1

دلایل غیبت مجیدی در رونمایی فیلمش در افتتاحیه جهانی فجر چیست؟

سینمارزوان: افتتاحیه جشنواره جهانی فجر با نمایش «آن سوی ابرها» فیلم تازه مجید مجیدی برگزار شد و کیک جشنواره با حضور رضا میرکریمی دبیرش بریده شد بدون آن که مجیدی در این افتتاحیه حاضر باشد!!!

به گزارش سینماروزان دست اندرکاران این جشنواره تلاش زیادی کرده بودند که با قرار دادن فیلم مجیدی در افتتاحیه بر ویژگیهای جشنواره ای که 8میلیارد خالص هزینه اش شده بیفزایند اما افسوس که حتی مجیدی هم در افتتاحیه جشنواره و رونمایی فیلمش حضور نداشت.

«آن سوی ابرها»ی مجیدی پیشتر قرار بود اواخر سال قبل روی پرده برود اما بعد از دو بار تعویق اکران در نهایت پخشش عقب افتاد و شورای اکران هم تأکید کرد که این فیلم بخاطر تعلیق اکران هیچ گاه نخواهد توانست با سرگروه اکران شود.

همزمان با خبررسانی برای اکران فیلم مجیدی و برای جلب توجه مخاطبان به این محصول یک اکران مردمی با حضور محمدرضا گلزار هم ترتیب داده شده بود و حتی مجیدی هم در آن اکران مردمی حاضر شد و به تعریف و تمجید گلزار پرداخت اما در نهایت «آن سوی آبها» وارد مسیر اکران نشد.

اینکه مجیدی در اکران مردمی «آن سوی ابرها» با حضور گلزار حاضر میشود اما در رونمایی فیلمش در محفل جهانی فجر غایب است چه دلیلی میتواند داشته باشد؟

آیا دست اندکاران محفل جهانی هنوز نمیدانند یکی از اصلی ترین ویژگیهای افتتاحیه جشنواره ای که میخواهد جهانی باشد همین حضور دست اندرکاران اصلی محصول افتتاحیه است؟ پس چرا نکوشیدند فیلمی را برای افتتاحیه گزینش کنند که لااقل کارگردانش در مراسم حاضر باشد. بماند که شرط دست نخوردگی آثار جشنواره هم نقض شده؛ چون فیلم مجیدی نه تنها پیشتر در جشنواره لندن به نمایش درآمده بلکه در پردیس کوروش و با حضور همین جناب گلزار اکران مردمی داشته است.




ورود فیلم ارگانی دو سال پشت خط اکران مانده احمدرضا معتمدی-از ممیزان سابق ارشاد- به بخش «جشنواره جشنواره‌ها»ی محفل جهانی فجر!!!⇔این فیلم با مشارکت هنگفت فارابی تولید شد و بدون رونمایی در هر گونه جشنواره‌ای از «جشنواره جشنواره‌ها»ی جهانی فجر سربرآورده!!!

سینماروزان: محفل بین الملل فجر چهارمین دوره برگزاری جداگانه و با بودجه ویژه خود را از انتهای فروردین ماه آغاز خواهد کرد و بعد از حضور بازیگران «دختر»رضا میرکریمی دبیر محفل در هیأت داوران، حالا یک فیلم پشت خط اکران مانده ارگانی وارد بخش «جشنواره جشنواره ها» شده است.

به گزارش سینماروزان بخش «جشنواره جشنواره ها» از دیرباز محفلی بوده برای نمایش آثاری بوده که پیشتر در جشنواره های مطرح به نمایش درآمده اند ولی اعلام نام سه فیلم ایرانی امسال این بخش یک پرسش جدی را در هدف گزاری این بخش ایجاد کرده است.

فیلم های ایرانی «درساژ» ساخته پویا بادکوبه، «راه رفتن روی سیم» ساخته احمدرضا معتمدی و «هندی و هرمز» ساخته عباس امینی سه فیلم ایرانی بخش «جشنواره جشنواره های» محفل97 جهانی فجر هستند و در این بین فیلم «راه رفتن روی سیم» یا همان «بوف کور» پیشتر در هیچ جشنواره ای به نمایش درنیامده است.

«راه رفتن روی سیم» یک فیلم ارگانی است که با حمایت انجمن سینمای دفاع مقدس و مشارکت 630میلیونی فارابی تولید شده است؛ این فیلم دو سال بعد از تولید نه تنها نتوانسته بود در بخش ملی فجر پذیرفته شود بلکه حتی مجالی برای اکران عمومی هم نیافته بود! در این شرایط قرار دادن فیلم در بخش «جشنواره جشنواره ها» چه معنایی دارد؟ آیا بناست توجیهی تراشیده شود برای بودجه هنگفتی که فارابی و انجمن دفاع مقدس صرف تولید این فیلم کردند؟

برای ایجاد این توجیه بهتر نبود فیلم را در بخشی دیگر از جشنواره به نمایش درآورند که ناقض هدف‌گزاری نباشد؟؟ آیا احمدرضا معتمدی که برادر  شهید غلامعلی معتمدی از شهدای هفتم تیر و از نوادگان آیت الله  سیدعبدالحسین لاری است و البته سابقه حضور در شوراهای ممیزی تصویب فیلمنامه وزارت ارشاد اسلامی در  دهه ۶۰ و نیمه اول دهه ۷۰ را دارد خود واقف به بی‌ربط بودن حضور فیلمش در چنین بخشی نیست؟




بازیگران «دختر»میرکریمی در رأس داوران ایرانی جشنواره‌ای به دبیری میرکریمی!!!+حضور روحانی منسوب به قالیباف در هیأت داوران

سینماروزان/مسعود احمدی: اعلام نام هیأت داوران جشنواره جهانی(؟) فجر فارغ از عدم حضور چهره های سرشناس سینمای جهان، مخاطب را مواجه می‌کند با حضور دو بازیگر اصلی فیلم «دختر»میرکریمی در هیأت داوران.

به گزارش سینماروزان مریلا زارعی و فرهاد اصلانی که نقشهای اصلی «دختر» را بازی کردند هر دو در هیأت داوران جشنواره میرکریمی قرار دارند. مریلا زارعی داور ایرانی بخش مسابقه بین الملل است و فرهاد اصلانی داور جلوه‌گاه شرق.

به جز اینها محمود کلاری فیلمبردار قدیمی، حبیب احمدزاده مستندساز و همچنین یک روحانی هم به عنوان داور در جشنواره حضور دارد.

محمود کلاری داور بخش مسابقه بین‌الملل است، احمدزاده داور نتپک(شبکه ارتباطات و ارتقای سینمای آسیا) و حجت الاسلام محمدرضا زائری از روحانیون نزدیک به محمدباقر قالیباف و رییس مرکز فرهنگی سرچشمه از نهادهای منسوب به شهرداری، داور بخش بین‌الادیان است.




رضا میرکریمی در نشست جشنواره‌ جهانی فجر⇐به دنبال دوست‌یابی برای سینمای ایران هستیم!!/فیاپف گفت شما می‌توانید گرید «الف» بگیرید اما وقتی گرید می‌دهیم که چند سال دیگر هم جشنواره را برگزار کنید!!!/هر کدام از ۱۶۰۰ فیلم متقاضی ۲۰ دلار برای ثبت‌نام پرداختند{که می‌شود حدود یک درصد بودجه ۸میلیاردی؟}/اعلام نمی کنیم چقدر فیلم در بازار فروخته شده! /همین که حاضران بازار، پول بلیت هواپیمایشان را میدهند یعنی موفقیم!!/بعد از توجه به سینمای بالتیک در جشنواره ما بود که اروپاییها هم به آن توجه کردند!/یکی از رقبای منطقه‌ای ما به دلیل عصبانیت از کیفیت جشنواره ما، نماینده ما را به جشنواره‌اش راه نداد!!!/با اوج تماس گرفتیم و خواستیم فیلم حاتمی‌کیا را نگاه دارد برای بخش مسابقه اما توجه نکرد و اکرانش کرد/فیلم مجیدی بالاتر از سطح سینمای هند است/استقبال مهمانان از پوستر جشنواره پارسال آن قدر بالا بود که مجبور شدیم مجددا پوستر را برایشان چاپ کنیم!!

سینماروزان: نشست خبری جشنواره جهانی فجر بیش از هر چیز تحت تأثیر تلاشهای رضا میرکریمی در ذکر خیر جشنواره اش قرار داشت؛ تلاشهایی که بیش از همه میتوان آن را مرتبط دانست با افشای رقم بودجه حدودا هشت میلیاردی دوره پیش این محفل.

به گزارش سینماروزان رضا میرکریمی به مانند فیلمهایی که با بودجه های ارگانی میسازد و میکوشد به هنگام رونمایی یا اکران با حرف زدن درباره اثرش توجیه گر بودجه باشد درباره جشنواره موسوم به جهانی اش هم همین رویه را درپیش گرفت؛ او تا توانست از شاخ و برگهای باربط و بی ربطی گفت که به جشنواره منگنه شده تا لابد توجیه گر بودجه هنگفتش باشد و ادعاهایی را طرح کرد به شدت مناقشه برانگیز درباره تأثیرپذیری اروپاییان از جشنواره اش!!!

نقطه عطف نشست محفل میرکریمی جایی بود که تصویری از چارت سازمانی این محفل بر نمایشگر پشت وی قرار گرفت؛ تصویری که حکایت داشت از وجود بیش از صد منصب در یک محفل دولتی که خود گواهیست بر بار سنگین مالی این محفل بر گرده دولت.

میرکریمی وعده حضور الیور استون و سمیح کاپلان اوغلو یکی آمریکایی و دیگر ترک را در محفل جهانی داد و چند دقیقه ای هم تصویر استون را بر نمایشگر نشست، فیکس کرد تا سر سوزنی توجیه بتراشد بر تصمیم بودجه خوار جدایی بین الملل از فجر.

سینماروزان بخشهایی از اظهارات و ادعاهای میرکریمی در نشست جشنواره جهانی سی و ششم را مرور میکند:

–به دنبال دوست یابی برای سینمای ایران هستیم !

–به دنبال اتلاف هزینه نیستیم!

–رضایت مندی مخاطبان کار ما را برای برگزاری جشنواره راحت کرد!

— بیش از 160 عنوان فیلم از بیش از 50 کشور جهان در جشنواره حضور دارند!

–فیاپف گفت شما میتوانید گرید الف بگیرید اما وقتی گرید می گیرید که چند سال دیگر هم جشنواره را برگزار کنید.

–باید ده سال پایمردی کنیم تا این جشنواره، جشنواره شود!

–با حضور داوطلبین مردمی، جشنواره از حالت دولتی درآمد!

–به دلیل تورم، بودجه جشنواره ۸‌میلیارد تومان است ولی باز هم شرمنده مدیرانم می‌شوم!

–هر کدام از 1600 فیلم متقاضی 20 دلار برای ثبت نام پرداختند.{ یعنی کلا 32000 دلار و با احتساب دلار 4 هزار تومانی یعنی 68 میلیون که در برابر بودجه 8میلیاردی رقمی نیست؛ چیزی حدود یک درصد!!}

–علاقه به جشنواره های فرش قرمزی پرهزینه نداریم و به جایش صبغه علمی جشنواره را ارتقا دادیم.

–در هیچ بازار فیلمی در دنیا اعلام نمیشود چقدر فیلم فروخته شده و در اینجا هم اعلام نمی کنیم چقدر فیلم فروخته شده!! همین که حاضران بازار، پول بلیت هواپیمایشان را میدهند یعنی موفق بوده ایم.

–سال قبل بعد از توجه به سینمای بالتیک در جشنواره ما بود که اروپاییها هم به آن توجه کردند!

–یکی از رقبای منطقه ای ما به دلیل عصبانیت از کیفیت جشنواره ما، نماینده ما را به جشنواره اش راه نداد!

–با اوج تماس گرفتیم و خواستیم فیلم حاتمی کیا را نگاه دارد برای بخش مسابقه اما توجه نکردند و اکرانش کردند.

–فیلم مجیدی بالاتر از سطح سینمای هند است!

–استقبال مهمانان از پوستر جشنواره پارسال آن قدر بالا بود که مجبور شدیم مجددا پوستر را برایشان چاپ کنیم!

–به دنبال آن هستیم که رونمایی از دایره المعارف سینمای ایران را با بیش از 4500 فیلم انجام دهیم.

–برای جشنواره امسال 720 کارت خبرنگاری صادر شده!!

–اینکه خروجی دارالفنون چه شده را مازیار میری باید پاسخ دهد! البته هدیه برگزیدگان پارسال را پرداخت کرده ایم.




صدور پروانه ساخت برای پروژه تبریزی-میرکریمی بعد از آغاز پیش تولید!!+صدور پروانه ساخت برای میلانی و دو نفر دیگر

سینماروزان: فهرست تازه ترین فیلمنامه های پروانه ساخت گرفته در حالی اعلام شده که نام “ما همه با هم نیستیم” که پیشتر “ول شدگان” نام داشت هم در آن به چشم میخورد؛ یک فیلم پربازیگر به کارگردانی کمال تبریزی و تهیه کنندگی رضا میرکریمی که مدتیست پیش تولیدش هم آغاز و کلی بازیگر برایش انتخاب شده و حتی تصاویر تست گریم بازیگرانش هم پخش شده اما خبر صدور پروانه ساختش تازه منتشر شده!

به گزارش سینماروزان به جز این فیلمنامه “پازل” تهمینه میلانی هم پروانه ساخت گرفته به تهیه کنندگی همسرش محمد نیک بین.

فهرست کامل چهار فیلم نامه پروانه ساخت گرفته به شرح زیر است:

–“پازل” به تهیه‌کنندگی محمد نیک بین،کارگردانی و نویسندگی تهمینه میلانی در ژانر اجتماعی

–“ما همه با هم نیستیم” به تهیه‌کنندگی رضا میرکریمی ، کارگردانی کمال تبریزی و نویسندگی مشترک حسین امیری/پدرام امیری/ محمد داودی در ژانر اجتماعی

–“قصیده ای برای کارون” به تهیه‌کنندگی محمدعلی اسلامی،کارگردانی کامران قدکچیان و نویسندگی حمید ابراهیمی در ژانر اجتماعی

–“آخرین حکم” به تهیه‌کنندگی سیدامیر سیدزاده ، کارگردانی و نویسندگی رسول صانعی در ژانر اجتماعی.




پرسش‌های کلیدی یک روزنامه فرهنگی-اجتماعی⇐چرا عمده اخبار جشنواره «جهانی» فجر مربوط است به رونمایی محصولات داخلی؟/چرا به‌جای اخبار رونمایی محصولات معتبر جهانی مدام درباره رونمایی «مارموز»تبریزی و «هزارپا»ی عطاران می‌شنویم؟/مگر هدف از برگزاری این جشنواره، تسهیل شرایط حضور محصولات معتبر سینمای جهان در ایران نبود؟

سینماروزان: بخش بین‌الملل فجر، چهارمین دوره برگزاری مجزای خود از جشنواره فجر را تجربه می‌کند و در این ماهها و به خصوص بعد از افشای صرف هزینه 8میلیاردی برای این محفل، پرسشهای قبلی درباره چرایی این جدایی پرهزینه پررنگتر شده است.

به گزارش سینماروزان روزنامه فرهنگی-اجتماعی «جام جم»، در تحلیلی پیرامون تازه‌ترین دوره جشنواره جهانی فجر و با تمرکز بر اخبار منتشره این محفل که بخش عمده اش به اخبار حضور محصولات ایرانی در آن بازمیگردد پرسشهایی کلیدی را پیش روی دست اندرکاران جشنواره قرار داده است.

متن تحلیل «جام جم» را بخوانید:

اگر در روزهای گذشته به اخبار منتشره درباره جشنواره جهانی فجر نگاهی انداخته باشیم می‌بینم که بخش عمده فضاسازی رسانه‌ای این جشنواره نه به خاطر توجه به محصولات مطرح سینمای جهان بلکه به خاطر محصولاتی ایرانی است که به دلایل مختلف به جشنواره ملی فجر راه پیدا نکرده‌اند.

در روزهای گذشته مدام اخباری شنیده ایم درباره رونمایی کمدی تازه کمال تبریزی با نام «مارموز» در جشنواره جهانی یا حضور فیلم اخیر فرمان آرا «حکایت دریا» در این جشنواره! خبرسازی درباره رونمایی از یک کمدی عطارانی با عنوان «هزارپا» در جشنواره جهانی فجر از دیگر اخبار این گونه است. به مانند ادوار پیشین خبرسازی درباره افتتاحیه این جشنواره جهانی با آثار متأخر اصغر فرهادی و مجید مجیدی نیز در این زمره جای می گیرد. بماند که کلی از فیلمهای گمنام و کم نام و نشان که نتوانسته اند به جشنواره ملی راه یابند هم سهمی دیگر از این خبرسازیها را به خود اختصاص داده اند.

اینکه جشنواره ای با پسوند جهانی چطور بعد از سه دوره برپایی و حمایت مالی دولت و یک قلم صرف حدود هشت میلیارد بودجه برای آخرین دوره، هنوز نتوانسته با تمرکز بر فعالیتهای بین‌الملل خود توجه‌ساز شود و برای خبرسازی باید دست به دامن محصولات داخلی شود جای سوال دارد؟؟

مگر هدف از برگزاری این جشنواره، تسهیل شرایط حضور محصولات معتبر سینمای جهان در ایران نبود؟ پس چرا به اینجا رسیده‌ایم که باید مهمترین خبرسازیهای محفل جهانی فجر درباره حضور فیلمهای جامانده از بخش ملی در این جشنواره باشد؟ دست‌اندرکاران جشنواره جهانی فجر هنوز که هنوز است و در حالی که چهارمین دوره مستقل و با بودجه ویژه را در پیش دارند از رونمایی حداقل سه محصول معتبر جهانی و دیده‌نشده عاجزند.

در این اوضاع و احوال برگزارکنندگان تکیه می‌کنند بر آمار کمّی و مثلا اینکه از 50 کشور جهان تقاضای حضور در جشنواره وجود دارد اما حتی یک خبر نمی‌آید که فلان فیلمساز مطرح بناست در جشنواره حضور پیدا کند یا بهمان محصول استراتژیک بناست رونماییش را در جشنواره جهانی انجام دهد.

یعنی از این حیث حتی از جشنواره‌هایی مانند مقاومت و عمار که یکی با رونمایی فیلم «پادشاه شنها»نجدت انزور و دیگری با حضور فیلمسازی مانند «میگل لیتین» کوشیده قدمهایی در راه تأثیرگذاری بین المللی انجام دهد عقبتر است. آن هم در اوضاع و احوالی که بودجه برگزاری جشنواره های عمار و مقاومت 30 درصد جشنواره جهانی هم نیست و سیاهه مدیران و مشاوران و معاونان جشنواره جهانی که همه هم لابد حقوق‌بگیر جشنواره‌اند به حدود 30 نفر رسیده است!!!

بناست چه کنیم؟ ادامه این مسیر نادرست یا اصلاح مسیر؟

به نظر می رسد در آستانه برگزاری چهارمین دوره مستقل بین الملل فجر نیاز داریم به بازبینی اهدافی که روز اول برای این محفل معرفی شد.

ادامه مسیر با روند فعلی به هر جایی برسد به جهانی شدن که هیچ حتی به منطقه ای شدن سینمای ما منجر نمی شود.




طعنه مهدی کرم‌پور به صدور مدام پیام تبریک از دست‌اندرکاران محفل هشت میلیارد و خرده‌ای جهانی فجر!+عکس

سینماروزان: صدور مدام پیام تبریک به بهانه جوایزی که نصیب سینمای ایران میشود از سوی دست اندرکاران جشنواره ای موسوم به جهانی فجر که اخیرا فاش شده نزدیک به 8میلیارد و خرده ای هم بودجه اش بوده به شدت در کانون انتقادات قرار گرفته است.

اینکه دست اندرکاران جشنواره ای که مدام بخاطر عدم حضور مهمانان مطرح و رونمایی از محصولات معتبر با طرح ایراد مواجه شده آن هم در شرایطی که بودجه ای پر و پیمان هم نصیب جشنواره شده، به طور پیوسته صدور پیام تبریک را در دستور کار قرار داده اند واقعا از کجا نشأت گرفته؟ از مطرح کردن نام جشنواره به بهانه این پیامهای تبریک؟ یا راه اندازی کارگروهی ویژه برای صدور پیام تبریک؟ شاید هم بناست با صدور این پیامهای تبریک از پرسشهای مبنی بر چگونگی هزینه‌کرد هشت میلیارد و خرده‌ای برای این جشنواره جلوگیری شود؟

مهدی کرم پور کارگردان شناخته شده سینمای ایران که پیشتر هم صرف بودجه میلیاردی برای این گونه محافل را نقد کرده بود با توئیتی طعنه‌آمیز خطاب به دست اندرکاران این جشنواره نوشته است: جشنواره جهانی فجر مانند یک ارگان رسمی یا سازمان دولتی بابت هر حضور و جایزه ای پیام تبریک صادر میکند! فقط یک لحظه فرض کنید یک جشنواره جهانی مثل کن، توکیو یا ساندنس برای هر موفقیت فیلمساز فرانسوی، ژاپنی یا آمریکایی در ایتالیا یا هندوستان بیانیه بدهند!

توئیت مهدی کرم پور
توئیت مهدی کرم پور




مهدی کرم‌پور با انتقاد از صرف بیش از ۸میلیارد برای جدایی بین‌الملل از فجر بیان داشت⇐میلیاردها تومان صرف بخش بین الملل شده است، اما دستاوردی نداشته!/جشنواره‌ای مثل ونیز با یک چهارم این بریز و بپاشها برگزار می‌شود و بزرگترین سلبریتی‌های دنیا هم در آن حضور دارند/به مهمانان جهانی فجر، پسته و قالیچه و پول دادند تا به‌عنوان داور در جشنواره‌های دیگر استخدام شوند؟/جشنواره جهانی فجر بیشتر گعده‌ایست برای اتلاف پول سینما و مردم

سینماروزان: همچنان بازار اظهارنظرات انتقادی نسبت به بودجه بیش از 20 میلیاردی جشنواره های فجر و صرف بیش از 8میلیارد برای جدایی بین الملل از فجر ادامه دارد.

به گزارش سینماروزان مهدی کرم پور کارگردانی که آخرین ساخته سینمایی اش «صوفی و دیوانه» آماده اکران است از جمله سینماگرانی است که به انتقاد از اتلاف منابع برای جشنواره فجر و بخصوص جدا کردن بین الملل از فجر پرداخته است.

مهدی کرم‌پور در پاسخ به این پرسش «بانی فیلم» که هزینه بیش از 20 میلیاردی جشنواره در بخش ملی و بین الملل با خروجی و دستاوردی که از آن مشاهده می کنیم، همخوانی دارد یا نه، گفت: به نظرم مهمترین بخش جشنواره بین الملل است ولی اساساً جدا شدن بخش بین الملل از بخش ملی نه تنها دستاوردی برای سینمای ایران نداشته؛ بلکه اتلاف وقت، انرژی و پول از بودجه مردم صورت گرفته است. با یک حساب سرانگشتی و ساده می‌توانیم بفهمیم که این جدا شدن به ضرر سینمای ایران است.

این کارگردان با اشاره به بریز و بپاشهای مصروف برای جدایی بین الملل از فجر و برگزاری آن در پردیس چارسو ادامه داد: در حال حاضر اعلام شده که هشت و نیم میلیارد تومان صرف بخش بین الملل شده است، اما چه دستاوردی برای سینمای ایران داشته است؟ … جز این است که پول خرج کرده و هزینه کردیم؟ … اصلا این هزینه تنها در پردیس کوچک چارسو اتفاق می‌افتد و عده‌ای خیلی خاص آنجا می‌آیند و قالیچه، پسته و پول می‌دهند تا از میان آن‌ها برای مقاصد فردی برای جشنواره‌های دیگر داور انتخاب شود!

کارگردان «تهران: سیم آخر» افزود: این شیوه‌های قدیمی که مثل باج دادن و خریداری چیزهایی است، بیشتر صرف مصارف فردی می‌شود، نه سینمای ایران، اصلا نمی‌دانم امکان این وجود دارد این میزان هزینه را بتوان در این پردیس کوچک صرف کنیم؟ ... جشنواره‌ای به وسعت جشنواره‌ ونیز با یک چهارم این بودجه برگزار می‌شود و بزرگترین سلبریتی‌های دنیا را با بهترین وسایل حمل و نقل در هتل‌های پنج ستاره می‌آورند، از آن‌ها پذیرایی می‌شود و تا حد بسیاری در سینمای جهان و ایتالیا شناخته شده است.

وی با بیان اینکه صرف این هزینه مصداق بارز اتلاف پول است، افزود: شعار ما اشتغال زایی و تولید ملی است و با این رقم می‌توانیم حداقل 20 تولید ملی راه بیندازیم، فکر می‌کنم ما برای بین الملل بیشتر نیازمند یک مارکت و بازار کنار جشنواره فجر هستیم و این در موقعیتی اتفاق می‌افتد که مردم در آن سهم دارند. علاوه بر داشتن مارکت، می‌توانیم در بازار منطقه‌ای خود فعال باشیم و حتی الزامی برای اهدای جایزه در جشنواره وجود ندارد و می‌توانیم آن را به صورت غیررقابتی برگزار کنیم.

کارگردان «پل چوبی» افزود: بسیاری از جشنواره‌های مهم دنیا از جمله تورنتو و لندن به صورت غیر رقابتی برگزار می‌شوند. ما می‌توانیم در یک جشنواره غیر رقابتی یک مارکت منطقه‌ای درست کنیم و همین الان با این اقدام مدبرانه از اتلاف وقت و پول جلوگیری می‌شود. به جز این می‌توانیم منابع جشنواره ملی خود را مدیریت کنیم که حتما هزینه‌ها پایین‌تر می‌آید. به نظرم با همین رقم 11 میلیارد تومان یا کمتر از آن می‌توانیم جشنواره‌ای برگزار کنیم که بازار جهانی را نیز کنار آن داشته باشیم.

کرم‌پور با بیان اینکه ما در حال حاضر حدود 9 میلیارد تومان اضافه خرج می‌کنیم، عنوان کرد:‌ تاریخ برگزاری جشنواره بین الملل فجر هم درست نیست و بیشتر شبیه گعده است که پول مردم و سینمای ایران در آن تلف می‌شود.




…و حالا واکنش منطقی وزیر ارشاد به افشای بودجه بیش از ۲۰میلیاردی جشنواره‌های فجر و صرف بیش از ۸میلیارد برای محفلی موسوم به جهانی فجر⇐ مردم حقشان است در جریان بودجه‌ها و هزینه‌ها باشند!/در شش ماهه دوم درباره همه رویدادها شفاف‌سازی مالی صورت خواهد گرفت⇔سینماروزان: گام بعدی شفاف‌سازی درباره چگونگی هزینه‌کرد این ۲۰ میلیارد در دورانی است که سینماگران پیشکسوت برای یک وام ۱۰۰ میلیونی باید ماهها درانتظار بمانند/باید مشخص شود که گروه پرتعداد معاونان، مشاوران و مدیران جشنواره چقدر گرفته‌اند؟/مشخص شود که چه مقدار از این ۲۰ میلیارد سهم آقازادگان رخنه کرده در تیم مدیریت جشنواره بوده؟/اختلاف ۹میلیاردی میان رقم بودجه اعلام شده توسط سازمان سینمایی و رقم فعلی از کجا نشأت گرفته؟/آیا این ۹ میلیارد صرف فعالیتهای انتخاباتی شده؟

سینماروزان: بازتابهای افشای هزینه کردی بیش از 20 میلیارد تومان برای جشنواره های فجر و در این بین صرف بیشتر از 8میلیارد برای جدایی بین الملل از فجر همچنان ادامه دارد بخصوص که با افشای این رقم مشخص شده بودجه جشنواره فجر فقط در 5 سال 400 درصد افزایش داشته است.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان بعد از تأیید محمد حیدری درباره رقم بودجه اعلام شده و عدم پاسخگویی رضا میرکریمی پیرامون بودجه هنگفت جشنواره جهانی فجر و البته اظهارنظر متناقض متصدی روابط عمومی سینما که از یک طرف اطلاعیه قبلی خود مبنی بر بودجه 5.8 میلیاردی جشنواره فجر را تکذیب کرده و از طرف دیگر افزایش بودجه را به عاملی همچون درنظرگرفتن سالن برای رسانه ها ربط داده بود(اینجا را بخوانید) حالا وزیر ارشاد دولت دوازدهم در اظهارنظری منطقی شفاف سازی درباره ردیف بودجه ها را حق ملت دانسته است.

عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عصر  پنجشنبه ۱۳ مهر ماه در حاشیه بازدید از هفتمین دوسالانه مجسمه سازی تهران که در موزه هنرهای معاصر تهران برپاست درباره شفاف سازی نحوه هزینه‌کرد جشنواره فجر به «مهر» گفت: من در برنامه ها عرض کردم و در جمع مدیران هم گفتم که شفافیت یکی از سرفصل های جدی وزارتخانه است و این مساله نه تنها در رویدادها بلکه در قراردادها باید جاری و ساری باشد.

وی ادامه داد: مردم حقشان است در جریان بودجه ها و هزینه ها باشند و همین باعث می شود ما یک ناظر بیرونی در زمینه های فساد داشته باشیم تا هرگونه اشتباه احتمالی را کاهش دهیم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: هر رویدادی چه کوچک و چه بزرگ باید هزینه هایش مشخص باشد و به مردم عرضه شود. قانون دسترسی آزاد به اطلاعات را هم اول خود ما به عنوان متولیان وزارت ارشاد باید بدان پایبند باشیم. شهروندان جامعه حق دارند بدانند پولی که از آنها به عنوان مالیات گرفته می شود یا از پول نفت هزینه می شود چگونه و کجا مصرف می‌شود.

صالحی با بیان اینکه وی از ابتدای سال در معاونت فرهنگی این موضوع را کلید زده است، گفت: برنامه داریم از ۶ ماه دوم سال درباره همه رویدادها در بخش مالی شفاف سازی کنیم و به شورای معاونان هم ابلاغ شده است.

وی در پاسخ به این پرسش که به طور خاص درباره بودجه جشنواره سی و پنجم جشنواره فیلم فجر شفاف سازی می شود یا خیر، گفت: من گزارش رسانه ها را دیدم و برای بررسی به کارشناسان ارسال کردم. نظر خاصی ندارم که درباره بودجه این جشنواره اطلاع رسانی نشود. موضوع اصلی من اما این است که از ابتدا باید درباره یک رویداد شفافیت های لازم وجود داشته باشد.

به گزارش سینماروزان اظهارنظر منطقی عباس صالحی این انتظار را برای مخاطبان سینما که بدنه سینمای ایران هم بخشی از آن هستند ایجاد می کنند که درباره موارد زیر هم شفاف سازی شود:

چگونگی هزینه‌کرد این 20 میلیارد در دورانی که سینماگران پیشکسوت برای یک وام 100 میلیونی باید ماهها درانتظار بمانند؟

مشخص شدن دستمزدهای اعطا شده به گروه پرتعداد معاونان، مشاوران و مدیران جشنواره؟

چه مقدار از این 20 میلیارد سهم آقازادگان رخنه کرده در تیم مدیریت جشنواره بوده؟ مثلا آقازاده دبیر جشنواره جهانی فجر که مدیر پشتیبانی جشنواره جهانی بوده چقدر دستمزد گرفته؟

-چرا میان رقم بودجه اعلام شده در اطلاعیه روابط عمومی سازمان سینمایی و رقم فعلی 9 میلیاردی اختلاف است؟ این 9 میلیارد کجا رفته؟ البته که 9میلیارد در قبال اختلاسهای چندهزارمیلیاردی چیزی نیست اما نسبت به بودجه 200میلیارد کل سینمای ایران رقم قابل توجهی است؟ حضور رییس معزول به عنوان رییس ستاد هنرمندان یک کاندیدای انتخابات این پرسش را پیش‌رو می‌گذارد که آیا امکان دارد این 9 میلیارد صرف فعالیتهای انتخاباتی شده باشد؟

شفاف سازی درباره هزینه کرد این بیش از 20 میلیارد بودجه راه را بر طرح پرسشهای بیشتر و گمانه زنیهای بعدی خواهد بست و به نظر میرسد عباس صالحی وزیر ارشاد دولت دوازدهم بتواند با شفاف سازی راه را بر هر گمانه زنی ببندد.




بالاخره پرده برافتاد⇐صرف بیشتر از ۲۰ میلیارد بودجه برای دوبخشی کردن جشنواره فجر!!!⇔جل الخالق! فقط بیش از ۸ میلیارد صرف محفلی موسوم به جهانی فجر شده!!!⇔پرسش اول: افزایش ۴۰۰درصدی هزینه‌های جشنواره در کمتر از ۵ سال را چطور می‌توان توجیه کرد؟/پرسش دوم: چقدر از این بودجه صرف مدیران و معاونان و مشاوران جشنواره شده است؟ دستمزد آقازادگان فعال در تیم مدیریت جشنواره چقدر بوده است؟

سینماروزان: هرچند از همان زمانی که رییس معزول سینما تلاشهای خود را برای جدایی بین الملل از فجر و برگزاری جداگانه آغاز کرد اغلب رسانه های مستقل بر بودجه خوار بودن این جدایی و اتلاف هزینه ها تأکید داشتند اما علیرغم همه این هشدارها این جدایی عملی شد.

در سه سالی که از برگزاری جداگانه بین الملل از فجر می گذرد بارها پیش آمده که رسانه ها درباره شفاف سازی مالی ردیف بودجه جشنواره طرح پرسش کردند اما دست اندرکاران برگزاری جشنواره هیچ گاه پاسخی روشن به این پرسشها ندادند و حتی رضا میرکریمی دبیر دو دوره اخیر بین الملل فجر از حیدریان خواست که در این باره سخن گوید!

حالا اما پرسش خبرگزاری کار ایران «ایلنا» موجب شده سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات ردیف بودجه جشنواره های فجر را اعلام کند. بر این اساس مشخص شده بودجه و هزینه سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر در بخش ملی بیش از ۱۱ میلیارد  تومان و در بخش جهانی بیش از ۸ میلیارد تومان بوده است و در مجموع بیش از 20 میلیارد صرف این دو جشنواره شده است.

رقم دقیق بودجه  سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر در بخش ملی ۱۱۶/۷۱۴/۹۹۹/۷۳۲ ریال، معادل یازده میلیارد و ۶۷۱ میلیون و ۴۹۹ هزار و ۹۷۳تومان بوده است.

هزینه و بودجه سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر در بخش جهانی نیز ۸۴/۲۵۷/۱۳۹/۴۳۷ ریال، معادل ۸ میلیارد و ۴۵۲ میلیون و ۷۱۳ هزار و ۹۴۳ تومان بوده است.

به این ترتیب مجموع بودجه صرف شده برای این دو جشنواره بالغ بر 20 میلیارد و 123 میلیون است!!!

یادمان نمی‌رود که در یکی از آخرین شفاف سازیهای مالی جشنواره فجر، محمد خزاعی از برگزاری جشنواره سی ام فجر که هر دو بخش ملی و بین الملل را دربرمیگرفت با 5 میلیارد بودجه سخن گفته بود و حالا فقط 5 سال بعد رقم بودجه جشنواره 400 درصد افزایش یافته است!

آیا این افزایش تصاعدی بودجه جز به خاطر جدایی بین الملل از فجر بوده است؟؟؟

راستی چقدر از این بودجه صرف مدیران و معاونان و مشاوران جشنواره شده است؟ چقدر صرف استخدام آقازادگانی بدون رزومه در سینما در تیم مدیریت جشنواره هایی مانند جهانی فجر شده است؟ مثلا بد نیست بدانیم محمدصادق آقازاده رضا میرکریمی دبیر بین الملل فجر برای حضور در قامت مدیر پشتیبانی جشنواره پدر، چقدر دستمزد گرفته است؟




محمدمهدی حیدریان بدون اشاره به معرفی دبیر جشنواره فجر به کمیسیون فرهنگی بیان داشت⇐شرایطی فراهم می‌شود که نمایندگان مجلس به طور مستقل آثار تولیدی سینمای ایران را ببینند

سینماروزان: در حالی که درباره جزییات دیدار رییس سازمان سینمایی با اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس حرف و حدیث فراوان است و از معرفی رضا میرکریمی به عنوان گزینه دبیری فجر توسط حیدریان به اعضای کمیسیون صحبت شده است(اینجا را بخوانید) اما محمدمهدی حیدریان در اولین گفتگوی خود پیرامون مذاکرات با اعضای کمیسیون، کمترین اشاره ای به ماجرای معرفی دبیر فجر نداشته است.

به گزارش سینماروزان حیدریان درباره جزئیات دیدار خود و تعدادی از مدیران سینمایی با نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به «ایسنا» بیان کرد: قصدم این بود که در چند ماه گذشته این دیدار انجام می‌شد، اما به دلیل آماده نبودن طرح جامع سینما به تعویق افتاد و بعد هم به برنامه شلوغ مجلس برای رأی اعتماد و استقرار دولت رسیدیم که به هر حال این جلسه با تأخیر روز گذشته (ششم شهریورماه) برگزار شد.

او با اشاره به اینکه به دلیل تخصصی بودن حوزه سینما و پیچیدگی آن، تمایل به برگزاری زودتر این جلسه داشته است، افزود: هر نوع تعاملی با این حوزه اگر با علم و اشراف به این پیچیدگی و تخصص همراه نباشد، می‌تواند کمی نقض غرض کند و همچنین مباحثی را مطرح کند که یا ضروری نباشد یا خود باعث بروز مشکل شود. از این بابت ما به عنوان کارشناسان امین مجلس و مدیران، باید دیداری می‌داشتیم تا با مجلس و به ویژه کمیسیون فرهنگی که تخصصی است یک ارتباط مستمر داشته باشیم.

رئیس سازمان سینمایی ادامه داد: بخش عمده جلسه به توضیحات ما درباره طرح جامعی که برای سینما و صنعت تصویر کشور داریم گذشت و اصلا به همین دلیل تقاضای برگزاری جلسه را داشتیم. در این‌باره توضیحات مفصلی درباره برنامه‌ها و رویکردهای ما ارائه شد و همان طور هم که انتظار داشتیم این توضیحات مفصل را نمی‌شد فقط در یک جلسه مطرح کرد، ضمن اینکه حدود هشت نفر از نمایندگان سوالاتی داشتند که بخشی از آن به طرح ما  برمی‌گشت و بخشی هم سوالاتی بود که به دلیل مراجعان‌شان مطرح شده بود.

حیدریان با بیان اینکه قرار بر این شده تا این جلسات به صورت مستمر در وزارت فرهنگ یا مجلس شورای اسلامی ادامه داشته باشد، گفت:‌ مهمترین نکته‌ای که ما دنبال آن هستیم این است که به یک تفاهم و دید مشترکی برسیم تا نمایندگان به سیاست‌ها و برنامه‌هایی که در حوزه سینما داریم اشراف پیدا کنند و این کمک می‌کند که سوال و جواب‌ها در یک چارچوب تخصصی مشخص شکل بگیرد و از وضع انفعال هم دربیایند؛ انفعالی که ممکن است حاصل یک موضوع شخصی یا غرض بیرونی باشد و باید از این مسئله جلوگیری کنیم چرا که ما به طرح جامع نیاز داریم و باید از مجلس برای ارائه طرح‌ها و قوانینی که برای حرکت آتی سینما نیاز است کمک بگیریم تا آن‌ها تصویب شوند.

او با اشاره به اینکه قرار بر این شده که نمایندگانی برای پیگیری این مسئله به سازمان سینمایی معرفی شوند، اضافه کرد: در این صورت قوانینی با هماهنگی مدیران سازمان سینمایی طراحی می‌شود تا با کمک کمیسیون در صحن علنی مجلس طرح و تصویب شود.

رئیس سازمان سینمایی درباره اینکه چه قوانینی برای تصویب مدنظر هستند؟ توضیح داد: این قوانین شاید در دو حوزه کلی قابل تقسیم‌بندی باشند؛ نخست قوانینی از بابت ضرورت صیانت از آثار فرهنگی-هنری که در واقع باید قوانین موجود تقویت و مواردی هم با توجه به تغییرات تکنولوژیکی به آن‌ها اضافه شود. محور دومی هم که مطرح شد، قوانینی است که به سینما و صنعت تصویر کمک مالی می‌کند  چون  مواردی هست که ممکن است در برخی عوارض و مالیات‌ها مشکلاتی را بوجود آورند و یا اینکه باید تسهیلاتی داشته باشیم که جای بروز و ظهور آن‌ها در بودجه بیشتر است.

او گفت: نکته دیگری که در این جلسه مطرح شد و مشخص بود که نمایندگان مراجعانی داشتند، اطلاعاتی بود باید به آنها داده می‌شد یا آنچه اطلاع داشتند اصلاح می‌شد. ضمن اینکه نگرانی‌هایی هم درباره بیمه داشتند که به آن‌ها اطلاع دادیم این مسئله توسط دست‌اندرکاران در خانه سینما پیگیری شده و در حال حاضر مشکل بیمه‌ای نداریم.

وی افزود: نگرانی دیگر نمایندگان درباره تجهیز و تأسیس سالن‌های سینمایی بود و اینکه آیا سیاست‌های سازمان تغییر کرده است که پاسخ دادیم هیچ حمایتی در این راستا حذف نشده و برنامه امسال ما همچنان تقویت حمایت‌ها و تشویق به ساخت سالن‌های جدید در مناطقی است که نیاز بیشتری به سالن دارند.

حیدریان همچنین گفت: یک نگرانی و دغدغه دیگر نمایندگان درباره برخی فیلم‌ها و تمایل آن‌ها به تماشای آثار سینمایی بود و به آن‌ها گفتیم برنامه خود را اساسا بر تعامل در طول پروسه تولید گذاشته‌ایم و امیدواریم این‌کار یک فهم مشترکی را ایجاد کند تا مانع تولید اثری باشد که برای اکران به مشکل برمی‌خورد. با این حال اشتیاق آن‌ها به دیدن فیلم را هم استقبال کردیم چون به هر حال بخشی از شناخت پیدا کردن یک کمیسیون تخصصی از این موضوع تخصصی (سینما) قاعدتا با دیدن ایجاد می‌شود و بنا شد یک امکان نمایش را برای نمایندگان مجلس پیش‌بینی کنیم تا به طور مستقل با هماهنگی‌ای که با صاحبان فیلم‌ها می‌شود یک برنامه سالانه درنظر بگیریم که مثلا از یکی دو هفته آینده شروع شود تا فیلم‌های مهم و حتی فیلم‌های خارجی را که، می‌توانند دید تخصصی‌تری به نمایندگان درباره سینما دهند تماشا کنند تا دغدغه ایشان را نسبت به فیلم‌هایی که روی پرده هستند، کمتر کند. 

او در پایان افزود: این‌ها مباحثی بود که در این جلسه مطرح شد و مهمترین دستاوردش هم جمع‌بندی آقای جعفرپور به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس بود که جلسه را بسیار مثبت دانست  و آن را مفید ارزیابی کردند.




اظهارات قابل تأمل رییس سازمان سینمایی در تودیع معاونان و…⇐حملات، ناجوانمردی‌ها و بی‌انصافی‌های زیادی در حق ایل‌بیگی شد اما او از سینما دفاع کرد!!/داروغه‌زاده به سختی پذیرفت که رییس اداره نظارت شود/علیرغم میل من، نظر وزیر بر تغییر معاونت توسعه مدیریت بود!/فارابی اگر پوست نیندازد به نتیجه نمی‌رسد/مهدی یزدانی از دوستان باسابقه ما به عنوان مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری انتخاب شده است!

سینماروزان: 23 خردادماه روزی پرسروصدا برای سازمان سینمایی بود؛ روزی پر از معارفه و تودیع. روزی که حیدریان برخی اظهارات قابل تأمل را در مراسم تودیع معاونان هیأت امنای فارابی و موسسه رسانه های تصویری بیان کرد.

به گزارش سینماروزان رییس سازمان امور سینمایی و سمعی و بصری در جلسه شورای معاونان و مدیران سازمان سینمایی، احکام معاونین سازمان، هیات امنای مدرسه ملی و موسسه رسانه های تصویری، مشاور بخش بین الملل سازمان سینمایی را اعلام کرد.

محمدمهدی حیدریان در این جلسه گفت: سینما راهی است تا ما باید حرفمان را با آن بزنیم و ابزاری است که با آن می توانیم مشخص کنیم که عضو موثر خانواده سینما هستیم لذا برای این امر باید چارچوب ها را مشخص کنیم.

وی در ادامه افزود: حبیب ایل بیگی از دوستان باسابقه‌ای است که در طول این سال ها با فاصله و بی فاصله با ما همکاری داشته است و در این مدت حملات، ناجوانمردی ها و بی انصافی های زیادی در حق وی شد اما او از سینما دفاع کرد و در بسیاری از جاها از سینما مراقبت کرد. همانطور که مطلع هستید معاونت ارزشیابی و نظارت همیشه باید مواظب باشد زیرا جای حساسی است که محصول کار و فرآیند تولید در سینمای حرفه ای در آن تبلور پیدا می کند و جایی است که باید بسیار با سینما رفاقت کند.
رئیس سازمان سینمایی درباره بنیاد سینمایی فارابی نیز گفت: علیرضا تابش با ماموریت های جدید برای دو سال آینده ابقا شد و از تلاش وی قدردانی و تشکر می کنم زیرا در این مدت به تنهایی زحمات زیادی کشیده است.

حیدریان با اشاره به تغییردر ساختار فارابی گفت: فارابی متناسب با نیازهای جدید حرکت می کند و اگر پوست انداختن آن مانند سینما نشود مانند سایر پدیده ها که نمی توانند خود را بازتولید کنند به نتیجه نمی رسد لذا فارابی نیاز به تغییر دارد به همین دلیل حبیب ایل بیگی را با مشورت هایی که داشتیم به عنوان قائم مقام در بنیاد سینمایی فارابی برای استقرار سازمان های تولید و راه اندازی معاونت یا بخش اقتصادی یعنی تامین سرمایه های مورد نیاز برای سینما ، بخش کودک و استقرار و تجدید برنامه و تعریف سازمان سینمای کودک انتخاب کردیم که این امور با همت علیرضا تابش و حبیب ایل بیگی اتفاق خواهد افتاد. از زحمات آقای ایل بیگی و قبول مسئولیت در پست جدید تشکرمی‌کنم.

وی همچنین ادامه داد: در ابتدا قصد داشتیم از نصرت الله مرادی تا اخر امسال در همین جایی{معاونت توسعه مدیریت و منابع} که حضور داشت از توان او کمک بگیریم اما نظر وزیر بر تغییر بود. وی در ستاد اقتصادی سازمان و هم به عنوان مشاور در کنار ما حضور دارند و رمضانعلی حیدری خلیلی به جای وی مستقر می شوند. امیدواریم با این تغییر به سازماندهی مورد نظرمان در سازمان برسیم.
حیدریان در ادامه یاداور شد: تغییرات در جهت ماموریت های جدید است. حیدری خلیلی هم دوست و همراه قدیمی هستند و برای او در سمت جدید آرزوی توفیق می کنیم.

رئیس سازمان سینمایی درباره پست نظارت و ارزشیابی سازمان نیز گفت: در معاونت نظارت و ارزشیابی دکتر داروغه زاده را علیرغم اینکه وی انجام کار را به خاطر جنس آن به سختی پذیرفتند، انتخاب کردیم. همه ما از جمله منوچهر شاهسواری باید به ایشان کمک کنیم تا در این امر از توانایی ایشان استفاده کنیم زیرا صیانت و حراست از چهره تصویری بخش فرهنگ ، ایجاد تعادل ، تنظیم بازار و مراقبت از جریان نیروی انسانی همه در این حوزه قرار دارد. همچنین تدوین و اتخاذ و نگارش سیاست ها در اینجا شکل می گیرد و در این حوزه حاکمیت انتظاراتی دارد که باید به آنها واقف باشیم. باید با تعاملات به فهم مشترکی برسیم. تشکر می کنم از اینکه این مسئولیت مهم را پذیرفتید.

حیدریان درباره تغییرات در هیات امنا و هیات مدیره مدرسه ملی سینما و موسسه رسانه های تصویری نیز توضیح داد: در هیات امنای مدرسه ملی 5 تغییر و درهیات مدیره هم دو تغییر داشتیم که هدف از این تغییرات فعالتر کردن مدرسه ملی بوده است. در هیات امنای موسسه رسانه های تصویری اقای جعفر پور که رئیس کمیسیون فرهنگی مجلش شدند، به جای بیژن نوباوه و منوچهر شاهسواری ،رضا میرکریمی ، مهدی یزدانی و مجید مسچی نیز حضور دارند. این دوستان با این جهت گیری انتخاب شدند که بتوانیم با شرایط جدید موسسات کارمان را سریعتر انجام دهند.

وی ادامه داد: مهدی یزدانی که از دوستان با سابقه ما در رسانه های تصویری بود که به عنوان مدیرعامل این موسسه انتخاب شده است. کاری که دکتر مصطفی ابطحی در موسسه رسانه های تصویری انجام می‌داد درست بود اما انتظارات ما با توجه به رویکرد جدیدمان خیلی بیشتر بود لذا شرح وظیفه ای نوشته شد؛ دکتر ابطحی در حین اینکه از دوستان خوب ما هستند به عنوان مشاور از ایشان استفاده می کنیم همچنین تدوین و پیگیری آیین نامه های سازمان بر عهده وی خواهد بود.

رئیس سازمان سینمایی خاطرنشان کرد: بازارهای جدید و موجود، صیانت از مال و اموال و دارایی و حقوق مولفین و سرمایه گذاران حوزه تصویر از مهمترین ماموریت های موسسه رسانه های تصویری است و سر و سامان دادن و تنوع بخشی و البته افزایش کمی محصولات حوزه نمایش خانگی از وظایف جدی موسسه است.

حیدریان با اشاره به حضور رضاداد نیز گفت: علیرضا رضا داد بحث کودک را مدیرت استراتژیک و اجرایی می کند زیرا سرمایه اصلی ما کودکان و نوجوانان هستند. سینمای کودک و نوجوان بر عهده ایشان باشد و در ستاد سازمان هم به ما کمک کنند.

وی درباره وظایف رضا میرکریمی نیز گفت: با این سطح و نوع خلاقیت در مدیریت رضا میرکریمی در دوره جدید آشنا شدم و از زمانیکه در سینمای جوان بودند او را می شناختم. در جشنواره جهانی وی استعدادهای خود را نشان داد که به دنبال آن فعالیت‌های بین المللی سینما را با کمک او استخراج کردیم. باید بنیاد بین الملل سینمای ایران را راه اندازی کنیم اما در حال حاضر فکر کردیم بدنه سینما را بزرگتر نکنیم. ایشان به عنوان مشاور امور بین المللی سینما در موسسه رسانه ها مستقر می‌شوند و برای اینکه پشتیبانی مالی و اجرایی تری در آنجا داشته باشیم همه فعالیت های قبلی باید در چارچوب متمرکز بین المللی سازمان اتفاق بیافتد لذا ایشان هیات برنامه ریزی و طراحی خواهند داشت تا با مدیرعاملان موسساتی که درگیر هستند تفاهمنامه هایی داشته باشد.

وی ادامه داد: از ابتدا گفتم پاشنه آشیل سینمای ایران و آنچه سینمای ایران را محبوس کرده دیوارهای بلندی است که در اطراف راه سینما ایجاد شده است و تنها راه فارغ شدن از این مدار بسته، حوزه بین‌الملل است که ماموریت سختی دارد و حرکت بخش بین الملل بسیار تاثیر حیاتی بر روی سینما دارد که محصولاتمان جهان پسند شود. از همکاری و همراهی ایشان هم تشکر می کنیم و امیدوارم مجموعه این تغییرات به صلاح سینما باشد.




بعد از افشاگری مرضیه برومند درباره واگذاری یک ساختمان از سوی قالیباف به خانه سینما⇐حالا پرده‌برداری حمید فرخ‌نژاد از بخشی دیگر از مراودات میان خانه سینما و شهرداری

سینماروزان: حدودا یک سال پیش و زمانی که مبلغ یک میلیارد بودجه عمرانی از سوی شهردار به رضا میرکریمی مدیرعامل وقت خانه سینما اهدا شد فارغ از طرح این پرسش که خرج این بودجه برای بازسازی ملکی استیجاری به نام خانه سینما1 اقدامی عبث است نسبت به ریشه های سیاسی چنین کمکهایی هشدار دادیم.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان برای همین وقتی 4 روز قبل مرضیه برومند کارگردان سرشناس سینما و تلویزیون در گفتگویی که با یک رسانه اصلاح طلب داشت با اشاره به برخی فعالیتهای شهردار تهران از ساختمانی گفته بود که از سوی شهرداری به خانه سینما واگذار شد چندان متعجب نشدیم. مرضیه برومند گفت:  آقای قالیباف ساختمان شماره دو خانه سينما در خيابان وصال را در اختيار اين تشكل گذاشت و تمام مخارج اداري و دفتري‌اش را هم تامين مي‌كند.(اینجا را بخوانید)

حالا و بعد از انتشار نسخه ای قاچاق از فیلم «گشت2» آن هم در شرایطی که فیلم تقریبا اکران رسمیش را پایان داده است و بعد از آن که سعید سهیلی در انتقاد نسبت به انفعال خانه سینما نسبت به این قاچاق کارتهای صنفیش را آتش زد(اینجا را بخوانید) حمید فرخ نژاد بازیگر و تهیه کننده «گشت2» به بخشی دیگر از مراودات خانه سینما و شهرداری اشاره کرده است؛ مراوداتی که باز هم بیش از گذشته مدیریت نهادی صنفی را زیر سوال می برد. نهادی که به جای تکیه بر بدنه اعضایش به سادگی ابزار دست سیاسیون شده است.

فرخ نژاد در متنی اجتماعی نوشته است: تصاويري ديدم كه در آن سعيد سهيلي جلوي دوربين كارت عضويتش در خانه سينما و كانون كارگردانان رو آتش زد و خلاص. ياد آن روزي افتادم كه در اوج درگيري با عوامل جرياني هدايت شده در تلويزيون بودم كه كمر به انهدام سينماي اين مملكت به هر نحو بسته بودند، از خانه سينما با من تماس گرفتند، خوشحال شدم كه براي پشتيباني و حمايت توسط خانه سينما تلفن زده شده، در كمال ناباوري دوست عزيزي كه زنگ زده بود گفت آقاي شهردار قرار است يك مركز تجاري را در ميدان وليعصر افتتاح كنند و احتياج به چند چهره داريم كه كنار ايشان باشند! عملا نگاه خانه معظم سينما به ما سياهي لشكرهاي مجلس آرا و تزييني است. به سعيد سهيلي حق مي دهم و متاسفم براي خودمان كه عادت كرديم فقط زماني لب به اعتراض بگشاييم كه مشكلي براي خودمان پيش بيايد و در بقيه موارد مشكل سايرين به ما ارتباطي ندارد. آن روز كه براي باز شدن اين نهاد صنفي عزيز فرياد ميزديم فكر نميكردم، شرح وظيفه اش به مراسم كفن و دفن هنرمندان محدود شود. خداوند به مديران خانه سينما اين نهاد مدافع حقوق سينماگران توفيق مضاعف عنايت كند كه اگه نبودند واقعا خيلي بد ميشد و ممكن بود حاصل دسترنج و اموال سينماگران در روز روشن به يغما برود و هيچ امنيتي در حرفه وجود نداشته باشد. خدا را شكر كه هستيد و مدافع حقوق سينماگرانيد.




پرسشهای یک رسانه فرهنگی پیرامون جشنواره‌ای موسوم به جهانی فجر⇐وظیفه برگزارکنندگان جشنواره‌های جهانی تأمین غذای مهمانان است یا رونمایی از محصولات دست اول جهانی؟/چرا رستوران جشنواره در اغلب ساعات روز بیشتر از نصف ظرفیت خود مهمان داشت اما سالنهای نمایش، با حداقل مخاطب روبرو بودند؟/چرا یک سوم شور و شوق بخش ملی در این جشنواره دیده نمی‌شد؟/اگر به اعتقاد برگزارکنندگان، این جشنواره «استاندارد» است چرا با جذب اسپانسر و بی‌نیاز از بودجه‌ دولتی برگزار نمی‌شود؟

سینماروزان: با گذشت دو هفته از پایان برگزاری جشنواره ای موسوم به جهانی فجر که سازمان سینمایی از بودجه 5.8 میلیاردی تخصیص یافته برای آن گفته بود(اینجا را بخوانید) همچنان تحلیلهای مختلفی درباره این جشنواره وجود دارد.
به گزارش سینماروزان مهمترین تحلیل نبودن آثار بکر و دست اول خارجی در این جشنواره است بخصوص که جشنواره جدا از بخش ملی برگزار میشود و این رکود محصول جای جبران ندارد.
رسانه «فرهنگ نیوز» که از جمله رسانه های تخصصی حیطه فرهنگ و هنر است در تحلیلی پیرامون این جشنواره پرسشهایی کلیدی را طرح کرده در این باره که چرا باید جشنواره ای که مدام سعی میشود آن را جهانی قلمداد کنند سالنهای نمایش اش با حداقل مخاطب روبرو بود اما فودکورتش پر از مخاطب. این رسانه همچنین به دست اندرکاران برگزاری جشنواره تأکید کرده است که اگر واقعا منطبق بر ادعاهایشان جشنواره ای استاندارد برگزار میکنند چرا به فکر جذب اسپانسر برای جشنواره نیستند.
متن تحلیل «فرهنگ نیوز» درباره این جشنواره را بخوانید:

جهانی شدن به حرف نیست!

بعد از سه سال برگزاری هزینه زای بین الملل به صورت جدا از فجر و آن هم با حداقل مخاطب به نظر می رسد که وقتش است سازمان سینمایی فکری تازه برای این جشنواره نماید.
 جدایی بخش بین‌الملل از بخش ملی جشنواره فجر که بدعتی نه فقط در ایران که در تاریخ برگزاری جشنواره ها در جهان است از همان اولین سال جدایی با انتقاداتی مواجه شد که این جدایی را نه به نفع جشنواره که عاملی هزینه زا در جهت گسترش بیش از پیش سیطره دولت بر سینما می دانستند با این حال بانی این جدایی که حجت الله ایوبی رییس قبلی سازمان سینمایی بود تا لحظه برکناری، بی توجه به انتقادات بر این جدایی اصرار ورزید تا محمدمهدی حیدریان رییس تازه سینما هم در فاصله ای کوتاه تا برگزاری سومین جشنواره جداگانه بین‌الملل در عمل انجام شده بماند و نتواند کاری برای جلوگیری از ضرر بیشتر صورت دهد.

سومین تجربه برگزاری جداگانه بین الملل فجر با نام دهان پرکن «جهانی» هم نتوانسته توجیه گر این جدایی و  البته بودجه میلیاردی باشد که صرف آن شده است. مشکل اصلی نه سازوکار برگزاری که اساسا فلسفه برگزاری است. جشنواره ها در همه جای دنیا اعتبار خود را از محصولات دست اولی می گیرند که در آنها رونمایی میشود و کنارش سینماگران مطرحی که به واسطه این آثار در جشنواره ها حاضر می شوند و این همان پاشنه آشیل جشنواره ایست موسوم به جهانی فجر.

این جشنواره در سه سال برگزاری جداگانه نتوانسته آثار دست اول خارجی را رونمایی کند و آثار ایرانی راه پیداکرده به جشنواره هم عموما محصولاتی هستند که به دلیل کیفیت پایین به بخش ملی راه پیدا نکرده اند!

همین امسال اگر سری به جشنواره می زدیم و حتی در روزهای تعطیل به سالنهای نمایش فیلمها می رفتیم بعید بود حتی یک سوم شور و شوقی را که مخاطبان برای بخش ملی نشان می دهند دیده باشیم.

سالنهای مختلف نمایش فیلم چه در بخش بازار و چه در بخشهای رقابتی با حداقل مخاطب به اکران فیلم می پرداختند و در نقطه مقابل فودکورت یا همان رستوران کاخ جشنواره در اغلب ساعات روز بیشتر از نصف ظرفیت خود مهمان داشت!

چرا؟ به دلیل پذیرایی رایگان از مهمانان و البته در ارقامی مختلف که از کف برای اهالی رسانه آغاز میشد و به سقف برای مدیران و مهمانان ویژه می رسید.

اما آیا وظیفه برگزارکنندگان جشنواره های جهانی تامین غذای مهمانان است یا رونمایی از محصولات بکر و دست اول جهانی؟ و آیا اگر پذیرایی رایگان از این جشنواره حذف می شد سالنهایش همین تعداد حداقلی مخاطب را داشت؟

مدیران و معاونان و مشاوران و البته دبیر جشنواره ای که نام جهانی را بر خود گذاشته در تمام روزهای برگزاری مدام بر الگوبرداری جشنواره از نمونه های مطرح خارجی تاکید کرده اند اما نمی گویند از چه چیز الگوبرداری کرده اند؟

آیا در جشنواره های مطرحی که مدعیان با بودجه های دولتی و برای الگوبرداری مهمانش میشوند هم سالنهای نمایش خالی است و فودکورت، پر؟ آیا در آن جشنواره ها هم محصولات پیشتر دیده شده و غیرمطرح عاملی می شوند برای صرف بودجه میلیاردی جشنواره؟

و آیا اصلا در آن جشنواره ها بریز و بپاش با بودجه های عمومی است که اسباب منت گذاری میشود یا برگزارکنندگان خود به سمت جذب اسپانسر و بی نیازی از دولت می روند؟

بعد از سه سال برگزاری هزینه زای بین الملل به صورت جدا از فجر و آن هم با حداقل مخاطب به نظر می رسد که وقتش است سازمان سینمایی فکری تازه برای این جشنواره نماید.

کسی نمی گوید جشنواره را منحل کنند. حداقلش این است که از برگزارکنندگان جشنواره که مدام بر استانداردهای آن تاکید میکنند خواسته شود که با تکیه بر همین استانداردها به جلب اسپانسر و برگزاری جشنواره مستقل از بودجه عمومی بپردازند! آیا ممکن است؟

اگر این جشنواره مخاطب داشته باشد قطع به یقین اسپانسر هم برای برگزاری پیدا خواهد کرد.




فیلمی درباره علاقه به کفش زنانه؛ برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره‌ای با پسوند «فجر»!!!+عکس

سینماروزان: برنده بهترین فیلم کوتاه جشنواره ای موسوم به جهانی فجر فیلمی بود به نام «آگهی فروش» به کارگردانی قصیده گلمکانی فرزند هوشنگ از سیاستگذاران گروه دولتی هنروتجربه و البته دستیار رضا میرکریمی دبیر جشنواره در فیلمی به نام «دختر».

به گزارش سینماروزان همین که فیلمبردار پشت صحنه آخرین فیلم دبیر جشنواره برنده جایزه بهترین فیلم شود آن قدر سوءتفاهم برانگیز بود که بسیاری به این سمت نرفتند که بدانند «آگهی فروش» با چه مضمونی به چنین جایزه ای رسیده است.

 «آگهی فروش» که جایزه بهترین فیلم جشنواره ای میلیاردی با پسوند «فجر» را گرفته درباره پدیده ای است به نام «فتیش» یعنی وضعیتی که یک شیء سبب برانگیختگی جنسی میشود!

قصیده گلمکانی در گفتگویی که با «شرق» داشته درباره مضمون فیلمش سخن گفته است. متن پرسش و پاسخ درباره این مضمون را بخوانید:

در فیلمی که همین روزها در جشنواره جهانی فجر از شما به نمایش درآمد روی موضوع حساسی دست گذاشتید. اینکه مردی فتیشی دارد و آن سوژه شما شده است. درحالی‌که طرح چنین موضوعی احتمالا خوشایند خیلی‌ها از جمله خود فتیش‌ها نیست. نگران نمایش فیلم نبودید؟
نه نگران نبودم چون خیلی نکات را رعایت کردم. سوژه فیلم من به ظاهر مبتلایان به «فتیش کفش» هست ولی در اصل نمایش‌دهندهه مسئله‌ای بزرگ‌تر است و آن «عدم امنیت» حتی در حریم خصوصی‌ آدم‌ها، به‌واسطه اینترنت و فضای مجازی است. البته تمام این موضوع‌ها در این فیلم در لفافه و به‌طور استعاری مطرح می‌شود، درست مانند اغلب فیلم‌های کشورمان.
«فتیش کفش» سندرمی خاص و دور از ذهن در سینمای ایران است که شاید حتی خیلی‌ها با آن آشنا نباشند و برای اولین‌بار با این مورد مواجه شوند. چطور چنین ایده‌ای به ذهن‌تان رسید؟
اتفاقی مشابه آنچه در فیلم می‌بینم برایم رخ داد. وقتی سال پیش از فرانسه برگشتم و وسایلم را با خودم به خانه مادر و پدرم آوردم، متوجهه شدم لوازم خانه‌مان بیش از حد زیاد شده است. تصمیم گرفتم بخشی از وسایل را از طریق یک سایت اینترنتی بفروشم. چند جفت کفش نو هم داشتم که برای فروش گذاشتم. خیلی راحت و بی‌دردسر چندتا از وسایل را فروختم اما درباره کفش‌ها اتفاق عجیبی افتاد. همه مشتری‌هایی که تماس می‌گرفتند مرد بودند. حتی یک‌بار مردی تماس گرفت که صدایش مثل آنتونی پرکینز در فیلم «روانی» هیچکاک می‌لرزید و می‌گفت کفش‌ها را برای خانمش می‌خواهد. اطلاعات عجیبی می‌خواست و می‌پرسید چندبار کفش‌ها پوشیده شده‌اند و چرا همه نو هستند! بلافاصله که تلفن را قطع کرد، متوجه شدم که او کفش‌ها را برای خودش می‌خواسته و تصمیم گرفتم فیلم‌نامه این ماجرا را بنویسم. پدرم گفت نمی‌توانی وگرنه تا حالا فیلم‌نامه‌هایت را خودت نوشته بودی. به‌ من برخورد و رفتم توی اتاقم نشستم و چندساعته آن را نوشتم که البته نسخه اولیه خیلی با آنچه امروز می‌بینیم فرق داشت ولی نهایتا نتیجه شد «آگهی فروش». البته فیلم‌نامه را آقای ارسیا تقوا هم خواندند، با یک روان‌کاو فرانسوی هم مشورت کردم و تحقیقاتی هم کردم که از نظر پزشکی غلط نداشته باشد. مثلا فهمیدم یک‌سری سایت توی فرانسه برای فتیش‌ها، کفش دست‌دوم می‌فروشند و با سرزدن به این سایت متوجه شدم که برای آنها هرچه کفش کهنه‌تر باشد ارزش بیشتری دارد.

آگهی فروش
آگهی فروش



یک گاف دیگر از متصدیان جشنواره جهانی(؟) فجر⇐قاعده خودشان را زیر پا گذاشتند و فیلمهایی را نمایش دادند که پیشتر در کشورهای اطراف رونمایی شده بود!

سینماروزان: متصدیان برگزاری جشنواره ای محفلی موسوم به جهانی فجر شاید برای شبیه شدن به جشنواره های معتبر قاعده‌ای را وضع کرده بودندو آن هم اینکه در بخش مسابقه جشنواره فیلم‌های غیرایرانی که در حوزه آسیای میانه و خاورمیانه (به استثنای کشور سازنده فیلم) قبلا به نمایش درآمده باشند، امکان حضور در بخش‌های اصلی جشنواره را نخواهند داشت اما آن طور که «کیهان» گزارش داده چندین فیلم بخشهای اصلی جشنواره آثاری بوده اند که پیشتر در کشورهای منطقه رونمایی شده اند!!!

متن گزارش «کیهان» در این باره را بخوانید:

مسئولان جشنواره در یک اقدام من درآوردی و غیر‌استاندارد (احتمالا برای تامین بخشی از اعتبار از دست رفته جشنواره) به قوانین بخش مسابقه، این تبصره را اضافه کردند:

«… در بخش مسابقه جشنواره فیلم‌های غیرایرانی که در حوزه آسیای میانه و خاورمیانه (به استثنای کشور سازنده فیلم) قبلا به نمایش درآمده باشند، امکان حضور در بخش‌های اصلی جشنواره را نخواهند داشت …»
اما حتی به همین قانون خلق الساعه و مضحکه آمیز نیز پایبند نبوده و فیلم‌هایی را در بخش‌های مسابقه پذیرفته و حتی به آنها جایزه دادند که در جشنواره‌های مختلف خاورمیانه نمایش داده شده بودند.

مثلا فیلم «گرگ و بره» که برگزیده بخش مسابقه فیلم‌های آسیایی (جلوه گاه شرق) بود، علاوه براینکه در اواسط آذرماه سال گذشته در جشنواره فیلم دوبی به نمایش درآمد، در تیرماه سال 1395 نیز در جشنواره اورشلیم اسرائیل اکران شده بود یا فیلم «گلوری» محصول بلغارستان که دو جایزه بهترین بازیگر مرد و زن بخش مسابقه بین‌الملل (سینمای سعادت) را دریافت کرد، هم در دسامبر 2016 در جشنواره فیلم دوبی حضور داشت و هم از 11 آوریل سال جاری در ترکیه به اکران عمومی در آمد.

فیلم «رئوف» نیز علاوه براینکه در آوریل 2016 در ترکیه و در سپتامبر 2016 هم در عراق به اکران عمومی درآمد، در اکتبر همین سال نیز در جشنواره اسرائیلی حیفا، شرکت داشت. فیلم «کارآموز» در جولای 2016 در جشنواره اورشلیم به نمایش درآمد و فیلم «خانه دیگران» هم در اکتبر همین سال در جشنواره حیفا و فیلم «شب طولانی فرانسیسکوسانتیس» نیز تیرماه سال گذشته در اسرائیل و جشنواره اورشلیم اکران شدند…

دیگر از برخی فیلم‌های بخش‌های غیر اصلی باید بگذریم که بعضا مانند «من دانیل بلیک» یا «فارغ التحصیلی» و یا «دختر ناشناخته» و حتی فیلم بسیار ضعیف «شیر» که بعضا از تلویزیون خودمان هم پخش شده‌اند و یا به راحتی از کنار کوچه و خیابان و کنار جوی‌ها و پیاده روها با نسخه‌ای به مراتب با کیفیت‌تر از آنچه در جشنواره به نمایش درآمد، قابل ابتیاع است!




فرار متصدی جشنواره میلیاردی از پاسخگویی؟!⇔یک واقعه‌نگاري خواندنی از ساعتها تلاش «نافرجام» براي گفتگویی صریح با دبير جشنواره‌‌ای کاملا محفلی موسوم به جهانی فجر!

سینماروزان: جشنواره موسوم به جهانی فجر که به واسطه تیم مدیران و معاونان و مشاوران حاضر در آن و البته سپردن مدیریتی هم به آقازاده دبیر شکل و شمایل کامل یک جشنواره محفلی را داشته، به تازگی با تقدیر از فیلمبردار پیشت صحنه فیلم آخر دبیر و اهدای جایزه اصلی به یک فیلم ویدیویی در حالی به اتمام رسید که همچنان نقد و نظرها نسبت به آن فراوان است؛ نقدهایی که البته دبیر و دست‌اندرکاران این جشنواره میلیاردی علاقه ای نسبت به پاسخگویی به آن نشان نمی دهند.

یادمان نمی رود که در نشست پیش از جشنواره رضا میرکریمی دبیر این جشنواره با ادبیاتی توهین آمیز خطاب به رسانه های منتقد تلویحا از این گفت عده‌ای از برخی سازمانها و ارگانها حقوق میگیرند تا جشنواره اش را زیر سوال ببرند؛ ادبیاتی که البته واکنش درجای یکی از اهالی رسانه را هم به دنبال داشت.

این ادبیات که بیش از هر چیز نشان از خودبرتربینی مفرط متصدی برگزاری یک جشنواره کاملا دولتی دارد را کنار شرح تلاشهایی که اخیرا احمد رنجبر از روزنامه  «هفت صبح» برای گفتگویی چالشی با این دبیر داشته  و البته با طفره دبیر از پاسخگویی مواجه شده است بگذاریم فقط و فقط یک خروجی به ذهنمان می رسد و آن هم اینکه خود متصدیان برگزاری چنین بریز و بپاشهایی هم واقف به ایرادات سیستمهایشان هستند و ترس از به چالش کشیده شدن است که یک جا باعث میشود منتقد را مزدور بخوانند و جای دیگر از گفتگو با رسانه ای که میدانند اهل چالش است پرهیز کنند.

واقعه نگاری احمد رنجبر از شش ساعت و نیم تلاش نافرجام برای گفتگو با رضا میرکریمی را بخوانید:

اگر اهل سينما باشيد و علاقمند به آن، مي دانيد از سه سال پيش بخش بين الملل جشنواره فجر از بخش ملي كه بهمن ماه برگزار مي شود،جدا و به زمان ديگري موكول شده است.

در سال اول مشكلات ساختاري فراوان ،صداي اعتراض ها را بلند كرد اما در دو سال اخير كه جشنواره در پرديس چارسو برگزار مي شود، شكل اين رويداد، قاعده مند شده و استقبال از آن بيشتر. اين البته نفي كننده ايراد اساسي جشنواره نيست: چرا جشنواره فجر بايد در دو زمان برگزار شود؟‌مگر هويت آن به بخش داخلي نيست؟ اصلا اين جشنواره چه هدفي دنبال مي كند كه فقط با جدا سازي محقق مي شود؟

 از اين دست سوال ها زياد مطرح مي شود. قصد داشتيم همه اين ابهامات و سوال ها را از سيد رضا ميركريمي دبير جشنواره بپرسيم اما فرصتش مهيا نشد. در طول برپايي جشنواره در پرديس چارسو پرسه مي زديم و مدام او قرار مصاحبه مي گذاشتيم اما در لحظه قرار، او حاضر نمي بود.

روابط عمومي جشنواره هم كه گويي تسهيل ارتباط با دبير جزو وظايف شان نيست. به هر حال ، آنچه براي مان باقي ماند شش و ساعت و نيم قدم زدن در چارسو بود. لاجرم سوالات بي پاسخ چاپ مي شود و قبل از آن توضيح مي دهيم چند بار با بدقولي جناب ميركريمي مواجه شديم.

4 ارديبشهت / ساعت 20

اگر جزو آدم ها جشنواره رو هستيد، تصورتان را از شلوغي و هل دادن توي صف كنار بگذاريد. در كاخ جشنواره خبري از هياهو نيست: پرديس چارسو وسعت زيادي دارد و جا براي همه هست، خيلي از مدعوين به شكل رندوم به كاخ سر مي زنند، آن ها كه كارت ندارند بخاطر تعداد كم فيلم هاي ايراني و به تبع آن كم بودن چهره ها، اشتياق رساندن خود به سينما (به هر قيمتي) را ندارند… براي يكي از همكاران روابط عمومي پيام فرستاده بوديم كه قصد گفت و گو با سيد رضا ميركريمي و رضا كيانيان داريم. پاسخ شنيديم كه از ما كاري ساخته نيست و شخصا با خودشان مطرح كنيد. ساعت 20:30 دقيقه نوبت به نمايش فيلم «خانه كاغذي» است، سالن به اندازه اي كه از يك فيلم ايراني توقع مي رود،پر نشده. بعد از نمايش فيلم سراغ ميركريمي را مي گيريم اما «ظاهرا» در چارسو نيست.

5 ارديبهشت / ساعت 19:30

امروز بخاطر نمايش فيلم «دلم مي خواد» بهمن فرمان آرا، چارسو شلوغ تر از روز قبل است. اولين ملاقات مان با دبير جشنواره حوالي ساعت 19:30 شكل مي گيرد.  بعد از سلام و احوال پرسي و تقديم خداقوت، طرح موضوع مي كنيم. با حوصله مي شنود، عذرخواهي مي كند و قول فردا را مي دهد. كمي بعد اين داستان با رضا كيانيان مدير كاخ جشنواره تكرار مي شود؛ حواله مان مي دهد به روابط عمومي. ماجرا را عينا براي روابط عمومي شرح مي دهيم اما در نهايت قرار گفت و گو مهيا نمي شود. كم كم نوبت نمايش فيلم «دلم مي خواد»‌ است؛ با تصور روز قبل و به گمان اين كه همه چيز جشنواره جهاني بر خلاف بخش ملي، بر نظم و قانون استوار است، به سمت سالن شماره دو مي رويم. نه تنها درِ سالن پيش از موعد بسته شده كه هياهويي بپا است! خبرنگاران اعتراض دارند چرا سالن شان به مهمان هاي ديگر اختصاص داده شده. روابط عمومي هم براي سي دقيقه نيمه شب اكران مجدد مي گذارد. اين اتفاق ، خط بطلاني است بر تصورمان از مفهوم «نظم» در جشنواره جهاني فجر.

6 ارديبهشت/ساعت 16:30

به اميد قول جناب ميركريمي،اين بار زودتر به كاخ جشنواره مي رسيم. خبري از او نيست. توقع نداريم در ميانه شلوغي ، براي رساندن خود به قرار گفت و گو همه برنامه اش را تعطيل كند! ما جماعت خبرنگار حوصله مان زياد است و «درك» مي كنيم رتق و فتق جشنواره يعني چه. سراغ دبير را از روابط عمومي مي گيريم ، اطلاع دقيق ندارند. بي خيال تماشاي فيلم ها مي شويم كه مبادا ميركريمي بياد و فرصت گفت و گو از دست برود. چارسو انصافا جان مي دهد براي قدم زدن؛‌خاصه آن كه از تراكم جمعيت خبري نيست.

6 ارديبهشت/ ساعت 20

از پله برقي كه بالا مي آييم ، متوجه حضور ميركريمي مي شويم. طبق معمول چند نفري دوره اش كرده اند. با لبخند و حوصله جواب مي دهد. سلام و عليك و باز هم طرح موضوع. مي گويد الان فرصت ندارم ؛‌فردا بيا. يادآوري مي كنيم كه روز جمعه بايد مصاحبه آماده شود و شما قول داده بوديد و … مي گوييم فقط 20 دقيقه. چشمان ميركريمي از تعجب گرد مي شود كه اين وقت زيادي است. بعد مي گويد آخر شب ، دوازده و نيم. چانه زني ادامه دارد؛ پيشنهاد 10 دقيقه وقت مي دهيم اما اين بار براق مي شود:« نه؛‌همان دوازده و نيم.»

7 ارديبهشت/ تا سي دقيقه بامداد

عرض كرديم حوصله خبرنگار زياد است؛حتي وقتي برنامه ريزي كرده باشي و به خانواده قول و تعهد داده اي. مسائل شخصي بماند… چهار ساعت و نيم ديگر وقت داريم براي پياده روي در چارسو. گاهي همكاري مي بينيم و گپي مي زنيم. آن چه گذشته را براي كيوان كثيريان مدیر روابط عمومی جشنواره شرح مي دهيم و مي گوييم چاره اي جز چاپ سوال ها و اتفاقات اين دو شب را نداريم. با اين حال سابقه اي كه از ميركريمي سراغ داريم، نهيب مان مي زند كه سر موعد خواهد آمد. سي دقيقه بامداد مي شود ؛‌ چارسو ساكت است و خبري از دبير جشنواره نيست. پانزده دقيقه ديگر هم منتظر مي مانيم ولي فقط بر سكوت سالن افزوده مي شود. آقاي ميركريمي با بقيه هم چنين رفتاري دارد يا فقط اصحاب رسانه را پنج ساعت منتظر مي گذارد؟‌ در ميانه هياهوي جشنواره نخواسته با يك گفت و گوي چالشي ، خود را و جشنواره با به حاشيه ببرد؟ اين جشنواره كه مدعي نظم و جهاني بودن است، براي دبير يك نفر نيست تا قرار و مدارش را هماهنگ كند؟ پس روابط عمومي و ارتباط با رسانه چه مي كند؟

سوالاتي كه قصد داشتيم بپرسيم

*كي شنيديد قرار است بخش داخلي خارجي جشنواره جدا شود؟ شما سابقه دوستي با حجت الله ايوبي ،رئيس سابق سازمان سينمايي و صاحب ايده جدا سازي داريد و احتمالا با شما مشورت كرده باشد. واكنش تان چه بود؟

* وقتي بجاي عليرضا رضا داد دبيري جشنواره جهاني فجر را پذيرفتيد، چه دورنمايي براي آن متصور بوديد؟ بر اساس چه پشتوانه اي حاضر به پذيرش مسوليت شديد؟

*بخاطر مسوليت تان در خانه سينما، چم و خم برپايي جشن را بلديد. اتفاقا در دوره اي جشن خانه سينما را برگزار كرديد كه حواشي زياد بود و برخي سينماگران آن را تحريم كرده بودند. جشنواره جهاني از اين حيث مشكلي نداشته. بنظر شما عدم واكنش حتي سلبي سينماگران داخلي، نشانه اي از كم اهميت بودنش نيست؟

*چرا جشنواره فجر بايد در دو زمان برگزار شود؟‌مگر هويت آن به بخش داخلي نيست؟ اصلا اين جشنواره چه هدفي دنبال مي كند كه فقط با جدا سازي محقق مي شود؟

*شما اصرار داريد كه پيشوند سي و پنج را از جشنواره حذف نكنيد ولي اصرار داريد بگوييد بخش بين اللمل هويتش را جداگانه بدست آورده. اين تناقض نيست؟

*جشنواره اي كه در تداومش شك و ترديد وارد است ، چرا بايد دوپاره باشد؟ چه بسا با تغيير مسولان سينمايي، بخش بين الملل به سياق قبل برگزار شود.

*به اذعان خود شما، در کشورهای دیگر جشنواره‌ها در نگاه نخست اهداف ملی‌شان را پیگیری می‌کنند، پس چرا تعداد فيلم هاي ايراني جشنواره معدود است؟

*مگر جز اين است كه از طريق نمايش فيلم مي توان سينماي كشور را معرفي كرد، چرا تعداد فيلم هاي ايراني را بيشتر نكرديد؟

*فيلم هاي خارجي در جشنواره هاي ديگر هم قابل دسترسي هستند و مهمان ها مي توانند بدون سانسور آن ها را ببنيند، نبايد درصد توليدات ايراني بيشتر مي شد؟

*غالب سالن هاي پرديس چارسو موقع نمايش فيلم هاي خارجي پر نمي شود. يكي از دلايل اصلي اين است كه علاقمندان سينماي جهان منتضر جشنواره نمي مانند و نسخه با كيفيت را خيلي زودتر از جشنواره در خانه مي بينند. كمتر علاقمندي است كه فيلم «شير» را نديده باشد. اين يعني شرايط با دهه شصت كه مردم براي فيلم هاي خارجي صف مي كشيدند فرق كرده.

*به هزينه 12 ميلياردي جشنواره داخلي و خارجي اشاره كرده ايد. تمركز اين هزينه براي برپايي يك جشنواره، منجر به نتايج بهتري نمي شود؟ نمي توان مهمان هاي خارجي را بهمن ماه دعوت كرد و بخش بين الملل را پرنگ؟

*تعدد جشنواره‌ها در كشور، هميشه مورد انتقاد بوده. در اين شرايط جداسازي بخش بين الملل جشنواره ها فربه تر نمي شوند؟

*به طور مشخص بفرماييد مهمان هايي كه قرار بوده جشنواره «جيب علمي شان» را خالي كنند، چه دستاوردي براي سينماي ايران داشته اند؟

*خودتان مي دانيد اگر جشنواره جهاني فجر مي خواهد كسب رتبه كند و صاحب وجاهت شود،‌ وزن علمي مهمان ها شرط كافي نيست. چهره ها هستند كه جشنواره را توي بوق و كرنا مي كنند. مي دانيم كه تحريم و شرايط كشورمان كار شما را سخت كرده ولي پذيرفتي نيست كه به طور كلي روي اين پتاسنيل خط قرمز بكشيد. اصلا براي دعوت از چهره ها دورخيز نكرده ايد؟

*چرا بر خلاف سال گذشته، جشنواره هر شب در تلويزيون ويژه برنامه نداشت؟ طبيعي است كه بخشي از گرم شدن تنور جشنواره به پوشش تلويزيوني است.

*يكي از اتفاق هاي خوب جشنواره، محفلي بودن آن است. فرصت خوبي است كه مهمان ها بدون استرس فيلم ها را تماشا كنند. منتهي با نمايش فيلم بهمن فرمان آرا و ورود مهمان هاي ناخوانده ، سالن خبرنگاران به كسان ديگر رسيد و به نوعي پاشنه آشيل جشنواره شد. چه را اين اتفاق رخ داد و اگر فليم هاي ايراني بيشتر مي بود احتمالا بايد شاهد بي نظمي هاي بيشتري مي بوديم.

*حيف است درباره خوش ذوقي در طراحي پوستر اصلي و فرعي جشنواره حرف نزنيم. حق مطلب بخوبي درباره عباس كيارستمي ادا شده.




انتقادات تند و تیز آقازاده تهیه‌کننده «مارمولک» از جشنواره جهانی(؟) فجر⇐حتی عمار هم هدفی مشخص‌تر از این جشنواره دارد!/چرا گردش مالی این جشنواره شفاف‌سازی نمی‌شود؟

سینماروزان: جدایی بین الملل از فجر و تخصیص بودجه میلیاردی برای برگزاری آن در شرایطی که بخش عمده سینماگران ایرانی برای گرفتن یک وام حمایتی حداقلی باید مدتها در نوبت بمانند انتقادات فراوانی را موجب شده است؛

باز اگر خروجی این جشنواره که قاعدتا باید رونمایی از محصولات بکر و دست اول است به خوبی انجام می شد راحتتر می شد با صرف هزینه های میلیاردی برای جشنواره کنار آمد اما وقتی می بینیم جشنواره جهانی برگزار می شود اما صف غذای فودکورتش پرمخاطبتر از سالنهایش است(!) فقط افسوس است که بابت این روش برپایی رقم می خورد.

حامد محمدی نویسنده و کارگردان سینما که یک فیلم آماده اکران به نام «اکسیدان» با مضمونی درباره مهاجرت دارد و البته فرزند منوچهر محمدی تهیه کننده شناخته شده سینما و صاحب آثاری همچون «مارمولک» و «میم مثل مادر» است در گفتگویی با «فارس» انتقادات تند و تیزی را از جشنواره ای موسوم به جهانی فجر طرح کرده است.

محمدی با اشاره به سابقه برگزاری جشنواره فیلم فجر در بخش ملی و بین الملل گفت: مدیران برگزارکننده این جشنواره مدام این موضوع را مطرح می کنند که جشنواره جهانی دو – سه سال بیشتر عمر ندارد و هنوز نوپاست و نباید نقدش کرد، اما مانند سایر مدیرانی که در این سالها نمونه هایشان را زیاد دیده‌ایم با اینکه می دانند چرخ قبل از آنها اختراع شده  باز هم دوست دارند چرخ را از نو اختراع کنند. مدیرانی که علاقه دارند با تمام قوا تجربیات سی و چند دوره جشنواره بین المللی فجر را فراموش کنند، آن زمان که بخش ملی و بین‌الملل فجر همزمان برگزار می شد و اتفاقا به نظر می رسید دارد کار خودش را در همان حد و اندازه ای که توقعش می رود انجام می دهد.

 وی افزود: این همه اصرار دوستان را برای مستقل کردن جشن بین المللی فیلم فجر از بخش ملی با وجود مضاعف شدن بودجه‌هایی که همه می دانیم در این روزها چقدر سخت به دست می‌آید، هنوز کسی تشریح نکرده است. صرف هزینه برای رسیدن به مقصودی درست هیچ اشکالی ندارد، مثل اینکه بگوییم برای رسیدن به یک منبع بزرگ نفتی باید فلان رقم را هزینه کنیم اما اینکه آیا این چاه در جای درستی حفر می شود و بعد از این همه انرژی و هزینه آیا به اتفاق و نتیجه درستی می رسیم به گمانم بعد از سه سال باید زودتر به جواب برسیم.

نویسنده فیلمنامه «طلا و مس» ادامه داد: به هر حال هر مدیر و هر دولتی میراثی از خود به جای می گذارد و بعضی وقت ها این میراث ها کار مدیریت جدید را پیچیده تر می کند. همانطور که در دولت نهم بحث یارانه ها مطرح و اجرایی شد و دولت بعدی هم نتوانست به این راحتی موضوعی را که کارشناسان اقتصادی زیادی آن را از اصل اشتباه می دانند یک شبه حذف کنند.

وی افزود: در عرصه سینما هم همانطور که تبدیل معاونت سینمایی به سازمان سینمایی، میراث مدیریت مجموعه آقای شمقدری است٬ تنها میراث به جا مانده از آقای ایوبی هم همین استقلال بخش بین‌الملل فجر از بخش ملی است که اگر نتیجه ندهد تقریبا چیزی از او و مجموعه اش در سینما نمانده است. اما اگر این تصمیم با هدف مشخص و کارشناسی های درستی که ما از آنها چیزی مشاهده نکرده ایم، گرفته شده باشد و فقط برای منافع عده ای خاص طراحی نشده باشد در هر دولتی و با هر سلیقه ای ماندگار می شود و فقط باید ایراداتش را برطرف کرد تا دوره های بهتری برای سالهای آینده متصور باشد.

نویسنده فیلمنامه «حوض نقاشی» گفت: حتی بعد از یک دوره هم نباید نقد را فراموش کنیم. اتفاقا نقد درست و علمی همیشه سازنده است و نباید از آن ترسید. حتی از نقدهای مدل مسعود فراستی هم نباید فرار کرد و فقط باید اجازه داد فضای نقد و نظر برای همه به شکل عادلانه ای فراهم باشد. در ایران تا کسی موضوعی را نقد می کند به سرعت متهم به انواع و اقسام جرم ها می شود. در سیاست به براندازی و مخالفت با نظام متهم می شود و همین خصیصه در سینما هم به شکلی دیگر از طرف مدیران متهم به «خواب آلودگی» یا «کوته فکری» می شود.

وی ادامه داد: شاید قرار باشد همه  سینماگران و سایت ها و روزنامه ها پشت یک رویداد بایستند و از برگزاری اش به این شکل حمایت کنند اما اگر همه مردم در جشنواره های خارجی رده الف و ب و ج شرکت نکرده‌اند و احتمالا فقط بعضی عکس های فرش قرمزش را دیده اند اما خوشبختانه هم برگزار کنندگان جشنواره و هم سایر فیلمسازان معمولا در جشنواره های بین المللی بسیاری شرکت کرده اند و به راحتی می توانند بدون قصد و غرض٬ شکل برگزاری این جشنواره را با جشنواره های خارجی مقایسه و عادلانه قضاوت کنند.

کارگردان فیلم سینمایی «فرشته ها با هم می‌آیند» در ادامه به حضور تعدادی از فیلم های ایرانی در بخش جهانی فجر اشاره کرد و گفت: از همان سال اول که بخش ملی و بین الملل مستقل شدند، تعدادی فیلم داخلی که در بخش ملی پذیرفته نشدند،به بخش جهانی راه پیدا کردند که شاید بسیاری از آنها هیچ ربطی به جشنواره جهانی نداشتند و این شائبه یا شایعه دلجویی از فیلمسازانی که در بخش ملی حضور نداشتند مطرح شد و قطعا این موضوع با قواعد برگزاری جشنواره جهانی همخوانی ندارد. به نظرم جشنواره ای مثل «عمار» با شعار «استکبار ستیزی» هدف مشخص تری از جشنواره مستقل جهانی فجر دارد و از ابتدا این مسیر را برای خودش تعیین کرده است اما آیا واقعا هدف جشنواره جهانی ما تا همین اندازه هم مشخص و رسانه ای شده است؟

وی افزود: بحث شفافیت و پاکدستی از شعارهایی بود که دولت یازدهم با همین پاشنه آشیل موفق شد رأی بیاورد اما امروز مدیران جشنواره این حق را به مردم نمی دهند و این موضوع را به جای دیگری حواله می دهند. مگر گردش مالی یک ساله در سینما اصلا قابل مقایسه با صنایع دیگری مثل نفت و پتروشیمی و صنایع نظامی و یا حتی سیاست بین الملل است که سعی نمی کنیم در این مورد شفاف حرف بزنیم و افتخار کنیم که بودجه ای را به بهترین شکل صرف هنر و فرهنگ کشورمان کرده ایم؟ اتفاقا اگر جشنواره جهانی فجر بتواند هرسال تعدادی فیلمساز درجه یک تربیت یا شناسایی کند و افتخاری برای صنعت سینمای ایران باشد شاید باید بیشتر از این ارقام هم هزینه کند اما فعلا هیچ خبری از هیچ کدام از این موارد نیست و جشنواره ای مثل سایر جشنواره های پرتعدادی که هر ساله برگزار می شود شروع و تمام می شود.

کارگردان فیلم سینمایی «فرشته ها با هم می آیند» افزود: قطعا ممیزی و سانسور فیلم‌های حاضر در بخش جهانی فجر بیشترین تاثیر را در کیفیت و نوع آثار برگزاری جشنواره در سطح جهانی دارد و برای بسیاری از فیلمسازان موضوعی مثل سانسور فیلمشان پذیرفتنی نیست و همین نکته به ظاهر کوچک که برای ما نهادینه شده و به آن عادت کرده ایم٬ برای فیلمسازان خارجی خیلی عجیب است و طبیعتا شکل برگزاری جشنواره در سطح بین الملل را زیرسوال می‌برد. تعجبم وقتی بیشتر می شود که دوستانی که فیلم هایشان از این جشنواره به جشنواره ای دیگر دور دنیا می چرخد آیا حاضر هستند حتی یک پلان از فیلمشان با ممیزی جشنواره ای روبرو شود که حالا این جشنواره را با استانداردهای جشنواره های جهانی دنیا مقایسه می کنند؟

محمدی در پایان خاطرنشان کرد: به عنوان کسی که در عرصه سینما فعالیت می کند یقین دارم رضا میرکریمی قطعا فیلمساز خوب و درجه یکی است که در جشنواره های بین‌المللی زیاد شرکت کرده و جوایز زیادی هم گرفته ولی اینکه الزاما مدیر یک جشن بین‌المللی سینمایی مستقل هم بماند و این جشن هم به کار خودش ادامه بدهد یا نه، کسی از سینماگران تصمیم‌گیرنده نیست و در حیطه مسئولیت‌های مدیرانی است که او را منصوب کرده‌اند و هزینه های این جشنواره را می‌دهند.




در اختتامیه جشنواره‌‎ جهانی فجر⇐هم همکار دبیر جایزه گرفت و هم یک فیلم ویدیویی+اهدای جوایز بازیگری و کارگردانی به خارجی‌هایی که اصلا به جشنواره نیامده نبودند!

 سینماروزان/مسعود احمدی: اختتامیه جشنواره ای موسوم به جهانی فجر در حالی برگزار شد که به مانند جشنواره فجر باز هم این محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه بود که بعنوان مهمان ویژه به جشنواره آمده بود تا در نبود فیلم و فیلمساز مطرح خارجی رونقی دهد به این محفل میلیاردی.

به گزارش سینماروزان اولین شگفتی تقسیم جوایز اهدای تندیس بهترین فیلم، جایزه 40 میلیونی و تندیس فیلمنامه و جایزه 10 میلیونی به محصولی هنروتجربه ای به نام “خانه” بود که اصلا سینمایی نیست و با پروانه ویدیویی تولید شده است.

اهدای تندیس بهترین فیلم کوتاه و جایزه 10 میلیونی به “آگهی فروش” ساخته قصیده گلمکانی فرزند هوشنگ از اعضای شورای سیاستگذاری هنروتجربه و البته فیلمبردار پشت صحنه “دختر” ساخته آخر رضا میرکریمی دبیر جشنواره دیگر شگفتی جشنواره بود!

در کنار اینها اهدای دو جایزه اصلی جشنواره یعنی جوایز بهترین بازیگری و بهترین کارگردانی به افرادی از بلغارستان و کلمبیا که اصلا در جشنواره حاضر نبودند کاملا ادعاهای دست اندرکاران این جشنواره میلیاردی را که مدام بر حضور صاحبان فیلمها در جشنواره تاکید می کردند زیر سوال برد.

فهرست برگزیدگان این جشنواره به شرح زیر است:

–جایزه بخش نتپک به فیلم “خانه” به کارگردانی “اصغر یوسفی‌نژاد” اهدا شد.

–جایزه بین الادیان به “وانگ ژابو” برای فیلم “چاقو در آب پاک” از چین اهدا شد.

–در بخش فیلم آسیایی و جلوگاه شرق تندیس بهترین فیلم کوتاه به فیلم “هنوز نه” به کارگردانی “آرین وزیر دفتری” اهدا شد.

–تندیس بهترین کارگردانی به “شهربانو سادات” برای فیلم “گرگ و بره” محصول کشور افغانستان اهدا شد.

–تندیس بهترین فیلم بلند نیز به “ثابت کورمانبکف” برای فیلم “باز آمده” از ازبکستان اهدا شد.

–تندیس جایزه “محمد امین و گسترش اخلاق” توسط صالحی امیری وزیر ارشاد، محمد جوادظریف وزیر امور خارجه و محمد مهدی حیدریان به “مظفر حسینی هزواره” برای فیلم “بابایی” اهدا شد

–در بخش سینمای سعادت تندیس بهترین فیلم کوتاه به “قصیده گلمکانی” برای فیلم “آگهی فروش” از ایران اهدا شد.

–تندیس بهترین دستاورد هنری به “جین جینگ ژو” برای فیلم “آقای بی دردسر” از چین و فرانسه رسید.

— تندیس بهترین بازیگر مرد به “استفان دمیتروف” از بلغارستان اهدا شد و جایزه بهترین بازیگر زن به “مارتیا کوبرشو” از بلغارستان اهدا شد.

–تندیس بهترین فیلمنامه به “اصغر یوسفی نژاد” برای فیلم “خانه” اهدا شد.

–تندیس بهترین کارگردانی به “آیدان دی گاونا” از کشور کلمبیا اهدا شد.

–تندیس بهترین فیلم و سیمرغ زرین به فیلم “خانه” به کارگردانی اصغر یوسفی نژاد اهدا شد.




چه کسی راست نمی‌گوید؟⇐علیرغم تکذیبیه عباسیان مبنی بر عدم کارگردانی اختتامیه⇐رضا میرکریمی بر کارگردانی اختتامیه جشنواره جهانی(؟) فجر توسط عباسیان تأکید کرد!!

سینماروزان: صبح چهارشنبه که خبر کارگردانی اختتامیه جشنواره ای موسوم به جهانی فجر توسط محمدرضا عباسیان منتشر شد بسیاری از مخاطبان این پرسش برایشان پیش آمد که چطور می شود چهره ای همچون عباسیان که مدام به نقد سیاستهای سینمایی دولت یازدهم پرداخته حاضر شده به همکاری با جشنواره ای کاملا دولتی بپردازد که از محصولات دولت یازدهم است و البته بانی این جشنواره بودجه‌خوار کسی نیست جز حجت ا.. ایوبی رییس معزول سینما که عباسیان سال گذشته در یکی از نامه هایش وی را به «دزد» تشبیه کرده بود.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان ساعاتی بعد از انتشار خبر حاشیه برانگیز کارگردانی اختتامیه توسط عباسیان این مدیر روزگار احمدی نژاد در گفتگویی با «فارس» ادعا کرد که کارگردانی اختتامیه را او انجام نخواهد داد اما افتخار همکاری با این جشنواره را دارد!(اینجا را بخوانید)

اما این پایان ماجرا نبود چون رضا میرکریمی هم ساعاتی بعد از تکذیب عباسیان در گفتگویی با «مهر» به صراحت بر حضور عباسیان به عنوان کارگردان اختتامیه تأکید کرد و گفت: کارگردانی مراسم اختتامیه این جشنواه را محمدرضا عباسیان و محمد حمیدی مقدم برعهده دارند.