سینماژورنال: تازه ترین سریال مهران مدیری “در حاشیه” هرچند از همان فصل اول هم سوژه دندان‌گیری را در دستور کار قرار نداده بود و قسمت به قسمت بیشتر از قبل مخاطبان را به این باور می‌رساند که از مدیری “مرد هزارچهره” و “شبهای بررره” فقط سایه ای باقی مانده اما نویسنده این کار امیرمهدی ژوله تازه یک سال پس از روی آنتن رفتن فصل اول سریال و البته بعد از هجمه فراوانی که از سوی مخاطبان نثار فصل دوم “در حاشیه” شده به تک نگاری اجتماعی درباره سریال پرداخته است.
به گزارش سینماژورنال به مانند همه این تک نگاریها هم همواره کمترین تقصیر برعهده عوامل این کار و از جمله جناب ژوله است و البته که ایشان و همکاران‌شان علاقه ای به نوشتن “در حاشیه2” نداشته اند و به خاطر تعهد تهیه کننده کار را ادامه داده اند.
امیرمهدی ژوله که در تک نگاری اش “توجیه” را “توجیح” نوشته و “عجیب و غریب” را “عجیب و قریب”(!!!) فداکاری تیم نویسندگان این کار در همراهی با تهیه کننده عین “پهلوانی” دانسته است!
کیفیت مجموعه و اعتراف دیرهنگام ایشان را که کنار بگذاریم همین که همین تک نگاری هم به انگیزه دعوت مخاطبان به رأی دادن به “در حاشیه” در نظرسنجی برنامه “سه ستاره” صورت گرفته، عیار پهلوانی این آقای نویسنده را مشخص می سازد.
عجبا که ایشان “در حاشیه” را که نه فقط یک فصل که در دو فصل روی آنتن رفت کنار “سرزمین کهن” که در میانه پخش به ناگاه توقیف شد قرار داده اند و از مخاطبان خواسته اند به “در حاشیه” رأی دهند تا از این به بعد سریالی به سرنوشت “در حاشیه” و “سرزمین کهن” دچار نشود!!!
سینماژورنال متن کامل این تک نگاری را منتشر می کند:
من تا الان راجع به مجموعه در «حاشیه 2» حرفی نزده بودم ولی الان دوست دارم بگویم که ما یک سریال متوقف شده «در حاشیه 1» را با آن حواشی تمام‌ناشدنی داشتیم با کاراکترهایی که مردم دوست داشتند، با این توضیح که ادامه‌ی کار در بیمارستان ممکن نبود، حتی روپوش سفید‌پوشیدن هم امکان‌پذیر نبود.
چند طرح جایگزین مثل تیمارستان و خانه سالمندان و بنگاه اقتصادی و … هم مورد تایید قرار نگرفت. تنها گزینه ادامه مسیر و فرستادن آنها به بیمارستان و تادیبشان بود. ما از اول می‌دانستیم که فضای تلخ و سنگینی در زندان خواهیم داشت . از حضور خانم‌ها و قصه‌های خانوادگی محروم خواهیم بود و از همه مهم‌تر بزرگ‌ترین ویژگی «در حاشیه 1 » یعنی نقادی را نخواهیم داشت.
فشار آن توقف و طولانی شدن آن پروسه تولید و فضای کار که کم‌کم غیرهمدلانه و غیردوستانه شده بود و امیدی که به بازخورد‌های مثبت ادامه کار در یک فضای جدید وجود نداشت نتیجه‌اش این بود که آقای مدیری از ابتدای کار بازی نکرد، آقای رادش از قسمت پانزدهم از کار جدا شد و آقای غفوریان و رضوی تا قسمت نوزدهم در کار ماندند.
طبیعتا ما به عنوان گروه نویسندگان بیش از همه و پیش از همه تمایلی برای نوشتن “در حاشیه دو” در این فضا و با این شرایط نداشتیم.
وقتی تعهد سنگینی برای ادامه‌ی کار روی دوش تهیه‌کننده بود پس ما یا علی گفتیم و با همه چیز‌هایی که داشتیم و نداشتیم وسط میدان آمدیم. قصه‌ها و بچه قصه‌ها و روابطی که درست کردیم چندین بار داستان را براساس نبودن یا رفتن بازیگران بازنویسی کردیم نه برای این‌که مثل در حاشیه یک سروصدا کنیم و بترکانیم فقط به این امید که این تعهد را آبرومندانه به انجام برسانیم.
اینها توجیح{احتمالا منظورشان “توجیه” بوده} نقاط ضعف “در حاشیه2” نیست که ما بیشتر از همه به آن واقفیم. اینها درد دل‌هایی است که بدانید ما در چه شرایطی چکار کردیم.
از مشکلات مالی پروژه و اصلاحات پخش و به هم ریختن سر و ته تمام قسمت‌ها می‌گذرم و به این بسنده می‌کنم که “در حاشیه 2” نه اندازه توانایی این گروه بود نه در شأن لیاقت شما. و این‌که یادآوری می‌کنم بچه‌های نویسنده این کار چه در ایستادن کنار تهیه‌کننده، چه در انعطاف‌پذیری در مقابل تغییرات عجیب و قریب{احتمالا منظورشان “غریب” بوده} و چه در تلاش برای جنگیدن بی‌شمشیر و سپر، سنگ تمام گذاشتند و پهلوانی کردند.
حالا اما مجموعه “در حاشيه 1” در نظرسنجي بهترين سريال سال قرار داره. من دوست دارم بدون توجه به انتظاراتي كه در سري دوم مجموعه برآورده نشد و در اعتراض به توقف مجموعه “درحاشيه 1” به عنوان يه طنز نقادانه در اين نظرسنجي شركت كنيد. شايد كه بعد از اين سريالي به سرنوشت “در حاشيه” و “سرزمين كهن” و غيره دچار نشن.