1

اقدام عاقلانه شورای راهبردی جشنواره مقاومت⇐حذف فیلمهای دبیر جشنواره از بخش اصلی

سینماروزان: بعد از آن که در جشن خانه سینمای امسال فیلم «سارا و آیدا» ساخته مازیار میری دبیر اجرایی جشن در شش رشته نامزد و در دو رشته هم جایزه دریافت کرد کم نبودند منتقدانی که به همین خاطر جشن خانه سینما را مورد شماتت قرار دادند.

این روندی بود که پیش بینی میشد در جشنواره مقاومت امسال هم رخ دهد چون محمد خزاعی دبیر جشنواره در ماههای اخیر دو فیلم «به وقت شام» و «امپراطور جهنم» را تولید کرده بود و حضور این فیلمها در بخش رقابتی ممکن بود سوءتفاهم برانگیز شود.

با این حال شورای راهبردی جشنواره مقاومت هر دو فیلم خزاعی را از بخش رقابتی سینمای ملی که اصلی ترین بخش جشنواره است خارج کرده است و فقط به این فیلمها اجازه حضور در بخشهای جنبی داده شده است.

شورای راهبردی این فیلم‌ها را از بخش مسابقه سینمای ملی خارج کرده ولی حضور در بخشهای جنبی نظیر «جایزه عماد مغنیه»، «جلوه گاه نور»، «بین الملل»، «بهترین فیلم از نگاه مردم» و «جایزه داوری خانواده‌ شهدا»را بلامانع دانسته است.

خزاعی پیش از این زمانی که دبیر جشنواره سی ام فیلم فجر بود نیز فیلم «قلاده های طلا» را از بخش رقابتی خارج کرد و آن را در بخش خارج از مسابقه نمایش داد؛ البته نمایش به صورت چراغ روشن در سالن اصلی همایشهای برج میلاد!




تذکر به‌جای یک رسانه مستقل⇐چطور می‌شود مازیار میری هم دبیر جشن خانه سینما باشد و هم فیلمش در ۶ رشته کاندیدای دریافت جایزه شود؟؟!!؟

سینماروزان: در حالی که حتی سینماگری متعلق به طیف اصولگرا مثل محمد خزاعی هم وقتی دبیر جشنواره فجر شد فیلم خودش «قلاده های طلا» را از بخش رقابتی کنار گذاشت اما داعیه داران اصلاح طلبی رخنه کرده در حلقه بالادستی خانه سینما بی توجه به کارمندی برای جشن، نه تنها از رقابت کنار نکشیده اند که فیلمشان در چندین رشته کاندیدا شده است.

رسانه مستقل «سینمامثبت» با اشاره به کاندیداتوری پرشمار فیلم «سارا و آیدا»ی مازیار میری در جشن خانه سینما به انتقاد از این ماجرا پرداخته که چرا مازیار میری در عین داشتن سمت دبیری اجرایی جشن، از رقابت کنار نکشیده است و از آن عجیبتر اینکه فیلمش که در کارنامه خود میری هم قابل دفاع نیست در 6 رشته کاندیدای دریافت جایزه شده است! یکی از این کاندیداتوریها هم از آن غزل شاکری فرزند فرشته طائرپور همسر مدیرعامل خانه سینما شده است!!!

«سینمامثبت» نوشته است: خانه سینما که در سال های اخیر به واسطه عملکرد ضعیف در حوزه فعالیت های صنفی با انتقادهای فراوان اهالی سینما مواجه شده، در تازه ترین اقدام درباره جشن ساله اش بازهم اقدام به خلق اتفاقی کرده که  بوی لابی گری و رانت خواری از آن به مشام می رسد. این رویداد امسال به دبیری استاد علی نصیریان برگزار می شود اما همانگونه که در نشست خبری هم مشاهده شد، استاد صرفا سمتی تشریفاتی دارد و مسوولیت های مهم به عهده دیگران است و در میان برگزار کنندگان جشن مازیار میری به عنوان دبیر اجرایی عملا همه کاره این جشن صنفی است؟؟!! حالا با اعلام کاندیداهای جشن مشخص شده «سارا و آیدا» فیلم ضعیف و کم مایه میری در شش رشته از جمله بهترین فیلم نامه و بهترین بازیگر نقش زن کاندیدا شده است! جالب اینکه در بخش بهترین بازیگر نقش زن کاندیدا کسی نیست جز غزل شاکری دختر سرکار خانم فرشته طائرپور(همسر مدیرعامل خانه سینما) عضو بانفوذ خانه سینما!!

این رسانه ادامه داده است: این اتفاق در حالی رخ داده که میری به‌خاطر مسئولیت دبیری اجرایی جشن، به طور غیرمستقیم نظارت بر شمارش آرای داوران را نیز برعهده داشته و جالبتر اینکه او بر سر دوراهی تصمیم گیری، نتوانسته بین دبیر اجرایی بودن جشن و منافع حاصل از آن و شرکت دادن فیلمش در این رویداد به جمع بندی برسد و ترجیح داده بی سر و صدا در هر دو جبهه مشغول به کار باشد!




آیا این مصداق بارز غش در معامله نیست؟⇐طراحی پوسترهای شنگول برای فیلمهای تلخ؛ از «سارا و آیدا» تا «آذر»+عکس

سینماروزان/محمدصادق عابدینی: تصويري كه پوستر‌ها از چند فيلم در حال اكران در سينماها ارائه مي‌كنند هيچ همخواني‌ای با محتواي فيلم‌ها ندارد و اگر كسي صرفاً به خاطر نماي شاد و پر انرژي پوستر يك فيلم به تماشاي آن بنشيند، از آنچه مي‌بيند متعجب خواهد شد.

به گزارش سینماروزان و به نقل از «جوان» در اصطلاحات فقهي و مسائل حقوقي، احكامي درباره «غش در معامله» وجود دارد. در بخشي از تعاريف «غش در معامله» آمده است: پنهان كردن چيزي كه مورد معامله نيست در كالاي مورد معامله، مانند مخلوط كردن آب با شير، نشان دادن وصف و ويژگي خوب در كالاي مورد معامله، در حالي كه واقعيت آن چيزي ديگراست، مانند پاشيدن آب بر سبزي براي تازه نشان دادن سبزي‌هاي كهنه و مانده.
اين تعبير فقهي به آنچه در موضوع فيلم‌هاي غمگين با پوسترهاي شاد مي‌گذرد، شباهت زيادي دارد. پوستر چيزي را به مخاطب القا مي‌كند كه عملاً در فيلم نيست و اگر باشد هم تأثيري بر روح كلي فيلم ندارد؛ كاري كه از نظر حرفه‌اي اشتباه است.
«متيو كارپنتر» كارشناس استراليايي تبليغات در مقاله‌اي با عنوان «7 عنصر طراحي پوستر فيلم‌هاي بزرگ» به طور مشروح به نكاتي كه در طراحي پوستر فيلم بايد به آنها توجه شود، پرداخته و تأثير طراحي خوب يك فيلم را بر ميزان فروش آن فيلم بيان كرده‌است.
در بخشي از اين مقاله مي‌خوانيم: تأثيرگذارترين پوسترهاي فيلم‌ها، نمادين هستند و تم درونمايه‌ اخلاقي و نمايشي فيلم را نشان مي‌دهند، بدون اينكه به گفتن متوسل شوند.
آنها از تصويرسازي استفاده مي‌كنند. حالا اين تصويرسازي مي‌تواند كلوزآپ بازيگر وحشت‌زده‌ فيلم باشد يا پوتين رزمنده‌ فيلم، منظورم استفاده از تصوير يك شيء از فيلم است كه تا حدودي تم فيلم را نشان مي‌دهد يا يك گرافيك ساده، اين روش مي‌تواند تأثيرگذاري، جلب‌توجه و علاقه‌مندي را به يكباره ايجاد كند.
بهزاد خورشيدي، گرافيست و طراح پوستر فيلم نيز مي‌گويد: پوسترها شناسنامه و هويت ماندگار فيلم‌ها هستند. آنها به ظاهر ساده و قابل دسترس به نظر مي‌آيند، ولي به طور حتم تأثير بسزايي در جذب مخاطب سينما خواهند داشت. تلاش براي جذب مخاطب به سينما از طريق پوستر‌هاي حرفه‌اي، مانند آنچه در مورد فيلم‌هاي «آذر» و «سارا و آيدا» يا خيلي فيلم‌هاي ديگر با درونمايه تلخ اما پوستر‌هايي شاد رخ داده است، نشان مي‌دهد تهيه‌كننده يا كارگردان سينما بر لزوم اينكه مخاطب به دنبال اثري شاد و انرژي‌آور در سينما است، احاطه دارند،اما اين احاطه داشتن و حرفه‌اي‌گري را صرفاً در طراحي و تدوين پوستر لحاظ مي‌كنند و در زماني كه فيلمنامه فيلم در حال نگارش است يا وقتي فيلم جلوي دوربين مي‌رود، خبري از آنچه بايد رخ مي‌داده نيست. فيلمساز تا پيش از طراحي پوستر هر كاري مي‌خواسته انجام داده و شايد آگاهانه مي‌دانسته چيزي كه مي‌سازد براي مردم عادي و مخاطباني كه سينما را به چشم تفريح نگاه مي‌كنند، خوشايند نيست، اما به هر دليل نخواسته يا نتواسته است فضاي فيلم را به سمت ذائقه مخاطب بچرخاند و المان‌هاي پرفروش شدن فيلم را در آن بگنجاند.
قضيه ولي در زمان اكران فيلم در سينما‌ها متفاوت شده و تازه حساب و كتاب و دخل و خرج به ميان آمده و فيلمساز متوجه شده كه به هر نحوي بايد مردم را ترغيب كند كه فيلم را تماشا كند. اينجاست كه طراحان پوستر‌ها سليقه به خرج مي‌دهند و از ميان معدود سكانس‌هاي فيلم كه قابليت جلب‌توجه و انرژي‌آفريني در بيننده را داشته، استفاده  و پوستري طراحي كرده‌اند كه 180 درجه با آنچه در فيلم قرار است ديده شود، متفاوت است. در اينجا بايد از تهيه‌كننده فيلم اين سؤال را پرسيد كه چرا اين همه شادابي پوستر را در زمان ساخت فيلم به كار نبرده‌ايد؟ آيا نمي‌شد فيلم هم به زيبايي پوستري باشد كه از آن تهيه شده است؟ آيا فيلمساز پاسخگوي مخاطباني خواهد بود كه صرفاً بر اساس تماشاي پوستر فيلم و به اميد ديدن يك اثر دلپذير به سينما رفته‌اند و چيزي كه تماشا كرده‌اند مصداق «غش در معامله» بوده!
پوسترهای کاملا شاد فیلمهای با درونمایه تلخ
پوسترهای کاملا شاد فیلمهای با درونمایه تلخ




حمله همزمان «کیهان» به ۸ فیلم روی پرده⇐از «خانه دختر» و «ملی…» تا «ایتالیا ایتالیا»، «نگار» و…⇔«زرد» تنها فیلم پرمخاطب است که از حمله «کیهان» در امان مانده!

سینماروزان: هرچند بسیاری از مخاطبان روزگار ما خودشان هستند که در مقام پیشنهاددهنده ظاهر میشوند و میکوشند بعد از دیدن آثار به اظهارنظر بپردازند اما انتقادات موسمی رسانه های مختلف به برخی آثار خاص روی پرده که میتواند پیشنهادی به نظر برسد برای مخاطبان برای آن که به تماشای آن فیلم خاص ننشیند همچنان ادامه دارد.

به گزارش سینماروزان در یک مورد تازه رسانه ای اصولگرا به نام «کیهان» بخش عمده ای از فیلمهای روی پرده را با یک چوب زده است.

«کیهان» در گزارشی با عنوان «حمله به زن و خانواده در فیلمهای روی پرده» نزدیک به 15 فیلم اکران 96 را نقد کرده است؛ 8 فیلم از این میان که «خانه دختر»، «ایتالیا ایتالیا»، «نگار»، «مالاریا»، «ملی…»، «ائو/خانه»، «سارا و آیدا» و «تابستان داغ» همچنان روی پرده هستند و 7 فیلم دیگر شامل «پا تو کفش من نکن»، «ماجان»،«خوب، بد، جلف»، «گشت 2»، «رگ خواب»، «نهنگ عنبر» و «اکسیدان» یا اکرانشان پایان یافته یا به صورت محدود ادامه دارد.

فارغ از آن که محتوای ارائه شده در این رسانه درباره فیلمی مانند «خانه دختر» به گونه ای است که حس ندیده شدن نسخه تعدیل شده فیلم توسط نگارنده را تداعی میکند یا محتواهایی دیگر درباره «ملی…» یا «ایتالیا…» به گونه ای نگاشته شده که انگار فقط خلاصه داستانی فیلم خوانده شده، اینکه فیلم پرفروش اکران پاییزی یعنی «زرد» از تیغ تیز حمله این رسانه در امان مانده است جالب توجه به نظر میرسد.

متن گزارش «کیهان» را بخوانید:

سینمای بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تجربه‌ای کم نظیر و قابل ستایش را در نحوه نمایش زن در هنر هفتم ترسیم کرد. تجربه فیلمسازهای ایرانی در دو دهه اول پس از پیروزی انقلاب، نشان داد که می‌توان بدون تعرض به حریم انسان‌ها و حفظ عفت و حجاب و ارزش‌های اسلامی، به اوج جذابیت و زیبایی در سینما رسید. اما از اواسط دهه 70 رفته رفته این الگو دستخوش تغییر قرار گرفت. سوداگران و جریانی که صرفا در پی اهداف تجاری است و شبه روشنفکرهای غربگرا در یک اتحاد نانوشته، کودتایی نرم و تدریجی را علیه این تصویرسازی اجرا کردند، به طوری که اکنون آنچه از زن و خانواده در فیلم‌های روی پرده می‌بینیم، کاملا با سینمای سال‌های ابتدایی انقلاب در تعارض است. از این تاریخ به بعد، رفته رفته نقش‌هایی چون مادر و همسر، یا بانوانی که نقش مثبت اجتماعی بر عهده‌دارند در فیلم‌های ما کمرنگ و کمرنگ‌تر شد و به جای آن دختران فراری، زنان خیابانی، زن‌هایی که نقش‌های مردانه دارند، زن‌هایی به دنبال مهاجرت، خانم‌های سیگاری یا معتاد، بانوان مجرم و زندانی، زنان اغواگر، زنان ضد مرد و موارد مشابه دیگر، غلبه یافتند. برخی از بانوان فیلمساز نیز در‌اشاعه این نوع نگاه و بازنمایی زن در سینما موثر بودند. نکته مهم این است که هویت و ماهیت سینمای ایران تا حد زیادی وابسته به نوع نمایش زن و نهاد خانواده است. به همین دلیل هم مخدوش شدن این نقش، به معنی تخریب بخش زیادی از هویت و شخصیت سینمای ایران است.
انحراف در نوع نمایش زن و خانواده در فیلم‌های سال 96 شدت یافته است. کافی است تا فیلم‌های درحال نمایش سینما را مرور کنیم تا به عمق فاجعه پی ببریم.
اوج خانواده ستیزی را می‌توان در فیلم «خانه دختر» دید. نکته قابل تأمل این است که کارگردان این فیلم، یکی از پر کارترین کارگردان‌های تلویزیون در زمینه تولید سریال‌های خانوادگی است. اما این فیلمساز از خودش دو چهره متفاوت نشان داده است. در تلویزیون برای جلب توجه مدیران صداوسیما و چنگ انداختن به بودجه، خود را دلسوز خانواده و پیگیر آسیب‌های خانوادگی نشان می‌دهد و در سینما برای فتح گیشه و جذب مخاطب به هر ترفندی دست می‌زند و در فیلم آخرش به طور مستقیم، نهاد خانواده را هدف گرفته است. این کارگردان دو چهره در این فیلم که چند سالی از اکران دور نگه داشته شده بود و به لطف سیاست نمایش فیلم‌های مشکل دار در سازمان سینمایی به پرده سینماها نزدیک شده، چهار سوژه ارزشی را هدف تخریب و تخطئه قرار داده است. اول خانواده را محیطی ترسناک و مرکز آزار و اذیت نمایش داده است. دوم، پدر را به عنوان ستون و سرپرست این نهاد مقدس، به عنوان عامل سقوط و نابودی زندگی دختر خود معرفی می‌کند. ازدواج، دیگر محور تخریبی این فیلم است. دختری که قبلا در خانواده و از سوی پدرش آزار دیده بود، برای ازدواج و به خاطر سنت‌ها و باورهایی که حول این مقوله وجود دارد، به اوج بدبختی می‌رسد و راهی جز فرار و مرگ نمی‌یابد. تکمیل‌کننده این پازل، قشر متدین جامعه است که باز هم در این فیلم در قالب هیولاهایی منفور به نمایش در آمده است!
فیلم «مَلی و راه‌های نرفته‌اش» هم همچون سایر فیلم‌های تهمینه میلانی، با الگوهای شبه‌فمینیستی، روایتگر تضاد و جنگ بی‌پایان زن و مرد است. در این فیلم، زنان موجوداتی به نمایش در می‌آیند که به راحتی فریب مردان را می‌خورند از سوی آنها قربانی می‌شوند. این فیلم هم نهاد خانواده را قربانگاه زنان و دختران نمایش می‌دهد. به طوری که همه زنان در فیلم -بدون استثنا- از سوی اعضای خانواده خود آسیب‌های جسمی و روانی می‌بینند.
فیلم «مالاریا» تازه‌ترین ساخته پرویز شهبازی هم تقریبا چنین وضعیتی دارد. این فیلم هم سعی در ترسیم ماجراهای یک دختر و پسر جوان را دارد که از دست خانواده‌های متعصب خود فرار می‌کنند و گرفتار مصائبی می‌شوند. اما مشکل فیلم این است که به جای دادن درکی درست و جدید از روابط انسانی، به ترویج و تأیید آسیب‌های اجتماعی می‌پردازد. ورود فیلم به جشن‌های مربوط به برجام، وصله‌ای بی‌ربط است که مشخص نیست چرا به داستان بسته شده است. به‌طور کلی در فیلم «مالاریا» هیچ داستانی تعریف نمی‌شود. آنچه به خورد مخاطب داده می‌شود، یک روایت مغشوش و بی‌منطق و فاقد تفکر و متظاهر است. نکته قابل تأمل این است که همه فیلم‌ها هم خانواده سنتی و مردان -پدر، شوهر و برادر- را متهم ردیف اول آسیب دیدن زنان معرفی می‌کنند. مثل فیلم «مالاریا» که همچون اسمش، دچار بیماری محتوایی است.
فیلم «تابستان داغ» اثر ابراهیم ایرج‌زاد، تحت تأثیر سینمای اصغر فرهادی به تقابل دو خانواده از طبقه فرودست و فرادست می‌پردازد.در خانواده مرفه، زن کتک می‌خورد، در خانواده فرودست هم زن قربانی خودخواهی شوهرش است و باید به جای او بار زندگی را بر دوش بکشد. بحران در کانون خانواده محور درام فیلم است، بحرانی که ناشی از شاغل بودن زن و دوری زن و شوهر از یکدیگر معرفی می‌شود. هر چند که‌اشارات فیلم درست و به‌جا هستند اما «تابستان داغ» فاقد تحلیلی عمیق درباره معضلات چنین خانواده‌هایی است. ضمن اینکه حجم بالای توهین و حملات هیستریک همسران به یکدیگر، فضای فیلم را به شدت خشن و بی‌رحم کرده است.
فیلم «ایتالیا، ایتالیا» هم بدون ارائه تحلیلی عمیق در آسیب‌شناسی مسائل خانواده، صرفا به نمایش درگیری و تنش در روابط زن و شوهر می‌پردازد. اولین ساخته کاوه صباغ زاده نمایش دهنده یک رابطه عاطفی است که بدون هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای شکل می‌گیرد، اوج می‌گیرد و به ازدواج می‌انجامد، سرد می‌شود و در نهایت از هم می‌پاشد. اما آموزه یا دلیل مشخصی برای این فروپاشی، ترسیم نشده است.
فیلم «سارا و آیدا» ساخته مازیار میری هم اثر دیگری تحت تأثیر سینمای اصغر فرهادی است. این فیلم هم روایتگر زنانی تنها در میان مردان دیوسیرت است. همچنانکه در فیلم «خفگی» فریدون جیرانی باز هم شاهد زنانی تنها و بی‌کس و مبتلا به بیماری‌های روانی هستیم که اسیر مردهایی گرگ صفت هستند.
در فیلم «نگار» رامبد جوان هم شخصیت زن از ابتدا تا انتها درحال نمایش حرکات محیرالعقول رزمی است. در این فیلم هم هیچ نشانی از یک خانواده یا زن به معنای واقعی نیستیم.
فیلم «ائو»(خانه) به کارگردانی اصغر یوسفی‌نژاد به طور کلی فیلمی درباره باطن پلید انسان است. انسان‌هایی که در وانفسای فوت یک فرد و با حضور بر بالین متوفی، گویی فرصتی برای برملا ساختن ذات خود می‌یابند! در این میان زنان نیز نقش پررنگی دارند. به طوری که در پایان فیلم مشخص می‌شود که دختر فرد متوفی، برای رسیدن به ارث و میراث، با شراکت و همراهی شوهرش، پدر خود را مسموم کرده‌اند!
به جز این فیلم‌ها، اغلب آثاری که طی ماه‌های اخیر اکران شدند نیز دچار چنین وضعیتی هستند. فیلم‌هایی چون «پا تو کفش من نکن»، «ماجان»،«خوب، بد، جلف»، «گشت 2»، «رگ خواب»، «نهنگ عنبر»، «اکسیدان» و… همه تصویری مغشوش از خانواده یا نگاهی منفی به زن را نمایش دادند.
آنچه مشخص است، همه این فیلم‌ها درپی القای بن‌بست بودن زندگی خانوادگی هستند. این وضعیت گویای آن است که بازنمایی خانواده و به طور خاص زن در سینمای ایران، درحال انحراف از معیار است و به یک بازنگری و آسیب‌شناسی جدی نیاز دارد. این نوع تصویرسازی از زنان و خانواده در اغلب فیلم‌های سینمای ما با واقعیت جاری در بخش بزرگ جامعه در تضاد است. به صراحت باید گفت که فیلم‌های سینمای ایران آینه تمام نمای فضای اجتماعی ما نیستند و تنها به روایت و گزارش اقلیت‌ می‌پردازند. از طرف دیگر، از آنجایی که به هر حال سینما یک رسانه تأثیرگذار است، جهت‌گیری بسیاری از فیلم‌ها تأثیری منفی و مخرب بر فرهنگ عمومی ما خواهد گذاشت.
البته تعداد انگشت شماری از فیلم‌ها هم هستند که برخلاف این مسیر، محتوایی پاک و اصیل دارند. ازجمله فیلم‌های در حال اکران می‌توان به فیلمی‌اشاره کرد که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از آن یاد کرده است. سیدعباس صالحی وزیر ارشاد در فضای مجازی نوشته است: «دخترم با مادرش به دیدن فیلم قهرمانان کوچک رفته بود، سینمای کودک موضوع نویی را تجربه می‌کند: خرید کالای ایرانی. فیلم را پسندیده بود.»
با این حال باید از وزیر محترم ارشاد و همچنین معاون محترم سینمایی شان، محمدمهدی حیدریان پرسید که آیا همسر و فرزندان دختر ایشان به دیدن سایر فیلم‌های درحال اکران رفته اند؟ آیا مسئولان فرهنگی و سینمایی به فرزندان خود اجازه می‌دهند تا به دیدن فیلم‌هایی بروند که تماما تصویری زشت و غیراخلاقی از زنان و دختران ایرانی نمایش می‌دهند و در هیچ کدام از آنها چیزی به نام خانواده دیده نمی‌شود؟! آیا مسئولان نمی‌دانند که سینما یک هنر و رسانه مسلط و تأثیرگذار است و روی ذهن و روح دخترانی که در سنین پایین هستند تأثیر بسیار زیادی می‌گذارد؟ وقتی در یک بازه زمانی، ده‌ها فیلم روی پرده سینما می‌رود که محتوای آنها، مملو از نگاه جنسی و غیرانسانی به زن است، قطعا این تصویرسازی در جامعه رواج می‌یابد. وقتی بچه‌های ما می‌بینند که در سینما فیلم‌هایی اکران می‌شود که موضوع اغلب آنها به اغوا شدن مردان توسط زنان یا قربانی شدن زنان توسط مردان، جلوه فروشی و خودنمایی جنسی بانوان، دعوا و جدایی همسرها و… بدون هیچ آسیب‌شناسی است، قطعا روی ذهنیت آنها درباره جنس مخالف و خانواده تأثیر می‌گذارد. ‌ای‌کاش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس‌سازمان سینمایی، همه فرزندان ایران را همچون فرزند خود می‌پنداشتند و زمینه را برای تولید و نمایش فیلم‌های پاکیزه و خانوادگی فراهم می‌کردند.
فراموش نکنیم که سینمای ما در روزگاری نه چندان دور، به لطف انقلاب اسلامی و دم مسیحایی امام خمینی(ره) مظهر و سمبل خانواده دوستی و نمایش تصویر زیبا و انسانی از زن بود. در همان دورانی که سینمای ما این چنین بود، مردم جلوی گیشه سینماها صف‌های طولانی می‌بستند و سالانه ده‌ها میلیون نفر از مردم به سینماها می‌رفتند.




انتقاد یک رسانه فرهنگی از محصولات مثلث اسعدیان-میری-عسکرپور⇐پول این فیلمهای شکست‌خورده از کجا تأمین شده؟/شرمنده نمی‌شوید؟/به این می‌گویند بیزنس ساخت فیلمهای شریف(!) اجتماعی؟؟

سینماروزان: بعد از شکست «یک روز بخصوص»همایون اسعدیان در گیشه، «سارا و آیدا»ی مازیار میری هم نتوانسته فروش چندانی در سینماها داشته و از آن سو «ماجان»به تهیه کنندگی محمدمهدی عسکرپور هم اوضاع فروش کاملا مأیوس کننده ای دارد.

به گزارش سینماروزان در همین روزها خبر هم رسیده هر سه سینماگر کم و بیش شکست خورده در سینما مجددا سر از تلویزیون درآورده اند و بناست سریالهایی مانند «لحظه گرگ و میش»(اسعدیان)، «هیأت مدیره»(میری) و «دستت را به من بده»(عسکرپور) را برای رسانه ملی بسازند!!

روزنامه «هفت صبح» که از جمله رسانه های تخصصی در دو حیطه فرهنگ و اجتماع است در یادداشتی به قلم آرش خوشخو مدیرمسئولش، کارنامه کاری مثلث اسعدیان-میری-عسکرپور در ماههای اخیر را مرور کرده و در خلال طرح پرسشهایی مبنی بر چگونگی تأمین بودجه فیلمهای شکست خورده ایشان از بیزنسی که این سه تن درگیر آن هستند با نام «بیزنس ساخت فیلمهای شریف(!) اجتماعی» یاد کرده است!!!

متن یادداشت «هفت صبح» را بخوانید:

کسب و کار فیلم اجتماعی ساختن

مازیار میری، همایون اسعدیان و محمدمهدی عسکرپور از محترمترین نامهای سینمای ایران بوده بوده اند. به یاد می‌آورید؟ «یک قطعه ناتمام»، «سعادت آباد» و «طلا و مس» و «اقلیما»  هر سه از کسانی که در این سالها در خانه سینما مسئولیتهای مهمی داشته اند و به نوعی از معتمدین جناح طرفدار دولت در بدنه سینما هستند. این سه نفر با بخشهایی مثل شهرداری تهران یا حوزه هنری و با وزارتخانه ها هم روابط خوبی داشته اند و از پرچمداران سینمای فاخر محسوب میشوند.

اما این جمع دوستان معتمد و خوشنام امسال چه فیلمهایی روی پرده آورده اند؟ بگذارید برایتان نقل کنیم.

همایون اسعدیان امسال فیلم «یک روز بخصوص» را کارگردانی کرده است؛ یک فیلم نومیدکننده و بی فایده درباره خرید و فروش نوبت قلب پیوندی و یا داستانی مثلا شریف اما به غایت افسرده کننده. جناب اسعدیان تهیه کننده فیلم بوده اند و مازیار میری مجری طرح. پول از کجا تأمین شده؟ اطلاعات خاصی نداریم!!! لابد شکست تجاری فیلم خیلی به اسعدیان و میری فشار وارد کرد ولی خداییش این دو امیدی به فروش فیلم داشته اند؟

برویم سر فیلم «سارا و آیدا»؛ مازیار میری فیلم را کارگردانی کرده و خودش هم تهیه کننده بوده و همایون اسعدیان مجری طرح! یعنی جایشان در این پروژه کاملا با هم عوض شده. در هر دو فیلم هم مصطفی زمانی بازی کرده. گروه کارگردانی دو فیلم هم تقریبا مشترک است. پگاه و غزل شاکری هستند و مقدار زیادی حامد همایون و خب یک شکست نصفه و نیمه تجاری.

مازیار میری به ساخت همین فیلمها راضی شده است؟ میدانم که مازیار میری مرد نجیب و خوش خلقی است(!) اما واقعا فکر کرده «سارا و آیدا» فیلم مهمی است؟ فروش میکند؟

برویم سراغ مرد سوم؛ محمدمهدی عسکرپور که به شکل رسمی تهیه کننده فیلم «ماجان» است. فیلمی که سرمایه اش را موسسه تصویرشهر تأمین کرده و رحمان سیفی آزاد از مدیران تلویزیونی آن را ساخته است. اسم همایون اسعدیان در اینجا به عنوان مشاور کارگردان آمده. در هر دو فیلم «یک روز بخصوص» و «ماجان» نام مجید کریمی به عنوان مدیر تولید آمده. فرهاد اصلانی هم در جفت شان بازی میکند. «ماجان» مثل «یک روز بخصوص» فیلمی از ژانر «شریف» است و به به اندازه «یک روز بخصوص» کلیشه ای، قابل پیش بینی و سیاه. فیلمی که تعهد اجتماعیش را از همان پوسترش به صورت تماشاگر پرتاب میکند.

لابد این سه فیلمساز شریف متنفذ ما الان میگویند که ما سه فیلم شریف ساخته ایم و درباره مشکلات اجتماعی و این حرفها…باشد؛ قبول اصلا درباره شیوه تأمین سرمایه این گونه فیلمها و هدر رفتنشان و تأثیرشان بر رخوت عمومی جامعه حرفی نمی زنیم.

اما آیا ساخت و تهیه این گونه فیلمها در حد و اندازه میری و اسعدیان و عسکرپور است؟ شرمنده نمی‌شوید؟

یک کسب و کار وجود دارد با نام «ساخت کمدیهای پرفروش تابستانی» خب بیزنسش بد نیست و در موردش به اندازه کافی نوشته ایم و انتقاد هم کرده ایم و غر هم زده ایم اما بیزنس(به معنای خوب کلمه) دیگری هم هست با نام ساخت فیلمهای «شریف» اجتماعی. آره دیگه!




شورای صنفی نمایش تصویب کرد⇐عدم صدور حواله اکران برای سینما فرهنگ تا اطلاع ثانوی/امتداد اکران «اکسیدان» تا سقف ۱۲ هفته/آغاز اکران «سارا و آیدا»، «زادبوم» و «فصل نرگس» از همین هفته

سینماروزان: در جلسه دوشنبه ۱۶ مردادماه شورای صنفی نمایش قرار بر این شد فیلم سینمایی «فصل نرگس» به کارگردانی نگار آذربایجانی از چهارشنبه ۱۸ مردادماه به جای فیلم «رگ خواب» به کارگردانی حمید نعمت الله در گروه استقلال اکران شود.

همچنین فیلم «سارا و آیدا» به کارگردانی مازیار میری از این هفته به جای «زیر سقف دودی» پوران درخشنده در گروه سینمایی آزادی اکران می شود.

فیلم سینمایی «زادبوم» ابوالحسن داوودی نیز این چهارشنبه در گروه زندگی به جای فیلم «اکسیدان» حامد محمدی اکران می شود.

در جلسه اخیر شورای صنفی نمایش زیر گروه سه فیلم «اکسیدان»، «رگ خواب» و «زیر سقف دودی» تا ۱۰ هفته فرصت نمایش را برای آنها فراهم کند و در این بین «اکسیدان» بخاطر تحریم حوزه هنری میتواند تا سقف 12 هفته به اکران خود ادامه دهد.

به جز این شورای صنفی نمایش مصوب کرد به دلیل اجرا نشدن مصوبه شورای صنفی نمایش مبنی بر ممنوعیت آثار هنروتجربه در سینما فرهنگ براساس نامه‌ای که شورای صنفی نمایش در تاریخ ۱۲ تیرماه به سینما فرهنگ ارایه کرده بود، تا اطلاع ثانوی حواله نمایش به این سینما تعلق نمی گیرد.




فیلم توقیفی «زادبوم» بعد از ۹ سال در گروه زندگی اکران میشود/«اکسیدان» و «رگ خواب» بعد از شبهای قدر روی پرده می‌روند+ثبت قرارداد دو فیلم دیگر+نیم‌بها شدن دو روز در هفته بلیت پردیس مگامال

سینماروزان: در تازه ترین جلسه شورای صنفی نمایش علاوه بر آن که مقرر شد «اکسیدان»حامد محمدی بعد از شبهای قدر در گروه زندگی روی پرده برود قرارداد اکران فیلم «زادبوم»ابوالحسن داودی که 9 سال بود به ابتدا به دلیل توقیف و بعد از صدور پروانه نمایش به دلیل عدم علاقه سرمایه گذارش حوزه هنری برای اکران، روی پرده نرفته بود، برای اکران بعد از «اکسیدان» در گروه زندگی تصویب شد.

به گزارش سینماروزان به جز اینها قرارداد اکران «مسلخ»اصغر نصیری برای اکران در گروه ماندانا بعد از «مادر قلب اتمی» و «سارا و آیدا»ی مازیار میری برای اکران در گروه آزادی بعد از «زیر سقف دودی» منعقد شد.

شورای صنفی نمایش مصوب کرد که «رگ خواب»حمید نعمت الله نیز بعد از شبهای قدر یعنی از شنبه آینده در گروه استقلال روی پرده برود.

همچنین این شورا مقرر کرد که پردیس مگامال بتواند با اخذ مجوز از تهیه‌کنندگان آثار، در روزهای شنبه نیز بلیت فیلم ها را به صورت نیم بها ارائه دهد.




اعتراف یک مدیر به خرید رایت خانگی فیلمهای همایون اسعدیان، مازیار میری و سعید ملکان بدون دیدن توسط موسسه متبوع حوزه هنری!!!

سینماروزان: موسسه هنرهای تصویری سوره وابسته به حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی از جمله نامزدهای بخش برترین ویدیورسانه جشنواره فیلم یاس بود که البته در نهایت نتوانست جایزه ای از این جشنواره ببرد.

به گزارش سینماروزان و به نقل از “نمایش خانگی” این پرهیز از اعطای جایزه به این موسسه با واکنش سعید خندق آبادی مدیرعامل این موسسه مواجه شده که در گفتگو با «مهر» رسانه متبوع حوزه هنری از این گفته که به دلیل حمایت جشنواره یاس از بخش خصوصی، جایزه ای به موسسه تحت امر وی نرسیده است.

خندق آبادی در این گفتگو سعی کرده پاسخگوی شایعات مرتبط با خرید رایت فیلمهای سینمایی با ارقام بالا توسط این موسسه باشد و البته  این شایعات را هم تکذیب کرده است ولی از آن سو خبری شبهه برانگیز را درباره خرید رایت سه فیلم “یک روز بخصوص”، “سارا و آیدا” و “ویلایی ها” بدون دیدن نسخه نهایی بیان کرده است!

جالب است که این مدیر متبوع حوزه هنری صراحتا اعتراف کرده که رایت دو فیلم “یک روز بخصوص” و “سارا و آیدا” را بدون دیدن حتی نسخه اولیه فیلم خریده است؛ فقط به خاطر همایون اسعدیان!!! اسعدیان کارگردانی “یک روز بخصوص” را که با حمایت وزارت بهداشت تولید شده خودش برعهده داشته و  در “سارا و آیدا”ی مازیار میری هم به عنوان مجری طرح حاضر بوده است.

همایون اسعدیان همان کارگردانی است که در کوران درگیری های میان سازمان سینمایی و حوزه هنری بر سر توقیف فیلمهای مجوزدار توسط حوزه هنری با همکاری حوزه هنری فیلم «بوسیدن روی ماه» را ساخت و حالا نیز آن قدر مورد اعتماد مدیران حوزه قرار گرفته که رایت خانگی فیلمهایش بدون دیدن حتی نسخه راف کات خریداری می شود!!!

تهیه کننده فیلم “ویلایی ها” هم سعید ملکان است؛ تهیه کننده ای که در سالهای اخیر ردپایش از فیلمهای کم فروش “آسمان زرد کم عمق” و “بیگانه” تا سریال “شهرزاد” و فیلم “ابد و یک روز” دیده شده است و امسال هم به جز “ویلایی ها” نامش به عنوان تهیه کننده یک کمدی به نام “بی حساب” هم آمده است.

⇓⇓⇓

جشنواره یاس هدفش حمایت از بخش خصوصی است 

سعید خندق‌آبادی مدیر عامل موسسه هنرهای تصویری سوره درباره انتخاب این موسسه به عنوان یکی از سه مجموعه ویدیویی برتر کشور در جشنواره «یاس» که توسط موسسه رسانه های تصویری برگزار شد گفت: برای دومین سال پیاپی این اتفاق افتاده و خوشبختانه ما در بین موسسات برتر کشور قرار گرفتیم. ملاک انتخاب آمار، ارقام، نوع انتخاب فیلم‌ها و شیوه عملکرد بوده که خدا را شکر حاصل کار ما دیده شده است. ضمن این که باید متوجه باشیم در داوری‌ها معمولا نسبت به مراکز دولتی حساسیت وجود دارد. داوران جشنواره یاس هم هدفشان حمایت از بخش خصوصی است پس طبیعی است که ما در مرحله نهایی موسسه برتر نباشیم.

موسسه‌های خصوصی رقیب ما از نظر مالی بسیار جلوتر از ما هستند

او درباره رقابت این موسسه با بخش خصوصی توضیح داد: موسسه‌های خصوصی رقیب ما از نظر مالی بسیار جلوتر از ما هستند. این رقابت نفسگیر و در جاهایی واقعا ناعادلانه است، به این دلیل که امکانات و توان مالی ما با هم یکسان نیست، اما ما در موسسه هنرهای تصویری سوره تلاش می‌کنیم به استانداردهای حرفه‌ای پایبند باشیم و مخاطب بیشتری جذب کنیم.

خندق آبادی با اشاره به شایعه‌هایی که درباره فعالیت این موسسه و پرداخت ارقام بالا به تهیه کنندگان وجود دارد، گفت: متاسفانه علیه ما حرف هایی زده می‌شود که درست و جوانمردانه نیست. به عنوان نمونه ما امسال مایل بودیم فیلم اول یک فیلمساز را با رقم ۹۰ میلیون تومان خریداری کنیم اما یکی از رقبا رایت این فیلم را با پرداخت ۱۷۰ میلیون تومان خرید. پارسال برای یک فیلم با تهیه‌کننده به توافق رسیدیم و قرار بود آن را با ۱۷۰ میلیون تومان خریداری کنیم اما ایشان با موسسه رقیب ما با ۲۵۰ میلیون تومان به توافق نهایی رسید. این شایعه که ما به تهیه کنندگان ارقام بالاتر از رقم‌های رایج بازار پیشنهاد می کنیم، صحت ندارد. رواج این شایعه‌ها برای خارج کردن ما از بازار است.

۲۰ فیلم ایرانی توزیع کردیم که دو فیلم ارزشی هم در این میان بود

مدیر عامل موسسه هنرهای تصویری سوره در بخش دیگری از سخنانش گفت: ما امسال ۲۰ فیلم ایرانی را توزیع کردیم، هدف ما به عنوان زیر مجموعه ای از حوزه هنری صیانت از سینمای خانواده است و البته انتخاب فیلم‌هایی که برای مخاطب جذاب باشند. فیلم «هیهات» به عنوان اثری عاشورایی توسط موسسه هنرهای تصویری سوره توزیع شد. فیلم «اروند» به عنوان فیلمی دفاع مقدسی هم توسط این موسسه به بازار خواهد آمد. ما با این که محدودیت‌هایی در انتخاب و پرداخت رقم داریم اما ضرر نکرده‌ایم، گاهی سود جزئی داشته‌ایم اما در فضای رقابت باقی مانده‌ایم.

رایت خانگی سه فیلم «ویلایی‌ها»، «سارا و آیدا» و «یک روز بخصوص» را خریده‌ایم؛ راف کات «ویلایی ها» را دیدیم و دو فیلم دیگر را هم{بدون دیدن}به خاطر همایون اسعدیان خریدیم!!!

خندق آبادی ادامه داد: امسال پیش از شروع جشنواره فیلم فجر رایت سه فیلم «یک روز بخصوص»، «سارا و آیدا» و «ویلایی‌ها» را خریداری کرده‌ایم. فیلم «یک روز بخصوص» ساخته آقای اسعدیان را دیدیم، فیلم «ویلایی‌ها» را هم در مرحله راف کات دیدیم و «سارا و آیدا» را هم به دلیل این که تهیه‌کننده آن آقای اسعدیان است و قصه و فضای آن را می‌دانیم خریداری کردیم. هدف ما حمایت از سینمای ایران است، بخش نمایش خانگی می‌تواند حامی سینما باشد و در کنار آن گام بردارد.

وزارت ارشاد و نهادهای متولی برای مبارزه با قاچاق اقدام جدی نمی کنند

وی در پایان درباره مهم ترین مشکلی که در شبکه نمایش خانگی وجود دارد، گفت: قاچاق بزرگترین معضل ماست، متاسفانه وزارت ارشاد و نهادهای متولی برای مبارزه با قاچاق اقدام جدی نمی کنند. فیلم خوب «ابد و یک روز» که به تازگی وارد بازار شده توسط مردم دانلود غیرقانونی شده است. این دانلودهای غیرمجاز باعث افت فروش در شبکه نمایش خانگی و افت تیراژ شده است. فیلم ایرانی باید برای همه سازمان های سینمایی و نهادهای فرهنگی مهم باشد، حمایت از تولید ملی را باید سرلوحه کارمان قرار بدهیم و اجازه ندهیم قاچاق ریشه تولید در سینمای ایران را خشک کند.




بعد از روزبه بمانی⇐یغما گلرویی هم بازیگر شد

سینماروزان: پس از ورود برخی از بازیگران سینما به وادی خوانندگی و ورود برخی خوانندگان به وادی بازیگری حالا تعدادی از ترانه سرایان هم وارد وادی بازیگری شده اند.

به گزارش سینماروزان این روزها فیلم “ربوده شده” به کارگردانی بیژن میرباقری با بازی روزبه بمانی ترانه‌سرای موسیقی پاپ در یکی از نقشهای اصلی فیلم روی پرده است و یغما گلرویی ترانه سرایی که بیشتر ژستهای مخالف خوانی از او دیده ایم نیز بناست در فیلمی به نام “سارا و آیدا” بازی کند.

“سارا و آیدا” را مازیار میری می سازد و پیش از این حضور غزل شاکری، پگاه آهنگرانی و مصطفی زمانی در این پروژه قطعی شده بود.

فیلمنامه «سارا و آیدا» توسط امیر عربی به نگارش در آمده و مجری طرح این پروژه همایون اسعدیان است.

«سارا و آیدا» سومین همکاری میری و عربی پس از مجموعه تلویزیونی «گاو صندوق» و «سعادت آباد» محسوب می‌شود.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «سارا و آیدا دوستان صمیمی هستند که آبروی یکی از آنها به خطر افتاده و حالا باید به کمک هم شرایط را به حالت عادی بازگردانند، اما این دو دوست تا کجا پای یکدیگر می‌ایستند؟»