ممیزی چندباره فیلمنامه‌ای مرتبط با کولبران! چرا؟
سینماروزان/احمد محمداسماعیل: عدم صدور پروانه ساخت فیلمی با مضمون کولبران کرد، ماهها بعد از ارائه فیلمنامه، جای پرسش ندارد؟
به گزارش سینماروزان، “شلیک به اسب لنگ” عنوان تازه‌ترین فیلمنامه خسرو معصومی است با داستانی تراژیک و درعین حال واقع‌گرا از زندگی کولبران کرد!
فیلمنامه “شلیک…” تاکنون دو بار توسط اداره نظارت ارشاد رد شده و با وجود بازنویسی، همچنان پروانه ساخت این فیلم صادر نشده.
“شلیک به اسب لنگ” برای یک فیلم صد دقیقه‌ای نوشته شده ولی ممیزی‌های اداره نظارت چندین سکانس و ده‌ها دیالوگ فیلم را گرفتار حذف و تعدیل نموده!
چرا این همه ممیزی درباره سوژه‌ای کاملا به‌روز اعمال می‌شود؟ مگر سراسر فضای رسانه‌ای چه رسمی و چه غیررسمی، پر نیست از روایت دردهایی که کولبران مرزنشین تحمل می‌کنند؟
مگر نه اینکه حجم فشار وارده به کولبران آن قدر بوده که رییس یکی از مهمترین بنیادهای حاکمیتی را به واکنش و درنهایت سر دادن وعده حمایت از کولبران واداشت؟ پس چرا مدیران نظارتی سینمای ایران این قدر علاقمند سانسور چنین مضمونی هستند؟
کارگردانی بناست درباره کولبران فیلم بسازد که کارنامه‌ای روشن در سینمای ایران دارد و فیلمهایی نظیر “رسم عاشق کشی”، “باد در علفزار می‌پیچد”، “دوران سربی” و “کار کثیف” را ساخته که هر کدام در نوع خود دغدغه‌های مردمانی دور از مرکز را روایت می‌کنند.
چرا در ساختار ممیزی سینمای ایران، کارگردانان حتی بعد از سالها تجربه روشن باز باید محک ممیزی بخورند؟ خسرو معصومی سابقه ساخت فیلم “خرس” را هم دارد که روایتی دردناک داشت از زندگی یک رزمنده ولی توقیف شد تا نسخه قاچاق آن، فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای را درنوردد!؟؟ حالا باز فیلمنامه‌ای آسیب‌شناسانه از او در اداره نظارت مانده…
گرفتار کرونا و تعطیلی سینماها و رکود کامل سینما هستیم و باز ممیزان دست از جرح و تعدیل برنمی‌دارند. انگاری لذت‌بخش‌ترین کار دنیا همین است که به جای حرکت سازنده برای رفع مشکلات معیشتی انبوه سینماگران، یا جشنواره‌های پربریز و بپاش برگزار کنند یا آثار تولیدنشده سینماگران را زیر تیغ ممیزی ببرند؟؟