سینماروزان/مسعود احمدی: تجربه دیدن فیلم “آپاراتچی” در جشنواره فجر۴۲ اندکی امیدواری را به وجود آورد که کارگردان جوانی وارد عرصه کمدی و طنز شده که به عنوان فیلم اولی توانسته بود لااقل یک ساعتی جذابیت ایجاد کند.
کمتر کسی فکر می‌کرد با همان یک فیلم، تلویزیون این فرصت را به علی طاهرفر بدهد که سریال بسازد؛ سریال سازی آن هم کمدی سازی، شوخی بردار نیست و می بینیم کل سریال سازان تلویزیون و شبکه خانگی در ماه‌های اخیر در کمدی سازی واقعا لنگ میزنند.
سریال “قول مردونه” نشان میدهد نکته ای که هم مدیران تلویزیون و هم کارگردان از آن غفلت کردند تفاوت مدیوم سینما با تلویزیون است. در سینما نویسنده و کارگردان در یک زمان محدود دوساعته حرف و قصه اش را روایت می کند اما در تلویزیون با یک سریال مواجه هستیم که ۱۴-۱۵ ساعت زمان دارد و بسط شخصیتها، خلق عناصر دراماتیک و طراحی چفت و بست درست داستانی در این مدت زیاد واقعا کار سختی است و نداشتن تجربه و نبود فیلمنامه مناسب باعث عدم توفیق “قول مردونه” شده است.
سریال “قول مردونه” پر از شوخی‌های تکراری، نچسب، ضعیف و بی مزه است که حتی جاهایی باعث عصبیت مخاطب می شود. ارائه تصویری کاریکاتوری و کلیشه ای از شخصیت های منافق درون سریال که بیشتر شبیه احمق هستند تا اعضای یک سازمان حزبی به شدت به کار ضربه زده و البته این احمق نشان دادن نه تنها درباره شخصیتهای منفی سریال وجود دارد بلکه در شخصیت های مثبت مثل ماشالله و احد نیز دیده می شود.
شوخی‌های تکراری و دمُده دیگر مشکل سریال است؛ مثل سکانس توضیح یکی از شخصیتها درباره داستان یوسف و زلیخا و شوخی‌های مطرح شده در زندان توسط ضیا و دار و دسته اش با احد از این نمونه‌ها هستند.
ایرج محمدی از تهیه کننده‌های قدیمی تلویزیون است که روزگاری در کنار مهران مهام سریال‌هایی مثل “ترش و شیرین”، “بزنگاه”، “کتابفروشی هدهد”، “هتل مروارید” و “متهم گریخت” تولید می‌کرد؛ با اینکه وی در همین ساختار تلویزیون فعلی نیز گروهی مثل سروش جمشیدی، محمدرضا هدایتی، آشا محرابی، شهره سلطانی و رویا میرعلمی را در جلوی دوربین و مهناز نوروزی و محسن دارسنج در پشت دوربین چیده،
با این حال ایرج محمدی در نویسندگی و کارگردانی دیگر افرادی نظیر رضا عطاران و سعید آقاخانی و مرضیه برومند را کنار خود ندارد و حتی نبود تکنیسین‌هایی مثل آرش معیریان که لااقل ضرباهنگ‌سازی در کمدی را می‌شناسند، باعث شده سریال “قول مردونه” اتفاق تازه‌ای در کمدی سازی نباشد.
قربانعلی طاهرفر تلاش کرده اما کمبود خلاقیت و عدم تجربه در سریال سازی باعث شده توفیقی در ساخت و ارائه فضای کمدی استاندارد و درست ایجاد نشود و تلاشها به هدر برود…
