1

#پرونده_باز_است(کیومرث پوراحمد/علی قائم مقامی)؛ قصاص، مرخصی نداره!

سینماروزان/حامد مظفری:

+شروع خوب و ورود به‌موقع به ماجرا

+انعکاس واقع‌گرای حس و حال دارالتادیب و تصویر قابل قبول از زندگی جماعت دربند

-شاید فضای داستانی روزآمد نباشد و قدری تداعی کانونی‌های دهه شصت باشد

+تجربه قبلی در ساخت آثار نوجوان اسباب تسلط در کار با بازیگران نوجوان شده

+بازی‌ علی باقری در نقش پدر قاتل؛ چه خوب و بی اغراق پیرمردی دچار لکنت را اجرا کرده! باقری آن قدر در نقش فرورفته که در نماهای نهایی اشک مخاطب را درمی‌آورد؛ اگر انصاف باشد، باید کاندیدای سیمرغ شود.

+به جای حرّافی به سبک موسوم تلاش کرده تا می‌تواند پلان بگیرد برای آنچه بر سر نوجوانش رفته…

-اغراق بیهوده محمدرضا غفاری و شادی مختاری در القای حس

+بازی‌ های به‌اندازه بازیگران دارالتادیب که کنترل شده و به‌انداره و بی ادا و اطوار، کار خود را انجام می‌دهند

+رفت و برگشت‌های متعدد به علقه موسیقی با حضور حمیدرضا یراقچیان به عنوان استاد

+بازگشت کارگردان به فضایی تین‌ایجری که تجربه‌اش را در لنگرگاه، شرم، صبح روز بعد و قصه های مجید داشته باعث گردیده قابل تحمل پیش برود.

+چرکی سوءرفتارهای درون دارالتادیب را با بردن دوربین به درون تداعی کرده، بی‌پروا از ممیزی

-جواد طوسی در نقش قاضی چرا شبیه فیلم‌های کیمیایی حرف می‌زند؟

+پایان‌بندی تامل برانگيز درباره قصاص با فریاد #تمامش_کنید؛ حضور اصغر رفیعی‌جم با کوله‌بار تجربه، اینجا خودش را نشان داده

پرسش

–نماهای متعدد و متنوع دارالتادیب و قزلحصار کاملا در لوکیشن‌های واقعی ضبط گردیده! این، امکانی است که برای همگان فراهم است یا ویژه خواص؟

پرونده باز است و مساله قصاص نوجوان
پرونده باز است و مساله قصاص نوجوان