علیرغم انتقادات محمد نیک‌بین، علیرضا داوودنژاد، منصور لشکری‌قوچانی، محمد احمدی، حسین فرحبخش و مهدی صباغ‌زاده از «فیلم سوزی» پاییزی⇐غلامرضا موسوی: فیلمسوزی دروغ است!⇔پرسش اول: آیا معنای همراهی صنفی این است؟/پرسش دوم: اگر موسوی عضو شورای صنفی نمایش نبود باز هم این گونه سخن می‌گفت؟/هشدار: وای به آن روزی که یکی از آثار موسوی گرفتار تراکم اکران شود!
سینماروزان: باز کردن ورودی اکران در نیمه دوم توسط شورای صنفی نمایش، تراکمی بالا را به اکران پاییزی داده و موجب شده همین حالا همزمان با هم نزدیک به 20 فیلم روی پرده باشند.
به گزارش سینماروزان این شلوغی روندی را رقم زده که در نتیجه آن به برخی از فیلمها سالن و سانس کافی نمیرسد و نمیتوانند فروشی منطقی داشته باشند؛ اگر آمار سینماهایی که در اختیار فیلمهای مختلف روی پرده است را هم مرور کنیم به اختلافی بالغ بر 100 سالن بین بالا و پایین می‌رسیم که خود گواه تراکم اکران و پدیده ایست به نام «فیلم سوزی».
در یک ماه گذشته سینماگرانی مختلف از رویه شورای صنفی نمایش در ایجاد فیلم سوزی انتقاد کرده بودند؛ از محمد نیک‌بین، علیرضا داوودنژاد، منصور لشکری قوچانی گرفته تا محمد احمدی، حسین فرحبخش و مهدی صباغ‌زاده این وضعیت را نقد کردند.(اینجا و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا را بخوانید)
در این شرایط غلامرضا موسوی از شرکای فیلمیران که صاحب تجربیاتی در تهیه کنندگی هم هست در گفتگویی با «ایلنا» با تیتر «فیلمسوزی دروغ است» اساسا فیلمسوزی را زیر سوال برده و بیان داشته است: اعتقادی به فیلمسوزی ندارم. هم‌اکنون که بحث‌هایی همچون فیلمسوزی مطرح شده 16 فیلم به صورت همزمان اکران هستند. آیا این تعداد فیلم با توجه به تعداد سالن‌های سینما زیاد است؟! دو گروه بحث فیلمسوزی را راه‌اندازی کردند. گروهی که می‌خواهند آثارشان را در آینده اکران کنند و قصد دارند با راه‌اندازی چنین مباحثی در رسانه‌ها مطرح شوند و گروه دیگر کسانی هستند که تلاش کردند فیلم‌هایشان به فروش خوبی برسند اما مخاطبان از آنها استقبال نکردند و برای توجیه سرمایه‌گذاران خود بحث فیلمسوزی را راه‌اندازی کردند.
اینکه تهیه کننده ای به نام غلامرضا موسوی بیش از آن که با همکاران تهیه‌کننده‌اش سمپاتی داشته باشد، همراه با شورای صنفی نمایش از عدم وجود فیلم سوزی بگوید عجیب به نظر می‌رسد!
البته که ایشان به غیر از حضور در فیلمیران در شورای صنفی نمایش هم حاضر است و شاید به همین خاطر اساسا فیلمسوزی را قبول ندارد اما وای به حال آن روزی که در اثر گردش زمین، موسوی خود تهیه کننده فیلمی باشد که در آشفتگیهای اکران حتی ده سالن هم به آن نرسد. آیا در آن روز موسوی می‌تواند از همکارانش انتظار همراهی صنفی را داشته باشد؟