقط نوعی از سینمای بی‌مغز بزن دررو در انواع مختلفشه رواج داده شود؟ وگرنه چطور می‌شود میان چند فیلم تازه‌اکران، بیشترین سانس نصیب فیلمی می‌شود متصل به سرمایه‌های بی مسئولیت؟؟

به نظر می‌رسد اگر فکری برای جلوگیری از این تبعیض‌های اکران نشود به زودی فقط فیلم‌هایی تولید می‌شود که یک سر آن به سرمایه‌گذاران خاص برسد؟




واکنش مدیر موسسه بهمن سبز به تعطیلی مجدد سینماها⇐چرا همان طور که با سخت‌ترین تعهدها و پیگیری‌های مداوم از ستاد ملی کرونا مجوز برگزاری جشنواره فجر را گرفتند، برای برگزاری اکران نوروزی تدابیر جدی در نظر نگرفتند؟/چرا درحالی که سینماها تنها با ۴-۵ درصد ضریب اشغال میزبان فقط ۱۵ هزار مخاطب در ایام نوروز در سراسر کشور بوده‌اند، باز هم مصداق تعطیلی قرار گرفتند؟/چطور می‌شود سفرهای نوروزی، کافه‌ها، رستوران‌ها، موزه‌ها، باغ وحش، کنسرت، استخر و شنا در سواحل، آزاد باشد، اما سینما فورا تعطیل شود؟

سینماروزان/ندا آل‌طیب: مدیر موسسه پخش بهمن‌سبز به انتقاد از تعطیلی گاه و بیگاه سینماها به‌خاطر کرونا پرداخت در حالی که از کافه تا رستوران و استخر، همه باز است!

مدیرعامل موسسه «بهمن سبز» با انتقاد از تعطیلی مجدد سینماهای تهران به خبرگزاری ایسنا گفت: متاسفانه قصه و غصه تکراری سینماها در سال جدید نیز ادامه دارد و می‌بینیم سیاست اشتباهی که در سال گذشته مانع از تداوم بازگشایی و امکان بازگشت رونق به سینماها شد، امسال نیز ادامه دارد.

سید مصطفی حسینی گفت: انتظار این بود همانطور که با سخت‌ترین تعهدها و پیگیری‌های مداوم از ستاد ملی کرونا مجوز برگزاری جشنواره فجر گرفته شد، برای برگزاری اکران نوروزی که نقطه امید رونق سینماست، نیز تدابیر جدی در نظر گرفته شود.

وی ادامه داد: اما درحالی که سینماها تنها با ۴-۵ درصد ضریب اشغال میزبان فقط ۱۵ هزار مخاطب در ایام نوروز در سراسر کشور بوده‌اند و رئیس سازمان سینمایی در بازدید اخیر از یکی از سینماها به امن بودن این محیط تاکید می‌کند، باز هم مصداق تعطیلی قرار می‌گیرند و این مسئله متاسفانه ناشی از عدم تغییر گروه شغلی سینماست که قرار بوده پیش از جشنواره فجر رخ دهد.

حسینی در این زمینه توضیح داد: علیرغم پیگیری سینماداران از آبان ماه سال گذشته برای تغییر گروه شغلی از ۳ به ۲ و وعده‌ دبیر جشنواره فیلم فجر برای برگزاری این رویداد به شرط این اتفاق، اما در عمل به نتیجه‌ای نرسید تا امروز با کوچکترین جهش در وضعیت کرونا، اکران نوروزی به کلی متوقف شود.

مدیرعامل «بهمن سبز» با اشاره به ناعادلانه‌ بودن این تقسیم بندی افزود: چطور می‌شود سفرهای نوروزی، کافه‌ها، رستوران‌ها، موزه‌ها، باغ وحش، کنسرت، استخر و شنا در سواحل آزاد باشد، کسی هم دستور به تعطیلی آنها ندهد اما سینما مورد چنین بی‌مهری قرار گیرد؟! اگر شعار احیای سینما می‌دهیم قدم اول تجدیدنظر در مصوبه ستاد ملی کرونا برای گروه شغلی سینما است. متاسفانه این ستاد بدون کار کارشناسی و با تصمیمات غلط، مردم را از سینما ترساند و از آن بدتر آنکه بر این تصمیم تداوم می‌ورزد.

او درباره آینده سینما گفت: سینما امکان احیا دارد و این ذات سینماست که خود را احیا می‌کند. اما باید شرایط و زمینه را فراهم کرد. در درجه نخست فراهم کردن شرایطی برای بازگشایی مداوم سینماست. دوم چینش درست و نمایش فیلم‌های مخاطب پسند و جذاب. و سوم اطلاع‌رسانی و تبلیغات حداکثری با ایجاد شرایط حمایتی مناسب. امروز متاسفانه شأن سینما رعایت نمی‌شود و بعضا فیلم‌های قاچاق یا اکران آنلاین شده، روی پرده می‌روند. اینها زمینه دلسردی و تغییر ذائقه مخاطب را فراهم‌ می‌کند. ترکیب اکران نوروزی علیرغم درخواست‌ها و مطالبات ما بدون حتی یک فیلم از جشنواره سی و نهم فیلم فجر بسته می‌شود. بارها گفتیم برگزاری جشنواره بسیار خوب است اما بدون اکران نوروزی ویترینی بیش نیست.

حسینی اضافه کرد: جشنواره‌ای که به ادعای برخی قرار بود نجات‌بخش سینمای ایران و سکوی پرتاب فیلمسازان جوان باشد اما فیلم‌هایش جوایز معتبرترین جشنواره سینمایی کشور را می‌برند، بعد از سر تلویزیون در می‌آوردند. در عین حال هیچ خبری از پخش تیزر تبلیغاتی برای فیلم‌های اکران نوروزی نیست و تبلیغ مناسبی برای آثار یا باز بودن سینماها در رسانه ملی، فضای شهری و رسانه‌های جمعی نمی‌بینید.

مدیرعامل بهمن سبز با خلاف آئین نامه دانستن نمایش مستقیم آثار سینمایی در تلویزیون تصریح کرد: ‏طبق آئین نامه فیلمی که پروانه نمایش سینما گرفته تا پیش از اکران در سینما نباید جایی نمایش داشته باشد. نمایش مستقیم آثار سینمایی در تلویزیون ضمن افزایش سرعت قاچاق، حیات اکران فیلم‌ها را به اتمام می‌رساند و سرمایه سینما را از آن می‌گیرد.

وی خاطرنشان کرد: فیلمی که می‌تواند برای سالن مخاطب جذب کند و کمک‌کننده چرخه احیای سینما باشد و سپس وارد بسترهای دیگر شود، از آن دریغ می‌شود. خرید فیلم‌های تولید شده با بودجه دولتی توسط نهاد دیگری در دل حاکمیت نقض غرض و به نوعی اخلال‌گر چرخهٔ اقتصاد فرهنگ است. اگر هنر و مخاطب برای ما موضوعیت دارد و به دنبال فرهنگ‌سازی هستیم باید تمام تلاش و توان خود را بر اصلاح چرخه حیات آثار سینمایی متمرکز کنیم. در این صورت قطعا فیلم‌ها با وجود همه محدودیت‌ها به بازگشت سرمایه خود نیز می‌رسند. کما اینکه ما علیرغم اکران عمومی‌ فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» در سخت‌ترین شرایط سینماها و پس از تعطیلی چندماهه، به فروش قابل قبول ۱.۲ میلیارد تومانی و رکوردی در دوران کرونا رسیدیم. همین فیلم در ادامه در بستر نمایش آنلاین نیز میلیاردی شد و این روند می‌تواند تا نمایش در تلویزیون ادامه یاید.

مدیرعامل «بهمن سبز» با درخواست از نهادهای مسئول برای هم افزایی در عرصه فرهنگ گفت: انتظار این است با کمک به عرضهٔ چندگانه آثار به ترتیب در بسترهای مختلف هم به احیای این هنر کمک کنیم و هم مسئولیت فرهنگی خود را به سرانجام برسانیم.

حسینی در پایان گفت: از ستاد ملی کرونا می‌خواهم با کارشناسی درست و درک ضرورت تغییر گروه شغلی سینما، قدم اول برای تغییر شرایط سینما در سال جدید را بردارد تا قصه تلخ سینما در سال ۹۹ تکرار نشود.




معاون نظارت بر عرضه سازمان سینمایی متذکر شد⇐سینماهای مشهد و کرج و کاشان مجددا تعطیل شدند/انصراف “پیشی میشی” از اکران به‌خاطر شیوع مجدد کرونا بوده و بر همین اساس سزاوار محرومیت اکران نیست!/ تاکنون هیچ فیلمی غیر از “پیشی‌میشی” از اکران انصراف نداده و حتی چند فیلم دیگر برای اکران اعلام آمادگی کرده‌اند!/تعطیلی مجدد سینما در تهران منوط است به تصمیم‌گیری ستاد ملی کرونا!

سینماروزان: قرمز اعلام شدن وضعیت کرونایی چند استان که همراه شده با تعطیلی مجدد سینماهای آنها، شائبه‌هایی درباره تعطیلی مجدد سینماها در تهران را هم شکل داده ولی معاون نظارت بر عرضه سازمان سینمایی، این مساله را تکذیب کرده و آن را منوط دانسته به نظر ستاد ملی کرونا.

محمدرضا فرجی معاون نظارت بر عرضه سازمان سینمایی با اشاره به شروع مجدد تعطیلی سینماها به‌دلیل شیوع مجدد کرونا به ایلنا گفت: سینماهای مشهد و البرز(کرج) تعطیل شده و یکی دو مورد استانی دیگر از جمله کاشان نیز با ما تماس گرفتند که فرمانداری‌های آنها گفتند باید سینما تعطیل شود که ما گفتیم، اگر فرمانداری یا استانداری تاکیدی بر تعطیلی سینما داشتند طبیعتا باید قبول کنید.

محمدرضا فرجی درباره فیلمهایی نظیر “پیشی میشی” که به‌خاطر شیوع کرونا از اکران انصراف داده‌اند، بیان داشت: در مورد انصراف‌ این فیلم از اکران با توجه به وضعیت کرونا سزاوار نیست که محرومیتی نصیب‌شان شود. علاوه بر این شاید اکثر سینماها در شرایط کنونی مشکلاتی را برای اکران برخی فیلم‌ها که مخاطبان کودک دارند، داشته باشند ولی در نهایت شورای صنفی نمایش باید در این زمینه تصمیم‌گیری کند.

وی درباره احتمال انصراف فیلم‌های دیگر از اکران نیز توضیح داد: این احتمال وجود دارد و ما هم بر همین اساس پیش‌بینی برگزاری جلسه فوق‌العاده هم کرده‌ایم. اما باتوجه به اینکه تا چهارشنبه هفته آینده فیلم جدیدی جز برنامه‌های اکران نبوده است، لذا در جلسه یکشنبه شورای صنفی نمایش، دوستان در این باره هم تصمیم‌گیری خواهند کرد. اما تا الان هیچ فیلمی غیر از «پیشی‌میشی» انصراف نداده و حتی چند فیلم دیگر نیز برای اکران اعلام آمادگی کرده‌اند.

فرجی ضمن بیان اینکه درباره تعطیلی مجدد سینماها همه چیز به نظر ستاد مبارزه با کرونا بستگی دارد، بیان کرد: ما باید ببینیم که ستاد کرونا درباره سینماها چه تصمیمی می‌گیرد. باتوجه به اینکه وضعیت جامعه مخصوصا در شهرهای بزرگ مقداری حساس‌تر شده، طبیعتا صاحبان فیلم‌ها نیز مقداری نگران نحوه آسیبی که به فیلمشان وارد می‌شود و اکرانشان در شهرستان‌های مختلف هستند.

 




عاقبتِ بی‌اعتنایی به قول و قرار با صاحبان آثار تازه⇐بازگشایی سینماها با فیلمهای کهنه و دیده‌شده!

سینماروزان: بی‌اعتنایی مدیران سینمایی به قول و قرارهای قبلی با صاحبان دو فیلم تازه‌ای که بنا بود از ابتدای تیر اکران شوند، منجر شد به صدور دستور بازگشایی سینماها با فیلمهای کهنه و قدیمی.

به گزارش سینماروزان پیشتر مدیران سینمایی برای کمک به رونق گیشه‌ها به‌هنگام بازگشایی سینماها مقرر کرده بودند به غیر از دو فیلم تازه “شنای پروانه” و “ارتش سری” فیلم دیگری اکران نشود ولی وارد کردن ناگهانی برخی فیلمهای اکران آنلاین مانند “خروج” به سبد اکران موجب شد صاحبان این دو فیلم، قید اکران را بزنند.

به جز این بنا بود بلحاظ تبلیغاتی هم کمک‌هایی از سوی شهرداری و صداوسیما برای اکران دو فیلم “شنای پروانه” و “ارتش سری” صورت گیرد که برآورده نشدن این وعده هم بر تردیدهای صاحبان دو فیلم برای اکران افزود و درنهایت هیچ یک اکران نشدند تا حوض بازگشایی سینماها بماند با تعدادی فیلم کهنه اکران اسفند و برخی آثاری که قبلتر اکران آنلاین شده بودند.

شکی وجود ندارد که عدم اکران فیلمهای تازه نمی‌تواند بازگشایی سینماها را با رونقی محسوس مواجه کند به‌خصوص در روزهایی که مدام اخباری مختلف درباره افزایش شیوع کرونا در نقاط مختلف کشور مطرح می‌شود و این نتیجه مستقیم بی‌توجهی مدیران به وعده‌های قبلی‌شان است.




واکنش حبیب اسماعیلی به راه‌اندازی قرعه‌کشی برای اصلاح نظام اکران⇐حتی یک قانون کهنه، بهتر از بی‌قانونی است!/اگر مدیریت قوی و نظارت دقیق وجود داشته باشد، قرعه‌کشی، اتفاق خوبی است!

سینماروزان: آشفتگی‌های اکران و تبعیضات فراوان علیه آثار مستقل در پنج سال اخیر چنان بالا گرفت که کار را از اعتراضات پیاپی سینماگران مستقل عبور داده و به گل‌مالی در شورای صنفی نمایش منجر شد!

در این شرایط حسین انتظامی رییس سینما به‌دنبال راه‌اندازی قرعه‌کشی برای سروسامان دادن به اوضاع اکران است؛ اتفاقی که با اقبال بدنه مستقل سینما روبروست.

حبیب اسماعیلی مدیر موسسه پخش رسانه‌فیلمسازان در واکنش به راه‌اندازی قرعه‌کشی برای چینش اکران به صبح‌نو بیان کرد: این طرح عنوان شده مبنی بر سیاست گذاری و انتخاب فیلم ها به صورت قرعه‌کشی، احتمال ایجاد سوءتفاهم ها را بالا می برد. امکان دارد کسانی که منافعشان در خطر است این برداشت را داشته باشند که مدیریت روی فیلم ها از بین رفته و هر فیلمی با هر کیفیتی با این شیوه، اکران می شود در صورتی که این طور نیست و همه اینها نشات گرفته از این است که ما قانون مدون و درستی برای اکران فیلمها نداریم.

اسماعیلی ادامه داد: در حال حاضر فیلم ها در سینماهایی موسوم به سرگروه اکران می‌شود که در واقع مشکل‌ساز شده. برای مثال یک سرگروه در واقع یک سینمااست که صاحب آن هم تهیه کننده و هم پخش کننده آثار است پس باید منافع اصلی خود را نیز در نظر بگیرد. اگر ما یک قانون حتی کهنه و منقضی داشته باشیم بهتر از بی قانونی است. اکران فیلم ها یا باید به صورت قرعه کشی باشد و یا طبق تاریخ پروانه نمایش.

مدیر رسانه‌‌فیلمسازان افزود: نحوه انتخاب اکران به صورت قرعه‌کشی،  به صورت اکران فیلم‌های باکیفیت و پرمخاطب در یک زمان و فیلم هایی با کیفیت سطحی در کنار همدیگر نیست بلکه این شیوه هم قوانین خاص خود را دارد. اتفاقا این مسئله، هم باعث می شود فیلمهای خوب با یکدیگر رقابت کنند و به یکدیگر ضربه نزنند و هم چرخه اکران در فصول مختلف خالی از فیلمهای باکیفیت نشود.

اسماعیلی تاکید دارد: نفس قرعه‌کشی اشکالی ندارد و اگر قانونی پشت آن باشد، اتفاقا از آثارخوب سینما استقبال درخور صورت می‌گیرد و آثار کم کیفیت دیگر هم رنگ اکران به خود می گیرند. هیچ کدام از ما اعتقاد نداریم که چراغهای سینما خاموش شود، صندلیها خالی شود و سینما مخاطبی نداشته باشد. قرعه‌کشی اگر با قانون متناسب به خود و نظارت دقیق همراه شود میتواند به سینما و دیده شدن فیلم ها کمک بسیاری کند.




در گفتگوی زنده حبیب اسماعیلی و مسعود ردایی مطرح شد⇐انحصار افرادی که از تولید تا پخش و سینما را دراختیار گرفته‌اند پدر اکران را درآورده!/ این چه وضعیست که یک گروه مافیایی و فرزندانش اکران‌‌‌ را درخدمت گرفته‌اند و لابد فردا نوه‌هایشان می‌آیند دفتر پخش می‌زنند و باز فقط خودشان می‌خورند و لاغیر؟؟/شش سال از عمر دولت گذشته و هنوز معلوم نیست چه برنامه‌ای برای اکران دارد؟؟/در تمام حوزه‌های فسادزا، قوانین ضدانحصار داریم ولی هیچ قانون ضدانحصاری در حوزه اکران نداریم!/چرا یک فیلم حاکمیتی بعد از هشت هفته اکران باز هر هفته اکرانش تمدید می‌شود؟؟/چرا “خانه پدری” که بعد از مدتها مجوز اکران یافته فقط ۱۵ سینما در تهران دارد و حتی یک سینمای شهرستان به این فیلم نداده‌اند؟؟/چرا کمیته انضباطی اکران را اوت کردند و نگذاشتند کارش را انجام دهد؟؟/وقتی کمیته انضباطی اکران نداریم معلوم است که تخلفاتی مانند خرید بلیت برای بالا نگه داشتن کف فروش صورت می‌پذیرد/ چرا در ماههای اخیر هیچ هیات ناظر بی‌طرفی برای برخورد با تخلفات اکران نداشته‌ایم؟؟/اگر تا قبل از جشنواره، تکلیف نظام‌نامه تازه اکران مشخص نشود، انحصارگرایان، اکران نوروز۹۹ و عیدفطر سال بعد را هم می‌بندند و سر بقیه بی کلاه خواهد ماند!!

سینماروزان: آشفتگی روزافزون اکران سینماها و اعتراضات گاه و بیگاه سینماگران مستقل به بی‌عدالتی‌های موجود در اکران، موضوع بحث حبیب اسماعیلی و مسعود ردایی در شبکه خبر بود.

حبیب اسماعیلی مدیر پخش رسانه‌فیلمسازان بیان داشت: اگر آیین نامه اکران درست شود دیگر افراد حاضر در شورای صنفی نمایش نمی‌توانند به سینما جهت دهند و شورا فقط باید قوانین شفاف را اجرا کند. استفاده از هفت سرگروه برای اکران، یکی از مشکلات جدی اکران است. چرا هفت سرگروه باید به کل اکران جهت دهند؟؟ از آن طرف متاسفانه هیچ نظارتی بر اکران وجود ندارد. چرا یک کمیته نظارتی قوی برای اکران نمیگذارند؟؟

این پخش‌کننده باسابقه ادامه داد: وقتی کمیته انضباطی اکران نداریم معلوم است که تخلفاتی مانند خرید بلیت برای بالا نگه داشتن کف فروش صورت می‌پذیرد.

اسماعیلی افزود: انحصار افرادی که از تولید تا پخش و سینما را دراختیار گرفته‌اند پدر اکران را درآورده. ما نزدیک به سی دفتر پخش داریم ولی ۲۰ دفتر بیکارند چون یک حلقه پنج نفره در چندین دفتر پخش شریکند. در تمام حوزه‌های فسادزا، قوانین ضدانحصار ولی چرا قانون ضدانحصار در اکران نداریم؟؟ باید یک سلسله قوانین سفت و سخت برای مقابله با انحصار در اکران اتخاذ شود.

حبیب اسماعیلی خاطرنشان ساخت: چرا کمیته انضباطی اکران را اوت کردند و نگذاشتند کارشان را انجام دهند؟؟ چرا در ماههای اخیر هیچ هیات ناظری برای برخورد با تخلفات اکران نداشته‌ایم؟؟

مدیر رسانه‌فیلمسازان ادامه داد: یک راه ساده حل مشکلات اکران، ثبت قرارداد براساس تاریخ صدور پروانه نمایش است ولی از اجرایی کردن همین راه ساده نیز عاجزند.

حبیب اسماعیلی افزود: در خلاء آیین‌نامه قوی برای اکران است که کمیته انضباطی به محاق میرود و یک سری فیلم متعلق به همان حلقه معدود انحصارگرا میفروشد و مابقی فیلمها اصلا بهشان سانس نمی‌رسد که بفروشد. وقتی در فلان پردیس حتی در روزهای سه‌شنبه و آخرهفته به فیلمهای غیرمتبوع‌شان، سانسهای خوب آخرشب نمیدهند معلوم است که فیلم نمی‌فروشد. ای کاش فقط به اندازه ذره‌ای به فیلمهای همکاران هم احترام بگذاریم.

حبیب اسماعیلی با اشاره به اکران محدود “خانه پدری” گفت: چرا فیلم “خانه پدری” که بعد از مدتها مجوز اکران یافته فقط ۱۵ سینما دارد؟؟ چرا حتی یک سینمای شهرستان به این فیلم نداده‌اند؟؟ جز این است که حفره‌های آیین‌نامه اکران عامل مهجوریت چنین آثار شریفی است؟؟؟

اسماعیلی ادامه داد: روند غلط اکران است که سینماگران را وادار کرده به سمت کمدی‌های سطحی بروند و از تولید فیلمهای اجتماعی صاحب ایده دست بردارند.

اسماعیلی تاکید کرد: نیاز داریم که خیلی زود و قبل از جشنواره فجر تکلیف نظام نامه اکران و انتخاب ناظر و کمیته انضباطی را مشخص کنند تا لااقل جلوی تخلفات را بگیرند وگرنه انحصارگرایان، اکران عید نوروز و عیدفطر سال بعد را هم می‌بندند و سر بقیه بی‌کلاه خواهد ماند.

مسعود ردایی تهیه‌کننده سینما در اظهاراتی در شبکه خبر بیان داشت: بخش عمده افرادی که در شورای صنفی نمایش هستند سینمادارانی هستند که در دفاتر پخش سهم دارند. همین میشود که توزیع سانسها بیرحمانه میشود.

ردایی ادامه داد: وقتی در شرایط همزمان به یک فیلم روزی ۱۰ سانس در یک سالن میدهند و به فیلم دیگر فقط ۴ سانس معلوم است که فیلم دوم نمیفروشد و همین میشود که فقط یک اقلیت از اکران سود حسابی می‌برند و مابقی به فروش‌های متوسط و ضعیف بسنده می‌کنند.

ردایی افزود: همین حالا فیلمی حاکمیتی روی پرده است که بیش از ۸هفته روی پرده است و به بهانه‌های مختلف، باز اکرانش را ادامه میدهند و فیلمهایی را نیز داشته‌ایم که فقط بعد از دو هفته از پرده پایین آمده‌اند. این یعنی آن که قوانین اکران به دلخواه تفسیر میشود.

این تهیه‌کننده تاکید کرد: برای حل مشکلات اکران، آیین‌نامه اکران باید اصلاح شود و آیین نامه اصلاح‌شده نیز کاملا درست، اجرایی شود یعنی جلوی تفاسیر غلط از آیین‌نامه اکران را بگیرند. این چه وضعیست که یک گروه مافیایی و فرزندانش اکران‌‌‌ را درخدمت گرفته‌اند و لابد فردا نوه‌هایشان می‌آیند دفتر پخش می‌زنند و باز فقط خودشان می‌خورند و لاغیر؟؟

ردایی با اشاره به تناقضات اکران گفت: تجربه خودم از اکران فیلم “مالاریا” در هزارتوی اکران چیزی نبود جز اینکه وقتی میخواهند فیلمی را زمین بزنند حتی اگر ونیز رفته باشد و کلی تحسین جهانی شامل حالش شده باشد باز سالن نمیدهند تا نفروشد. من تجربه کمدی “سه بیگانه” را هم داشتم که بعد از دو سال توقیف، اکران یافت ولی حتی بدون تیزر تلویزیونی، شرایطی مفید برای اکران پیدا کرد.

مسعود ردایی خاطرنشان ساخت: دولت شش سال از عمرش گذشته و هنوز معلوم نیست چه برنامه‌ای دارد برای تولید یا اکران؟؟ چرا برای تولید فقط به دو یا سه نفر مدام حمایت میدهند و با بقیه کاری ندارند؟؟ چرا یک بهبود حداقلی به اکران نمیدهند تا لااقل آدمهای صاحب منفعت مدام وارد شورا نشوند؟؟




فرزاد موتمن با نقد ساختار اکران اظهار داشت⇐فروش فیلم‌ها در گیشه تعیین نمی‌شود، بلکه اتاق فکرهای دربسته(!) است که مشخص می‌کند هر فیلمی چقدر باید بفروشد!/وقتی به “مطرب” صدها سالن می‌دهند، به “چشم و گوش بسته” ۸۰ سالن و به “سمفونی نهم” ۴۰ سالن، معلوم است که از قبل تصمیم گرفته‌اند کدام فیلم باید بیشتر بفروشد!

سینماروزان: اعتراضات مکرر سینماگران به ساختار حاکم بر اکران همچنان ادامه دارد و رییس سینما هم هرچند از روی باز برای دریافت پیشنهادات اصلاحی جهت بهبود اکران سخن گفته ولی در عمل همچنان فقط گلایه‌هاست که به ساختار اکران شنیده می‌شود.

فرزاد موتمن کارگردانی که این روزها کمدی “چشم و گوش بسته” را روی پرده دارد تازه‌ترین سینماگر منتقد به اکران است.

فرزاد موتمن با انتقاد از ساختار اکران به “شهروند” گفت: اصولا فروش فیلم‌ها در گیشه تعیین نمی‌شود، بلکه در اتاق فکرهای بسته صاحبان سینما و پخش‌کنندگان است که مشخص و تصمیم‌گیری می‌شود که هر فیلمی چقدر باید بفروشد و در چند سالن و برای چه مدتی باید به نمایش درآید.

فرزاد موتمن ادامه داد: قطعا اختصاص تعداد مشخص سالن است که سرنوشت اقتصادی فیلمها را شکل می‌دهد چون فیلم‌های ما هیچ‌کدام براساس ویژگی‌ها و ارزش‌های تجاری‌شان نمی‌فروشند. غالب فیلم‌های ما اصولا این ویژگی‌ها را ندارند، حتی پرفروش‌ترین فیلم‌های ما.

این کارگردان افزود: تعداد سالن‌ها مهم‌ترین مولفه در فروش است، حتی در اکران الان هم می‌شود این موضوع را دید. ما هشتاد سالن داشتیم و “مطرب” بیش از صد سالن. پس طبیعی بود که ما هیچ رقمه فروش “مطرب” را نداشته باشیم. بعد مثلا “سمفونی نهم” نصف ما سالن داشت. این شرایط عجیبی را بر سینمای ما حاکم کرده.

موتمن تاکید کرد: به نظر می‌آید بی‌عدالتی عجیبی در اکران وجود دارد و آن هم این است که براساس یک‌سری پیش‌داوری‌ها از قبل تصمیم گرفته می‌شود که هر فیلمی چه تعداد سالن داشته باشد، به عبارت بهتر از قبل سرنوشت‌ اکران را تعیین می‌کنند. به نظرم باید سیستمی به وجود بیاید که اکران فیلم‌ها در شرایطی نزدیک به هم آغاز شود، بعد وقتی فیلمی با استقبال بیشتری روبه‌رو شد، تعداد سالن‌های آن فیلم افزایش پیدا کند.




جواد هاشمی با اشاره به آشفتگی اکران پاییز بیان داشت⇐اکران همزمان سه فیلم کودک با حداقل سانس و تبلیغات، به ضرر سینمای کودک است!!/تلویزیون به دلیل “موزیکال”بودن فقط ۴۰ تیزر به “تورنادو” داده!/برنامه‌ریزی ارشاد برای سینمای کودک در حداقل ایده‌آل‌ها قرار دارد/فیلمبرداری «شهر گربه‌ها» را به زودی تمام می‌کنم ولی هنوز پروانه ساختش صادر نشده!!/سرعت تولید از سرعت تصویب پیشی گرفته!!/وقتی رییس سینما در مراسم تقدیر از فعالان سینمای کودک شرکت نمی‌کند، معلوم است که سینمای کودک برایش اهمیتی ندارد!/به انتظامی هشدار می‌دهم که اگر به سینمای کودک توجه نشود، آینده سینمای ایران تعطیل می‌شود

سینماروزان: گره اکران با شروع فصل پاییز و افزایش مدام فیلمهای روی پرده، کورتر شده است. چینش نامناسب فیلمها و اکران همزمان سه فیلم کودک با حداقل سانس درحالی‌که بخش عمده سانس‌ها در اختیار یک کمدی بزن و بکوب قرار گرفته بر آشفتگی اکران افزوده است.

جواد هاشمی کارگردان یکی از سه فیلم کودک روی پرده با عنوان “تورنادو” با اشاره به آشفتگی اکران به “ایسنا” گفت: معتقدم برنامه‌ریزی وزارت ارشاد برای سینمای کودک در حداقل ایده‌آل‌ها قرار دارد و این نوع برنامه‌ریزی فقط به سینمای کودک ضربه می‌زند. باید توجه می‌شدند که سه فیلم مهم جشنواره کودک همزمان با هم اکران نشوند چون به هر حال از نظر همه، فصل مدارس بهترین زمان برای اکران فیلم کودک است ولی وقتی حداقل سانس و تبلیغات به فیلمهای کودک میرسد معلوم است که ضرر خواهیم کرد.

او با اشاره به اینکه خودش تمایل داشت در تابستان فیلمش را اکران کند، تاکید کرد: شرایط برای این کار فراهم نشد در حالی که سینماها باید بیشتر کمک می‌کردند. من خودم همین الان در ترافیک اکران هستم چون «تورنادو 2» را هم برای اکران آماده دارم و مراحل فنی آن تقریباً تا 15 روز دیگر تمام می‌شود. ضمن اینکه فیلمبرداری «شهر گربه‌ها» را هم به زودی تمام می‌کنم.

هاشمی ادامه داد:‌ این ایده‌ال است که در تابستان هم فیلم کودک اکران شود، اما متاسفانه خانواده‌های ما هنوز چندان مشتاق نیستند که بچه‌های خود را به سینما ببرند. در واقع بردن بچه‌ها به سینما در کشور ما دچار خدشه شده است. البته من سعی می‌کنم فیلم‌هایم را برای خانواده‌ها بسازم تا بچه‌ها و بزرگترها با هم لذت ببرند اما با این وضعیت اکران جوابی نمی‌گیریم.

کارگردان «پیشونی سفید» گفت: برای سینمای کودک باید برنامه‌ریزی درستی شود چون این شرایط آینده خوبی را برای سینما به همراه ندارد، اما متاسفانه وزارت ارشاد عقب‌تر از تولید است در حدی که هنوز مجوز ساخت «شهر گربه‌ها» را نگرفته‌ام چون انگار فیلمنامه خواندن در این وزارتخانه خیلی طول می‌کشد و  سرعت تولید سریع‌تر از سرعت تصویب است. با این حال قصد ندارم بگویم وزارت ارشاد به طور کامل به سینمای کودک بی‌توجه بوده اما انتظار ما بیشتر است. سینمای کودک می‌تواند آینده سینمای ایران را تضمین کند و اگر سینما رفتن برای بچه‌ها به عادت تبدیل نشود سینمای ما آینده خوبی نخواهد داشت.

جواد هاشمی در ادامه به مراسمی که برای تقدیر از فعالان سینمای کودک برگزار شده بود اشاره و اظهار کرد:‌ روزی که قرار بود در بنیاد فارابی فعال‌ترین تهیه‌کننده، موفق‌ترین کارگردان و پخش‌کننده در حوزه سینمای کودک تقدیر شوند، انتظار داشتم رئیس سازمان سینمایی کشور هم که دعوت شده بود، در آن جلسه شرکت می‌کرد چون حداقل به عنوان یک سینماگر متوجه می‌شدم که این سینما برایشان اهمیت دارد و دست‌کم درددل و حرف‌های اهالی سینمای کودک را می‌شنیدند، اما به نظرم برای آقای انتظامی این مسئله اهمیتی نداشت. از این بابت خیلی متاسفم و از همین طریق به ایشان هشدار می‌دهم اگر به سینمای کودک توجه نکنند، آینده سینمای ایران تعطیل می‌شود.

او در پایان با ابراز ناراحتی از وضعیت اکران فیلم «تورنادو» گفت: این فیلم خیلی مظلوم اکران شده و حتی در شبکه‌های سراسری نتوانستیم بیشتر از 40 تیزر بگیریم چون می‌گویند فیلم موزیکال است و تقریباً همین اندازه تیزر را هم در شبکه پویا به ما دادند. من 30 سال معلم بودم، بچه مسلمانم، فیلم موزیکال هم می‌سازم، کجا باید آن را تبلیغ کنم؟ سینمای کودک شاد و مفرح است، آیا باید فیلم غمگین بسازم که بتوانم فضای تبلیغاتی برایش بگیرم؟




واکنش حسین فرحبخش به توییت رییس سینما⇐خیلی بد است که صاحبان ۷ سرگروه برای کل اکران تصمیم می‌گیرند/سانسی کردن اکران فیلمها در پردیسها، خیانتی بزرگ در حق سینما بوده!/اوضاع اکران در شهرستانها به‌مراتب بدتر از تهران است چون در یک سالن، روزی ۵ فیلم نشان می‌دهند!!/در بلبشوی اکران، فیلمهای ضعیف لگدمال شده‌اند و فیلمهای متوسط هم به‌خاطر محدودیتها، نابود می‌شوند!/کسی که صاحب سینماست و به شورای صنفی نمایش می‌آید نباید هیچ منافعی در پخش و تولید داشته باشد!!/افق اصلاح نظام‌نامه اکران باید کمک به بهبود اکران آثار متوسط باشد

سینماروزان: توییت حسین انتظامی رییس سازمان مبنی بر لزوم اصلاحات در نظام‌نامه اکران با واکنش حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما مواجه شد.

حسین فرحبخش با تائید نظر انتظامی برای ایجاد اصلاحات در نظام‌نامه اکران به مرور برخی از مهمترین مشکلات نظام‌نامه فعلی اکران پرداخته است.

حسین فرحبخش به “جام جم” گفت: اینکه در نظام‌نامه اکران، هفت سرگروه را برای نمایش فیلم‌های سینمایی تعیین کرده‌اند و هفت نفر برای اکران کل آثار تصمیم می‌گیرند خیلی بد است. یکی از خیانتهایی که در نظام‌نامه اکران کرده‌اند و سالهاست که اعمال میشود، سانسی کردن فیلمهاست که هم خیانتی بزرگ به سینماست و هم به فیلمها و در درازمدت سینما را نابود میکند. متاسفانه برخی سودجویان در پردیسهای سینمایی، این سانسی کردن را عاملی میکنند که به برخی از فیلمها روزی فقط دو سانس دهند تا فیلمهای رفقای خود را به روزی ده سانس برسند؛ در حالیکه تمام فیلمها باید حداقل روزی شش سانس داشته باشند و به طور پیوسته دو هفته روی پرده باشند و اگر فروش نکرد تعویض شوند.

این تهیه کننده درباره پیشنهاد خود برای بهبود اوضاع اکران اظهار داشت: باید یک مجموعه ۱۵تایی برای اکران فیلمها قرارداد ببندند و این مجموعه در مدت دوهفته فیلم را به صورت فول سانس اکران کند و اگر فروش، خوب بود، اکران ادامه یابد.

تهیه‌کننده “کما” و “آواز قو” خاطرنشان ساخت: افق اصلاح نظام‌نامه اکران باید حمایت از فیلمهای متوسط باشد چون هیچ حمایتی نمیتوان از فیلم ضعیف کرد جز اینکه جلوی تولیدش را گرفت! این فیلم متوسط است که اگر نظام‌نامه اکران درست تدوین شود، اکران موفقتری خواهد داشت.

حسین فرحبخش در انتقاد از اوضاع فعلی اکران بیان داشت: الان وضعیت اکران چطور است؟ در بلبشوی اکران، فیلمهای ضعیف که لگدمال هستند، فیلمهای قوی که میفروشند و فیلمهای متوسط بخاطر محدودیتها کاملا نابود میشوند.

فرحبخش افزود: وضع اکران در شهرستانها به مراتب بدتر از تهران است چون یک سالن سینما از صبح تا شب، پنج فیلم نشان میدهد یعنی هر فیلم فقط یک سانس و این، فاجعه است در حالیکه این سینماها باید حداقل هر فیلم را یک هفته اکران کنند و اگر نفروخت جایگزین کنند.

کارگردان “زندگی خصوصی” و “مستانه” خاطرنشان ساخت: کسی که صاحب سینماست و به شورای صنفی نمایش میآید نباید هیچ منافعی در پخش و تولید داشته باشد و تا این منفعت‌طلبی باشد اوضاع اصلاح نخواهد شد.




اشاره معاون فرهنگی دهه شصت فارابی به آشفتگی اکران⇐این روزها اگر «مادر»علی حاتمی و «ناخداخورشید»ناصر تقوایی هم روی پرده روند، شکست می‌خورند چون بهشان سانس نمی‌دهند!!!

سینماروزان: نابسامانی اکران در سینماها که یکی از اصلی‌ترین دلایل آن وقوع تبعیضهای مختلف است، مدتهاست وجود دارد و با تغییر و تحولات در مدیریت سینمایی هم نه‌تنها این تبعیض‌ها برطرف نشده بلکه فقدان نیروی نظارتی برای جلوگیری از این تبعیضات، مشکلات را توسعه داده.

عبدالله اسفندیاری معاون فرهنگی فارابی در دهه شصت، دو سال قبل فیلمی با عنوان “نرگس مست” را تولید کرد ولی این فیلم هنوز نتوانسته شرایط اکران پیدا کند.

اسفندیاری با نقد اوضاع حاکم بر اکران به “مهر” گفت: در حال حاضر اکران در اختیار فیلم‌های کمدی است؛ فیلم‌هایی که البته عنوان «کمدی» را یدک می‌کشند اما در حقیقت مسخره هستند و برای فروش بیشتر در آن‌ها کارهایی انجام می‌شود که نمی‌شود نام آنها را فیلم گذاشت؛ فیلم‌هایی که نه قصه دارند و نه محتوا اما به بهانه یک سری حرکات ژانگولر تبدیل به فیلم‌های کمدی شده‌اند، با این وجود همین فیلم‌ها اکران را در اختیار گرفته‌اند و نمی‌گذارند فیلم‌های جدی اکران شوند، یعنی فرصت نمایش را از فیلم‌های جدی گرفته‌اند و فیلم‌های جدی در محاصره فیلم‌های کمدی هستند. به همین دلیل هم انتظار برای اکران «نرگس مست» تا به این حد طول کشیده است.

اسفندیاری توضیح داد: هرچند برخی از فیلم‌های جدی استثنائاً به فروش خوبی می‌رسند، اما فیلم‌های کمدی میدان بیشتری در اختیار دارند و در این میان فیلم‌های جدی آسیب می‌بینند. برای مثال پیش از این فیلم‌های جدی‌ای روی پرده آمدند که ما تصور می‌کردیم بتوانند به فروش مناسبی برسند اما یک فروش و اکران معمولی را پشت سر گذاشتند.

این تهیه کننده اظهار کرد: مدیریت کلان فرهنگی باید به گونه‌ای عمل کند که در کنار آن فیلم‌های به اصطلاح کمدی، آثار جدی هم به فروش خوبی برسند اما در این فضایی که ایجاد شده یقین بدانید اگر الان فیلم «مادر» به کارگردانی علی حاتمی و «ناخداخورشید» ساخته ناصر تقوایی هم اکران می‌شد، نمی‌توانستند به فروش خوبی برسند چون اصلا بهشان سانس نمیرسید یعنی بسیاری از فیلم‌های تاریخ ما در چنین شرایطی با استقبال مواجه نمی‌شدند چون این روزها سینماداران با یک سری معیارهای کلیشه‌ای مثل حضور بازیگران معروف و… تکلیف اکران را مشخص می‌کنند.

اسفندیاری تأکید کرد: ما ۲ جور اکران داریم یکی اکران هجومی و کوتاه‌مدت که برای همین فیلم‌های کمدی است و دیگری اکران تدریجی و بلندمدت که در طول زمان به موفقیت می‌رسد. بنابراین در حال حاضر ما مهندسی درست اکران نداریم تا همه نوع فیلمی در سبد سینماروها وجود داشته باشد.

وی در پایان گفت: در این میان برخی از فیلم‌هایی که حمایت جدی دارند، می‌توانند به فروش خوبی برسند که به نظرم باید این موضوع اصلاح شود تا همه فیلم‌ها اکران خوبی را پشت سر بگذارند.




یک کارگردان پیشکسوت با انتقاد از بی برنامگی مدیران برای سامان دادن به اکران گفت⇐چرا بهترین زمان اکران برای فیلمهایی است که با پولهای آنچنانی(!) ساخته میشوند؟؟/تنزل دادن روز ملی سینما به سطح «بلیت نیم بها» ترجمانی روشن از بدون برنامه بودن مسئولان سینمایی کشور است!!

سینماروزان: آشفتگی اکران و عدم توزیع منصفانه سانس میان فیلمها ماههاست که ادامه دارد و اسباب کم کاری و بیکاری بسیاری از سینماگران قدیمی شده و در مقابل مدیران سینمایی به جای حل این آشفتگی مدام از درجه بندی فیلمها و یکپارچگی شوراهای ممیزی حرف میزنند!!

کامران قدکچیان کارگردانی که فیلم تازه اش “جانان” گرفتار فیلمسوزی شده با انتقاد از شرایط نامناسب اکران به“جوان” گفت: موضوع اکرانِ بدِ فیلم‌هاست، به این معنا که در اکران فیلم‌ها تنوع رعایت نمی‌شود. این روز‌ها سینماداران به فروش گیشه توجه دارند و باید با این اتفاق مبارزه کرد و شرایطی فراهم آورد که تمام فیلمها حدی معقول از سانس داشته باشند.

او افزود: برخی فیلم‌ها با فیلم‌هایی که اکران می‌شوند، متفاوت هستند و فرصت اکران پیدا نمی‌کنند. فیلم من دو سال در صف اکران بوده و حالا در بدترین زمان ممکن اکران شده است، مشابه آن هم چندین فیلم اکران شده است که آن‌ها هم فروش خوبی ندارند.

کارگردان “آواز تهران” و “زخمی” اضافه کرد: در حال حاضر فیلم‌هایی در زمان مناسب و عالی اکران می‌شوند که با پول‌های آنچنانی، دستمزد‌های زیاد و سوپراستار‌های مطرح ساخته می‌شوند. چرا؟؟؟ در این باره آقای داوودنژاد هم مقاله‌ای از طرف کانون کارگردانان و تهیه‌کنندگان نوشته‌اند که منتشر شده است. درخواست ما از مدیران این است که واقعاً یک فکر و چاره‌ای برای اکران فیلم‌های کمی متفاوت داشته باشند تا میان فیلم‌های آنچنانی حرام نشوند.

قدکچیان افزود: واقعیت این است که تنزل دادن روز ملی سینما به سطح و تراز «بلیت نیم بها» ترجمانی روشن و بدیهی از بدون برنامه بودن مسئولان سینمایی کشور است. چه اینکه نیم‌بها شدن بلیت سینما در روز ملی سینما نمی‌تواند جبران‌کننده عدم اقبال مخاطبان به آثار سینمایی در طول سال باشد و مدیران سینمایی باید به فکر تولید و اکران مناسب آثاری باشند که مخاطب را با رغبت به سینما‌ها بکشاند نه اینکه در چنین رخداد فرهنگی مهمی آن‌ها را با ترفند آبنبات چوبی مکیدن به دیدن فیلم دعوت کنند.




اظهارات یک کارگردان قدیمی سینما در اعتراض به پشت خط اکران ماندن ۳ ساله فیلمی که از ریاضت اقتصادی اهالی فرهنگ میگوید⇐مدیر فارابی(تابش) دستور داد که فیلمم را تیرماه در گروه فرهنگ اکران کنند ولی قائم مقام فارابی(ایل بیگی) نپذیرفت!!/رییس شورای صنفی نمایش، یکشنبه قبل تماس گرفته و میگوید فیلمت را چهارشنبه اکران کن!!!/کدام دیوانه‌ای در جهان وجود دارد که به فاصله ۲ روز فیلمش را اکران کند!؟

سینماروزان: داستان دردسرهایی که فیلمهای خلاف جریان اصلی سینما برای اکران با آن مواجه میشوند همچنان ادامه دارد و مدام گلایه های صاحبان چنین آثاری طرح میشود بدون اینکه راه حلی عملی از سوی مدیران سینما برای حلش اندیشیده شود.

علی ژکان کارگردان قدیمی سینمای ایران که سابقه ساخت آثاری همچون “مادیان” و “سایه به سایه” را در کارنامه دارد سه سال پیش فیلمی به نام “اولین امضاء برای رعنا” را با نقد ریاضت اقتصادی حاکم بر اهالی فرهنگ ساخت که مدتهاست پشت خط اکران مانده.

ژکان با انتقاد از شرایط پیش آمده برای اکران فیلمش به “مهر” گفت: برای حل مشکل اکران به بنیاد سینمایی فارابی مراجعه کردم تا به کمک فیلم بیاید، چراکه ۵۰ درصد از مالکیت این فیلم متعلق به این بنیاد است. پیرو درخواستی که من دادم مدیر فارابی(علیرضا تابش) بلافاصله نامه‌ای داد که «اولین امضا برای رعنا» در سرگروه سینمافرهنگ که متعلق به فارابی است، در تیرماه اکران شود. نامه که صادر شد، قوت قلبی به من داد و من به پخش‌کننده فیلم(نیمروزفیلم) هم این موضوع را اطلاع دادم، تا مواد تبلیغی «اولین امضا برای رعنا» را آماده کنیم. خودم هم دست به کار شدم و تیزرها را ساختم.

ژکان با اشاره به مخالفت قائم مقام فارابی با اکران فیلمش افزود: بعد از آماده سازی تیزرها به من گفتند مسئول اکران فیلم قائم مقام فارابی(حبیب ایل بیگی)است و به اعتقاد ایشان در حال حاضر شرایط اکران مهیا نیست، چون فیلم‌های دیگری در نوبت اکران قرار دارند! در این زمان من عنوان کردم که اگر اکران فیلم‌ها بر اساس زمان تولید است، فیلم من خیلی زودتر تولید شده، اما شما فیلمی را اکران می‌کنید که تنها ۶ ماه از زمان ساخت آن می‌گذرد. ضمن اینکه برخی از فیلمسازان به نشان دادن برخی ابتذال‌های رایج در فیلم‌هایشان تن نمی‌دهند، بنابراین وظیفه بنیاد سینمایی فارابی این است که از چنین فیلم‌هایی حمایت کند.

ژکان با اشاره به دریافت پیشنهاد اکران در فصل مرده ابتدای محرم گفت: جالب است که بگویم محسن امیریوسفی رئیس شورای صنفی نمایش، یکشنبه هفته گذشته با من تماس گرفت و گفت می‌توانی چهارشنبه فیلمت را اکران کنی؟

ژکان ادامه داد: دو روز به من فرصت دادند فیلم را آماده اکران کنم، اما کدام دیوانه‌ای در جهان وجود دارد که به فاصله ۲ روز فیلمش را اکران کند!؟ آن هم فیلمی که بخشی از بودجه آن را خودم تقبل کرده‌ام؟ این چه حمایتی است؟

این کارگردان افزود: اگر «اولین امضاء برای رعنا» را به این شکل اکران می‌کردم ممکن بود نفروشد و آنگاه استدلال می‌آوردند که «ما همواره می‌گوئیم که فیلم‌های هنری نمی‌فروشد، پس بهتر است فیلم‌های تجاری ساخته شود» به همین دلیل تن به اکران ندادم.

علی ژکان خاطرنشان ساخت: دولت که متولی برنامه‌ریزی است، اساساً برای اکران آثار میانه برنامه‌ای ندارد. این سینما، سینمایی است که فیلم‌هایش با بودجه متعارف و اصول حرفه‌ای تولید می‌شود و در صورت اکران درست امکان بازگشت سرمایه هم دارد.




آیا برای مقابله با تخلفات اکران هم باید قوه قضاییه ورود کند؟؟⇐”سرخپوست” بعد از پایان ده هفته اکران همچنان در سینماهای مختلف به صورت فول سانس روی پرده است!!!

سینماروزان/مسعود احمدی: طبق آیین نامه رسمی اکران سقف نمایش هر فیلم در سرگروه هفت هفته و سقف نمایش بدون سرگروه ده هفته است و بعد از ده هفته اکران هیچ فیلمی جز برای سانسهای فوق العاده انتهای شب نباید در سینماهای زیر 7 سالنه روی پرده بماند.

براساس همین بند از آیین نامه اکران بوده که شورای صنفی نمایش به تمام سینماداران دستور داده با توجه به اتمام ده هفته ای اکران دو فیلم “سرخپوست” و “ما همه با هم هستیم” ، از روز 23 مردادماه این دو فیلم در سینماهای زیر 7 سالن نباید در سانسهای عادی اکران شوند و فقط میتوانند در این سینماها سانس فوق العاده داشته باشند.

با این حال نگاهی به سانسهای نمایش دهنده “سرخپوست” در روز 23 مرداد حکایت از آن دارد که برخی از سینماهای زیر 7 سالن و از جمله آستارا، آزادی، ملت، چارسو، ارگ تجریش، هروی سنتر، اریکه و تیراژه(2) همچنان “سرخپوست” را در سانسهای عادی خود روی پرده دارند.

ایجاد سقف ده هفته ای اکران در آیین نامه دلیلی نداشته جز باز شدن فضا برای اکران فیلمهایی که در هفته های اول نمایش خود قرار دارند. قاعدتا زیرپا گذاشتن این اصل، به ضرر فیلمهایی تمام میشود که در هفته های ابتدایی اکران خود قرار دارند چون سانس کافی بهشان نمیرسد.

اینجاست که باید کمیته انضباطی اکران ورود کند و جلوی تخلفات را بگیرد.
کمیته انضباطی مقابله با تخلفات اکران کجاست؟؟ بعد از گذشت پنج ماه از سال نباید بالاخره کمیته ای برای رعایت دقیق آیین نامه اکران و جلوگیری از تخلفات این چنینی به راه بیفتد؟؟؟

یا شاید به مانند آنچه مدیران سینمایی درباره جلوگیری از ورود سرمایه های مشکوک به سینماها گفته اند، برای مقابله با تخلفات اکران هم قوه قضاییه است که باید به ماجرا ورود کند؟؟؟




علیرضا رییسیان در اکران خصوصی “مردی بدون سایه” به صراحت بیان کرد⇐بنا بود فیلممان عیدفطر اکران شود ولی در آستانه ماه محرم هستیم و هنوز اکران به ما نرسیده!!!/مدیران فعلی سینما از اوضاع اکران بی خبرند و مدیران خانه سینما هم همتی برای بهبود اوضاع ندارند/افت فروش فیلمها، نتیجه تصمیماتی است که سازمان به تنهایی و بدون مشورت فعالان مستقل سینما میگیرد!/چرا اصرار دارند که تعدادی بالا از فیلم‌ها را به هر قیمتی و با حداقل سانس اکران کنند؟؟/میخواهند سر سینمای مستقل را ببرند ولی می ایستیم و مبارزه میکنیم!!

سینماروزان: وقفه های متعددی که در مسیر اکران “مردی بدون سایه” رخ داده باعث شد علیرضا رییسیان کارگردان و تهیه کننده این درام رازآلود اکران خصوصی فیلمش در پردیس کوروش را مجالی کند برای گلایه نابسامانی اکران.

علیرضا رئیسیان با انتقاد به شرایط فعلی حاکم بر اکران فیلم‌ها گفت: ما از عید فطر قصد اکران عمومی فیلم را داشتیم اما به کرات اکران مان به تاخیر افتاد تا حالا که به نزدیکی ماه محرم رسیده ایم.

  او با اشاره به افت فروش فیلم‌ها در مقطع فعلی، افزود: این عدم استقبال از سینما و افت فروش فیلمها، نتیجه تصمیمات و برنامه‌ریزی‌هایی است که سازمان سینمایی به تنهایی و بدون مشورت فعالان مستقل سینمایی گرفته است.

رئیسیان ادامه داد: چرا اصرار دارند که تعدادی بالا از فیلم‌ها را به هر قیمتی اکران کنند؟؟ با وجود اینکه تیزرهای فیلم ما از دو ماه قبل در سینماها در حال پخش است اما فیلم الان اکران شده است و این موضوع باعث کهنه شدن فیلم شد. واقعا چرا علیرغم اینکه ما با سرگروه قرارداد داشتیم، اکران فیلم به تاخیر می‌افتد؟

وی با انتقاد از وضعیت خودی و ناخودی حاکم بر اکران، ادامه داد: ما در آخرین دایره روابط قرار می‌گیریم که برای تصمیم‌گیران جذابیتی نداریم. ما به گونه‌ای توقیف موقت هستیم و هنوز نمی‌دانیم اکران را بعد از تاسوعا و عاشورا می‌توانیم ادامه دهیم یا خیر؟

کارگردان «مردی بدون سایه» اضافه کرد:  عدم آشنایی مدیران با فضای سینما و‌شرایط اکران و عدم همگونی صنف‌های مرتبط که هیچ تقاضا و همتی برای تغییر شرایط حاضر وجود ندارد از دلایل آشفتگی اکران است. فی الواقع مدیران فعلی از اوضاع آشفته اکران بی خبرند و مدیران خانه سینما هم همتی برای بهبود اوضاع ندارند!!

رئیسیان ادامه این وضعیت را تنها به سود کسانی دانست که در گود هستند و تصریح کرد: شرایط فعلی به نفع سینما نیست ولی کسی هم راضی به تغییر آن نمی‌شود!

این کارگردان صریح اللهجه تاکید کرد: من اهل مبارزه‌ام و آنقدر پافشاری می‌کنم تا به چیزی که می‌خواهم برسم. من برای اینکه فیلمم با شرایط خوب اکران شود، پافشاری می‌کنم و کوتاه نخواهم آمد.

او در پایان با تشکر از عوامل و بازیگران فیلمش گفت: به من گفته شد با این نحوه برخوردی که در اکران با شما شد، با وجود عواملی که در این فیلم حضور دارند، سر شما را بریدند ولی من می ایستم و باز مبارزه میکنم تا حق سینمای مستقل را بگیرم.




تهیه‌کننده «کاغذ بی خط» با انتقاد از رهاشدگی اکران گفت⇐قوانین اکران فقط برای آنهایی اجرا میشود که زور مدیران بهشان میرسد!!/چرا مدیران سینمایی برای کمک به ادامه اکران فیلمهایی که انبوه سانس نصیبشان شده، تبصره میتراشند؟؟/برای نظارت بر اکران به یک امام علی(ع) نیاز داریم که حافظ عدالت باشد و از روز جزا بترسد!!

سینماروزان: مشکل تبعیض میان فیلمها در اکران که باعث شده برخی فیلمها، روزانه صدها سانس داشته باشند و برخی 20 سانس هم ندارند، همچنان برای تهیه کنندگان مستقل دردسرآفرین است.

عده ای عقیده دارند باندهای سینمایی همه چیز را در اختیار دارند و با نفوذ خویش اکران سینمای ایران را در دست گرفته و به دیگران اجازه عرض اندام نمی دهند؛ وزارت ارشاد نیز در این زمینه موضعی خنثی و انفعالی دارد.

حسن توکل نیا تهیه کننده باسابقه سینمای ایران درباره راهکار اکران عادلانه فیلمها به «ملانصرالدین» گفت: ما برای نظارت بر اکران عادلانه فیلمها ناظرانی داشته ایم، ولی بعضا این ناظران مماشات کرده و با همه صاحبان فیلم، برخورد یکسان نداشته اند. برای نظارت بر اکران فردی را میخواهیم مانند حضرت علی(ع) که حافظ عدالت باشد و از روز جزا بترسد.

تهیه کننده «کاغذ بی خط» در جواب به این سوال که چرا وزارت ارشاد قاطعانه با سینماداران در خصوص اکران ناعادلانه فیلم ها برخورد نمی کند؟ توضیح داد: چون وزارت ارشاد با برخی از رانت ها کنار می آید و صله و غیرصله می کند. به طور کلی مسوولان ما به هرکس که زورشان میرسد قانون را برایش پیاده می کنند و به هر کسی  زورشان نمی رسد برای او تبصره ساخته و مدارا می کنند. چرا مدیران سینمایی برای کمک به ادامه اکران فیلمهایی که انبوه سانس نصیبشان شده، تبصره میتراشند؟؟ واقعا در روز جزا چه کسی به داد این مدیران خواهد رسید؟؟

توکل نیا درباره کم کاری برخی از دفاتر پخش در ماههای اخیر گفت: اکثر دفاتر پخش فعال، سینمادار هم هستند(رانت) و بدین واسطه اعتباری(به صورت حباب) نیز به مرور به دست آورده اند. اگر کسی فیلمش را به اینها ندهد به نوعی 30درصد اکرانش ازبین رفته است!

تهیه کننده «چند میگیری گریه کنی» و «دستهای آلوده» در پاسخ به اینکه چرا وزارت ارشاد براساس تاریخ صدور پروانه نمایش، فیلمها را به نوبت اکران نمی کند، اظهار داشت: به نظرم دیگر زمان نوبت بندی برای اکران فیلم ها تمام شده است. الان عرضه و تقاضا حرف اول را می زنند، ولی وزارت ارشاد میبایست اشخاص صالح را برای نظارت بر اکران انتخاب کند که علی وار کار خود را انجام دهند و البته از حمایت ارشاد هم برخوردار باشند وگرنه اوضاع به مراتب بدتر از این خواهد شد.

 

 




یکی از مدیران حوزه هنری در نوشتاری بیان کرد⇐مدتهاست چرخه اکران گرفتار مناقشات متعدد است ولی هیچ تلاشی برای اصلاح ساختار صورت نمی‌گیرد/انتظار می‌رفت با آمدن انتظامی افق‌های تازه‌ای باز شود ولی ظاهراً انتظامی هم در «محاق» اطرافیان واقع شده!!/در ترکیه بیش از ۲هزار سینما دارند و سالی ۱۰۰ فیلم تولید میکنند؛ در ایران فقط ۴۰۰ سالن داریم ولی سالی ۱۵۰فیلم تولید میشود!!!/وقتی سالنهای ما ظرفیت این حجم از تولید را ندارد چرا به جای ریخت و پاش‌های بی‌ثمر برای جشنواره‌های زاید و شوراهای متعدد، نهضتی در زمینه سینماسازی و توسعه زیرساخت‌ها ایجاد نمی‌شود؟

سینماروزان: مشکلات متعددی که در اکران وجود دارد و فیلمسوزی گسترده ای که در نتیجه تبعیض میان فیلمها در توزیع سالن و سانس صورت پذیرفته ماههاست ادامه دارد و متأسفانه هیچ کدام از مدیران سینمایی فعلی و قبلی نتوانسته اند حتی طرحی برای جلوگیری از تلفات بیشتر فیلمها در اکران داشته باشند.

یزدان عشیری مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری در نوشتاری با اشاره به معضل تولید بی رویه محصولات سینمایی و عدم وجود سالنهای کافی برای این حجم از تولیدات، از مدیران سینمایی خواسته است به جای خرج بودجه های میلیاردی برای جشنواره ها و شوراهای متعدد به سمت سالن سازی بیایند تا حجم تولیداتی که گرفتار فیلمسوزی میشوند، کمتر شود.

متن نوشتار یزدان عشیری را بخوانید:

چرخه اکران در همه این سالها و ماه‌ها یکی از سرفصل‌های مهم تصمیم گیری و بستر بحث و مناقشات در محافل سینمایی بوده و همواره است. دلیلش روشن است. «عدم توازن در تولید و زیرساخت‌ها».

ظرفیت سینماهای ما گنجایش این حجم از تولید بیرویه را ندارند. به خاطر همین همیشه سر صف اکران و جاگیری دعواست. عادت هم کردیم دست به اصلاح ساختار نزنیم و این کشمکش‌های تکراری و دنباله دار همچنان ادامه داشته باشد. از این رئیس سازمان تا رئیس بعدی. فرقی هم نمی‌کند دوره مهندس باشد یا دکتر. در بر همان پاشنه می چرخد.
به نظرم باید بازنگری اساسی روی تولید در سینمای ایران صورت بگیرد. انتظار می‌رفت با آمدن دکتر انتظامی با توجه به سابقه مدیریتیاش افق‌های تازه‌یی باز شود ولی ظاهراً اقای انتظامی در «محاق» اطرافیان واقع شده اند.
چالش اکران ریشه در چند بخش دارد. محتوای فیلم ها و عدم تنوع ژانر، ساختار کهنه و سنتی اکران و محدودیت زیرساخت ها. بر اساس آمار سالانه، بین ۷۰ تا ۱۵۰ فیلم در سینمای ایران تولید می شود. با احتساب مشارکت بخش‌های خصوصی و دولتی و خصولتی و سرمایه گذاری مستقیم تهیه کننده، کارگردان و بازیگر و … میلیاردها تومان صرف تولید این حجم از آثار در سال می‌شود.

از میان این آثار کمتر از ۴۰ درصد شانس اکران دارند و بیش تر آنها در حسرت اکران می‌مانند. با یک حساب سرانگشتی، با توجه به سرنوشتی که بسیاری از این آثار پیدا می کنند عملاً میلیارد تومان از سرمایه سینما دور ریخته می‌شود.
نکته قابل تامل، فرایندهای روی پرده سینماست. موجی از اثاری شبیه به هم با مضامین مشابه و بازیگران تکراری. فقط ضریب قوت و ضعف این اثار متفاوت است اما اغلب آنها با چاشنی طنز، هجو، اشارات و کنایه های جنسی، شوخی‌های فیزیکی و ادا و اطوارهای سبک و مسخره و … به سراغ تماشاگر می‌روند.

اضافه بر آن، کورس گذاری و رقابت فراگیری است که از سوی فیلمسازان برای تولید آثاری از این دست وجود دارد. بماند که پشت پرده خیلی از این آثار که بعضاً، گیشه های پر رونقی هم داشتهاند، سرمایه های مشکوک و پول‌های کثیف وجود دارد. این روند تا کی و به کجا ختم می‌شود؟ اساساً، نقطه پایانی برای این جریان پیش بینی شده است؟
ریشه این بحران و وخامت اوضاع به فقدان استراتژی هدفمند برای نیازسازی و ذائقه سازی از سوی سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر می گردد. شاهد وضعیت بغرنج رهاشدگی مدیریت و مهندسی تولید در سینما هستیم.
نگاهی به سینمای غرب نشان می‌دهد که افق تولید فیلم و سریال بر اساس نیازها و اولویتها صورت می گیرد. متولیان سینمایی و مسئلان متاسفانه، متوجه سینما نقش و جایگاه کارکردی کلان و فراگیر این رسانه نافذ و جریان ساز نیستند. سینمای غرب به صورت مشخص در ادوار مختلف بر اساس تئوریهای مشخص حرکت کرده است. در مقطعی به تاریخ سازی برای آمریکای بی تاریخ پرداخته که به آن نیاز داشت، در دوره‌یی بر روی اماده سازی افکار عمومی برای جنگ با ژاپن و آلمان و رویدادهای پیرامونی آن، در دوره جنگ سرد بر روی برجسته سازی سبک زندگی غربی و جامعه سرمایه داری و زیبا نشان دادن آن برای ایجاد حسرت و آرزو در بلوک شرق کار شده که موفق هم بودهاند و در سالهای اخیر بر روی تخریب چهره اسلام و مسلمانان با روایت سازی جعلی و ارائه تصویر دروغین از تروریسم.
سینمای ایران اما فاقد تئوری و استراتژی مشخص است. افق ندارد. تولیداتش در خدمت منافع ملی نیستند. از این رو، سینمایی داریم که فعال نیست و به شدت، منفعل است و در سال های اخیر در چنبره روزمرگی و گیشه دست و پا می زند. یکی از مهم ترین دلیل برای چالش اکران و عدم رغبت مخاطب با سینما همین عرصه محصولات مامربوط با دغدغده ها و دردهای جامعه است.
سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیاز دارد تا کارگروهی متشکل از روان شناسان اجتماعی و جامعه شناسان و اساتید رسانه بر روی نیازها و اولویت های اجتماعی رصد و مطالعه نمایند و در جدولی نیازهای سال سینمایی کشور را به صورت کلان اعلام نمایند.
سینما شاخص توسعه و پیشرفت هر کشوری است. جامعه شناسان کشورها را بر اساس نرخ مطالعه، تعداد مخاطبان سینماها و سینماروها، تعداد سالن‌های سینما و پراکنش آن ارزیابی می کنند. طبق استانداردهای جهانی برای هر ۱۰ هزار نفر یک سالن سینما لازم است. در ایران این رقم برای هر ۲۶۰ تا ۳۰۰ هزار نفر است. از سوی دیگر، بیش از ۱۰۸۰ شهر فاقد سینما هستند و فقط ۶۰ تا ۷۰ شهر سینما دارند. ۲۵ میلیون شهر نشین دسترسی به سینما ندارند که با احتساب روستاها این امار به ۴۶ میلیون نفر می رسد. وزیر ارشاد هم اخیراً گفتند ۸۸ درصد مردم به سینما نمی روند. شاخص سالانه سینما رفتن در ایران به طور متوسط ۰/۳ است یعنی به طور متوسط هر ایرانی هر ده سال سه بار به سینما می‌رود. شاید، باورش سخت باشد بیشترین جمعیت شهری استان تهران دسترسی به سینما ندارند. بر عکس استان قم که همگی دسترسی دارند. البته با این حال بیشترین تعداد سالن ها یعنی ۱۱۰ سالن در تهران واقع شده اند و استان هایی داریم که اصلاً سینما ندارند. سیستان و بلوچستان، کهکیلویه و بویر احمد و خراسان شمالی.

با این چشم انداز غم انگیز، آمار تولیدات سینمایی ما بعضاً سالی بیش از ۱۰۰ تا ۱۵۰ عنوان فیلم است و تعداد کل سالنهای سینمایی ما دور و بر ۴۰۰ سالن. در ترکیه ۷۰ تا ۱۰۰ عنوان فیلم تولید میشود در حالی که ۲ هزار و ۳۵۶ سالن سینما دارد و ۵۷ میلیون تماشاگر در سال. کشور امارات با یک میلیون جمعیت، ۳۰۰ سالن سینما دارد. کره جنوبی با ۴۸ میلیون جمعیت ۳۰۰۰ سالن سینما دارد. سال گذشته ۲۰۵ میلیون نفر در کره به سالن سینما رفته اند، یعنی بطور میانگین هر کره ای حدود سه و نیم بار در سال.
چرا یک عزم ملی برای توسعه زیرساخت‌ها در کشور فراهم نمیشود. البته نهادی مثل حوزه هنری به تنهایی از طریق بهمن سبز طی دو سال گذشته حدود ۴۰ سالن سینما و پردیس سینمایی را ایجاد و احیاء کرده است آن هم در شهرستانها آیا وقت آن نرسیده به جای جشنواره‌های زاید سینمایی، شوراهای متعدد و ناکارامد، بروکراسی‌های پیچیده، صرف هزینه ها و ریخت و پاش های بی ثمر، رضایت تراشی برای اطرافیان و دوستان به هر قیمت و … با ایجاد انقلابی در محتوای فیلمهای سینمایی و نگاه سخت گیرانه تر و کیفی تر، نهضتی در زمینه سینماسازی و توسعه زیرساخت‌ها ایجاد کنیم؟




انتقاد رسانه اصلاح طلب از بریدن سر فیلمهای مستقل توسط سوداگران اکران⇐چرا فیلمهایی مثل “کار کثیف” از همین ابتدای اکران محدودیت سالن دارند و در اغلب سینماها به صورت تک سانس به نمایش درآمده اند؟/اگر بناست به فیلمی سانس ندهند اکرانش نکنند بهتر نیست؟؟/در یک عرضه و تقاضای عادلانه نباید شرایط مناسب اکران برای تمام فیلم‌های مستقل فراهم شود؟

سینماروزان: هرچقدر هم که بدنه سینماگران از اوضاع آشفته اکران و بی عدالتی علیه سینمای مستقل بنالند باز مدیران سینمایی سرگرم راه اندازی شورا و جشنواره و ارائه آمار کمی از دستاوردهای خویشند.

در دل همین انفعال است که به ناگاه می بینیم فیلمهایی مستقل که به ظاهر با داشتن سرگروه اکران شده اند حتی ده سالن فول سانس بهشان نمیرسد تا به نفع فیلمهای حاکمیتی-مشکوک المنابع ذبح شوند.

روزنامه اصلاح طلب “شرق” با نقد اغتشاشات اکران نوشت: آنچه درباره تولیدات داخلی در شرایط نابرابر کنونی اهمیت بارز دارد، «عدالت فرهنگی» است. فیلمی که همه مراحل قانونی ساخت و تولید را طی کرده و اتفاقا مضمون و دست‌مایه و ساختار قابل قبولی دارد و مخاطبانش را جدی می‌گیرد و به شعور او توهین نمی‌کند، چرا باید جدا از نمایش عمومی دیرهنگام، در میان فیلم‌های دیگری که از شرایط به‌مراتب بهتر اکران (اعم از سرگروه و تعداد سالن‌ها و سانس‌ها) برخوردارند، گم شود؟ خسرو معصومی فیلم‌ساز قابل احترام و صاحب عقیده‌ای است که به‌جز یک مورد (پر پرواز) در دیگر آثارش همواره به اصول و چارچوب مشخصی که هم زبان سینما در آن رعایت شده و هم مضامین‌شان با بافت اقلیمی منطقه‌ای موردنظر او و طبقه‌بندی اجتماعی معاصر و روان‌شناسی آدم‌ها هم‌خوانی داشته، پایبند بوده است. «دوران سربی» و سه‌گانه «رسم عاشق‌کشی»، «جایی در دوردست» و «باد در علفزار می‌پیچد» و «خرس» از نظر استفاده درست و غیرتوریستی از فضا و مفاهیم اقلیمی و مناسبات فردی و اجتماعی آدم‌ها در کانون خشونت و نبود عدالت اجتماعی، جزء آثار شاخص کارنامه سینمایی او هستند. ولی متأسفانه می‌بینیم فیلم‌سازی با این دیدگاه و انضباط فکری و دغدغه‌های اجتماعی هنوز بعد از 33 سال فعالیت مستمر حرفه‌ای نتوانسته جایگاه روشن و تثبیت‌شده‌ای در سینمای بی‌ضابطه ما پیدا کند و فیلم «خرس» او همچنان (باوجود گذشت هفت سال از زمان ساختش) توقیف و امکان نمایش عمومی پیدا نکرده است.

این رسانه ادامه داد: «کار کثیف» به عنوان آخرین فیلم خسرو معصومی که در سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، از هفته گذشته اکران شده است. ولی متأسفانه با وجود برخی ارزش‌های محتوایی و فرمالیستی‌اش، فروش خوبی تاکنون نداشته که یکی از علل اصلی را در محدودیت سالن‌ها و تک‌سانسی‌بودن سینماهای نمایش‌دهنده علیرغم داشتن سرگروه باید دید. در چنین اوضاع و احوالی که سینمادار خودش می‌بُرد و می‌دوزد و سانس‌ها را به فراخور میزان فروش فیلم‌ها و اشتهار بازیگرانش و قالب بیانی‌اش (اعم از کمدی و…) کم و زیاد می‌کند، فیلم‌هایی در مایه‌های «کار کثیف» که وجوه فرهنگی‌شان غالب است به شکل بی‌رحمانه‌ای از نظر اقتصادی لطمه می‌بینند.اگر بناست به فیلمی سانس ندهند اکرانش نکنند بهتر نیست؟؟

این رسانه افزود: آیا در یک عرضه و تقاضای متعادل و عادلانه نباید شرایط مناسب اکران برای این‌گونه فیلم‌های مستقل فراهم و حتی سوبسید فرهنگی برای‌شان منظور شود؟ این در حالی است که فیلم «کار کثیف» قصه‌اش را بدون اعمال شاقه بیان می‌کند، همچنین بحران اجتماعی و ناهنجاری اقتصادی را عامل آسیب‌پذیری کانون خانواده و تن‌دادن به مهاجرت‌های بی‌‌پشتوانه می‌داند و نیز چند بازی خوب و چشمگیر از پدرام شریفی و مرحوم لوون هفتوان در آن می‌بینیم.




کارگردان درام ملتهب “کار کثیف” در برابر رییس شورای صنفی نمایش بیان کرد⇐متأسفم که از سینمای مستقل اجتماعی هیچ حمایتی نمی کنید!!

سینماروزان: درام “کار کثیف”خسرو معصومی در حالی روی پرده رفته که حمایت بی حساب و کتاب گردانندگان اکران از دو فیلم حاکمیتی-مشکوک المنابع و تخصیص هزاران سانس به آنها موجب مهجوریت شدید فیلمهای مستقل نظیر “کار کثیف” شده است.

این روند نامنصفانه باعث شده خسرو معصومی کارگردان “کار کثیف” در  نخستین اکران مردمی “کار کثیف” و پیش چشم محسن امیریوسفی رییس شورای صنفی نمایش که از جمله مهمانان این اکران بود به انتقاد از تبعیض اکران علیه فیلمهای مستقل بپردازد.

خسرو معصومی گفت: متأسفانه این روزها سینمای مستقل اجتماعی خریدار چندانی ندارد و در اکران هیچ حمایتی از آن نمی‌شود. امیدم فقط به مخاطبان است و امیدوارم در میان قدرت‌نمایی برخی از فیلم های کمدی‌، مخاطبان از «کار کثیف» حمایت کنند و مبلغ آن باشند.

وی در ادامه افزود: «کار کثیف» جزو سینمای داستان‌گو است و کاملا راستگویانه به یکی از معضلات روز جامعه یعنی بیکاری پرداخته و شاید هم راستگویی ماست که اسباب بایکوت در اکران را موجب شده است!

باید منتظر ماند و دید اظهارات سرراست خسرو معصومی درباره اکران پیش چشم رییس شورای صنفی نمایش اسباب بازبینی در روند اکران آثار مستقل و رفع تبعیضهای علیه آنان در اکران را موجب خواهد شد یا خیر؟؟




رییس شورایعالی تهیه‌کنندگان با انتقاد از تخصیص هزاران سانس به فیلمهای حاکمیتی-مشکوک‌المنابع بیان داشت⇐شرایط نابرابر اکران، کار را برای ادامه حیات صاحبان آثار مستقل، سخت کرده!!/صاحبان سرمایه‌های مشکوک شرایط اکران را به شدت متأثر کرده‌اند!!/چرا باید معدودی افراد، با رانت و قدرتهای مختلف بهترین زمان اکران را نصیب خود کنند؟؟/چرا سراسر تهران سنگفرش تبلیغات فیلمهای رانت‌خوار شده است؟؟!!/چرا دولت، قدرت غریبی را به برخی سرگروه‌های سینمایی داده؟!/مکانیزه کردن ساختار اکران فقط رانت تازه‌ای را ایجاد می‌کند/اگر به فکر نجات سینماگران مستقل هستند، تکلیف اکران را با برگزاری «قرعه کشی در فضایی عادلانه» مشخص کنند

سینماروزان: با ورود به ماه چهارم سال همچنان با گلایه های پرشمار سینماگران مستقل از تبعیضهای آشکار در اکران روبروییم. مسأله آنجاست که در یک روال نادرست از همان ابتدای سال برخی آثار حاکمیتی-مشکوک المنابع تقریبا دو تا سه برابر فیلمهای مستقل، سانس در اختیارشان قرار گرفت و همین باعث شد که شرایط ایجاد رقابت سالم میان فیلمها از بین برود.

با آغاز اکران عیدفطر هم نه تنها اوضاع بهتر نشد که با واسپاری هزاران سانس به دو فیلم حاکمیتی-مشکوک المنابع، شرایط برای صاحبان فیلمهای مستقل به بدترین شکل ممکن رسید؛ اتفاقی که با واکنش رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان هم روبرو شده است.

سید ضیاء هاشمی رئیس جامعه صنفی و دبیر شورای عالی تهیه کنندگان در پی انتقاد بخش گسترده ای از اهالی سینما مبنی بر بی عدالتی در نحوه اکران آثار سینمایی به «سینماپرس» گفت: در شرایط فعلی ساخت آثار سینمایی با مشکلات زیادی مواجه هستند اعم از هزینه های بالای تولید و دستمزدهای سربه فلک کشیده دوستان ما را دچار مشکلات عدیده کرده است و از سوی دیگر ما شاهد رقابت ناسالم تهیه کنندگان، پخش کنندگان و سینما داران هستیم.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «شوکران» و «روز فرشته» فزود: فیلم های سینمایی با گرفتاری‌ های متعدد پروانه نمایش دریافت می کنند اما در حوزه اکران با شرایط دیگری مواجه می‌شوند. فیلم‌ ها در شرایط یکسان ساخته نمی‌ شوند، برخی با رانت‌های دولت، برخی با پول های بادآورده و سرمایه های مشکوک ساخته می شوند این نوع تولیدات، شرایط اکران را هم تحت تاثیر قرار می‌دهند.

هاشمی سپس با بیان اینکه افرادی که با رانت فیلم  یا با پول‌های مشکوک و سرگردان فیلم ساختند با قدرت وارد میدان اکران می شوند تأکید کرد: هم اینک قابل مشاهده است برخی از فیلم‌های متعلق به رانتخواران که رانت دولتی دارند تهران را سنگفرش تبلیغات کرده‌اند. این نوع آثار با بقیه سینما که با اقتصاد ضعیف و تنها با توانمندی فکری ساخته شدند قابل رقابت نیستند و نابرابری فاحشی در اکران را شکل داده اند.

این سینماگر خاطرنشان کرد: اگر همه در یک شرایط تولید قرار داشتند در اکران هم شرایط یکسان و عدالت را تجربه می کردند اما این شرایط نابرابر در تولید و اکران این روزها کار را برای ادامه حیات برخی از صاحبان آثار مستقل سخت کرده است. امروز ما در یک رقابت ناسالم تهیه کنندگان، پخش کنندگان و سینما داران هستیم و در ۲ سال اخیر دولت یک قدرت غریبی را به یک سری سالن‌های سینما توزیع کرده (سرگروه‌ها) که مشکلات را برای آثار دوچندان کرده است.

رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان متذکر شد: معتقدم چاره رهایی از این وضعیت این است که فیلم‌ها تقسیم بندی شوند و سپس با قرعه کشی در فضای عادلانه تکلیف اکران مشخص شود.  فیلم‌هایی که به لحاظ فروش قدرت چندانی ندارند و نمی توانند گیشه را تسخیر کنند در یک گلدان قرار دهیم. فیلم های کمدی را به ۲ دسته طبقه بندی کنیم. فیلم‌هایی که به فروش بالا دست می‌یابند و قدرت تسخیر گیشه دارند همچنین فیلم‌های کمدی که کمتر توان جذب مخاطب را دارند و اسامی آن‌ها را در ۲ گلدان قرار می دهیم. فیلم های کودک و نوجوان را در یک گلدان قرار می دهیم اگر فیلم اکشن داشتیم در یک گلدان قرار می دهیم و فیلم های اجتماعی هم به ۲ دسته طبقه بندی می کنیم فیلم های اجتماعی با پایان بندی تلخ که توان کمتری در جذب مخاطب دارند در یک گروه و فیلم های اجتماعی ای که قدرت جذب مخاطب بیشتری دارند در یک گلدان قرار می دهیم و در نهایت برای هر دوره ۳ ماهه قرعه کشی برای اکران صورت گیرد تا بتوان به عدالت در اکران با وضعیت موجود برسیم.

وی برای دست یابی به طبقه بندی درست فیلم ها گفت: برگزیدگان ۲ صنف تهیه کننده و سینمادار می توانند فیلم‌ها را سرند اولیه کنند و بعد به نتیجه می رسیم که فیلمها در چه وضعیتی قرارد دارند. این نوع قرعه کشی برای برنامه  حال،   آینده و به زودی صورت گرفته تا تکلیف سه ماه آینده اکران روشن شود. با این روش اکران عید هم به درستی انتخاب می‌شود!! چرا باید برخی افراد با رانت و قدرت های مختلف بهترین زمان اکران را نصیب خود کنند؟؟ اگر شرایط تولید برای همه یکسان بود و هیچ رانتی (دولتی و خصوصی) وجود نداشت شرایط عادلانه در اکران متفاوت بود.

دبیر شورایعالی تهیه کنندگان در خاتمه درباره مکانیزه شدن سیستم اکران گفت: با این روش به عقیده من ایجاد رانت می‌شود زیرا دولت میتواند تصمیم بگیرد کدام فیلم را زودتر پروانه نمایش بدهد و کدام فیلم را دیرتر پروانه نمایش ارائه دهد، مکانیزه از این قسم ایجاد رانت می کند و خطرناک تر است و باعث فساد می شود.




یک پخش کننده با اشاره به انفعال دولت در سامان دادن به اکران گفت⇐وقتی یک ماه و نیم از سال میگذرد و تازه شورای صنفی نمایش تشکیل جلسه میدهد معلوم است که امکان آینده‌نگری برای اکران وجود نداشته باشد!!!/با ورود مدیران جدید به ارشاد نه تنها مشکل اکران حل نشده بلکه اکران گرفتار سعی و خطای مدیران جدید شده!!!

سینماروزان: در سالهای گذشته در تمام ایام سال که گلایه های سینماگران از چینش اکران را شاهد بودیم لااقل در ایامی مانند نوروز و عیدفطر انتقادات به حداقل میرسید ولی امسال تبعیضهای اکران از همین ابتدای سال و مثلا در اکران عیدفطر است که انتقادبرانگیز شده.

سعید خانی مدیر پخش “خانه فیلم” با اشاره به ایرادات سیستم اکران در سینماها عنوان کرد: با توجه به اینکه میزان تولیدات سینمای ما از امکانات نمایشی بیشتر است، طبیعتاً در چرخه اکران مشکلاتی پیش می‌آید چراکه با شرایط فعلی و باوجود افزایش سالن‌های سینمایی، سالی حدود ۱۳۰ فیلم تولید می‌شود اما حداکثر هشتاد فیلم به مرحله اکران می‌رسند و بقیه فیلم‌ها که نزدیک ۵۰ فیلم می‌شود اساساً امکان نمایش پیدا نمی‌کنند ضمن اینکه در این میان یک سری از آثار به اکران مطلوبی دست پیدا نمی‌کنند و این باعث می‌شود برخی ناراضی باشند.

این پخش‌کننده با انتقاد از انفعال مدیریتی تأکید کرد: از سوی دیگر یکی از مشکلات ما این است که سیستم مدیریتی هیچگاه منسجم نیست برای مثال در ابتدای امسال هرچند یک ماه و نیم از سال گذشته بود ولی شورای صنفی نمایش هنوز تشکیل جلسه نداده بود و با وجود فروش خوب اکران نوروزی هیچ آینده‌نگری برای اکران دوم عید صورت نگرفت، همین باعث شد نمایش برخی فیلم‌ها با ماه رمضان مقارن شود. یعنی در سیستم ضعیف اکران، هم بحث عرضه و تقاضا دخیل است و هم کیفیت مدیریت. این ضعف همیشه وجود دارد به طوری که با ورود هر مدیری به ارشاد نه تنها این سیستم بهبود پیدا نمی‌کند بلکه آن مدیر در پی این است که با سعی و خطا برنامه‌های خود را اجرا کند و همین موضوع باعث می‌شود فیلم‌ها دیده نشوند و صدمه بخورند.

خانی عنوان کرد: هرچند برخی عنوان می‌کنند که سینماداران در این چرخه مقصر هستند اما این حرف به صورت کلی درست نیست با توجه به اینکه هزینه سالن‌داری به شدت بالا رفته است سینماداران به دنبال فروش بالای آثار هستند و ناخودآگاه ممکن است به فیلمساز جهت بدهند که چه فیلمی بسازد!

وی افزود: مگر می‌شود سینمادار فیلمی را که تماشاچی از آن استقبال می‌کند، به نمایش نگذارد؟ به همین دلیل نمی‌توانیم بگوییم سینمادار تعیین می‌کند که چه فیلمی بفروشد یا نفروشد و باید یک سری عوامل دست به دست هم بدهند که آن فیلم بفروشد و صرفاً سینمادار در این مساله دخیل نیست.