1

آیا مدیران سیما از اعتراف‌گیری “هفت” افخمی خبر دارند؟

سینماروزان/پرویز پایور: زمانی فریدون جیرانی در فصل اول “هفت” می کوشید به نوبه خود در گفتگو با برخی از سینماگران و به نوعی از زبان خود آنها از شیوع اعتیاد در سینما پرده برداری کند و حالا بهروز افخمی در فصل سوم “هفت” به دنبال اعتراف گیری درباره شرمندگی بازیگران از حضور در آثار مرتبط با انتخابات 88 است.

به گزارش سینماروزان داریوش ارجمند و امین حیایی دو بازیگری که در فیلمهایی با موضوع  انتخابات سال 88 به ایفای نقش پرداختند برای اولین بار در برنامه سینمایی هفت مجبور به ابراز پشیمانی شدند. سوالات در برنامه “هفت” به گونه ای طراحی شده که پاسخ ها منجر به ابراز ندامت از ایفای نقش در برخی فیلمهای مرتبط با انتخابات سال 88 شود.

بهروز افخمی چند هفته پیش در بخشی از برنامه “هفت” در حالی میزبان امین حیایی بود که به شکلی عجیب این بازیگر را درباره بازی در فیلم “قلاده های طلا” سوال پیچ کرده و با طرح برخی سوالات این بازیگر را در موقعیتی قرار داد تا نسبت به بازی در فیلم “قلاده های طلا” ابراز پشیمانی کند.

 پشیمانی بازیگر “قلاده های طلا”

سماجت بی مورد افخمی تا جایی رسید که پس از طفره رفتن های هوشمندانه حیایی از این بازیگر پرسید آیا حاضر است در “قلاده های طلای 2” بازی کند و حیایی به صراحت پاسخ داد: خیر! با این بایکوتی که در سینما صورت گرفت دیگر حاضر به این کار نیستم.

این سخنان از زبان امین حیایی در آنتن زنده رسانه ملی درحالی انجام گرفت که پیش از این امین حیایی در گفت و گو با هیچ رسانه ای تن به بیان چنین مواضع صریحی نداده بود.

پشیمانی بازیگر “پایان نامه”

مورد دیگر مصاحبه این برنامه با داریوش ارجمند بود. برنامه “هفت” در یکی از قسمتهای اخیرش میزبان داریوش ارجمند بود که در فیلم سینمایی “پایان نامه” به ایفای نقش پرداخته است و این بازیگر این بار در گفت و گوی پشت صحنه برنامه “هفت” مجبور شد اعتراف کند که از بازی در فیلم “پایان نامه” پشیمان است.

ارجمند در پاسخ به سوال “هفت” که از او پرسید: چرا داریوش ارجمند در سینمای ما کم کار شده است؟ تلویحا مجبور شد به این مسئله اعتراف کند که به او در سینما نقش پیشنهاد نمی شود. بازیگر نقش مالک اشتر در برنامه هفت تاکید کرد: برای اینکه مزخرف اند! اینکه من کم کار شدم، علتش این است که چیز دندان گیری گیرم نمی آید. فیلم های پرفروش بسیاری هست، اما اینها مقصدم نیست. برای اینکه من با اعتقاداتم زندگی می کنم. شما توقع داشتی من بروم در «اخراجی ها» بازی کنم؟! نه حضرت عباسی! یا بروم در «رسوایی» بازی کنم؟

گزارشگر “هفت” که گویی از این جواب قانع نشده و به دنبال این است که میهمان به بایکوت خود از سوی سینماگران اعتراف کند می پرسد؟ پیشنهاد هم شد؟ و ارجمند پاسخ می دهد:  پس چی که شد! پس چی که شد! تو اینترنت بخون نوشته. دشمنی با آقای ده نمکی ندارم. متن، متن بدی است! من که قرار نیست بروم جک بازی کنم! سوال می شود: از فیلم های آپارتمانی جدید هم به شما پیشنهاد شده؟ و ارجمند می گوید: فت و فراوان. اما من نیستم. اینها برای این قلمی بادمجون هاست. چشم رنگی ها، دماغ عمل کرده ها، پشت چشم برداشته ها و دور سر سفید کرده ها. اینها بدرد اونها میخوره. بدرد من نمی خورد!

خودم نقشم را در “پایان نامه” نوشتم

اما گزارشگر ول کن نیست و باز هم می پرسد: هجمه زیادی به شما برای بازی در فیلم «پایان نامه» شد؟ پاسخ بازیگر نقش حضرت عبدالعظیم این است: «من نقش دکتری را بازی کردم که هیچ کاری به سیاست نداشت. خودم نیز آن نقش را نوشتم. بعد هم قیچی اش کردند. این هم بس که التماسم کرد. چون یک فیلم برایش بازی کردم. “کلاهداری” جوان بود و دلم برایش سوخت. ولی من هیچ ننگی نمی کنم. نه اصلا! آن قدر فیلم خوب دارم که این یکی می تواند تو قاطی اونها یک ریگ در گونی عدس باشد.»

سیاست تازه رسانه ملی؟

به نظر می رسد که برنامه “هفت” در اقدامی عجیب با دعوت از بازیگرانی که حاضر به ایفای نقش در فیلمهایی با موضوع حوادث سال 88 شده اند و سوال پیچ کردن این بازیگران قصد اعتراف گیری از آنها را دارد و در این کار هم تا به حال موفق عمل کرده است. چرا که دو بازیگر مطرح سینمای کشور یعنی امین حیایی و داریوش ارجمند سخنانی را درباره عواقب بازی در برخی فیلمها بر زبان رانده اند که پیش از آن در هیچ مصاحبه ای آنها را بیان نکرده اند.

فارغ از آن که این گونه اعتراف گیری توأم با سماجت به لحاظ اخلاقی برای بازیگرانی که به چشم حرفه یا شغل به بازیگری می نگرند برخورنده است و در درازمدت به موضع گیری های بیشتر در برابر “هفت” منجر خواهد شد پرسش اصلی بر سر هدایت کنندگان این اعتراف گیری است.

هدایت کنندگان این اعتراف گیری که اتفاقا با همراهی رسانه های اصلاح طلب روبرو شده چه کسانی هستند؟

آیا این برآمده از سیاستی درون سازمان صداوسیما است که به افخمی دیکته شده است یا آن که افخمی خود این مسیر را طراحی کرده و در حال اجرای آن است؟ و نقش همراهان ظاهرا ارزشی افخمی که در تمام مدت حضور وی در “هفت” وی را ساپورت کرده اند در این مسیر چیست؟