آیا فضای حاکم بر فیلم “مصطفی عقاد” هم تا این حد امنیتی بود؟!
سینماژورنال/مهدی کشاورز: شاید برای کارگردان فیلم «محمد(ص)» حضور فیلمش در جشنواره سی و سوم مهم نباشد اما برای فعالان عرصه ژورنالیسم سینمایی که در این چند سال از بدو شنیدن خبرهایی مبنی بر ساخت پر هزینه ترین فیلم تاریخ سینمای ایران و همکاری با چهره های فنی مطرح هالیوود تا لحظه پایان فیلمبرداری و تکمیل بخشهای فنی این فیلم بارها و بارها برای اطلاع رسانی به مردمی که از فیلم منتسب به پیامبر عظیم الشان اسلام جز سکوت و بایکوت خبری چیزی نشنیدند ، مسئله مهمی است!
«محمد(ص)» جزو گنجینه های هنری ملی و مذهبی ماست. سرمایه ملی هنگفتی برای دل مردمی که در شیفتگی کامل به پیامبر خود در این جنگ ناجوانمردانه که از سوی غرب برای تخریب چهره اسلام در قالب آثار سینمایی و به ظاهر هنری آغاز شده منتظر جواب کوبنده ای هستند ، صرف شده است و همه متعجبند که این رسانه گریزی و مردم گریزی اتاق فکر و تصمیم گیری این فیلم چه منشایی دارد؟ چه حکمتی در این بایکوت خبری و ممانعت بازیگران این فیلم برای مصاحبه در خصوص نقش آفرینی آنها در این فیلم نهفته است؟
برخی دستمزدهای کلان گرفته اند و برخی دستمزدهای محدود
در حالی که جمعی از بازیگران این فیلم که به نسبت رقم کلی هزینه های صرف شده دستمزدهای محدودی را آن هم با هزار جور نگرانی و دردسر دریافت کرده اند و با عشق و معنویات ، خود را توجیه کرده اند تا در رکاب یاران پیامبر نقش آفرینی کنند هنوز نمی دانند که آیا اصلا پلانی از آنها در این فیلم مهم و تاریخی وجود دارد یا خیر؟!
حق بازیگران و هنرمندان شاغل در این پروژه این است که مثل دیگر هم صنفان خود از فضای ویترین گونه جشنواره استفاده کنند و برای آینده شغلی خود از این فرصت استفاده کنند و به قول معروف به چشم بیایند و برای پروژه های بعدی با فیلمسازان سینمای ایران همکاری جدیدی را آغاز نموده و از تجارب بزرگی چون همکاری با تنی چند از کاربلدان سینمای دنیا در شکل گیری چنین اثری یافته های خود را به اشتراک بگذراند.
اما فیلمی که قرار بود سال پیش به جشنواره فیلم فجر برسد امسال هم در جدول نمایش قرار نگرفت و هر روز شایعه ای در خصوص نمایش این فیلم به گوش می رسد تا برخی گمانه زنی کنند که رئوس اصلی این فیلم در حال رایزنی برای نمایش این فیلم در فستیوال هایی هستند که پیش از این به خاطر نفوذ برخی تفکرهای ضد اسلامی، این فستیوالها را دون از شان می دانستند!
حتی هنروران هم از انتشار عکسهای خود منع شده اند
حتی در فضای امنیتی عجیبی به جز چند عکس ، کمتر تصویری از بازیگران و چهره های فیلم به بیرون درز پیدا کرده و حتی شنیدیم که بازیگران و هنروران این فیلم از انتشار عکسهای شخصی خود با گریم و بدون گریم در لوکیشن مربوط به این فیلم به شدت منع و حتی تهدید شده اند! حتی بازیگران این فیلم دچار این وهم شده اند که در صورت تخطی از این دستورات امنیتی آینده شغلی آنها شاید مورد مخاطره قرار گیرد!
شاید به ظاهر تصور کنیم که عواقب نمایش فیلم «رستاخیز» در جشنواره فیلم فجر و سیل انواع و اقسام تعبیرها و سوء تعبیرها و برخی کج سلیقگی ها و نگاههای افراطی در اتخاذ چنین سیاستی تاثیرگذار بوده باشد اما با مقایسه جایگاه این دو پروژه به این نکته می رسیم که ؛ این کجا و آن کجا؟
آیا برای اکران فیلم مصطفی عقاد هم فضا تا این حد امنیتی بود؟
ما که در زمان ساخت و نمایش فیلم «الرساله/محمد رسول اله» مصطفی عقاد به دنیا نیامده بودیم! قدیمی تر ها به ما بگویند که آیا فضای فیلم مصطفی عقاد با حضور بازیگران بزرگی چون آنتونی کویین و چالشی چون بازی یک بازیگر صاحب نام امریکایی در نقش عموی پیامبر اسلام این چنین در قرنطینه بود؟