1

شایعه شوم مرگ جمشید آریا و شکوه یک اسطوره

سینماروزان/جعفر گودرزی(رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران): گاهی نه مرگ که حتی شایعه مرگ یک انسان، خاصه هنرمندی مردمی که او را به محبوبیت اش می شناسیم، می تواند راه نفس را ببندد…چنانکه شایعه درگذشت جمشید خان هاشم پورمثل پتک بر سرم فرود آمد و حالتی مثل پنیک را برای من تداعی کرد. تلفنم در حدود سی دقیقه آماج تماس های مکرر و پی در پی خبرگزاری ها، شبکه های رادیویی، رسانه ها و دوستان بود.  همه نگران و بهت زده در پی صحت و سقم ماجرا بودند.

انگار در یک لحظه، سینمای ایران و اهالی اش دچار مرگ مغزی شده بودند. آرامش از زندگی و خانواده استاد هاشم پور گرفته شده بود و این جدا از تجاوز به آرامش خانواده یک هنرمند، یعنی زخمی کردن روح جمعی با خبری جعلی. آنچه در پس این خبرسازی شرورانه به ذهنم رسید، شرافت حرفه ای فعالیت رسانه ای و ضرورت اخلاقی آن است که رسالت رسانه ها، راست گویی و حقیقت جویی است نه شایعه پراکنی و دروغ افکنی. حرمت رسانه و رسانا بودن را باید حفظ کرد تا هویت و حریت خبرنگاری تضمین شود. بانیان و راویان این شایعه سازی ها و دروغ پراکنی های کثیف که نان از زخمی کردن روان مردم می خورند، با به بازی گرفتن احساسات جمعی، هم به خود جفا می کنند هم به حریم و حرمت حرفه خود بی وفایی.

شایعه خبر مرگ نه در شان یک رسانه است نه موجب شکوفایی و شوکت کسی می شود. به ویژه در این زمانه ای که جامعه به اندازه کافی سوگوار است. ما به اندازه کافی سوگواران حرفه ای و مرثیه نویس خود و روزگارمان شده ایم، دیگر شایعه سوگ را به دردهایمان اضافه نکنید. عجیب آنکه برخی خبرگزاری های  رسمی سردمدار این شایعه پراکنی بودند! شما دیگر چرا؟!…

انتقاد جعفر گودرزی از خبرگزاری‌هایی که شایعه مرگ جمشید آریا را منتشر کردند
انتقاد جعفر گودرزی از خبرگزاری‌هایی که شایعه مرگ جمشید آریا را منتشر کردند

 

با این همه اما در کنار شر این شایعه شوم اگر خیری نهفته باشد این است که یادی کنم از شان و شکوه و شوکت و منزلت استاد جمشید هاشم پور که بی شک یکی از میراث ارزشمند تاریخ سینمای ماست. نه فقط او را با شمایل جمشید آریا در دهه 60 که با شمایل یک بازیگر با استایل در حافظه سینمایی مان ثبت کرده ایم که حتی شکل راه رفتن و شیوه نگاه کردنش هم مایه لذت و حظ بصری است و در نوع خود بی نظیر.بازیگری توانمند که حضور مقتدرش در دهه 60، پیوند مردم با سینما را تضمین کرد و نگذاشت تا رویاسازی سینما به تاراج برود. او از آریا بودن به هاشم پور شدن رسید تا نشان دهد نه فقط تیپ سازی که شخصیت آفرینی را هم خوب بلد است.

بازیگری فرهمند و فروتن که همواره اسطوره ماند. مانا باد عمر و سلامتش.




بازی با آینده سینما؟؟

سینماروزان/ جعفر گودرزی(رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران):

کشورهای توسعه‌یافته یک عادت فرهنگی پسندیده دارند. آنها وقتی متوجه می‌شوند در یک ساختار یا شیوه مدیریتی شکست خورده‌اند‌ آن‌ را می‌پذیرند، حتی جشن و مراسم می‌گیرند، و این می‌شود آینه عبرت. آنها نقشه راه را می‌پذیرند و از مسیر «شکست» برمی‌گردند و راهی نو می‌پیمایند. آنها از شکست، شکوهی دوباره می‌سازند.
اما اینجا معانی و درک موضوعات کاملا متفاوت است!
در خودروسازی شکست خورده‌ایم، اما کیست که بپذیرد!؟
کمپانی‌های خودروساز کماکان مشغول جذب پول از مردم هستند و در سقوط آزاد کیفی، شتاب هم گرفته‌اند!
در مدیریت آب دچار بحرانیم و در عین حال شاخص‌های مصرف را آموزش نداده‌ایم و مردم در هزاره سوم و جهانی کم‌آب و بی‌آب، هنوز با آب شُرب استحمام کرده و حتی ماشین می‌شویند! در مقابل سازمان آب به جای حل بحران قضیه را به انتقال تانکرهای آب در مناطق شهر تنزل داده و هیچ مدیری پاسخگوی وضع اسف‌بار این‌ روزهای پایتخت نیست.
شاهد همین نوع از مدیریت در سینما نیز هستیم!
اینکه فیلم‌های ایرانی در چه ترازی از سینمای جهانی قرار دارند، موضوع صحبتم نیست که همین فیلم‌های نه‌چندان درخشان در نهایت مردم را با سینما آشتی داد، چرا که ذائقه مخاطب در آخر به میل فیلمساز تغییر کرد. اما حتی این‌بار به این موضوع هم نمی‌پردازم.
با یک ترکیب متفاوت، چراغ اقبال فیلم‌ها روشن است و کاری را که مدیران به‌اصطلاح سینمایی کشور در طول حداقل این دو سال نتوانستند انجام دهند، سینماگران انجام داده‌اند و رونقی نسبی به سالن‌های سینما برگشته و سینمای بیمار و رو به‌ موت، در حال خروج از کُما است و گویا اتفاق‌های روشنی پیشاروی صنعت سینماست. اما درست در همین برهه که سینما به شوک و تنفس مصنوعی جواب مثبت می‌دهد، سر و کله حضرات پیدا می‌شود تا دوباره شاهد معجزه مدیریتی آنان باشیم!
آقایان!
شما که برنامه ندارید، طول و عرض مدیریت‌تان هم که با حذف و بگیر و ببند بسته شده، به همین چند فیلم فیلم رحم کنید!
به مردم، به سینمادار،
به «سینما» رحم کنید!
باور کنید اگر بگذارید چرخه به‌ شکلی طبیعی خودش را پیدا می‌کند، اما شما کاری می‌کنید که تهیه‌کننده و کارگردان با هزار خواهش و تمنا و ارتباط و ریش گرو گذاشتن، برای فیلم‌شان سئانس بگیرند و پنبه همکارشان را بزنند!
در چنین نوع از مدیریتی‌ست که اصطلاحا زیرآب‌زنی و چوب لای چرخ گذاشتن باب می‌شود و این ابدا زیبا نیست.
در مدیریت آشفته شما همین بس که یکی دو فیلم را نُه ماه در اکران نگه می‌دارید و بعد یک‌باره هشت فیلم جدید را همزمان وارد سیکل اکران می‌کنید!
‌فاصله اکران فیلم‌های موفق قبلی فقط یک ماه و اندی است. بعد پشت‌بند فیلم‌های موفقی که کسری‌های شما را جبران می‌کنند، هشت فیلم را یکباره و همزمان راهی اکران می‌کنید!؟ ماحصل چنین تصمیم غلطی به جان هم انداختن سینماگران و پشیمانی سرمایه‌گذاران از ورود به صنعت سینما و مخلص کلام، سوزاندن فرصت است. شاید نمی‌دانید که با چنین رویکرد مدیریتی‌ِ اشتباهی تیشه به ریشه سینما می‌زنید.
که من آرزو می‌کنم ندانید! که غم ندانستن شما از زهر عمدی بودن تصمیمات اشتباه‌تان قابل تحمل‌تر است! هر چند نتیجه در نهایت اسف‌بار خواهد بود.
این فیلم‌ها با سرمایه خصوصی ساخته شده و برخی سرمایه‌هایشان سال‌هاست که خوابیده و حالا که بعد از کوران کرونا و ناآرامی‌‌های اجتماعی، فرصت اکران یافته‌اند و در نهایتِ حیرت مردم هم استقبال خوبی نشان داده‌اند، پایتان را از گلوی فیلم‌ساز و سرمایه‌گذار بردارید. بگذارید سینما کمی نفس بکشد. با سرمایه و نقدینگی مردم نجنگید. چه اصراری به این‌همه اعمال نظر دارید!؟
مخاطب این سینمای پر از محدودیت و سانسور مردم هستند. حال که آنها با وجود همه این محدودیت‌ها و با وجود فیلم‌های نه‌چندان قوی چراغ سینما را روشن نگاه داشته‌اند شما هم دست از اعمال سلیقه در دایره مدیریت عجیب و غریب‌تان بردارید!
تداوم اکران فیلم‌هایی که از نُه ماه پیش روی پرده هستند، نامش هرچه هست مدیریت نیست! و اوج این خلاقیت و مدیریت هم البته اکران یکباره هشت فیلم با هم است!
در تفسیر چنین تصمیمی آنچه بیش از همه رخ می‌نمایاند، عناد با فیلمساز و به یغما بردن سرمایه روحی، معنوی و مالی اوست.
سازندگان این فیلم‌ها اگرچه چندان نام‌آشنا نیستند، اما حضورشان به مثابه همان نفس تازه‌ای‌ست که در کالبد نیمه‌جان سینما دمیده است. نتیجه کارشان در نهایت رونق صنعت رو به احتضاری‌ست که ما سال‌هاست برایش نگرانیم و فریاد وااسفا سر داده‌ایم.
مدیریت اکران سینما کار چندان پیچیده‌ای نیست که در نهایت مجبور شویم شاهد اشتباهات فاحش شما در این چرخه معیوب باشیم.
فیلم‌های جدیدتر را با یک نمودار هرمی وارد چرخه اکران کنید؛ آهسته، پیوسته و صبورانه و در مقابل برای ادامه اکران فیلم‌های موفق پیشین چند درصد از ظرفیت سینماها را حفظ کنید.
با مدیریت آنی فقط به جریان توفنده رودخانه لطمه می‌زنید.
به جای برخوردهای دفعی و ساخت دیوار، پل‌ها و ظرفیت‌ها را بالا ببرید. راهی جز این نیست.




مسئله‌ سینما، سینمای بی‌مسئله!

سینماروزان/جعفر گودرزی(رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران): شاید به جرات می‌توان گفت که مهمترین مسئله‌ی سینمای ما در شرایط کنونی بی‌مسئلگی است. سینمایی که «بی‌مسئله» باشد، یعنی مسئله‌محور نباشد، در روزمرگی و بی‌تدبیری «حل» می‌شود. با محصولات فقیر و لاغر نه می‌شود سینما داشت نه جشنواره.

دوستان، برادران! اگر توانش را دارید و دغدغه‌اش را، قبل از اینکه سیاسی باشید، فرهنگی باشید. سینمایی که مدیرانش درکی عمیق از فرهنگ نداشته باشند، کلام و مرام‌شان می‌شود تهدید و زورگویی و عرصه برای نطق و عرض‌اندام فیلم‌سازان و کسانی  مهیا می‌شود که دچار مرگ مغزی شده‌اند و با افزایش هورمون توهم، زوال عقل، بی‌اختیاری زبان، پوکی مغز و بی‌ادبی برای خودشان تاخت و تاز می‌کنند.
با بی‌تدبیری و دوری از تعامل و نادیده گرفتن نقد و تحلیل بدون تردید فقط در عثرت و عسرت دست و پا می‌زنید.

با نفی کاستی‌ها و ناکارآمدی‌های سیاست‌ها، فقط از زیبایی‌های سینما می‌کاهید.
بیایید بپذیرید کسی که به مدیریت و سیاست‌های شما نقد دلسوزانه دارد طاغی و یاغی نیست.

ما دشمن شما نیستیم. شما، خود، دشمن خودتان هستید. برای درک این موضوع این بیت را خوب با خودتان حلاجی کنید:
اگر این بار رو در رو شوم در آینه با خود
به آهی محو خواهم کرد تنها دشمن خود را!
در سینمای شما اینقدر که آگهی و شعار موج‌ می‌زند آگاهی وجود ندارد.

توصیه می‌کنیم تا دیر نشده به دنبال حقیقت باشید و پشت شعارها و سیاست‌های ناکارآمد، به دنبال تفسیر مطلوب برای خودتان نباشید.

در سینما و در نزد منتقدان و سینماگرانِ اندیشمند و دغدغه‌مند، دانش، حقیقت، تدبیر و ارزش‌هاست که حکم می‌راند نه مصلحت و‌ محکوم کردن شرایط و هنرمندان و منتقدان از سوی شما.
تا زمانی که از این دیدگاهِ نگاه از بالا و حس برتری خروج پیدا نکنید امکانی برای ارتقا و تعامل برایتان فراهم نخواهد شد.

همراه بودن با سینماگران و منتقدان و تحلیلگرانِ دلسوز دل به دریا زدن است آن هم بدون کشتی! تصویر سینمای ایران آنچه که در سیمای هفت رویت و روایت می‌شود، نیست.
هفت‌خان این سینما پشت برنامه‌ی هفت پنهان می‌ماند. خان اول گفتگو است. برای گفتگوی اثربخش باید از پشت میز هفت بلند شد و پای حرف سینماگران نشست.




سیلی نقد به از حلوای نسیه/بهترین کلید، تعامل است!

سینماروزان/ جعفر گودرزی(رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان خانه سینما): به دلیل بحران در مدیریت و انسدادهای عجیب و غریبِ  به‌وجود آمده،بعید است سینما دیگر حال و روز خوشی را تجربه کند. سینما باید مامن و پناهگاه هنرمندان و سینماگران باشد؛فضای تهدید و بی حرمتی کاری از پیش نمی برد بلکه فقط فضا را ملتهب تر می‌کند.

برخی برخوردها و تصمیم گیری ها ،اشتباهات کوچکی نیست،اشتباهات استراتژیکی است که سینما را به خاک  می نشاند. هیچ کلیدی بهتر از تعامل و گفتگو و ارتباط با سینماگران و منتقدان و تحلیلگران نمی تواند قفل های بسته سینما را باز کند. وقتی سینماگران و دلسوزان در  سینما هیچ نقش و جایگاه و سهمی ندارند در وهله اول ضررش متوجه شماست.به نظرتان در حال حاضر نسبت سینما با جامعه چیست؟سینمایی که نیاز جامعه اش را نفهمد و درک نکند حضورش به چه دردی می خورد؟مدیران با چه هدفی می آیند و می‌روند و نسبت آنها با سینما چیست؟

ما منتقدان حرفمان این است:
مدیر عاقل و دغدغه مند پر از پرسش و کنشگری است و مدیر ناکارآمد و بی دغدغه پر از پاسخ!!
آقایان مسئول!
دستگیر و دلسوز باشید تا سختگیر و گردن کش.
با خشونت و یکسویه نگری کار درست نمی شود ،با عصبیت فقط عقل زایل می شود. سینما را از خشم خالی کنید.سینما هنر مهرورزیدن و عشق است.
و منتقد ،هنرش روشنگری و به رخ کشیدن بی تدبیری هاست.
ما منتقدان دلمان هماره  برای اعتلای فرهنگ و هنر می‌تپد و به قولی معترضان قدیمی و متذکران جدیدیم اما چرا گوش مسئولان این حوزه علاقه ای به شنیدن  خواسته‌ها و منویات به‌حق منتقدان و تحلیلگران ندارد همچنان سوالی بدون پاسخ است و گویا از نقد فراری اند و به نقد و تحلیل و روشنگری هم  اعتقادی ندارند.

ما بارها گفته ایم ما نویسنده و منتقد سینما هستیم نه کارمند و کارگزار کسی یا نهادی که هر جا لازم بود از کارکردهای او بهره برداری شود یا به مثابه تزیین محفل و جشنواره و نشست رسانه ای باشند.

برادر عزیز! مدیران گرامی! رییس فرهنگی!
جایگاه و منزلت تزئینی داشتن، به چه دردی می‌خورد آخر!؟ هنر دروغین، تایید دروغین به چه کاری آید!؟ به خدا قسم  به درد شما هم نمی‌خورد.
همچنین شما زمام‌دار هستید، برخوردهای قهری و سلبی با سینماگران و منتقدان خلاف تعریف و مسئولیت‌تان است.
شما نقد و منتقد را برنمی‌تابید!
و این ضعفی بزرگ است. آن را باید اصلاح کنید و آستانه تحمل را بالا ببرید، نه این‌که برخورد از بالا را «رویه» کنید. «برخورد از بالا» جواب نمی‌دهد آقا. این را تاریخ میگوید.
نمی‌توانید با تهدید و تحدیدها و بهانه‌تراشی به مراد خود برسید.
انجمن‌هایی چون انجمن منتقدان، گاهی سنگ محکی می‌شوند برای مقبولیت و اهمیت کارهایتان، درک این موضوع خیلی ساده است.
اگر این را می‌دانید و به رسمیت می‌شناسید که هیچ، اگر نه باید تغییر کنید.
برای همکاران ما دفاع از فرهنگ و اعتلای هنری در شرایط مناسب، یک وظیفه کلی است، نمی‌توانید آن را به‌ یک وظیفه اجباری در دفاع و حمایت از شرایط نامناسب تقلیل دهید.

آقایان!
توهمات را کنار بگذارید.
کار منتقد فقط نقد فیلم نیست بلکه نقد سینما و مناسبات و مدیریت آن هم است. نقدی که بر رسالت نقد که آگاهی بخشی و بهبود است استوار است.
آقایان! نقد، عیار روشنگری و  درستی است نه عناد و دشمنی. به جای تحلیل هایی بر مبنای توهم توطئه و تقلیل دادن نقد به عقده گشایی، ذهن خود را بگشایید،  پوسته سخن را بشکنید و مغز کلام را دریابید. چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید. توهمات و توقعات غلط از نقد و منتقد را کنار بگذارید تا نقد را دریابید و برتابید.
ما نویسنده و منتقدیم و این معنا در ذات این دو عنوان مستتر است، هرچند که به مذاق کسانی خوش نیاید.




رئیس انجمن منتقدان خانه سینما: فیلم‌های سینمای ما زیاد حرف می‌زنند اما…

سینماروزان: جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان سینما در یادداشتی نظرات خود را نسبت به وضعیت کنونی سینمای ایران اظهار کرد.

جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران در یادداشتی با اشاره به اینکه سینمای ایران از ماهیت خودش فاصله گرفته است، نکاتی را که باعث افت کیفی سینمای ایران شده است، تشریح کرد.

متن یادداشت جعفر گودرزی را بخوانید:

بی‌تعارف باید بپذیریم آنچه که سینمای ما این روزها از آن به شدت رنج می برد «فقدان اندیشه» و عدم تاثیرگذاری‌اش است چه در کلیت و تاروپود مدیریت سینمایی و چه در آثار و تولیدات سینمایی.

بدون شک تا زمانی که نهضت تولید محتوای غنی و اندیشه جریان‌ساز و پویا در سینمای ما جایی نداشته باشد سینمای ما از گردابی که در آن گرفتار است بیرون نخواهد آمد و در این شرایط به نظرم اگر بگوییم سینما نداریم خیلی سنگین‌تر و عاقلانه‌تر رفتار کرده‌ایم و شاید شان و منزلتمان بیشتر حفظ شود.

سینمایی که اثرش در جامعه و روح و جان مخاطب دیده و حس نشود نه تنها سینما نیست بلکه ابزاری بلاتکلیف است که به هیچ کاری نمی‌آید. سینمای امروز ما اگر می‌خواهد نسیم نفسش حال خوب را در کالبد جامعه تزریق کند باید به سمت ‌و سوی اقتباس برود و با ادبیات پیوندی ناگسستنی برقرار کند. همچنین حضور فیلم‌هایی با ایده‌های جدید در سینمای ما بسیار کم‌رنگ است. در سینمای ایران گویا پرگویی جای اعجاز تصویر نشسته و از ماهیت خودش فاصله گرفته است. فیلم‌های سینمای ما زیاد حرف می‌زنند اما حرفی برای گفتن ندارند.

سینمای ما عین بیماری است که مرض قند دارد اما داروهایش را با نوشابه می‌خورد … به نظرم سینمای ما این روزها بدجوری به قهرمان نیاز دارد. چه قهرمان‌های دراماتیک چه قهرمان‌های استراتژیک.




اسامی برندگان چهاردهمین دوره جشن بزرگ منتقدان سینما اعلام شد/سعید آقاخانی بهترین بازیگر مرد و باران کوثری بهترین بازیگر زن

سینماروزان: چهاردهمین دوره جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برگزیدگان خود را شناخت.

به گزارش سینماروزان اسامی برندگان چهاردهمین دوره جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران به دبیری جعفر گودرزی اعلام شد و علاوه بر معرفی #آتابای به عنوان بهترین فیلم، سعید آقاخانی و باران کوثری بهترین بازیگران شناخته شدند.

آکادمی جشن در چهاردهمین دوره، فیلم‌های سی‌وهشتمین و سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر که سال‌های ۹۸ و ۹۹ برگزار شد و همچنین آثار ایرانی سی‌وهفتمین و سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر که در سال‌های ۹۸ و ۱۴۰۰ برگزار شد، در بخش‌های فنی، بهترین فیلم، فیلمنامه، کارگردانی و جایزه خلاقیت و استعداد درخشان (ویژه فیلمسازان اول)، بازیگر نقش اول زن و مرد و بازیگر نقش مکمل مرد و زن مورد داوری قرار داد.

همچنین پیام جعفر گودرزی دبیر چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران همزمان با اعلام اسامی برندگان منتشر شد.

متن پیام وی به شرح زیر است:

چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به نقطه آغازی دیگر -دوره پانزدهم- متصل، و دوره چهاردهم هم به سرانجام رسید. خیلی‌ها در این دو سال و اندی، جان شیرین‌ را به پیشگاه باری‌تعالی برده و صحنه ممتاز هنرمندی را ترک گفتند و در مثنوی داستان ما نیز تاخیرها شد! خب کرونا بود و سرانجام، این زندگی بود که بر آن فائق آمد؛ که بشر احسن‌الخالقین است و بر هر مشکلی تواند که فائق آید.
این دو سال و اندی که در دو دوره متفاوت مدیریتی از سر ما گذشت، پیرمان کرد. شگفتا که این فراق‌ها و رفتن‌ها و پیوستن‌ها به اصل روشن خورشید هم، دیگر در آن‌هایی که باید، اثری نمی‌گذارد و دوره و مدیریت این و آن هم نمی‌شناسد! آیا بر دل‌ها مهر است؟ نه که «خوبی» نیست، هست و زمین بی‌حجت نمی‌ماند. ما با چراغ هم گشته‌ایم، «خوب بودن» در این روزگار سکه نایاب بازار است انگار!
باری! ما کار خودمان را می‌کنیم که دو صد گفته نیم کردار هم نیست. آن‌هایی که مسئول‌اند، مسئول‌اند حتی اگر از اهل قلم و اهل هنر روی برگردانند و بدانند که از دایره قضاوت‌های تاریخی در امان نخواهند بود و کاش تا وقتی که فرصت هست، دل شکسته‌بالان و دردمندان و دلسوزان این عرصه را به‌دست آورند. باید که جبران کنند این‌همه کاستی و این‌همه نابلدی‌ها را.
به پایان دوره چهاردهم جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی رسیدیم و نخواستیم با توجه به شرایط و اوضاع نابسامان و نامناسب اقتصادی و روحی و بیکاری سینماگران و وضعیت معیشتی سخت و جانفرسا، مراسمی بگیریم و چون سابق؛ در کنار هم؛ صحنه هنرمندی و جشن بیافرینیم، اما کوشیدیم در بضاعت و ثروت معنوی اعضای این انجمن، قدرشناس بخشی از «خوب بودن»ها در این صنف و این روزگار باشیم. که نظامی بزرگ سروده:
گر هنری در تن مردم بود
چون نپسندی گهری گم بود
گر بپسندیش دگر سان شود
چشمه آن آب دو چندان شود

گلایه ها  داریم و حرف و سخن نیز بسیار، رنجیدگی و وصف حال این سینمایی که گاه غصه‌ای می‌شود بر دل‌‌ها و… و اما به اشارتی گفتیم و می‌‌گذریم…
امروز دو چشم را خندان خواهیم و دل‌ها را امیدوار به سوسوی چراغ سینمای ایران. امیدواریم چشمه آب این سینما دو چندان شود. آرزو می‌کنیم این انتخاب‌ها به حقیقت و ارزش‌های هنر واقعی نزدیک باشد و بدانید که فاصله بعضی از نامزدها و انتخاب‌های نهایی فقط چند رای ساده بوده است. ما در این و بر این جشن می‌افزائیم، کم نمی‌کنیم و می‌کوشیم به فاصله نفر بعدی، خوبی و ارزش‌های هنری و زیبایی‌شناسی را تعمیم دهیم.
به امید توفیق بیش از پیش ‌سینمای شریف و ارجمند ایران و ساخت آثاری بهتر و ارزشمندتر
جعفر گودرزی
دبیر چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران»

اسامی برندگان به شرح زیر است:

بهترین فیلم:
آتابای (تهیه‌کننده نیکی کریمی)

بهترین کارگردان:
نیکی کریمی (آتابای)

بهترین فیلمنامه:
هادی حجازی‌فر (آتابای)

جایزه خلاقیت و استعداد درخشان (بهترین فیلم اول):
بهمن و بهرام ارک (پوست)

بهترین بازیگر نقش اول مرد:
سعید آقاخانی (خون شد)

بهترین بازیگر نقش اول زن:
الناز شاکردوست (تی تی)

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
جواد عزتی (آتابای)

بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
باران کوثری (بی همه چیز و عامه پسند)

بهترین تدوین:
میثم مولایی (روز صفر)

بهترین موسیقی متن:
حسین علیزاده (آتابای)

بهترین فیلمبرداری:
مرتضی نجفی (تومان)

بهترین صدای فیلم (صداگذاری و صدابرداری):
زالاوا (صدابردار: رشید دانشمند، صداگذار: امیرحسین قاسمی)

بهترین دستاورد فنی:
مرتضی فربد (طراحی صحنه تومان)، مارال جیرانی (طراحی لباس تومان)




انتخاب جعفر گودرزی به‌عنوان رییس انجمن منتقدان خانه سینما

سینماروزان: در اولین جلسه هیات مدیره جدید انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان خانه سینمای ایران ،جعفر گودرزی به اتفاق آرا به عنوان رییس انجمن انتخاب شد.

به گزارش سینماروزان، در این جلسه، جعفر گودرزی به عنوان رییس، رضا درستکار به عنوان نایب رییس، رضا صائمی به عنوان خزانه‌دار، کامران ملکی به عنوان دبیر و محمدرضا لطفی به عنوان سخنگوی انجمن منتقدان انتخاب شدند.

جعفر گودرزی، رضا درستکار، کامران ملکی، رضا صائمی و محمدرضا لطفی اعضای هیات مدیره و پیمان شوقی بازرس انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران را تشکیل می‌دهند.

جعفر گودرزی که توانسته رئیس انجمن منتقدان خانه سینما گردد سابقه فعالیت یا مدیریت رسانه‌ای در رسانه‌های مختلف و ازجمله قدیمی‌ترین مجله درحال انتشار ایران یعنی اطلاعات هفتگی و همچنین مجلاتی دیگر نظیر جهان‌سینما، فیلم و سینما، سروش، نیم‌رخ و… را در کارنامه دارد. او سابقه مدیریت در فارابی و کانون پرورش فکری و همچنین حضور در هیات رئیسه سالهای اخیر انجمن منتقدان را نیز در کارنامه دارد.




معرفی دبیر چهاردهمین جشن منتقدان خانه سینما

سینماروزان: جعفر گودرزی دبیر چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران شد.

به گزارش سینماروزان، جعفر گودرزی عضو هيات مديره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران به عنوان دبیر چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران  انتخاب شد.

این چهارمین دوره متوالی است که با تصمیم هيات مديره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی، مسئولیت دبیری این جشن برعهده جعفر گودرزی گذاشته شده است. با صدور این حکم، دبیرخانه جشن نیز فعالیت خود را آغاز می‌کند.

در متن حکم آمده است:
به نام خالق زیبایی ها
جناب آقای جعفر گودرزی!
با توجه به تجارب ارزنده و توانایی ها و درایت شما در برگزاری موفقیت آمیز سه دوره متوالی جشن بزرگ انجمن منتقدان سینمایی، به موجب این حکم به عنوان دبیر چهاردهمین دوره این جشن انتخاب می‌شوید. امید که در گذر از رکود و رخوتِ حاکم بر فضای فرهنگی هنری، نفسِ گرم اهالی سینما را در جشنی آبرومندانه با در نظر گرفتن شرایط عمومی جامعه حس کنیم.
با آرزوی موفقیت تان
هیات مدیره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران

این دوره از جشن با تحولاتی در ساختار و در مسیر پویاتر شدن و تاثیرگذارتر شدن بر جریان سینمایی کشور برگزار می‌شود. جدیدترین خبرها و همچنین فراخوان چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی متعاقبا اطلاع رسانی می‌شود.
دوره سیزدهم این جشن بهمن ماه سال ۱۳۹۸ برگزار شد و وقفه بین دو دوره نیز به دلیل شیوع بیماری کرونا و منع و محدودیت برپایی بسیاری از رویدادها بوده است.

جعفر گودرزی از مدیران سینما و جشنواره‌های سینمایی و از پیشکسوتان حوزه رسانه و نقد است که سابقه دبیری و نایب رییسی انجمن را در دوره‌های مختلف در کارنامه خود دارد. او سال‌ها مدیر فرهنگی و مدیر تولید و مجری طرح برخی پروژه‌های سینمایی را برعهده داشته است.




«ارثیه فامیلی» به تولید نزدیک شد

 

سینماروزان: فیلم سینمایی «ارثیه فامیلی» به تهیه کنندگی مهدی احمدی با صدور پروانه ساخت به مرحله پیش تولید رسید.

به گزارش سینماروزان همزمان با شروع پیش تولید فیلم سینمایی «ارثیه فامیلی» به کارگردانی حامد رضی و تهیه کنندگی مهدی احمدی، روند انتخاب بازیگران این فیلم هم آغاز شد.

با توجه به پیش بینی و برنامه ریزی های انجام شده فیلمبرداری این فیلم سینمایی از اوایل اسفند ماه شروع خواهد شد و قرار است طی ۲۵ جلسه فیلمبرداری به پایان برسد.

در خلاصه داستان ارثیه فامیلی آمده است: زندگی آنقدر کوتاه است که نباید عشق را فدای لجبازی کرد…

سایر عواملی که همکاری آنها با این پروژه قطعی شده عبارتند از: مدیر تولید: جعفر گودرزی، طراح گریم: آیدین فرضی، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: مهدی آب بر.




جعفر گودرزی دبیر جشن منتقدان خانه سینما شد

سینماروزان: جعفر گودرزی عضو هیات مدیره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران به عنوان دبیر سیزدهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی انتخاب شد.

با تصمیم هیات مدیره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی، جعفر گودرزی برای سومین سال پیاپی به عنوان دبیر این جشن انتخاب و معرفی شد.

این اولین جشن منتقدان است که پس از ثبت کارگری انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان  آثار سینمایی برگزار می‌شود و طی آن، آکادمی داوری انجمن، برگزیدگان خود در سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر و جشنواره جهانی فجر را معرفی می‌کند.

جعفر گودرزی از مدیران سینما و جشنواره‌های سینمایی و از پیشکسوتان حوزه رسانه و نقد است که سابقه دبیری و نایب رییسی انجمن را در دوره‌های مختلف در کارنامه خود دارد.




نوشتار یک مدیر اسبق همزمان با روز ملی سینما⇐حال سینما خراب است و فقط به زور مسکن های تقلبی و تاریخ مصرف گذشته سرپاست!

سینماروزان: اگر در روز پزشک یا روز معلم یا روز پرستار، متولیان هر کدام از این صنوف میکوشند با اعطای هدایایی ولومختصر از فعالان صنف تقدیر کنند مدتهاست که تقدیر از بدنه سینما فقط و فقط در شعارها باقی مانده و هیچ تقدیر مشهود برای صنف حتی در روز ملی سینما وجود ندارد و انگاری سینماگران زاده شده اند فقط برای استفاده ابزاری در هنگامه انتخابات.

جعفر گودرزی از فعالان رسانه ای که سابقه مدیریت هم در فارابی و هم در کانون پرورش فکری کودک و نوجوانان را دارد همزمان با روز سینما در نوشتاری از اوضاع نزار سینما و بدنه اش گفته است.

متن نوشتار گودرزی را بخوانید:

امروز ، روز ملي سينماست. روز تكريم هنر هفتم و هنرمندانش.

امروز ١١٩ سالگي صنعت سينما در ايران است.

اما به راستي چقدر از بودن اين روز احساس خوب و خوشايندي داريم؟

چقدر سينماي ما با همه فراز و نشيب هايش توانسته در نشاط و رونق و توسعه و همدلي جامعه مان ايفاي نقش كند؟مگر نه اين است كه حال و روز هر جامعه اي را ميتوان در سالن هاي نمايش فيلم و تئاترش جستجو و حس كرد؟

چرا سينمايمان حالمان را خوب نميكند؟

چرا حال مخاطبش را نمي تواند خوب كند؟

چرا حال منتقدش خوب نيست؟

كاملا واضح است؛ چون حال خودش خوب نيست و به زور مسكن و آرام بخش سرپاست!

مسكن هايي تقلبي و تاريخ مصرف گذشته اي چون فيلمهاي سخيف و مبتذل و حال بهم زن ،سينماي ما را سرپا نگه داشته است ،تاكيد ميكنم فقط سرپا ولي از درون خراب و در حال آوار!!!

روز ملي سينما در كشورمان  قطعا بايد روزي باشد كه همدلي خانواده سينما،رونق گيشه ها،توليد فيلمهاي ارزشمند در ژانرهاي مختلف،ساخت سالن هاي متعدد و…را رقم بزند وگرنه فقط يك روز است در تقويم و ولا غير.

و چه خوب است در روز ملي سينما ضمن آرزوي آرامش روح براي تمام هنرمنداني كه براي سينماي ايران زحمت كشيدند و در بين ما نيستند از كارگردان هستي بخواهيم به سينمايمان آبرو،عزت و سربلندي،نجابت،صداقت،قصه هاي خوب،فيلمسازان دغدغه مند،مديران دلسوز و كارآمد و اهل تعامل و گفتگو،روابط درست و …عنايت فرمايد…آمين.




یک مدیر سابق فارابی خطاب به علیرضا تابش که از خواهرزادگی رییس اصلاحات به مدیریت همزمان فارابی و جشنواره کودک رسیده⇐برگزاری جشنواره کودک در شرایطی که سینمای کودک رونق ندارد چه فایده ای دارد؟؟/وقتی بهترین فیلم جشنواره کودک در فصل مرده اکران روی پرده میرود چه توجیهی داریم برای صرف هزینه جهت جشنواره کودک؟/وقتی همین امسال فقط هفت فیلم(!) در بخش مسابقه جشنواره کودک هستند اصلا چه نیازی هست به صرف هزینه برای برگزاری جشنواره؟/حداقلش این است که جشنواره را دوسالانه کنند و مابه التفاوت هزینه ها را صرف تولید آثار باکیفیت یا ساخت سالنهایی استاندارد ویژه فیلمهای کودک کنند

سینماروزان: در کشور جشنواره زده ایران اگر ماهی بگذرد و جشنواره ای برگزار نشود باید تعجب کرد و عجبا که در این کشور برای تعدیل کمی جشنواره ها یک شورای تازه مرکب از افرادی شکل میگیرد که برخی از آنها سالیان طولانی نمک گیر همین جشنواره های رنگارنگ بوده اند.همین است که جشنواره ای مانند کودک همه ساله با هزینه ای چندمیلیاردی برگزار میشود بدون اینکه یکی از مدیرانش از خود بپرسند این همه هزینه چه تأثیری در رشد سینمای کودک داشته؟؟؟

جعفر گودرزی از فعالان رسانه که سابقه مدیریت در فارابی را هم داشته در مناظره ای با حضور علیرضا تابش مدیر همزمان فارابی و جشنواره کودک در شبکه خبر با انتقاد از روند فرسایشی جشنواره کودک گفت: برگزاری جشنواره کودک در شرایطی که سینمای کودک رونق ندارد چه فایده ای دارد؟؟ همین امسال فقط هفت فیلم در بخش مسابقه جشنواره کودک حاضر هستند! صرف هزینه میلیاردی برای جشنواره ای با هفت فیلم(!) چه توجیهی دارد؟؟ حداقلش این است که در این شرایط جشنواره را دوسالانه کنند تا لااقل مابه التفاوت هزینه ها صرف تولید فیلمهای باکیفیت یا سالنهای استاندارد ویژه فیلمهای کودک شود.

گودرزی با رد نظریه شکل گیری سینمای کودک در دهه شصت گفت: برخلاف تصورات هم سابقه سینمای کودک و هم سابقه جشنواره کودک به قبل از انقلاب و کانون پرورش فکری کودک و نوجوان برمیگردد. آنجا بود که کلید را زدند و در دهه شصت این سینما به باروری رسید ولی به مرور کلا سینمای کودک به محاق رفت.

جعفر گودرزی ادامه داد: تولید فیلم کودک کاملا دولتی شده و کلی هزینه میکنند برای تولید فیلم کودک ولی در اکران سینمای کودک کاملا رها شده یعنی هرچه بودجه هست صرف تولید میشود. وقتی بهترین فیلم جشنواره کودک در فصل مرده اکران روی پرده میرود چه توجیهی داریم برای صرف هزینه جهت جشنواره کودک؟ نمونه اش فیلم “ضربه فنی” که برگزیده جشنواره کودک بود و 23 بهمن و آن هم به صورت محدود روی پرده رفت.

این روزنامه نگار خاطرنشان ساخت: این روزها سینمای کودک هست ولی جریان ساز نیست. در دنیا پرفروشترین فیلمها مربوط به سینمای کودک است ولی اینجا سفارشی ترین فیلم ها مربوط به سینمای کودک است.

گودرزی افزود: هر وقت سینمای ما به ادبیات کودک نزدیک شد اتفاقات خوبی برای سینمای کودک افتاد ولی سالهاست که ادبیات کودک را فاکتور گرفته ایم! چرا؟ چون در سینمای دنیا ماهها صرف فیلمنامه میکنند ولی اینجا کمترین وقت را برای فیلمنامه میگذارند.

جعفر گودرزی تأکید کرد: اوضاع سینمای نوجوان به مراتب بدتر است چون اصلا به سینمای نوجوان نزدیک نمیشوند. مثلا فیلم “هیس…” که در زمان حضور خودم در فارابی تولید شد به سختی مجوز گرفت و حتی در جشنواره کودک رونمایی نشد تا دردسرزا نشود ولی اگر میخواهیم سینمای نوجوان رشد کند باید در این حیطه و بخصوص درباره مسأله بلوغ کار کنیم. ولی فراموش نکنیم که بدون ایجاد فضای مناسب برای اکران آثار کودک و نوجوان هرچقدر هم هزینه در تولید و برگزاری جشنواره کنیم فایده ای نمی بریم.




جعفر گودرزی برای دومین بار بیشترین آرای انجمن منتقدان خانه سینما را به خود اختصاص داد+فهرست هیأت مدیره منتخب

سینماروزان: اعضاي هيات مديره انجمن صنفي منتقدان و نويسندگان آثار سينمايي انتخاب شدند.

مجمع عمومي انجمن صنفي منتقدان و نويسندگان آثار سينمايي روز شنبه ٢٢ تيرماه ساعت ١٤ با حضور محمدرضا موييني نماينده خانه سينما و محمود كلاته نماينده وزارت تعاون،كار و رفاه اجتماعي در محل سالن سيف الله داد خانه سينما و با دستور جلسه زير برگزار شد:

١-تصويب اساسنامه

٢-برگزاري انتخاب اعضاي هيات مديره و بازرس

اين مجمع  پس از تصويب كليات پيش نويس اساسنامه و تغييرات پيشنهادي برخي موارد و بندهاي اساسنامه اقدام به برگزاری نتخابات هيات مديره و بازرس کرد كه از مجموع ٧٢ آراي ريخته شده به صندوق انجمن هيات مديره و بازرس خود را شناخت و جعفر گودرزي برای دومین بار بيشترين راي را كسب كرد.

اعضاي هيات مديره منتخب:

١-جعفر گودرزي   ٥٠ راي

٢-جواد طوسي ٤٥ راي

٣-خسرو دهقان  ٣٣ راي

٤-علي علايي ٢٩ راي

٥-سپيده ابرآويز ٢٧ راي

اعضاي علي البدل هيات مديره:

١-رضا درستكار

٢-الهام حسامي

بازرس:

كامران ملكي ٤٦ راي

علي البدل بازرس:

لاله عالم ٥ راي

آرا ديگر كانديداهاي هيات مديره به شرح زير است:

رضا درستكار ٢٤ راي

الهام حسامي ٢٤ راي

مازيار فكري ارشاد ١٩ راي

زهرا مشتاق ١٩ راي

عليرضا غفاري ١٢ راي

بهمن عبدالهي ١١ راي

رضا صائمي ١٠ راي

فريبا اشويي ٨ راي

فريده ذاكري ٦ راي

هيات رييسه مجمع:

رييس: عليرضا غفاري

نايب رييس: مازيار فكري ارشاد

منشي: سيد رضا تقوي

ناظران: مازيار شيخ محبوبي و فريبا اشويي




بریز و بپاشهای بیهوده در محافل متصل(!) صدای جعفر گودرزی دبیر جشن منتقدان خانه سینما را هم درآورد⇐چرا جشنواره های متعدد به دورهمی هایی برای اعمال دیدگاههای کوتاه مدت متولیان بدل شده؟؟

سینماروزان: جعفر گودرزی دبیر جشن منتقدان خانه سینما در مراسم دوازدهمین دوره این جشن سخنانی را ایراد کرد حاوی برخی هشدارهای صریح درباره محافل سینمایی متصل به بودجه های دولتی.

متن کامل سخنان جعفر گودرزی دبیر جشن منتقدان در مراسم دوازدهمين جشن منتقدان و نویسندگان خانه سینمای ایران را بخوانید:

سینمای ایران با در نظرگرفتن همه مولفه ها وزیرساخت های سخت افزاری، اهمیت اجتماعی، ترکیب نیروی انسانی و ماهیت پیچیده هنر – صنعت و رسانه سینما نیازمند رصد و مراقبت است.

هجمه های گوناگون و موج پذیری سینمای ایران درعرصه های تولید و پخش با توجه به بدنه نحیف اقتصادی آن در مقایسه با سایر بخش های جامعه همچون زیر شاخه های صنعت و خدمات بر اهمیت این مراقبه و عدم غفلت در راهبری و سپردن سینما به غبارهای روزمرگی تاکید می نماید.

متاسفانه علیرغم برگزاری جشنواره های متعدد که به دلیل فقدان استراتژی فرهنگی و برنامه ریزی شایسته، بیشتر به جشن هایی برای دورهمی و یا اعمال دیدگاه های کوتاه مدت و اورژانسی برخی متولیان تبدیل شده، هنوز سینمای ایران چه ازمنظر نگاه کلی در سیاست گذاری و ترسیم نقشه راه و چه از نگاه جمع بندی تولیدات سالانه به آنچه از رهگذر اکران و جنبه سوداگرای سینما بر بدنه سینمای کشور تاثیر می گذارد، به بزنگاه های کیفی، نیاز مبرم دارد.

در این میان انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران کشور به عنوان صنف رسمی متشکل از نویسندگان و منتقدان حرفه ای، فارغ از دغدغه های سیاست زده و کوتاه مدت حاکم در فضای مدیریت فرهنگی کشور، می تواند سنگ محکی قابل اعتنا برای بازنگری در سیاست گذاری وبرنامه ریزی های مدیران سازمان سینمایی وهمچنین جنبه کیفی امورحرفه ای دست اندرکاران سینما برای بهبود و ارتقاء فعالیت ها و در نتیجه تولیدات قلمداد شود.

نگاه جامع جشن دوازدهم به تولیدات به نمایش در آمده در جشنواره های فجر و موضع گیری شفاف و قاطع این انجمن در قبال چگونگی برگزاری این جشن ها طی ماه های پیشین و همچنین حضور فعالانه در جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان ، تاییدی است بر توجه انجمن منتقدان در راستای ایفای مسوولیت اجتماعی و فرهنگی خویش در قبال سینمای دوست داشتنی کشورمان.

امیدوارم برگزاری این جشن که به پشتوانه نظر کارشناسی و حضور فعالانه و داوری آکادمی اعضاء در انجمن منتقدان به وجود آمده و فارغ از شائبه ها و دخالت ها و سلایق شخصی و وابستگی های مبتنی بر رفاقت و مصلحت اندیشی و سایر انگاره های غیر تخصصی است، در روند حرکت سینمای ایران به منازل بالاتر و والاتر کیفی و ارتقاء فرهنگ و سلیقه سینمایی مخاطبان وعلاقه مندان مثمرثمر و مفید به فایده باشد.




جعفر گودرزي دبير دوازدهمين جشن بزرگ منتقدان خانه سينما شد

سینماروزان: جعفر گودرزي نايب رييس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمايي ایران به عنوان دبیر دوازدهمين جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان خانه سینما انتخاب شد.

بر اساس اين گزارش ،با تصمیم شورای مرکزی انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران، جعفر گودرزی براي دومين سال پياپي به عنوان دبیر دوازدهمين دوره جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان خانه سینما انتخاب و معرفي شد.

در این جشن، آکادمی داوری انجمن ،برگزیدگان خود در سی و ششمين جشنواره فیلم فجر و جشنواره جهاني فجر را معرفی می‌کند.

جعفر گودرزی از مديران باسابقه سينما و جشنواره هاي سينمايي و از پیشکسوتان حوزه رسانه و نقد است که سابقه دبیری و نایب رییسی انجمن را در دوره هاي مختلف در کارنامه خود دارد. او سالها مدیریت تولید و مجری طرح بسیاری از پروژه‌های سینمایی را به عهده داشته ودر کارنامه مسئولیت‌های اجرای اش، مدیریت روابط عمومی و اجرایی بنیاد سینمایی فارابی نیز از سال ٨٩ تا ٩٢دیده می‌شود.

گودرزی مدیر روابط عمومی بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر و مدیر روابط عمومی و اجرایی جشنواره بین المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان از دوره بیست و چهارم تا بیست و هفتم هم بوده است.

دوازدهمين جشن بزرگ انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايي ايران ،آذرماه سال جاري برگزار ميشود.




نتایج آرا به نفع محصولات ارگانی خواهد بود یا مستقلان؟؟⇐حضور بیش از صد نویسنده در نظرسنجی انتخاب بهترین‌های کودک چهار دهه

سینماروزان: به مناسبت چهلمين سال پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي، بهترين هاي چهل سال سينماي كودك و نوجوان پس از انقلاب در رشته هاي مختلف توسط منتقدان و نويسندگان سينمايي انتخاب و معرفي ميشوند.

انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايي ايران با همكاري دبير خانه سي و يكمين جشنواره بين المللي فيلمهاي كودكان و نوجوانان در برآيند يك نظر خواهي گسترده بهترين هاي سينماي كودك و نوجوان را معرفي ميكند ولی هنوز مشخص نشده در پایان نظرسنجی این محصولات ارگانی هستند که در صدر خواهند نشست با آثار مستقل کودک؟؟

جعفر گودرزي نايب رييس انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايي ايران و دبير اجرايي جايزه بهترين هاي چهل سال سينماي كودك و نوجوان با اعلام اين خبر گفت: استقبال بسيار خوبي از اين اتفاق مهم صورت گرفته است و تا به حال بيش از ١٢٠ نويسنده سينمايي و منتقد نام آشنا و حرفه اي در اين نظرخواهي شركت كرده اند كه در نوع خود قابل تامل و حائز اهميت است.

گودرزي افزود: در حال حاضر و در جمع بنديهاي اوليه حدود ١٥ فيلم از ميان بيش از ٢٠٠ فيلم كودك و نوجوان توليد و اكران شده در پس از انقلاب ،در نظرخواهي پيشتاز هستند و آرا اكثريت منتقدان را به خود اختصاص داده اند.

گودرزي در پايان متذكر شد: سعي مان اين است كه تا دو روز آينده كانديداها را در بخشهاي مختلف معرفي كنيم و انشالله برترين هاي بخشهاي مختلف(بهترين فيلم هاي كودك و نوجوان،بهترين كارگردان و بهترين فيلمنامه نويس و بهترين هاي بازيگري كودك و نوجوان) در اختتاميه جشنواره سي و يكم معرفي و جوايز ارزنده اي از سوي جشنواره به آنها اهدا خواهد شد.




به مناسبت چهلمین سال پیروزی انقلاب⇐به همت انجمن منتقدان برترین فیلم های کودک و نوجوان ۴۰ سال سینمای ایران معرفي ميشود

سینماروزان: انجمن نویسندگان و منتقدان سینمایی ایران به مناسبت چهلمین سال پیروزی انقلاب ،بهترین آثار چهل سال اخیر در حوزه سینمای کودک و نوجوان را انتخاب و معرفي ميكند.

به گزارش سینماروزان جعفر گودرزی نایب رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران و دبیر اجرایی جایزه بهترین هاي فیلم کودک و نوجوان 40 سال سینمای ایران با اعلام این خبر گفت: در این نظرخواهی منتقدان و نویسندگان سینمایی در بخش‌های مختلفی چون بهترین فیلم کودک، بهترین فیلم نوجوان، بهترین کارگردان سینمای کودک و نوجوان، بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر کودک و نوجوان نظرات خود را ارئه می‌کنند.
وی افزود: در نهایت با بررسی آرا، آثار برگزیده در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان امسال جوایزی دریافت می کنند.
دبیر اجرایی جایزه بهترین فیلم کودک و نوجوان 40 سال سینمای ایران اظهار کرد: این حرکت ارزشمند توسط انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران و با حضور گسترده اعضای این انجمن و دیگر منتقدان و نویسندگان سینمایی صورت می‌گیرد.
گودرزی در پایان بیان کرد: در این نظرخواهی فیلم‌های کودک و نوجوان تولید و اکران شده طی چهل سال اخیر مدنظر قرار خواهد گرفت که بر اساس تخمین ما تعداد این آثار بیش از دویست فیلم است.




پرسشهای یک منتقد پیشکسوت درباره محفلی موسوم به جشن منتقدان خانه سینما⇐آیا برگزاری این دورهمی به نام کلی منقدان، سوءاستفاده از جایگاه نقد و منقد نیست؟/چطور است نام آثار تهیه‌کننده‌ای سابقا گریمور همواره در میان برگزیدگان این دورهمی دیده می‌شود؟!/چه کرده‌اید که امثال تهمینه میلانی شما را به استقلال دعوت می‌کنند؟

سینماروزان: تازه ترین جشن انجمنی موسوم به منتقدان خانه سینما در حالی برگزار شد که بیشتر از خود این جشن محفلی، این انتقادات جمشید مشایخی به عزت الله انتظامی و بایکوت صاحبان فیلم 3ارگانی از سوی جعفر پناهی به هنگام اعطای جوایز بود که مورد توجه قرار گرفت.

با این حال جبار آذین منتقد و مدرس پیشکسوت سینمای ایران که خود از موسسان این انجمن بوده و در این سالها مدام درباره دور افتادن انجمن از اهداف اصلی هشدار داده، با نگارش یادداشتی تأمل برانگیز پرسشهایی طرح کرده درباره این جشن، اهداف برگزارکنندگان و به خصوص چینش جوایز آن.

از جمله پرسشهای آذین درباره سوءاستفاده از نام نقد و منتقد در چنین محفلی بوده است و پرسشی دیگر ناظر به برنده شدن مدام آثاری مختلف از تهیه کننده ای سابقا گریمور در این جشن!!!

آذین به مانند همه این سالها پرسشهایی کلیدی هم طرح کرده در چرایی فاصله بعیدی که میان این انجمن و رسانه ها و منتقدان مستقل افتاده و البته به خروجی این انجمن که در یک جشن و توزیع کارت جشنواره خلاصه شده ایراد وارد نموده است.

متن یادداشت جبار آذین را بخوانید:

انجمن موسوم به منتقدان و نویسندگان خانه سینما یازدهمین دورهمی خود را هم با عنوان جشن منتقدان ونویسندگان سینمایی ایران برگزار و به برگزیده هایش جوایزی اهدا کرد.

نکته کلیدی و مهم در این ارتباط این است که انجمن مذکور به عنوان یک صنف ذاتا فرهنگی و سینمایی سالها است که از مسیر اصلی خود که یاری و همراهی سینمای ایران، حمایت و پاسداری از حریم و حرمت نقد و منقد و منافع صنفی و اجتماعی حتی اعضای خود است به دور افتاده و برخلاف نگاه و اهداف بنیانگذاران خود که درپی ایجاد تشکلی مستقل،متعهد ومردمی بودند،تبدیل به گروهی وابسته شده که از سوی خانه سینما و در واقع سازمان سینمایی و دولت ارتزاق مالی واجرایی می کند.

 انجمن مذکور، دورهمی خود را به غلط و با سوءاستفاده از مقام و منزلت منقد و نقد با عنوان جشن منتقدان برگزار می‌کند، درصورتی که انجمن یادشده تنها دربرگیرنده گروهی از منتقدان و بیشتر خبرنگاران است و منتقدان و رسانه های مستقل با آن همکاری ندارند. آیا حلقه بالادستی این انجمن هیچ گاه از خود پرسیده‌اند که چرا فاصله میان آنها و رسانه‌ها و منتقدان مستقل هر سال بیشتر از قبل شده است؟؟؟

این انجمن، تشکلی کاملا وابسته و در واقع انجمن منتقدان وابسته به خانه سینما است که خود ده ها و بلکه صدها مشکل با بدنه صنفی خویش دارد و نه انجمن منتقدان سینمای کشور و براین اساس آیا برگزاری دورهمی آن به نام کلی منقدان، درست است و سوءاستفاده از جایگاه نقد و منقد نیست؟

گرچه بسیاری از اعضای انجمن از همکاران و فعالان عرصه رسانه و سینما و همگی دوستانی قابل احترام اند، ولی حضور آنها با کجروی ها و عملکردهای طیفی از راهبران انجمن که ازموقعیت و امکانات و تسهیلات انجمن در مسیری غیر از صنف وسینما و رسانه استفاده می کند، درمعرض لطمه  و آسیب حیثیتی، شغلی و اجتماعی قراردارد.

در هر حال جامعه منقدان کشور، خانواده ای گسترده و قابل احترام است و انجمن منتقدان خانه سینما فقط جماعتی از آن را شامل می‌شود. انجمن موسوم به منتقدان سالها است که  حتی به وظایف صنفی و فرهنگی خود به درستی عمل نکرده و تمام خروجی آن در برگزاری دورهمی سالیانه در قالب جشنی که صدها مسأله وحاشیه دارد و البته گرفتن کارت یک جشن پاره بزرگتر ازخود(!) خلاصه شده است. چرا تمامی خروجی محفل موسوم به منتقدان خانه سینما خلاصه شده به برگزاری جشن و توزیع کارت جشنواره؟

این به اصطلاح جشن، تنها یک دورهمی است که یازدهمین دوره خود را درادامه راه دوره های قبل و با همان اهداف، روش ها و خطاها و مسائل حاشیه ای پیشینیان برگزار کرد و باز هم نشان داد که در حوزه نقد و سینما و رسانه حرفی برای گفتن ندارد و البته پرسشهایی پررنگ را هم بر جای گذاشت؛ مثلا اینکه چطور است در سالهای اخیر نام آثار تهیه‌کننده‌ای سابقا گریمور همواره  در میان برگزیدگان جشن دیده می‌شود؟ عین همین پرسش وجود دارد درباره آثار کارگردانی که سالها پیش نقشی هنروری به یکی از رئوس بالادستی انجمن داده بود و در سالهای بعد اغلب ساخته‌هایش در میان برگزیدگان جشن بود!

نقد عملکردهای این انجمن و به خصوص چینش شبهه برانگیز جوایز آن که حتی صدای تهمینه میلانی را هم درآورد به معنای نفی حضور و تلاش اعضای صادق و صمیمی آن که به هر علت در آن فعالیت دارند نیست که نمایشگر صدمات و لطمات وابستگی، انحراف و منافع محوری گروهی از حلقه بالادستی است که همراه خود انجمن را به ترکستان می برد.

تهمینه میلانی اوضاع انجمن یاد شده را دقیق دیده و در دورهمی یازدهم  آن، کاملا درست گفت که منقدان باید مستقل باشند!  و در واقع مسأله اصلی جامعه منقدان و موضع اصلی منقدان راستین همین  است. منقدان باید مستقل، صادق، شجاع ،منصف، متعهد و مردمی باشند،نه وابسته،قلم فروش و بازیچه خط و خطوط سیاسی وجناحی. چرا انجمن باید به جایی رسیده که باید امثال تهمینه میلانی آن را به استقلال دعوت کنند؟ چه کرده اید که امثال میلانی باید بیایند و شما را به استقلال که در نفس نقد است دعوت کنند؟

اهالی هنر وسینما و رسانه باید میان منقدان مستقل و مدعیان و انتقادگران فیلم و سینما تفاوت قائل شوند و برای جامعه روشنگری کنند که جامعه منقدان با انجمن منتقدان خانه سینما فرق دارد و این انجمن صرفا در برگیرنده عده‌ای بلحاظ کیفی معدود از فعالان سینمایی نوشتاری و نقد است و عملکردهای آن، عملکرد جامعه منقدان کشور نیست و در بسیاری موارد به دلیل وابستگی مالی و سیاسی، اقدامهایش با  اهداف صنفی و فرهنگی اهالی نقد مغایر و حتی گاه مخالف حرکت سینماگران مستقل و سینما و فرهنگ و ادبیات مردمی است.

دورهمی یازدهم انجمن وابسته خانه سینما هم برگزارشد، با ده ها اما و اگر و مسأله و اختلاف و سوءتفاهم ،بدون آنکه دروضع و حال و بهبود و ارتقای سینما، نقد، منقدان و رساته ها ،کمترین نقش و تأثیر را داشته باشد.

جبار آذین
جبار آذین



اظهارات یک مدیر دوران احمدی‌نژاد که اخیرا معاون اجرایی کانون پرورش فکری کودک و نوجوان شده⇐جشنواره کودک باید به کانون واگذار شود/در سالهای اخیر شرایط آن قدر دگرگون شده که اصلا نمی‌شود حدس زد جشنواره کودک برگزار می‌شود یا نه/آخرین سالی که ما برگزارکننده جشنواره کودک بودیم حضور فیلمسازان جهانی(!) نشان داد که دنیا هم به این رویداد بی توجه نیست!!!

سینماروزان: جشنواره سی ام کودک و نوجوان درحالی در اصفهان برگزار میشود که فارغ از رسانه ها حتی برخی اعضای هیأت انتخاب جشنواره هم به انتقاد از کیفیت پایین آثار جشنواره پرداخته اند و در نقطه مقابل دست اندرکاران جشنواره هم کوشیده اند با عدم دعوت از رسانه های منتقد، شرایط ایجادی کنند که دامنه انتقادات کاهش یابد.(اینجا و اینجا و اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان با این حال اما انتقادات تمامی ندارد و به تازگی جعفر گودرزی که در دولت دوم محمود احمدی نژاد مدیر روابط عمومی فارابی و البته مدیر روابط عمومی جشنواره های کودک شده بود و در ماههای اخیر به عنوان معاون اجرایی کانون پرورش فکری کودک و نوجوان منصوب شده است در گفتگو با «مهر» با مرور برخی مشکلات جشنواره کودک در سالهای اخیر خواستار این شده که برگزاری این جشنواره به کانون واگذار شود.

جعفر گودرزی که سابقه فعالیت رسانه ای در نشریاتی همچون «اطلاعات هفتگی»، «فیلم و سینما» و «زیر و بم» را دارد بیان داشت: به نظر من جایگاه جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان در کانون است، یعنی اصلا جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان را باید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان متولی فرهنگی این قشر از جامعه برگزار کند و دیگران هم با تمام توان کمک کنند.

وی یادآور شد: سال هایی که در برگزاری جشنواره فیلم کودک سهیم بودم، عاجزانه از کانون درخواست می کردم که در بحث اجرایی و روابط عمومی حضور فعال داشته باشند اما دیدگاه ها در آن دوره به گونه ای بود که آن زمان این اتفاق نیفتاد. به نظر من مدیران کانون باید دوباره رایزنی کنند تا جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان از پتانسیل کانون نهایت استفاده را ببرد. این محل تمام مختصات سینمای کودک را دارد و خاستگاه این رویداد مهم سینمایی محسوب می شود، بنابراین می تواند با برنامه ریزی اتفاقات خوبی را پیش روی سینمای کودک و نوجوان ترسیم کند.

وی با اشاره به اینکه ما سالن سینمای کودک در کشور نداریم و با وضع موجود چنین فضایی هم قرار نیست در اختیار سینمای کودک قرار بگیرد، ادامه داد: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به پشتوانه ۹۰۰ مرکزی که در سراسر کشور فعال است این پتانسیل را دارد که فضاهای خود را در اختیار سینمای کودک قرار دهد تا این حوزه مهم و حساس جان دوباره بگیرد، کما اینکه مدتی است حمایت ویژه کانون از اکران فیلم های کودک شکل گرفته است.

معاون اجرایی مدیریت مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بیان کرد: ما هر سال فقط به برگزاری جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان فکر می کنیم و طی چند روز جشنواره حرف های دلگرم کننده می زنیم و بعد مراسم که تمام می شود تا سال بعد همه چیز مسکوت می ماند. در سال هایی که به عنوان مشاور اجرایی دبیر و مدیر روابط عمومی جشنواره در تیم برگزاری جشنواره کودک حضور داشتم، تمام تلاشمان این بود که این رویداد بتواند برای سینمای کودک و نوجوان جریان ساز باشد.

گودرزی عنوان کرد: متاسفانه به سینمای کودک خیلی کودکانه نگاه می شود. در چهار سالی که برگزاری این جشنواره را به عهده داشتیم تمام توان مان براین بود با ثبات محل برگزاری و زمان آن، این رویداد را در دنیا تثبیت کنیم چون یکی از ویژگی های هر جشنواره برگزاری در یک زمان ثابت است. ما هر سال ۱۷ مهر روز جهانی کودک کارمان را آغاز می کردیم اما بعد از آن شرایط دگرگون شد تا جایی که گاهی اوقات اصلا نمی توانیم حدس بزنیم امسال جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان برگزار می شود یا نه.

وی گفت: خاستگاه اصلی این جشنواره اصفهان است و باید در این شهر هم باقی بماند. چه بسا غالب جشنواره های سینمایی دنیا مثل کن، برلین، توکیو و … به شهر و زمان ثابت شان شهرت دارند. بعد از این نکته، مهم داشتن دبیرخانه دائمی است که باید در طول سال فعال باشد. خوشبختانه شهر اصفهان برای این برگزاری ثابت شده و امیدوارم از نظر زمانی هم این آیین مهم فرهنگی دچار تغییر نباشد و هیچ سالی تعطیل نشود چون نگاه جشنواره های جهانی در صورت چنین تغییراتی از بین خواهد رفت.

گودرزی ادامه داد: وقتی در فارابی مشغول بودم و جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان را برگزار می کردیم، متوجه شدم تنها جشنواره ایرانی که در دنیا درجه A دارد و به اعتباری جهانی رسیده همین جشنواره است. آخرین سالی که ما برگزارکننده آن بودیم حضور فیلمسازان جهانی مطرح سینمای کودک و نوجوان نشان داد که دنیا هم به این رویداد بی توجه نیست. زمانی که مهمانان و سینماگران ژاپنی به جشنواره فیلم کودک درنای کاغذی اهدا کردند گفتند این سومین درنایی است که در دنیا اهدا کردیم.

وی اشاره کرد: متاسفانه مدتی است بدنه بنیاد سینمایی فارابی دیگر برگزاری این جشنواره را به عهده ندارد و این به تصمیم مسئولان اتفاق افتاده، در صورتی که کارشناسان و نیروهای توانمند حاضر در بنیاد فارابی در برگزاری جشنواره های کودک و فجر کارکشته شده بودند اما مدیران به راحتی از این پتانسیل و نیروهای مجرب گذشتند و با نادیده گرفتن سال‌ها تجربه، خواستند دوباره چرخ را از نو اختراع کنند. سلب این ماموریت از فارابی نادیده گرفتن تجربه های این افراد را در پی داشت که باعث نوعی سرخوردگی شد. به هر حال جشنواره های مهم نظیر کودک و فجر باید همیشه توسط یک نهاد برگزار شود و تکلیف همه روشن شود، اما متاسفانه این دو جشنواره که بین اهالی سینما از اهمیت ویژه ای برخوردار است همیشه بلاتکلیف است و کسی خبر ندارد سال آینده چه اتفاقات تازه ای برایش می افتد.

گودرزی در ادامه تاکید کرد: در حال حاضر تهران به عنوان مرکز تمام اتفاقات فرهنگی حتی یک سالن سینما ندارد که وقتی کودک وارد آن می شود از نظر فضاسازی بصری احساس کند پا به یک دنیای کودکانه گذاشته است. فضای سالن یا حتی لابی برای سینمای کودک باید متناسب با روحیه او طراحی شود. مثلا در طراحی صندلی به گونه ای باشد که کودک در آن احساس لذت کند. امروزه اگر فیلمی هم در این ژانر اکران شود کودکان یا ایستاده اند یا روی پای پدران شان می نشینند تا پرده را راحت تر ببیند. از طرفی فیلمنامه نویسان هم باید به مسایلی بپردازند که بچه ها به آن احتیاج دارند در این صورت قطعا سینمای کودک ما هم جریان ساز می شود.