صد سال پس از فاجعه قحطی بزرگ ایران و دو سال بعد از اکران «یتیم خانه ایران»⇐بالاخره BBC بدون اشاره به نقش انگلیس، به وقوع فاجعه مذکور اعتراف کرد
سینماروزان: سرانجام پس از یکصد سال که از فاجعه قحطی بزرگ در ایران می‌گذرد و دو سال بعد از اکران “یتیم خانه ایران” که در آن ابوالقاسم طالبی کوشیده بود با مدیریت فیلمبرداری اصغر رفیعی جم به بازنمایی آن فاجعه بپردازد، رسانه بریتانیایی BBC ، به وقوع چنین مصیبتی در تاریخ معاصر ایران اعتراف کرد.
به گزارش سینماروزان و به نقل از “کیهان” گرچه طبق معمول و روال همیشگی «بی‌بی‌سی»، اعتراف فوق‌الذکر با تحقیر ایرانی و ایرانیان بود و در تیتر مطلب نوشتند: «خوردن گوشت انسان در سرزمین گرسنگان» و سعی کردند ضمن پنهان کردن رقم قربانیان این قحطی نقش اصلی و محوری بریتانیا را در این نسل کشی حذف نمایند.
در مطلب یاد شده، «بی بی‌سی» فاجعه قحطی بزرگ در ایران که طی جنگ جهانی اول و سال‌های 1917 تا 1919 اتفاق افتاد را بسیار دردناک خوانده و از قول احمد کسروی «بدترین خشکسالی تاریخ ایران» لقب داد و زیرکانه ابراز داشت که «این تاثیرگذارترین رویداد یک قرن اخیر از خاطره ایرانیان محو شده» اما از علت اصلی آن سخنی نگفت و به یک حدس و گمان متوسل گردید که: «شاید هم آنقدر دردناک بوده که حافظه جمعی می‌خواسته آن را فراموش کند!» «بی بی‌سی» نمی‌گوید که دلیل این فراموشی، سانسور چنین فاجعه‌ای از صفحات تاریخ کتب و روزنامه‌ها و نشریات و رسانه‌ها توسط رسانه‌هایی مانند «بی بی‌سی» و نوکران یا شیفتگان داخلی‌شان در ایران بوده است.
طرفه آنکه وزارت امور خارجه انگلیس برخلاف روالی که در انتشار اسناد محرمانه‌اش اعلام نموده که پس از گذشت 30 سال، آنها را منتشر نماید اما در مورد دو مقطع زمانی سال‌های 1917 -1919 (یعنی دوران قحطی بزرگ) و سال‌های ابتدایی دهه 1950 که کودتای 28 مرداد 1332 در آن اتفاق افتاده، اسناد مربوطه را غیر قابل نشر دانسته و انتشار آن را به سال‌های پس از 2050 میلادی موکول کرده است!
«بی بی‌سی» بخش کوچکی از خاطرات داناهو، افسر اطلاعاتی ارتش بریتانیا از صحنه‌های تکان‌دهنده‌ای که در ایران از قربانیان قحطی مشاهده کرده را در مطلب خود درج نموده اما شرح نمی‌دهد که در آن سالها، سرزمین ایران به طور کامل در اختیار ارتش بریتانیا و دولت انگلیس قرار داشت و علت اصلی قحطی از سوی همین دولت فخیمه بریتانیا، طراحی و اجرا شد و قابل تامل آنکه در توضیح علت قحطی می‌نویسد: «… روس‌ها در بسیاری جاها، انبارها را مهر کرده و آنچه گندم و جو یافتند برای خود گرفتند…»!
این در حالی است که در سال 1917 و پس از انقلاب اکتبر، نیروهای روس که تا آن زمان براساس قرارداد 1915، ایران را مابین خود و انگلیس تقسیم کرده بودند، سرزمین ایران را ترک کرده و کلیت ایران در اختیار دولت بریتانیا قرار می‌گیرد. یعنی در زمان قحطی بزرگ که از سال 1917 شروع می‌شود، اساسا در ایران دیگر نیروی روس باقی نمانده بود!