سینماروزان/مجتبی احمدی: یک فیلمساز موفق نمی‌تواند در خانه بنشیند و آثاری بسازد که مردم را تحت تاثیر قرار دهد. دلیل پیشی گرفتن مخاطب از نویسنده و کارگردان این است که فیلمسازان ما عقب‌تر از مردم هستند. بنابراین یک فیلمساز برای رسیدن به مردم باید در جامعه حضور پررنگی داشته باشد.

رصا مقصودی نویسنده سینما و تلویزیون با بیان مطلب فوق به خبرگزاری برنا گفت: به طور کلی خنداندن مخاطب و ساخت آثار کمدی امر دشواری است. برخی از این کار به فن یک نویسنده و برخی دیگر به فهم صحیح فیلمساز از ذائقه‌ی جامعه برمی‌گردد.

نویسنده‌ فیلم‌های لیلی با من است و شیدا عنوان کرد: رسانه‌های جدید مجازی که این روزها وجود دارند به سرعت محتوای ذهنی را به عینی تبدیل می‌کنند. با توجه به پیشرفت تکنولوژی هر کسی که یک گوشی موبایل در دست دارد به معنای واقعی کلمه می‌تواند فیلمسازی کند. بنابراین سرعت انتقال عین به ذهن بسیار بالا رفته است. طبیعتا سینما در فرآیند تولید یک اثر، عقب می‌ماند. برای ساخت یک فیلم حداقل حدود سه تا شش ماه زمان نیاز است. در نتیجه در سینما باید به گونه‌ای دیگر حرف زد و خنداند. جوری که تاریخ  مصرفش زیادتر باشد.

او در خصوص ماندگاری افرادی مانند «باستر کیتون»، «چارلی چاپلین» و… گفت: مردم هنوز با «هارولد لوید» و «چارلی چاپلین» می‌خندند. بارها پیش آمده که به من گفته‌اند ما ده بار فیلم «لیلی با من است» و «خجالت نکش» شما را دیده و خندیده‌ایم. دلیلش این است که نوع ارجاعات این آثار بلندمدت است مانند آثار «آکیرو کوروساوا» و «عباس کیارستمی».

کارگردان فیلم سینمایی «خجالت نکش» درباره‌ی ساخت کمدی موقعیت و کمدی کلامی گفت: موقعیت کلامی هم نوعی از کمدی است. به نظرم این که بخواهیم این دو را از هم جدا کنیم و بگوییم الان این جواب می‌دهد یا آن، امر اشتباهی است. ممکن است در یک اثر، کمدی موقعیت جواب دهد و در جای دیگری کمدی کلامی.

او در این‌باره ادامه داد: برای مثال اگر سریال «فرندز» را به یاد بیاوریم به خوبی متوجه می‌شویم که نوع پرداخت آن کمدی کلامی بود که همچنان هم بیننده دارد بنابراین معتقدم این نوع تقسیم‌بندی‌ها در ژانر کمدی اشتباه است.

مقصودی با اشاره به این امر که کشاندن مخاطب به سالن‌های سینما تا چه اندازه می‌تواند به انتخاب بازیگران ستاره ارتباط داشته باشد اظهار داشت: انتخاب بازیگران ستاره به هر حال در کشاندن تماشاگر تاثیرگذار است اما از سوی دیگر چون ساخت برخی آثار منوط به حضور تعداد خاصی از بازیگران شده است دستمزد این افراد هم به طرز هنگفتی بالا رفته است.

او ادامه داد: شخصا معتقدم ما باید به سمت ساخت آثاری برویم که وابسته به ساختار، موقعیت و دیالوگ‌های قصه است. در این صورت حتی بازیگران متوسط هم می‌توانند در این آثار بازی کنند و نقش‌های ماندگاری را در کارنامه‌ی کاری خود به جا بگذارند و از آن طرف مخاطب هم فیلم را دیده و سرمایه‌گذاری جواب خواهد داد.

سینماروزان: سریال نوروزی شبکه سوم که توسط نیروهای نواصولگرا اداره میشود “دوپینگ” نام دارد؛ سریالی که خط اولیه داستان آن جذاب است ولی امتداد بیهوده به این خط اولیه، از جذابیت سریال کم کرده و آن را کشدار نموده است و انگاری که طرح اولیه برای فیلمی ۹۰ دقیقه‌ای نگاشته شده و حالا با کشدار کردن به سریال بدل شده.

رضا مقصودی کارگردان “دوپینگ” با اعتراف صادقانه به اینکه طرح اولیه “دوپینگ” سینمایی بوده به فرهیختگان گفت: این فیلمنامه اساساً سینمایی برای 15-10 سال پیش بود. برای شرکت دارویی یا نوشابه‌سازی(!) بود که ساخته نشد و فانتزی بود!!

مقصودی ادامه داد: امسال تلویزیونی وقتی خواست به آنها سریالی را بدهیم من خیلی تمایل نداشتم برای تلویزیون کار کنم. این را نوشته بودم و به تلویزیون دادم برای این که دست از سر ما بردارد و در کمال تعجب دیدم این را دوست داشتند. انتظار نداشتم مدیریت فیلم و سریال شبکه دوست داشته باشند. پیگیر بودند تا این کار به سرانجام رسید.

مقصودی با تاکید بر سینمایی بودن “دوپینگ” افزود: این کار سینمایی بود و دو شخصیت دختر و پسر داشت. این فرمی نبود. بعد مجبور بودیم خانواده، شخصیت، ماجرا، قصه‌های فرعی اضافه کنیم و این سروشکل گرفت و وسعت بیشتری پیدا کرد. در فرصت کمی که داشتیم، یعنی از مهر ماه شروع به فیلمنامه نوشتن کردیم و دو ماه و نیم تا سه ماه بیشتر برای نگارش فرصت نداشتیم و فرصت بازنویسی نداشتیم. شخصاً فیلمنامه‌های من در بازنویسی قوت بیشتری می‌گیرند.

این کارگردان با اذعان به ضعف سریالش افزود: در این کار رگه‌های ضعف را می‌بینم و نکات ریزی وجود دارد که اگر فرصت بازنویسی داشتم کیفیت بهتری پیدا می‌کرد. این فرصت را در بازنویسی نداشتیم. الان که کار را نگاه می‌کنیم افسوس می‌خوریم که ایکاش فلان مورد را می‌نوشتیم یا فلان اتفاق نمی افتاد.

سینماروزان: “من سالوادور نیستم” از جمله کمدی‌های پرفروش ده سال اخیر سینماها بوده است و علاوه بر اکران عمومی به هنگام عرضه فیلم در شبکه خانگی نیز فروشی بالا برایش رقم خورد.

“سالوادور…” را منوچهر هادی براساس فیلمنامه رضا مقصودی ساخت ولی علیرغم اقبال مخاطبان، مقصودی از نتیجه کارگردانی هادی راضی نیست و سالها بعد از اکران همچنان از این همکاری گله دارد.

رضا مقصودی که خودش سابقه کارگردانی یک کمدی با عنوان “خجالت نکش” را داشته با نقد کیفیت “سالوادور…” به “فرهیختگان” گفت: “من سالوادور نیستم” را امیرپروین حسینی به همراه منصور سهراب‌پور تهیه‌ کرده که من با حسینی، “خجالت نکش” را کار کردم؛ هر دو فیلمنامه را من نوشتم ولی “سالوادور…” جزء کارهایی است که من اصلا از آن راضی نیستم و حال خوبی با آن فیلم ندارم. در‌صورتی‌که فکر می‌کنم اگر خودم می‌ساختم اتفاق خوبی رخ میداد!!

مقصودی که مشغول ساخت یک سریال برای تلویزیون است ادامه داد: اگر “سالوادور” را خودم می‌ساختم خیلی متفاوت می‌شد چون فیلمنامه کار زمین تا آسمان متفاوت بود با فیلمی که هادی ساخت، شک نکنید. طبیعی هم هست. یک فیلمنامه را به 10 کارگردان بدهید، 10 فیلم متفاوت دریافت می‌کنید. دلیل رفتن من به عرصه فیلمسازی هم همین بود یعنی می‌خواستم در زمینه سینما کار و تالیف خود را به نهایت برسانم و تمام کنم. فکر می‌کنم کاری که الان دوست دارم انجام می‌دهم… فکر می‌کنم اگر «خجالت نکش» را شخص دیگری می‌ساخت، از این کارگردانانی که فیلم کمدی می‌سازند این را می‌ساختند، این‌طور نمی‌شد. فکر می‌کنم خیلی بد می‌شد!

سینماروزان: آشفته بازار اکران تقریبا بیشتر از نیمی از بدنه سینمای ایران را  درگیر خود کرده و آن بخش اندکی هم که گلایه ای از اکران ندارند یا بیخیال کلیت ماجرا شده اند یا از حمایتهای مافیایی-ارگانی برخوردارند که اجازه میدهد حتی با پایان قطعی زمان اکرانشان باز هم سانسهای متعدد داشته باشند.

به گزارش سینماروزان رضا مقصودی کارگردان کمدی «خجالت نکش» که در اکران دوم نوروز روی پرده رفته اما به دلیل محدودیت سالن و تبعیض در توزیع سالن به نفع آثار ارگانی-4درصدی که از اکران نوروز روی پرده اند نتوانسته فروشی رویایی داشته باشد.

رضا مقصودی با توصیف شرایط اکران به «اعتماد آنلاین» گقت: فروش فيلم ما تا اين زمان بد نبوده، اما اگر شرايط اكران مناسبي وجود داشت، قطعا وضعيت فروش فيلم هم بهتر از اين بود. اعتراضاتي به شيوه اكران دارم اما اگر واقع‌بين باشيم، متوجه مي‌شويم كه تعداد زيادي فيلم در سال توليد مي‌شود و بايد نوبت اكران به همه آنها برسد. به هر حال شرايط براي بعضي فيلم‌ها خوب پيش مي‌رود و فيلم‌هايي نيز اين ميان در زمان مناسبي اكران نمي‌شوند.

او تأكيد كرد: اگر براي اكران برنامه‌ريزي مناسبي صورت بگيرد، يعني مسئولان سينما بتوانند تحليل درستي از فيلم‌ها و ژانرها داشته باشند، قطعا دسته‌بندي درستي صورت مي‌گيرد و زمان اكران فيلم‌ها نيز مناسب تعريف مي‌شود. بايد پرسيد چرا در يك زمان مشخص اين حجم از فيلم اكران مي‌شود؟ آيا مسئولان از پتانسيل سينماها خبر ندارند؟ آيا فقط استدلال اين است كه فيلم‌ها اكران شوند؟ اكنون فيلم‌هايي اكران هستند كه از اسفندماه سال قبل نمايش خود را شروع كرده‌اند و حاضر نيستند سالن‌هاي خود را تحويل دهند. چرا فيلم ما به‌تدريج سالن‌هايي را كه حقش است تحويل مي‌گيرد؟

كارگردان فيلم «خجالت نكش» درباره شرايط اكران اين فيلم در ماه رمضان گفت: در ماه رمضان شرايط اكران مناسب است، اما هر شرايط خوبي نياز به اطلاع‌رساني و آگاهي دارد. وقتي مردم نمي‌دانند كه قرار است «خجالت نكش» تا سحر اكران شود، چگونه براي ديدن اين فيلم حضور پيدا كنند؟ مردم نمي‌دانستند كه شرايط اكران ويژه‌اي در اين ايام وجود دارد. جام جهاني و فصل امتحانات هم خودش يك معضل است كه بايد شوراي صنفي به آن توجه مي‌كرد. درست است كه جام جهاني رويداد مهمي است اما چرا فيلم‌هاي سينمايي بايد هزينه آن را بپردازند.

رضا مقصودي درباره واكنش مخاطبان به فيلم «خجالت نكش» نيز گفت: فيلم ما به گونه‌اي بود كه از راه توصيه مخاطبان به يكديگر فروش خوبي را تجربه كرد. تبليغات اصلي «خجالت نكش» توسط مردم انجام شد. روزهاي اول اكران فروش ضعيفي داشتيم اما هر چه گذشت استقبال بهتر شد و مردم به هم پيشنهاد ديدن فيلم را دادند. اين اواخر فيلم ما فروش غيرقابل تصوري داشت. البته بازي شبنم مقدمي و احمد مهرانفر هم در اين ميان تأثيرگذار بود. اين دو توانستند مخاطب را ٢ ساعت در سالن‌هاي سينما نگه دارند و با بازي آنها ارتباط خوبي برقرار شد. شايد باورتان نشود اما به عنوان كارگردان اطلاع ندارم اكران ما چقدر طول خواهد كشيد. اما درخواست من اين است كه اكران ادامه پيدا كند زيرا مردم فيلم را دوست دارند.

سینماروزان: ربط دادن محصولات هنری به سیاست و دستاویز کردن اشارات سیاسی برای بولد کردن محصول، بازی دوطرفه‌ایست که سالهاست هم رسانه های سیاسی و هم هنرمندان سیاسی‌باز گرفتار آن هستند.

در این اوضاع و احوال اینکه روزنامه اصولگرای «جوان» تحلیلی بر یک کمدی-روستایی روی پرده با نام «خجالت نکش» را مجالی کند برای ارائه سخنانی که شاید جایش در صفحات اقتصادی و سیاسی این روزنامه باشد چندان عجیب نیست.

متن تحلیل «جوان» بر «خجالت نکش» را بخوانید:

«خجالت نكش» در واقع هجو يكي از اصلي‌ترين شعارهاي سياسي سال‌هاي اخير كشور است. از ديد فيلمساز تبلور اين شعار صرفاً در قدرت جنسي مرد ايراني و توانمندي او در باروركردن ناخواسته همسرش تبلور پيدا مي‌يابد. عيار «ما مي‌توانيم» زن و مرد ايراني در همين حد است و تازه اين دو آنقدر عقل هم ندارند كه در مواقع لزوم از توليد مثل ناخواسته جلوگيري كنند. به عبارت ديگر ايراني جماعت در توليد مثل نيز بي‌عقل است چه برسد در توليد صنعتي.

حامله شدن ناخواسته يك زن پا به سن گذاشته و چالش برانگيز شدن اين مسئله پيش از اين در فيلم «دعوت» ابراهيم حاتمي‌كيا با ديدگاهي بجا مورد پرداخت قرار گرفته بود به شكلي كه زن ايراني در آن فيلم اساساً نه تنها مورد تمسخر قرار نگرفت بلكه كاملاً كرامت مادر ايراني در نظر گرفته شده بود با اين حال فيلم «دعوت» نيز در برخي پلان‌ها ناخواسته خنده را بر لب مي‌نشاند اما هرگز تن به مضحكه كردن نمي‌داد اما در «خجالت نكش» فيلمساز عامداً هرآنچه را كه احساس كرده مي‌تواند مايه تمسخر و خنده شود دستمايه قرار داده است.

«خجالت نكش» هجو زندگي روستايي در ايران است و از اين نظر نيز جفايي به اين قشر مظلوم و ريشه دار محسوب مي‌شود اما فيلمساز فيلم اولي ما تيرخلاص را آنجايي مي‌زند كه به موضوع فرزندآوري نيز نگاهي حقارت آميز مي‌كند. اساساً فيلم حول همين مسئله ساخته شده است و گويي ايده فيلم بر اساس يك تسويه حساب سياسي با طبقه يا قشري شكل گرفته كه موضوع يارانه براي آنها به نسبت ديگر طبقات اهميت بيشتري دارد. فيلمساز ظاهراً به انگيزه انتقام از قشر يارانه بگير فيلمش را ساخته است و فيلم هجو رأي اقشاري است كه به انگيزه مطالبات معيشتي در معادلات سياسي تأثيرگذار هستند. اينكه از زبان يكي از كاراكترها مدام كودكان با عنوان يارانه بگير صدا زده مي‌شوند از همين معنا حكايت دارد. شما با ديدن «خجالت نكش» دقيقاً پي مي‌بريد كه ايراني جماعت حتي در توليد مثل هم عقل ندارد. خب اين پيام در دوره بحران اقتصادي كشور قرار است روي نسل جوان كشور دقيقاً چه تأثيري بگذارد. رضا مقصودي با فيلم «خجالت نكش» به جا انداختن كدام ديدگاه كمك مي‌كند. اينجا اگر بخواهيم صرفاً نگاه هنر براي هنري خود را غلبه بدهيم بايد بگوييم فيلمساز در خلق موقعيت‌هاي كميك موفق عمل كرده است. بله اما به چه قيمتي. آيا اين فقط سياستگذاران فرهنگي هستند كه با ناتواني در مديريت بودجه‌هاي اين بخش شرايط فرهنگ را دچار ضعف كرده‌اند يا اساساً مي‌توان سينماگران را نيز در ايجاد وضعيت فرهنگي كشور گناهكار قلمداد كرد.
اينكه مخاطب ايراني با ديدن فيلم «خجالت نكش» از ايراني بودنش خجالت بكشد و در شرايطي كه اوضاع اقتصادي كشور به دليل ضعف مديريت دولت ليبرال‌ها روز به روز بحراني‌تر مي‌شود بيش از پيش تحقير شود و تمسخر شدن خود و ملتش را به نظاره بنشيند لابد به خاطر غلبه نگاه ايدئولوژيك و بي‌توجهي به قاعده هنر براي هنر در وجود او ايجاد شده است، البته مخاطب به موقعيت‌هاي فيلم «خجالت نكش» مي‌خندد و احتمالاً شادمان هم از سينما بيرون مي‌آيد اما بايد كاري كه فيلم با ناخودآگاه او مي‌كند را نيز جدي گرفت.
خيلي‌ها شايد بگويند «خجالت نكش» كمدي شريفي است، چون براي مثال سادگي و خلوص و طراوت روستايي را به جاي شهر براي روايت داستانش انتخاب كرده يا براي خنداندن زياد از شوخي جنسي استفاده نكرده(كه كرده) اما بايد تأسف خورد براي آنهايي كه صرف لهجه دهاتي و خانه روستايي و كم بودن ارجاعات جنسي را براي يك اثر كميك كافي مي‌دانند. در كشوري كه به زعم فيلمسازش حتي پير زن و پيرمردها فهم كافي از مهارت‌هاي زناشويي و جنسي ندارند واضح است كه سياستمداران دولتي بايد زير بار اسنادي چون 2030 براي آموزش‌هاي جنسي به كودكانش بروند. «خجالت نكش» اما به لحاظ كارگرداني نيز بيشتر به يك تله فيلم تلويزيوني شبيه است. با اين حال قابليت‌هاي آن در پرداخت شخصيت و فيلمنامه نسبت به ديگر آثار كمدي در حال اكران را نمي‌توان انكار كرد.

سینماروزان: رضا مقصودی که بعد از سالها نویسندگی، امسال با کمدی «خجالت نکش» در جشنواره حضور داشت قصد دارد فیلمی را با محوریت زلزله کرمانشاه بسازد.

به گزارش سینماروزان مقصودی که در کارنامه اش هم نگارش کمدی موفقی مانند «لیلی با من است» و هم کمدی شکست خورده ای مانند «پاداش» به چشم میخورد درباره فیلم تازه اش به «مهر» گفت: ما در حال حاضر مشغول تحقیق و جمع آوری اطلاعات برای نگارش فیلمنامه ای در رابطه با زلزله کرمانشاه هستیم. به همین منظور دستیارم چند سفر به کرمانشاه داشته است و من نیز به زودی به این استان سفر می کنم.

مقصودی بیان کرد: به محض اینکه تحقیقات ما به پایان برسد شروع به نگارش فیلمنامه می کنیم البته در حال حاضر ضمن انجام تحقیقات، یادداشت برداری هم می کنم با این وجود باید عنوان کنم که بعد از عید نوروز شروع به نگارش این فیلمنامه می کنم.

این کارگردان با اشاره به موضوع این اثر اظهار کرد: در این سرزمین زلزله چیزی است که هیچگاه موضوعیت خود را از دست نمی‌دهد از همین رو شاید موضوع زلزله کرمانشاه روزی از یادها برود و فراموش شود ولی موضوع زلزله همواره وجود دارد بر همین اساس حوادثی از این دست عرصه هایی برای بروز ویژگی های انسانی و موضوعاتی مثل مصیبت، فراغ، دور افتادن و … است و این مسایل می توانند تبدیل به فیلم شوند.

وی در پایان بیان کرد: ما در شهرهای زلزله زده کرمانشاه به فیلمبرداری می پردازیم اما هنوز درباره زمان آغاز تولید این اثر به قطعیت نرسیده ایم با این وجود می دانم که در سال آینده این فیلم کلید می خورد.

سینماروزان/ مهدی فلاح‌صابر:

منفی: یک کمدی روستایی محصول فضای بسته سینمای اعتدال؛ وقتی که نمیشود با هیچ چیز و هیچ مضمون مبتلابه سیاسی-اجتماع صریح و بی تعارف شوخی کرد می ماند شوخی با رابطه زناشویی و وازکتومی و بارداری در سنین بالا!

منفی: احمد مهرانفر با تیپ صمدآقا (!)و سام درخشانی با تیپ سرکار استوار به همراه مقادیری فراوان موش و گربه بازی میان مهرانفر-شبنم مقدمی به شدت یادآور «دختر شیرینی فروش»

مثبت: قرار دادن مرکزیت اتفاقات در روستایی سرسبز در دل شمال که تنفسی است برای سینمای «روز_داخلی» ایران

منفی: خساست در تولید همه جوره به ترمزی برای سناریوی کمدی «رضا مقصودی» بدل شده؛ از خساست در انتخاب بازیگران اصلی و بسنده کردن به بازیگران تلویزیونی تا واسپاری کاراکترهای مکمل به گمنامان تیپیکال! از امیر پروین‌حسینی که جیبش پر است انتظار می رفت بیش از اینها برای این کمدی خرج کند.

مثبت: وازکتومی پیشتر در «آتشکار» هم عامل طنازی شده بود اما وازکتومی در اینجا از منظر خط دادن مسئولین اجرایی به زندگی مردم است که میشود مجالی برای ایجاد طنز!! و این در نوع خود بدیع است

مثبت: پخش سخنرانی احمدی‌نژاد در توصیه به فرزنددار شدن در یک سوم ابتدایی فیلم از آن ایده هایی است که اگر دوزش بالاتر میرفت و به دیگر شخصیتهای سیاسی چپ و راست تسری می یافت قطعا با یک کمدی پیشروانه روبرو بودیم اما…

منفی: افسوس که کارگردان سنش بالاتر از آن است که جرأت این تابوشکنی ها را داشته باشد و تهیه کننده محافظه کارتر از هل دادن کارگردان به سمت جلو در این مسیر.

 دیالوگ:
–خدا راضی! رییس جمهور مملکت راضی! زنم ناراضی؟

–این چه سند ازدواجیه که بعد از هشت سال هنوز خیسه؟

–این پنیر چه خوشمزه س! چجوری پختنش؟؟

–به غضنفر بگو گاو هلندی بگیره! کارش با یه دبه شیر راه نمیفته!

–حرفای غضنفر پر تخمه! پر مغزه!

کاراکتر:
همه تیپ اند؛ کاراکتری در کار نیست!

مهدی فلاح صابر

سینماژورنال: “شیدا”ی کمال تبریزی جزو معدود آثار دفاع مقدس سینمای ایران است که ماهیتی کاملا عاشقانه دارد.

به گزارش سینماژورنال داستان عشق یک رزمنده مجروح به پرستاری که برای کاهش دردش قرآن می خواند نه تنها در زمان تولید خود که اواخر دهه هفتاد است تابوشکن بود بلکه هنوز هم پرداختن به چنین سوژه هایی به گونه ای که کل فیلم را به خود اختصاص دهد با اما و اگرهایی همراه است.

رضا مقصودی سناریست “شیدا” که تجربه نگارش “لیلی با من است” و “از رییس جمهور پاداش نگیرید” را نیز برای تبریزی دارد در گفتگویی با “هفت صبح” از بی علاقگی اش به ساخت این فیلم توسط کمال تبریزی سخن گفته است.

مقصودی گفته است: یک شب سیف ا.. داد به من زنگ زد و گفت فیلمنامه “شیدا” را شما نوشته اید؟ گفتم بله. گفت میخواهی چکارش کنی. گفتم خب دوست دارم ساخته شود شما میخواهی بسازی؟
گفت دوست دارم بسازم کس دیگری مدنظرت نبوده؟ گفتم صحبتهایی با حوزه هنری کرده ایم و محمدعلی نجفی قرارشده بسازد. گفتند پس اگر قرار است آقای نجفی بسازد من دیگر پیگیر نیستم.

این نویسنده ادامه داده است: شخصا دنبال این بودم که نجفی نسازد و سیف ا.. داد کارگردان “شیدا” شود که خب مرحوم داد کنار کشید. از طرفی چون نجفی در سبحان فیلم کار می کرد و با تبریزی همکار بود وقتی حوزه حاضر نشد با نجفی هم کار کند تبریزی جلو آمد.

وی خاطرنشان ساخته است: با تمام ارادتی که به تبریزی دارم تمایل نداشتم “شیدا” را بسازد. دوست داشتم سیف ا.. داد بسازد که نشد.

مقصودی از نسخه نهایی که تبریزی ساخته هم با عبارت “ناراضی نیستم!” یاد کرده است.

سینماژورنال: محمد آفریده دبیر نخستین جشنواره روح الله با صدور حکمی رضا مقصودی از فیلم نامه نویسان سینمای ایران و نویسنده کمدی پرحاشیه”لیلی با من است” که این روزها فیلم میلیاردی “من سالوادور نیستم” را روی پرده دارد به عنوان مدیر بخش فیلم نامه این جشنواره منصوب کرد.

به گزارش سینماژورنال در حکم صادر شده از سوی آفریده آمده است: «جناب آقای رضا مقصودی. با عنایت به برگزاری اولین دوره جشنواره فیلم و فیلمنامه روح الله، حضرتعالی را به عنوان مدیر بخش فیلمنامه جشنواره معرفی می نمایم. امید است با توجه به تجربه، تعهد و فعالیت های ارزشمند جنابعالی و همراهی و همدلی همه موثرین این حوزه، شاهد بروز خلاقیت های هنرمندان و فیلمسازان جوان در راستای گسترش و تعمیق آرا و اندیشه های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران باشیم.»

امکان رقابت میان فیلمنامه ها

اولین دوره جشنواره روح الله یکم تا سوم خرداد سال 1395 برگزار می‌شود. در بخشی مستقل از این رویداد،امکان رقابت میان فیلم نامه‌های 60 تا 180 ثانیه‌ای فراهم شده است. این انتصاب نیز با توجه به اهمیت بخش مذکور و با هدف افزایش بار آموزشی این بخش صورت گرفته است.

تاکنون بیش از 1100 اثر در قالب «فیلم» و «فیلم نامه» به دبیر خانه این جشنواره ارسال شده و به زودی فعالیت هیات انتخاب برای بررسی آثار رسیده آغاز خواهد شد. این جشنواره در دو بخش فیلم و فیلم نامه برگزار می‌گردد. بخش فیلم حاوی دو بخش «اصلی» و «ویژه» است. بخش اصلی به مسابقه فیلم‌های 60 ثانیه‌ای در قالب «داستانی، پویانمایی و نماهنگ» اختصاص دارد. در بخش ویژه نیز فیلم‌های 60 تا 180 ثانیه‌ای در قالب «داستانی، پویانمایی و نماهنگ» با یکدیگر رقابت خواهند کرد.

همچنین در حاشیه این رویداد، 114 فیلم یک دقیقه‌ای با موضوع «اندیشه‌های امام خمینی (ره) در حال تولید است. حقوق مادی و معنوی این 114 فیلم خریداری می‌گردد تا این آثار در شبکه‌های مختلف تلویزیونی و اجتماعی به نمایش درآید.

معاونت هنری موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) برگزار کننده این رویداد است.

رضا مقصودی

سینماژورنال: سازمان هنری-رسانه ای اوج امسال سرمایه تولید چهار فیلم را فراهم کرده بود که در این بین دو فیلم “ایستاده در غبار” و “بادیگارد” به دلیل کیفیت بالا به بخش مسابقه جشنواره راه یافتند و انیمیشن “فهرست مقدس” هم در میان انیمیشنهای برگزیده جشنواره بود با این حال فیلم چهارم که “هیهات” نام داشت حائز صلاحیت حضور در جشنواره تشخیص داده نشد.

به گزارش سینماژورنال این اتفاق گلایه های تهیه کننده را موجب شد که از هیات انتخاب انتقاد کرد و البته وعده حضور فیلم در بین الملل فجر را داد. این تهیه کننده در روزهای اخیر نیز از طریق رسانه متبوعش مرتب بر حضور “هیهات” در بین الملل فجر تاکید کرده بود آن هم در حالی که دبیرخانه بین الملل نام هیچ کدام از فیلمهای ایرانی این جشنواره را اعلام نکرده است.

نقض اول

اتفاق جالبتر اما به تازگی رخ داده که سازمان اوج با ارسال خبری به رسانه ها از عدم حضور فیلم در بین الملل فجر سخن گفته و به بیان بهتر سخنان تهیه کننده فیلم را نقض کرد.

در خبر سازمان اوج آمده: با عنایت به اتفاق پیش آمده برای فیلم سینمایی «هیهات» در سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر، سازمان هنری رسانه‌ای اوج تصمیم دارد این فیلم را در بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر نمایش ندهد و نخستین اکران این فیلم به چهاردهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم مقاومت موکول می‌گردد.  اوج ادامه داده: ابتدا قرار بود این فیلم در جشنواره سی و چهارم فیلم فجر رونمایی شده و در بخش سودای سیمرغ این جشنواره حضور یابد اما علی‌رغم تحویل این فیلم به دبیرخانه جشنواره فجر، این فیلم با اقدام غیر قانونی دبیر جشنواره در هیئت انتخاب جشنواره به رأی گذارده نشد و با بی مهری کنار گذاشته شد.
اوج افزوده: با توجه به این اتفاقات این سازمان هنری رسانه ای تصمیم گرفت رونمایی از «هیهات» را به جشنواره مقاومت و هفته دفاع مقدس موکول نماید.

این سازمان خاطرنشان ساخته است: «هیهات» برای نمایش در جشنواره فیلم فجر امسال آماده شد اما به گفته دبیر جشنواره، وی فراموش کرد که فیلم را به هیئت انتخاب بدهد و به همین دلیل، «هیهات» از حضور در این جشنواره بازماند.

نقض دوم

به گزارش سینماژورنال پیشتر رضا مقصودی از اعضای هیات انتخاب جشنواره از دیده شدن دو اپیزود “هیهات” توسط هیات انتخاب سخن گفته بود.

مدتی بعد تهیه کننده فیلم در گفتگو با “هفت” از دیده شدن هر چهار اپیزود توسط هیات انتخاب صحبت کرد.

حالا اما سازمان سرمایه گذار تولید فیلم این مساله را طرح کرده که دبیر فجر فراموش کرد که اصلا اثر را به هیات انتخاب ارائه کند تا در کنار نقض وعده حضور فیلم در بین الملل فجر، ماجرای دیده شدن فیلم توسط هیات انتخاب را هم نقض کند.

سینماژورنال: بعد از گمانه زنی دو روز قبل سینماژورنال و انتشار یک لیست احتمالی از اعضای هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر(اینجا را بخوانید) از یک طرف رسانه های سینمایی وابسته به تهیه کنندگان سینما و از طرف دیگر یکی دو خبرگزاری وابسته به نهادهای دولتی سعی کردند تکذیبیه ای بر لیست منتشرشده بگیرند که البته نتوانستند.

به گزارش سینماژورنال در آن لیست احتمالی از علیرضا شجاع نوری، فریدون جیرانی، محمد احسانی، حسین کریمی، رخشان بنی اعتماد، حبیب ایل بیگی و مجید رضابالا به عنوان اعضای هیات انتخاب نام برده شده بود.

تازه ترین اخبار رسیده به سینماژورنال حکایت از آن دارند که 4 نفر ابتدایی آن لیست گزینه های حاضر در هیات انتخاب هستند اما بجای سه نفر انتهایی لیست رضا مقصودی، محمدباقر قهرمانی و شهرام اسدی در هیات انتخاب حضور دارند و به عبارت بهتر لیست هیات انتخاب شامل افراد زیر است:

–فریدون جیرانی(نویسنده و کارگردان)
–محمد احسانی(دارای سابقه مدیریتی سینما و تلویزیون)
–حسین کریمی(مدیر شبکه نمایش)
–علیرضا شجاع نوری(بازیگر، تهیه کننده و البته دارای سابقه مدیریتی)
–رضا مقصودی(فیلمنامه نویس آثاری چون “لیلی با من است”،”شیدا”،”پاداش” و “سالوادور)
–شهرام اسدی(کارگردان “روز واقعه”)
–محمدباقر قهرمانی(مدرس سینما،استاد دانشگاه و عضو شورای پروانه نمایش)