سینماروزان: رحیم شهریاری خواننده موسیقی پاپ آذربایجانی با انتشار متنی خطاب به سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن انتقاد از برخی سیاست‌های خانه موسیقی در مواجهه با هنرمندان فعال این عرصه از او خواست تا درباره بهبود وضعیت معیشتی هنرمندان در روزهای کرونایی چاره اندیشی کند.

متن نامه رحیم شهریاری را بخوانید:

جناب آقای عباس صالحی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی!

من رحیم شهریاری به عنوان کوچک‌ترین عضو جامعه هنری در ایران، در این شرایط ناخوشایند تعطیلی کسب و کارها خواستار رسیدگی هر چه سریع‌تر به مشکلات فعالین این حوزه هستم.

بی شک مستحضرید که در یکسال و نیم گذشته، که شرایط اقتصادی اهالی هنر و موسیقی در بدترین دوران خود به سر می‌برد و هنرمندان و فعالین این حوزه سخت‌ترین اوضاع معیشتی را دارند، کوچک‌ترین اتفاق عملی برای جبران این خسارت‌ها برای فعالین حوزه موسیقی صورت نگرفته است.

ایده‌ها و رفتارهای پوپولیستی وزارت ارشاد که در تلاش بود نشان دهد به فکر معیشت اهالی هنر است، تنها در صفحات خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها مشاهده شد و هیچ اتفاق عملی جدی در این حوزه صورت نگرفت. شاید تنها رفتاری که صورت پذیرفت، اعطای کمک هزینه یک میلیون و پانصد هزار تومانی برای برخی چهره‌های گزینش شده موسیقی بود که از دید من توهینی بیش به اهالی شریف این عرصه نیست.

اغلب شاهد حضور شما در کنار آقای رئیس جمهوریم و تماشاگر عکس‌های یادگاری شما با ایشان در رسانه‌هایتان. هر لحظه منتظریم اتفاق و رفتاری عملی برای بهبود اوضاع ناخوشایند معیشتی هنرمندان موسیقی رخ دهد اما دریغ از یک موضوع عملیاتی. اطرافیان و اعضای ارکسترها و نوازنده‌ها، از طعنه‌ها و کنایه‌های خانواده‌هایشان می‌گویند که: «اگر به جای موسیقی و هنر پیک موتوری بودی، اوضاع بهتری در زندگی‌مان جریان داشت».اینها همه درد است آقای وزیر، درد هم گویی این روزها نهایتی ندارد و پایانی برایش قابل تصور نیست.

آقای وزیر! دستِ کم چهار خانواده از اطرافیان موزیسین من در تهران تا امروز، در راهروهای دادگاه خانواده منتظر صدور حکم طلاق خود هستند. چه بسیار اتفاقات مشابهی در سایر حوزه‌های هنر که به دلیل شرایط ویژه کشور و بی کفایتی مدیران فرهنگی، خانواده‌های زیادی در آستانه از هم پاشیدن قرار دارند. مقایسه کوچکی که اگر قرار باشد بین رفتار کشورهای دیگر با هنرمندان خود در این اوضاع داشته باشیم، بیشتر و بیشتر باید به ضعف عده‌ای از مدیران فرهنگی وطنی پی برد.

در فرانسه و آلمان ماهانه سه هزار دلار برای هنرمندان حوزه‌های مختلف هنر اختصاص پیدا کرده و علاوه بر این، بیمه بیکاری و چندین کمک هزینه معیشتی به آنها پرداخت می‌شود و همین روال است که باعث شده سیستم فرهنگی و اجتماعی آنها تا این حد پیشرو و تأثیرگذار باشد. از دید شما مقایسه پرداخت‌های وزارت ارشاد، پرداختی‌های گزینشی یک میلیون و پانصد هزار تومانی، در شأن هنرمندان ایرانی است!؟

در آستانه انتخابات، شاهد اتهام زنی و توهین‌های باورنکردنی به ریاست جمهوری در رسانه ملی بودیم و سکوت اهالی هنر درباره این رفتار توهین‌آمیز در قبال آقای رئیس جمهور نشان دهنده میزان نارضایتی‌ها از ایشان و کابینه‌شان است. دولتی که با حمایت همین هنرمندان و اهالی موسیقی کارناوال‌های انتخاباتی خود را در سراسر کشور رنگ و جلا داد، امروز در بدترین شرایط مقبولیت اجتماعی قرار دارد و متأسفم که بگویم شما بازنده‌های دوران معاصر سیاسی اجتماعی در ایران از نگاه اهالی موسیقی هستید.

صحبت پایانی من هم درباره ساختار خانه موسیقی است. این مرجع ظاهراً دولتی، هشت سال پیش از من و بسیاری دیگر از اعضای خانه موسیقی که از جمله هنرمندان شریف موسیقی در ایران هستند حدود ۴۰ میلیون تومان دریافت کرده و پس از ۹ سال هیچ گونه پاسخگویی درباره آخر و عاقبت واگذاری آپارتمان‌های تهران نیست و دسترسی به مدیران خانه موسیقی از دسترسی به مدیران ریاست جمهوری هم دشوار تر شده. خواستار پیگیری این رفتار هستم.

سینماروزان/محمد شاکری: درست در روزی که رییس جمهور در ستاد مقابله با کرونا از لزوم اجرای محدودیت‌های بیشتر از ابتدای آذر خبر داد، وزیر ارشاد بر برگزاری بلامانع تمام جشنواره‌ها، تاکید کرد!

به گزارش سینماروزان حسن روحانی در روز ۲۴ آبان ماه در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا با اشاره به لزوم اعمال محدودیت های بیشتر برای مقابله با شیوع این ویروس اظهار کرد: از شنبه آینده اول آذر ماه، در سراسر کشور محدودیت‌هایی اجرا می‌شود.

روحانی ادامه داد: از شنبه هفته آینده یعنی اول آذر طرحی اجرا می‌شود که مربوط به کل کشور است و البته در هر شهر بنا بر اقتضائات آن شهر اجرا می‌شود و کلیت آن تا پایان کرونا ادامه خواهد داشت.

درعین حال وزیر ارشاد در روز ۲۴ آبان در گفتگو با خبرگزاری ایسنا گفت: تمام جشنواره‌ها و برنامه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد در سال ۹۸، در سال ۹۹ نیز برگزار می‌شود و حتی نمایشگاه کتاب که امکان برگزاری آن در اردیبهشت‌ماه فراهم نشد نیز در آذر ماه امسال برگزار می‌شود!!

عباس صالحی ادامه داد: برگزاری جشنواره‌های پیش‌رو به این صورت است که ترکیبی میان حداکثر استفاده از امکانات حضوری و حداکثر استفاده از فضای مجازی را در کنار هم داشته باشیم. اگر زمان برگزاری جشنواره‌ها، شرایط مناسب باشد، امکان برگزاری حضوری جشنواره‌ها وجود دارد، اما اگر شرایط به فضای تعطیلی مطلق برسد، طبیعتا جشنواره‌ها نیز فقط به صورت آنلاین برگزار می‌شوند و در شرایط بینابین، حالت تلفیقی خواهد داشت و مراسم‌های افتتاحیه و اختتامیه با بهره‌گیری از فضای مجازی و حضوری و تلفیق آنها برگزار می‌شوند.

وزیر ارشاد تاکید کرد: تعطیلی هیچ‌کدام از برنامه‌ها و جشنواره‌ها را نخواهیم داشت، بلکه یا به صورت ترکیبی یا حداقل در فضای مجازی برگزار می‌شوند. ممکن است در برخی از شاخص‌ها با کاهش‌هایی همراه باشیم، اما تلاش می‌شود با بهره‌گیری از شاخص‌های دیگر رونق جشنواره‌ها همچنان برقرار باشد.

به گزارش سینماروزان شاید مطابق با آنچه وزیر ارشاد گفته بتوان جشنواره‌های کم یا بی مخاطبی که هیچ‌گاه ارتباطی با بدنه مخاطب نداشته‌اند را آنلاین برگزار کرد تا بدین وسیله دست‌اندرکاران برگزاری این جشنواره‌ها هم بی‌پول نمانند ولی…

ولی چطور امکان دارد جشنواره‌هایی مثل فیلم فجر را با لحاظ بخش مسابقه اصلی -که شامل فیلمهای تر و تازه است به صورت آنلاین برگزار کرد- درحالی که همین حالا هم بستر اکران آنلاین آغشته است به قاچاق فلج‌کننده؟

سینماروزان: مدتهاست درباره ورود سرمایه‌های مشکوک به سینما حرف و گمانه و شایعه مطرح است و بازار این گمانه‌ها در روزهای اخیر بیشتر هم شده است چراکه در عین رکود ناشی از تعطیلی کرونایی سینماها همچنان مدام پروانه ساخت صادر می‌شود و همچنان تقاضا برای تولید سینمایی وجود دارد.

به تازگی عباس صالحی وزیر ارشاد مخاطب پرسشی در چرایی ورود سرمایه‌های آلوده و مشکوک به سینما بوده است.

به گزارش سینماروزان وزیر ارشاد در پاسخ به پرسشی مبنی بر چرایی ورود سرمایه‌های کثیف به سینما به جام‌جم اظهار داشت: … باید درصدد اصلاح بود نه حذف. مثلا در حوزه سینما اکنون مسئولان سازمان سینمایی به این سمت حرکت می‌کنند که تهیه‌کنندگان پروانه مالکیت پیدا کنند و در کنارش منابع مالی‌شان هم مشخص باشد. طبیعتا با چنین تمهیداتی می‌توان کم‌کم شرایط را اصلاح کرده و کنترل بیشتری را هم بر آن اعمال کرد.

عباس صالحی تاکید کرد: به خاطر داشته باشیم دهه‌های ۶۰ تا ۸۰ را که بخش خصوصی برای ورود در بخش فرهنگ و هنر هیچگونه رغبتی نداشت. در کنار این بی رغبتی، دولت هم امکانات محدودتری داشت و گرفتار شرایط به مراتب سخت بودیم اما امروزه با ورود بخش خصوصی، سرمایه‌گذاری به آرامش بیشتری رسیده است. بنابراین ما باید از ورود بخش خصوصی حمایت کنیم، اما به همان میزان هم مراقب باشیم پول سالم وارد چرخه اقتصاد فرهنگ و هنر شود تا بتوان از آنچه پیش می‌آید حمایت کرد و شرایط بهتری را برای امروز و آینده این حوزه رقم زد.

وزیر ارشاد درباره ورود پولهای کثیف به سینما بیان داشت: طبیعتا در هر حوزه‌ای می‌تواند وارد شود. در این مساله شکی نیست اما گاهی تصور می‌کنیم در حوزه سینما پول خیلی زیادی در حال جابه‌جایی است.

عباس صالحی افزود: کل اقتصاد سینمای ما با بخش خانگی‌اش ۵۰۰ میلیارد تومان است و ۳۰۰ میلیارد آن متعلق به فضای سینمای اکران است. حالا شما این مبلغ را به دلار حساب کنید، ببینید چقدر می‌شود! اصلا قابل مقایسه نیست با ارقامی که در حوزه‌های دیگر اقتصادی جابه‌جا می‌شود. حالا این پولشویی‌ها و ورود پول‌های کثیفی که از آن حرف زده می‌شود در حداکثر ۵ تا ۱۰ درصد آن ۵۰۰ میلیارد رخ می‌دهد، نمی‌خواهم بگویم این اتفاق، درست و قابل دفاع است.

صالحی تاکید کرد: یک ریال پول کثیف هم نباید در کار باشد اما در همه بخش‌ها چنین اتفاقاتی هست و نباید به شکلی به آنها پرداخت که سرمایه‌گذار بخش خصوصی از ورود به عرصه فرهنگ و هنر بترسد. این همه حرف و حدیث، اول از همه به ضرر خود فرهنگ و هنر تمام می‌شود و به افرادی با نیت‌های خیر غیراقتصادی یا اقتصادی خوب و سالم، فضایی کدر نشان می‌دهد که از آن بگریزند، آن وقت سرمایه‌گذار سالم می‌رود کنار و سرمایه‌گذار ناسالم می‌ماند وسط ماجرا.

سینماروزان/حامد مظفری: در یک سال گذشته بدنه جامعه هنری مدام گلایه کرده‌اند از تبعیض در توزیع تسهیلات میان هنرمندان و فراوان اعتراض مطرح شده درباره بی‌کفایتی بیمه تکمیلی درمان هنرمندان.

این گلایه‌ها و آن اعتراضات اگر شنیده می‌شد عاملی بود برای اصلاح امور ولی باز هنوز وارد دومین ماه از سال جدید نشده‌ایم که تصاویر و اخباری از ارسال هدایای صندوق اعتباری هنر برای شماری گزینش‌شده از هنرمندان منتشر شده.

اینکه صندوق اعتباری هنر فقط برای معدودی از هنرمندان هدیه نوروزی فرستاده به کنار، اینکه همزمان با ارسال و تحویل هدیه، از هنرمندان تصویربرداری کرده‌اند برای پز مدیریتی را چگونه باید توجیه کرد؟

صندوق اعتباری هنر بنا شد برای آن که به تمامی هنرمندان تسهیلاتی در شان و منزلت آنها دهد نه آن که حتی در توزیع هدایای نوروزی نیز میان هنرمندان تفاوت ایجاد کند و گروهی را مشمول هدیه کند و گروهی را کاملا نادیده بگیرد و تازه همان‌ها که هدیه گرفته‌اند را نیز عاملی کند برای تصویرسازی و ژست‌های کاذب مدیریتی!

آیا حسین سیدزاده مدیر صندوق اعتباری هنر در توزیع عیدی میان پرسنل زیردستش هم همین گونه رفتار می‌کند و به شماری از پرسنل(با تصویربرداری حین دریافت) عیدی می‌دهد و شماری را نادیده می‌گیرد؟؟ اصلا اگر مدیر صندوق هنر دریابد که وزیر ارشاد به‌عنوان بالادست ایشان، نامبرده را از دریافت عیدی مصوب تمام زیرمجموعه‌ها محروم کرده، چه حسی خواهد داشت؟؟ و یا سیدزاده چه حسی خواهد داشت وقتی بالادست‌شان بخواهد حین اعطای عیدی به ایشان، عیدی و سیدزاده را در یک قاب ثبت کند؟؟؟

اگر مدیران صندوق هنر در ذهن خود چنین پرسش‌هایی را مرور می‌کردند راضی می‌شدند به اعمال چنین تبعیض‌هایی؟؟

در دورانی که ریاضت اقتصادی هنرمندان به‌دلیل تعطیلی کرونایی فعالیت‌های هنری، به بالاترین حد رسیده اولین خواسته از صندوق اعتباری هنر آن است که اسباب تقسیم علی‌السویه امکانات را میان تمامی اعضای صندوق هنر فراهم کند.

یعنی صندوق هنر نمی‌توانست در این روزهای کرونایی، شرایط اهدای فراگیر یک عیدی حداقلی و یا اعطای یک سبدکالای اولیه یا دست‌کم یک بن خرید کالا میان تمام اعضا را فراهم کند؟؟
وقتی اوضاع، عادی است که چنین اتفاقاتی رخ نمی‌دهد؛ حالا که اوضاع غیرعادی است چرا جز رفتارهایی پرتبعیض بروز نمی‌دهند؟

اگر صندوق هنر از ارائه همین تسهیلات حداقلی هم عاجز است اصلا چرا تعطیل نمی‌شود تا بودجه سالانه‌ای که صرف دیوان‌سالاری چنین ساختاری می‌گردد مستقیما به هنرمندان برسد؟؟

سینماروزان آماده است پاسخ مدیران صندوق اعتباری هنر یا وزیر ارشاد به چنین پرسش‌هایی را منعکس کند.

سینماروزان: انفعال مدیران ارشاد و سازمان سینمایی در جبران ضرر و زیان وارده به سینماگران بخاطر شیوع کرونا و بی‌توجهی کامل به بدنه سینما از بابت تخصیص عیدی یا توزیع سبدکالا در شب عید، با انتقاد یک کارگردان و نویسنده مواجه شد‌.

اصغر نعیمی کارگردان سینما با گلایه از انفعال ارشاد و زیرمجموعه سینمایی‌اش خواستار واکنش وزیر ارشاد به این انفعال شد‌.

متن نامه اصغر نعیمی خطاب به وزیر ارشاد را بخوانید:

جناب آقاي سيد عباس صالحي! با سلام! انفعال و بي‌عملي شما، مجموعه وزارت ارشاد و سازمان سينمايي در پي بحران اخير شيوع ويروس كرونا مايه حيرت است و اگر به همين نحو غيرمسئولانه اين برهه را بگذرانيد در تاريخ خواهد ماند كه درست در دوران دشواري كه اهالي سينماي ايران نيازمند تدبير و ياري مسئولين وزارت ارشاد و امور سينمايي بودند، مقامات مسئول در كنج عافيت تنها نظاره‌گر رنج كشيدن هنرمندان بودند؛ بي آنكه سر سوزني برنامه و تمهيد براي كاستن از بار اين رنج داشته باشند.

جناب وزير! آيا وظيفه شما و سازمان سينمايي تنها در بگير و ببند، تيز كردن قيچي سانسور و آقا بالاسر هنرمندان بودن به وقت ساخت آثارشان خلاصه ميشود.
اين روزها كه با توقف توليدات چشم انداز اقتصادي نگران كننده اي مقابل چشم دست اندركاران سينماي ايران است برنامه شما براي كمك و حمايت از اين قشر نجيب چيست؟

آن دستيار فيلمبردار، مجري گريم، دستيار كارگردان، مجري گريم و ديگر عواملي كه هرگز از خوان دستمزدهاي كلان و بودجه هاي ميلياردي بهره نبرده اند در ذهن و برنامه هاي شما جايگاهي دارند؟

اگر عزمي باشد به عنوان مثال به تمام چهار هزار عضو خانه سينما نفري دو ميليون تومان عيدي يا كمك هزينه بدهيد تازه مي شود هشت ميليارد تومن كه تنها بخشي از بودجه يك پروژه به اصطلاح فاخر شما است.

اميدوارم اين وسط فقط دغدغه تعطيلي سينماها و اعتراض صاحبان سينما را نداشته باشيد و حواس تان متوجه بدنه صنف باشد نه آن هايي كه در اين سال ها بيشترين منافع را برده اند.

قطعا تعطيل كردن صدور پروانه ساخت، توقف توليدات، مشكلات معيشتي اهالي سينماي ايران را مضاعف مي كند. راه حل شما چيست؟ نگوييد با تشكيل فلان كارگروه در حال بررسي هستيم، بي‌كارگروه هم مي توان دريافت كه شب عيد بايد بخشي از بريز و بپاش هاي ميلياردي توليد فيلم و برگزاري جشنواره ها و مجامع را صرف بسته حمايتي از سينماگران كرد.

آقاي وزير! من شما و زير مجموعه شما در وزارت ارشاد را متهم مي كنم به اينكه در دشوارترين روزها سينماگران ايراني را به حال خود رها كرديد و ياري شان نداديد، اما اميد دارم تا دير نشده دامن خود و همكاران تان را از اين اتهام پاك كنيد.

در غير اين صورت انفعال شما و همكاران تان در اين روزها هرگز از يادمان نميرود و سينماگران ايراني فراموش نخواهند كرد كه مديران شما فقط مدير روزهاى خوش پشت ميز نشين و از موضع بالا حرف بزن هستند، نه مرد روزهاي سخت و همدل هنرمندان.
مطمئن باشيد اين در تاريخ مي ماند.

سینماروزان: شرایط نامنصفانه اکران با افزایش مدام فیلمهای روی پرده، وضعیت بغرنج‌تری پیدا کرده و به‌جز چند فیلم خاص، مابقی فیلمهای روی پرده در حال ضرردهی هستند.

اشکان رهگذر کارگردان جوانی که با انیمیشن “آخرین داستان” در اکران پاییزی حضور دارد از جمله سینماگرانی است که حجم محدود سانس‌های فیلمش باعث شده نتواند فروش مطلوبی داشته باشد؛ بخصوص که به‌مانند برخی آثار ارگانی، حمایت‌های تبلیغی هم نصیبش نشده.

این روند اشکان رهگذر را واداشته که با نگارش نامه ای به وزیر فرهنگ‌و ارشاد اسلامی به انتقاد از تبعیض‌های تحمیلی به سینماگران مستقل بپردازد.

متن نامه اشکان رهگذر را بخوانید:

به نام خداوند جان و خرد

جناب آقای سید عباس صالحی،
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی،

با سلام و درود

نمی‌دانم نام انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» را شنیده‌اید یا نه؟! مدیران تحت‌المر شما حتماً نام این اثر را که بسیار برای کشورش افتخارآفرینی کرده است را شنیده‌اند. انیمیشنی با آبرو و با استانداردهای جهانی درباره شاهنامه فردوسی، همان کتابی که سال‌هاست در کتابخانه‌های ما ایرانی‌ها خاک می‌خورد و همیشه از خودمان پرسیده‌ایم که چرا کسی برای این کتاب تنها کاری نمی‌کند!
جناب وزیر! حدود 10 سال پیش من جوان بیست‌وسه‌ساله‌ای بودم که به‌واسطه دغدغه خانوادگی و ملی که داشتم، تصمیم گرفتم تا اثری آبرومند در رابطه با شاهنامه بسازم. می‌خواستم همان کاری را انجام دهم که آرزوی بسیاری از ایرانیان‌ همچون من بود، ساختن فیلمی درباره شاهنامه فردوسی بزرگ. ناگفته نماند از همان روزهای اول بذر ناامیدی را در دل ما پاشیدند؛ به هرکدام از سازمان‌های سینمایی – البته نه در دوران شما- که خودشان را متولی فرهنگ و هنر می‌دانستند مراجعه که می‌کردیم این جملات را می‌شنیدیم:
«ساخت فیلمی با موضوع شاهنامه در اولویت ما نیست!
بودجه نداریم!
نمی‌توانی تمامش کنی!
چطور انتظار داری بودجه‌مان را خرج چنین فیلمی کنیم؟»
آقای وزیر! ولی ما ناامید نشدیم. من و برادرانم و جوانان استودیومان باهمت خودمان این فیلم را ساختیم و برای ساختنش از همه‌چیزمان گذشتیم، من و برادرانم دارایی‌مان را فروختیم و فیلممان را ساختیم، نه برای آنکه درگیر جنون شده بودیم، بلکه به این دلیل که به هدفمان اعتقاد داشتیم. تا اینکه در سال 2013 در مهم‌ترین جشنواره انیمیشن دنیا، جشنواره بین‌المللی انسی فرانسه، در بخشی که انیمیشن‌های در حال ساخت باهم به رقابت می‌پرداختند، از بین بیش از 90 اثر رسیده از سراسر جهان، جزو 6 انیمیشن برتر در حال ساخت شناخته شدیم. آن زمان بود که فرانسوی‌ها از ما حمایت کردند. حتی آن‌ها بیش از تمامی مدیران سینمایی کشور خودمان، ما را جدی گرفتند و به بازار جشنواره بین‌المللی فیلم کن معرفی کردند تا شاید در آنجا بتوانیم سرمایه‌گذاری برای به پایان رساندن فیلممان پیدا کنیم. سرمایه‌گذار هم پیدا شد، ولی همان‌طور که می‌دانید تحریم‌ها مانع جدی، سر راه ورود سرمایه‌گذاران خارجی به ایران هستند. ولی حضورمان در این جشنواره‌ها به ما کمک کرد تا بتوانیم سرمایه‌گذار خصوصی داخلی را به پروژه «آخرین داستان» جذب کنیم.
جناب وزیر، در مسیر تولید این اثر برای حدود هزار نفر به شکل مستقیم و غیرمستقیم اشتغال ایجاد کردیم و در حال حاضر ۱۱۰ نفر در مجموعه دانش‌بنیانی که «آخرین داستان» را ساخته است، مشغول به کار هستند. ولی صادقانه عرض می‌کنم که در مسیر کاری‌مان از دغدغه‌های دولت برای حمایت از اشتغال‌زایی، تولید ملی یا پاسداشت فرهنگ ملی و… جز شعار چیز دیگری ندیده‌ایم. در این 10 سال هیچ حمایتی نشدیم و با دست‌خالی کاری را به سرانجام رساندیم که بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌های تحت حمایت شما که بودجه‌های بلاعوض میلیاردی دارند، نتوانسته بودند در تمامی اعصار حیات خود انجام دهند. ما برای اولین بار پرچم سینمای انیمیشن ایران را در مهم‌ترین جشنواره‌های فیلم و انیمیشن جهان بالا بردیم، در حدود سی جشنواره خارجی معتبر حضور پیدا کردیم که حاصل آن شش جایزه جهانی و شش جایزه داخلی بود.
جناب وزیر! «آخرین داستان» نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۰ است، به این واسطه امسال دو نماینده از کشورمان در رقابت‌های اسکار حضور دارد و توانسته‌ایم در سی‌ودو کشور قرارداد پخش این انیمیشن سینمایی را ببندیم. رایت آلبوم موسیقی‌اش را در خارج از ایران بفروشیم. کتاب‌های مصورش را در داخل و خارج از ایران منتشر کنیم. بازی موبایل تبلت آن را بسازیم و بازهم تأکید می‌کنم که تا به امروز میلیاردها تومان پول دولتی خرج انیمیشن ایرانی شده است ولی تمام دستاوردها و موفقیت‌های پروژه «آخرین داستان» بدون کوچک‌ترین کمک دولتی کسب‌شده است.
متأسفانه طی ماه‌های اخیر مرتکب اشتباهی شدم و آن‌هم درخواست اکران در ایران بود که امروز بنده را در چنین شرایط منحوسی قرار داده است. تصور من از اکران آن چیزی بود که تا به امروز در سینمای ایران دیده بودم و فکر می‌کردم با توجه به کارنامه درخشان و افتخاراتی که فیلمم به دست آورده است، حداقل شرایط متوسطی برای اکران آن فراهم می‌شود ولی متأسفانه آنچه امروز رخ‌داده است، حتی شرایطی ضعیف‌تر از اکران فیلم‌های هنر و تجربه است. آن‌هم در شرایطی که فیلم‌های دیگر که در زمینه انیمیشن یا سینمای کودک و نوجوان ساخته‌شده‌اند، با شرایطی به‌مراتب بهتر از ما در حال اکران هستند. امروز انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» در حال له شدن براثر بی‌توجهی و سو مدیریت مدیران مربوطه است. متأسفانه باید بگویم که شرایط اکران ما در آمریکا به‌مراتب عادلانه‌تر و صادقانه‌تر از آن چیزی بود که امروز در حال رخ دادن در ایران است.
جناب وزیر! متأسفانه بنده به جریان خاصی هم متصل نیستم که آن جریان از فیلم من در گیشه حمایت کند، دانش‌آموز به سینما ببرد، صدها یا هزاران تیزر تلویزیونی حمایتی برایم تدارک ببیند یا تشویق‌های تحصیلی برای دیدن فیلمم در نظر بگیرد. کار من ساخت انیمیشن است و در این کار نیز مهارت بالایی دارم ولی متأسفانه در مافیا بازی اکران سینمای ایران خوب نیستم و این کار را هم بلد نیستم. اجازه بدهید اشاره‌کنم که «آخرین داستان» با چنین شرایط افتضاحی در اکران دارد، در هفته پیش در گیشه فروش رتبه ششم را داشته است. پس مخاطب فهیم ایرانی اگر شرایطی باشد که بتواند به دیدن این فیلم بنشیند از آن استقبال می‌کند. سخن کوتاه می‌کنم و از شما درخواست می‌کنم تا برای یک‌بار هم که شده این را نشان دهید که حمایت از فرهنگ ایرانی و تولید ملی فقط یک شعار نیست! باور بفرمایید که مهاجرت برای متخصصین امر انیمیشن تبدیل به اولین و آخرین گزینه شده است و اتفاقاً شرایط برای متخصصین این امر در بهترین وضعیت ممکن فراهم است و متأسفانه تا امروز هنرمندان متبحری را در این زمینه ازدست‌داده‌ایم. نگذاریم که اکران این اثر این حس را تقویت کند که ماندن و ساختن کار به‌جایی نمی‌برد.
امیدوارم نه به‌اندازه فردوسی بزرگ که 30 سال از عمر خودش را وقف سرایش شاهنامه کرد و نه به‌اندازه من که حدود 10 سال از زندگی‌ام را درراه ساخت انیمیشنی درباره شاهنامه گذراندم، به‌اندازه خواندن این نامه وقت بگذارید و آن را تا پایان بخوانید.

سینماروزان: محرومیت نقاط جنگ‌زده ایران، سه دهه پس از پایان جنگ کماکان باقیست و وقتی به وادی فرهنگ می‌رسیم این محرومیت دوچندان می‌شود. کافیست به آمار توسعه زیرساخت‌های فرهنگی در نقاط مختلف ایران نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم مناطق جنگ‌زده چگونه با حداقل‌ها می‌سازند.

روزنامه اصلاح‌طلب “اعتماد” با مرور کمبود امکانات فرهنگی در خرمشهر نوشت: بيست و دومين جشنواره تئاتر فتح خرمشهر روز گذشته به پايان رسيد؛ جايي كه حدود 500 هنرمند از چند شهر كشور آثار نمايشي خود را با كمترين امكانات روي صحنه بردند. وقتي مي‌نويسم با كمترين امكانات، غلو نمي‌كنم چون تمام نمايش‌ها مجموعا در سه سالن اجرا شد كه بي‌تعارف‌ مي‌توان گفت هيچ‌كدام سالن استاندارد نمايش نبودند. سالن «خليج فارس» خرمشهر مانند بسياري از اماكن مشابه در شهرستان‌هاي ايران بيش از آنكه محل اجراي نمايش باشد، مكاني براي سخنراني است كه حالا به منظور نمايش هم استفاده مي‌شود. بايد از نزديك مشاهده مي‌كرديد چطور سِنِ محل سخنراني را براي اجراي نمايش آماده كرده بودند. اگر ‌بخواهم تصوير دقيق‌تري ارايه كنم پيشنهاد مي‌دهم سازه‌ مكعب شكلي را تجسم كنيد كه روي سن سالن همايش ساخته شده و 50 نفر ظرفيت دارد. بدون محل نشستن راحت، بدون تكيه‌گاه، امكانات نوريِ مناسب و كاملا ابتدايي. در مجاورت همين مثلا سالن تئاتر، زميني باير وجود دارد كه از سه سال قبل قرار بوده در آن پلاتوي بلكس باكس – پلاتوي نمايشي خرمشهر- ساخته شود، اما نشد.

این روزنامه ادامه داد: «نگارخانه شهريار» كه قرار بود به «پلاتو غريفي» تغيير نام دهد نيز نمونه ديگرِ اين سه‌گانه عجيب و غريب است. يك جعبه بدون امكانات با كف سنگ! بدون آكوستيك مناسب صدا و امكانات نوري، بي‌آنكه نام و نشان محل اجراي نمايش را بر پيشاني داشته باشد. كافي است غروب در پياده‌راه مقابل مجموعه قدم بزنيد، تاريكي به حدي است كه اصلا متوجه نخواهيد شد جماعت به چه علت در محل ازدحام كرده‌اند. يك لوله آهني از سمت چپ سقف به سمت راست جوش داده شده كه روي آن لوله! دو پروژكتور بسته‌اند تا بازيگر در خفقان و گرما زير نورش به اجرا بپردازد. اينجا هم قرار بوده پلاتوي اجراي نمايش باشد، اما نشد.

“اعتماد” افزود: در همين اثنا كه مشغول بازديد از امكانات كه نه، فقر كامل زيرساخت بچه‌هاي تئاتر خرمشهر بودم، از پايتخت خبر رسيد تماشاگري در يكي از سالن‌ها هنگام خروج دچار حادثه‌اي شده است. ظواهر امر نشان مي‌داد چند نفري هم طبق معمول دست به تلفن شده‌اند و نتيجه هم كه روشن، فضاي مجازي و خود خبرنگارسازي و درخواست توييتريِ يك اكانت بي‌نام و نشان خطاب به وزير ارشاد كه، آقا اين چه وضعي است؟ رسيدگي كنيد. سيدعباس صالحي هم در حركتي جالب بي‌فوت وقت به اكانت بي‌هويت پاسخ نوشت كه بله! همين حالا دستور دادم مديركل هنرهاي نمايشي پيگيري كنند. اينجا شد!

این روزنامه خاطرنشان ساخت: حال جا دارد از وزير فرهنگ بپرسيم كه لازم است براي صدور سريع دستور ساخت 2 پلاتوي معمولي تئاتر در خرمشهر در توييتر عكس و فيلم بارگذاري كنيم؟ اگر قرار بر مديريت مجازي بود كاش همان سه سال پيش رسما اعلام مي‌شد تا ما خبرنگاران جاي گزارش مكتوب و تصويري در روزنامه‌ها و خبرگزاري‌ها زودتر دست به موبايل و توييتر شويم، بلكه بچه‌هاي محروم خرمشهر و آبادان امروز يك صندلي راحت براي نشستن داشتند.

سینماروزان: جمعی از مدیران رسانه‌های مجازی به تازگی مهمان وزیر ارشاد بودند و اظهارات صریح و دغدغه‌های جدی آنها به بحث‌های داغی بدل شد.

به گزارش سینماروزان مدیران رسانه های مجازی با انتقاد از تلفات بیت المال در جریان اعطای یارانه به نشریات کاغذی محدود الانتشار، از وزیر ارشاد خواستند جلوی این تلفات را بگیرد.

بخشهای خواندنی درخواستهای مدیران رسانه های مجازی از وزیر ارشاد در ادامه می آید:

–آقای وزیر! یارانه مطبوعات، بیت المال است آن را برای روزنامه‌هایی که ۵۰۰ نسخه هم منتشر نمی‌شوند و تنها برای اعلام وصول ارشاد، روزنامه در می آورند، هدر ندهید!

–آگهی دولتی و ثبتی باید در روزنامه کثیرالانتشار منتشر شود، چطور روزنامه‌ای که تیراژش ۲۰ نسخه است سالیانه میلیون‌ها تومان آگهی دولتی می گیرد؟

–یک خبر در یک سایت تخصصی و خبرگزاری، ۱۰ برابر تیراژ یک روزنامه دیده می‌شود اما ۹۵ درصد یارانه مطبوعات می رود به سمت روزنامه‌هایی که برخی را به مجلس بفرستد و برخی را معمار و بساز و بفروش کند!

–آقای وزیر! ارز ۴۲۰۰ تومانی تأمین داروی بیماران سرطانی، حق الناس است، مراقب باشید این ارز در اختیار روزنامه هایی قرار نگیرد که همه محتوای خودشان را کپی کاری می‌کنند و روزنامه را فقط برای توزیع در مجلس و ارسال به ارشاد منتشر می‌کنند.

–آقای وزیر! چند روز قبل در همین ارشاد، دو مدیر مسئول از وزارتخانه و توزیع یارانه و کاغذ و …به شدت انتقاد کردند، یکی از آنها خانمی است که اصلا روزنامه‌اش یکسال است چاپ نمی‌شود و دیگری روزنامه‌اش ۶ماه است توقیف شده، خدا نکند چون فریاد می‌زنند اینجا بیایند و تسهیلات بگیرند!

–بیمه مستقیم خبرنگاران مساله مهمی است که در شرایط سخت اقتصادی بیشتر نیازمند حمایت دولت است، چرا این طرح خوب که در دولتهای قبل اجرایی شده بود در دست انداز افتاده؟؟ چرا طرح‌های خوبی که در دولتهای قبل کلید زده شد ناگهانی کنار زده شد؟ توزیع بیت المال کشور بین رسانه‌ها بر چه اساسی است؟

–آقای وزیر! ما برای اطلاع رسانی به چند نهاد باید پاسخگو باشیم؟ به چند سازمان باید گزارش بدهیم؟ چرا استقلال رسانه ای ما را زیر سوال می برید؟ چرا دولتی ها باید رسانه داری کنند و بخش خصوصی در بدترین شرایط امنیت شغلی، بدون حمایت های زیرساختی کار کند و به انواع و اقسام سازمان‌ها هم پاسخگو باشد!

–آقای وزیر! مطبوعات دیگر فقط روزنامه‌ها نیستند؛ در جریانات اخیر مانند سیل و تحریم، رسانه‌های برخط و شبکه‌های اجتماعی پای کار بودند، آنوقت شما به عدد سازی برخی روزنامه دارانی که روزنامه‌شان اصلا دیده نمی شود و گاه فقط برای اعلام وصول منتشر می‌شود، سالیانه ۱۰۰ میلیارد تومان یارانه و آگهی دولتی می دهید.

سینماروزان: عواقب اکران نسخه غیرمجاز “رحمان 1400” با پروانه نسخه مجاز همچنان ادامه دارد و اسباب ورود کمیسیون فرهنگی مجلس به ماجرا را هم موجب شده.

به گزارش سینماروزان نصرالله پژمانفر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با نقد عملکرد ناظران ارشاد توضیح داد: وزارت ارشاد متولی نظارت بر آن چیزی است که خود مصوب کرده‌است. طبق روال گذشته وزارت ارشاد یک‌سری اصلاحات برای اکران این فیلم در نظر گرفته‌ است. جدای از آن حوزه‌ هنری هم برای اکران فیلم اصلاحاتی در نظر گرفته و بعد از انجام این اصلاحات قرار بوده‌ است که فیلم اکران شود.

وی افزود: در نهایت با مجموع این اصلاحات فیلم مجوز نمایش گرفته و روی پرده سینما رفته‌است. این بخشی از وظایف ارشاد بوده که باید اعمال می‌شده و اینکه آیا ممیزی‌ها درست و بجا بوده بحث دیگری است. اما‌ اشکال اصلی این است که فیلم بیش از یک ماه اکران شده و فروش بالایی کسب کرده، اما آنچه اکران شده نسخه اصلاح نشده فیلم بوده‌است.

این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: این فیلم که پر از موارد نامناسب و غیر اخلاقی بوده و در نهایت بدون ممیزی هم اکران شده و حالا باید منتظر عکس‌العمل وزارت ارشاد نسبت به این موضوع باشیم. اگر کسانی مطلع بودند و کوتاهی کردند و تخلفی صورت گرفته حتما باید با واحد ناظر عملیاتی برخورد شود.

وی ادامه داد: خود آقای وزیر به ما توضیح دادند که در همه اکران‌ها بازرسانی وجود دارد و سالنها نظارت می‌شوند. ما باید ببینیم بازرسان چه کسانی بوده اند و ربطشان با عوامل فیلم چه بوده و مسئولان این نظارت به چه دلیلی کوتاهی کرده‌اند و برخورد وزارت ارشاد با شخص یا مجموعه خاطی به چه صورت است.

پژمانفر گفت: انتظار کمیسیون فرهنگی مجلس هم برخورد با خاطیان است. برخورد دوم هم نسبت به کسانی است که این کار را انجام داده‌اند. دیگر نباید این فیلم اجازه اکران به‌دست آورد، اطلاعاتی به دست ما رسیده که عده‌ای در تلاشند تا امکان اکران دوباره آن را فراهم آورند. می‌خواهند بگویند که اصلاحات لازم انجام شده و بعد از اصلاحات اجازه دهید که دوباره اکران شود که این قابل قبول نیست و به غیر از جلوگیری اکران باید عوامل دور خوردن ارشاد جریمه هم بشوند.

وی افزود: این ماجرا قاطعیت وزیر در مواجهه با این هنجارشکنی را طلب می‌کند. لازم است وزیر با عوامل خود سازمان سینمایی که باعث این اتفاق شده‌اند هم برخورد جدی داشته باشند.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: زمانی بحث روی ممیزی‌های وزارت ارشاد و کم و کیف این ممیزی‌ها بود ولی الان موضوع متفاوت است و آن چیزی که اتفاق افتاده دور زدن خود وزارت ارشاد است که حتما واکنش ارشاد را می‌طلبد. با این اتفاق در واقع حریم ارشاد لطمه خورده و ارشاد دور خورده که برخورد جدی را طلب می‌کند.

سینماروزان: هرچند چندی قبل از برگزاری جشنواره فیلم فجر، خبر استعفای عباس صالحی از وزارت ارشاد مطرح شد ولی این روزها جدایی صالحی از وزارت ارشاد جدی تر از قبل شده است.

بعد از حواشی ناظر به برگزاری افتتاحیه جشنواره فجر حوالی گورستان خاوران(!؟) بخصوص ادعاهای مناقشه برانگیز فاطمه معتمدآریا در این افتتاحیه، در همان روز ابتدایی جشنواره، فیلم «غلامرضا تختی» که با حمایت مستقیم فارابی تولید شده رونمایی بحث برانگیزی در کاخ جشنواره داشت؛ از این منظر که فیلم تأکیدی موکد  بر خودکشی تختی دارد و به طور مستقیم ادعاهای انقلابیون پیرامون نقش ساواک در قتل تختی را رد کرده است.

بلافاصله بعد از این بحثها، پرسشهای مرتبط با چگونگی حمایت فارابی از فیلم مطرح شد و سازندگان نیز مدعی هزینه 8.5میلیاردی فیلم و تأمین 40درصد هزینه ها که میشود معادل 3میلیارد و 400میلیون توسط فارابی شدند!! اینکه فارابی برای فیلمی خلاف منویات انقلابیون درباره قتل تختی، بیش از 3میلیارد هزینه کرده سوالات را بیشتر کرد؟

این اتفاقات را بگذارید کنار اینکه دیشب بنا بود ضیافت سیمرغی به بهانه گردهمایی سینماگران، مدیران سینمایی و وزیر ارشاد برگزار شود ولی به ناگاه خبر رسید به خاطر فوت همسر علی نصیریان(!) این ضیافت لغو شده است.

حالا هم که شنیده‌ها حاکیست از آن که به جز حسین انتظامی، ابوذر ابراهیمی ترکمان هم از گزینه های جدی برای تصدی وزارت ارشاد است. ابوذر ابراهیمی ترکمان که در دولت اعتدال به ریاست سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی رسید، سابقه تألیف کتبی فرهنگی بخصوص با محوریت «روسیه» را دارد و در دولت دوم احمدی نژاد هم رایزن فرهنگی ایران در روسیه بود.

سینماگران سه شنبه همین هفته به آرامگاه امام خمینی(ره) خواهند رفت. باید دید در این ادای احترام به بنیانگذار انقلاب اسلامی-که مشخص نیست چرا در سرآغاز دهه فجر صورت نگرفته و به جبران حواشی اخیر است یا نه؟؟- چه کسی کنار سینماگران خواهد بود؟ عباس صالحی؟ ابوذر ابراهیمی ترکمان؟ یا …؟

سینماروزان: در روزهای اخیر حرف و حدیثهای فراوانی درباره استعفای عباس صالحی وزیر ارشاد دولت دوم روحانی مطرح شده است. حرف و حدیثهایی که هیچ تکذیبیه مستقیمی را هم از سوی وزیر به دنبال نداشته است ولی روابط عمومی وزارت ارشاد را به واکنش واداشته که این حرف و حدیثها را تکذیب کند.

با این حال قرائن حکایت از آن دارد که عمر وزارت عباس صالحی رو به اتمام است و شاید حتی او اختتامیه فجر را نبیند! اینکه چه شد که صالحی به اینجا رسید نیازمند واکاوی بعدی است ولی آینده وزارت ارشاد و بالاخص سازمان سینمایی در روزهای بعد از استعفای صالحی قابل حدس است.

هیچ بعید نیست حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی که در مدت کوتاه حضورش در سازمان برخلاف سلف خود حرکاتی در جهت خواسته های صنف انجام داد و هم از انحلال موسسه رسانه های تصویری و هم از ادغام بخش بین الملل در جشنواره فجر خبر داد به سرپرستی وزارت ارشاد برسد! صعود انتظامی به وزارت ارشاد بیش از همه همانهایی را خوشحال خواهد کرد که از انحلال موسسه و ادغام بین الملل در فجر ناراحت شده بودند چون کیست که نداند چه بودجه هایی که در چنین ساختارهایی تلف نمیشود!!

محمود اربابی را باید جدی ترین گزینه حضور برای ریاست بعدی سینما دانست. اربابی با سابقه معاونت نظارت در دولت احمدی نژاد، بعد از بازنشستگی حیدریان نیز از گزینه های حضور در سازمان بود ولی این اتفاق نیفتاد. با این حال با خالی شدن سازمان از حضور حسین انتظامی، هیچ بعید نیست که اربابی جای او را بگیرد به خصوص که او سالها در سیکل مدیریتی سینما بوده و با همه افراد چه آنها که زیر نور آفتاب زیست میکنند چه آنها که در سایه، مهره ها را حرکت میدهند، هم هماهنگ است!!

سینماروزان: عباس صالحی وزیر ارشاد در معارفه حسین انتظامی به مانند اغلب معارفه ها حرفهایی امیدوارانه درباره اوضاع سینما زد و حتی درباره رابطه موثر صنف و مدیران سینما گفت اما نگفت این رابطه موثر چه سودی به حال بدنه صنفی داشته که این روزها بیش از همیشه در تنگنای اقتصادی است.

با این حال در خلال حرفهای انتظامی تأکیدش بر نوسازی سازمانی به شدت جلب توجه کرد. وزیر ارشاد در مراسم معارفه حسین انتظامی با تأکید بر اهمیت برنامه‌گرایی و اصلاحات ساختاری سینما، گفت: در این حوزه حتما نیاز به نوسازی سازمانی و آینده‌نگری داریم، سینمای ایران هم باید در این راستا تغییراتی داشته باشد.

پرسش آنجاست که آیا نوسازی سازمانی مدنظر وزیر مشتمل بر حذف مدیران ناکارآمد است یا همچنان رییس در سایه و شرکایش از خوان سینما منتفع خواهند شد؟

آیا وزیر ارشاد از انتظامی حمایت خواهد کرد که با تغییر مدیران تکراری و فرسوده و جانشینی نیروهایی اندیشمند و امتحان پس داده، مسیری تازه در برابر سینمای ایران گمارد یا همچنان همین جماعت منفعل و درگیر روزمرگی
، امور را پیش خواهند برد؟؟

سینماروزان: تبعیض وافری که در اکران فیلمهایی از پخش کنندگان مختلف در سینمای ایران وجود داشته در ماههای اخیر به اوج خود رسیده است. یک طرف یک شرکت پخش مافیایی و پادوهایش هستند که بخش عمده ای از سالنها را در اختیار دارند و طرف دیگر ده ها شرکت پخش مستقل که برای داشتن یک سالن فول سانس هم باید کلی چانه بزنند.

همین روند بود که باعث شد در انتخابات اخیر کانون کارگردانان این پخش کنندگان مستقل باشند که با کنار هم قرارگیری بر مافیا و شرکایش غلبه کرده و هسته مرکزی کانون پخش کنندگان را به خود اختصاص دهند؛ اتفاقی که امیدواریها را به بهبود اوضاع اکران در ماههای آینده بیشتر کرد.

متعاقب این اتفاقات عباس صالحی وزیر ارشاد هم در شبکه پنج سیما از تلاشهای خود برای حاکمیت عدالت بر اکران سخن گفت. صالحی بیان داشت: تغییراتی درباره شرایط اکران فیلم‌ها هم در فضای شورای عالی اکران هم در آیین‌نامه اکران به وجود آمده است. باید با افزایش نظارت فضای اکران را قابل دفاع‌تر و عادلانه‌تر کنیم.

آیا افزایش نظارت خواهد توانست شرایط بهینه سازی اکران و برقراری تعادلی نسبی در توزیع سالن میان فیلمهای مختلف را فراهم کند؟؟؟ باید منتظر ماند و دید که چه خواهد شد؟

سینماروزان: سیاستهای محمدمهدی حیدریان در سازمان سینمایی آن قدر به‌روز و پویا نبوده است که بتواند نمره قبولی بگیرد. حیدریان به واسطه سابقه قبلی خود در معاونت سینمایی به سازمان سینمایی آمد و اصلی ترین انتظار از او بود که در کنار به کارگیری نیروهای تازه نفس و انرژیک به اصلاح ساختارهای بودجه‌خوار تأسیس شده در دوران رییس معزول بپردازد و از آن مهمتر اسباب توزیع عادلانه حمایتهای دولتی را برای سینماگران فراهم کند.

اما هیچ کدام از این اتفاقات نیفتاد و به جایش امتداد تزریق بودجه به ساختارهای بودجه‌خوار و راه اندازی گروههای بودجه‌خوار برای گونه‌های مختلف سینمایی را شاهد بوده‌ایم. اخیرا هم در یک روند کاملا در تضاد با اصل 144 قانون اساسی، راه‌اندازی اکران فیلم خارجی به موسسه رسانه های تصویری و رییسش سپرده شده که کمترین تجربه ای در اکران حتی محدود ندارد. بماند که حیدریان برای آن همه آشفتگی اکران96 هم هیچ چاره مشهودی قرار نداده است.

حبیب کاووش از جمله سینماگران نضج یافته در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی که فیلمهایی مانند «دادشاه»، «پرواز در قفس» و «فصل خون» را در بحبوحه سالهای پرهیاهوی ابتدای انقلاب ساخته در یادداشتی برای عباس صالحی وزیر ارشاد با انتقاد از سیاستگزاری های محمدمهدی حیدریان، کارنامه حدودا یک ساله وی را با عبارت «دیکتاتوری دلسوزانه» نواخته است!

متن یادداشت حبیب کاووش را بخوانید:

به نام خدا

جناب آقای صالحی
وزیر محترم فرهنگ ارشاد اسلامی

پس از سلام و ادب و تبریکات این عید تازگی ها و دوباره شدن ها و تکامل یافتن ها ان شاءالله…عرض میکنم شما در بدو طلوع تان در قامت وزیر ارشاد،این فرهنگی ترین وزارت خانه کشور از خود پیشینه ای فرمودید که من و به احتمال زیاد،بسیاری از اهالی هنر را چه در نگاه و چه در جان! به وجد کشاند.

شما از مطالعه کتاب های ماندگار! دیدن فیلمهای بسیار تاثیر گذار! محشور بودن با تئاتر و… فرمودید! شما همانید! نه خوانش کتاب ها را میتوان که از شما بر گرفت و نه دیدن آن فیلمها و نه … ،به نظر، شما پیش از آنکه یک رجل سیاسی باشید یک انسان منطقی هستید،چه بدون آغشته بودن بر منطق هرگز نمیتوان آن کتابها،فیلمها،تئاترها و نوا ها را از راه جان درک کرد.

عرض میکنم چندی است که یک میل غیر قابل مقاومتی در معاونت سینمایی یا همان سازمان سینمایی به وجود آمده تا همه چیز به شکل سالهای دهه شصت یا همان دوران «دیکتاتوری دلسوزانه»!؟-البته به گفته خودشان- بازگردد.

کلمه داور بی اختیار آدمی را یاد ترازو میاندازد، در فرهنگ معین و در معنای داور آمده است: دادور ،حکم،کسی که میان نیک و بد حکم کند،کسی که برای قطع و فصل مرافعه دو یا چند نفر انتخاب میشود…

داوران محترمى كه براى جشنواره ملى فجر انتخاب شدند بی هیچ گفتگو از فرهیختگان، نخبگان و اثرگذاران سینما هستند و حقیر خود از هر چند نفر اینان بسیار آموخته و هنوز هم می آموزم، اما این فرزانگان (موضع) ویژه سیاسی دارند و هر چند نفر-فاش میگویند و از «گفته»خود دلشادند-و دلیلی هم ندارد که نگویند و دلشاد هم نباشند! آن چنان که بعضی دیگر و در جناح های دیگر میگویند و دلشاد هم هستند!

اما…آیا این اشخاص ارزشمند در غیاب مدافعان جناح مقابل به تنهایی  «داوربی طرف» و یا «ترازوی میزان» جشنواره فجر میتوانند باشند – که یک جشنواره ملی است – ؟! که مملو از فیلمهای دو جناح حاضر در ایران است … و آن جنس از داوری ها و مصاحبه‌های صادقانه دوستان داور، خود روشن کننده بسیارهاست.

نفرمایید که کار به آنان سپرده شده و شما دخالتی در آن نمیکنید که مسموع نیست. شما وزیر ارشاد هستید و آن جمع هم به ظاهر منعکس کننده نظرات و منویات شمایند.گو اینکه همه میدانند معاونت سینمایی توسط چه دستان پنهانی اداره میشود و بالطبع بسیاری کارها از جمله تعیین داورها و… به دبیر و … ارتباط مستقیمی ندارد که فعلاً شرح اش بماند برای بعد ان شاءالله. اما شما وزیر ارشادید! باید وزیر همه باشید! اصلاح طلب و اصولگرا و حتی دگراندیش! آن انفجار اختتامیه  و… را به خاطر دارید؟

اگر در خانه کس است یک حرف بس است!
هزار جهد بکردم که سرّ عشق بپوشم
نشد بر سر آتش ميسّرم كه نجوشم

سینماروزان: گفته‌های اخیر عباس صالحی وزیر ارشاد که حل مشکل ممنوعیت از فعالیت خوانندگانی همچون حسین زمان، هومن خلعتبری و آریا آرام‌نژاد را به نظر مراجع نسبت داده بود(اینجا را بخوانید) با واکنش حسین زمان مواجه شد.

به گزارش سینماروزان حسین زمان با اشاره به اینکه به نظر می‌رسد گفته های وزیر درباره خوانندگانی همچون هومن خلعتبری باشد به تفصیل درباره بیکاری 15 ساله اش و حتی ممنوعیت 4 ساله اخیرش از تدریس با «شرق» سخن گفته است.

متن گفتگوی حسین زمان را بخوانید:

  با توجه به گفته‌های اخیر وزیر ارشاد در رابطه با برداشتن ممنوع‌الکاری شما، آیا در این خصوص صحبتی هم با شما شده است؟
نه، اما من خودم تقریبا از ابتدای ریاست‌جمهوری آقای روحانی پیگیر مشکلم بوده‌ام و ١٠ بار به معاونت هنری، دفتر موسیقی و حراست وزارت ارشاد مراجعه کرده‌ام که هیچ جواب مشخصی به من نداده‌اند.
  آخرین‌بار چه زمانی مراجعه کرده‌اید؟
فکر کنم اسفندماه ٩٥ بود که به حراست ارشاد مراجعه کردم و در آنجا نماینده وزارت اطلاعات آمده بود و در دفتر مسئول حراست ارشاد یک ساعت صحبت کردیم، اما تا امروز جوابی به من نداده‌اند و عملا هنوز برای رفع آن هیچ اتفاقی نیفتاده است.
  مسئله شما دارد خیلی کهنه می‌شود، چرا به آن پاسخی نمی‌دهند؟
مسئله ممنوع‌الکاری‌ام دارد ١٥ سال را پشت‌سر می‌گذارد و دولت‌های گذشته هیچ پاسخ مشخصی نداده و گفته‌اند طبق دستوری که از بالا داده‌اند؛ نباید به شما مجوز بدهیم. بنابراین هنوز پاسخی برای آن نداده‌اند.
  برداشتتان از حرف‌های آقای وزیر چیست؟
آقای وزیر با این وعده پیگیری شاید این مسئله را به جایی برسانند.
  شما در این سال‌ها هیچ‌گاه برای کار موسیقی از ایران خارج نشده‌اید و حتی موسیقی هم در آنجا منتشر نکرده‌اید؟
من هرگز برای کار از ایران خارج نشده‌ام، اما تصور می‌کنم آن پرسش و پاسخ، درباره آقای خلعتبری باشد که به خارج مهاجرت کرده‌اند و شاید برخی آقایان تصور کرده باشند که من هم مهاجرت کرده‌ام، اما من به قصد کار هیچ‌گاه از ایران خارج نشده‌ام.
  با این اوصاف صدایتان را چگونه همواره تازه نگه می‌دارید؟
من به‌هرحال کار خواندن را با تمرین و ممارست صدا از نظر کیفی حفظ می‌کنم و در این سال‌ها چهار تا پنج کار تک هم آماده و در فضای مجازی منتشر کرده‌ام و خیلی محدود توانسته‌ام با مخاطبانم ارتباط بگیرم. در این سال‌های ممنوع‌الکاری نیز در حدود هفت تا هشت قطعه خوانده‌ام.
  متأسفانه قدر و قیمت موسیقی در فضای مجازی دیده نمی‌شود و چگونه است این هزینه‌کردن شما؟
برگشت سرمایه روی کار موسیقی فقط از اجرای زنده و کنسرت ممکن می‌شود و حتی فروش آلبوم نیز به تیراژ قابل‌ملاحظه‌ای نمی‌رسد که تأمین‌کننده مخارج آن باشد. آنچه هم در تولید این قطعات سرمایه کرده‌ام، از جیب رفته است، اما پشیمان هم نیستم، چون با مخاطب ارتباط گرفته‌ام و ارزش آن را دارد.
  حس‌وحالتان در این سال‌ها به‌لحاظ ممکن‌نشدن آزادی کار چه بوده است؟
قطعا کسی که دست‌وبالش بسته است و اجازه فعالیت ندارد، از نظر روحی خیلی به او فشار می‌آید. برای ما که عشق و علاقه‌مان این است که در عرصه هنر کارمان را ادامه بدهیم، ارزش دارد که کارمان را در اختیار مردم بگذاریم و در ضمن با مردم از نزدیک برخورد کنیم. آرزوی هر هنرمندی که از موسیقی و نمایش محروم می‌شود بازگشت به عرصه هنر است. وقتی هنرمند از کارش محروم می‌شود زیر فشار است و بهتر اینکه این فشار برداشته شود.
  باوجوداین چگونه امیدوار هستید؟
آنچه من را سرپا نگه داشته و از این حس بد دور نگه می‌دارد این است که به وظیفه‌ام عمل کرده‌ام و به‌خاطرش هنوز هم در عرصه هنر به کسی باج نمی‌دهم و هیچ‌گاه سرم را در برابر کسی خم نکرده‌ام و این به من آرامش می‌دهد.
  از قطعات منتشرشده‌تان در فضای مجازی بگویید؛ چه بازخوردی داشته؟
بازخوردش خیلی خوب بوده و چنین انتظاری از مردم می‌رود که استقبال کنند. از یک ترانه‌ام خیلی خوب استقبال شد و تا جایی که من اطلاع دارم، تابه‌حال چند میلیون‌بار دانلود شده و به نظرم کارم اثر خودش را می‌گذارد و به‌نوعی ثابت می‌کند که صدای هنرمندان را نمی‌توان محدود کرد و جلوی کارشان را گرفت. در همین ١٥ سال هنری به نظرم حداقل یک ترانه هم کار خودش را بکند، ارزشمند است.
  هزینه‌های زندگی بسیار بالاست و شما منبع درآمدتان درحال‌حاضر چیست؟
خوشبختانه هیچ‌گاه اجرای موسیقی کار اصلی‌ام نبوده و سال‌هاست در زمینه آموزش در مراکز آموزش عالی کار کرده‌ام. رشته تخصصی‌ام الکترونیک و مخابرات است و همین‌ها را تدریس کرده‌ام، اما متأسفانه در چهار، پنج سال اخیر جلوی این را هم گرفته‌اند، اما هنوز هم روی پای خود ایستاده‌ام و زندگی را می‌چرخانم، هرچند راحت هم نیست. سال‌ها پای تخته و کلاس رفته‌ام که از آن هم محروم شده‌ام، اما خوشبختانه آن‌قدر سواد و دانش و آگاهی داشته‌ام که بتوانم از آن استفاده کنم.
  در کدام دانشگاه تدریس می‌کردید؟
در آخرین سال‌ها، هم عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف کیش و هم معاون طرح و برنامه بودم که این فرصت را از من گرفتند. اما اکنون مشاوره‌ آی‌تی به شرکت‌های آشنا می‌دهم و با آنکه آنچنان خوب هم نیست اما هنوز هم کار می‌کنم.
  درخواست شما از مسئولانی که می‌توانند برای این رفع ممنوعیت، کاری برایتان کنند، چیست؟
این فقط خواسته من نیست، بلکه این حق برای همه هنرمندان است که اولا برایشان قائل شوند که حق‌شان ضایع شده و مسئولان امر موظفند که احقاق حق کنند. من بارها در مصاحبه‌هایم گفته‌ام جامعه موسیقی نمی‌تواند از بزرگان موسیقی، چه به شکل فردی و چه به صورت تشکل‌های موسیقی حمایت کند و در این ١٥ سال حتی یک‌بار هم از تشکل خانه موسیقی با من تماسی گرفته نشده که بگویند ما می‌خواهیم برای حل مشکلت کاری کنیم. متأسفانه در جامعه موسیقی هوای همدیگر را نداریم و هیچ حمایتی از دوستان نمی‌شود. همچنین مسئولان مکلف باید به وظیفه اصلی خودشان عمل و حقوق هنرمندان را حفظ کنند و اگر هنرمندانی در موسیقی، سینما یا تئاتر در این سال‌ها جلوی کارشان گرفته شده است، مدافع این هنرمندان باشند.
  آیا رسانه‌ها و محافل فرهنگی توانسته‌اند از افرادی مثل شما حمایت کنند؟
برخی از رسانه‌ها که آنها هم خیلی زیاد نیستند، این کار را کرده‌اند و شاید آنها هم ملاحظاتی داشته‌اند که نتوانسته‌اند به این مباحث بپردازند و این مسائل را مطرح کنند. اما رسانه‌هایی هم حامی امثال من بوده‌اند و گاهی این کار را کرده‌اند.
ممنوع‌الکارشدنم مخفی نمانده و بازتاب بین‌المللی داشته است؛ هرچند برای خودم خوشایند نیست که اسم ایران این‌گونه مطرح و جلوی کار هنرمندان در مملکت خودشان گرفته شود. این بازتاب خوبی ندارد.
  آیا همواره موسیقی ایرانی را دنبال می‌کنید؟
بله، من موسیقی غربی، موسیقی ایرانی تولیدشده در خارج و داخل را دنبال می‌کنم و همیشه اطلاعاتم درباره موسیقی به‌روز است.
  پس همیشه در فضای موسیقی هستید؟
نمی‌توانیم از موسیقی دل بکنیم؛ فقط از مردم دور نگه داشته شده‌ایم اما تا حدی هم این مسئله در فضای مجازی قابل جبران هست اما ارتباط زنده و نزدیک حسی دارد که در فضای مجازی نیست.
  نکته پایانی؟
دعا و آرزو می‌کنم این محدودیت‌هایی که برای افراد مختلف در رشته‌های مختلف هنری در مملکت ما گذاشته‌اند، برداشته شود چون اکثر این افراد به‌ناحق ممنوع‌الکار شده‌اند و باید این ممنوعیت‌شان برداشته شود و بیشتر شاهد آزادی باشیم.

سینماروزان: خانه سینما با هدف حفظ و صیانت از حقوق مادی و معنوی دست‌اندرکاران و ایجاد امنیت شغلی و تامین اجتماعی و ارتقای سطح آموزشی و حرفه‌ای عوامل سینما شکل گرفته است. چندی پیش، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با برخی از اعضای انجمن‌های صنفی زیرمجموعه خانه سینما دیدار کرد؛ دیداری که با اعتراض برخی از اهالی سینما همراه شد. اعتراض از این جهت که این افراد و نظرات‌شان نمی‌تواند نماینده کل سینمای ایران باشد.

سينماروزان: دو روز قبل بود که نقل قولي منسوب به محمدمهدي حيدريان رييس سازمان سينمايي درباره راه اندازي وزارت ارشاد شماره2 از طريق روابط عمومي انجمن سينماي جوان منتشر شد و البته متصدي روابط عمومي سازمان سينمايي هم آن را بي کم و کاست در سايت رسمي سازمان منتشر کرد!

به گزارش سينماروزان اين نقل قول از لحظه انعکاس پرسشهاي بسياري را ايجاد کرد و برخي را به صرافت انداخت که گمان کنند به مانند دوران جواد شمقدري که خانه سينماي شماره 2 راه افتاد و به واسطه آن در موعدهاي زماني مختلف يک سري اقلام رفاهي ميان بدنه صنف و نه فقط يک حلقه حداقلي توزيع شد، حالا هم بناست وزارت ارشاد شماره2 ايجاد شود بلکه برخي از امور جامانده صنف هنرمندان از طريق آن پيگيري شود.

با اين حال حذف ناگهاني نقل قول حيدريان درباره راه اندازي وزارت ارشاد2 از خروجي برخی رسانه ها پرسشهاي دیگری را شکل داد؛ پرسشهايي که از عدم تمايل مقامات بالادستي به انتشار اين خبر تا گاف متصدي روابط عمومي سينما را دربرمي گرفت بخصوص که روابط عمومی پیشتر و با انعکاس «نوردلوله اهواز» به شکل «نبرد لوله…» یا انتشار عبارت «تفریغ بودجه» با «قاف» هم مرتکب گافهایی از این دست شده بود.

رسانه مستقل «سينمامخاطب» از جمله رسانه هايي بود که تقريبا از همان اولين لحظات انتشار اين نقل قول آن را بازتاب داد و بعد از تغيير ناگهاني نقل قول هم با انتشار گزارشي، هم چرايي آن را به چالش کشيد و هم تصوير نقل قول حيدريان در سايت رسمي سازمان سينمايي را منتشر کرد و در ذیلش آن را گافی منسوب به متصدی روابط عمومی سازمان دانسته بود.

گزارش «سينمامخاطب» را بخوانيد:

روابط عمومى انجمن سينماي جوان گزارشى از ديدار محمدمهدی حيدريان رئيس سازمان سينمايى با روساى دفاتر انجمن سينماى جوان به رسانه ها ارسال  كرد كه در متن آن به نقل از حيدريان گفته شده بود كه با ممارست عباس صالحى وزير ارشاد كارگروه ويژه اى براى داير كردن وزارتخانه ارشاد شماره 2 آغاز به كار كرده  است، همين جمله حيدريان به تيتر رسانه ها بدل شد و همه خبرگزارى ها  ايجاد شعبه دوم وزارت ارشاد را  گزارش كردند و روابط عمومي سازمان سينمايي هم آن را در خروجي سايت خود قرار داد.

پس از گذشت چند ساعت به يك باره پاراگراف ممارست وزير ارشاد براي داير كردن وزارتخانه ارشاد 2 در برخى از خبرگزارى ها به تشكيل كارگروه ويژه اى براي ايجاد نوشتن برنامه هاى متناسب با شرايط روز وزارتخانه ارشاد، تبديل شد! به نظر مي رسيد چند رسانه خاص متن پاراگراف تشكيل شعبه دوم وزارتخانه ارشاد را به مدد تلاش هاى متصديان روابط عمومي تغيير داده‌اند ولي مابقى رسانه ها تغييرى در متن اوليه ايجاد نكردند.

سوال اولي که در اين ميان پيش مى آيد اين است كه بالاخره شعبه دوم وزارتخانه ارشاد با سياستگذاري هاى جديد ايجاد مى‌شود يا خير و آيا به لحاظ قانونى تشكيل آن شدنى است؟

سوال دوم آن است چرا بايد اين خبر بايد به مديريت مهمي در ارشاد منسوب شود؟

سوال سوم اينکه اگر خبر كذب است چرا به صورت شفاف و روشن به رسانه ها در اين باره توضيح داده نشد و تلاش شد صرفا در تماسهايی خصوصي تلاش شد نقل قول مذکور از خروجی برخی رسانه های ارگانی حذف شود؟

نقل قول اولیه منسوب به حیدریان در سایت رسمی سازمان/ در این نقل قول می خوانیم: ما با نظر صالحی کارگروه ویژه ای را برای نوشتن برنامه های متناسب با شرایط روز در وزارت ارشاد شماره2 آغاز کرده ایم…

سینماروزان: دو هفته قبل و بعد از معرفی اعضای شورای پروانه ساخت بود که از اعجابی به نام حضور 4دکتر-البته نه دکترای پزشکی که تحصیل در آن نیاز به مرارت دارد- به همراه فقط یک عدد کارگردان و دو نماینده صنف در این شورا گفتیم.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان معرفی اعضای تازه شورای پروانه نمایش هم وضعیتی مشابه دارد؛ چون در فهرست تازه شورای پروانه نمایش هم 5 دکتر به چشم میخورد، یک روحانی، دو مدیر فرهنگی و فقط یک کارگردان!

5دکتر شورای پروانه نمایش عبارتند از  محمدعلی حسین‌نژاد، حسین کرمی، حسن خجسته، محمد احسانی‌ و شهاب اسفندیاری.

حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی خاموشی رییس سازمان تبلیغات اسلامی عضو روحانی شورای پروانه نمایش است.

امیر خوراکیان رئیس سابق سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و مجيد رضابالا دو عضو دیگر شورای پروانه نمایش‌اند که سابقه مدیریت فرهنگی دارند.

کمال تبریزی تنها سینماگر شناخته شده شورای پروانه نمایش به حساب می رود.

اینکه 5 دکتر شورای پروانه نمایش در چه رشته ای تحصیل کرده و مدرک دکترا دارند به کنار، اینکه در اطلاع رسانیهای سینمایی مربوط به شوراهای تخصصی سینما بر پسوند دکتری این همه تأکید میشود جای سوال دارد.

آیا شوراهایی مانند پروانه ساخت و نمایش به سینماگرانی مجرب احتیاج دارند که خم و چم تولید را بشناسند و بتوانند با همکاران تعامل کنند یا نامهایی که بناست با پسوند دکترا به آنها وجاهت دهیم؟

سینماروزان: بازتابهای افشای هزینه کردی بیش از 20 میلیارد تومان برای جشنواره های فجر و در این بین صرف بیشتر از 8میلیارد برای جدایی بین الملل از فجر همچنان ادامه دارد بخصوص که با افشای این رقم مشخص شده بودجه جشنواره فجر فقط در 5 سال 400 درصد افزایش داشته است.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان بعد از تأیید محمد حیدری درباره رقم بودجه اعلام شده و عدم پاسخگویی رضا میرکریمی پیرامون بودجه هنگفت جشنواره جهانی فجر و البته اظهارنظر متناقض متصدی روابط عمومی سینما که از یک طرف اطلاعیه قبلی خود مبنی بر بودجه 5.8 میلیاردی جشنواره فجر را تکذیب کرده و از طرف دیگر افزایش بودجه را به عاملی همچون درنظرگرفتن سالن برای رسانه ها ربط داده بود(اینجا را بخوانید) حالا وزیر ارشاد دولت دوازدهم در اظهارنظری منطقی شفاف سازی درباره ردیف بودجه ها را حق ملت دانسته است.

سینماروزان: نشست هم‌اندیشی اصحاب هنر دفاع با وزیر ارشاد در حالی شامگاه ۱۲ مهر ماه در مجموعه باغ زیبای وزارت ارشاد برگزار شد که اغلب سینماگران حاضر در مراسم جز تکرار مکررات، حرف تازه ای خطاب به وزیر نزدند.

به گزارش سینماروزان با این حال ایوب آقاخانی بازیگر-کارگردان فعال در تئاتر که صاحب تجربیاتی در رادیو هم هست کوشید با بیانی صریحتر با وزیر ارشاد سخن گوید. ایوب آقاخانی گفت: من به تصدی‌گری وزیر فعلی ارشاد خوشبین هستم که این خوشبینی می‌تواند باطل شود و یا می‌تواند با جهد و جدی که او پیش گرفته ادامه داشته باشد. وزیراگر دغدغه شنیدن نداشت این جلسه را برگزار نمی‌کرد.

او در ادامه رو به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: آقای صالحی اگر واقعا قصد و نیت تولید آثار در حوزه نمایشی در حوزه دفاع مقدس را دارید بدانید باید ریل‌گذاری فرسوده این حوزه را عوض کنید. بحران ما، نداشتن مخاطب است زیرا این ریل‌گذاری ما را به جایی برده که مخاطب پیشاپیش دیدگاه منفی نسبت به اثر ما دارد. زیرا یک عمر به او شعار ایدئولوژی متورم و گرفتاری تحویل دادند.

او با انتقاد از سیاستگذاریهای هنری در دهه شصت که ناشی از نوعی تعصب بوده ادامه داد: پیش از این در لحظه، سیاستگذاری شده اما آن سیاستگذاری‌ها برای دانشجویان متولد نیمه دوم دهه هفتاد هیچ اهمیتی ندارد. ما باید به زبان آنها حرف بزنیم و کار کنیم. اما بلد نیستیم زیرا افرادی که ما را به این سمت هل می‌دهند در تعصب دهه شصت مانده اند.

آقاخانی با بیان اینکه با اصرار بر دیدگاهها و سیاستهای دهه شصتی فقط بیت‌المال حرام می‌شود، ادامه داد: ما باید روی اتقافاتی که به ضرورت استراتژیک رخ می دهد نگاه ویژه داشتیم، زیرا اعتقاد داریم دفاعمان مقدس است.