1

دبیر جشنواره سی‌وسوم فاصله گرفتن جشنواره از جامعه را تأیید کرد/در برلین هم وضع همین بود!

سینماژورنال: در ایام برگزاری جشنواره سی و سوم فیلم فجر و بعد از پایان آن طیفهای مختلف مخاطبان جشنواره، عنصری به نام خنثی بودن مضمونی آثار را به عنوان اصلی ترین عامل رخوت جشنواره مطرح کردند.

به گزارش سینماژورنال کنترل دقیق بر حضور فیلمها در جشنواره و ممانعت از ورود آثاری که رگه های تند سیاسی-اجتماعی دارند نیز دلیل این خنثی بودن مطرح شد.

طبیعی است جشنواره ای که فقط فیلمهایی بتوانند به آن راه یابند که کمترین حرفی درباره معضلات کلان جامعه نداشته باشند و همه تمرکزشان بر خرده مصائب زناشویی و در نهایت طرح مساله شیوع اعتیاد به مخدرهای صنعتی باشد نمی تواند جشنواره ای پویا باشد.

حالا حدودا یک ماه و نیم از پایان جشنواره علیرضا رضاداد دبیر جشنواره در گفتگویی تفصیلی با “مهر” به طور تلویحی هم که شده فاصله گرفتن آثار جشنواره سی و سوم از جامعه را تایید کرده است.

سکون نبود بلکه از فضای هیجانی جامعه فاصله گرفتیم

به گزارش سینماژورنال رضاداد در پاسخ به این پرسش که نوعی سکون بر فضای جشنواره حاکم بود و بسیاری این سکون و فضای بی حاشیه جشنواره را حاصل نوع نگاه و مدیریت وی می دانند بیان داشته است: به اعتقاد من سکوت و سکون نبود بلکه آثار جشنواره فیلم فجر از یک آرامش و یا به تعبیری احتیاط برخوردار بودند و این احتیاط هم شاید به علت این است که از فضای هیجانی که در جامعه وجود داشت تاحدودی فاصله گرفته ایم.

در جشنواره سی و سوم همه خودشان بودند

رضاداد در ادامه البته ادعایی را هم درباره مستقل بودن فیلمسازان در ساخت فیلمهای خودشان بیان می دارد: به هر حال من گمان می کنم آثار این دوره از جشنواره فیلم فجر برآیند دریافت فیلمسازان از شرایط اجتماعی و پیرامونی آنها بود و نکته مهم و قابل توجه این است که همه «خودشان» بودند.

به قول نیکی کریمی سطح فیلمهای جشنواره از سطح کیفی فیلمهای جشنواره های الف پایین تر نیست

به گزارش سینماژورنال دبیر جشنواره سی و سوم در ارزیابی کیفی جشنواره هم به سخنان نیکی کریمی استناد کرده و بیان می دارد: برای کامل کردن این مطلب به صحبت خانم نیکی کریمی اشاره می کنم؛ مطلبی که تا اندازه ای می تواند انتظارها را از جشنواره منطقی کند. ایشان در ارزیابی خود از جشنواره فیلم فجر گفت که داور تعداد زیادی جشنواره «الف» بوده است و تاکید کرد که سینمای ایران با وجود اینکه ملی است اما سطح کیفی فیلم ها از سطح فیلم های موجود در جشنواره های بین المللی «الف» پایین تر نیست. نمی خواهم کیفیت فیلم ها را پشت این ارزیابی پنهان کنم اما نکته مطرح شده توسط خانم کریمی مهم و قابل تامل است.

در برلین هم وضع همین بود

علیرضا رضاداد سپس با اشاره به شبیه بودن وضعیت جشنواره امسال با جشنواره برلین که خرس طلای خود را به “تاکسی” جعفر پناهی داد می افزاید: در تکمیل بحث این نکته را نیز متذکر می شوم که ارزیابی برخی از دوستان که در این دوره از جشنواره فیلم «برلین» حضور داشتند از فیلم های بخش مسابقه این جشنواره هم همین بود. ضمن اینکه وقتی برخی فیلم های متوسط سینمای ایران در جشنوار ها پذیرفته و مورد توجه قرار می گیرد ما بیشتر به اهمیت آثارمان پی می بریم.

هم رأی شدن مردم و داوران به مدیرعاملی داوودی بر خانه سینما ربطی ندارد

به گزارش سینماژورنال رضاداد درباره داوری جشنواره هم بدون اشاره به کنار گذاشتن فیلمی چون “خانه دختر” از داوری صرفا درباره هم رأی شدن داوران و مردم در انتخاب “رخ دیوانه” بیان می دارد: زمزمه مدیرعاملی ابوالحسن داودی در خانه سینما نسبتی با انتخاب فیلم توسط مردم و داوران فجر ندارد و این نسبت دادن خیلی بی ارتباط است و فقط نشانه این است که ایشان امسال روی بورس هستند. درباره این نکته که رای داوران با رای مردم یکی شده هم باید بگویم که این نکته جدیدی نیست و در سال های گذشته هم با همین وضعیت روبرو بودیم و این هم رای شدن هیچ تفسیر دیگری ندارد.