سینماروزان: محمد صالح علاء مجری برنامه های فرهنگی “دو قدم مانده به صبح”، “لحظه”، “حرف”، “چشم شب روشن”، چند سالی هست که در تلویزیون، برنامه ندارد که خودش در بهاریه ۱۴۰۳ برای روزنامه اطلاعات، بدان پرداخته است.

متن بهاریه محمد صالح علاء را بخوانید:

زمستان می‌رود نزد دیروز. بهار با همۀ گل‌ها، نسیم‌ها و باران‌ها می‌آید تا که تأسیس اصل کند، زیبایی‌های به غارت رفته در زمستان را. به یاری کوه‌ها، برفاب‌ها، شقایق‌های کوهی و علف‌های خودروی زیبا، دوباره تأسیس کند که ما همه دستیاران بهاریم.

بهار پاداش درختان ایستاده در گوشه‌های سرد زمستان است. پاداش گل‌هایی است که انتظارش را کشیده‌اند. حتی اعدادی که دیگر تحمّل سرمای زبر زمستان را ندارند. همچون نه و هفت:
یک نه گردن فراز و چند هفت یقه‌باز
منتظر تاکی سرآید این زمستان دراز
از بهار دیگرها خبری ندارم. اما بهار ما از راه آینه وارد می‌شود. همین که رسید، دست دراز می‌کند با ما دست می‌دهد. دست‌های ما هم مانند شکوفه‌های بهار نارنج می‌شکفند؛ چنان که هر که با دریا دست داده، دستش خیس شده است.

دیگرها تعجب می‌کنند که چرا بهار ما بموقع اتفاق می‌افتد. درحالی که اتفاق ساعت مچی ندارد. اتفاق هر وقت خودش بخواهد می‌افتد. چرا که بهار ما اتفاقی بهنگام است و ما همه از هنگام آمدنش با خبریم. زیرا بهار ما تنها بهاری است که از رواق نوروز می‌گذرد. مثل مسافری که همپای جاده به مقصد رسیده است. مانند گل داوودی که در شکفتنش تأخیر نیست. بهنگام می‌آید تا ما را شبیه خود کند.

هم ما و هم اعدادی مانند نُه گردن فراز و هفت یقه باز، که بهار حصه‌ای عادلانه و بی‌واسطه برای همه است. هیچکس نمی‌تواند بهار ما را تا بزند و در جیب خود بگذارد. بعدتر آن را با پیک موتوری برای کسانی که خود می‌پسندد، ارسال کند. زیرا بالعکس زمستان، پنجره‌های بهار، رو به بیرون باز می‌شوند. مهم‌تر این که هرگز کسی از بهار بدی ندیده است. پس این نوروز که دست در گردن سالی تازه می‌آید، بر هر که در کنار بهار است، خنشان باد!

همۀ نوروزهای کودکی برای من در کنار خانواده، پدر و مادر و فامیل گذشته است. در سال های گذشته اما همیشه سر کار بوده ام؛جز این یکی دو سال که در خانه نشسته ام. من از ابتدای زندگی ام کارمند تلویزیون بوده ام و همیشه کار کرده ام و جز کودکی یادم نمی آید که نوروز را در کنار خانواده سر کرده باشم.نوروز من چندان نوروز مفصّل و تشریفاتی نبوده است. نوروز من کبوتری است که خواب می بیند ماهی می شود.

من در ایماژها و زندگی ذهنی خودم، نوروزهایم اینگونه است که دائم برای من سال تحویل است. جهان من دائماً در تغییر است. خود شما دیگر برای من آن کسی که ابتدا با هم سلام و علیک کردیم نیستید. چون صحبت ها باعث شده است نوعی شناخت از هم پیدا کنیم. در این جهان، همه دور هم می گردند. ماه دور زمین می گردد، زمین دور خورشید می گردد، خورشید دور کهکشان شیری می گردد. همه در حال دور هم گردیدن و در حال تغییر هستیم. به نظرم کسانی که تغییر نمی کنند، محکوم به زوال هستند. ما دایناسور نیستیم. از دایناسورهای طفلکی هیچ چیز باقی نمانده است؛ چون تغییر نکردند.

سینماروزان: محمد صالح علاء که در سالهای اخیر بیشتر به عنوان مجری در رادیو و تلویزیون حضور داشته از آن هنرمندان چندوجهی است که از نوشتن تا کارگردانی و بازیگری را تجربه کرده است.

به گزارش سینماروزان صالح علاء که در هفته های اخیر با برنامه «چشم شب روشن» در شبکه چهار حضور دارد در گفتگویی با «شرق» کوشیده از همه چیز و همه جا حرف بزند؛ هم از آرزویش برای داشتن هوای پاک بگوید و هم از شباهتهای افت و خیز تلویزیون با «بورس»!

متن کامل گفتگوی محمد صالح علاء را بخوانید:

می‌خواهیم بدانیم این روزها چه می‌کنید؟
از احوال‌پرسی‌تان ممنونم، کار مهم و مؤثری نمی‌کنم، همچنان سال‌هاست در مسیر نوشتن رمان«نای ‌نای» هستم…
  اما شما همواره چه در اجرای تئاتر و چه در انتشار کتاب‌هایتان یک هنرمند آوانگارد بوده‌اید و باعث شگفتی مخاطبانتان شده‌اید، در رمان هم از این روحیه برخوردار هستید؟
نمی‌دانم، این تشخیص خواننده محترممان است.
  خب، بیشتر می‌خواهیم درباره اثر جدیدتان برای خوانند‌گان بگویید، حتما آنها هم کنجکاو هستند بیشتر بدانند.
رمان «نای نای» درون‌مایه‌ ای عاشقانه دارد، دلدادگی عاشق‌هایی است که در اجتماع ما دیده نمی‌شوند، جهان درونشان، پنهان مانده، این رمان شاید از نظر شکلی امروزی باشد، اما درون‌مایه آن در تاریخ رفت‌وآمد دارد.
  با توجه به اینکه شما فعالیت‌های هنری‌تان را در کارگاه نمایش پیش از انقلاب آغاز کردید، فکر می‌کنم پس از انقلاب گسستی بین شما و تئاتر افتاده باشد؟
نه، گسستی بین ما (من و تئاتر) نبوده، من همچنان پر از تئاترم، فقط نتوانسته‌ام کار کنم، یکی از نشانه‌ها، نمایش‌نامه‌هایی است که در این سال‌ها نوشته‌ام، وقتی نتوان اجرا کرد، می‌چرخم به سمت نوشتن، چندی پیش نمایش‌نامه «خفه شو عزیزم» منتشر شد.
  بنابراین متن‌هایتان را منتشر می‌کنید؟
بله.
  اما چرا اجرا نشده است؟
چند سال پیش دعوت شدم نمایشی اجرا کنم، من هم اجرای یک نمایش مستند را پیشنهاد کردم، همه کارها به‌خوبی پیش می‌رفت، تا اینکه سر جای اجرا و انتخاب (تماشاگر) بینمان زاویه باز شد، زیرا به‌ نظر من در نمایش بازیگرها را می‌توان انتخاب کرد، نه تماشاگر را و همین جلوی اجرای آن نمایش مستند را گرفت.
  در واقع شیوه‌ای را در تئاتر تجربه کردید که خود شما و دیگران هم پیگیری نکردند و خودتان هم به‌لحاظ اجرا از تئاتر دور شدید؟
بله، آن وقت، جوانی، دل خوش، و سر پرشور بود، شاید من اشتباه می‌کردم، در آن زمان آن شکل و محتوا، زودهنگام بود، دو سال پیش یکی از دوست‌های هنرمندم، آقای خضرایی، خبر و عکس تئاتری را برایم فرستادند که نشان می‌داد نمایش (زیر چادر اکسیژن) را که ما سال‌ها پیش در کارگاه نمایش و در شیراز اجرا کردیم، آنها پس از چند دهه در اروپا اجرا می‌کنند،
  حالا خودتان تمایل ندارید پس از سال‌ها یک بار دیگر همان تجربه‌ها را دنبال کنید؟
نه، نمی‌دانم، یعنی هم می‌دانم هم نمی‌دانم، شاید پاسخم، عنوان آخرین کتابی است که از من منتشر شده: «حیف، حوصله‌ام پیر شده»، الان بیشتر مکتوبم.
  تئاتر هم می‌بینید تا آنجایی که مطلع هستم.
بله، ولی نه مثل گذشته هر روز، گاهی روزی دو تئاتر، حالا دیگر هر چند ماهی، سالی، باری.
  آیا در این رفت‌وآمدهای کم تئاتر خوبی هم دیده‌اید؟
بله، سه سال پیش‌نمایش «اتللو»، کار آقای آرش کمانگیر را دیدم، کار ایشان مماس با اندیشگی انسان معاصر بود، زیرا این نمایشنامه همچنان کار می‌کند، هنوز این خلق سیاه، مالیخولیای بیرحمی از بالا به پایبن و بالعکس جریان دارد،
  اسمش «پاپا اتللو» بود یا کار دیگری بود؟
هیچ‌کدام نبود، من اشتباه کردم، اتللو نبود، هملت بود.
  جزء آن کارهایی است که دوست دارید؟
بله، اجرایش در سال ٢٠١٤ ترسایی با زمان نویسنده شکسپیر در دوران الیزابت تفاوت‌های ماهوی ندارد.
  علت کم دیدن شما چیست؟
یکسره دستم توی تشت است، هر روز کار دارم، آن هم کاری زمان‌بر.
  برنامه‌های رادیو و تلویزیونتان؟
بله، هر دو.
  با نقد چطورید، مطالعه می‌فرمایید، نقد تئاتر یا سینما؟
شوربختانه، کار نقد منتقدان دشوارتر شده، درحالی‌که همه پذیرفته‌ایم، بدون نقد، عیاری نداریم، ما همیشه منتقدان بادانش و پاک‌دلی داشته‌ایم، اما نقدها دیگر مثل گذشته تبدیل به رویداد فرهنگی و هنری یا تبدیل به حادثه نمی‌شوند، در آن سال‌ها چالش بین منتقد و اثر هنری، هنرمند بود، در این سال‌ها بیشتر چالش‌ها بین منتقد و منتقد است، بین نقد و نقد.
  اما خودتان در آن برنامه (دو قدم مانده به صبح) خیلی چندجانبه به مسائل فرهنگی و هنری با نگاه منتقدانه می‌پرداختید؟
آن برنامه کارش نقد نبود، زمینه‌ بررسی آثار زیباشناختی و ادبی را فراهم می‌کرد، آن‌هم با حضور هنرمندها، اهالی فرهنگ و کارشناس‌های کاربلد.
  فکر می‌کنم نبود خیلی از چیزها در رادیو و تلویزیون، خودش یک اتفاق مهم بود که متأسفانه دیگر هم تکرار نشد.
بله، شاید، ضمنا از قضاوت شما ممنونم.
  با توجه به اینکه خیلی از آدم‌ها همانند شمس لنگرودی به آن برنامه آمدند، خودش می‌توانست زمینه آشتی فرهنگی را فراهم کند که ادامه نیافت؟
بله، بله، شما درست می‌فرمایید، بله، هم، کاش و هم، آه.
  فکر می‌کنم این شیوه برنامه‌سازی از بسیاری از نقدها می‌توانست مؤثرتر باشد، چون حالت کاربردی بیشتری داشت؟
بله، من هم احتمال می‌دهم که هر چیز خوبی حتی خودش هم می‌داند خوب است.
  خیلی عکس‌العمل‌های خوبی داشتند، تا آنجایی که من در جریان هستم، آیا در برنامه جدیدتان هم همان نگاه هست یا سمت‌و‌سوی دیگری گرفته است؟
نه، این برنامه متفاوت است، برنامه دیگری است. شما بهتر از من می‌دانید که تلویزیون پدیده پیچیده‌ای‌است، تلویزیون همه آنچه نمایش می‌دهد و ما می‌بینیم نیست، با هر رویداد، اتفاق داخلی و خارجی، قیمتش بالا و پایین می‌رود، بورس هم پدیده شگفت روزگار ماست. شنیده‌ام، بورس کسانی را به خاک سیاه و کسانی را در عرش نشانده است، مقصود اینکه دائما در موقعیت‌های ویژه‌ای است، تولید آثار هم تابعی از همان موقعیت‌هاست، ما در روزگار و هم جهان پیچیده‌ای به‌سر می‌بریم،
  بهترین معلم زندگی‌تان؟
من که بی‌شمار آموزگار داشته و دارم؛ بهترین و مؤثرترین‌شان خود مردم و هم‌وطنانم بوده‌اند، از خانواده‌ام بسیار آموخته‌ام، تئاتر آموزگارم بوده؛ از ارسطو، بوطیقای او، تا شکسپیر، چخوف، بیضایی، ساعدی، نعلبندیان و… .
  من فکر می‌کنم، شما جزء معدود کسانی  هستید که از روحیه قدردانی بسیاری برخوردارید و به نیکی از این‌همه آموخته یاد می‌کنید؟
شما با من مهربانید، از هرچه می‌گویم، شما خوب‌ترین معنی‌اش را برداشت می‌کنید، ممنونم.
  آیا آرزویی یا مهم‌ترین آرزویی را دارید که هنوز برآورده نشده یا به دنبالش هستید؟
بله، بزرگ‌ترین آرزویم، این ‌است که هم باران بیاید و هم هوا برای نفس‌کشیدن باشد، بعد از اینها آرزو دارم آسمان آبی شود، آبی باشد، خودم می‌دانم اینها آرزوهای بزرگی است که من دارم، کاری نمی‌توان کرد، من همیشه پرتوقع بوده‌ام.
  حالا دست یافتنی هم هست، این آلودگی هوا همه را دارد بیچاره می‌کند؟
نه، چون من هواشناس نیستم، اما خودم را می‌شناسم، می‌دانم، همیشه آرزوهای محال داشته‌ام.
  می‌خواهیم بدانیم جالب ترین اتفاق زندگی‌تان چیست؟
همه اتفاق‌های زندگی‌ام جالب بوده‌اند؛ هربار درختی را دیده‌ام، با هر که آشنا شده‌ام، هر کتابی که خوانده‌ام، هر فیلمی را که دیده‌ام، هر روز که از خواب بیدار شده‌ام و معنی هرچه را فهمیده‌ام، برایم اتفاق جالب و بدون شرحی بوده است.
  دوست دارید با کدام‌یک از افراد سرشناس در خلوتی بنشینید و ناهار بخورید و گپ بزنید؟
من مادرزادی در خلوت‌بودن با دوست را دوست دارم، ولی اهل ناهار نیستم، من اهل شبم، خودم هم از نان‌آوران شبم.
  خب حالا شام؟
دوست دارم یک شب با همه هم‌وطنانم خلوت کنم، با هم دور یک سفره بنشینیم، همه با هم شام ‌بخوریم، زیرا در فرهنگ ما، مهم این ‌است که کسی سر بی‌شام بر زمین نگذارد، هم‌وطنی اگر بی‌ناهار باشد، سر بی‌ناهار بر زمین بگذارد، انگار زیاد اهمیتی ندارد.

سینماروزان: حضور ابراهیم داروغه زاده روی آنتن زنده شبکه چهارم سیما و آن هم در برابر اکبر نبوی که به تازگی از شورای پروانه ساخت عزل شده حضوری چالشی نبود.

به گزارش سینماروزان البته که از ابتدای حضور نبوی سعی کرد تا میتواند به مخالف خوانی با داروغه پرداخته و بابهانه و بی بهانه سخنان او را زیر سوال ببرد اما جالب بود که داروغه زاده با آرامش یک پزشک حاذق حرفهای نبوی را شنید و البته محترمانه و بی ورود به بازیش به او پاسخ گفت تا جایی که در انتها حتی محمد صالح علاء، نجابت داروغه زاده را ستود.

داروغه زاده در این برنامه با اشاره به قدمت شوراهای نظارتی گفت: نباید قدمت شورای ساخت به 35 سال میرسید و باید کوشید در جهت واسپاری امور به سینماگران. اول باید باب مفاهمه با فیلمساز باز شود و بعد باید گفتگوها را بیشتر و بیشتر کرد تا همسویی کامل در جهت منافع ملی ایجاد شود و در نهایت به جایی برسیم که حتی صدور پروانه نمایش هم لازم نباشد.

داروغه زاده با تاکید بر اهمیت منافع ملی بیان داشت: آنجا در هالیوود “آرگو” میسازند و کسی نمیگوید کار سفارشی کرده اند چون رسانه ها با سیاستگزاران در حفظ منافع مالی همراهند اما اینجا هنوز این تلقیها جانیفتاده و هنوز جای کار داریم تا به آن مرحله برسیم.

معاون نظارت با تاکید بر اهمیت جایگاه شوراهای نظارتی گفت: دولت باید تمام قد پای پروانه نمایش بایستد. وزیر ارشاد در این باره باید پشت معاون نظارت باشد و باید همگان تبعیت کنند از این حکم. تنها مکانیزم، قانون است و همه حتی آنها که برایشان سوءتفاهم وجود دارد درباره آثار باید احترام بگذارند به قوانین.

داروغه زاده در پاسخ به گلایه نبوی از رفع توقیف یک فیلم بد-البته بد به زعم ایشان-که میتوانست تعریضی باشد به فیلم “خانه دختر” بیان داشت: همان شورای پروانه نمایش که فیلم را رد کرده بود با اصلاحیه به آن پروانه داده است و این معنایی ندارد جز حل مشکلات فیلم. از آن مهمتر بهتر است راجع به فیلمی که الان می بینید نظر دهید و نه نسخه قبلی.

معاون نظارت افزود: بنا نیست مچ فیلمساز را بگیریم و بناست فیلمساز را درک کنیم وگرنه باید مدام برویم به سمت تولید شوراهای نظارتی.

داروغه زاده که دبیر جشنواره سی و ششم فجر هم هست با اشاره به پای بندی به فراخوان گفت: جشنواره باید همسو شود با سیاستگذاریهای سینما و کمابیش این طور بوده. این را بدانید اگر من تا جشنواره باشم همین 22فیلم داستانی در بخش مسابقه خواهد بود و بیش از این هم امکان داوری وجود ندارد. البته دو فیلم مستند هم در بخش مسابقه خواهد بود که آن هم در فراخوان آمده.

معاون نظارت افزود: فراخوان را اعلام کرده ایم و تصحیح نخواهد شد. نمیشود هر کسی آمد و حرفی زد فراخوان را بخاطرش تغییر دهیم.

داروغه زاده ادامه داد: امسال سعی خواهیم کرد در جشنواره افتتاحیه نداشته باشیم مثل همه جشنواره های جهانی. چون افتتاحیه فقط هزینه زاست و آورده ای ندارد.

این مدیر سینمایی تاکید کرد: بخش عمده هزینه های جسنواره، عملکردیست؛ از برگزاری در استانها تا برگزاری در میلاد! خداراشکر امسال کاخ میلاد را نداریم. هیچ برآوردی از بودجه امسال جشنواره ندارم اما با مدیریت دقیق هزینه ها پیش خواهیم رفت.

سینماروزان: نامزدهای بهترین چهره تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ(دنیای تصویر) اعلام شدند.

به گزارش سینماروزان با قدرت گرفتن برنامه‌های مجری محور تلویزیون، جشن حافظ به عنوان تنها جشن خصوصی سینما و تلویزیون ایران بخش بهترین چهره تلویزیونی را از چند سال پیش به جایزه‌هایش اضافه کرده است.

نامزدهای بهترین چهره تلویزیونی امسال جشن حافظ از میان برنامه‌هایی انتخاب شده اند که از اول فروردین سال 95 تا پایان اسفندماه 95 روی آنتن تلویزیون رفته یا در اینترنت انتشار یافته اند.

نامزدهای بهترین چهره تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ عبارتند از:

رامبد جوان (خندوانه)

محمد صالح علا (چشم شب روشن)

احسان علیخانی (ماه عسل)

عادل فردوسی‌پور (نود)

مهران مدیری (دورهمی)

برنده تندیس حافظ بهترین چهره تلویزیونی در هفدهمین جشن سینمایی و تلویزیونی حافظ معرفی خواهد شد. از برگزیدگان سال‌های گذشته این بخش می‌توان به داریوش ارجمند، مرتضی حیدری، رامبد جوان، عادل فردوسی‌پور و مهران مدیری اشاره کرد.

کاندیداهای چهره های تلویزیونی جشن حافظ

سینماروزان: صحبتهای اخیر اکبر نبوی‌منش که در بخش سینمایی برنامه «چشم شب روشن»محمد صالح علاء به عنوان گرداننده گفتگو با مهمانان حضور دارد به مذاق «کیهان» خوش نیامده و انتقاد این روزنامه را موجب شده است.

به گزارش سینماروزان نبوی‌منش که از اعضای هیأت داوران پرحاشیه جشنواره فجر 35 بود، در برنامه ای که پیرامون تعامل میان علماء-هنرمندان تدارک دیده شده بود از  این گفت که در حوزه تاریخ اسلام هنرمندان از علما جلوترند و همین اسباب نقد «کیهان» را موجب شده است.

متن «کیهان» در این باره را بخوانید:

مجری بخش سینمایی برنامه «چشم شب روشن» چهارشنبه 24 خرداد، در حالی که بحث این بخش با دو مهمان برنامه‌(حبیب احمد‌زاده و دکتر رجبی) به چگونگی برقراری تعاملات سازنده میان جامعه هنری کشور با علماء و حوزه‌های علمیه رسیده بود، در اظهاراتی شگفت‌انگیز گفت: «… در حوزه‌های مربوط به تاریخ اسلام و حوزه هنر باید بپذیریم که هنرمندان از علمای بزرگ جلوترند. دست‌کم نسبت به اجتهاد اجتماعی‌شان، دست‌کم نسبت به تکلیف اجتماعی‌شان، دست‌کم نسبت به عزم و همتی که به خرج دادند، من با قاطعیت می‌گویم که هنرمندان از علما خیلی جلوترند...»
معلوم نیست مقصود این مجری‌(که در زمان‌های مختلف در پست‌های دولتی در سینما فعالیت داشته) از هنرمندانی که در حوزه تاریخ اسلام و اجتهاد اجتماعی و در ادای تکالیف اجتماعی و … با قاطعیت از علما (با تاکید بر علمای بزرگ) جلوتر بوده‌اند، چه کسانی هستند؟! اگر مقصود همین جماعتی است که امروز در سینمای ایران مشغولند‌(که احتمالا منظور جناب مجری همین حضرات بوده، چنانچه چندین‌بار به آنها اشاره می‌کند) و از علمای بزرگ زمانه هم لابد باید از استاد مطهری و شهید بهشتی وآیت‌الله طالقانی و آیت‌الله جوادی آملی و امثالهم  مثال آورد،  به نظر می‌آید که دست‌اندرکاران شبکه 4‌(که ادعای شبکه فرهیختگان را دارد) و متولیان رسانه ملی، حداقل بایستی برای انتخاب مجریان برنامه‌های خود کمی دقت به خرج داده تا دیگر شاهد چنین اسرائیلیاتی بر صفحه تلویزیون این سرزمین که از بودجه بیت‌المال ارتزاق می‌کند، نباشیم.
شاید هر دانش‌آموز دبیرستانی با اندکی معلومات و سواد بتواند فاصله عرش تا فرش علمایی که نام برده شد‌(و صدها تن دیگر مانند آنها که امروزه هم در عرصه دین و فعالیت‌های اجتماعی پیشتازند و هم در میدان هنر حضور دارند) با سینمایی که امروز در ایران وجود دارد را به خصوص در عرصه‌های اجتماعی دریابد. سینمایی که اغلب به قول حامیان خارجی‌اش، «تیره، ناامید‌کننده، ملال‌انگیز‌، خشن و مازوخیستی» بوده و حتی در آن «فیلم‌های اجتماعی سرانجام به فاجعه خانوادگی ختم می‌شوند».
اگر آقای مجری اندکی در این زمینه مطالعه داشت، متوجه می‌شد که حضور علمای بزرگ در عرصه هنر ریشه در تاریخ تمدن اسلامی دارد از اشعار نغز شیخ بهایی و تبحر او در هنر معماری گرفته تا اغلب فقها و عالمانی که با شعر و ادبیات عرفانی سر و کار داشتند که نمونه معاصرش، اشعار عارفانه حضرت امام خمینی‌(رحمه‌ًْالله علیه) است که شاید بتوان گفت اگر 90 درصد کل تولیدات این سینما را در طول تاریخش برروی هم بریزیم، در عمق هنر و معنی به اندازه یک مصرع این اشعار نرسد.
البته شاید چنین افاضاتی از فردی که زمانی مسئولیت‌هایی مانند مدیر ارتباطات بنیاد فارابی، معاون فرهنگی خانۀ سینما، رئیس مرکز مطالعات و تحقیقات سینمایی وزارت ارشاد‌، معاون پژوهشی انجمن سینمای دفاع مقدس، مسئول کمیته فرهنگ، هنر و رسانۀ مرکز پژوهش‌های مجلس و قائم‌مقام بنیاد فارابی را در اختیار داشته‌، بعید به نظر بیاید ولی اگر متوجه باشیم که فیلم موهن و ضد ارزشی «یک خانواده محترم» از دست‌پخت‌های ایشان است، دیگر آن اظهارات دور از ذهن نمی‌آید!

سینماروزان: در حالی که پیش بینی می شد برای جلوگیری از تنشهای انتخاباتی هم که شده برنامه هایی مانند «چشم شب روشن» که اصلی ترین عامل جذابیت شان تکیه بر عنصر آرامش بخشی برای مخاطبان است به پخش خود ادامه دهند اما گویا ضبط این برنامه تا پایان انتخابات معلق شده است.

به گزارش سینماروزان دلیل اصلی این تعلیق، ضبط یکی از برنامه های ویژه انتخابات ریاست جمهوری با حضور ۶ نامزد این انتخابات در محل استودیوی پخش «چشم شب روشن» است.

به همین دلیل از هفته گذشته این برنامه روی آنتن نرفته است و احتمالا تا انتهای اردیبهشت ماه هم روی آنتن نخواهد رفت.

اینکه در ایامی که با کمبود برنامه های سرگرم کننده در رسانه ملی روبروییم برنامه «چشم شب روشن» که اتفاقا مخاطبان خود را هم دارد به بهانه انتخابات تعطیل شود رویکردی بخردانه نیست.

این همه برنامه بی مخاطب و کم مخاطب در رسانه ملی است که نه اشغال استودیوهایشان و نه حذفشان از کنداکتور به خاطر ضبط مناظره ها کمترین مشکلی ایجاد نمی کند اینکه میان این همه برنامه سراغ برنامه ای مانند «چشم شب روشن» می روند عجیب است.

سینماروزان: کمتر پیش آمده آنها که سالهاست ریاست صنوف مختلف خانه سینما را به خود اختصاص داده اند در کنار نقدهای دیگران، نقدی هم بر ساختاری داشته باشند که خود یکی از سیاستگذاران مهم آن بوده اند.

به گزارش سینماروزان امین تارخ بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون که سالهاست ریاست بر انجمن بازیگران خانه سینما را برعهده دارد اما در تازه ترین گفتگویش که در برنامه «چشم شب روشن» محمد صالح علاء انجام شد ضمن تشبیه خانه سینما به کانون بازنشستگان از انزوای بخش عمده اعضای صنف خودش گفت.

امین تارخ اظهار داشت: ما نیازمند کار فرهنگی و صنفی به صورت توامان هستیم. مثلا جلسات هفتگی یا ماهیانه ای وجود داشته باشد که در آنها درباره اخلاق حرفه ای صحبت شود تا به مرور کسی به خود اجازه ندهد چنین صحبتی کند. اما اکنون ما صاحب خانه سینمایی هستیم که مثل کانون بازنشستگان است و فعالیتهای فرهنگی آنچنانی در آن اتفاق نمی افتد، بنابراین نمی شود چنین توقعی داشت.

بازیگر «سرب» و «مادر» خاطرنشان ساخت: تعداد کمی از مجموعه بازیگران تا آخر عمرشان بازیگر می‌مانند. چرا که بسیاری از بازیگران بعد از مدتی درخشیدن روی صحنه، پیشنهادات کمتری دریافت می‌کنند و دچار بازنشستگی زودرس و گوشه‌نشین می‌شوند.

وی ادامه داد: ما در انجمن بازیگران بیش از ۵۰۰ عضو داریم، اما ۳۰۰، ۴۰۰ نفر آنها مستمری‌بگیر و منزوی هستند و نمی‌شود گفت بازیگری شغل پردرآمد و از نظر مالی خاص است. در سینمای دنیا هم همینطور است و افرادی چون وودی آلن که تا این سن به کارشان ادامه بدهند و موفق باشند کم هستند.

سینماروزان: تهیه کننده «قند پهلو» و «چشم شب روشن» که هر دو برنامه اش در برنامه «سه ستاره» یکی در بخش بهترین برنامه تخصصی و دیگری در بخش بهترین برنامه ورزش و سرگرمی نامزد است، درباره عدم علاقه محمد صالح علا به شرکت در مسابقه توضیح داد.

سینماروزان: در ادامه حضور خوانندگان پاپ قبل از انقلاب در “معمای شاه” شب گذشته چشم این سریال به جمال عبدالحسن ستارپور ملقب به “ستار” هم روشن شد.

ستار در “معمای شاه” قطعه مشهور زندگیش “شازده خانوم” را اجرا می کرد آن هم در حالی که محمدرضا پهلوی به تماشای اجرای وی نشسته بود.

جالب است در سریال درباره اینکه ستار این قطعه را برای دختر محمدرضا پهلوی خوانده هم تعریضی زده شد.

این اتفاق در شرایطی رخ داد که خالق ترانه “شازده خانوم” یعنی محمد صالح علاء که گفته شده ترانه را برای یک شازده قجری صاحب هتلی معروف در تهران سروده بود، در حال اجرای برنامه “چشم شب روشن” در شبکه چهارم سیمای ملی بود!

سینماژورنال: محمد صالح علاء که آخرین بار با برنامه «دو قدم مانده به صبح» در تلویزیون حضور داشت که سال ۸۹ این برنامه پایان یافت قصد دارد با برنامه ای به نام “پهن بند” به شبکه چهارم بیاید.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “مهر” رضا پورحسین سرپرست شبکه چهار سیما خبر داد که محمد صالح علاء قرار است اجرای یک برنامه شبانگاهی را در این شبکه بر عهده داشته باشد.

رضا پورحسین سرپرست شبکه چهار با اشاره به اتفاقات و برنامه های جدید این شبکه گفت: به تازگی برنامه های «فوتون» و «روزگار» از این شبکه پخش شد و قرار است یک برنامه علمی هم از نیمه دوم مهر ماه داشته باشیم.

وی با اشاره به این برنامه علمی جدید توضیح داد: نام این برنامه جدید «پهن بند» است که به فضای علمی و مجازی می پردازد. تیم این برنامه هنوز قطعیت نیافته است و ما فعلا در حال طراحی آن هستیم.

پورحسین در پایان با اشاره به طراحی برنامه دیگری در این شبکه به صورت شبانگاهی عنوان کرد: در حال طراحی برنامه ای مشابه «دو قدم مانده به صبح» هستیم که بعد از دهه اول محرم روی آنتن می رود و «چشم شب روشن» نام دارد. محمد صالح علاء مجری این برنامه است و امیر قمیشی تهیه کنندگی آن را بر عهده دارد.

علیرضا شجاع نوری بازیگر درام تاریخی “روز واقعه”، مسعود اطبایی کارگردان سینما، مجید تخت‌روانچی معاون اروپا و آمریکا و شهرام گیل آبادی رئیس مرکز ارتباطات راهبردی و امور بین‌الملل شهرداری از دیگر مهمانان بودند که به تماشای اجرای ناگفته نشستند.