سینماروزان: هیاهوی تبلیغاتی رسانه های نزدیک به حوزه هنری درباره لزوم اکران خارجی ادامه دارد و محمدمهدی حیدریان یک هفته بعد از آن که تأکید کرد اکران خارجی حتی در صورت راهاندازی به صورت تک سانس خواهد بود(اینجا را بخوانید) حالا مجددا از این گفته که اجازه نخواهد داد اکران خارجی جلوی اکران فیلمهای ایرانی را بگیرد.
محمدمهدی حیدریان درباره اکران فیلمهای خارجی به «مهر» گفت: در ابتدای هر بحثی باید ببینیم که هدف چیست، اگر هدف را مشخص کنیم کمیت و کیفیتها مشخص میشود. نمایش فیلمهای خارجی نه به خودی خود یک غول وحشتناک است که ما از آن فرار کنیم و نه یک منجی که به آن پناه ببریم. باید ببینیم که یک فیلم خارجی به عنوان یک موجود، یک اثر حاضر و مؤثر میتواند با ما ارتباط برقرار کند یا نه و اینکه اهداف ما را محقق میکند یا خیر؟
وی افزود: فیلم خارجی برای سینمای ایران میتواند یک کمککننده باشد اگر با این هدف انتخاب شود که تجربیاتی را مبتنی بر یک پیشینه و سرمایهای که سالها است در غرب که موطن صنعت تصویر و فیلم است اتفاق میافتد و به یک محصولهایی میرسد، داشته باشد.
حیدریان عنوان کرد: آن دسته از آثار خارجی که میتواند به فیلمسازان ما کمک کند، تجربیات را در اختیار فیلمسازان ما بگذارد، به بینندگان کمک کند که سطح انتظار آنها بالا برود و امکان تنوع بیشتر را برای مخاطب سینما فراهم سازد، میتواند به ما کمک کند یعنی فیلمهایی که هر سه این ویژگیها را داشته باشد، مؤثر هستند.
رییس سازمان سینمایی تصریح کرد: ما یک عامل محدود کننده داریم که امکان کم ظرفیت نمایشی ما است. پس نمایش فیلم خارجی هر کجا که منافع ملی ما را تهدید کند، درست نیست. منفعت ما، تولید فیلم داخلی است و هر کجا که فیلم خارجی این منفعت را تهدید کند، جلوی آن را میگیریم. ممکن است یک کمیتی این هر جا را تعریف کند و یک تنوع در مضامین و ایدههایی، این تهدید را برای ما تکلیف کند، پس نه اجازه میدهیم و نه خواهیم گذاشت که فیلم خارجی رقیب فیلم ایرانی باشد و بازار فیلم ایرانی را بگیرد. در واقع میتواند یک مکمل در حدی که ما ظرفیت داریم، باشد. ممکن است این ظرفیت ۲ سانس از یک سینما و یا یک سانس از چهار سینما باشد.
حیدریان بیان کرد: خط قرمز ما، تهدید منافع فیلم ایرانی است. ممکن است برخی این تهدید منافع ملی را اینگونه تعریف کنند که با آمدن فیلم خارجی، فیلمهای ما از سکه میافتد. به نظرم این تهدید خوبی است چون به ما کمک میکند که تلاش کنیم فیلمهایی را در تراز وضعیت بازار بینالمللی موجود و در دسترس بگذاریم. زیرا یک زمانی در دسترس نبود و محدود کردن معنا داشت اما الان قبل از هر چیزی این آثار در دسترس است. پس سینما به عنوان یک پدیده مدنی، تجربه با هم گذراندن، مورد نظر ما است. فیلم خارجی با حفظ آن محدودیتها میتواند مورد استفاده قرار بگیرد و هر کجا که تعرضی داشت، خط قرمز ما است که گفتیم وارد آن نمیشویم.