1

روایت تازه نادر طالب زاده از دیدار با مصطفی عقاد خالق “محمد رسول الله”/از ماجرای ساخت فیلم امام تا پیشنهاد بی‌شرمانه قذافی و…

سینماروزان/هاتف مظفری: نادر طالب زاده همزمان با عید مبعث به شرح دیدار خود با مصطفی عقاد خالق فیلم جاودانه “محمد رسول الله(ص)” پرداخت.

به گزارش سینماروزان نادر طالب زاده با اشاره به دیدار با عقاد در حوزه هنری بیان داشت: بنا بود مصطفی عقاد، فیلم صلاح الدین ایوبی را بسازد. نمی دانم چرا دنبال صلاح الدین ایوبی بود؟ شاید به خاطر نقش او در جنگهای صلیبی ولی درنهایت القاعده، عقاد را ترور کرد و نتوانست این فیلم را بسازد.

طالب زاده با تاکید به پیشنهاد خودخواهانه قذافی ادامه داد: عقاد ابایی نداشت از اینکه بگوید فیلم تجاری مثل “هالووین” می‌سازد برای کسب درآمد. با اینکه قذافی به دنبال این بود که عقاد فیلم زندگی خودش را بسازد و پول خوبی هم می‌داد ولی عقاد زیربار نرفت.

طالب‌زاده گفت: عقاد به حوزه هنری آمد و فیلم تشییع امام خمینی(ره) را دید و گفت اگر این را دیده بودم حتما انتهای فیلم عمر مختار عوض می‌شد! اینکه عقاد بنا بود فیلمی درباره امام خمینی(ره) بسازد را من در جریانش نیستم…

نادر طالب زاده افزود: عقاد به من پیشنهاد داد فیلمی درباره جنگجویان چچنی بسازم و حتی گفت خودم فیلمنامه را برایت می نویسم ولی ترور شد و کار ناتمام ماند.

طالب زاده درباره خصوصیات عقاد گفت: عقاد برخلاف برخی مدعیان، بسیار متواضع بود و اصلا بغض و کبر نداشت و اساسا همین تواضع عقاد بود که باعث شد امثال موریس ژار و آنتونی کوئین با او کار کنند.

نادر طالب زاده+مصطفی عقاد+آنتونی کویین
نادر طالب زاده+مصطفی عقاد+آنتونی کویین




روایت دوبلور ابوسفیان در “محمد رسول الله” از اوضاع نزار دوبله ایران⇐بزرگترین دوبلورهای ایران هم سالی ۷۰میلیون نمی‌گیرند!/سازمان از عید تا الان ۱۰ میلیون هم به ما نداده!/سختگیری در دوبله‌های صداوسیما آن قدر است که حتی استفاده از واژه “تکامل” را ممنوع کرده‌اند چون یادآور “داروین” است!!/خودم هنوز جرات تدریس دوبله انیمیشن را ندارم ولی سامانه‌های مجازی با افراد آماتور و از روی زیرنویس(!) انیمیشن دوبله می‌کنند!!/چرا هیچ نظارتی بر دوبله نازل سامانه‌های وی.او.دی وجود ندارد؟

سینماروزان: دوبله ایران همچنان بر شانه غول‌هایی ایستاده که با دوبله‌های ماندگار خود کاری کرده‌اند که با وجود همه سانسورها، باز نسخه دوبله فیلمهای خارجی به‌اندازه نسخه‌های اصل، مخاطب دارد.

با وجود توانایی دوبلورهای حرفه‌ای، اوضاع اقتصادی دوبلورهای ایرانی تعریفی ندارد و هرقدر هم که دوبلورها شناخته‌شده باشند باز هم از نظر اقتصادی درآمدشان چندان تناسبی با درآمد مثلا بازیگران ندارد.

نصرالله مدقالچی دوبلور پیشکسوت که با دوبله ابوسفیان در فیلم ماندگار مصطفی عقاد “محمد رسول الله(ص)” شناخته می‌شود، با اشاره به شرایط اقتصادی خراب دوبلورها به فرهیختگان گفت: بزرگ‌ترین و مشهورترین آدم در صنعت دوبله سالی 70 میلیون هم نمی‌گیرد. فکر می‌کنید من از سازمان صداوسیما از عید تاکنون چقدر دریافت کرده‌ام؟ البته من هر کاری را نمی‌روم و کارهای ارزشمند را انجام می‌دهم ولی از عید تا الان 10میلیون هم پول نگرفتم. می‌توانید با مدیر واحد دوبلاژ هم صحبت کنید و صحت این حرف را دربیاورید.

این دوبلور باسابقه با تاکید بر سختیهای دوبله در سازمان اظهار داشت: صداوسیما ویراستارهای سختگیر دارد. مثلا در صدا و سیما واژه «تکامل» ممنوع است، چون می‌گویند نظریه داروین است(!!) و هرجایی استفاده شود مشکل‌ساز می‌شود. در دوبله‌های بیرون از صداوسیما هم فکر نمی‌کنم نظارتی وجود داشته باشد.

مدقالچی پیرامون دستمزد دوبلورها در خارج از تلویزیون گفت: بیرون با هر رقمی کار می‌کنند. دقیقه‌ای هفت‌هزار تومان هم کار می‌کنند. برخی در خانه خود اتاقی را به این کار اختصاص می‌دهند و تک‌تک آدم‌ها را می‌آورند که فیلم دوبله کنند. در رسانه‌های مجازی دقیقه‌ای حدود 90-80هزار تومان به بهترین استودیویی که فیلم دوبله می‌کند، پول می‌دهند؛ بالاتر از این اگر باشد که اصلا به‌صرفه نیست!!

دوبلور آنتونی هاپکینز با انتقاد از کیفیت نازل دوبله در سامانه‌های وی.او.دی ادامه داد: دوبله انیمیشن کار خیلی دشواری است ولی سامانه‌های مجازی با دقیقه‌ای 12-10هزار تومان انیمشین را با افراد آماتور دوبله می‌کنند؛ در شرایطی که من در کلاس‌های خودم هنوز جرات ندارم دوبله فیلم انیمیشن تدریس کنم چون سخت است. اول باید هنرآموز دوبله را بیاموزد. بعد از اینکه دوبله را آموخت باید کارکشته این راه شود و در آن زمان می‌تواند انیمیشن کار کند.

نصرالله مدقالچی افزود: حتی در سامانه‌های مجازی قانونی هم فیلمها و به‌خصوص انیمیشن‌ها را از روی زیرنویس دوبله می‌کنند. زیرنویس‌ها معمولا کوتاه است و آنها مجبورند به زیرنویس اضافه کنند و نتیجه هم فاجعه‌بار است. متاسفانه هیچ نظارتی هم بر دوبله نازل سامانه‌های وی.او.دی وجود ندارد و مخاطب علیرغم اینکه اشتراک میخرد مجبور است هر کیفیتی را تحمل کند.




به دنبال انتصاب وزیر نیروی احمدی‌نژاد به ریاست بنیاد مستضعفان⇐ آیا موسسه نورتابان گرفتار تغییر و تحول مدیریتی خواهد شد؟؟ آیا مدیرانی جوان و خلاق که سینماگران را ولی نعمت خود بدانند وارد نورتابان خواهند شد؟

سینماروزان: موسسه سینمایی نورتابان به واسطه پروژه پرهزینه “محمد رسول الله(ص)”مجید مجیدی شناخته شد.

بنیاد انقلاب اسلامی مستضعفان وقتی به کمک تولید “محمد…” آمد، بنیان موسسه سینمایی نورتابان هم گذاشته شد تا کمکها از کانال این موسسه اعمال شود.

موسسه نورتابان در سال 90 و در دوران ریاست محمد سعیدی کیا بر بنیاد مستضعفان ثبت شد در حالی که بنیاد مستضعفان و موسسه مالی سینا منسوب به بنیاد، از سهامداران اصلیش بودند.

پروژه های پرهزینه “محمد…”مجیدی و “نفس”نرگس آبیار با حمایت نورتابان تولید شدند و به جز این دو فیلم که پخششان را نورتابان برعهده داشت، این موسسه، پخش کننده آثاری همچون “امروز”، “با دیگران” و “پنج ستاره” ، “پیشونی سفید2” و اخیرا “شبی که ماه کامل شد” هم بوده است. ضمن اینکه پخش فیلم اکران نشده “آبجی” را هم برعهده گرفته است.

تقریبا از بدو راه اندازی نورتابان این محمدرضا صابری بوده که مدیریت پخش این موسسه سینمایی وابسته به بنیاد را برعهده داشته است.

پس از تغییر و تحول در بنیاد مستضعفان و حضور پرویز فتاح به عنوان رییس تازه بنیاد باید منتظر ماند و تغییرات در نورتابان را رصد کرد.

پرویز فتاح که وزیر نیروی دولت اول محمود احمدی نژاد بود در سالهای اخیر به عنوان رییس کمیته امداد فعالیت داشته و تکیه کلام او در برابر مدیران زیردستش این جمله کلیدی امام خمینی(ره) بوده که “مردم ولی نعمت مدیران و مسئولان هستند”!

آیا با حضور فتاح در بنیاد مستضعفان، مدیرانی جوان و خلاق در نورتابان منصوب میشوند که سینماگران را ولی نعمت خود بدانند؟؟!!




رسانه اصلاح طلب به بهانه میلاد والاپیامدار محمد(ص) متذکر شد⇐ فقط دو فیلم تاریخی ارزشمند درباره صدراسلام داریم؛ یکی «محمد رسول‌الله» و دیگری «روز واقعه»/هيچ فيلم ديگري كه بعدها با داعيه روايت تاريخ اسلام ساخته شده، نتوانسته هم سنگ و هم پايه اين فيلم‌ها باشد/ فيلم مجيدي، فيلمي متوسط است كه تاثيرگذاري لازم را بر مخاطب ندارد!/اگر فیلمنامه مجیدی را داوود میرباقری مینوشت، فیلم بهتری از کار درمی آمد/فيلم «رستاخيز»احمدرضا درويش هم با وجود هزينه‌هاي كلان، حسي را به ببينده منتقل نمي‌كند!!

سینماروزان: هزینه هایی که در همه سالهای بعد از انقلاب اسلامی صرف تولید محصولات مذهبی شده هرچند موجبات پیشرفت نسبی ژانر تاریخی را رقم زده اما هرازگاه بریز و بپاشهای بی حاصلی را هم رقم زده!

به گزارش سینماروزان مقارن ولادت والاپیامدار محمد(ص) و سالروز میلاد امام جعفر صادق(ع) روزنامه اصلاح طلب “اعتماد” به بررسی محصولات مرتبط با تاریخ صدراسلام پرداخته و به جز دو فیلم مابقی محصولات را زیر سوال برده.

متن یادداشت “اعتماد” را بخوانید:

فقط دو فيلم تاريخي درباره صدر اسلام ساخته شده كه ارزش هنري و ماندگاري دارند؛ «محمد رسول‌الله» يا «الرساله» ساخته «مصطفي العقاد» فيلمساز سوريايي و ديگري «روز واقعه» نوشته بهرام بيضايي و به كارگرداني شهرام اسدي. هيچ فيلم ديگري كه بعدها با داعيه روايت تاريخ اسلام و پيامبران با رويكرد ديني ساخته شده، نتوانسته است هم سنگ و هم پايه اين فيلم‌ها باشد.

«الرساله» در زمينه شخصيت‌پردازي، داستان‌گويي و شيوه روايت از الگوي بارها تكرار شده فيلم‌هاي تاريخي امريكايي استفاده كرده و‌ به همين دليل از نظر ميزان جذابيت و تاثيرگذاري بر مردم موفق بوده است. قهرمان اصلي فيلم يعني پيامبر اسلام (ص) در «الرساله» ديده نمي‌شود، كارگردان با تكنيك (POV) توانسته است حس حضور ايشان را به گونه‌اي به بيننده منتقل و همدلي ايجاد كند. زماني كه «مصطفي العقاد» قصد داشت، فيلم «الرساله» را بسازد، سناريو را براي دانشگاه الازهر مصر كه مرجع فتاوي ديني در جهان تسنن بود، فرستاد، اما آنها با ديده شدن چهره پيامبر(ص) مخالفت كردند. واقعيت اين است كه پرداختن به قديس‌ها در هر ديني در سينما مساله‌ساز است، تنها ممكن است در مسيحيت حساسيت‌هاي ايدئولوژيك كم باشد. العقاد با مشورت‌هايي كه انجام داد در نهايت استفاده از تكنيك (POV) را انتخاب كرد. فارغ از اعتقاد ديني، آن را يك فيلم حرفه‌اي مي‌بينيم كه در زمينه ساخت و پرداخت چيزي كم و كسر ندارد؛ صحنه‌هاي جنگ قابل باورند و شخصيت‌ها به آنچه مسلمانان بر اساس روايت‌ها و نوشته‌ها در ذهن دارند، بسيار نزديك هستند.

اما چرا ما در سينماي ايران و برخلاف همه تلاش‌ها ‌نتوانسته‌ايم، فيلمي با ارزش‌هاي معنوي و هنري «الرساله» بسازيم و تنها «روز واقعه» را داريم؟ فيلم «محمد رسول‌الله» ساخته مجيد مجيدي فيلمي متوسط است كه در هيچ صحنه‌اي تاثيرگذاري لازم بر مخاطب را ندارد. من اين فيلم را در سانسي ديدم كه گروهي از طلبه‌هاي يكي از مدارس ديني براي تماشاي آن آمده بودند. در زمان اكران به چهره آنها دقيق مي‌شدم اما آنها خيلي خنثي نشسته و در پايان نيز بي‌هيچ واكنشي سالن را ترك كردند يعني رفتارشان نشان مي‌داد، فيلم هيچ تاثيري بر آنها نگذاشته است. اين واكنش سرد بيانگر آن است كه موفقيت يك فيلم با امكانات مالي تضمين نمي‌شود؛ براي «محمد رسول‌الله» مجيدي بيش از صد ميليارد تومان هزينه شده در حالي كه فيلمنامه با مشكل داستان‌گويي مواجه است.

«الرساله» دوران جواني و پس از بعثت پيامبر(ص) را دربرمي‌گيرد اما در فيلم مجيدي دوران كودكي و نوجواني ايشان را مي‌بينيم. پرسش اين است كه در اين دوره از زندگي ايشان چه چيز خاصي وجود داشته كه جذابيت دراماتيك داشته باشد؟ شايد اشتباه سازندگان فيلم كه مي‌خواستند روايت شيعي از زندگي پيامبر را بيان كنند، اين بود كه به اصل قضيه نپرداختند؛ اينكه چه مي‌شود كه محمد (ص) جزو برگزيدگان خداوند قرار گرفته و به ايشان وحي نازل مي‌شود؟ عدم توجه به چنين مولفه‌هايي سبب شد «محمد رسول‌الله» مجيدي شور لازم را نداشته باشد، همان‌گونه كه فيلم «رستاخيز» احمدرضا درويش هم با وجود هزينه‌هاي كلان، حسي را به ببينده منتقل نمي‌كند در حالي كه در «روز واقعه» صحنه‌هاي دراماتيك زيادي دارد كه بيننده را در بسياري موارد متاثر مي‌كند.

براي نوشتن يك فيلمنامه خوب درباره تاريخ اسلام علاوه بر توانايي در زمينه فيلمنامه‌نويسي، به باور و اهليت نيازمنديم. فيلمنامه‌نويس «محمد رسول‌الله» مجيدي‌، گرچه فيلمنامه‌نويس خوبي است، اما به چه ميزان اهليت اين كار را دارد؟ از اين نظر ممكن بود اگر فيلمنامه را فرد ديگري مانند داود ميرباقري مي‌نوشت فيلم بهتري از كار درمي‌آمد. همچنين استفاده از «ويتوريو استورارو» به عنوان فيلمبردار چه لزومي داشت در حالي كه در نهايت كار يك فيلم معمولي با فيلمبرداري معمولي از كار درآمده است و يكي از ده‌ها فيلمبردار خوب ايراني هم مي‌توانست اين كار را فيلمبرداري كند.




ادعای مهدی پاکدل که فیلمی ارگانی متعلق به یک سازمان ارزشی متمول را روی پرده دارد⇐تا وقتی تلویزیون متعلق به همه مردم نیست ترجیح میدهم در تلویزیون کار نکنم⇔پرسش: آقای پاکدل! آیا نهادهای تولیدکننده فیلمهای ارگانی شما از «محمد…» تا «ماجرای نیمروز» و همین «تنگه ابوقریب» به همه مردم تعلق دارند؟؟

سینماروزان: مهدی پاکدل بعد از بازی در فیلم پرهزینه «محمد رسول ا..(ص)» که با حمایت نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان تولید شد، بازی در فیلمهای ارگانی را ادامه داد. پاکدل ابتدا در فیلم 3ارگانی «ماجرای نیمروز» حاضر شد که با حمایت مستقیم فارابی-حوزه هنری-تصویرشهر تولید شده بود و به دنبال آن نیز فیلم ارگانی «تنگه ابوقریب» را بازی کرد که از محصولات سازمان هنری-رسانه ای اوج است.

به گزارش سینماروزان پاکدل به بهانه اکران فیلم ارگانی «تنگه ابوقریب» که رسانه ملی هم مدام برایش تیزر پخش میکند، در گفتگویی با «شرق» مدعی آن شده که چون مردم به تلویزیون بی اعتماد هستند ترجیح میدهد در این رسانه حاضر نشود.

پاکدل گفت: بعد از سریال «کیمیا» ترجیح دادم در تلویزیونی که مردم به آن بی‌اعتماد هستند، هیچ حضوری نداشته باشم؛ حتی یک مصاحبه کوتاه، اما متأسفم که شرایط، من را به این تصمیم رساند چراکه به‌اصطلاح ما بچه‌های تلویزیون و رشدیافته این رسانه هستیم. اما واقعیت این است تا وقتی شرایط به این صورت است و تلویزیون متعلق به همه مردم نیست و برخلاف اسمش که رسانه ملی است، ترجیح می‌دهم در تلویزیون کار نکنم.

⇓⇓⇓

پرسشی که متعاقب این ادعای پاکدل طرح میشود آن است که آیا ارگانهای تولیدکننده فیلمهای ارگانی اخیر ایشان از «محمد…» تا «ماجرای نیمروز» و همین «تنگه ابوقریب» به همه مردم تعلق دارند؟ یعنی فی المثل تمامی سینماگران فارغ از خط و ربط خود میتوانند از تسهیلات این ارگانها استفاده کنند که ایشان میان آنها و تلویزیون فرق گذاشته و در تلویزیون حاضر نمیشود اما در محصولات این ارگانها حاضر میشود؟؟ پاسخ به این پرسش میتواند سوءتفاهمات احتمالی درباره ادعای پاکدل را برطرف کند.




ادعاهای کارگردان جوان «هاری»⇐گفتند باید مینا ساداتی را حذف کنید چون در «محمد…» نقش «آمنه» را بازی کرده!!!/به فیلم درجه «۱۸+» داده‌اند اما در سانس مدارس، روی پرده است/ممیزی ۲۹ دقیقه‌ای را با گفتگو به ۳دقیقه کاهش دادیم!!!

سینماروزان: از جمله فیلمهایی که بعد از جشنواره روی پرده رفته «هاری» است؛ یک نوآر ایرانی با مایه های تبهکارانه که سعی دارد یک ضدقهرمان کلاسیک را پیش روی مخاطب بگذارد اما فیلم به دلایل مختلف که اصلی ترینش کمبود سالن است نتوانسته فروش قابل توجهی داشته باشد.

به گزارش سینماروزان «هاری» سه سال قبل تولید شد و منطقی تر آن بود که زودتر از اینها اکران شود. امیراحمد انصاری کارگردان «هاری» درباره تأخیر پیش آمده در اکران فیلم به «ایلنا» گفت: «هاری» سال 1393 ساخته شد و از آن زمان برای دریافت پروانه نمایش اقدام کردیم و منتظر صدور پروانه نمایش بودیم تا اینکه سرانجام 10 اسفند 95 پروانه نمایش فیلم صادر شد. با پیگیری‌های فراوان بعد از حدود هشت ماه از صدور پروانه نمایش توانستیم مجوز اکران فیلم را بگیریم.

وی درباره دلایل توقیف سه‌ساله این فیلم گفت: در زمینه ممیزی هیچ چارچوب مشخصی در وزارت ارشاد وجود ندارد اما سوژه فیلم و برخی صحنه‌های آن از نظر وزارت ارشاد دارای مشکل بود. در ابتدا که فیلم را به وزارت ارشاد ارائه کردیم گفتند حدود 29 دقیقه از باید حذف شود اما در طی سه سال مذاکره توانستیم این 29 دقیقه را به سه دقیقه کاهش بدهیم.

انصاری با اشاره به برخی ایرادهایی که در زمان معاون معزول نظارت به این فیلم وارد کرده، افزود: در یکی از ممیزی‌هایی که به فیلم وارد شد به ما اعلام کردند که نقش آمنه باید از فیلم حذف شود درحالیکه ما در فیلم بازیگری به نام آمنه و نقشی به نام آمنه نداشتیم. بعد از بررسی‌ها مشخص شد که منظور ارشاد؛ مینا ساداتی است که در فیلم «محمد(ص)» به کارگردانی مجید مجیدی نقش آمنه را بازی کرده است.  ارشاد معتقد بود به دلیل آنکه مینا ساداتی در این فیلم نقش آمنه را بازی کرده، صلاح نیست که در فیلم دیگری با یک نقش منفی حضور پیدا کند درحالی‌که مینا ساداتی یکی از نقش‌های اصلی فیلم هاری را بازی می‌کند.

انصاری با اشاره به اینکه حذف صحنه‌های خشن و ممیزی آنها در سینمای دنیا معیار دارد اما در وزارت ارشاد و سینمای ایران هیچ معیار مشخصی ندارد، افزود: بسیاری از فیلم‌ها مورد ممیزی قرار می‌گیرد و به آنها اجازه داده نمی‌شود تا در سینما اکران شوند اما این سوال پیش می‌آید که اگر نمایش خشونت غلط است پس چگونه برخی سریال‌های خوب همچون «مختارنامه» و فیلم‌های جنگی ساخته و پخش می‌شوند؟

وی با اشاره به وضعیت فعلی اکران فیلم گفت: ما انتخاب دیگری نداشتیم بلکه به ما اعلام شد فقط در زمان فعلی یعنی بعد از جشنواره فیلم فجر و قبل از اکران نوروزی امکان نمایش فیلم را داریم در غیر این‌صورت اجازه اکران نداشتیم و مشخص نبود چه بر سر فیلم می‌آمد. ما در زمان اکران شاهد یک دوگانگی هستیم از طرفی پروانه نمایش فیلم ما به گونه‌ای صادر شده که تماشای آن فقط برای افراد بالای 18 سال مجاز باشد اما زمانی که به سینماها مراجعه می‌کنیم؛ متوجه می‌شویم هرچند سانس‌های عصر با استقبال خوبی مواجه است اما سانس‌های 10 صبح که ویژه مدارس است نیز به این فیلم اختصاص پیدا کرده است.




اظهارات تازه مجید مجیدی که چند ماه قبل برخی رسانه‌ها را تحت تعقیب قضایی قرار داده بود⇐رسانه‌ها عضو خانواده سینمای ایران هستند!

سینماروزان: مجید مجیدی که تازه‌ترین فیلمش «پشت ابرها» برخلاف دستورالعمل قبلی شورای صنفی نمایش به جای 25 بهمن از سوم اسفند روی پرده خواهد رفت تا بتواند در نوروز97 هم روی پرده باشد در مراسم اکران خصوصی این فیلم سخنانی سمپاتیک درباره اهالی رسانه گفت.

مجید مجیدی با تشکر از رسانه‌ها بیان داشت: رسانه‌ها همیشه از سینمای ایران حمایت می‌کنند و من رسانه‌های سینمایی را جدا از سینما نمی‌دانم. آنها عضو خانواده سینمای ایران هستند.

سخنان مجیدی درباره رسانه ها بیش از هر چیز  ذهن را به سمت پیگیری های قضایی می برد که ایشان چند ماه پیش از برخی رسانه ها داشت.

شرایط اکران ویژه و منحصربفرد «محمد رسول الله(ص)» از تخصیص دو سرگروه سینمایی به این فیلم تا زمان طولانی اکران اسباب انتقاد بسیاری از سینماگران و رسانه های مستقل را نسبت به مجیدی فراهم کرده بود.

مدتی بعد از اکران بود که هم مجید مجیدی و هم شرکت پخش فیلمش نورتابان برخی رسانه‌های سینمایی را تحت تعقیب قضایی قرار دادند.

هرچند در نهایت آن پیگیریها به جایی نرسید و رسانه‌های موردنظر تبرئه شدند اما اینکه همان مجیدی حالا از رسانه‌ها تشکر می‌کند و آنها را جزیی از سینما می‌داند اسباب امیدواری ایجاد می‌کند نسبت به آن که تجربه پیگیری قضایی و در نهایت تبرئه رسانه‌ها باب جدیدی را در سلوک این کارگردان گشوده است.




مجید مجیدی مدعی شد: ما را متهم به حکومتی بودن می‌کنند/استقلال بهایی دارد که باید آن را بپذیریم!/خطرناک است که جشنواره‌ها نگاه شما را تغییر دهند!⇔نکته اول: طبق گفته پخش‌کننده، ۱۲۰میلیارد هزینه تولید فیلم آخر مجیدی شد/نکته دوم:حامی تولید، نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان بود/نکته سوم: مجیدی فیلم آخرش را تا قبل از رونمایی در جشنواره مونترال در کشورش اکران نکرد

سینماروزان: با وجود گذشت بیش از دو سال از روی پرده رفتن آخرین فیلم مجید مجیدی «محمد رسول الله(ص)» و در روزهایی که هنوز نسخه خانگی این فیلم عرضه نشده است همچنان حرف و حدیثها درباره این فیلم کم نیست.

به گزارش سینماروزان آن طور که محمدرضا صابری پخش کننده فیلم آخر مجیدی بیان کرد برای تولید این فیلم نزدیک به 120میلیارد هزینه شد(اینجا را بخوانید) و حامی تولید نیز موسسه نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان بود؛ این فیلم تا قبل از رونمایی در جشنواره مونترال به جز برخی اکرانهای خصوصی در هیچ جشنواره ای رونمایی نشد.

حالا مجید مجیدی در گفتگویی با خبرگزاری ترک «آناتولی» سخنانی را درباره استقلال حرفه ای و آفات غلبه نگاه جشنواره ای بر سینما بیان کرده است.

مجید مجیدی درباره شکوفایی سینمای ایران بیان داشت: به طور کلی باید بگویم که سینمای ایران توانمندی های زیادی داشته و دارد. جهان خارج روزی ایران را از طریق صادرات نفت٬ پسته و فرش می شناخت اما بعد از انقلاب تحولی در حوزه سینما رخ داد و هنر و سینما در ایران بعد از انقلاب رشد فزاینده ای یافت. استعدادها به این ترتیب شکوفا شد و اتفاقات خوبی افتاد. در این مسیر قطعا آفت هایی نیز وجود دارد و بعضا سینماگران ما بخصوص جوانان را به دام جشنواره ها می افکند. البته نفس شرکت در جشنواره چیز خوبی است، اما اگر قرار باشد جشنواره نگاه شما را تغییر دهد این دیگر چیز خطرناکی است و می تواند ما را از هویت مان دور کند. متاسفانه در سال های اخیر شاهد این موارد بودیم.

این کارگردان خاطرنشان ساخت: در برخی از جشنواره ها نه به فیلم بلکه به تفکری که در پشت ساخت این فیلم و یا سازنده آن بوده جایزه داده اند، البته فیلمهایی بوده اند که به حق باید جایزه می گرفتند. گرچه برخی از فیلم ها فقط به دلایل نگاه سیاسی ای که داشتند جایزه گرفته اند. بی تردید سینمای ایران جایگاه بسیار خوبی دارد. من فقط نگران نسل جدید سینمای ایران هستم که در مسیر خوبی حرکت نکند و مردم و سینمای مردمی را فراموش کند و فقط چشم داشته باشد به آن سوی مرزها که این خطری است برای همه سینماگران در جهان.

مجیدی با اشاره به داشتن استقلال رأی در حرفه اش بیان داشت: همیشه داشتن استقلال عمل و رأی در هر کاری، هم شیرین هست و هم سخت. متاسفانه در هر کشوری گروه ها و نگاه های سیاسی سعی می کنند تا شما را به سمتی برانند. آنها بعضا ما را نیز متهم به حکومتی بودن می کنند حتی اگر مستقل باشید. من فکر می کنم در ایران یک نگاه سیاسی وجود دارد که سعی بر سایه افکندن بر آثار شما می کند که این نگاه سیاسی با تفکر و ایدئولوژی فیلمساز جمع می شود. این آثار هنرمند است که باید مورد داوری قرار بگیرد. ضمن اینکه فراموش نکنیم استقلال بهایی دارد که باید آن را بپذیریم. به عنوان مثال من برای ساخت فیلم پیامبر اسلام وارد پروژه ای شدم بودم که قطعا باید از بودجه ملی استفاده می کرد، چراکه بخش خصوصی به خاطر بالابودن بودجه آن، قادر به فعالیت در این زمینه نبود. به هرحال من فیلمی ساخته ام که برای پیامبر اسلام است و اگر از امکاناتی هم استفاده کرده ام طبعا در راستای آن تفکر و گرایش بوده است اما بسیاری آمدند و به آن از زوایه مادی نگاه کردند و گفتند که مجیدی، میلیاردها پول برای این پروژه صرف کرده است. به هرحال این فیلم، پروژه ای ملی بود و برای جهان اسلام دستاوردهای متعددی داشت که هر کدام از آنها می تواند سرمایه ای ملی برای کشور محسوب شود. به همین دلیل یک فیلمساز باید با نگاهی توام با استقلال کارهایش را به پیش ببرد که این نگرش شرایط سختی را برای شما ایجاد می کند. البته باید مقاومت کرد. خداوند تا حالا به من لطف کرده تا آنچه را که دلم خواسته است بسازم. الآن که ۵۸ سال از عمر من گذشته است، وقتی برمی‌گردم و به آثارم نگاه می کنم به صراحت می گویم که از هیچ کدام از آثاری که ساخته ام پشیمان نیستم و از ساخت همه آنها خوشحالم و پای تک تک آنها ایستاده ام. خودم به عنوان یک فیلمساز تلاش کرده ام آثاری بسازم که به آن باور داشته باشم. به تمام آثارم افتخار و تاکید می کنم که من کارهایی را کرده ام که خودم به درستی آن باور داشته و دارم.




تازه‌ترین داده‌های پخش‌کننده «محمد…»مجیدی حکایت دارد از اینکه⇐۱۲۰میلیارد هزینه تولید شده و فقط ۲۵ میلیارد برگشته!⇔۲۰ میلیارد خروجی اکران داخل است و ۵میلیارد خروجی اکران‌های منطقه‌ای!

سینماروزان: هرچند حدودا دو سال از روی پرده رفتن فیلم «محمد رسول الله(ص)»مجید مجیدی میگذرد اما حواشی پیرامون به خدمت گرفتن دو سرگروه برای روی پرده فرستادن این فیلم و گلایه های صاحبان آثاری که همزمان با آن روی پرده رفتند از حج بالای سینماهای تخصیص یافته برای آن همچنان در خاطرات باقیست.

به گزارش سینماروزان «محمد..» در حالی حدود شش ماه روی پرده بود که در پایان اکران آمار از فروش 16 میلیاردی آن حکایت داشت ولی پخش کننده از فروش حدودا 20 میلیاردی آن گفت.

محمدرضا صابری که به واسطه این پروژه تا مدیریت پخش موسسه نورتابان پیش رفت به تازگی در خلال گفتگویی تفصیلی با «جوان» هم رقم تولید 120 میلیارد که پیشتر از طریق سایت رسمی جشنواره مونترال اعلام شده بود را تأیید کرده و هم داده‌هایی را درباره آورده مالی برآمده از اکران خارجی آن گفته است.

صابری بیان داشت: کل هزينه اين فيلم ۱۲۰ ميليارد تومان بود که ما بارها اعلام کرديم. الان ما يک شهرک داريم که غير از هزينه افزوده‌اش ۳۵‌ميليارد تومان هزينه‌اش شده است، ۱۵‌ميليارد هزينه وسايل فيلمبرداري شده بود. خود فيلم حدود ۶۳ ميليارد هزينه داشت. قطع به يقين مي‌گويم ان‌شاءالله اين فيلم چند برابر هزينه خودش را مي‌دهد.

صابری با اشاره به اینکه طبق آمار رسمی فروش داخل فیلم 20میلیارد بوده درباره درآمد اکرانهای خارجی فیلم بیان داشت: ما 600هزار دلار از ترکيه‌ و 100هزار دلار از داغستان گرفتيم، حدود 400 هزار دلار سهم ما در عراق شد، در روسيه هم بچه‌هاي مالي حضور دارند و بالاي ۱۵۰ هزار دلار در آنجا هست، اميدواريم با توافقي که با کمپاني هند داريم اين وضع بهتر شود.

برمبنای آنچه صابری گفته مجموع درآمد «محمد…» از اکران خارجی حدود یک میلیون و 250 هزار دلار بوده است که با احتساب دلار 4هزار تومانی میشود چیزی حدود 5 میلیارد تومان. درآمد داخلی آن را هم اگر برمبنای گفته های این پخش کننده حدود 20 میلیارد بدانیم و از سهم سینماداران و عوارض بگذریم، خروجی این فیلم حدودا 25 میلیارد میشود.

120 میلیارد هزینه شد و 25 میلیارد بازگشت!




ابوالحسن داوودی که دو سال تمام رییس شورای صنفی نمایش بود بیان کرد⇐در اکران با بدترین، غيرمنصفانه‌ترین و محدودترین شکل ممکن نمايش روبه‌رو هستیم/ تعداد تخلفات در همین اکران محدود هم بسیار زیاد است/حیرت کردم از رفتار دوستی که مسئول «…» است و کلی سینمای دولتی در اختیار دارد!⇔پرسش: چرا در زمان ریاست بر شورای صنفی نمایش و مثلا قبضه شش ماهه اکران توسط یک فیلم خاص از این گلایه‌ها نکردید؟

سینماروزان: ابوالحسن داوودی که این روزها از یک طرف درگیر تولید کمدی «هزارپا» با حمایت موسسه گلرنگ‌رسانه است و از طرف دیگر فیلم «زادبوم» را روی پرده دارد، دو سال ابتدایی دولت اعتدال را رییس شورای صنفی نمایش بود و در آن دو سال هم کم پیش نیامد انتقادات و گلایه‌های سینماگران از اکران اما کم پیش آمد که داوودی به تأیید انتقادات بپردازد.

به گزارش سینماروزان از جمله اتفاقاتی که در دو سال حضور داوودی در ریاست شورای صنفی نمایش افتاد روی پرده فرستادن فیلم «محمد رسول الله(ص)» در دو سرگروه سینمایی و با انبوهی از سینما و در یک بازه زمانی چندماهه بود که به ایجاد شرایط سخت اکران برای دیگر فیلمهای روی پرده منجر شد. اتفاقی که انتقادات فراوانی را به سمت رییس شورای صنفی نمایش برد اما واکنشی درخور صورت نگرفت.

داوودی که در دوران ریاست بر شورای صنفی نمایش فیلم «رخ دیوانه»اش را در اکران نوروزی روی پرده فرستاد حالا که همایون اسعدیان به جای وی رییس شورای صنفی نمایش شده و اتفاقا او نیز مانند وی فیلم خودش «یک روز بخصوص» را در اکران نوروزی روی پرده فرستاد به گلایه از شرایط حاکم بر اکران پرداخته!

بهانه این انتقادات چیست؟ اکران یکی از ساخته های قدیمی داوودی با نام «زادبوم» که البته چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.

داوودی با گلایه از اوضاع اکران به «شهروند» گفت: چیزی که فراتر از ارتباط تماشاگر با این فیلم، من را شگفت‌زده کرد این بود که غیر از حوزه هنری که تکلیفش مشخص است و با رویکرد و دگماتیسمی که در این سال‌ها در رفتار متناقض و ضد فرهنگى از خود بروز می‌دهد، هیچ انتظاری از آنها نیست، خیلی‌های دیگر در مسئوليت‌هاى فرهنگى هم «زادبوم» را نادیده گرفتند. ما در اکران، با بدترین، غيرمنصفانه‌ترین و محدودترین شکل ممکن نمايش روبه‌رو هستیم و تعداد تخلفات در همین اکران محدود هم بسیار زیاد است. از طرف دیگر به غير از دو سه سالن با ساعات اكران مرده، اکثر سالن‌هایی که به زادبوم اختصاص داده‌اند یا سالن‌های از رده خارج است یا سالن‌هایی با سانس‌های شناور صبح كه در همان‌ها هم تخلف و كمبود سانس وجود دارد.

این کارگردان ادامه داد:  من در این مدت از افرادی ظاهرا فرهنگى حیرت کردم که رفتار آنها اصلا نشان نمی‌داد این‌گونه برخورد کنند. مثلا رفتار دوستی که مسئول … است و کل سینماهای دولتی ارشاد را در اختیار دارد و «زادبوم» هم غیر از این‌که فیلمی ملی محسوب می‌شود، کاری است که در آن دوران چهار جایزه مهم گرفته و الان همه متوجه شده‌اند که چه ظلمی در حق آن شده است. ضمن این‌که درحال‌حاضر ٤٠درصد این فیلم متعلق به بنیاد فارابی است، ولی نه‌تنها تا چند روز قبل حاضر نشده بودند که حتی یک سانس از سینما فرهنگ را در اختیار آن قرار دهند، بلکه در سینما هویزه مشهد هم که سینمایی متعلق به دولت است، سالن‌هاى بسيار كوچك ٣٥نفری كه مخصوص نمايش‌هاى تجربى است و تازه آن ‌را هم در سانس‌های مرده به ما دادند. این میزان تلاش برای ناديده گرفتن و نابودکردن «زادبوم» برای من حیرت‌انگیز است. از حوزه هنری دیگر انتظاری وجود ندارد، اما رفتار بعضی افراد به ظاهر فرهنگى که این فضاى تلخ را به وجود آوردند، حقیقتا دل من را شکست.

داوودی با ادبیاتی که این روزها صاحبان بسیاری از آثار کم فروش مانند آن سخن گفته اند اظهار داشت: انگار جریانی در کار است که آدم‌ها را برانند به طرف ساخت فیلم‌های بى‌خاصيت سخیف. فیلم‌هایی که فقط کف سلیقه مردم را نشانه برود و آنها را با استفاده از شنیع‌ترین غرايزشان فقط دو ساعت سرگرم كند. الان ظاهرا کسی به این موضوع توجه نمی‌کند. فیلمی که برای آن، به غیر از زمان تحقیقات اولیه و فیلمنامه، گروه بزرگى دو‌سال وقت صرف كرده‌اند و بعد برای نمایش آن هشت‌سال انتظار كشيده‌اند، آیا واقعا شایسته است که کمترین حمایتی از آن نشود؟ این میزان بی‌اعتمادی، من فیلمساز را هم به سويى هل می‌دهد که فیلم‌هایی بسازم که با تكيه بركف سليقه توده‌ها راحت با آن میلیاردی بفروشم. باید از مسئولان پرسید که واقعا این فضاى آرمانى‌شان است؟




با حضور یک بازیگر ایرانی محقق شد⇐یک بازسازی تازه از مالک اشتر در تلویزیون عراق+توضیحات بازیگر «مالک» درباره چگونگی ایفای نقش، کیفیت تولید این پروژه و ماجرای حذف از «یتیم خانه ایران» بخاطر مهاجرت بازیگر نقش روسپی به GEM!!+عکسهای اختصاصی

سینماروزان/مهدی کشاورز: پررنگ‌ترین تصویر نمایشی که از «مالک اشتر» سراغ داریم سریال «امام علی(ع)»داوود میرباقری است و شمایلی که داریوش ارجمند از این شخصیت مهم تاریخ اسلام خلق نمود.

به گزارش سینماروزان جایگاه این کاراکتر در حیطه هنرهای نمایشی ایران آن قدر بود که بازیگرش داریوش ارجمند تا سالها بعد و ایفای نقش «حاجی نقدی» تریلر «سگ کشی»بهرام بیضایی، هر نقشی که ایفا میکرد شمه‌ای از کاریزمای مالک را داشت و بعد از «سگ کشی» هم ترکیبی از مالک و حاجی نقدی را به فیلمها و سریالهایش برد.

حالا در اتفاقی منحصربفرد پروژه ای تلویزیونی در عراق در مسیر تولید قرار گرفته با محوریت مالک اشتر که نقش مالک را در آن یک بازیگر ایرانی به نام حمیدرضا تاج‌دولت ایفا میکند.

این پروژه بخشی از یک مجموعه مستند-داستانی است که سعی دارد به شناسایی شخصیتهای موثر تاریخ اسلام به مخاطبان بپردازد. این مجموعه به تهیه کنندگی حیدر رحیمی محصول تلویزیون ملی عراق است و با حمایت تولیت حرم حضرت ابوالفضل(ع) به تولید میرسد.

«مالک بن اشتر نخعی» یکی از اپیزودهای این مجموعه است که کارگردانی آن را «ازهر خمیس» کارگردان عراقی برعهده دارد و در بخش مستند آن صحبتهای محققان درباره «مالک» روایت میشود و در بخش رئال بازسازی تصویری صحبتهای مورخان تصویرسازی شده است.

حمیدرضا تاج‌دولت در این فیلم با شمایلی تقریبا متفاوت از آنچه در «امام علی(ع)» دیده بودیم ایفای نقش «مالک» را برعهده دارد. این بازیگر که پیشتر در پروژه پرهزینه «محمد…»مجید مجیدی ایفای نقش «حمزه» عموی پیامبر(ص) را برعهده داشت درباره چگونگی حضور در این پروژه به سینماروزان گفت: کارگردان فیلم به دنبال بازیگری بود که بتوان با گریم شمایل کاریزماتیکی از مالک را تداعی کند و از طرف پیام ابوالحسنی دستیار قدیمی عبدالله اسکندری که خودش هم در این پروژه حضور دارد به کارگردان معرفی شدم و بعد از تست گریم هم شرایط همکاری پیش آمد.

این بازیگر ادامه داد: به جز تست گریم توانایی شمشیربازی از دیگر نیازهای بازیگر این نقش بود که به واسطه حضور در «محمد…» در این حیطه تبحر کافی داشتم و همین کمک کرد که بتوانم راحتتر از پس ایفای نقش «مالک…» برآیم. البته آگاهی کارگردان از زیر و بم این شخصیت و مطالعات پیرامونی که خودم درباره سلوک مالک داشتم بهم کمک کرد که در این مسیر راحتتر ایفای نقش کنم.

تاج‌دولت در پاسخ به این پرسش که آیا برای ایفای نقش مالک نگاهی هم به ایفای نقش ارجمند داشته یا نه اظهار داشت: اصلا فضای مستند-داستانی کار اجازه گرته برداری نمیداد و برای همین به سمت تألیف کامل کاراکتر رفیتم. البته شاید شاخصه هایی در صورت مالک باشد که در هر دو کاراکتر مشترک است اما به لحاظ ایفای نقش همه چیز کاملا ارژینال پیش رفته است. این را هم درنظر بگیرید که کارگردان عراقی کار اصلا سریال «امام علی(ع)» را ندیده بود که بخواهد به واسطه آن شخصیت پردازی کند. 

این بازیگر پیرامون وجه تکنیکی تلویزیون عراق و مقایسه آن با سینما و تلویزیون ایران به سینماروزان گفت: به هر حال سابقه سینمای ما خیلی بیشتر از آنهاست و مدتهاست هرچند اندک کار تاریخی می کنیم ولی به لحاظ ابزار کار و ادوات تصویربرداری و تیم پشت صحنه همه چیز فراهم بود و در حد استاندارد.

حمیدرضا تاج‌دولت علیرغم فیزیک و استایل مناسب اما در سینما و تلویزیون کم کار است. خودش در این باره بیان داشت: هر نقشی را قبول نمی‌کنم و حتما می کوشم طوری انتخاب کنم که میان دو نقشم تفاوت ایجاد شود. مثلا در سریال «چهل سرباز» نقش ابوالقاسم فردوسی را بازی کردم و در «محمد…» نقش حمزه که هر کدام متعلق به دو دنیای متفاوتند. بیشتر برایم ماندگاری نقش مهم است تا کمیت کارنامه و در این بین بعضی اوقات اتفاقاتی مانند «یتیم خانه ایران» می افتد که به ناگاه نقشم تعدیل میشود و چیزی از آن باقی نمی ماند.

تاج‌دولت در چرایی کاهش نقش در «یتیم خانه ایران» به ماجرای مهاجرت بهارک صالح‌نیا بازیگر نقش مکمل فیلم به ترکیه و حضور در جم اشاره کرده و گفت: در «یتیم خانه…» نقش «پهلوان علی» را بازی کردم که کاملا در کنار علیرام نورایی نقش اصلی تعریف میشد و به نوعی مکمل این نقش بود ولی متأسفانه مهاجرت آن بازیگر زن که نقش روسپی مرتبط با سفارت انگلیس را در این فیلم بازی میکرد موجب شد بخش عمده سکانسهای من حذف شود و در نهایت کمتر از ده دقیقه از بازی من باقی بماند.

این بازیگر با اشاره به اینکه بعد از «مالک اشتر» در یک فیلم تلویزیونی با عنوان «صحوری/نور صبحگاهی» باز هم نقش یک شخصیت تاریخی-مذهبی را بازی کرده ببیان داشت: در فیلم «صحوری»به کارگردانی سیدامیر طباطبایی نقش اصلی کار «صحوری» را بازی کردم. صحوری شخصیتی معاصر امام صادق(ع) بود که چهار امام بعدی را هم درک کرده و البته سالها در قم زندگی میکرد.

حمیدرضا تاج دولت در «مالک اشتر نخعی»
حمیدرضا تاج دولت در «مالک اشتر نخعی»/طراح گریم: پیام ابوالحسنی
حمیدرضا تاج دولت در «مالک اشتر نخعی»

حمیدرضا تاج دولت در «مالک اشتر نخعی»




جمال شورجه در تازه‌ترین گفتگوی خود بیان کرد⇐هزینه تولید سریال «موسی(ع)» توسط یک بانک تأمین شده اما برخی دلشان نمی‌خواهد من این سریال را بسازم!/مجیدی بیش از ۱۰۰ میلیارد برای ساخت «محمد…» هزینه کرد و ما با همان بودجه می‌خواهیم یک سریال ۶۰ قسمتی بسازیم/ در یکی دو ماه آینده تکلیفمان را با رسانه ملی روشن خواهیم کرد؛ اگر آنها جلو نیایند به سراغ مشارکت با شبکه‌های تلویزیونی خارجی می‌رویم

سینماروزان: جمال شورجه کارگردان سینمای ایران ماههاست به دنبال روی غلتک انداختن پروژه «موسی(ع)» است که پیشتر بنا بود توسط فرج الله سلحشور ساخته شود اما درگذشت این کارگردان کار تولید را به شورجه رساند.

جمال شورجه در تازه ترین گفتگویش درباره «موسی(ع)» که با «آینه نیوز» انجام شده با اشاره به جلب موافقت یک نهاد اقتصادی برای تأمین سرمایه این سریال هزینه تولید این سریال 60 قسمتی را برابر هزینه تولید فیلم «محمد…»مجیدی دانسته است.

متن گفتگوی شورجه را بخوانید:

بارها از زبان شما اخباری مبنی بر تولید سریال «حضرت موسی(ع)» مطرح شد اما گشایشی رخ نداد. این بار خیلی واضح و روشن بیان کنید گره رخ داده برای ساخت این سریال چیست؟ و اکنون در چه مرحله ای قرار دارید و اصلا برنامه زمان بندی شده ای را برای تولید این سریال در نظر گرفتید؟

ما هم از بابت وعده های مسئولان خسته شده ایم و منتظر ماندیم ببینیم که چه تصمیمی می گیرند تا تکلیف ما هم مشخص شود. به هر حال این پروژه میراث مرحوم سلحشور است که دست ما افتاده و درباره اش مسئول هستیم و نمی خواهیم در هر شرایطی تن به کار بدهیم. دوستان صدا و سیما این اواخر درگیر پخش برنامه های انتخاباتی بودند و حالا باید دید چه تصمیمی برای این پروژه می گیرند!

به نظر می رسد تنها مشکلات مالی سد راه ساخت این سریال بوده است. بودجه در نظر گرفته شده برای سریال «موسی(ع)» چقدر است و میزان اختلاف رقم پیشنهادی شما با میزان بودجه در نظر گرفته شده توسط صدا و سیما تا چه حد است؟

مشکل این جا است که دوستان صدا و سیما برای تولید سریال «موسی(ع)» همان رقمی را در نظر می گیرند که برای ساخت سریال های الف ویژه در نظر گرفتند. اما ما می گوییم تولید پروژه های تاریخی و دینی نیاز به شرایط خاصی دارد و برای سریال هایی مانند «موسی(ع)» و یا «سلمان فارسی» که جناب میرباقری دنبال ساختش بود باید ارقام بالاتری را در نظر بگیرند. اما استاندارد الف ویژه تلویزیون همین قدر است و ما هم نمی خواهیم با این مبلغ کار کنیم و باید تلویزیون این قابلیت را داشته باشد که برای تولید «موسی (ع)» الف ویژه ویژه در نظر بگیرد! چون کیفیت سریال خیلی مهم است. به نظرم تخصیص بودجه الف ویژه برای سریال «موسی(ع)» یک شوخی است و برای ساخت سریال هایی مانند «کیمیا» مناسب است اما پروژه ای که ما به دنبال تولیدش هستیم بودجه بیشتری می طلبد چرا که ساختار متفاوتی دارد و میزان حساسیت جامعه با توجه به وجود قصص قرآنی در آن بیشتر است. با این شرایط ترجیح می دهیم که با تلویزیون کار نکنیم چرا که آن ها عادت دارند همه چیز را کم کنند. ما هم می گوییم که برآورد بودجه مان به هیچ وجه زیاد نیست و توقع زیادی نداریم و می خواهیم به دور از ریخت و پاش بعضی ها فیلم بسازیم!

البته بودجه سریال «موسی(ع)» رقم کمی نیست و جزو پروژه های سنگین در مقیاس با رقم بودجه آثار ایرانی است! اشاره کردید که اگر خواسته تان برآورده نشود، ترجیح می دهید با تلویزیون کار نکنید. دنبال جذب سرمایه از نهادهای دیگر مانند  سازمان «اوج» هستید؟ مراکزی برای ساخت این سریال به شما قول همکاری داده اند؟

همین الان بودجه ساخت سریال «موسی (ع)» آماده است و همه چیز صحبت شده و توانستیم بودجه اش را از جایی بیرون از صدا و سیما فراهم کنیم. البته جایی که به ما کمک می کند، «اوج» نیست و یک بانک است که با نگاه اقتصادی ورود پیدا کرده و جدا از مساله فرهنگی با هدف درآمدزایی می خواهند در این پروژه سرمایه گذاری کنند.

پس چرا شروع به تولید سریال نمی کنید؟ مشکل چیست؟

ما ترجیح می دادیم که با تلویزیون خودمان این کار را به تولید برسانیم، چون آرزویمان از ابتدا این بود که یک اثر دینی برای مخاطبان رسانه ملی بسازیم و تولید این سریال می تواند برای تلویزیون یک افتخار محسوب شود. همه بودجه اش هم تامین شده و تنها باید پای کار بیایند. مدیران تلویزیون باید از خدایشان هم باشد که ما برایشان این سریال را بسازیم! ما به خاطر اهمیت ساخت یک اثر قرآنی همه تلاش خود را کردیم تا سرمایه تامین کنیم و نباید برخی سنگ اندازی کنند.

من متوجه نمی شوم که با توجه به گفته های شما مشکل عدم تولید این سریال در کجاست؟! فرمودید بودجه مورد نظرتان تامین شده و فیلمنامه هم که آماده است و شما هم که مدت ها آمادگی خود را برای تولید سریال «موسی(ع)» اعلام کرده اید! مورد دیگری هم مانده است؟!

به نظرم انگیزه های شخصی باعث شده که این سریال ساخته نشود. انگار بعضی ها با من مشکل دارند و اگر غیر از جمال شورجه هر فیلمساز دیگری معرفی می شد و همسو بود همه چیز تا به حال حل می شد. اما من نگاه خاص خودم را دارم و از اصول و تفکر خودم برای ساخت کوتاه نمی آیم. البته امیدوارم مشکل برخی ها با من حل شود!

باز هم می خواهید منتظر بمانید؟ سقفی برای زمان انتظارتان در نظر نگرفته اید تا در صورت عدم توافق با تلویزیون به سراغ گزینه های دیگر مانند شبکه نمایش خانگی و یا شبکه های بین المللی بروید؟

در یکی دو ماه آینده دیگر تکلیف مان را با رسانه ملی مشخص می کنیم. ما شبکه های بین المللی مختلفی در دنیا داریم که می توانند مشارکت کنند و اگر توفیقی حاصل شد که با رسانه ملی کار می کنیم وگرنه دیگر منتظر نمی مانیم و انشاء الله همین امسال کار را کلید می زنیم. سرمایه گذار ما به دنبال اهرم های خاصی برای تولید و عرضه سریال است از جمله این که دوربین و عوامل خود را طوری بچیند که اثر تشخص بین المللی پیدا کند. این پروژه کار سنگینی خواهد بود و ما نمی توانیم از نمایش معجزات پیامبر برای پایین بردن هزینه ها کم کنیم و برای جذابیت سریال نیاز به عوامل مختلفی داریم تا جلوه های ویژه سریال به خوبی نمایان شود.

پیش از این فیلم «محمد رسول الله(ص)» با وجود استفاده از عوامل مطرح بین المللی و به کارگیری مقدار زیادی «جلوه های ویژه»! آن چنان که باید نتوانسته بود تصویرگر نگاه آسمانی دین بر پرده تصویر باشد. شما هم همان مسیر را می خواهید طی کنید؟

این مقایسه غلط است و مرتضی میرباقری در تلویزیون هم همین قیاس را با فیلم «محمد رسول الله(ص)» داشت. قرار نیست سریال «موسی(ع)» با فیلم پیامبر جناب مجیدی مقایسه شود. آن ها بیش از 100 میلیارد برای ساخت فیلم هزینه کردند و ما با همان بودجه می خواهیم 60 قسمت سریال بسازیم. قرار هم نیست عوامل خارجی بیاوریم و همه عوامل سریال ما ایرانی هستند و از داشته های خودمان استفاده می کنیم اما از بهترین های فیلمبرداری و طراحی صحنه و بازیگری خواهند بود.

بودجه سریال «موسی(ع)» 100 میلیارد تومان خواهد بود؟

کمی بیشتر و یا کمتر از همین رقم خواهد بود که برای پروژه به این عظمتی درباره پیامبر و برهه ای تاریخی زیاد نیست. من می گویم مقایسه 3000 دقیقه تولید سریال با یک فیلم اساسا غلط است و ما از بودجه و برنامه خود عقب نشینی نخواهیم کرد و اگر بنا باشد تلویزیون پای کار بیاید که خوشحال می شویم و اگر نشد ما در بیرون می توانیم کار را انجام دهیم.

مانند پروژه «رستاخیز» به دنبال جذب سرمایه گذار خارجی نیستید؟

حتی برای آن جا هم داریم کار می کنیم. اما فکر می کنیم فعلا نیازی برای جذب سرمایه خارجی نداریم و ترجیح می دهیم همه چیز از داخل باشد اگر چه پیش بینی لازم برای جذب سرمایه خارجی هم انجام شده است.

به لحاظ توانایی فنی برای کارگردانی این پروژه عظیم مشکلی نمی بینید؟

ما به اندازه سن برخی از دوستان در کار تصویر هستیم و می دانیم چگونه اثری بسازیم که همچون سریال «یوسف پیامبر» در داخل و خارج از کشور مورد توجه بالای مخاطبان قرار بگیرد. همه حساسیت های ما این بوده است که هر کاری را تولید نکنیم و می دانیم اگر پروژه تولید «موسی (ع) ناموفق باشد دیگر نمی توان پروژه های دیگر دینی را در ایران تولید کرد. ما قرار نیست اعتبار خودمان را خراب کنیم و حتما کاری را تولید می کنیم که نگاه جهانی داشته باشد.




تولیدکننده پروژه پرهزینه «محمد…» به سینمافروشی روی آورد؟!+عکس

سینماروزان: در حالی که در سالهای اخیر بودجه های خوبی هم برای تولید فیلم و هم برای راه اندازی جشنواره های میلیاردی در سازوکار دولتی سینمای ایران وجود دارد اما سینماهای قدیمی پایتخت به جای بازسازی یا به حال خود رها شده اند یا آن که در شرف تغییر کاربری اند.

به گزارش سینماروزان از جمله این سینماهای قدیمی، سینما قیام با نام قدیمی «سینه موند» است که در سالهای اخیر به تماشاخانه تهران بدل شده بود.

مالکیت این سینما بعد از انقلاب به بنیاد مستضعفان واگذار شد و اخیرا نیز به موسسه نورتابان تهیه کننده پروژه پرهزینه «محمد…» انتقال پیدا کرد. عابرانی که این روزها از تقاطع ولیعصر-طالقانی می گذارند حتما آگهی فروش ملک این سینما را دیده‌اند.

پرسش آنجاست حتی اگر بپذیریم موسسه ای مانند نورتابان که فارغ از پروژه «محمد…» این سالها فیلمی مانند «نفس» را هم تولید کرده، بودجه بازسازی این سینما را نداشته آیا در سازوکار مدیریت دولتی سینما که فقط 5.8میلیارد صرف نوعی دورهمی موسوم به جشنواره جهانی کرده یا در موسسه تصویرشهر که همه ساله بودجه ای ویژه برای تولید فیلم میکند هیچ بودجه ای برای مشارکت در بازسازی این سینما وجود نداشت که باید شاهد آگهی فروش تجاری این سینما باشیم؟

گزارش خبرگزاری «مهر» درباره فروش این سینما را بخوانید:

مدتی است ساختمان سینما قیام برای فروش گذاشته شده و مساله قابل توجه این است که این فروش با کاربری تجاری انجام می‌گیرد!!!
امور مربوطه به این سینما که متعلق به بنیاد مستضعفان است از مدتی پیش به شرکت «نورتابان» از جمله شرکت های وابسته به این بنیاد، انتقال پیدا کرده است.
فروش ملک سینما قیام در حالی انجام می‌گیرد که در این سال‌ها تلاشی برای بازسازی و اضافه شدن آن به ناوگان سینمایی کشور نشده بود و در این مکان تئاتر آزاد روی صحنه می رفت.
کمبود سالن سینما به نسبت تولیدات سینمایی یکی از مشکلات جدی در صنعت سینمای ایران است.
سینما قیام در سال ۱۳۴۵ با نام «سینه موند» تاسیس شد. این سینما دارای یک سالن سینما با ظرفیت ۴۰۰ نفر بود که در آن فیلم های کودکان و نوجوانان نمایش داده می شد.

سینما قیام و اعلان فروش
سینما قیام و اعلان فروش